Jasper van Essen

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door Karpax

Het moet nu ook weer niet te gemakkelijk worden, anders zet je de deur wagenwijd open voor mensenhandelaars...

Heel juist van u,het is nu nog niet erg genoeg hé

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Karpax

Het moet nu ook weer niet te gemakkelijk worden, anders zet je de deur wagenwijd open voor mensenhandelaars...

Je zou bij adoptiekoppels enige kunstmatige barensweeën kunnen opwekken, maar een acupunctuur van hun portemonnee van 2OO.OOO BF en meer, vind ik toch wat overdreven, naast een jarenlange administratieve odyssee...

[Karpax]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Je zou bij adoptiekoppels enige kunstmatige barensweeën kunnen opwekken, maar een acupunctuur van hun portemonnee van 2OO.OOO BF en meer, vind ik toch wat overdreven, naast een jarenlange administratieve odyssee...

Da's idd een punt...

Mijn punt was dat die wetgeving er voor moet zorgen dat mensenhandelaars geen kans krijgen, en dat zal waarschijnlijk wel voor een ingewikkelde wetgeving zorgen met een bijhorende ingewikkelde administratie.
Maar dat het zoveel geld moet kosten en zolang moet duren, dat zal toch wel eerder aan de administratie liggen dan aan de wetgeving.

Btw : Ik weet niet wat een bevalling kost met alle gynaecologen bezoekjes en andere toestanden erbij, maar ik vermoed dat dat ook wel in de buurt van die 200.000 komt. OK, 't is een zwak argument. Maar toch, een kind "kopen" is nooit financieel interessant, daar doe je het tenslotte ook niet voor...

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Karpax

Da's idd een punt...

Mijn punt was dat die wetgeving er voor moet zorgen dat mensenhandelaars geen kans krijgen, en dat zal waarschijnlijk wel voor een ingewikkelde wetgeving zorgen met een bijhorende ingewikkelde administratie.
Maar dat het zoveel geld moet kosten en zolang moet duren, dat zal toch wel eerder aan de administratie liggen dan aan de wetgeving.

Btw : Ik weet niet wat een bevalling kost met alle gynaecologen bezoekjes en andere toestanden erbij, maar ik vermoed dat dat ook wel in de buurt van die 200.000 komt. OK, 't is een zwak argument. Maar toch, een kind "kopen" is nooit financieel interessant, daar doe je het tenslotte ook niet voor...

Over mensenhandel:
Ja ook bij baby's kan je daar zo een soort kwalijke boven- en/of ondertonen in waarnemen.

Regelen van Adoptie moet vanzelfsprkend strikt uit privé-handen geweerd worden.

Maar dan doemt Kafka natuurlijk op...

[Ratzo]

Oorspronkelijk geplaatst door Karpax

Het moet nu ook weer niet te gemakkelijk worden, anders zet je de deur wagenwijd open voor mensenhandelaars...

Klopt niet. Mensenhandelaars verdienen meer als de procedure ingewikkeld is, of zeer risicovol. Het "aanbod" is dan zeer beperkt en dat doet de prijs (en dus de winst) stijgen. (De prijs van "schaarse goederen" is immers altijd hoog, zoals bij drugs.)

Als een adoptie vlot verloopt zijn de "diensten" van mensenhandelaars totaal overbodig. Adoptie zou goed georganiseerd en vlot (voldoende snel) moeten kunnen verlopen door erkende en efficiënt werkende instellingen, die onder controle staan van de overheid, zoals Kind en Gezin.

Het zou ook kunnen in samenwerking met het Rode Kruis of Unicef. Er bestaan structuren en NGO's genoeg. Als die de nodige budgetten krijgen is alles mogelijk.

Dat een adoptieprocedure jarenlang aansleept is zeker niet in het belang van het kind. De kindertijd duurt slechts enkele jaren, veel tijd heb je dus niet te verliezen.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Ratzo

Klopt niet. Mensenhandelaars verdienen meer als de procedure ingewikkeld is, of zeer risicovol. Het "aanbod" is dan zeer beperkt en dat doet de prijs (en dus de winst) stijgen. (De prijs van "schaarse goederen" is immers altijd hoog, zoals bij drugs.)

Als een adoptie vlot verloopt zijn de "diensten" van mensenhandelaars totaal overbodig. Adoptie zou goed georganiseerd en vlot (voldoende snel) moeten kunnen verlopen door erkende en efficiënt werkende instellingen, die onder controle staan van de overheid, zoals Kind en Gezin.

Het zou ook kunnen in samenwerking met het Rode Kruis of Unicef. Er bestaan structuren en NGO's genoeg. Als die de nodige budgetten krijgen is alles mogelijk.

Dat een adoptieprocedure jarenlang aansleept is zeker niet in het belang van het kind. De kindertijd duurt slechts enkele jaren, veel tijd heb je dus niet te verliezen.

!

[Karpax]

Oorspronkelijk geplaatst door Ratzo

Klopt niet. Mensenhandelaars verdienen meer als de procedure ingewikkeld is, of zeer risicovol. Het "aanbod" is dan zeer beperkt en dat doet de prijs (en dus de winst) stijgen. (De prijs van "schaarse goederen" is immers altijd hoog, zoals bij drugs.)

Als een adoptie vlot verloopt zijn de "diensten" van mensenhandelaars totaal overbodig. Adoptie zou goed georganiseerd en vlot (voldoende snel) moeten kunnen verlopen door erkende en efficiënt werkende instellingen, die onder controle staan van de overheid, zoals Kind en Gezin.

Het zou ook kunnen in samenwerking met het Rode Kruis of Unicef. Er bestaan structuren en NGO's genoeg. Als die de nodige budgetten krijgen is alles mogelijk.

Dat een adoptieprocedure jarenlang aansleept is zeker niet in het belang van het kind. De kindertijd duurt slechts enkele jaren, veel tijd heb je dus niet te verliezen.

Akkoord. Maar een adoptie verloopt niet alleen moeilijk omwille van de adoptieprocedure. Dus mensenhandelaars gaan altijd wel "klanten" vinden.
Dus je hebt nog altijd een procedure nodig die de instellingen of bureau's die zich bezig houden met adopties controleert.

Die procedure mag idd niet te lang aanslepen, maar in hoeverre ligt dat aan de procedure zelf? Ik denk dat het probleem eerder in de administratie te zoeken is...

[Ratzo]

Oorspronkelijk geplaatst door Karpax

Akkoord. Maar een adoptie verloopt niet alleen moeilijk omwille van de adoptieprocedure. Dus mensenhandelaars gaan altijd wel "klanten" vinden.
Dus je hebt nog altijd een procedure nodig die de instellingen of bureau's die zich bezig houden met adopties controleert.

Die procedure mag idd niet te lang aanslepen, maar in hoeverre ligt dat aan de procedure zelf? Ik denk dat het probleem eerder in de administratie te zoeken is...

Uiteraard is er een (strenge) procedure nodig. Als het de verantwoordelijkheid is van "de administratie" dat een adoptie jarenlang aansleept, waardoor mensenhandelaars kansen krijgen, dan mag daar dringend iets aan veranderen.

Ik heb geen verstand van adoptie, maar ik hoor soms over dossiers die belachelijk lang aanslepen. Waarom duurt dat dan zo lang? Hoe moeilijk kan het zijn voor een "administratie" om kandidaat ouders te selecteren? Dat moet via objectieve criteria toch binnen een redelijke termijn te evalueren zijn.

Pff, ik heb die procedure eens nagelezen. Ik kan me voorstellen dat je daar als kandidaat ouder niet bijzonder vrolijk van wordt. Madonna-gewijs adopteren lijkt me veel makkelijker. Als geld geen rol speelt, tenminste.

[1handclapping]

Oorspronkelijk geplaatst door Edina

Dat is dan ook één van de redenen waarom sommige mensen voor binnenlandse adoptie kiezen. Bij buitenlandse adoptie bestaat inderdaad steeds een risico dat kinderen om verkeerde redenen voor adoptie werden afgestaan (en hiermee bedoel ik niet alleen financiële redenen, maar ook gedwongen afstand). Bovendien bestaat er dan niet altijd de mogelijkheid voor het adoptiekind om later zijn roots te gaan opzoeken en het is bekend dat de meeste adoptiekinderen daar vroeg of laat nood aan hebben. Bij binnenlandse adoptie is die mogelijkheid gegarandeerd.



Absoluut. Het grote voordeel van binnenlandse adoptie is de begeleiding die de geboorteouders (in praktijk is dat meestal wel uitsluitend de moeder) krijgen voor en na de geboorte van het kind. En dus ook de kans om zich alsnog te bedenken. Dat vind ik zeer belangrijk omdat het afstaan van een kind geen impulsieve en/of gedwongen beslissing mag zijn. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat het ook wel heel zwaar is voor de kandidaat-adoptieouders, want als de moeder zich bedenkt moeten zij dat kind natuurlijk wel terug afstaan... en alhoewel ook zij daar op voorbereid worden, is zoiets natuurlijk altijd heel moeilijk (voor alle duidelijkheid dat is wel afhankelijk van de gekozen adoptiedienst, want sommige diensten plaatsen het kind in een pleeggezin totdat de geboortemoeder het kind definitief afstaat - maar een onmiddellijk plaastsing bij de kandidaat-adoptieouders lijkt mij voor iedereen toch beter).



Het discutabele zit hem vooral in het verschil tussen binnenlandse en buitenlandse adoptie. Vroeger moest je een beginseltoestemming krijgen van - ik denk - Kind en Gezin om te kunnen adopteren en dit na een voorbereidende cursus en een maatschappelijk onderzoek. Nu gebeurt alles via de jeugdrechtbank. Op zich verandert dat niet veel voor buitenlandse adoptie, want de rechtbank verklaart je dan na een maatschappelijk onderzoek eventueel geschikt voor adoptie en dan kom je dus in aanmerking om in het buitenland te gaan adopteren. Voor binnenlandse adoptie moet je echter onmiddellijk een verzoek indienen om een specifiek kind te adopteren, waarna ook een maatschappelijk onderzoek volgt en er meteen een adoptievonnis voor dat specifieke kind volgt. Maar aangezien je dat verzoek dus pas kan indienen op het moment dat de moeder definitief heeft beslist om afstand te doen van dat kind, kom je dus in situatie terecht waarbij ouders pas als geschikt voor adoptie bevonden worden als dat kind al tenminste 5 maanden is (3 maanden bedenktijd voor moeder die tot 6 maanden kan verlengs worden en minimum 2 maanden voor de procedure bij de jeugdrechter waarop niet eens een maximumtermijn staat en alles dus afhangt van de snelheid waarmee de plaatselijke jeugdrechtbank werkt). Dat maakt ook dat adoptiediensten die ernaar streven om het kind van in het begin onder te brengen bij de kandidaat-adoptieouders in een juridisch vaccum zitten: die kandidaat-adoptieouders zijn immers nog niet geschikt bevonden!!! En zorgt er ook voor dat de andere adoptiediensten de kinderen sowieso langer bij een pleeggezin moeten onderbrengen. En ik zie echt niet in, in wiens belang dat zou kunnen zijn!!! Zowel voor het kind als voor de adoptieouders lijkt het mij het beste dat het kind zo snel mogelijk in zijn definitieve gezin kan worden ondergebracht.



Binnenlandse adoptie duurt inderdaad langer. Er worden ongeveer 30 kinderen per jaar afgestaan voor adoptie. Maar, je moet zeker niet voor binnenlandse adoptie kiezen omdat je een Belgisch of Vlaams of blank kindje wil adopteren hoor. Integendeel! De kans dat het een kind is een moeder van buitenlandse afkomst is zelfs zeer groot... relatief gezien staan moeders van buitenlandse afkomst nog vaker kinderen af dan Belgische moeders.

Edina :

In de eerste plaats adopteert men een kind voor zichzelf/ niet "in het belang van het kind". Als je iets wil ondernemen "in het belang van het kind" meldt je dan aan bij oikonde of een dergelijke organisatie van pleeggezinnen. Iemand die een kind wenst te adopteren wil "zijn"/"haar"kind , niet in de zin van "bezit" maar om zelf op te voeden alsof het een natuurlijk "eigen kind" is desnoods met een bepaalde handicap, dat maakt niet uit, kan men met een natuurlijk kind ook hebben..

Ik ben overigens blij met het cijfer dat je opgeeft ongeveer 30... dat vat mooi de nood aan "buitenlandse" adoptie samen.

De risico's van kinderhandel bij buitenlandse adopties is vanzelfsprekend groter & dat de opsporing van de "roots" moeilijker/onmogelijk wordt kunnen talrijke adoptieouders als een voordeel beschouwen (de kinderen overigens dikwijls ook).

Inderdaad : in China bv. is de reden om kinderen "te vondeling" te leggen evident - een boerenfamilie wenst een zoon om de boerderij over te nemen , anders gaat het domein naar de cooperatieve/staatsonderneming
& het te vondeling leggen van meisjes is gewoon strafbaar, dus een vondeling kan onmogelijk haar natuurlijke ouders terugvinden. Is dit onrechtvaardig ? Waarschijnlijk zelfs zeer onmenselijk. Maar voor de geadopteerde Anouk, die mijn kleindochter is, is het waarschijnlijk een betere toestand dan voor de rest van haar leven Cho Mei Mei te blijven
zonder haar andere namen.

Een strikte en strenge begeleiding van adoptie kan voor diegenen die niet door de "filter" geraken hard zijn - maar het is de enige manier om het ten minste nog een beetje menswaardig te houden.

[Karpax]

Oorspronkelijk geplaatst door Ratzo

Ik heb geen verstand van adoptie, maar ik hoor soms over dossiers die belachelijk lang aanslepen. Waarom duurt dat dan zo lang? Hoe moeilijk kan het zijn voor een "administratie" om kandidaat ouders te selecteren? Dat moet via objectieve criteria toch binnen een redelijke termijn te evalueren zijn.

Het probleem zit hem volgens mij niet in het controleren van de ouders, maar eerder in het controleren van de adoptiebureau's...

[Edina]

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

In de eerste plaats adopteert men een kind voor zichzelf/ niet "in het belang van het kind". Als je iets wil ondernemen "in het belang van het kind" meldt je dan aan bij oikonde of een dergelijke organisatie van pleeggezinnen. Iemand die een kind wenst te adopteren wil "zijn"/"haar"kind , niet in de zin van "bezit" maar om zelf op te voeden alsof het een natuurlijk "eigen kind" is desnoods met een bepaalde handicap, dat maakt niet uit, kan men met een natuurlijk kind ook hebben..

De cursus die je moet volgen om te mogen adopteren, benadrukt heel sterk dat adoptie fundamenteel verschilt van een biologisch ouderschap. Je mag dat niet als "surrogaat" zien!!! Dat is essentieel en als je dat niet inziet, is de kans bijzonder klein dat je ooit de toestemming zal krijgen om te mogen adopteren. Natuurlijk doe je een adoptie ook "uit eigen belang" omdat je een kind wil opvoeden en ook de garantie wil hebben dat je dat zal kunnen blijven doen (wat bij pleegouderschap niet het geval is). Maar dat wil niet zeggen dat je het belang van het kind daarbij mag over het hoofd zien. Meer zelfs het belang van het kind staat even centraal in de adoptiewet. Adoptieouder en biologisch ouderschap is NIET hetzelfde en je bent het als adoptieouder moreel verplicht om in het belang van het kind daarmee rekening te houden (zoniet kan dat vroeg of laat zorgen voor serieuze problemen in de relatie met je adoptiekind): het kind heeft het recht om te weten dat het geadopteerd is en kan dat beter vroeger dan later te weten komen en je moet ook kunnen aanvaarden dat het kind nood heeft om naar zijn roots op zoek te gaan als het dat wil.

Ik ben overigens blij met het cijfer dat je opgeeft ongeveer 30... dat vat mooi de nood aan "buitenlandse" adoptie samen.

De "nood aan adoptie" kan alleen maar uitgaan van het bestaan van weeskinderen of "ongewenste" kinderen waar geen andere oplossingen voor zijn. Maw van het "aanbod". Die nood bekijken vanuit de "vraag" is zelfs pervers. Het gaat hier wel om mensen hé. Als je het vanuit de "vraag" bekijkt dan ben je de facto bezig met mensenhandel.

De risico's van kinderhandel bij buitenlandse adopties is vanzelfsprekend groter & dat de opsporing van de "roots" moeilijker/onmogelijk wordt kunnen talrijke adoptieouders als een voordeel beschouwen (de kinderen overigens dikwijls ook).

Dat is een totaal foute stelling, want hier raak je de basisproblemen aan waarmee adoptiekinderen te maken krijgen. Adoptieouders die het nooit hebben kunnen verwerken dat ze geen eigen kinderen konden krijgen en liever niet hebben dat hun kind contact zou kunnen leggen met de biologische opuders, zijn fout bezig. En dat zal zich vroeg of laat wreken. Het is gewoon een feit dat bijna alle adoptiekinderen ooit nood hebben om naar hun roots op zoek te gaan en de kinderen hebben er dus alle voordelen bij dat het mogelijk is en eenvoudig kan.

Inderdaad : in China bv. is de reden om kinderen "te vondeling" te leggen evident - een boerenfamilie wenst een zoon om de boerderij over te nemen , anders gaat het domein naar de cooperatieve/staatsonderneming
& het te vondeling leggen van meisjes is gewoon strafbaar, dus een vondeling kan onmogelijk haar natuurlijke ouders terugvinden. Is dit onrechtvaardig ? Waarschijnlijk zelfs zeer onmenselijk. Maar voor de geadopteerde Anouk, die mijn kleindochter is, is het waarschijnlijk een betere toestand dan voor de rest van haar leven Cho Mei Mei te blijven
zonder haar andere namen.

Natuurlijk is dat zo, maar dat neemt niet weg dat het geen praktijk is die op één of andere manier goed te praten is of in stand moet gehouden worden. Sommige adoptiekinderen hebben het immers zeer moeilijk met het feit dat ze hun biologische ouders niet kunnen gaan opzoeken. Overigens krijgen alle adoptiekinderen (ook binnenlandse) de naam van hun adoptieouders hoor. Alleen maakt binnenlandse adoptie het makkelijker voor de kinderen om later op zoek te gaan naar hun roots als ze dat wensen.

Een strikte en strenge begeleiding van adoptie kan voor diegenen die niet door de "filter" geraken hard zijn - maar het is de enige manier om het ten minste nog een beetje menswaardig te houden.

Ik heb ook nergens gepleit om die begeleiding af te schaffen hé. Ik heb enkel gewezen op een aantal eigenaardige gevolgen van de nieuwe adoptiewet voor binnenlandse adoptie. Het is noch in het belang van het kind, noch in het belang van de adoptieouders dat de procedure werd aangepast. Want waarom adoptieouders niet geschikt kunnen bevonden worden om te adopteren zonder dat het gaat over een specifiek kind (zoals het geval is voor buitenlandse adoptie), is mij een raadsel en leidt nu tot een juridisch vacuum voor sommige adoptiediensten die het kind altijd al onmiddellijk in het adoptiegezin hebben geplaatst en tot een langere verblijftijd van het kind in een pleegoudergezin voor de andere adoptiediensten (en het is nu niet bepaald zo dat er pleeggezinnen teveel zijn in België).

[eno2]

Edina:
De "nood aan adoptie" kan alleen maar uitgaan van het bestaan van weeskinderen of "ongewenste" kinderen waar geen andere oplossingen voor zijn. Maw van het "aanbod". Die nood bekijken vanuit de "vraag" is zelfs pervers. Het gaat hier wel om mensen hé. Als je het vanuit de "vraag" bekijkt dan ben je de facto bezig met mensenhandel.

Enig idee van de grootte van het aanbod?