zelfdoding bij jongeren

[Starkan]

Oorspronkelijk geplaatst door longhorn

Inderdaad. De blijvende groei van het VB maakt sommige linksen depressief.

Het zal u dan ook niet verbazen dat sinds kort zelfdoding bij linksen sterk gedaald is.

[Bazilfunk]

Oorspronkelijk geplaatst door longhorn

Inderdaad. De blijvende groei van het VB maakt sommige linksen depressief.

touché

[Tavek]

Ach, ik ben ingenieur, heb een mooie baan in een ruimtevaartbedrijf, een zeer riant salaris en toch ben ik vrij hard depressief.

Money and carreer aint everything, misschien vervoeg ik de doppers van deze aardkloot binnenkort gewoon om eens even van het leven te genieten. Wat heb ik aan duizenden euros als ik niet gelukkig ben ?

Tijd om eens te denken aan de dingen die er echt aan doen, zoals eens genieten van het zonnetje, de natuur eens verkennen, wat met de medemens omgaan.....

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

België, één van de koplopers in Europa omtrent zelfdoding bij jongeren. Ik vraag me af waarom. De prestatiedruk? De televisie? Wat is de aanleiding? Graag jullie mening.

Er is in België bijna geen plaats meer om zichzelf te ontplooien en te ontwikkelen.
Ook gebrek aan aandacht en aan begrip van wegge zijn medemensen is een oorzaak van vereenzaming binnen de massa.
Daar komt dan nog bij dat men steeds opnieuw te horen krijgt dat mensen in België steeds minder toekomstmogelijkheden hebben en de wereld naar de kloten gaat.
Ondertussen eist men van de jongeren dat zij de beste zijn en wie niet mee kan word gewoon opzij gezet.
En steeds meer en meer ongeneeselijke ziektes die opduiken.
Steeds meer koppels die scheiden en vaak niet meer naar hun kinderen omkijken of de kinderen als wapen tegenover elkaar gebruiken.

Ja, na al deze negatieve vooruitzichten en geen hoop op verbetering, begrijp ik best dat steeds meer jonge mensen er de brui aan geven en beslissen er een einde aan te maken.

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

België, één van de koplopers in Europa omtrent zelfdoding bij jongeren. Ik vraag me af waarom. De prestatiedruk? De televisie? Wat is de aanleiding? Graag jullie mening.

Is er een nieuwsbericht of zo geweest. Heeft u een URL? Ik zou dat graag eens lezen, anders discussiëren we eigenlijk over bijna niets.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

Ik weet het niet. Bestaat er onderzoek naar? Wat is het profiel ongeveer van een zelfdoder?
Denk dat druk wel meespeelt. En minderwaardigheidsgevoel. Isolatie.

Het was een dag of drie terug op het nieuws. Belgie is één van de koplopers op dat gebied.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

De constante druk die vooral uit het openbaar onderwijs komt speelt waarschijnlijk een grote rol, in combinatie met andere factoren.

Als de leerling geen goede punten haalt, dan wordt hem of haar ingeprint dat hij of zij "er nooit zal komen", "niets kan", "een lui persoon is", "te dom is voor woorden", etc. De nadruk ligt veel en veel te veel op pure kennis en prestatie in plaats van op zelfontplooiing. Er gaat veel te veel tijd verloren aan een inefficient schoolsysteem dat de leerling benadeelt wanneer hij/zij iets buiten school wil bereiken.

En ... zou dat dan meer in Belgie zo zijn dan in andere Europese landen?

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

Ja, ik geef je volledig gelijk. Zelf hebben wij hier thuis de tv een jaar geleden buitengegooid (niet vervangen na defect). Ik moet zeggen dat dat de relatie ten goede komt en tot meer communicatie leidt. En we komen ook meer buiten. Lezen meer boeken.
Echt een verrijking.
Filmpjes zien we nog op de laptop.

Ik ga nogal vaak op vakantie naar Oostbloklanden en kom daar dan wel eens in contact met de bevolking. Het geen me daar steeds opviel was, dat ondanks de meestal schrijnende armoede, iedereen er een TV heeft en naar van die 'kapitalistische' programma's kijkt. Nonstop, als ze thuis zijn. Moet je inbeelden, constant van die Beverly Hills toestanden in steden/dorpen waar de mensen amper aan hun basisvoorzieningen te geraken.

Nu moet gezegd dat die mensen daar wel een soort van hoop aan houden, maar in mijn ogen is dat valse hoop. Mensen gaan veel meer consumeren. Bvb merkprodukten kopen om hun ziel te koesteren.

Eigenlijk volledig zoals in België, alleen is het contrast daar nog zoveel groter.

Niet nadenken als antidepressivum is een fenomeen dat ik veel zie.

Boeken lezen komt niet echt ten goede aan sociaal contact, immers met het lezen van een boek gaat men zich nog meer "alleen" terugtrekken (niet dat ik tegen boeken lezen ben). Komt wel ten goede aan de fantasie natuurlijk.

[Starkan]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Boeken lezen komt niet echt ten goede aan sociaal contact, immers met het lezen van een boek gaat men zich nog meer "alleen" terugtrekken (niet dat ik tegen boeken lezen ben). Komt wel ten goede aan de fantasie natuurlijk.

Klopt niet helemaal wat je zegt. Een boek lezen is bijlange niet zo afstompend/nihilistisch als tv kijken. Je doet er namelijk een inspanning mee wat al meer in de lijn ligt van het naar buiten komen. Vaak heb je gespreksstof na het lezen, wat je maar zelden met tv hebt.
Eigenlijk illustreer ik dat 'boeken lezen' als één van de zaken die je meer gaat doen als je stopt met tv kijken. Een boek vervangt dat niet geheel, oa meer buiten komen is er één van..
Ik moet zeggen dat toen ik gestopt ben tv te kijken dat ik ervan moest aficken. Zoals stoppen met roken, alleen net niet zo erg.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

Klopt niet helemaal wat je zegt. Een boek lezen is bijlange niet zo afstompend/nihilistisch als tv kijken. Je doet er namelijk een inspanning mee wat al meer in de lijn ligt van het naar buiten komen. Vaak heb je gespreksstof na het lezen, wat je maar zelden met tv hebt.
Eigenlijk illustreer ik dat 'boeken lezen' als één van de zaken die je meer gaat doen als je stopt met tv kijken. Een boek vervangt dat niet geheel, oa meer buiten komen is er één van..
Ik moet zeggen dat toen ik gestopt ben tv te kijken dat ik ervan moest aficken. Zoals stoppen met roken, alleen net niet zo erg.

Oh, ik ben helemaal niet zo' televisiekijker hoor en ik apprecieer zeer zeker een goed boek maar tijdens het lezen ben ik nu eenmaal voor zowat iedereen "onbereikbaar", da's een beetje wat ik bedoelde natuurlijk. Voor de rest heb je wel gelijk.
Televisie is volgens mij veel schadelijker omdat het eigenlijk voortdurend programma's uitzend zoals "miss Belgie", "idool" en meer van die prestatiegerichte programma's. Op de geest van een kind moet dat nogal werken als men niet "speciaal" is. De televisie is nu eenmaal het belangrijkste media dat we hebben en stuurt voortdurend "ideaalbeelden" uit waardoor de illusie wordt gewekt dat men te min is als men er niet aan voldoet. Ook al die reclaamkes met de schoonste vrouwen en mannen geven voortdurend het gevoel (vooral bij kinderen) dat men te min is. Da's eigenlijk een soort van minderwaardigheidsbrainwashing dat men voortdurend uitzend.
Maar of dit nu meer in Belgie voorkomt dan in de andere Europese staten ...... ik was ooit in Italie en daar swingt het op bepaalde zenders echt de pan uit.

[Tashunka]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Oh, ik ben helemaal niet zo' televisiekijker hoor en ik apprecieer zeer zeker een goed boek maar tijdens het lezen ben ik nu eenmaal voor zowat iedereen "onbereikbaar", da's een beetje wat ik bedoelde natuurlijk. Voor de rest heb je wel gelijk.
Televisie is volgens mij veel schadelijker omdat het eigenlijk voortdurend programma's uitzend zoals "miss Belgie", "idool" en meer van die prestatiegerichte programma's. Op de geest van een kind moet dat nogal werken als men niet "speciaal" is. De televisie is nu eenmaal het belangrijkste media dat we hebben en stuurt voortdurend "ideaalbeelden" uit waardoor de illusie wordt gewekt dat men te min is als men er niet aan voldoet. Ook al die reclaamkes met de schoonste vrouwen en mannen geven voortdurend het gevoel (vooral bij kinderen) dat men te min is. Da's eigenlijk een soort van minderwaardigheidsbrainwashing dat men voortdurend uitzend.
Maar of dit nu meer in Belgie voorkomt dan in de andere Europese staten ...... ik was ooit in Italie en daar swingt het op bepaalde zenders echt de pan uit.

Niet alleen de televisie is bezig met prestatie.
Ga eens naar een voetbalmatch van de club in uw gemeente en bekijk de wedstrijden van de allerkleinsten en luister. Luister naar de reactie van de ouders...

[Tashunka]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

België, één van de koplopers in Europa omtrent zelfdoding bij jongeren. Ik vraag me af waarom. De prestatiedruk? De televisie? Wat is de aanleiding? Graag jullie mening.

ter info voor wie het belieft:

http://www.netwerkdepressievlaandere.../Jongeren.html

[Starkan]

Hier cijfers naar een onderzoek over hoe vaak jongeren aan zelfmoorde denken :cijfers
Opmerkelijk is dat meisjes meer dan dubbel zo veel aan zelfmoord denken dan jongens.

[Starkan]

Bron

„Zelfmoord bij jongeren, hoe verklaren?"

De adolescentie, de vaak troebele kentering tussen de kinderjaren en de volwassenheid, is steeds een moeilijke periode, in die mate zelfs dat sommige adolescenten een eind aan hun leven willen maken. Hoe kunnen we dat verklaren? Een gesprek met Stéphanie Astori, psychologe en gezinstherapeute.

Wat drijft een adolescent tot zelfmoord?
Stéphanie Astori: Zelfmoord kan meerdere oorzaken hebben:
• het kan gaan om liefdesverdriet,
• problemen op school,
• een problematische gezinssituatie.

Ook de ernst van de oorzaken van de zelfmoord kan sterk variëren, gaande van incest tot een veel minder “ernstige” voorbijgaande crisis. Maar het is steeds een situatie die de adolescenten slecht aankunnen.
Als ze tot de daad overgaan, is dat niet zozeer omdat ze willen sterven, maar wel om een eind te maken aan die pijnlijke situatie. De zelfmoord is over het algemeen niet gepland, zoals bij depressieve mensen; het is een instinctieve daad die soms niets meer met de werkelijkheid te maken heeft en waarbij fantasieën een belangrijke rol spelen.

Fantasieën... wat wil dat zeggen?
Stéphanie Astori: Dat is vrij specifiek voor ongelukkige adolescenten die de indruk hebben dat men niet van hen houdt of hen niet begrijpt. Sommigen “fantaseren” over hun dood en de gevolgen ervan: ze beelden zich dan hun begrafenis en het verdriet van hun familie in. Een manier om de situatie te keren, maar ook een manier om “af te rekenen” met de idee: “Je hebt me niet begrepen, je ziet nu wat de gevolgen zijn.” Dergelijke fantasieën kunnen gaan over het gezin of de partner na het verbreken van een liefdesrelatie. In dat geval is er trouwens vaak een echt probleem van scheiding: het liefdesverdriet reactiveert angstgevoelens die de adolescent als kind heeft beleefd. Jonge meisjes zijn wat dat betreft “gevoeliger” voor zelfmoord omdat ze hun lijden veel meer verinnerlijken dan jongens die hun gevoelens openlijk tonen, bijv. door ruzie te maken.

Hoe kunnen we dergelijke adolescenten opsporen?
Stéphanie Astori: Een droevige adolescent die in niets nog zin heeft of die spreekt over zelfmoord, geeft daarmee signalen die au sérieux moeten worden genomen, in tegenstelling met tot wat vaak wordt gedacht. Vele ouders denken dat adolescenten die zeggen dat ze zich van kant zullen maken, dat niet zullen doen. Dat is fout en de statistieken bewijzen het. In 80% van de gevallen van zelfmoord werden voordien min of meer duidelijke signalen uitgezonden. Nog een mythe: “Men mag met adolescenten niet over zelfmoord spreken, want dat zou ze net op het idee kunnen brengen.” Dat is absoluut fout! Als een adolescent over zelfmoord spreekt, moet men met hem/haar praten om na te gaan of het een abstract of een concreet idee is. Als de adolescent in detail spreekt over de methode die hij wil toepassen, is de kans groot dat hij tot zelfmoord zal overgaan. Een dergelijke adolescent moet absoluut worden begeleid en zo nodig in het ziekenhuis worden opgenomen, ook als hij daar niet mee akkoord gaat, om hem in veiligheid te brengen. Zelfmoord, zelfs een mislukte zelfmoord, is steeds een zeer ernstige daad die nooit mag worden onderschat of vergoelijkt.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Tashunka

ter info voor wie het belieft:

http://www.netwerkdepressievlaandere.../Jongeren.html

Interessante site. Ik kopieerde er alvast een gedicht uit van iemand die zelfdoding heeft overleefd. Sterk aangrijpend.

Een gedicht

Jelle,
Graag zou ik je vasthouden met m'n rechter en m'n linker halve arm.
Ik zou je vasthouden tot je innerlijke kilte weg is
en totdat je je weer goed voelt en behaaglijk warm.
Ik zag je al enkele keren in m'n dromen, diep in de nacht
en telkens lijkt het alsof je op me wacht.
Ik voel me goed als ik je zie in m'n dromen
net alsof ik je meteen in 't echt ga tegenkomen.
M'n immens groot verdriet om jouw verlies
knaagt aan mijn hart als een rat aan een stuk vlees.
Was je maar als Christus die na drie dagen verrees.
Dan zou ik je kunnen vertellen hoe graag ik je zag,
die grote kerel met z'n lieve lach.
Dan zou ik ook vragen naar je verdriet, angst en pijn
en wat ik zou kunnen doen opdat dit er niet meer zou zijn.
Soms ben ik kwaad als mensen onze keuze
voor de dood proberen toe te dekken
in plaats van het WAAROM te zoeken en ontdekken.
Weinigen weten ermee om te gaan,
slechts enkelen doen een poging om het echt te verstaan.
Wie begreep er dat wij vochten om te blijven leven?
Wie wist er dat het hard was om niet op te geven?
Gevoelens, emoties hadden geen plaats om er te zijn ;
daardoor voelden we ons bang, eenzaam en klein.
Ik hoop dat er iemand is die dit begrijpt als hij dit leest,
dan is je dood niet zinloos geweest.
De wereld zal niet veranderen door je dood of dit gedicht,
maar misschien brandt er bij elke lezer ervan toch een licht :
luister en maak tijd voor de mensen om je heen,
misschien voelen ze zich wel ongelukkig en alleen.
Praat en geef affectie aan hen waar je van houdt.
Laat voelen dat je hen graag ziet, het is meer waard dan goud.
Jelle,
op deze aarde zal ik je niet meer tegenkomen
maar zal proberen te verwezenlijken m'n dromen :
jongeren laten voelen dat er iemand hulp wil geven
en hen wil laten zien dat het kan
om in deze harde wereld toch te leven.
Lieve Jelle,
voor jou wil ik dat in mijn leven nog presteren,
voor jou wil ik nog belangrijke dingen aan anderen leren.
Dingen die je in geen enkel boek vindt,
maar die jij en ik weten, mijn vriend.
Ik hou van jou, is alles wat ik nog wil zeggen,
ik beloof je dat ik ons verhaal aan veel jongeren uit zal leggen.

http://www.caleidoscoop.be/inhouden/...rt12_3_20.html

[Bhairav]

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

Hier cijfers naar een onderzoek over hoe vaak jongeren aan zelfmoorde denken :cijfers
Opmerkelijk is dat meisjes meer dan dubbel zo veel aan zelfmoord denken dan jongens.

Ik dacht dat her "maar" 1 op de 7 was.

[Karma]

Van dezelfde site als het gedicht

Een getuigenis (deeltje er van).

Ter illustratie zal ik kort de alarmsignalen bespreken die ik als kind, als jongere en als jongvolwassene heb uitgezonden.
Vanaf mijn negen jaar vertoonde ik symptomen van dit gedrag. Ik kon als kind 's avonds heel moeilijk inslapen. Geregeld was ik na middernacht nog wakker. Ik voelde me verdrietig en angstig, maar liet dat niet merken aan mijn omgeving. Verschillende keren ben ik 's nachts weggelopen van huis. Naarmate ik ouder werd, had ik het steeds moeilijker om contacten te leggen met volwassenen. Ik had moeite om volwassenen te vertrouwen, was angstig en bijgevolg was ik weinig spraakzaam in hun aanwezigheid. Soms werd ik dan wel eens 'mensenschuw' genoemd. Een ander probleem was dat ik heel bang was om elders te overnachten. Hierover heb ik op mijn zeventiende diverse gesprekken gehad met mijn huisarts. Ik heb hem toen verteld wat de oorzaken waren van mijn problemen, en hij stelde voor om naar een psycholoog te gaan. Aangezien dat onbetaalbaar was voor mij en ik er thuis niet durfde over te praten, ben ik er niet op ingegaan.

Zowel in het lager als in het secundair onderwijs waren mijn schoolresultaten redelijk goed. Daarna had ik op dat vlak moeilijkheden. Eigenlijk had ik toen mijn eerste (lichte) depressie. Vooreerst kon ik niet kiezen tussen verder studeren of werk zoeken. Toen ik begin september toch besloten had om verder te studeren, had ik opnieuw een keuzeprobleem : welke opleiding zou ik volgen? Op één maand tijd heb ik me laten inschrijven in drie verschillende onderwijsinrichtingen. Telkens had ik enorme faalangst. Ik dacht dat ik de capaciteiten niet had om te slagen in het hoger onderwijs. Die angst heeft me vier maanden parten gespeeld. Ik volgde de opleiding pedagogische wetenschappen en de hoeveelheid cursussen bracht me in paniek. In die eerste maanden spijbelde ik veel. Ik volgde soms in weken de lessen niet, ik bleef thuis op mijn bed liggen en studeerde niet. Ik had geen interesses meer, er was niets waar ik nog zin in had. Wel ben ik gaan praten met een psycholoog van de studiedienst, maar toen hij vroeg of ik ook nog andere dan studieproblemen had, ben ik dichtgeklapt. Uiteraard had ik nog andere problemen, maar daar durfde ik niet over praten. Eind januari pas ben ik beginnen te studeren. Ik begon me wat beter te voelen en ben, met herexamens, geslaagd in het eerste jaar.

Het tweede jaar verliep zonder problemen. In het derde jaar kreeg ik te kampen met eetproblemen. Ik verloor op één jaar tijd twaalf kilogram. Ik had anorexia nervosa. Ik kreeg geregeld de opmerking dat ik graatmager was, sommige mensen vroegen of ik ziek was. Geleidelijk aan heb ik toen ingezien dat ik anorexia had en nam weer normale eetgewoonten aan. Tijdens het laatste jaar van mijn studie had ik een zware depressie. Ik stond onder tijdsdruk om mijn scriptie af te maken en maakte geen tijd meer vrij voor ontspanning. Ik huilde veel en kreeg opnieuw eet- en slaapproblemen. Ik nam contact op met mijn huisarts en werd doorverwezen naar een psycholoog. Na het beëindigen van mijn studie heb ik vier maanden therapie gevolgd, zonder dat ik dat aan iemand vertelde. De therapie viel tegen, ik voelde me niet begrepen en ben ermee gestopt. Hoewel ik zelfmoordgedachten had, verstopte ik mijn depressie nog steeds voor de buitenwereld.

[syadnez]

Het geeft wat inzicht in de motieven van de doorsnee zelfmoordenaar.
Maar hoe verklaart dit alles waarom net België! op het allerhoogste schavotje staat?

[syadnez]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Oorspronkelijk bericht door Mitgard
nihilisme, zelfhaat, leegte, levensmoeheid.

Je sommeert symptomen, geen oorzaken.

Zou toch kunnen:
Nihilisme, zelfhaat, leegte en levensmoeheid zijn symptomen van loonslavernij en kunnen de oorzaak zijn voor zelfmoord.
Maar België is toch niet de enige natie gebouwd op loonslaven...

PS:Nihilisme, zelfhaat, leegte en levensmoeheid kunnen ook de symptomen zijn van een kater...

[Starkan]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Kan je het hen verwijten?

Echt verwijten is een grote bewering. Ik heb er wel mijn bedenkingen bij.
Ik vind het een soort van burgerplicht om assertief onrecht te erkennen en daar op z'n minst over te discussieren, liefst zich toe te engageren. Dit is bevrijdend en geeft een leven zin.
De media geeft de indruk dat verzet zinloos is, dat alles boven de hoofden wordt beslist. Dit klopt echter niet. Een paar mensen samen hebben al rap wat invloed, veel mensen meer..
De houding 'wij kunnen er toch niets aan doen' zal iedereen wel herkennen uit zijn/haar kringen. Wel dat is een gevoel dat mijns inziens gevoed wordt door de media. En waar men volgens mij depressief van kan worden.