Verplicht werken !!!

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik ben tegen verplicht werken !!!!!!! En jullie

Wie verplicht u om te werken?

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door Babeth

Ik zou dolgraag weer kunnen werken. Zit je met een lichaam opgescheept dat niet wilt meewerken (mengvorm van ME en FM, laten we het erop houden dat ik altijd pijn heb en bij inspanning moet rusten) en werkgevers die geen chronisch zieken willen aannemen.
Wat doe je dan ? Iemand een oplossing ?

Daar is geen oplossing voor. Probleem is dat wanneer je een leven hebt zonder deze problemen je er ook niet aan denkt en geen rekening mee moet houden.
Ik zat niet graag op school en werk ook niet altijd graag, kzou liever op een tropisch eiland liggen met m'n vrouwtje.
Ik vind het zeker erg voor jou dat je met deze problemen zit, ik wens het niemand toe maar ik denk wel dat ook jij begrijpt dat anderen hier geen rekening mee moeten houden en zich er niet schuldig voor moeten voelen. Niemand heeft schuld aan jou situatie.

Vraagje, indien je een job zou krijgen, zou je dan kunnen werken of is het gewoonweg onmogelijk? Ik heb nm geen idee wat ME en FM betekent.

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door cor

Ik denk dat ieder mens van nature creatief bezig wil zijn en op een of andere wijze meewerken aan de maatschappij waarin hij leeft. Ieder mens zal dat op zijn manier doen.

Het probleem is echter dat onze huidige maatschappij de mensen verplicht te werken op de manier en in de mate die zij wilt.
Als gij past in die manier en u er goed in voelt, dan zult ge hard werken en waarschijnlijk eisen dat iedereen dat zo doet, want dat bevestigt uw visie en verhoogt het effect van uw arbeid en dus uw inkomen.
Past uw persoonlijkheid/karakter minder in die opgelegde arbeidsvisie, dan doet ge min of meer tegen uw goesting mee, omdat het moet / ge niet beter weet / ge niet anders kunt omdat ge uw kroost moet onderhouden / ge toch ook die auto of dat huis wilt.
Staat uw persoonlijkheid toevallig haaks op die werkwijze, dan hebt ge pech, en zult ge normaal heel uw leven ongelukkig zijn, daar u geen manier gegund wordt om uzelf te zijn / te uiten in de maatschappij.

Niet alleen de opgelegde 'manier waarop' is een probleem, ook de 'mate waarin'. Heel wat mensen zouden tevreden zijn met wat minder, maar dat wordt niet toegestaan.

Of deze onvrije arbeidsethiek noodzakelijk is / niet anders mogelijk is, is een andere vraag.

Heel juist van u !!!!!

[cor]

Terwijl in de geschiedenis van de mensheid de arbeid er altijd op gericht was producten voor menselijke behoeften te scheppen, blijkt dat hier arbeid niet meer de producten schept maar productie de arbeid. De behoefte aan arbeid is belangrijker dan de producten van deze arbeid. De arbeid is tegelijk een simpele baan en meer dan een simpele baan. Het is ook een hoge waarde, een van de mensenrechten. Het recht op werk is het recht dat je meetelt. Arbeid wordt verbonden met inkomen en bestaanszekerheid, met waardevolle sociale kontakten, met vermindering van onmacht, met participatie aan de samenleving, persoonlijke ontplooiing, identiteitsbesef, enz. In onze maatschappij lijkt dit alles alleen maar te kunnen via de loonarbeid. Hans Achterhuis laat in zijn historisch-filozofische analyse van de arbeid duidelijk zien dat dit in de middeleeuwen net andersom lag. De noodzaak om te leven van loonarbeid was toen het kenmerk van de vertrapten. De afhankelijkheid van loonarbeid was de erkenning dat de arbeider noch een huis had waar hij kon bijdragen aan het huishouden, noch kon rekenen op aalmoezen van de maatschappij.
Het recht op bedelarij was een normatieve kwestie, het recht op arbeid nooit. Loonarbeid(st)ers vormden dus het uitschot van de samenleving. Vandaag de dag zijn dat diegenen die niet in hun eigen onderhoud kunnen voorzien via loonarbeid. Mensen worden beoordeeld naar wat hun baan is. Want daar ligt tenslotte hun 'nut'. Aan de basis van deze omkering ligt niet een of ander anoniem kapitalistisch proces maar een lange strijd waarbij mensen de greep op hun eigen levensvoorwaarden steeds meer ontnomen werd ; waarbij mannen (door middel van lijfstraffen, werk- en tuchthuizen, razzia's) gedisciplineerd werden in de loonarbeid en vrouwen werden teruggedrongen in een schaduwbestaan als huisvrouw. Naakte dwang was echter niet voldoende om mannen voor de steeds abstracter en inhoudslozer wordende arbeid te motiveren. Ze moesten arbeid als een hoge waarde gaan beschouwen. In de mate waarin deze disciplinering geslaagd is, is het ook begrijpelijk (maar het is een nefaste ontwikkeling) dat het verzet vaak versmald is tot loonstrijd of (recent) tot strijd om arbeidsplaatsen. Voor de vakbonden is de werkgelegenheid een centrale eis geworden. Als het erop aankomt verdringt zij andere eisen (het behoud van de CAO's, economische democratie) naar het achterplan. Het is trouwens maar de vraag of arbeiders in deze strijd voortaan niet steeds aan het kortste eind zullen blijven trekken, nu de economie steeds meer geïnternationalizeerd is en transnationale ondernemingen op de wip zitten in de strijd tussen staten onderling om de productie binnen hun grenzen te houden. Er wordt hierover terecht opgemerkt dat alle inspanningen die nu geleverd worden om de concurrentiekracht van de Belgische (niet onze) ondernemingen te verbeteren misschien een maat voor niets zullen blijken wanneer andere landen soortgelijke maatregelen doorvoeren. In die kontekst valt te vrezen dat de vakbonden met meer economische democratie ook niet veel verder zullen geraken. Fraaie ideeën over de arbeidsorganisatie die in dienst zou moeten staan van de mens lopen immers dood op de grenzen van ons economisch systeem. Binnen dat systeem worden alleen waren geproduceerd waar koopkrachtige vraag naar is. Dat betekent daarom niet dat er primair ook een maatschappelijke behoefte aan bestaat. Die wordt desnoods wel gecreëerd, terwijl daarnaast veel behoeften onvervuld blijven.
Het is inderdaad niet wenselijk dat het hebben van een betaalde baan straks het privilege wordt van een kleine elite (diegenen die zich nog kunnen aanpassen aan de eisen van de arbeidsmarkt). Maar wat tien jaar geleden nog gold als een neoliberaal extremisme — dat de werkloosheid enkel bestreden kan worden door de lonen te verlagen — wordt nu blijkbaar door bijna iedereen aanvaard als een economische wetmatigheid (waar men nu eenmaal niet onderuit kan). Werk kan hier slechts een bijproduct zijn van economische groei. In plaats van de beperktheid van die economische rationaliteit in vraag te stellen legt men er zich simpelweg bij neer. Immigranten en hun kinderen en kleinkinderen worden eigenaardig genoeg tegelijkertijd ten laste gelegd dat zij ons werk afpakken en dat zij te lui zijn om te werken. Verre van mij dus om het voor te willen stellen alsof het opkomend racisme helemaal niets te maken heeft met het gevoel van onzeker¬heid dat de stijgende werkloosheid mensen bezorgt. Maar wie denkt dat het scheppen van banen dè oplossing is gaat voorbij aan de complexiteit van de problemen waar we voor staan. De stelling dat het racisme moet worden aangepakt door banen te creëren impliceert de opvatting dat de waarden die behoren tot het aktieve leven van mensen alleen gerealiseerd kunnen worden door loonarbeid (waarschijnlijk daarom worden werklozen ook wel 'niet-actieven' genoemd). Dit is maar waar in zoverre men zich neerlegt bij het feit dat arbeid in onze verzorgingsstaat een centrale waarde is gevonden. Het paradoksale is echter dat de loonarbeid van sommigen in onze samenleving maar bestaat bij gratie van de uitsluiting van anderen uit het arbeidsproces. Het is voor een ondernemer rendabel om te besparen op de loonkost door zijn arbeiders harder te laten werken. Het duwen van sommige groepen in de loonarbeid zal dus hoogstens een verdere uitsluiting en stigmatisering van andere groepen tot gevolg hebben. Het is daarom dringend nodig dat men het probleem van de werkloosheid gaat definiëren als onderdeel van het totale vraagstuk van een betere verdeling van alle arbeid: betaald en onbetaald, binnen en buiten het huis.
Zo'n projekt kan maar slagen in de mate waarin men andere dan puur economische eisen centraal stelt. Hoe komt het toch dat politici — alhoewel niemand nog durft volhouden dat het Bruto Nationaal Produkt gelijk is aan het Bruto Nationaal Geluk — toch steeds voorrang geven aan het eerste ? Dat is omdat het dominante liberaal-economisch denken geen enkel perspectief biedt om de economie te organizeren op maat van de mensen in plaats van mensen altijd maar aan te passen aan een steeds voorthollende economie.
Het moet maar eens gedaan zijn met de wijdverbreide opvatting als zouden wij de lijfeigenen zijn van een economisch proces dat zichzelf volgens objectieve wetmatigheden reproduceert. Uitgangspunt moet volgens mij de eis zijn voor een echte democratisering, ook van de economie.

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

tja
in alle geval positief dat smeagol weer even terug is

Nee hoor hier ben ik!!!

PS die hersenloze vleesklomp die je in je handtekening hebt staan is ook zeker en vast voor verplicht werken

Nee, en beperking in tijd wel wat ik een goede zaak vind,zeg nu eens als iedereen morgen moest denken als U en op zijn luie krent thuis moest blijven zitten,zouden we dan nog een samenleving hebben?
Die hersenloze vleesklop zal het wel verder brengen in de politiek als U hé,ben eens benieuwd wat jij er gaat van terecht brengen hé

[duveltje382]

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382
Een rare definitie heb jij van werken,heel de dag op straat rond hangen en geld afluizen van mensen met wat komedie te spelen.
Onze overheden zouden deze mensen moeten verplichten om te werken voor onze samenleving

Idd. iemand die voor overlast zorgt moet de gevolgen maar kennen voor zijn daden,de moordernaar moet in de cel,de drugsverslaafde verplicht afkikken,en de bedelaars zouden verpicht een paar maanden(voor een goed loon,en met vooruitzichten op een normaal leven)moeten gaan werken.
Wat is daar nu zo abnormaal aan Kobaf?

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door illwill

Daar is geen oplossing voor. Probleem is dat wanneer je een leven hebt zonder deze problemen je er ook niet aan denkt en geen rekening mee moet houden.
Ik zat niet graag op school en werk ook niet altijd graag, kzou liever op een tropisch eiland liggen met m'n vrouwtje.
Ik vind het zeker erg voor jou dat je met deze problemen zit, ik wens het niemand toe maar ik denk wel dat ook jij begrijpt dat anderen hier geen rekening mee moeten houden en zich er niet schuldig voor moeten voelen. Niemand heeft schuld aan jou situatie.

Vraagje, indien je een job zou krijgen, zou je dan kunnen werken of is het gewoonweg onmogelijk? Ik heb nm geen idee wat ME en FM betekent.

syndromen; te moe en veel zeer.
In de volksmond...

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik ben tegen verplicht werken !!!!!!! En jullie

Ik ben wel voor het verbieden van werken.
Voor sommigen...

[Babeth]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Haha. Heel grappig.
Maar geen sigaar. Die prullen die ge toont doen het al lang niet meer, deze meid moet straffer spul gebruiken om nog te kunnen functioneren.

[Babeth]

Oorspronkelijk geplaatst door illwill

Daar is geen oplossing voor. Probleem is dat wanneer je een leven hebt zonder deze problemen je er ook niet aan denkt en geen rekening mee moet houden.
Ik zat niet graag op school en werk ook niet altijd graag, kzou liever op een tropisch eiland liggen met m'n vrouwtje.
Ik vind het zeker erg voor jou dat je met deze problemen zit, ik wens het niemand toe maar ik denk wel dat ook jij begrijpt dat anderen hier geen rekening mee moeten houden en zich er niet schuldig voor moeten voelen. Niemand heeft schuld aan jou situatie.

Vraagje, indien je een job zou krijgen, zou je dan kunnen werken of is het gewoonweg onmogelijk? Ik heb nm geen idee wat ME en FM betekent.

Myalgische Encefalomyelitis en Fibromyalgie. In de volksmond "Chronisch Vermoeidheids-Syndroom" en "Weke-Delen Reuma". Het komt erop neer dat ik bij de minste inspanning onmiddelijk lichamelijk uitgeput raakt, zoals spieren die niet meer willen meewerken, hersens die vrolijk op "stand-by" gaan en vergeten een kaartje achter te laten, 12 uur platte rust per etmaal nodig. Ook heb ik geen kracht meer, geen uithoudingsvermogen, moeite om mij te concentreren (waag het mij te storen als ik geconcentreerd op iets ben en ik bijt je neus af), korte termijn geheugenverlies en op "slechte dagen" heb ik geen hersens meer maar een dot watten in m'n kop. Gelukkig heb ik de laaste tijd steeds meer "goede dagen". Ik heb altijd pijn, dat verspringt over mijn hele lichaam, in pezen, gewrichten en spieren. Na een zware inspanning verga ik van de spierpijn, onmiddelijk. Het duurt ook langer dan gewoonlijk om daarvan te herstellen.
Ik kan niet meer tillen, lopen, rechtstaan, 8 uur aan een stuk functioneren en 5 dingen tegelijk doen. Oftewel, voor de werkgever, ik ben nutteloos geworden.
Ik kan wel nog enkele uren per dag aan de computer bezig blijven, urenlang met mensen praten, vanalles doorlezen en verwerken... onder andere dankzij onze hobby Robot Wars, voor dewelke we vaak een heel weekend onder de mensen komen, weten we wat ik nog kan, als ik achteraf maar genoeg rust kan nemen.

Ik zat dolgraag op school (20 jaar op de schoolbanken en nog niet genoeg gehad !), heb altijd graag gewerkt (zelfs in rotjobs) en ik zou liever in een museumpje ronddwalen, met teergeliefde levensgezel.
Niemand is schuldig aan mijn situatie, maar aan de andere kant -als men mekkert dat iedereen aan het werk gezet moèt worden- is er ook niemand die mij aanneemt. Wil of kan aannemen. Moet ik dan mijn uitkering verliezen ?

En eigenlijk heb ik nog geluk: ik ben niet aan mijn bed of een rolstoel gekluisterd. Ik kan nog rondlopen en min of meer actief zijn. Met mijn kop is niets mis, het is alleen mijn lichaam dat tegenwerkt.
Ik zou graag terug gaan werken. Onlangs heb ik een paar nieuwe ideeën opgedaan en die ga ik uitproberen, wie weet...
Het is een kwestie van iets te vinden dat ik nog kan. Babbelen en informatie verwerken kan ik als de beste !

[Winterhamer]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik ben tegen verplicht werken !!!!!!! En jullie

Hoe wil jij dan je brood verdienen ? leven op de zak van de hardwerkende arbeider ?

uitbuiter

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door Winterhamer

Hoe wil jij dan je brood verdienen ? leven op de zak van de hardwerkende arbeider ?

uitbuiter

Ik ben tegen dwangarbeid,dus geen verplichting,wel een beperking in tijd van de werkloosheidsvergoeding,dus je hebt wel gelijk als je zegt dat langdurige werkloze op de zak van hardwerkende leeft

[Winterhamer]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik ben tegen dwangarbeid,dus geen verplichting,wel een beperking in tijd van de werkloosheidsvergoeding,dus je hebt wel gelijk als je zegt dat langdurige werkloze op de zak van hardwerkende leeft

En dat is dus alles behalve socialistisch, anti-kapitalisme betekend niet dat je met een uitkering thuis zit en leeft op de zakken van de arbeiders, dat is wat ik altijd dacht iets waar de linkse socialisten tegen waren, alhoewel veel extreem linksen dat anders laten zien (kraakpand, uitkering etc).
en dan de grootste mond hebben tegen het kapitalisme

ja ik heb nogal iets tegen hypocrieten.

minder werktijd kan ik begrijpen, maar niet werken en teren op de zak van anderen, dat is niet eens meer kapitalisme, dat is pure uitbuiting, precies wat die multi nationals doen.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Ik ben tegen verplicht werken !!!!!!! En jullie

Niemand is verplicht om te werken.
Dus is niemand verplicht zich als werkzoekende in te schrijven.

[Daphne]

Oorspronkelijk geplaatst door Babeth

Ik zou dolgraag weer kunnen werken. Zit je met een lichaam opgescheept dat niet wilt meewerken (mengvorm van ME en FM, laten we het erop houden dat ik altijd pijn heb en bij inspanning moet rusten) en werkgevers die geen chronisch zieken willen aannemen.
Wat doe je dan ? Iemand een oplossing ?

Zeker niet voor DeDecker stemmen !

[Bazilfunk]

Oorspronkelijk geplaatst door Babeth

Ik zou dolgraag weer kunnen werken. Zit je met een lichaam opgescheept dat niet wilt meewerken (mengvorm van ME en FM, laten we het erop houden dat ik altijd pijn heb en bij inspanning moet rusten) en werkgevers die geen chronisch zieken willen aannemen.
Wat doe je dan ? Iemand een oplossing ?

Uw eigen baas worden tiens

[Bazilfunk]

Oorspronkelijk geplaatst door Winterhamer

En dat is dus alles behalve socialistisch, anti-kapitalisme betekend niet dat je met een uitkering thuis zit en leeft op de zakken van de arbeiders, dat is wat ik altijd dacht iets waar de linkse socialisten tegen waren, alhoewel veel extreem linksen dat anders laten zien (kraakpand, uitkering etc).
en dan de grootste mond hebben tegen het kapitalisme

ja ik heb nogal iets tegen hypocrieten.

minder werktijd kan ik begrijpen, maar niet werken en teren op de zak van anderen, dat is niet eens meer kapitalisme, dat is pure uitbuiting, precies wat die multi nationals doen.

En voor wie werk je uiteindelijk? De grote multinationals! ge doet me inzien dat ik misschien beter kan doppen en leef op de kap van de multi nationals.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Bazilfunk

Uw eigen baas worden tiens

Moet jij daar als socialist niet tegen zijn? Kwestie van voor de maatschappij te werken en het de zelfstandigen moeilijk te maken?

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Bazilfunk

En voor wie werk je uiteindelijk? De grote multinationals! ge doet me inzien dat ik misschien beter kan doppen en leef op de kap van de multi nationals.

Socialisme creëert multinationals.

[Bazilfunk]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Moet jij daar als socialist niet tegen zijn? Kwestie van voor de maatschappij te werken en het de zelfstandigen moeilijk te maken?

Ik ben geen socialist voor de duizendste keer ik stem VLD en in mijn stad kies ik voor Janssens. Tja Janssens zit bij de SPa. Goed voor de SPa zou ik zeggen.

Ik ben zelf ne zelfstandige