Burger
Geregistreerd: 14 mei 2005
Berichten: 182
|
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt sowieso de partijpolitieke achtergrond van (min of meer) de helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit (voor de Franstaligen) een premier, (voor Franstaligen én Vlamingen) zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen en die lid zijn van een politieke partij waarover ze geen zeggenschap hebben.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel. Er is wel een samenvallen qua tijdsperiode (jaren '60), maar een noodzakelijke en voldoende causale band zie ik dus niet.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten  [edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by despeRRado on 28-05-2005 at 03:37
Reason:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt sowieso de partijpolitieke achtergrond van (min of meer) de helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit (voor de Franstaligen) een premier, (voor Franstaligen én Vlamingen) zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen en die lid zijn van een politieke partij waarover ze geen zeggenschap hebben.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel. Er is wel een samenvallen qua tijdsperiode (jaren '60), maar een noodzakelijke en voldoende causale band zie ik dus niet.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by despeRRado on 28-05-2005 at 03:36
Reason:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt sowieso de partijpolitieke achtergrond van (min of meer) de helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit (voor de Franstaligen een premier), (voor Franstaligen én Vlamingen) zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen en die lid zijn van een politieke partij waarover ze geen zeggenschap hebben.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel. Er is wel een samenvallen qua tijdsperiode (jaren '60), maar een noodzakelijke en voldoende causale band zie ik dus niet.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by despeRRado on 28-05-2005 at 03:34
Reason:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt sowieso de partijpolitieke achtergrond van (min of meer) de helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen en die lid zijn van een politieke partij waarover ze geen zeggenschap hebben.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel. Er is wel een samenvallen qua tijdsperiode (jaren '60), maar een noodzakelijke en voldoende causale band zie ik dus niet.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by despeRRado on 28-05-2005 at 03:28
Reason:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt sowieso de partijpolitieke achtergrond van (min of meer) de helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit de zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by despeRRado on 28-05-2005 at 03:27
Reason:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt de partijpolitieke achtergrond van de helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit de zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by despeRRado on 28-05-2005 at 03:26
Reason:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt (min of meer) de partijpolitieke achtergrond van de helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit de zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by despeRRado on 28-05-2005 at 03:24
Reason:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt de (min of meer) helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een incontournable PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit de zeven ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU en consoorten) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van relevante nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. Tenzij het vastleggen van de taalgrens en de afschaffing van de talentellingen in 1962-1963 enkel gezien kunnen worden als uitingen van nationalisme. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Een democratie omhelst (o.a.) dat de bevolking haar vertegenwoordiging kiest en dus electoraal kan belonen of afstraffen. In België wordt de (min of meer) helft van de volksvertegenwoordigers en senatoren aan de andere grote taalgemeenschap gewoonweg opgedrongen. Omdat men bovendien in dit onzalige land de voorkeur geeft aan regeringscoalities op federaal vlak die symmetrisch zijn samengesteld, impliceert dit dat een sterke PS in Wallonië een regeergarantie is voor de sp.a en dat de CD&V het heel moeilijk heeft nu zijn tegenhanger de cdH qua electorale sterkte én qua ideologie er ver van afstaat. Vroeger kon de PSC profiteren van de dominantie van de CVP in Vlaanderen, net zoals de sp.a dat nu doet van de almachtige PS in Wallonië. Dat is dus ondemocratisch, omdat (min of meer) de helft van de Belgen de kans niet heeft om de partijen die in de andere taalgemeenschap opereren te beoordelen, maar machteloos moet toezien hoe de regering bestaat uit de helft ministers en een of twee staatssecretarissen die ze amper of helemaal niet kennen.
Het ontbreken van serieuze nationale partijen (ik spreek dus niet over BUB en NU) en bijgevolg het opkomen van de relevante politieke partijen in slechts één van de twee taalgemeenschappen (ik laat gemakshalve BHV buiten beschouwing), zorgt voor een enorm democratisch deficit in België. In pakweg Duitsland daarentegen zijn de SPD en de CDU (akkoord, in Bayern is het CSU, maar soit) nationale partijen die door de kiezers van het gehele land electoraal beloond of afgestraft kunnen worden.
De opsplitsing van de traditionele politieke partijen in België tussen 1968 en 1975 (als ik mij niet vergis) heeft dus de Belgische democratie afgeschaft. Er zijn ongetwijfeld nog andere elementen die die afschaffing in de hand hebben gewerkt, maar het meest spectaculaire is toch het sindsdien ontbreken van nationale partijen. Of die opsplitsing zo'n 30-35 jaar geleden een rechtstreeks gevolg is van de defederalisering van België durf ik niet te stellen. De stelling dat het (Vlaams-)nationalisme de oorzaak is van de vernietiging van de Belgische democratie is mij dan ook te simpel.
De vernietiging van de Belgische democratie is m.i. het logisch gevolg van compleet uiteenlopende belangen en politieke grondstromen in Vlaanderen en Wallonië. Ecolo staat bijvoorbeeld veel sterker dan Agalev/groen, en het VB is dan weer honderden malen beter georganiseerd en een pak populairder dan het FN. De PS en de sp.a groeien steeds verder uiteen qua opvattingen over socialisme, de MR en de VLD hebben amper nog een ideologie en zoals gezegd zijn CD&V en cdH compleet niet meer met elkaar te vergelijken. Het zou dus praktisch gezien onmogelijk zijn om de BSP, de christen-democratische eenheidspartij en de liberale eenheidspartij te reactiveren, laat staan om een (al dan niet racistische) Vlaams-nationalistische of daarentegen Vlamingenhatende partij in heel België op te richten [/size] |
[/edit]
__________________
Hoe oorverdovend zou het gejammer zijn, als dom zijn pijn deed...
Laatst gewijzigd door despeRRado : 28 mei 2005 om 02:37.
|