Particratie in de politiek

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Towelie030981

"The winner takes it all" lijkt mij een waardig democratisch systeem en verhoogt de politieke daadkracht , maar is dit systeem toepasbaar op Belgie? Men heeft hier een andere beleidscultuur, een beleidscultuur die vooral gebaseerd op compromissen, zou dit gebrek aan compromissen niet leiden tot een polarisering waarbij het beleid erin bestaat beleidsmaatregelen van uittredende regeringren terug te draaien?

Is dat in een land als de U.K. het geval?

Uiteraard zou de politieke cultuur een stevige koersverandering ondergaan. Maar zou dat dan zo slecht zijn? Het is overigens zelfs niet eens zeker dat je binnen afzienbare tijd zou uitkomen op een situatie waar één partij de touwtjes in handen neemt; coalities zullen meer dan waarschijnlijk zeker nog een tijd noodzakelijk zijn totdat het politieke landschap zich uitkristalliseert. M.a.w. we zouden automatisch de tijd hebben om aan die nieuwe realiteit te wennen...

[Jean-Pierre]

Ze zijn daar bezig over Tastenhoye en Raes... onbelangrijke dingen... Erger zijn de volgende gevallen:

Vlaamse meerderheid muilkorft parlementsleden
Van onze redactrice Anja Otte, 22/11/2004
…Wisselmeerderheden, zelfs over minder belangrijke moties en resoluties, zijn niet toegelaten aan de leden van de meerderheidspartijen in het Vlaams Parlement, tenzij alle meerderheidspartners instemmen.
…Leden van de meerderheid mogen ook geen initiatieven van de oppositie steunen, tenzij ze daarvoor vooraf toestemming hebben gekregen. Dat geldt ook voor relatief ,,onschadelijke'' initiatieven. © De Standaard 2004

ANALYSE. De smalle marge voor kritiek
Nieuwsanalyse van onze redacteur Steven Samyn, 24/05/2005, De Standaard
…Gij zult geen andere VLD'ers bekritiseren, noch ingaan tegen de partijlijn.'' Hadden de Vlaamse liberalen tien geboden, dan zou dit voortaan het eerste gebod zijn. Betekent het nu dat alle kritiek des duivels is? Volgens VLD-voorzitter Bart Somers is de marge heel smal. Hoe smal weet alleen de voorzitter.© De Standaard 2005

Le «plan antiradicalisme» est prêt
Roland Planchar, Mis en ligne le 11/04/2005

Au départ, le plan prévu par le Comité ministériel du renseignement et de la sécurité (CMRS) visait ceux des prédicateurs qui, dans les prêches des mosquées, se montrent porteurs de messages de haine. Il ne faut pas se leurrer: il en existe. Toutefois, afin de ne pas stigmatiser �* mauvais escient une communauté en particulier et afin de se protéger de tous les dangers, d'où qu'ils viennent, le CMRS avait judicieusement élargi le champ d'action de ce plan, devenu «plan d'action contre le radicalisme» plutôt que «plan mosquées» comme il avait été informellement défini en 2002.

Les ministres qui composent ce comité, le Premier Guy Verhofstadt (VLD) et les vice-Premiers Laurette Onkelinx (PS, Justice) et Patrick Dewael (VLD, Intérieur), ainsi qu'André Flahaut (PS) pour la Défense et Renaat Landuyt (SP.A) pour la Mobilité, visent donc désormais l'expression des idées fondamentalistes, racistes, extrémistes et même anarchistes.© La Libre Belgique 2005

[DenMathias]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Schaf de evenredige vertegenwoordiging af. The winner takes it all. En het is meteen gedaan met de almacht van de politieke partijen: de persoon van de verkozene wordt dan veel belangrijker. Op dat moment heb je een local MP (member of parliament) die stukken aanspreekbaarder is dan één of andere lul op een partijbureau. Bovendien kan je die MP ook veel persoonlijker afrekenen op wat hij al dan niet heeft gedaan tijdens z'n ambtsperiode. Gedaan ook met de compromissenpolitiek, waar partijen er nooit in slagen om hun programma's te realiseren; integendeel, aan het eind van de rit eisen ze ofwel de successen volledig voor zichzelf op ofwel schuiven ze elkaar de zwarte piet toe voor het falen.

Lijkt me geen goed idee.
Bedoel je hier dan mee dat de grootste partij alle zitjes krijgt?

Als je op die manier werkt, krijg je al helemaal geen democratisch systeem. Als bijvoorbeeld 30% vóór een bepaalde partij is, en 70% tegen, dan zal die partij de absolute macht hebben, als ze maar de grootste partij is.

Bovendien zullen regeringsbeslissingen veel minder gematigd zijn, omdat er geen meebesturende partijen zijn die 'water bij de wijn' kunnen doen.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Mathiasdm

Lijkt me geen goed idee.
Bedoel je hier dan mee dat de grootste partij alle zitjes krijgt?

Neen, 50% +1.

Als je op die manier werkt, krijg je al helemaal geen democratisch systeem. Als bijvoorbeeld 30% vóór een bepaalde partij is, en 70% tegen, dan zal die partij de absolute macht hebben, als ze maar de grootste partij is.

Dat krijgt ze dus niet.

Bovendien zullen regeringsbeslissingen veel minder gematigd zijn, omdat er geen meebesturende partijen zijn die 'water bij de wijn' kunnen doen.

De tegenzijde daarvan is, dat een partij dan ook eindelijk slagkracht heeft om het eigen programma door te voeren.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door Mathiasdm

Lijkt me geen goed idee.
Bedoel je hier dan mee dat de grootste partij alle zitjes krijgt?

Als je op die manier werkt, krijg je al helemaal geen democratisch systeem. Als bijvoorbeeld 30% vóór een bepaalde partij is, en 70% tegen, dan zal die partij de absolute macht hebben, als ze maar de grootste partij is.

Bovendien zullen regeringsbeslissingen veel minder gematigd zijn, omdat er geen meebesturende partijen zijn die 'water bij de wijn' kunnen doen.

Ja daar is nu eenmaal jullie theorie om de eeuwige verliezer mee aan te duiden op gebaseeerd hé...

Als de SPa een 1 promille stijgt, hoi hoi hoi, ze zijn de winaar van der verkiezingen, terwijl het VB vb 2 % stijgt, ah zij zijn de verliezers want ze hebben maar 30 % want 70 % heeft tegengestemd, terwijl in die 70 % CDH,CD&V-NVA, SPA-Spiriet,VLD, PC, FN , Groen en Ecolo zitten, ...

Voor we ons kiesstelsel aanpassen overigens moet Belgie opgesplitst worden in Vlaanderen en Walonie, van zodra dat gebeurd, zal je een heel andere politiek zien en kan je zelf tot een twee partijenstelsel komen. En ga je ook politieke programma's zien met inhoud die gerealiseerd kunnen worden.

Zolang de king en wallonie, hun benadeeld voelen door die programma's zal je geknoei zien zoals je dat nu ziet. Dat is de hoofdoorzaak, er zijn 2 verschillende culturen , met 2 totaal verschillende snelheden die er totaal andere ideën op nahouden in dit land, en dan heb je nog een hoofdkwibus, die ondanks dat hij op papier geen macht heeft, zoveel te verliezen heeft bij bepaalde beslissingen, dat hij overal stokskes voorsteekt, saboteerd, of in de weg komt lopen.

Er zijn voorbeelden genoeg te vinden. van wanbeheer, gesaboteeer enz...

[bob.]

Citaat:
Oorspronkelijk bericht door thePiano
Bij het Vlaams Belang wordt je eruit geschopt of weggecijferd (Roeland Raes en Co) als je niet de partijlijn volgt. Guido Tastenhoye mocht het -in aanwezigheid van Opperhoofd FDW- komen uitleggen waarom zijn hart ingaf dat sommige illegalen (die hij persoonlijk kende) toch mochten blijven. Het hart werd hem prompt door FDW er weer uit geschopt. Democratie op zijn Bloks.


En bij de Spa gebeurt precies hetzelfde


----------------

Neen hoor knorretje,.....bij SP.A ondergaan ze eerst een lobotomie alvorens te worden opgenomen in het ledenbestand.
Kwestie van het niveau op dat van hun electoraat te brengen.
Kansarmen en marginalen weet je.

Groetjes

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Bij het Vlaams Belang wordt je eruit geschopt of weggecijferd (Roeland Raes en Co) als je niet de partijlijn volgt.

Bij de N-Va word je eruitgeschopt als je de partijlijn volgt (cfr. Wetteren)

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Mathiasdm

...

Als je op die manier werkt, krijg je al helemaal geen democratisch systeem. Als bijvoorbeeld 30% vóór een bepaalde partij is, en 70% tegen, dan zal die partij de absolute macht hebben, als ze maar de grootste partij is.

Je bent hier continu bezig over "partijen" die zus of zo... Maar het is juist de bedoeling om de macht van de partijcenakels te breken. Je zal ook meer individuele MP's zien opduiken in de assemblé's; immers, het is niet "de partij" die hen daar op hun zeteltje gezet heeft, maar de meerderheid van de mensen in hun kiesomschrijving. En het is dan ook niet in de eerste plaats t.a.v. de partijtop dat ze loyaal moeten zijn, maar t.a.v. hun kiezers. Verdiep je eens in het Britse electorale systeem en je zal vanzelf zien hoe fundamenteel anders de politieke mechanismen daar werken. Noem jij dat dan soms "ondemocratisch"?

Bovendien: schaf de publieke financiering voor politieke partijen gewoon af en laat de partijen zichzelf bedruipen op de bijdragen door hun leden en mandatarissen. Dat verlegt automatisch het zwaartepunt naar de verkozenen en de partijbasis.

Oorspronkelijk geplaatst door Mathiasdm

Bovendien zullen regeringsbeslissingen veel minder gematigd zijn, omdat er geen meebesturende partijen zijn die 'water bij de wijn' kunnen doen.

Wat is "meer" of "minder" gematigd? Monstercoalities die zorgen voor een de facto onbestuurbaarheid omdat een bepaalde partij met alle macht uit het bestuur moet geweerd worden? Gematigd genoeg zo? Of een liberale partij die zichzelf reduceert tot een socialistisch schandknaapje om toch maar vast te kunnen houden aan de macht... voor een tijdje? Gematigd genoeg? Of een regering die niet de ballen aan z'n lijf heeft om snel en dynamisch in te spelen op de economische actualiteit? Ik heb het soms bijzonder moeilijk om in al dat "water" nog veel "wijn" te bespeuren.

[Sneta]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Je bent hier continu bezig over "partijen" die zus of zo... Maar het is juist de bedoeling om de macht van de partijcenakels te breken. Je zal ook meer individuele MP's zien opduiken in de assemblé's; immers, het is niet "de partij" die hen daar op hun zeteltje gezet heeft, maar de meerderheid van de mensen in hun kiesomschrijving. En het is dan ook niet in de eerste plaats t.a.v. de partijtop dat ze loyaal moeten zijn, maar t.a.v. hun kiezers. Verdiep je eens in het Britse electorale systeem en je zal vanzelf zien hoe fundamenteel anders de politieke mechanismen daar werken. Noem jij dat dan soms "ondemocratisch"?

Bovendien: schaf de publieke financiering voor politieke partijen gewoon af en laat de partijen zichzelf bedruipen op de bijdragen door hun leden en mandatarissen. Dat verlegt automatisch het zwaartepunt naar de verkozenen en de partijbasis.



Wat is "meer" of "minder" gematigd? Monstercoalities die zorgen voor een de facto onbestuurbaarheid omdat een bepaalde partij met alle macht uit het bestuur moet geweerd worden? Gematigd genoeg zo? Of een liberale partij die zichzelf reduceert tot een socialistisch schandknaapje om toch maar vast te kunnen houden aan de macht... voor een tijdje? Gematigd genoeg? Of een regering die niet de ballen aan z'n lijf heeft om snel en dynamisch in te spelen op de economische actualiteit? Ik heb het soms bijzonder moeilijk om in al dat "water" nog veel "wijn" te bespeuren.

Qua efficientie is het model van '' winner takes it all'' moeilijk te kloppen en dus een aantrekkelijk alternatief, maar het voordeel van het representatieve model zoals bij ons is dat de verschillende stromingen in de samenleving duidelijker tot uiting komen en er meer ruimte is voor nuance.

Het compromis is een manier om de grootste gemene deler te zoeken tussen de verschillende uiteenlopende maatschappijvisies waardoor iedereen aan zijn trekken komt en bepaalde visies niet uigesloten worden.
(Het VB is hierop een uitzondering en dit omwille van principiele redenen --> weigeren van samen te werken met een racistische partij)

Het nadeel zoals reeds gezegd is een inboeten aan efficientie en soms is er inderdaad meer water dan wijn aanwezig.
Daarom is voor een goed ('eerbaar') compromis een grote mate van leiderschap vereist.
Zonder een figuur met sterke leiderschapskwaliteiten is er volgens mij geen goed compromis mogelijk. Daarom was Dehaene een goed compromissenbouwer en Verhofstadt niet.

[Desiderius]

@ Sneta

In theorie zou je gelijk moeten hebben, maar daar steekt de particratie een stokje voor. In de praktijk zitten de assemblé's vol met stromannen die braaf op het juiste knopje duwen op aangeven van een handjevol partijbonzen. Ik sta er keer op keer van verbaasd hoe zwak de gemiddelde volksvertegenwoordiger / senator / VL. Parlementslid voor de dag komt als je hem/haar een paar pertinente vragen stelt over de politieke actualiteit. Er is iets van aan dat het merendeel daar enkel zit om namens hun partij "acte de présence" te geven. (zorgen voor quorum en meerderheid) De fut is eruit, al een hele tijd. De "loodgieterstijl" van een Dehaene is vooral ondanks het systeem bewonderenswaardig, maar is het niet een stuk eleganter om te werken met een visionair en voortuiziend politicus dan met iemand die vooral bedreven is in het hanteren van de ventouse wanneer de WC nog eens verstopt is?

Neem het systeem van evenredige vertegenwoordiging weg en je zal zien dat stukje-bij-beetje het politieke landschap uitkristalliseert in een twee of drietal politieke formaties met een breed maatschappelijk draagvlak. Soms zal één partij de meerderheid hebben en haar programma kunnen realiseren, soms zal een coalitie nodig zijn. (bij de jongste verkiezingen in de UK werd daar trouwens druk over gespeculeerd) Maar de backbenchers zullen stukken actiever worden en zich niet meer zo slaafs laten bevelen door de partijtop. Er zal binnen de partijen veel meer ruimte voor nuance komen. Het zou vooral de politiek weer wat meer kleur en dynamiek geven én ze ook een pak dichter bij de bevolking brengen. Wij kennen de cultuur niet van de "local MP" die je kan aanschrijven om concrete problemen aan te kaarten. In de UK en meer nog in de USA behoort dit soort van rechtstreekse contacten met de burger tot één van de belangrijkste taken van een volksvertegenwoordiger.

[Hans1]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

In de VLD wordt bij tegengesteld gedachtegoed eerst gepaaid met de belofte van mooie postjes (zoals nu met JMDD gebeurt), en anders botweg buitengezet (...).

In de CD&V moet men een papier onderteken dat "alle partijbeslissingen en richtlijnen gevolgd zullen worden".

In de SP.a moet je steeds achter je kijken, of JVDL niet meeloert.

Dit valt niet meer onder de noemer van "democratie".

Dat is het probleem niet. Partijen doen wat ze willen. Ze moeten niet democratisch zijn. Wat democratisch moet zijn, is de geldverdeling aan partijen (beter afschaffen) en de toegang tot de media. Op dat vlak zijn de discriminaties nog heel groot vooral t.o.v. nieuwe partijen. Dat is de echte aantasting van de democratie.

[Sneta]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

@ Sneta

In theorie zou je gelijk moeten hebben, maar daar steekt de particratie een stokje voor. In de praktijk zitten de assemblé's vol met stromannen die braaf op het juiste knopje duwen op aangeven van een handjevol partijbonzen. Ik sta er keer op keer van verbaasd hoe zwak de gemiddelde volksvertegenwoordiger / senator / VL. Parlementslid voor de dag komt als je hem/haar een paar pertinente vragen stelt over de politieke actualiteit. Er is iets van aan dat het merendeel daar enkel zit om namens hun partij "acte de présence" te geven. (zorgen voor quorum en meerderheid) De fut is eruit, al een hele tijd. De "loodgieterstijl" van een Dehaene is vooral ondanks het systeem bewonderenswaardig, maar is het niet een stuk eleganter om te werken met een visionair en voortuiziend politicus dan met iemand die vooral bedreven is in het hanteren van de ventouse wanneer de WC nog eens verstopt is?

Neem het systeem van evenredige vertegenwoordiging weg en je zal zien dat stukje-bij-beetje het politieke landschap uitkristalliseert in een twee of drietal politieke formaties met een breed maatschappelijk draagvlak. Soms zal één partij de meerderheid hebben en haar programma kunnen realiseren, soms zal een coalitie nodig zijn. (bij de jongste verkiezingen in de UK werd daar trouwens druk over gespeculeerd) Maar de backbenchers zullen stukken actiever worden en zich niet meer zo slaafs laten bevelen door de partijtop. Er zal binnen de partijen veel meer ruimte voor nuance komen. Het zou vooral de politiek weer wat meer kleur en dynamiek geven én ze ook een pak dichter bij de bevolking brengen. Wij kennen de cultuur niet van de "local MP" die je kan aanschrijven om concrete problemen aan te kaarten. In de UK en meer nog in de USA behoort dit soort van rechtstreekse contacten met de burger tot één van de belangrijkste taken van een volksvertegenwoordiger.

Je opmerking ivm de kwaliteit van het verkozen personeel is ongetwijfeld juist en zeker met het systeem van de opvolgers (als ze tegen hun eigen regering stemmen en die valt dan zijn ze meteen hun postje kwijt).
Toch enige nuance er zijn m.i. wel degelijk hardwerkende en bevlogen parlementsleden die meer zijn dan ja-knikkers.

Meer on the subject, ik twijfel toch nog altijd over de representativiteit van het Britse en Amerikaanse systeem.

Vooral het Amerikaanse systeem lijkt me zodanig te zijn ge-evolueerd dat de democratische legitimiteit danig in het gedrang komt.
De opninie van het Congreslid wordt daar gekocht door lobbyisten die daar continu aan het werk zijn en die beschikken over immense bedragen.
Om het simpel te stellen als ik moet kiezen tussen stromannen van politieke partijen en stromannen van Big Money, dan kies ik voor het eerste want de partijen kan ik afstraffen, maar bedrijven en financiele drukkingsgroepen blijven steeds achter de schermen.

En zelfs in een perfect werkend systeem zonder de perverse invloed van Big Money blijf ik nog altijd twijfels hebben over een systeem dat gepolariseerd is tussen 2 grote stromingen (Conservatief / progressief , links / rechts, Republikein / Democraat of hoe je het ook wil noemen)

De huidige maatschappij met zijn verschillende, soms uiteenlopende maatschappijvisies verengen tot een eenheidsworst links of een eenheidsworst rechts, daar pas ik voor ondanks de verhoogde efficientie.

Ik ben met andere woorden bereid om wat in te leveren aan bestuurs efficientie ten einde de diversiteit aan bod te laten komen.

[Desiderius]

@ Sneta

Ik geef je 100% gelijk wat de oneigenlijke invloed van de "big money" betreft. Maar daar kan je wettelijk ook een stokje voor steken. (cf. de controle op de partijfinancieringen etc...) We moeten natuurlijk geen systeem importeren met al z'n ziektes; dat zou idd. allesbehalve intelligent zijn.

Maar ik ben het niet eens met je analyse over de "polarisering" van het politieke landschap. In het Britse model merk je dat binnen de grote politieke partijen een heel grote schakering zit; Labour heeft mensen die zeer socialistisch "oude stijl" zijn, over meer links-liberale naar zelfs liberale politici waar je het label "socialistisch" niet meer op kan plakken. En een figuur als Blair heeft rekening te houden met wat z'n backbenchers hem aan feed-back serveren. Het compromis is er, maar dan wel binnen een groep van mensen die minstens over de grote principiële lijnen de neuzen in dezelfde richting hebben staan. D�*t is het verschil met de compromissenpolitiek zoals wij die kennen: de sossen krijgen vanuit eigen rangen kritiek omdat ze kapituleren op een aantal essentieel geachte punten (cf. generatiepakt) en de liberalen krijgen tonnen kritiek omdat ze om de haverklap met de billen bloot gaan voor de franstalige socialisten. Het botst en knotst... paars-groen was daar een schandelijk voorbeeld van met soms gevechten in regel op de kasseien van de wetstraat. "Open debatcultuur" noemde men zoiets. (jaja, zo ken ik er wel meer)

Het gaat dus allerminst om "eenheidsworst"; je moet de diversiteit aan visies binnen de schoot van de partijen gaan zoeken waar ze effectief ook een realistische kans maken om bij te dragen tot het politieke bestuur i.p.v. in de kleine partijtjes die zelden tot nooit aan bod komen in de "grote" politiek. (de kiesdrempels waren voorzien als een remedie tegen het uit de hand lopen van die versplintering)

[Sneta]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

@ Sneta

Ik geef je 100% gelijk wat de oneigenlijke invloed van de "big money" betreft. Maar daar kan je wettelijk ook een stokje voor steken. (cf. de controle op de partijfinancieringen etc...) We moeten natuurlijk geen systeem importeren met al z'n ziektes; dat zou idd. allesbehalve intelligent zijn.

Maar ik ben het niet eens met je analyse over de "polarisering" van het politieke landschap. In het Britse model merk je dat binnen de grote politieke partijen een heel grote schakering zit; Labour heeft mensen die zeer socialistisch "oude stijl" zijn, over meer links-liberale naar zelfs liberale politici waar je het label "socialistisch" niet meer op kan plakken. En een figuur als Blair heeft rekening te houden met wat z'n backbenchers hem aan feed-back serveren. Het compromis is er, maar dan wel binnen een groep van mensen die minstens over de grote principiële lijnen de neuzen in dezelfde richting hebben staan. D�*t is het verschil met de compromissenpolitiek zoals wij die kennen: de sossen krijgen vanuit eigen rangen kritiek omdat ze kapituleren op een aantal essentieel geachte punten (cf. generatiepakt) en de liberalen krijgen tonnen kritiek omdat ze om de haverklap met de billen bloot gaan voor de franstalige socialisten. Het botst en knotst... paars-groen was daar een schandelijk voorbeeld van met soms gevechten in regel op de kasseien van de wetstraat. "Open debatcultuur" noemde men zoiets. (jaja, zo ken ik er wel meer)

Het gaat dus allerminst om "eenheidsworst"; je moet de diversiteit aan visies binnen de schoot van de partijen gaan zoeken waar ze effectief ook een realistische kans maken om bij te dragen tot het politieke bestuur i.p.v. in de kleine partijtjes die zelden tot nooit aan bod komen in de "grote" politiek. (de kiesdrempels waren voorzien als een remedie tegen het uit de hand lopen van die versplintering)

Wat je voorstelt heeft dus onrectstreeks tot gevolg dat de discussies en de botsing van meningen zich nu zullen afspelen binnen de beslotenheid van de partijen en niet langer in het openbaar. Riskeer je dan niet dat de partijen nog meer macht zullen krijgen (eens de discussie beslecht in de partij moet iedereen dit partijstandpunt uitdragen) waardoor je net het tegenovergestelde bereikt van wat je beoogde.

Ik verkies toch nog altijd dat de diversiteit aan bod komt in de verschillende partijen dan binnen een partij ook al ben ik me bewust van de soms aanzienlijke nadelen

[Desiderius]

@ Sneta

Partij-apparaten verliezen juist een heel stuk van hun absolute autoriteit. Je kan het nog het best vergelijken met de gemeentepolitiek: ook daar zijn de grote tenoren in de lokale politiek geen "handpoppetjes" van de partijbonzen en varen ze veel meer hun eigen koers. Logisch, want ze moeten ook meer rechtstreeks verantwoording afleggen tegenover hun kiezers. D�*t is meteen ook de reden waarom het nu zo rommelt binnen de grote politieke partijen in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen; de CD&V gaat nog een aardige kluif hebben als ze wil proberen greep te krijgen op de plaatselijke mandatarissen. Als zo'n plaatselijk populair figuur die bemoeienissen niet ziet zitten, dan kan hij heel gemakkelijk -en quasi volledig straffeloos- z'n middenvinger opsteken naar de partijbonzen en als onafhankelijke z'n mandaat opeisen én winnen. De lokale politiek staat bol van dergelijke verhalen. De britse nationale politiek trouwens ook; de apparatchiks van de grote partijen kunnen niet zomaar tornen aan de electorale basis die sommige backbenchers weten uit te bouwen.

De praktijk wijst anderzijds uit dat het staalharde particratische systeem van "iedereen stemt nu braafjes op dezelfde manier, nadat we in de partij gestemd hebben over zus of zo..." niet werkt; Blair is al eens door z'n eigen backbenchers in de rug geschoten en de regering haalt zeer zelden onverdeelde meerderheden bij de voorstellen die ze doet. De rol van individuele partijleden -die op hun beurt reageren vanuit hun electorale basis (constituancy)- is daar véél groter. Dus: de diversiteit is er ook veel groter dan bij ons.

Ik weet dat het paradoxaal klinkt hoor, maar het gadeslaan van de Britse politiek is uitermate boeiend op dat punt.

[Rr00ttt]

Oorspronkelijk geplaatst door Ronny G

Wat is jou voorstel dan? Afschaffen die partijen en mensen verbieden zich politiek te organiseren volgens ideologie of religie? Een regering van nationale eenheid? Of liever een dictatuur?

'verbieden'? Wie in de politiek wil gaan en iets betekenen kan niet anders dan zich bij een van de partijen aansluiten.

En 'verbonden' qua ideologie? Het VB is zonder twijfel nog het meest coherente ideologische 'blok' van de bestaande partijen, maar ook bij hen zijn er eens je van de core thema's afwijkt overal verschillende meningen.

Bij de andere partijen komt men zelfs over de 'core business' niet overeen en die moeten zich dan maar behelpen met nietszeggende slogans als 'wij zijn voor respect', of hebben parlementsleden die doodleuk verklaren eigenlijk veel meer te voelen voor het ideeëngoed van andere partijen.

Het enige wat partijen doen is de gehavende democratie nog veel verder uithollen en er uiteindelijk voor zorgen dat er misschien nog een tiental politici (if that much) overblijven die alles beslissen. De rest incasseert de poen en duwt op het aangewezen knopje.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Inderdaad.

ROSSEM aan de macht, I'd say.

God beware ons!

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

God beware ons!

Ik geloof niet dat de man zijn burgerrechten al terug heeft, dus daar moeten we niet op wachten...

[Havana]

Oorspronkelijk geplaatst door Rr00ttt

'verbieden'? Wie in de politiek wil gaan en iets betekenen kan niet anders dan zich bij een van de partijen aansluiten.

En 'verbonden' qua ideologie? Het VB is zonder twijfel nog het meest coherente ideologische 'blok' van de bestaande partijen, maar ook bij hen zijn er eens je van de core thema's afwijkt overal verschillende meningen.

Bij de andere partijen komt men zelfs over de 'core business' niet overeen en die moeten zich dan maar behelpen met nietszeggende slogans als 'wij zijn voor respect', of hebben parlementsleden die doodleuk verklaren eigenlijk veel meer te voelen voor het ideeëngoed van andere partijen.

Het enige wat partijen doen is de gehavende democratie nog veel verder uithollen en er uiteindelijk voor zorgen dat er misschien nog een tiental politici (if that much) overblijven die alles beslissen. De rest incasseert de poen en duwt op het aangewezen knopje.

Inderdaad.