Zonen Saddam gedood bij Amerikaanse inval

[Sprot]

Dus : moslims mogen elkaar doden en mogen anderen (ongelovigen) doden ? Anderen mogen moslims niet doden ...?!!!!
Wat een pretentie ..... het leven van de ene (moslim) is dus meer waard dan het leven van een andere ?

[Turkje]

Mannen ! Red alert !

Ik heb nog een oude foto op het net teruggevonden waarin Saddam handjes staat te schudden met (blijkbaar) een goede vriend. Tijd voor het Amerikaanse leger om in actie te schieten !



8)

[Antoon]

Tot er niets aan de hand was zijn de meeste wereldleiders wel eens in contact geweest met Saddam.

Hier een foto uit 1975. Tijdens een bezoek aan Irak zorgde eerste minister Chirac voor 'gouden tijden' in de relatie van Irak met Frankrijk. Een tijdje later leverde Frankrijk de nodige steun voor de bouw van een atoomcentrale 'Osirak' dat later werd gebombardeerd door Israel.



Op 10 april 2003 echter zei Chirac dat "Frankrijk de val van Saddam en zijn regime toejuichen."

[Bolter]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Een tijdje later leverde Frankrijk de nodige steun voor de bouw van een atoomcentrale 'Osirak' dat later werd gebombardeerd door Israel.

En wat je er ook van denkt, door deze actie heeft Israel de wereld en de Irakezen voor erger behoed..

Ik ga niet akoord hoe ze in hun eigen land met de Palestijnen omgaan maar het uitschakelen van die atoomcentrale heeft het midden-oosten van nog erger bespaard...

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Dat die twee koudgemaakt zijn juich ik toe, ook al haat ik de hele regering Bush.
Wanneer gaat men een welbepaalde villa in Washington omsingelen en de inwonenden neermaaien?

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Tot er niets aan de hand was zijn de meeste wereldleiders wel eens in contact geweest met Saddam.

Tot er niets aan de hand was?
Wat bedoelt u daarmee? Dat de wereldleiders toendertijd van niets wisten toen ze pollekes aan het schudden waren? Hmmm. Ik heb daarom even volgend stukje opgezocht :

U.S. DOCUMENTS SHOW EMBRACE OF SADDAM HUSSEIN IN EARLY 1980s
DESPITE CHEMICAL WEAPONS, EXTERNAL AGGRESSION, HUMAN RIGHTS ABUSES

Fear of Iraq Collapse in Iran-Iraq War Motivated Reagan Administration Support;
U.S. Goals Were Access to Oil, Projection of Power, and Protection of Allies;
Rumsfeld Failed to Raise Chemical Weapons Issue in Personal Meeting with Saddam



Washington, D.C., 25 February 2003 - The National Security Archive at George Washington University today published on the Web a series of declassified U.S. documents detailing the U.S. embrace of Saddam Hussein in the early 1980's, including the renewal of diplomatic relations that had been suspended since 1967. The documents show that during this period of renewed U.S. support for Saddam, he had invaded his neighbor (Iran), had long-range nuclear aspirations that would "probably" include "an eventual nuclear weapon capability," harbored known terrorists in Baghdad, abused the human rights of his citizens, and possessed and used chemical weapons on Iranians and his own people. The U.S. response was to renew ties, to provide intelligence and aid to ensure Iraq would not be defeated by Iran, and to send a high-level presidential envoy named Donald Rumsfeld to shake hands with Saddam (20 December 1983).

The declassified documents posted today include the briefing materials and diplomatic reporting on two Rumsfeld trips to Baghdad, reports on Iraqi chemical weapons use concurrent with the Reagan administration's decision to support Iraq, and decision directives signed by President Reagan that reveal the specific U.S. priorities for the region: preserving access to oil, expanding U.S. ability to project military power in the region, and protecting local allies from internal and external threats. The documents include:


A U.S. cable recording the December 20, 1983 conversation between Donald Rumsfeld and Saddam Hussein. Although Rumsfeld said during a September 21, 2002 CNN interview, "In that visit, I cautioned him about the use of chemical weapons, as a matter of fact, and discussed a host of other things," the document indicates there was no mention of chemical weapons. Rumsfeld did raise the issue in his subsequent meeting with Iraqi official Tariq Aziz.
National Security Decision Directive (NSDD) 114 of November 26, 1983, "U.S. Policy toward the Iran-Iraq War," delineating U.S. priorities: the ability to project military force in the Persian Gulf and to protect oil supplies, without reference to chemical weapons or human rights concerns.
National Security Decision Directive (NSDD) 139 of April 5, 1984, "Measures to Improve U.S. Posture and Readiness to Respond to Developments in the Iran-Iraq War," focusing again on increased access for U.S. military forces in the Persian Gulf and enhanced intelligence-gathering capabilities. The directive calls for "unambiguous" condemnation of chemical weapons use, without naming Iraq, but places "equal stress" on protecting Iraq from Iran's "ruthless and inhumane tactics." The directive orders preparation of "a plan of action designed to avert an Iraqi collapse."
U.S. and Iraqi consultations about Iran's 1984 draft resolution seeking United Nations Security Council condemnation of Iraq's chemical weapons use. Iraq conveyed several requests to the U.S. about the resolution, including its preference for a lower-level response and one that did not name any country in connection with chemical warfare; the final result complied with Iraq's requests.
The 1984 public U.S. condemnation of chemical weapons use in the Iran-Iraq war, which said, referring to the Ayatollah Khomeini's refusal to agree to end hostilities until Saddam Hussein was ejected from power, "The United States finds the present Iranian regime's intransigent refusal to deviate from its avowed objective of eliminating the legitimate government of neighboring Iraq to be inconsistent with the accepted norms of behavior among nations and the moral and religious basis which it claims."

Hier een foto uit 1975. Tijdens een bezoek aan Irak zorgde eerste minister Chirac voor 'gouden tijden' in de relatie van Irak met Frankrijk. Een tijdje later leverde Frankrijk de nodige steun voor de bouw van een atoomcentrale 'Osirak' dat later werd gebombardeerd door Israel.

Ik wil het hier effe niet hebben over Chirac, dan wel Bush, maar bovenstaande, én uw opmerkingen, tonen mijns inziens toch wel duidelijk aan dat alle (zichzelf als dusdanig beschouwende) wereldleiders wel iets anders in gedachten hebben dan "de mensenrechten" en dergelijke, om bepaalde beslissingen te nemen...

Het zou mijns inziens nogal "naïef" zijn moest u de onderstaande uitspraak van Chirac, of de inval van de Amerikanen in Irak, bekijken vanuit een oprechte bekommernis om het "lot van de mensheid", en dan vooral het "lot van de Irakezen".

Op 10 april 2003 echter zei Chirac dat "Frankrijk de val van Saddam en zijn regime toejuichen."

Soit, persoonlijk ben ik uitermate jaloers op de PNAC ideologie, niet omdat ik ze moreel-ethisch zo fantastisch vind, maar omdat het een bruikbare en werkbare lange-termijn doelstelling is voor de wereld. Iets wat het niet-zo-eengemaakte Europa niet bezit. En dus blijven we maar achter de feiten aanhuppelen...

[Renaud]

"Het is weer een typisch voorbeeld van hoe je alles en nog wat moet draaien om het tegen de Amerikanen te gebruiken. Onze media zijn hier ook meesters in. Desinformatie heet dat. "

Laat mij niet lachen; wie bepaalde ook al weer welke beelden de mensen achter hun tv kregen tijdens de Amerikaanse invallen?

[Antoon]

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Tot er niets aan de hand was?
Wat bedoelt u daarmee? Dat de wereldleiders toendertijd van niets wisten toen ze pollekes aan het schudden waren? Hmmm. Ik heb daarom even volgend stukje opgezocht :

Ik wil het hier effe niet hebben over Chirac, dan wel Bush, maar bovenstaande, én uw opmerkingen, tonen mijns inziens toch wel duidelijk aan dat alle (zichzelf als dusdanig beschouwende) wereldleiders wel iets anders in gedachten hebben dan "de mensenrechten" en dergelijke, om bepaalde beslissingen te nemen...

Het zou mijns inziens nogal "naïef" zijn moest u de onderstaande uitspraak van Chirac, of de inval van de Amerikanen in Irak, bekijken vanuit een oprechte bekommernis om het "lot van de mensheid", en dan vooral het "lot van de Irakezen".

Soit, persoonlijk ben ik uitermate jaloers op de PNAC ideologie, niet omdat ik ze moreel-ethisch zo fantastisch vind, maar omdat het een bruikbare en werkbare lange-termijn doelstelling is voor de wereld. Iets wat het niet-zo-eengemaakte Europa niet bezit. En dus blijven we maar achter de feiten aanhuppelen...

Ja, maar uiteindelijk is the bottom line van dit verhaal:

1) Rumsfeld ging, schudde een polleke en waarschuwde tegen het gebruik van chemische wapens

2) Chirac ging en bouwde een installatie om uranium mee te verrijken.

UIteraard was het bevrijden van Irak niet voor de mooie ogen van de kindjes daar. Geen oorlog start om die reden. Daarom is het beter gewoon naar de resultaten te kijken, en die mogen er best wel zijn. We zijn nog geen drie maand bezig en de meerderheid van het regime is al weg. Voor hetzelfde geld lagen we nog te sneuvelen in de woestijn. Instead: Korte oorlog, dan starten met heropbouw.

[Vlaanderen_onafhankelijk]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Instead: Korte oorlog, dan starten met heropbouw.

Ja maar zeg, wat is het nu? Uwe presidentiële dorpsidioot kondigt eenzijdig het einde van de oorlog aan.
Als antwoord op de kritiek dat 'Sadams zonen gedood zijn zonder eerlijk proces' komt dat dat wel vaker gebeurd in een oorlog (omsingelen, kans geven over te geven, geen antwoord, dus neerschieten) en nu is het weer een korte oorlog geweest (een oorlog van 5 maanden noem ik nu ook weer niet zo kort).
Mijn gedacht: de Amerikanen hebben zich weeral eens vergist en miskeken aan de Iraki's. Ze hebben het kruitvat dat het M-O is onderschat en dachten dat ze de boel ff gingen opkuisen. Niets is minder waar, dagelijks sterven er nog Amerikaanse soldaten en sinds hun 'bevrijding' haten de Irakezen elke dag de Amerikanen meer en meer...
Oorlog gewonnen? What a joke!

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Ja, maar uiteindelijk is the bottom line van dit verhaal:

1) Rumsfeld ging, schudde een polleke en waarschuwde tegen het gebruik van chemische wapens

Nu val ik toch even van mijn stoel hoor... Misschien was de tekst niet zo duidelijk te lezen door die grijze achtergrond? Ik druk hem hierbij nogmaals af (verwijzingen naar chem wapens in het vet). Merk op dat de "toenadering" richting Irak er komt NA een periode van diplomatieke windstilte (en ONDANKS de aanwezigheid en het gebruik van chem wapens door Irak dus).


U.S. DOCUMENTS SHOW EMBRACE OF SADDAM HUSSEIN IN EARLY 1980s
DESPITE CHEMICAL WEAPONS, EXTERNAL AGGRESSION, HUMAN RIGHTS ABUSES

Fear of Iraq Collapse in Iran-Iraq War Motivated Reagan Administration Support;
U.S. Goals Were Access to Oil, Projection of Power, and Protection of Allies;
Rumsfeld Failed to Raise Chemical Weapons Issue in Personal Meeting with Saddam



Washington, D.C., 25 February 2003 - The National Security Archive at George Washington University today published on the Web a series of declassified U.S. documents detailing the U.S. embrace of Saddam Hussein in the early 1980's, including the renewal of diplomatic relations that had been suspended since 1967. The documents show that during this period of renewed U.S. support for Saddam, he had invaded his neighbor (Iran), had long-range nuclear aspirations that would "probably" include "an eventual nuclear weapon capability," harbored known terrorists in Baghdad, abused the human rights of his citizens, and possessed and used chemical weapons on Iranians and his own people. The U.S. response was to renew ties, to provide intelligence and aid to ensure Iraq would not be defeated by Iran, and to send a high-level presidential envoy named Donald Rumsfeld to shake hands with Saddam (20 December 1983).

The declassified documents posted today include the briefing materials and diplomatic reporting on two Rumsfeld trips to Baghdad, reports on Iraqi chemical weapons use concurrent with the Reagan administration's decision to support Iraq, and decision directives signed by President Reagan that reveal the specific U.S. priorities for the region: preserving access to oil, expanding U.S. ability to project military power in the region, and protecting local allies from internal and external threats. The documents include:


A U.S. cable recording the December 20, 1983 conversation between Donald Rumsfeld and Saddam Hussein. Although Rumsfeld said during a September 21, 2002 CNN interview, "In that visit, I cautioned him about the use of chemical weapons, as a matter of fact, and discussed a host of other things," the document indicates there was no mention of chemical weapons. Rumsfeld did raise the issue in his subsequent meeting with Iraqi official Tariq Aziz.
National Security Decision Directive (NSDD) 114 of November 26, 1983, "U.S. Policy toward the Iran-Iraq War," delineating U.S. priorities: the ability to project military force in the Persian Gulf and to protect oil supplies, without reference to chemical weapons or human rights concerns.
National Security Decision Directive (NSDD) 139 of April 5, 1984, "Measures to Improve U.S. Posture and Readiness to Respond to Developments in the Iran-Iraq War," focusing again on increased access for U.S. military forces in the Persian Gulf and enhanced intelligence-gathering capabilities. The directive calls for "unambiguous" condemnation of chemical weapons use, without naming Iraq, but places "equal stress" on protecting Iraq from Iran's "ruthless and inhumane tactics." The directive orders preparation of "a plan of action designed to avert an Iraqi collapse."
U.S. and Iraqi consultations about Iran's 1984 draft resolution seeking United Nations Security Council condemnation of Iraq's chemical weapons use. Iraq conveyed several requests to the U.S. about the resolution, including its preference for a lower-level response and one that did not name any country in connection with chemical warfare; the final result complied with Iraq's requests.
The 1984 public U.S. condemnation of chemical weapons use in the Iran-Iraq war, which said, referring to the Ayatollah Khomeini's refusal to agree to end hostilities until Saddam Hussein was ejected from power, "The United States finds the present Iranian regime's intransigent refusal to deviate from its avowed objective of eliminating the legitimate government of neighboring Iraq to be inconsistent with the accepted norms of behavior among nations and the moral and religious basis which it claims."

(bron : website George Washington University)
(PS : de onderlijning is door mezelf gebeurt, gewoon omdat ik het grappig vond dat voor welbepaalde geopolitieke doelstellingen, Irak vroeger blijkbaar een legitimate government had, en nu niet meer...)

2) Chirac ging en bouwde een installatie om uranium mee te verrijken.

UIteraard was het bevrijden van Irak niet voor de mooie ogen van de kindjes daar. Geen oorlog start om die reden. Daarom is het beter gewoon naar de resultaten te kijken, en die mogen er best wel zijn. We zijn nog geen drie maand bezig en de meerderheid van het regime is al weg. Voor hetzelfde geld lagen we nog te sneuvelen in de woestijn. Instead: Korte oorlog, dan starten met heropbouw.

1. Dat zei men van Afghanistan ook. Prachtige heropbouw is daar aan de hand trouwens...

2. Nogmaals : ik ben jaloers op de PNAC en de daaruit voortvloeiende oorlog tegen Irak. De ijzeren logica van de PNAC is voor mij tegelijk hemeltergend en magnifiek, en ik vind het dan ook hoog tijd dat onze Europese leiders daar iets tegenover plaatsen (= utopie).

Vanuit moreel oogpunt heb ik echter fundamentele bezwaren tegenover de PNAC ideologie :

1. Of de wereld hier er daadwerkelijk "beter" van wordt, durf ik toch te betwijfelen. Een democratie "installeer" je niet, zoiets "ontstaat" vanuit de bevolking zelf. Democratie en vrije markt zijn uitingen van een bepaald collectief bewustzijn én moeten door vrije wil worden bekomen, om ook stabiel te zijn. Op die manier krijg je niet enkel democratie voor het volk, maar ook door het volk.

2. De kans is daarbij ook groot dat de Amerikaanse geopolitieke en militaire suprematie op termijn leidt tot een statisch-culturele wereld, wat onvermijdelijk de impasse en tenslotte de implosie van het ganse systeem zou kunnen bewerkstelligen.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

2. De kans is daarbij ook groot dat de Amerikaanse geopolitieke en militaire suprematie op termijn leidt tot een statisch-culturele wereld, wat onvermijdelijk de impasse en tenslotte de implosie van het ganse systeem zou kunnen bewerkstelligen.

[Turkje]

[TomB]

Kerel, ik kan er niets aan doen dat je geen Engels kan lezen he. Er is volgens uw eigen tekst duidelijk sprake van waarschuwingen tegen het gebruik van chemische wapens door Irak.

Wat de hoofdmotivatie van een bezoek is, heeft hier niets mee te maken. Als ik naar de Supermarkt ga om mezelf een ijsje te kopen en ik geef vijf frank aan een bedelaar, dan moet je het feit dat ik vijf frank gaf aan die bedelaar niet proberen te weerleggen door te zeggen: Neen, ge ging een ijsje kopen, ziehier de bewijzen.

Het is typerend dat mensen opmerkingen maken in de genre van de uwe:

Merk op dat de "toenadering" richting Irak er komt NA een periode van diplomatieke windstilte (en ONDANKS de aanwezigheid en het gebruik van chem wapens door Irak dus).

Then where was the rest of the fucking world? We mogen overal het vuile werk gaan opknappen en wee als we het niet doen? Vraag je je echt af waarom er na een tijdje een zekere arrogantie ontstaat aan Amerikaanse zijde?

PNAC is trouwens een mooie ideologie met een zeer consequente manier van politiek voeren. Het is echter een middel dat nooit het doel mag worden. U ijvert voor een sterk Europa zodat er terug twee wereldmachten zijn. Dat is uiteraard beter voor de competitie in de wereld, maar ik vrees dat de volgende tegenhangers eerder in Azie te vinden zijn. En het midden oosten? Tja...die zullen met hun probleem blijven zitten zolang men OPEC tolereert. Al die activisten zouden beter tegen OPEC vechten dan tegen de secundaire effecten ervan.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Kerel, ik kan er niets aan doen dat je geen Engels kan lezen he. Er is volgens uw eigen tekst duidelijk sprake van waarschuwingen tegen het gebruik van chemische wapens door Irak.

"Geen Engels kan lezen"... ? En dat zegt u? Wel wel wel, dank u voor deze wijze raad over mijzelve. Goh zeg, als ik u niet had, ... DANK U, OH SCHITTERENDE DISCUSSIEGENOOT. Als u nog zoiets weet over mij, gelieve uw Groot Licht dan nogmaals over mij, zielige aardworm, te laten schijnen. Ik zal u eeuwig dankbaar zijn, uw voeten kussen en zalven, en ze besprenkelen met eau de vie.

Ondertussen heeft iedereen die deze topic doorleest, al lang kunnen vaststellen dat de Amerikanen, begin jaren 80, ONDANKS dat ze wisten van de smeerlapperij van Hoessein, TOCH ervoor geijverd om Saddam te vriend te houden, gewoonweg om die als dam te gebruiken tegenover het in hun ogen nog gevaarlijker regime in Iran. DAT HOUDT GEEN QUOTERING VAN HUN DADEN IN. Ik wil gewoon duidelijk maken dat de politiek van Amerika samen te vatten is onder "pragmatisme". Dat er aan dat pragmatisme ook voordelen gekoppeld zijn, des te beter. Maar de nadelen mag men -hopelijk- toch niet verdoezelen...

Wat de hoofdmotivatie van een bezoek is, heeft hier niets mee te maken. Als ik naar de Supermarkt ga om mezelf een ijsje te kopen en ik geef vijf frank aan een bedelaar, dan moet je het feit dat ik vijf frank gaf aan die bedelaar niet proberen te weerleggen door te zeggen: Neen, ge ging een ijsje kopen, ziehier de bewijzen.

Wat een vergelijking... Zal ik ze even maken?

U gaat naar de Supermarkt, en bemerkt dat de gerant aan de achterzijde hopen rot vlees met de hogedrukreiniger aan het afspuiten is, hoogstwaarschijnlijk met de bedoeling om de "gereigde" stukken vlees opnieuw in de rekken te leggen (u hebt immers ervaring met supermarkten). U vindt dit alles behalve, maar uw pragmatisme haalt het makkelijk van mogelijke principiële bedenkingen, gewoonweg omdat juist deze Supermarkt de meest optimaal gelegen is, en daarbovenop nog stevige prijskortingen doorvoert ook. Uw hoofddoel heeft dus duidelijk een invloed op de rest van uw acties.

Het is typerend dat mensen opmerkingen maken in de genre van de uwe:

Dat is niet mijn opmerking, dat is die van de academici aan de George Washington University.

Then where was the rest of the fucking world? We mogen overal het vuile werk gaan opknappen en wee als we het niet doen?V raag je je echt af waarom er na een tijdje een zekere arrogantie ontstaat aan Amerikaanse zijde?

Waarom denkt u dat ik meer sympathie koester voor Europese en andere staatsleiders, dan voor de Amerikaanse? Is het weer niet een "typische opmerking voor mensen zoals u" (ik parafraseer u eventjes) dat u enkel maar zwart-wit kan denken? Hola, dienen eikel heeft kritiek op de US, dus dat zal weer zo ne linkse zak zijn die alles toejuicht wat de EU doet. Guess again.

Dus NOGMAALS : ik ben STIKJALOERS op de PNAC en op de ongelooflijke logica die uit dat document "straalt". Ik ben JALOERS op conservatief Amerika en zijn verwezenlijkingen. En moest u het echt willen weten : juist daarom vind ik het oeverloos gepalaver, de tweeslachtigheid en hypocrisie van de meeste Europese leiders DES TE IRRITANTER ! Mijn "hoop" op een sterker Europa catalogeer ik daarom in mijn eeste post hierover al als een utopie.

Mijn "toekomstbeeld" zou meer uitgaan van evenwaardige wereldregio's die op gelijke basis handel drijven met elkaar. Gewoonweg omdat ik denk dat zulk scenario, alhoewel het langer zal duren om er te geraken, op termijn uitzicht biedt op een stabielere wereld (omdat inderdaad economische én menselijke parameters zoals competitie en concurrentie nog blijven spelen).

[TomB]

Ik zeg toch helemaal nergens dat u meer sympathie koestert voor het ene of het andere? U impliceert met uw eigen vraag echter wel een zeker favoritisme aan mijn kant. Laat ons het erop houden dat we er beiden objectief naar kijken vanuit de feiten.

Dat er een zekere pragmatiek en hypocrisie in de wereldpolitiek zit is maar goed ook, anders was de oorlog in Irak op twee minuten gedaan, lag Bin laden nu op de bodem van Lake Afghanistan en had je geen allies maar subordinates.

De VS heeft voor mij, in uw eigen tekst, duidelijk te kennen gegeven voorstander te zijn van de conventionele aanpak van het conflict Irak-Iran. De echt juiste doortrekking van het voorbeeld is dat je eigenlijk die figuurlijke stukken rottend vlees ter sprake brengt, maar dat het de enige supermarkt in een straal van 100 mijl is die vlees verkoopt dus wilt ge hem ook niet te zwaar op zijn tenen gaan trappen. Verfijn als je daar zin in hebt, ik vind dat vergelijken wel leuk. Dat is wat ik lees in de tekst die u postte en dat komt er nog altijd op neer dat de Amerikanen tegen het gebruik van chemische wapens waren en dat ook expliciet verwoord hebben.

Blijft het feit dat er in die tijd een tweede grootmacht aanwezig was die niets deed en dat we tegenwoordig nog altijd in een situatie zitten met fence-zitters die altijd heel snel zijn met commentaar geven, maar zelf niet alleen niets doen, ook embargos breken. (cfr Rusland wapens/Frankrijk handelsrelatie)

Ik wil ook even opmerken dat het blijkbaar nooit goed is:
1) We hebben een genocide in Irak, we gaan er full force naartoe en we zetten die dictator af. Reactie: Ah neen, want ge hebt andere motieven. Stuur liever wat inspecteurs en zeg hem dat hij het niet meer mag doen.
2) Er gebruikt iemand chemische wapens in een oorlog, we zullen hem vriendelijk uitleggen dat hij het niet meer mag doen. Reactie: Zeg, gij hebt al die macht en gij zijt niet kordater in uw optreden?

Uiteraard dat een land in zijn buitenlandse politiek als prioriteiten heeft wat goed is voor dat land. Big fucking deal, Bush did an excellent job and the side effects are good for the Iraqi people.

Over PNAC denk ik dat we min of meer dezelfde opinie hebben.

[tomm]

de Amerikaanse propaganda en instituten zijn veel beter georganiseerd dan de Europese, maar ook Hitler's regime was beter georganiseerd dan pakweg de Franse overheid, dat impliceert dus zeker geen enkele morele suprematie, enkel een organisatorische voorsprong.

De moord op Saddam's zonen moet je bekijken vanuit de huidige context. Het gaat hier niet om het twijfelachtige verleden van beide heren, maar om de huidige oorlog tegen de bezetter.
De V.S. is irak binnengevallen met een valse reden en zonder internationaal mandaat, en tegen de wil van de overgrote meerderheid van de Iraki's, zoals meer en meer blijkt, en is dus zonder meer een illegale bezettingsmacht. De Iraki's hebben dus alle reden en zelfs de plicht om deze aggressie te bestrijden, en dat was net wat de zonen van Saddam deden. (trouwens niet alleen aanhangers van Saddam bestrijden de Amerikanen, ook meer en meer tegenhangers van saddam bestrijden nu de nieuwe vijand)
De Irakezen die de bezettingsmacht bestrijden zijn geen terroristen die het gemunt hebben op onschuldige levens, maar vrijheidsstrijders die hun land willen bevrijden van een buitenlandse bezettingsmacht.

[Pat]

Oorspronkelijk geplaatst door tommydecommie

de Amerikaanse propaganda en instituten zijn veel beter georganiseerd dan de Europese, maar ook Hitler's regime was beter georganiseerd dan pakweg de Franse overheid, dat impliceert dus zeker geen enkele morele suprematie, enkel een organisatorische voorsprong.

De moord op Saddam's zonen moet je bekijken vanuit de huidige context. Het gaat hier niet om het twijfelachtige verleden van beide heren, maar om de huidige oorlog tegen de bezetter.
De V.S. is irak binnengevallen met een valse reden en zonder internationaal mandaat, en tegen de wil van de overgrote meerderheid van de Iraki's, zoals meer en meer blijkt, en is dus zonder meer een illegale bezettingsmacht. De Iraki's hebben dus alle reden en zelfs de plicht om deze aggressie te bestrijden, en dat was net wat de zonen van Saddam deden. (trouwens niet alleen aanhangers van Saddam bestrijden de Amerikanen, ook meer en meer tegenhangers van saddam bestrijden nu de nieuwe vijand)
De Irakezen die de bezettingsmacht bestrijden zijn geen terroristen die het gemunt hebben op onschuldige levens, maar vrijheidsstrijders die hun land willen bevrijden van een buitenlandse bezettingsmacht.

Ja, maak van die zoontjes nog martelaren ook en vergeet vooral wat ze voordien deden! You are a sick boy.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door tommydecommie

de Amerikaanse propaganda en instituten zijn veel beter georganiseerd dan de Europese, maar ook Hitler's regime was beter georganiseerd dan pakweg de Franse overheid, dat impliceert dus zeker geen enkele morele suprematie, enkel een organisatorische voorsprong.

De moord op Saddam's zonen moet je bekijken vanuit de huidige context. Het gaat hier niet om het twijfelachtige verleden van beide heren, maar om de huidige oorlog tegen de bezetter.
De V.S. is irak binnengevallen met een valse reden en zonder internationaal mandaat, en tegen de wil van de overgrote meerderheid van de Iraki's, zoals meer en meer blijkt, en is dus zonder meer een illegale bezettingsmacht. De Iraki's hebben dus alle reden en zelfs de plicht om deze aggressie te bestrijden, en dat was net wat de zonen van Saddam deden. (trouwens niet alleen aanhangers van Saddam bestrijden de Amerikanen, ook meer en meer tegenhangers van saddam bestrijden nu de nieuwe vijand)
De Irakezen die de bezettingsmacht bestrijden zijn geen terroristen die het gemunt hebben op onschuldige levens, maar vrijheidsstrijders die hun land willen bevrijden van een buitenlandse bezettingsmacht.

Hier gaan we weer.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door tommydecommie

de Amerikaanse propaganda en instituten zijn veel beter georganiseerd dan de Europese, maar ook Hitler's regime was beter georganiseerd dan pakweg de Franse overheid, dat impliceert dus zeker geen enkele morele suprematie, enkel een organisatorische voorsprong.

De moord op Saddam's zonen moet je bekijken vanuit de huidige context. Het gaat hier niet om het twijfelachtige verleden van beide heren, maar om de huidige oorlog tegen de bezetter.
De V.S. is irak binnengevallen met een valse reden en zonder internationaal mandaat, en tegen de wil van de overgrote meerderheid van de Iraki's, zoals meer en meer blijkt, en is dus zonder meer een illegale bezettingsmacht. De Iraki's hebben dus alle reden en zelfs de plicht om deze aggressie te bestrijden, en dat was net wat de zonen van Saddam deden. (trouwens niet alleen aanhangers van Saddam bestrijden de Amerikanen, ook meer en meer tegenhangers van saddam bestrijden nu de nieuwe vijand)
De Irakezen die de bezettingsmacht bestrijden zijn geen terroristen die het gemunt hebben op onschuldige levens, maar vrijheidsstrijders die hun land willen bevrijden van een buitenlandse bezettingsmacht.

Het gaat hier om twee mensen die -net als alle andere gearresteerden- het recht hadden op een proces, maar die kozen om al schietend ten onder te gaan.