Jaarlijks 2500 bejaarden verkracht

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het is niet een advocaat die iemand vrijspreekt, maar een rechter of een jury.

Daarom dient de dader gehoord te worden.

Of iemand schuldig is of niet wordt trouwens op het einde van het proces bepaald. Jij wil dus op voorhand bepalen wie schuldig is en wie niet? Hoe?

Allemaal mee akkoord. En neen, ik wil niemand op voorhand be- of veroordelen. Dat is gelijk aan de vroeger lynchpartijen.

Een advokaat heeft toegang tot informatie, die de rechter of jury niet heeft. Die informatie zal hij achterhouden als die de zaak van zijn klant negatief beinvloed. Vind je dat gerechtvaardigd?

Een advokaat die procedure fouten inroept of andere spitsvondigheden en op die manier een reele misdadiger vrij kan krijgen, vind je dat kunnen?

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door hermanvk

Allemaal mee akkoord. En neen, ik wil niemand op voorhand be- of veroordelen. Dat is gelijk aan de vroeger lynchpartijen.

Een advokaat heeft toegang tot informatie, die de rechter of jury niet heeft. Die informatie zal hij achterhouden als die de zaak van zijn klant negatief beinvloed. Vind je dat gerechtvaardigd?

Een advokaat die procedure fouten inroept of andere spitsvondigheden en op die manier een reele misdadiger vrij kan krijgen, vind je dat kunnen?

Ah, advocaten... Je kan er moeilijk sympathie voor opbrengen totdat je er zelf eens ééntje nodig hebt.

Uiteraard hoeft een advocaat geen informatie aan te voeren die zijn cliënt kan beschadigen. Het is aan het O.M. om z'n huiswerk goed te doen vooraleer naar de rechtbank te trekken. Vind ik dit kunnen? Jazeker, heb het zelf vaak genoeg meegemaakt en toen ging het telkens over stukjes informatie die een beetje uitgeslapen procureur gemakkelijk had kunnen achterhalen. Ik geef toe dat het in sommige gevallen wel kan leiden tot een zekere gewetensnood, maar als advocaat ben je GEEN betrokken partij. Net zomin als een arts betrokken partij is wanneer hij een delicate ingreep moet uitvoeren; in d�*t geval zou hij z'n werk ook niet meer naar behoren kunnen doen.

Procedurefouten idem dito... Advocaten waken ook over het correcte verloop van de procedure. Iedereen heeft recht op een eerlijk proces dat volgens de regels van de kunst wordt gevoerd. Als het O.M. of het rechtscollege zelf steken laat vallen, dan is het m.i. de plicht van de advocaat om daarop te reageren. Je kan in die gevallen je geweren richten op diegenen die de fout hebben begaan of... op de wetgever die vaak zorgt voor veel te veel formaliteiten waarover een procedure kan struikelen.

Als advocaat heb ik me nooit 'medeplichtig' gevoeld met m'n cliënten; daar zaten vaak mensen tussen die ik liever nooit had ontmoet. En daar zullen ongetwijfeld ook geharde criminelen tussen gezeten hebben die achteraf nog behoorlijk lelijke dingen gedaan hebben. Ik voel me daar niet betrokken bij; dat was destijds ook m'n taak niet als advocaat.


Wat de straf voor de dader betreft: tbs & dwangverpleging. Nynorsk merkte al goed op dat dit in de praktijk heel wat ingrijpender (zwaarder) is dan enkele maanden (of zelfs jaren) 'uitzweten' in een huis van bewaring.

[Bhairav]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Shit man, die gast is gestoord. 8 verkrachtingen/aanrandingen en hij komt ervan af met 4 maandjes gevang

Inderdaad, als die gestoord is is er meer aan de hand dan gewoon slecht.

Maar bejaarden neuken: ik snap niet wat daar aan is.

[debbie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bhairav

Maar bejaarden neuken: ik snap niet wat daar aan is.

LOL Je valt dus niet op oude vrouwtjes

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door debbie

LOL Je valt dus niet op oude vrouwtjes

Van Bhairav dient U gelukkig geen schrik te hebben...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ah, advocaten... Je kan er moeilijk sympathie voor opbrengen totdat je er zelf eens ééntje nodig hebt.

Uiteraard hoeft een advocaat geen informatie aan te voeren die zijn cliënt kan beschadigen. Het is aan het O.M. om z'n huiswerk goed te doen vooraleer naar de rechtbank te trekken. Vind ik dit kunnen? Jazeker, heb het zelf vaak genoeg meegemaakt en toen ging het telkens over stukjes informatie die een beetje uitgeslapen procureur gemakkelijk had kunnen achterhalen. Ik geef toe dat het in sommige gevallen wel kan leiden tot een zekere gewetensnood, maar als advocaat ben je GEEN betrokken partij. Net zomin als een arts betrokken partij is wanneer hij een delicate ingreep moet uitvoeren; in d�*t geval zou hij z'n werk ook niet meer naar behoren kunnen doen.

Procedurefouten idem dito... Advocaten waken ook over het correcte verloop van de procedure. Iedereen heeft recht op een eerlijk proces dat volgens de regels van de kunst wordt gevoerd. Als het O.M. of het rechtscollege zelf steken laat vallen, dan is het m.i. de plicht van de advocaat om daarop te reageren. Je kan in die gevallen je geweren richten op diegenen die de fout hebben begaan of... op de wetgever die vaak zorgt voor veel te veel formaliteiten waarover een procedure kan struikelen.

Als advocaat heb ik me nooit 'medeplichtig' gevoeld met m'n cliënten; daar zaten vaak mensen tussen die ik liever nooit had ontmoet. En daar zullen ongetwijfeld ook geharde criminelen tussen gezeten hebben die achteraf nog behoorlijk lelijke dingen gedaan hebben. Ik voel me daar niet betrokken bij; dat was destijds ook m'n taak niet als advocaat.

Dank je, Desiderius, want je hebt dit veel beter verwoord dan ik ooit had gekund.

Waar zouden we staan als iedereen procedurefouten mag maken aan de lopende band zonder dat daar op gereageerd kan worden? Waar zouden we dan staan met ons 'recht op een eerlijk proces'?

Wat niet betekent dat ik er me ook niet ontzettend aan erger en dat ik er heel kwaad kan van worden wanneer iemand, van wie je eigenlijk wel 'zeker' bent dat hij/zij schuldig is, vrijgesproken wordt op basis van procedurefouten.

Het is onzin dat een advocaat verantwoordelijk zou zijn voor het gedrag van diegene die hij verdedigt. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag, niet van dat van een ander. Het is me iets te makkelijk om bijv. bij recidive in de richting van de advocaat te wijzen. Het is de dader die recidiveert, niet de advocaat, en het is de dader die zijn verantwoordelijkheid moet opnemen.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Dank je, Desiderius, want je hebt dit veel beter verwoord dan ik ooit had gekund.

Waar zouden we staan als iedereen procedurefouten mag maken aan de lopende band zonder dat daar op gereageerd kan worden? Waar zouden we dan staan met ons 'recht op een eerlijk proces'?

Wat niet betekent dat ik er me ook niet ontzettend aan erger en dat ik er heel kwaad kan van worden wanneer iemand, van wie je eigenlijk wel 'zeker' bent dat hij/zij schuldig is, vrijgesproken wordt op basis van procedurefouten.

Het is onzin dat een advocaat verantwoordelijk zou zijn voor het gedrag van diegene die hij verdedigt. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag, niet van dat van een ander. Het is me iets te makkelijk om bijv. bij recidive in de richting van de advocaat te wijzen. Het is de dader die recidiveert, niet de advocaat, en het is de dader die zijn verantwoordelijkheid moet opnemen.

klopt.... maar daar zit 'm nu net.. dat is en blijft slechts een buikgevoel ( wat niet wilt zeggen dat het niet zo kan zijn ) tenslotte is hij nooit veroordeeld
als hij 'vrijgesproken' wordt op basis van procedurefouten dan lijkt dit erg lullig in de zin van 'als dat niet zo was... was hij zeker en vast veroordeeld want alles wees in die richting'...
maar da's een beschouwing achteraf
bovendien kan je zelfs niet eens spreken over 'vrijgesproken' daar er zelfs net geen proces is geweest zelfs geen half... eveneens een beschouwing achteraf
dat dient nog volledig overgedaan te worden nadat cassatie dat arrest heeft verbroken... met net hetzelfde feitenmateriaal en misschien méér

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

klopt.... maar daar zit 'm nu net.. dat is en blijft slechts een buikgevoel ( wat niet wilt zeggen dat het niet zo kan zijn ) tenslotte is hij nooit veroordeeld
als hij 'vrijgesproken' wordt op basis van procedurefouten dan lijkt dit erg lullig in de zin van 'als dat niet zo was... was hij zeker en vast veroordeeld want alles wees in die richting'...
maar da's een beschouwing achteraf
bovendien kan je zelfs niet eens spreken over 'vrijgesproken' daar er zelfs net geen proces is geweest zelfs geen half... eveneens een beschouwing achteraf
dat dient nog volledig overgedaan te worden nadat cassatie dat arrest heeft verbroken... met net hetzelfde feitenmateriaal en misschien méér

Er is altijd de basisregel in een rechtsstaat dat je onschuldig bent tot je definitief veroordeeld bent na een eerlijk proces. Zolang er nog rechtsmiddelen overblijven (hoger beroep, cassatie) blijft de zaak dus nog hangende. Als een beschuldigde vrijuit gaat wegens een grove procedurefout (en het gaat hier heus niet om kleinigheidjes), blijft hij nog altijd z'n status van "innocent until proven guilty" bewaren. Er is dus zelfs geen nood aan een vrijspraak, aangezien de beschuldiging komt te vervallen.

In het Schotse recht kent men een ander systeem: het zgn. 'not proven' als een derde mogelijke uitspraak van de rechtbank (naast guilty of not guilty). In d�*t geval stelt het gerecht dat er weliswaar onvoldoende formeel (geldig) bewijs is dat iemand schuldig is, maar dat er toch voldoende aanwijzingen zijn om de beschuldigde 'moreel' verantwoordelijk te noemen (of beter: als 'verdacht' te blijven aanzien). Op dit systeem is terecht enorm veel protest gerezen. Uit de weerkerende topics over (straf)recht op dit forum merk ik dat nogal wat mensen redeneren langs die lijn... Het maakt niet zozeer uit of een zaak wel volgens de regels van de kunst werd behandeld; 'de feiten spreken voor zichzelf'. Het grote probleem met dit soort van stellingname is dat het op geen enkele manier het incident 'afsluit'; de open wonde blijft bestaan: zowel bij de slachtoffers, de blijvend verdachte dader(s) als in de bredere samenleving.

[Nynorsk]

k had er niet eens bij stilgestaan dat mijn woordgebruik niet correct was.
Bedankt voor de correctie.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

In het Schotse recht kent men een ander systeem: het zgn. 'not proven' als een derde mogelijke uitspraak van de rechtbank (naast guilty of not guilty). In d�*t geval stelt het gerecht dat er weliswaar onvoldoende formeel (geldig) bewijs is dat iemand schuldig is, maar dat er toch voldoende aanwijzingen zijn om de beschuldigde 'moreel' verantwoordelijk te noemen (of beter: als 'verdacht' te blijven aanzien). Op dit systeem is terecht enorm veel protest gerezen. Uit de weerkerende topics over (straf)recht op dit forum merk ik dat nogal wat mensen redeneren langs die lijn... Het maakt niet zozeer uit of een zaak wel volgens de regels van de kunst werd behandeld; 'de feiten spreken voor zichzelf'. Het grote probleem met dit soort van stellingname is dat het op geen enkele manier het incident 'afsluit'; de open wonde blijft bestaan: zowel bij de slachtoffers, de blijvend verdachte dader(s) als in de bredere samenleving.

mmm... leuk weetje

btw doet me denken aan een boekje dat ik hier heb liggen "beroemde gerechtelijke dwalingen", heet het dacht ik
waarin een x-aantal cases uit Europa worden geschets binnenin de gehanteerde gerechtelijke systemen ( scheelt nogal wat ) en dit chronologisch doorheen een tijdspanne van de laatste paar honderd jaar

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

k had er niet eens bij stilgestaan dat mijn woordgebruik niet correct was.
Bedankt voor de correctie.

het was wel duidelijk hoor...

'k wou alleen maar even stoppen bij je opmerking ( in 't blauw )
het lijkt me ( al overkomt me dat ook...) té gek dat je ergens uit een gevoel, de medialekken en de eindstatus 'procedurefouten' zou kunnen stellen dat iemand 100% schuldig is/was daar je nét in beschouwing moet nemen dat heel het lopende proces en de eventuele voorgeschiedenis ervan... kortweg de hele procedure, waarop je je mening toch grotendeels op moet berusten... ( wat heb je trouwens meer ? ) tot een 'farce' is bevonden

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

het was wel duidelijk hoor...

'k wou alleen maar even stoppen bij je opmerking ( in 't blauw )
het lijkt me ( al overkomt me dat ook...) té gek dat je ergens uit een gevoel, de medialekken en de eindstatus 'procedurefouten' zou kunnen stellen dat iemand 100% schuldig is/was daar je nét in beschouwing moet nemen dat heel het lopende proces en de eventuele voorgeschiedenis ervan... kortweg de hele procedure, waarop je je mening toch grotendeels op moet berusten... ( wat heb je trouwens meer ? ) tot een 'farce' is bevonden

Inderdaad. Er is trouwens niemand, behalve de betrokkenen dan, die weten hoe een zaak precies in elkaar zit. Zowat iedereen weet eigenlijk niet meer dan er in de media verteld is geweest. Die informatie is zo beperkt, dat ik daar liever niet op wil afgaan, maar je zit toch telkens met een "buikgevoel" en als er iets gebeurt dat in strijd is met dat buikgevoel ga je automatisch een beetje steigeren. Dat lijkt me niet meer dan normaal, en dat mag ook.

Ik leef wel enorm mee met de mensen die een beschuldigde er onderuit zien komen en die wél 100% weten dat hij schuldig was, namelijk de slachtoffers.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik leef wel enorm mee met de mensen die een beschuldigde er onderuit zien komen en die wél 100% weten dat hij schuldig was, namelijk de slachtoffers.

leuk dat ge precies d�*t aanhaalt... daar ... meestal weten die dat evenmin

kijk... je hebt een paar gevallen

- diegenen die 'vertelt' zijn geweest door de onderzoekers, eventueel met hun eigen inbreng ( lijnconfrontatie ) dat die of die de schuldige is
eens ge met dat beeld rondloopt en bovendien rechtstreeks slachtoffers waart die zijn natuurlijk niet meer van hun stuk te brengen over de schuldige en de schuldvraag ( die zal zo integraal mogelijk positief zijn )...

zelfs al zou m'n na datum afkomen met een alternatieve beschuldigde ( dit is geen fictie ... dat heeft zich al voorgedaan ) zullen die nooit te overtuigen zijn... 't liefst zouden ze misschien beiden wel zien 'hangen' ( ook dit is geen fictie )
uiteraard is dit je reinste onzin daar de moeglijkheid van een andere verdachte gelijk staat met onvoldoende zekerheid naar de eerste

- dan hebt ge natuurlijk diegenen die de dader 100% 'herkennen' maar achteraf blijkt er geen ballen van te kloppen ( ook dat is geen fictie )

- tenslotte hebt ge diegene die hun dader juist herkennen of waar het onderzoek de juiste dader naar voor bracht
blijft nog de schulvraag op en hele boel items
als betrokkene is die uiteraard definitief ja op alle vlakken die de aanklager naar voor werpt... bij elke nee krijg je (heel) vaak een diepe teleurstelling


het kan erg cru klinken maar als slachtoffer ben je nooit objectief in je gevoel naar de verdachte ( al of niet de juiste ) en zal de strafmaat vaak té licht bevonden worden
afgaan op de emoties ( gemoedsrust/genoegdoening) van het slachtoffer is daarom nooit een goede zaak

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ah, advocaten... Je kan er moeilijk sympathie voor opbrengen totdat je er zelf eens ééntje nodig hebt.

Uiteraard hoeft een advocaat geen informatie aan te voeren die zijn cliënt kan beschadigen. Het is aan het O.M. om z'n huiswerk goed te doen vooraleer naar de rechtbank te trekken. Vind ik dit kunnen? Jazeker, heb het zelf vaak genoeg meegemaakt en toen ging het telkens over stukjes informatie die een beetje uitgeslapen procureur gemakkelijk had kunnen achterhalen. Ik geef toe dat het in sommige gevallen wel kan leiden tot een zekere gewetensnood, maar als advocaat ben je GEEN betrokken partij. Net zomin als een arts betrokken partij is wanneer hij een delicate ingreep moet uitvoeren; in d�*t geval zou hij z'n werk ook niet meer naar behoren kunnen doen.

Procedurefouten idem dito... Advocaten waken ook over het correcte verloop van de procedure. Iedereen heeft recht op een eerlijk proces dat volgens de regels van de kunst wordt gevoerd. Als het O.M. of het rechtscollege zelf steken laat vallen, dan is het m.i. de plicht van de advocaat om daarop te reageren. Je kan in die gevallen je geweren richten op diegenen die de fout hebben begaan of... op de wetgever die vaak zorgt voor veel te veel formaliteiten waarover een procedure kan struikelen.

Als advocaat heb ik me nooit 'medeplichtig' gevoeld met m'n cliënten; daar zaten vaak mensen tussen die ik liever nooit had ontmoet. En daar zullen ongetwijfeld ook geharde criminelen tussen gezeten hebben die achteraf nog behoorlijk lelijke dingen gedaan hebben. Ik voel me daar niet betrokken bij; dat was destijds ook m'n taak niet als advocaat.


Wat de straf voor de dader betreft: tbs & dwangverpleging. Nynorsk merkte al goed op dat dit in de praktijk heel wat ingrijpender (zwaarder) is dan enkele maanden (of zelfs jaren) 'uitzweten' in een huis van bewaring.

Ik ben dus ook geen advokaat en kan het niet zo goed uitleggen.
Maar ergens klopt het niet.
Er van uitgaande, dat er werkelijk schuld is -dus dat er werkelijk schuld is- kan ik het niet aannemen, dat je als advokaat zo iemand vrij krijgt, door bvb. (voorbeeld) procedure fouten aan te halen.
Dan ben je -naar mijn persoonlijke- medeplichtig aan toekomstige misdaden van je klant. Je hebt hem immers vrij gekregen, ondanks het feit dat je wist, dat hij een schuldige crimineel was/is.

Ik neem het extreme geval, omdat dat makkelijker uitlegt wat ik wil bedoelen. Uiteraard is daar een enorme grijszone tussen

Stel: iemand vermoordt mijn vrouw en een advokaat slaagt erin om de moordenaar vrij te krijgen, door procedure fouten in te roepen, terwijl het duidelijk is wie de schuldige is. Ik kan nu niet instaan voor wat ik dan zou doen: aan de moordenaar en aan de advokaat.
Nogmaals: veronderSTEL.

[hermanvk]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het is onzin dat een advocaat verantwoordelijk zou zijn voor het gedrag van diegene die hij verdedigt. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag, niet van dat van een ander. Het is me iets te makkelijk om bijv. bij recidive in de richting van de advocaat te wijzen. Het is de dader die recidiveert, niet de advocaat, en het is de dader die zijn verantwoordelijkheid moet opnemen.

Een advokaat moet dus geen verantwoordelijkheid opnemen??
Als jij iemand verdedigt, waarvan je weet dat hij 100% schuldig is, dan ben je mee verantwoordelijk.
Mijn persoonlijke opinie.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door hermanvk

...

Stel: iemand vermoordt mijn vrouw en een advokaat slaagt erin om de moordenaar vrij te krijgen, door procedure fouten in te roepen, terwijl het duidelijk is wie de schuldige is. Ik kan nu niet instaan voor wat ik dan zou doen: aan de moordenaar en aan de advokaat.
Nogmaals: veronderSTEL.

Ik begrijp je volkomen, en om heel eerlijk te zijn zou ik als nabestaande van het slachtoffer exact dezelfde reflex hebben. Het is heel menselijk om de advocaat van de dader te vereenzelvigen met de dader en het misdrijf dat hij gepleegd heeft.

Elke advocaat zal het wel al meegemaakt hebben dat hij van z'n client onder z'n voeten krijgt omdat hij al te vriendelijk is tegenover de advocaat van de tegenpartij. Alsof je een soort van vaandelvlucht pleegt... Maar zo werkt het uiteraard niet.

Het paradoxale is net dat je in de situatie die je beschrijft in de eerste plaats je woede zou moeten richten op het Openbaar Ministerie dat de zaak verknoeid heeft. Het is een sprookje dat er 'aan de lopende band' daders worden vrijgesproken omwillen van kleine vormfoutjes; er moet in zo'n procedure écht al zwaar geknoeid worden wil e.e.a. de hele procedure definitief in de soep laten draaien. Maar uiteraard zal je als slachtoffer geneigd zijn om je net aan de kant van het O.M. te scharen, want d�*t zijn de goeie, d�*t zijn diegenen die de dader willen laten boeten...

In werkelijkheid moet je heel goed beseffen dat het strafproces niet toebehoort aan het slachtoffer en ook niet in naam van het slachtoffer wordt gevoerd. Het Openbaar Ministerie vordert namens de gemeenschap voor de schade die de dader heeft aangebracht aan die gemeenschap. Als slachtoffer sta je slechts langs de zijlijn en kan je enkel schadevergoeding claimen... Nu is dat harde abstracte principe stilletjesaan getemperd door recente wetswijzigingen die vooral rechten hebben toegekend aan (nabestaanden van) slachtoffers, maar net d�*t heeft die paradox waarover ik het had alleen maar versterkt. Advocaten worden vandaag meer dan ooit gezien als halve medeplichtigen, terwijl ze er enkel zijn om te zorgen voor een evenwicht in de procedure.

Het O.M. heeft zijn verhaal, de burgerlijke partij heeft zijn verhaal... maar ook de dader heeft z'n verhaal. Het feit dat dit verhaal ook aan bod kan komen en door een rechter wordt meegenomen in z'n uitspraak én dat die uitspraak er gekomen is op een eerlijke en onbevooroordeelde manier, maakt dat de straf die uitgesproken wordt (én de maatregelen die evt. extra worden genomen), ook wordt ervaren als 'terecht' en 'fair'. Zélfs al kan de straf nooit zwaar genoeg zijn in de ogen van (de nabestaanden van het)slachtoffer.

Als advocaat heb je overigens ook vaak niet veel om mee te werken. Als de dader effectief schuldig blijkt te zijn (omdat de bewijslast zo overweldigend is of omdat hij bekend heeft), dan kan je enkel terugvallen op een hele resem van -al dan niet overtuigende- verzachtende omstandigheden om de zware straf die het O.M. altijd zal vorderen enigzins te milderen. Doel is niet om de dader de hand boven het hoofd te houden of om hem 'goed te praten', maar om de rechter te mogelijkheid te geven om uit de twee extremen een evenwichtig vonnis/arrest te laten distilleren. En die rechter is géén debutantje, maar een ervaren magistraat. Voor leken komt dit echter altijd heel bevreemdend over en lijkt het wel alsof de advocaat de daad staat goed te praten in z'n pleidooi, maar niks is minder waar. D�*t is dan meteen ook de reden waarom advocaten hun cliënten (slachtoffers) vaak vragen om niet ter zitting te verschijnen om hen die pijnlijke ervaring te besparen.

... wat niet wegneemt dat er ook zoiets bestaat als menselijke waardigheid en elementaire beleefdheid. In het wanhopig grabbelen naar de weinige verzachtende omstandigheden die hij kan aanvoeren zal een advocaat soms flirten met die fatsoensregels. Ik voel me bij het relaas in de eerste post van dit topic ook niet meteen gelukkig. Niet als mens en niet als voormalig strafpleiter.

[Winterhamer]

Oorspronkelijk geplaatst door netslet

De kuisheidsgordel-industrie wat subsidiëren, of wat moeten de socialisten doen?

Er worden geen 1 moslim verkracht in Nederland en Belgie, toch krijgen die meer hulp en aandacht dan wie dan ook, criminelen horen geen extra dingen te krijgen, toch hebben ze een tv, computer, spelcomputer in de gevangenis terwijl de bejaarden elke cent om moeten draaien voor wcpapier.

wat die socialisten moeten doen ? eens niet meer geven om de criminelen en parasieten maar beginnen met geven aan de goeie mensen en de ECHTE slachtoffers.

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Van Bhairav dient U gelukkig geen schrik te hebben...

[Winterhamer]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het is niet een advocaat die iemand vrijspreekt, maar een rechter of een jury.
Ik ben niet voor een samenleving waarin daders vogelvrij verklaard worden.
De ene dader is de ander niet. Als je een samenleving zoveel mogelijk wil beschermen tegen misdrijven ga je sowieso daders als individuen moeten bekijken en ook een sanctie geven die zoveel mogelijk kans heeft om recidive te beperken. Daarom dient de dader gehoord te worden.

Of iemand schuldig is of niet wordt trouwens op het einde van het proces bepaald. Jij wil dus op voorhand bepalen wie schuldig is en wie niet? Hoe?

Jij anders wel gezien je onderschift tekening van het bekende logo van illegale acties in de nacht plegen, radicaal dierenactivisme ? en dat soort dingen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

leuk dat ge precies d�*t aanhaalt... daar ... meestal weten die dat evenmin

kijk... je hebt een paar gevallen

- diegenen die 'vertelt' zijn geweest door de onderzoekers, eventueel met hun eigen inbreng ( lijnconfrontatie ) dat die of die de schuldige is
eens ge met dat beeld rondloopt en bovendien rechtstreeks slachtoffers waart die zijn natuurlijk niet meer van hun stuk te brengen over de schuldige en de schuldvraag ( die zal zo integraal mogelijk positief zijn )...

zelfs al zou m'n na datum afkomen met een alternatieve beschuldigde ( dit is geen fictie ... dat heeft zich al voorgedaan ) zullen die nooit te overtuigen zijn... 't liefst zouden ze misschien beiden wel zien 'hangen' ( ook dit is geen fictie )
uiteraard is dit je reinste onzin daar de moeglijkheid van een andere verdachte gelijk staat met onvoldoende zekerheid naar de eerste

- dan hebt ge natuurlijk diegenen die de dader 100% 'herkennen' maar achteraf blijkt er geen ballen van te kloppen ( ook dat is geen fictie )

- tenslotte hebt ge diegene die hun dader juist herkennen of waar het onderzoek de juiste dader naar voor bracht
blijft nog de schulvraag op en hele boel items
als betrokkene is die uiteraard definitief ja op alle vlakken die de aanklager naar voor werpt... bij elke nee krijg je (heel) vaak een diepe teleurstelling


het kan erg cru klinken maar als slachtoffer ben je nooit objectief in je gevoel naar de verdachte ( al of niet de juiste ) en zal de strafmaat vaak té licht bevonden worden
afgaan op de emoties ( gemoedsrust/genoegdoening) van het slachtoffer is daarom nooit een goede zaak

ik w�*st dat ik daar om volledig te zijn een nuancering bij moest aanbrengen of dat anders dit ging gebeuren

Soms weet je het wel 100% zeker hoor. Bij verkrachting door bekenden, bijvoorbeeld. Of als je getuige bent van een misdaad gepleegd door een bekende. En ik denk dat Natasha Kampush, bijvoorbeeld, ook wel 100% zeker weet wie haar al die jaren opgesloten heeft gehouden.