De strijd tegen het islamo-fascisme

[smiley]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

is het omdat men in de naam van het Christendom miljoenen al gedood heeft, dat het Christendom gevaarlijk is?

Weer iemand die afkomt met vergelijkingen te maken met het christendom.Weer eens heel de santebatiek moeten herhalen. Er bestaat niet zoiets als een christen oemmah, het boekske bijbel ziet men niet als niet door mensenhanden geschreven zoals de volgelingen van de islam dit wel doen, de koran staat vol met hatelijke en onverdraagzame en oorlogszuchtige teksten tegenover anders /niet gelovigen, bijna op elke bladzijde kan men die terugvinden terwijl dat men er in de bijbel echt moet gaan naar zoeken. Het weinige goede dat er in de koran staat heeft dan nog alleen maar betrekking op moslims zelf. Ook de profeten die zij als voorbeeld nemen verschillen dag en nacht. Wat de kruisvaarders deden was niet naar het voorbeeld van hun profeet (het waren daarbij alleen maar pogingen om het land dat door de overal binnenvallende moslimhorden was verloren trachten te heroveren het waren niet de christenen die met die oorlogen waren begonnen in het jaar 732, dus lang voor de eerste kruistochten, stonden de moslimhorden die de pyreneen waren overgestoken reeds in Poitier om er ook daar hun islamitische 'vrede' te brengen) terwijl dat het plunderen, de rooftochten, het bezingen van de oorlogsbuit, het vermoorden, verkrachten, tot slaaf maken van ongelovigen die de moslims deden wel in overeenstemming was en nog steeds is naar het voorbeeld van hun rotmo Ook scheiding kerk en staat de islam streeft ernaar oim het over heel de wereld voor het zeggen te krijgen zonder of desnoods met geweld dit is wat zij onder peace verstaan die zogenaamde barmhartige allah is alleen maar barmhartig voor moslims niet voor niet-moslims enz enz. Er is een groot verschil tussen het christendom en de islam. Vraag maar aan Urbain Vermeulen.
Van het christendom gaat geen gevaar uit voor onze Westerse maatschappij. Van de islam echter wel. En wat dodental betreft. De islam heeft sinds haar ontstaan reeds de meeste doden op haar geweten. Ik heb nog nooit verontschuldigingen hierover gehoord van de kant van de volgelingen van de islam dit in tegenstelling tot de kerk. Volgelingen van de islam zijn de beste ontkenners en hebben moeite om de oorzaak van de problemen bij zichzelf en zeker niet bij hun islam te leggen. Zij wijzen daarom steeds naar de anderen zoals in ons land... naar de racisten

"moslims zijn heel sociaal, als er iets is dan komen ze met 30 man en vragen ze of je een probleem hebt"

[Spanks]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

is het omdat men in de naam van het Christendom miljoenen al gedood heeft, dat het Christendom gevaarlijk is?

Het Christendom zit in een sterk dalende lijn en zal op termijn uitsterven. Het kan zijn dat het vroeger even gevaarlijk was, maar nu vormt het Christendom geen bedreiging meer. Je maakt dus een slechte vergelijking.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door SethMoN

*kuch*

http://en.wikipedia.org/wiki/Liberal...s_within_Islam

Kuch.

Heeft iemand dat Wikipedia-artikel ook werkelijk gelezen?

Er zijn waarschijnlijk wel een paar tientallen van die liberale, progressieve en hervormingsgezinde volgelingen van Mohammed, maar zij leggen weinig gewicht in de schaal tegen de honderden miljoenen die de beweging in de andere richting maken. De fundamentalisering van de mohammedaanse leer is ononderbroken bezig sinds ongeveer 1100, enkel onderbroken door een korte periode van “verlichting” tijdens de kolonisering van de meeste mohammedaanse landen. Het lijkt er sterk op alsof men de opgelopen vertraging in volle galop wil inhalen.

Reeds in 1981 stelde V.S. NAIPAUL (Nobelprijs literatuur 2001) die fundamentalisering vast in zijn, Among the Believers: An Islamic Journey, New York, 1981, ISBN 0-394-71195-5. Op zijn volgende reizen werd het beeld er zeker niet beter op: V.S. NAIPAUL, Beyond Belief. Islamic Excursions among the Converted People, London, 1998, ISBN 0 349 11010 7


Ironisch genoeg wordt in het Wikipedia verwezen naar de sufi-bewegingen. Sinds een paar honderd jaar staan die zwaar onder druk. Sufi’s worden niet ernstig genomen in de mohammedaanse wereld en zij vertegenwoordigen hooguit nog 3% van alle mohammedanen, voornamelijk in de periferie van de mohammedaanse wereld.

Nog ironische wordt de auteur van dat artikel wanneer gesproken wordt over de persoonllijke interpretatie. Nasr Abu Zaid weet daar alles over. Om zijn vege lijf te redden, en zijn huwelijk, is hij maar uit het tolerante Egypte naar Europa moeten vluchten. Hij heeft geluk gehad. Een gelijkgestemde collega wer in het Midden-Oosten uit het klaslokaal gekieperd. Van twee hoog.

Het Wikipedia-artikel is een irrealistische wensdroom, of werd geschreven door iemand die de goedgelovige zand in de ogen wil strooien.

[SethMoN]

Zo kun je altijd wel iets vinden om te kakken op de islam. Want het zal wel nooit goed zijn. Islam moet slecht zijn en kan nooit goed zijn al bestaat er een progressievere lijn binnen dat geloof. Wie is er dan blind? Ik heb dan ook nergens beweerd dat het de grote massa is die de progressieve lijn volgt. Laten we hopen (al zijn er velen die dat niet willen) dat de lijn zich doortrekt.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door SethMoN

Zo kun je altijd wel iets vinden om te kakken op de islam. Want het zal wel nooit goed zijn. Islam moet slecht zijn en kan nooit goed zijn al bestaat er een progressievere lijn binnen dat geloof. Wie is er dan blind? Ik heb dan ook nergens beweerd dat het de grote massa is die de progressieve lijn volgt. Laten we hopen (al zijn er velen die dat niet willen) dat de lijn zich doortrekt.

Tja, waarom maak ik me het leven niet gemakkelijk en antwoord ik op het oorspronkelijke "kuch-artikel" met iets in de zin van "Zo kan je altijd wel iets vinden om de islam in een goed daglicht te stellen."

Wie is er dan blind?

Ik heb, dacht ik, voldoende aangetoond dat de lijn van de fundamentalisering zich doorzet, maar dan wil "men" het tegendeel blijven hopen, zoals "men" in 1941 nog steeds bleef hopen dat het niet zo'n vaart zou lopen met het nationaal-socialisme?

De realiteit is nu eenmaal dat er enkele duizenden progressieven, liberalen of hervormingsgezinden zijn die een onmogelijk gevecht leveren tegen honderden miljoenen die de andere richting uitgaan.

[Knorretje]

Oorspronkelijk geplaatst door SethMoN

Zo kun je altijd wel iets vinden om te kakken op de islam. Want het zal wel nooit goed zijn. Islam moet slecht zijn en kan nooit goed zijn al bestaat er een progressievere lijn binnen dat geloof. Wie is er dan blind? Ik heb dan ook nergens beweerd dat het de grote massa is die de progressieve lijn volgt. Laten we hopen (al zijn er velen die dat niet willen) dat de lijn zich doortrekt.

Die progressievere lijnen binnen dat geloof, kan je dat even toelichten?
Wat, waar, wanneer ?

Even een ontnuchterend artikeltje om jou te confronteren met je selectieve blindheid.

Zes weken lang zat verslaggever Ali Hussain in een volledig geïslamiseerde buitenwijk van Leeds. Wat maakt plekken als Beeston tot voedingsbodems voor moslimse haat?

De rijke geur van Indiase kruiden drijft door de straat. Stemmen keuvelen in het Urdu en een Bengaals dialect. Mannen met baarden en lange jurken slenteren langs en jongeren dragen hun spijkerbroek volgens voorschrift opgerold boven de enkel.
Ik voel me hier thuis, maar ook alsof ik in een vreemd land ben. Het lijkt wel Azië in plaats van in Beeston, de buitenwijk van Leeds waar twee van de terroristen van 7 juli hebben gewoond. Ik ben hier om de stemming te peilen, een jaar na die aanslagen in Londen.

Anhar Ghan is, buurtwerker bij het islamitische centrum waar ook Mohammad Sidique Khan kwam, de leider van de bommengooiers. De onweerstaanbaar gulle, hartelijke Ghani wordt mijn eerste ‘vriend’ in de zes weken die ik hier doorbreng als undercover verslaggever (ik doe me voor als student). We zijn allebei in de twintig en onze ouders komen uit Bangladesh. We kletsen in het Engels en het Bengaals over zijn gezin – hij is getrouwd en heeft één kind – en hoe je een baan vindt en een goed cv opbouwt. Normaal gesproken werkt Ghani met jongeren, maar hij doet alles om mij te helpen. Met zijn hippe spijkerbroek ziet hij eruit als een van die hoopgevende figuren in het moderne multiculturele Engeland, en voor mij als nieuweling in zijn stad is hij een steun en toeverlaat.

Ik ben geschokt als hij me op een dag begint uit te leggen dat de bommengooiers moeten worden gezien als martelaren. ‘De westerse geest en de moslimgeest zijn twee verschillende psychologieën’, zegt hij. ‘Als moslim zie ik in dat mijn leven niets betekent tenzij ik me opoffer voor Allah.’ Ik knik, ik wil dat hij doorgaat.
‘Weet je, mijn leven is niets waard,’ vervolgt hij. ‘Ik zou die twee seconden slechtheid zó opgeven.’ De aardse ervaring, bedoelt hij, is maar een moment vergeleken bij het paradijs.

Later begint hij Abdullah Faisal te verheerlijken, een opruiende islamitische geestelijke die in 2003 in de gevangenis kwam omdat hij had aangezet tot het vermoorden van joden. Faisal, van wie wordt gezegd dat hij de bommengooiers van 7 juli sterk heeft beïnvloed, pleit voor het verspreiden van de islam ‘met de Kalashnikov’ en verklaarde dat een van de doelstellingen van de jihad is ‘het uitdunnen van de ongelovige bevolking’.
Ghani noemt hem ‘een van de goeien’ en raadt me aan een opname van zijn preken te bemachtigen. Ik kijk naar hem en word kwaad. Hoe kan zo’n jonge man die zo op mij lijkt de wereld door zo’n oorlogszuchtige bril bekijken? Hoe is hij verstrikt geraakt in dit kwaadaardige dogma?

Vroom ben ik niet, maar ik voel me wel moslim – en sinds 9/11 ben ik daar vaak aan herinnerd. Toch voel ik niet de desillusie en de woede tegen het Westen die Ghani voelt. Wat maakt wijken als Beeston precies tot een voedingsbodem voor haat?
Mijn ouders brachten me naar Engeland toen ik twee was en we kwamen in een dorpje in Oxfordshire terecht. Daar opende mijn vader het enige Indiase restaurant en groeide ik op in een zeer Engelse omgeving, ook al waren mijn ouders strenge moslims. Pas op mijn tiende verhuisden we naar Londen, een cultuurschok die bijna even groot was als de verhuizing van Bangladesh naar Engeland.

In Oxfordshire was ik het enige Aziatische kind op school, hier in Oost-Londen zag ik nauwelijks blanke leerlingen. Ik leerde vloeken in een Bengaals dialect. Dank zij mijn eerdere ervaringen stond ik open voor de wereld buiten de moslimgemeenschap en niet al te ver weg lagen welvarender wijken met allerlei andere culturen.
Tot 9/11 dacht ik nooit na over mijn identiteit of hoe andere mensen me zagen. Plotseling was er een oorlog tegen terrorisme en lagen de moslims onder vuur. Het effect was dat ik me meer moslim ging voelen, niet minder. Ik ben ervan overtuigd dat dit veel sterker geldt voor de jeugd van Beeston.

Beeston is langzaam uit elkaar gevallen sinds het ineenstorten van de textiel- en kolenindustrie. De werkloosheid is met 8 procent tweemaal zo hoog als elders in Leeds en 42 procent van de bewoners zit in de categorie ‘economisch inactief’.
In de loop der jaren zijn moslims uit Pakistan, Kashmir en Bangladesh hier neergestreken en hebben er veel winkels en bedrijven geopend. Die gaan vijf keer per dag dicht voor het gebed.

De enige niet-Aziaat die ik spreek in die zes weken is de concierge van een pension – met een Aziatische eigenaar. Ik begin me merkwaardig apart van de Engelsen te voelen, een afwijkend personage in een bizarre reality show.

De sociale verhoudingen in Beeston cirkelen rond bepaalde gemeenschapscentra, scholen, winkels en moskeeën. De drie grootste moskeeën bedienen verschillende groepen: de Hardy Street-moskee is voor de Kashmirmoslims, de Stratford Street-moskee wordt gedomineerd door de Pakistaanse Tablighi Jamaat, een groep die zich bezighoudt met da’wa, niet-gewelddadige zending, en dan heb je nog de Bengaalse moskee op de Tunstall Road.
De dagen hier worden gevuld met moskeebijeenkomsten waar mensen nieuws en informatie uitwisselen. Ik ervaar het gevoel van broederschap als zeer troostrijk: terwijl we knielen en bidden, de voeten recht naar Mekka gekeerd, raken onze schouders elkaar aan om Satan uit te drijven (als we dat niet doen, zou de duivel in de ruimte tussen ons in gaan zitten). Dat schoudertje wrijven ben ik niet gewend en ik voel een vreemde eenheid en intimiteit. Ik begin te begrijpen waarom jonge mannen, niet bekend met de mogelijkheden van Engeland buiten Beeston, hun bestemming konden vinden in de islam.

Sommige gelovigen bezoeken meer dan één moskee, en een van de drie Londense-bommengooiers, Khan, bezocht ze alledrie. Ghani raadt me niet af naar de Tablighi-moskee te gaan, maar waarschuwt me wel dat ze daar een beetje ‘dwingend’ zijn in hun preken.
Het belangrijkste centrum van de Tablighi, de Markaz-moskee, ligt in Dewsbury. Duizenden gelovigen uit heel Yorkshire komen hier elke avond samen. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt in Engeland.
Je gaat naar de Markaz-moskee door een buurt die bezaaid is met Aziatische winkels. Overal mannen met soepjurken en nergens een vrouw te bekennen. (Noot redactie: hier werden vorige maand twee jonge mannen gearresteerd die iets met de Canadese terreurplannen te maken zouden hebben.) Het gebouw heeft een reusachtige aula en nog twee kleinere zalen waar de preken in andere talen te horen zijn.

Ik ben een paar keer naar de Markaz-moskee geweest, op uitnodiging van Sabeer, een wat ouder lid van de Stratford Street-moskee. Op een dag neem Sabeer me mee naar de kantine nadat we naar de biyan, de preek, hebben geluisterd. We zitten in kleermakerszit op witte papieren tafelkleden en worden bediend door mannen met grote emmers vol lamscurry en rijst. We eten met onze handen, allemaal uit dezelfde bak. Droom ik? Ben ik in een tijdmachine gestapt? Ik moet mezelf blijven vertellen dat dit Yorkshire is, de streek van de brede klinkers, het lauwe beer en cricketspeler Geoff Boycott, maar het is ook Pakistan, het land waar twee van de bommengooiers een training hebben gevolgd.

Het is Eid ul-Adha, het festival dat viert dat God aan Abraham vroeg zijn zoon te offeren. De moslimse traditie is om dan nieuwe kleren te dragen en bij vrienden en familie op bezoek te gaan. Vanmorgen is de Bengaalse moskee in Beeston volgepakt met mensen. Het is vreemd om niet thuis te zijn met Eid, maar het is een feest van gastvrijheid en een man die ik ken als Jabbar nodigt me na het gebed uit bij hem thuis. Jabbar is in de 30 en heeft een doe-het-zelf-zaak op de Dewsbury Road. Aan de buitenkant is hij een hardwerkende, verantwoordelijke family man die de boel bij elkaar houdt. We drinken thee en eten rijst met curry.

Ik begin over 9/11 en hij spreekt over een ‘westers complot tegen moslims’. Jabbar gelooft niet dat Osama Bin Laden een groep islamitische terroristen ïnspireerde tot die gruweldaden. Nee, het was een westerse samenzwering en hij heeft een dvd om dat te bewijzen. Ook de Londense aanslagen waren een complot, zegt hij.
Hoe kan zo’n vriendelijke, gastvrije man zo begoocheld zijn? Maar hij is lang niet de enige. Een van de strengste samenzweringstheoretici is Imran Bham van de computerwinkel.

‘Je komt nergens met die vuile kuffaar (ongelovigen, red.)’, zegt hij. ‘Deze broeders’ hebben volgens hem niets te maken met de aanslagen van 7 juli. ‘Begrijp me goed. Amerika en Engeland hebben een reden nodig om naar Irak te gaan en als ze geen reden hebben, verzinnen ze er wel een.’
Alweer heb ik het gevoel dat ik in een vreemde luchtbel ben binnengetreden, een wereld waar de gewone werkelijkheid die ik ken niet bestaat. Bham vraagt of ik mezelf ooit zou opblazen voor het geloof. Ik antwoord dat de Koran zegt dat je onschuldige mensen geen schade mag toebrengen.
‘Wat voor Koran was dat?’ riposteert hij. ‘Hou jezelf niet voor de gek met dat verhaal dat de jihad een innerlijke strijd is om je leven te beteren en op tijd op te staan voor het gebed en dat soort dingen. Dat is geen jihad. Wie heeft je dit verteld?’

Na zes weken maak ik me stilletjes uit de voeten, op naar Leeds en met de trein terug naar Londen. In het centrum van Leeds voel ik de claustrofobie van me af glijden. Wat een opluchting om weer in een grotere, gevarieerdere wereld te zijn.
Ik voel me wel schuldig dat ik de mensen van Beeston voor het lapje heb gehouden. Hoe gastvrij ze ook zijn, ze vertegenwoordigen een verontrustende kant van het hedendaagse moslimse leven in Engeland. Terwijl ik in Beeston zat, prees de imam van de Bengaalse moskee, Hamid Ali, de 7-juli-terroristen. Hij zei dat hun daden de niet-moslims ‘de oren zou doen spitsen’, die zouden eindelijk luisteren. Ik ben erachter gekomen dat dergelijke sentimenten breed leven onder de bevolking in Beeston. Ghani, Bham, Jabbar en vele anderen geloven in een grote samenzwering tegen de moslims.

Zelfs de ogenschijnlijk verstandige Sabeer houdt voet bij stuk dat de westerse ‘vijand’ het op hem heeft gemunt. ‘Dat is de weg van de vijand, de kuffaar’, zegt hij. ‘Ik heb het altijd gekend als verdeel en heers.’
Wat die samenzwering betreft, heeft hij volkomen ongelijk, maar de verdeeldheid bestaat zeker. De moslims van Beeston en andere enclaves trekken zich terug en doen niet mee. ‘Kijk eens wat we kunnen bereiken als we eendrachtig samenwerken’, zei Sabeer toen we door een volledig geïslamiseerde wijk reden. Over de prijs van het isolement had hij het niet.
Ik zie Sabeers reactie als een defensieve reactie op een door hem waargenomen dreiging. Maar het is ook een standpunt dat hoort bij de gedachte van de wereldwijde islamitische ‘broederschap’, met voorkeursrecht boven andere groepen.

Zo lang de cirkel van moslims wantrouwen en afscheiding niet wordt doorbroken, blijft het gevaar bestaan. Ghani en zijn vrienden zullen het gevoel houden dat de westerse geest en de moslimgeest nooit verzoend kunnen worden. Maar voor mij is dat een valse tegenstelling. Beeston heeft me duidelijk gemaakt dat ik mijn islamitische kant niet kan scheiden van mijn ‘westerse’ kant. Ik denk niet in termen van wij tegen zij, goed tegen kwaad en moslim tegen kuffaar.
Liever omarm ik de dingen die we met elkaar delen.


Gepubliceerd op 06.07.06 @ 04:14 PM Sunday Times
http://peterbreedveld.com/

[stropkeuh]

Oorspronkelijk geplaatst door dutch

Boadicea,
Ben het volledig met je eens!
Vroeger was ik niet links, noch rechts, maar idealistisch. Nu ben ik gewoon realistisch en ben ik van oordeel dat de islam op dit moment de grootste bedreiging voor de wereldvrede betekent.
Moslims zijn de nazi's van de 21e eeuw....

Klopt dus is het broer en zus. Islam = religieus facisme, zij willen die übermens vanuit religie, god creeëren; Hitler deed het vanuit het zuiver ras maken.

Dat een minister van BZ doodleuk zegt dat Nederland de Dar Al Suhl is spreekt boekdelen.

Srry hij versprak zich, bedoelde tuurlijk te zeggen: Dar Al Sul.

[SethMoN]

Oorspronkelijk geplaatst door PAJOT

"Car il vous faut du sang, baignez-vous dans le sang des infidèles"

Paus Urbanus II.

Oh ja, dat zal waarschijnlijk een islamitische paus zijn.

[carlgustaaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Spanks

Het Christendom zit in een sterk dalende lijn en zal op termijn uitsterven. Het kan zijn dat het vroeger even gevaarlijk was, maar nu vormt het Christendom geen bedreiging meer. Je maakt dus een slechte vergelijking.

In Europa heeft het christendom minder succes als vroeger. In Zuid-Amerika is dat anders.Daar vind je ook vele gelovigen die resoluut anti-kapitalistisch zijn, en soms zelfs door de militaire junta's uit de weg geruimd worden. De zogezegde "marxistische priesters".Maar zelfs dezen promoten geen gewapende strijd, enkel de oorspronkelijke leer van Jezus: naastenliefde en zo...
Islam is geheel anders, totaal op verovering en geweld gebaseert.Vroeger, en nu nog steeds. Ze hebben zich enkel een tijdje moeten kort houden, tijdens de Gouden Periode van de Europese Kolonisatie, maar nu zijn ze er weer, nijdiger dan ooit.
Dit ontkennen zou enorm dom zijn, en gevaarlijk...