Leugens over het Vlaams Blok deel 1 - Drugs

[boer_bavo]

Oorspronkelijk geplaatst door jeanblanquart

alles wat in de VB-tekst staat, is al jaren weerlegd; lees mijn doctoraat gewoon, dan zal u alle mogelijke tegenargumenten aantreffen...

kijk, alleen al uw stelling dat het druggebruik stijgt, is onzin; dat is prietpraat van de overheid, dat je niet kan bewijzen...gewoonweg omdat het meeste druggebruik verborgen blijft voor onderzoekers....

Indien de indianenverhalen over 'stijgend gebruik' klopten, dan zaten we nu zelker al aan... 150 % druggebruik... Want de aerste berichten over stijgend druggebruik dateren van .. 1971.. als je dan alle onderzoeken sinds die tijd op een rijtje zet, dan hebben ze het allemaal over stijgend gebruik (telkens meer en meer procenten)... dat kan dus niet !!! er is voor alle genotmisddelen trouwens een plafond, omdat lang niet iedereen eenzelfde product belieft....zo gaat het nu eenmaal...

Bvb Heroinegebruik is volgens mij fel gedaald.

Voor het Vlaams Blok: veel sterker dan de stijging van het drugsgebruik is de stijging in het gebruik van computerspelletjes en aan internet. Spreek maar eens met leerkrachten in het middelbaar, en je zal snel merken dat bijna iedereen wel al leerlingen gehad heeft die daardoor is blijven zitten.
Wat gaat het blok doen? Zoals in Cuba het internet verbieden?

[dejohan]

Oorspronkelijk geplaatst door jeanblanquart

sigaretten zijn niet verslavender dan marihuana of omgekeerd omdat de verslaving NIET voortkomt uit de drugs alleen. Voor de ene persoon in een bepaalde situatie zal tabak sneller tot verslaving leiden dan cannabis, en omgekeerd voor een andere persoon.

Anderzijds zijn veel cannabisrokers ook sigarettenrokers zodat de verslaving beide producten gaat omvatten...

Maar zoals altijd: het is niet moeilijk om van een verslaving af te raken, zodra je voor elke betrokkene de beste methode vindt!!!

Het grootste probleem met verslaving aan illegale drugs is dat er een hele verslavingsindustrie bestata die er alle baat bij heeft om de verslaafden (en de publieke opinie) wijs te maken dat het zolang en zo zwaar is om van een verslaving af te raken !!!!

Dat is trouwens ook zo tegenover tabak-, pillen- en alcoholverslaafden !!!

Alle respect voor uw individualistische benadering, maar er zijn kwantitatieve indicatoren om te meten hoe verslavend een drug is, GEMIDDELD over een polulatie gemeten.

Jij komt altijd met hetzelfde "ja maar elke situatie is anders" argument af. Natuurlijk is elke situatie anders, maar dat betekent nog niet dat je geen algemene conclusies kunt trekken, op basis van een gemiddelde te nemen over alle situaties.
Een voorbeeld:
Sommige Porsches rijden trager dan sommige Fords, en sommige rijden sneller, afhankelijk van type, ouderdom enzovoort. Maar GEMIDDELD rijdt een Porsche sneller dan een Ford. Waar of niet?

Is dat nu zo moeilijk om te snappen?

[jeanblanquart]

Oorspronkelijk geplaatst door dejohan

Alle respect voor uw individualistische benadering, maar er zijn kwantitatieve indicatoren om te meten hoe verslavend een drug is, GEMIDDELD over een polulatie gemeten.

Jij komt altijd met hetzelfde "ja maar elke situatie is anders" argument af. Natuurlijk is elke situatie anders, maar dat betekent nog niet dat je geen algemene conclusies kunt trekken, op basis van een gemiddelde te nemen over alle situaties.
Een voorbeeld:
Sommige Porsches rijden trager dan sommige Fords, en sommige rijden sneller, afhankelijk van type, ouderdom enzovoort. Maar GEMIDDELD rijdt een Porsche sneller dan een Ford. Waar of niet?

Is dat nu zo moeilijk om te snappen?

D ekwantitatieve indicatoren waarove ru spreekt, bestaan niet; tenzij je de DSM-kwalificaties zou nemen (in de psychiatrie gebruikt), die zijn echter eenzijdig greicht op de effecten van producten wat onwetenschappelijk is.

Dus, eens temeer: er bestaan geen producten die meer of minder verslavend zijn; enkel mensen die meer of minde rgeneigd zijn tot verslaving...

Veel beleidsactoren en hulpverleners zeggen dan "Ja maar het is een feit dat de meeste verslaafden heroïen gebruiken".. Mijn atwoord is steevast: "En dan ?".... daarmee bewijs je enkel dat wie in een illegale context verslaafd is aan een product dat de straatdealers 'heroïne' noemen, maar in werkelijkheid een ongevraagde mengeling betreft, meer kans heeft op complicaties dan wie verslaafd is aan producten die NIET in poedervorm worden aangeboden (en goedkoper zijn op de illegale markt)... Tegelijkertijd bewijs je dat veel cannabisverslaafden niet als zodanig gedefinieerd worden, ook al omdat ze wegens de mindere kostprijzen veel langer geïntegreerd kunne blijven...

je kan met cannabis minder knoeien, en als je knoeit zijn de effecten minder spectaculair en gevaarlijk omdat roken minder acute problemen oplevert dan IV-inname....

Je kan aan alles verslaafd raken, als je maar genoeg moeite doet!!!

[De Prof]

Jongens jongens toch...
Het druggebruik daalt of men weet niet zeker of er een stijging is.

Welke massa drugs zou er per dag in ons land niet binnenkomen.

De illegale drugmaffia zal er eens mee lachen.

[dejohan]

Oorspronkelijk geplaatst door jeanblanquart

D ekwantitatieve indicatoren waarove ru spreekt, bestaan niet; tenzij je de DSM-kwalificaties zou nemen (in de psychiatrie gebruikt), die zijn echter eenzijdig greicht op de effecten van producten wat onwetenschappelijk is.

Dus, eens temeer: er bestaan geen producten die meer of minder verslavend zijn; enkel mensen die meer of minde rgeneigd zijn tot verslaving...

Veel beleidsactoren en hulpverleners zeggen dan "Ja maar het is een feit dat de meeste verslaafden heroïen gebruiken".. Mijn atwoord is steevast: "En dan ?".... daarmee bewijs je enkel dat wie in een illegale context verslaafd is aan een product dat de straatdealers 'heroïne' noemen, maar in werkelijkheid een ongevraagde mengeling betreft, meer kans heeft op complicaties dan wie verslaafd is aan producten die NIET in poedervorm worden aangeboden (en goedkoper zijn op de illegale markt)... Tegelijkertijd bewijs je dat veel cannabisverslaafden niet als zodanig gedefinieerd worden, ook al omdat ze wegens de mindere kostprijzen veel langer geïntegreerd kunne blijven...

je kan met cannabis minder knoeien, en als je knoeit zijn de effecten minder spectaculair en gevaarlijk omdat roken minder acute problemen oplevert dan IV-inname....

Je kan aan alles verslaafd raken, als je maar genoeg moeite doet!!!

Tja, als jij beweert dat er geen indicatoren zijn om verslaving te meten dan kunnen we 50% van het drugonderzoek weggooien. Sorry jean, maar ik kan hier niet meer op ingaan. Als je blijft steken in je relativisme is wetenschappelijke discussie gewoon niet mogelijk.

[jeanblanquart]

Oorspronkelijk geplaatst door dejohan

Tja, als jij beweert dat er geen indicatoren zijn om verslaving te meten dan kunnen we 50% van het drugonderzoek weggooien. Sorry jean, maar ik kan hier niet meer op ingaan. Als je blijft steken in je relativisme is wetenschappelijke discussie gewoon niet mogelijk.

Wel, inderdaad, 50 % van het wetenschappelijk onderzoek over drugs bezondigt zich aan zowat alle methodologische fouten die je je maar kan indenken.... Dit heb ik ook in een deel van mijn doctoraat herhaald en extra anagetoond( dit euvel wordt al jaren besproken in binnen- en buitenland): een groot dele van het onderzoek is immers enkel beleidsbevestigend en daarbij mogen de onderzoekers blijkbaar alle spelregels aan hun laars lappen. Dat vind ik enorm storend en volkomen verwerpelijk!

Neem nu de scholierenenquêtes; dit zijn schoolvoorbeelden (sic) van hoe je darknumberstudies NIET kan uitvoeren (in 1993 is daromtrent trouwens ene internationala congres gehouden in Utrecht en ook daar was de conclusie dat de meeste drugstudies onbetrouwbaar en niet-valdie zijn).

Ik relativeer niet maar pas gewoon de methodologie consequent toe. Indien studies methodologisch gezien niet kloppen, zijn de conclusies waardeloos!

bekijk het zelf maar eens; d emeeste enquêtes en onderzoeken werken met selecte steekproeven en daarmee kan je natuurlijk alles bewijzen...

het specifiek 'verslavingsonderzoek' werkt vooral met achteraf-redeneringen, wat wetenschappelijk èn logisch niet kan. Als een stof inderdaad verslavender zou zijn dan een andere dan zal je meer verslaafden moeten aantreffen. wanneer je echter veel verslaafden ziet, mag je de redenering niet zomaar omdraaien.. want het aantal opgenomen verslaafden in de hulpverlening weerspiegelt eerder hoe het beleid tewerk gaat!

Kortom; wie beleidsbevestigend onderzoek wil uitvoeren, krijgt subsidies en een vrijgeleide om te doen wat hij/zij wil.. Wie kritisch, objectief drugonderzoek wenst uit te voeren, krijgt geen geld en wordt gedwarsboomd.. de waarheid heeft zijn prijs!!

[Truder]

Volgens de stapsteentheorie zijn zogenaamde "zachte" drugs voor vele gebruikers slechts een eerste fase. Een deel van de cannabisgebruikers stapt later over op harde drugs als heroïne en cocaïne. De voorstanders van legalisering van cannabis stellen altijd dat die stapsteentheorie fout is. Zij verschuilen zich achter het argument dat niet alle cannabisgebruikers op hardere drugs overstappen. Natuurlijk geldt dat niet voor alle cannabisgebruikers. Gelukkig maar! Niemand heeft dat trouwens ooit beweerd. Zoals ook niemand beweert dat alle tabaksrokers longkanker krijgen.. Maar alle feiten bevestigen het: cannabis is inderdaad voor vele gebruikers een stapsteen naar andere drugs, die nog verslavender en nog gevaarlijker zijn. Dat blijkt niet alleen uit politiestatistieken over drugverslaafden, maar ook uit wetenschappelijk onderzoek. Zeer onlangs werd dat nog eens bevestigd door een onderzoek in Australië. Dat was eigenlijk bedoeld om na te gaan of druggebruik mee veroorzaakt werd door erfelijke factoren. Daarom onderzocht men honderden identieke tweelingen, waarvan de ene helft drugs gebruikte en de andere niet. Het resultaat was tegelijk een bevestiging en een verfijning van het "stepping stone"- effect. Erfelijke factoren bleken geen belang te hebben. De cruciale factor was een leeftijdsgrens: de jongeren die al voor hun zeventiende verjaardag begonnen waren met softdrugs, vormden een duidelijk afgebakende risicogroep. De getallen zijn angstwekkend: 46% van die groep was verslaafd of minstens sterk afhankelijk van cannabis, 35% gebruikte hallucigene drugs en 14% gebruikte heroïne. Enigszins onverwacht was de ontdekking dat gebruik van softdrugs op jonge leeftijd ook het risico op alcoholisme vergrootte: in die groep jonge gebruikers bleek 43% verslaafd te zijn aan alcohol. Zoals al uit de cijfers blijkt, worstelden vele proefpersonen met een combinatie van al die problemen: zij gebruikten beurtelings of gelijktijdig zowel softdrugs, heroïne én massa's alcohol. Dit onderzoek bevestigt trouwens wat iedere waarnemer op het terrein kan vaststellen: voor een grote groep gebruikers zijn softdrugs slechts een opstapje naar het zwaardere spul. Volgens schattingen van de Antwerpse politie stapt tussen 5 en 20% van de softdruggebruikers later over op harddrugs.

Hoewel het juist zijn bedoeling was het te ontkennen, heeft een drugprofeet als de VLD-senator Van Quickenborne in een vlaag van lichtzinnigheid ook toegegeven dat het stapsteeneffect wel degelijk bestaat: "Hooguit vijf of tien procent stapt over naar hard drugs." De term hooguit getuigt hier natuurlijk van een verschrikkelijk cynisme. Of is het misdadige domheid? "Hooguit" vijf tot tien procent betekent in dit geval wel: tienduizenden jongeren die kapotgaan aan hard drugs, en die door hun verslaving worden gedwongen te stelen, te roven, te moorden en zich te prostitueren. Als vijf of tien procent van de jongeren die jointjes roken later verslaafd raken aan heroïne is dat gewoon een keiharde bevestiging van de stapsteentheorie. Niemand heeft ooit beweerd dat alle gebruikers van hasj later aan hard drugs verslaafd raken. Vijf of tien procent is al verschrikkelijk genoeg.

Zou een autoproducent auto's op de markt mogen brengen waarvan in vijf of tien procent van de exemplaren de remmen niet werken? Als hooguit in vijf of tien procent van de Belgische kippen een kankerverwekkende dosis dioxine zat, zouden die kippen dan nog verkocht mogen worden? Alleen gaat het dit keer niet om kippen, maar om mensen. De uitspraak van Van Quickenborne is dus een bevestiging van de stapsteentheorie. Het is ook een bijzonder krachtig argument tegen de legalisering van soft drugs.

* Frans Koopmans, een medewerker van het verslavingscentrum De Hoop in Dordrecht vatte het hellende vlak van het Nederlandse gedoogbeleid als volgt samen: "Eerst bagatelliseerden we het cannabisgebruik. We lieten onze kinderen geloven dat het prima was om te roken. Daarna was het nog maar een kleine stap voor hen om te besluiten dat het ook oké is om psychedelische middelen als xtc te gebruiken. Die mentaliteit is de oorzaak van de explosieve toename van het gebruik van chemische drugs in de afgelopen drie jaar, en dit vormt net zo'n gevaar voor Nederland als voor de rest van Europa." Meer dan 90% van de heroïneverslaafden die in De Hoop behandeld worden, rookte regelmatig hasj of marihuana. Daarna raakten zij aan de heroïne. Voor de invoering van het Nederlandse gedoogbeleid voor softdrugs in 1976 waren er in Nederland minder dan honderd heroïneverslaafden. Intussen zijn dat er 25.000.

* Volgens schattingen van het Nederlandse Instituut voor Geestelijke Gezondheid en Verslavingszorg, in de volksmond gekend als het Trimbos-instituut, is het aantal heroïneverslaafden in Nederland sinds de liberalisering gestegen "van een enkeling naar zo'n 25.000". Ook de bewering dat het gedoogbeleid en de coffeeshops hebben geleid tot een vermindering van het gebruik van cannabis zelf, is duidelijk onjuist. In 1984 had slechts 4% van de 14- en 15-jarigen in Nederland ooit cannabisproducten gebruikt. In 1996 was het aantal gebruikers al gestegen tot 28% bij jongens en 21% bij meisjes. Ook het aantal legale en illegale coffeeshops is in die periode explosief gestegen. Het gedoogbeleid leidde niet alleen tot een toename van het aantal heroïne- en cannabisgebruikers. Ook het gebruik van ecstasy, amfetaminen en synthetische drugs nam explosief toe. Nederland werd zelfs een draaischijf voor de productie en de export.

* Spaanse, Amerikaanse en Italiaanse onderzoekers publiceerden op 27 januari 1997 in het wetenschappelijke vakblad Science hun bevindingen over het verslavend effect van marihuana. Zij toonden aan dat marihuana de hersenen "voorbereidt" op verslaving aan zwaardere drugs. Dezelfde scheikundige stof die voorkomt in de hersenen van opium- en cocaïneverslaafden vindt men ook terug in de hersenen van cannabisgebruikers. Cannabis, cocaïne en amfetaminen stimuleren ook precies hetzelfde gebied in de hersenen dat de zetel is van de verslavende effecten. De stapsteentheorie is niet meer alleen een sociologische en statistische theorie. Nu zijn er keiharde wetenschappelijke gegevens beschikbaar die erop wijzen dat cannabis inderdaad verslavend is, en inderdaad de poort opent naar hardere drugs.

* Bij een reeks WODCA-controles tijdens weekendnachten bleek één op zes jonge chauffeurs onder invloed van drugs te zijn. Gouverneur Paulus zei daarover: "De helft van de cannabisgebruikers neemt nog een andere drug. Het is dus zeer waarschijnlijk dat men begint met cannabis, maar al heel snel een volgende stap zet in de richting van hardere drugs."

2. Cannabis is verslavend

De druglobby heeft in haar propaganda- en indoctrinatiecampagne altijd geschermd met het argument dat cannabis niet verslavend zou zijn. Deze optimistische misvatting is grotendeels gebaseerd op de waarneming van gebruikers die bij zichzelf geen onmiddellijke ontwenningsverschijnselen vaststellen als ze een tijdlang ophouden met het roken van cannabis. De "blowers" vergelijken dat met de verschrikkelijke folteringen die heroïneverslaafden ondergaan bij het afkicken, en dat geeft hen een vals gevoel van veiligheid. De verklaring hiervoor is eerder angstwekkend dan geruststellend: zelfs grote doses alcohol zijn na één etmaal vrijwel volledig uit het lichaam verdwenen, maar de werkzame bestanddelen van marihuana blijven zeer lang in het organisme aanwezig, vooral in de hersenen en de testikels. Zelfs als de gebruiker plots stopt met roken kan hij nog enige tijd op die voorraad teren, en de ontwenning verloopt zo geleidelijk dat de negatieve verschijnselen ervan in een eerste fase meestal onopgemerkt blijven.

* Zoals bij alle verslavende stoffen heeft de gebruikers steeds méér van het product nodig om hetzelfde effect te bekomen. Heather Ashton, hoogleraar Neurowetenschappen aan de Universiteit van Newcastle formuleerde het als volgt: "Joints met een hoog THC-gehalte veroorzaken een steeds grotere tolerantie. De gebruiker heeft daardoor steeds meer cannabis nodig om de roes te krijgen waaraan hij gewend is. … Cannabis in deze nieuwe, sterke vorm is niet het onschadelijke product waarvoor de voorstanders het houden. Het is misschien geen harddrug, maar "soft" is het dit nieuwe spul beslist niet. We zien nu dat er verslaving optreedt bij mensen die het regelmatig gebruiken." Het gehalte aan THC in cannabis is de laatste decennia vertienvoudigd. Dit heeft een dubbele oorzaak: enerzijds betere kweektechnieken, anderzijds nieuwe verwerkingsmethodes waarbij meer hennepbloemen en minder blaadjes worden gebruikt. De Nederlandse nederwiet is zelfs nog sterker dan de andere variëteiten: hij bevat soms twintig tot dertig keer meer THC dan de cannabis van twintig jaar geleden. Twee jointjes van de Nederlandse variëteit skunk komen dus overeen met veertig of zestig marihuanasigaretten van de hippies uit de gelukzalige Golden Sixties.

* Een Australische studie van het National Drug and Alcohol Research Centre volgde 229 cannabisgebruikers gedurende 30 maanden. Slechts één op tien cannabisconsumenten kon stoppen met het gebruik, en dat was dan nog na een aantal therapeutische sessies. De meeste gebruikers waren ernstig verslaafd, en zij hadden hun gebruik niet meer onder controle. Deze studie dateert al van 1999, maar ze vond nooit enige weerklank in de Belgische pers.

* Het tijdschrift Journal Nature Neuroscience publiceerde in november 2000 een studie waarin het effect van THC op het gedrag van apen werd gemeten. De dieren konden zichzelf van THC voorzien door aan een hendel te trekken. Uit het onderzoek bleek dat de apen snel verslaafd raakten, en steeds grotere doses THC consumeerden. Met soortgelijke tests werd eerder al aangetoond dat nicotine, cocaïne en heroïne verslavend zijn. Deze testresultaten werden op een andere manier bevestigd door onderzoek op de hersenen van ratten. Marihuana blijkt de concentratie van dopamine in bepaalde delen van de hersenen te vergroten. Men heeft reeds eerder proefondervindelijk vastgesteld dat drugs of medicijnen die de dopamineconcentratie verhogen, tot verslaving kunnen leiden.

* Een recente studie van dr. Thomas Crowley van de universiteit van Colorado, gepubliceerd in het Journal for Drugs and Alcohol Dependence, stelt ronduit dat marihuana gevaarlijk en verslavend is. Zijn cijfers zijn alarmerend. 97% van de proefpersonen gaf toe dat ze marihuana bleven gebruiken, ook nadat ze zelf hadden vastgesteld dat hun gewoonte tot een probleem was uitgegroeid. 85% gaf toe dat marihuana invloed had op hun rijgedrag, hun studies, hun werk en hun gezinsleven. 77% erkende dat ze "veel tijd" besteedden aan het bemachtigen en gebruiken van de drug, en aan het verwerken van de effecten. Meer dan 60% van de vrouwelijke proefpersonen en meer dan 80% van de mannelijke proefpersonen was klinisch afhankelijk van marihuana. Dit staat in schril contrast met de populaire opvatting dat marihuana niet verslavend zou zijn.

* In Nederland melden zich jaarlijks zo'n 2500 mensen die van zichzelf vinden dat ze verslaafd zijn aan cannabisproducten. In de hulpverlening neemt men meestal als vuistregel dat het aantal echte probleemgevallen tien keer groter is dan het aantal personen dat zich spontaan meldt. Het is dus verantwoord het aantal verslaafden aan "soft" drugs in Nederland op 25.000 te schatten. Maar deze verslaafden passen niet in het politiek-correcte discours, en hun bestaan wordt systematisch doodgezwegen. Waarschijnlijk is dit trouwens een onderschatting van het probleem. Vele hulpverleners weigeren om ideologische redenen - of uit onwetendheid- toe te geven dat cannabisverslaving bestaat, en zij herkennen de symptomen dus ook niet. In sommige gevallen worden verslaafden zelfs wandelen gestuurd met de bewering dat zij onmogelijk verslaafd kunnen zijn aan hasj of marihuana.

3. Cannabis is gevaarlijk

Ook als men niet verslaafd raakt, en niet overstapt op hardere drugs is cannabis schadelijk voor de gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch.

* In februari 1996 verscheen in het tijdschrift van de American Medical Association een studie die bewijst dat dagelijks gebruik van hasj of marihuana schadelijk is voor het concentratievermogen en het geheugen. De proefpersonen waren regelmatige gebruikers, maar ze hadden 24 uur voor de test geen drugs genomen. Het gaat dus om een min of meer langdurige aantasting van het denkvermogen. Het is nog onduidelijk of hier sprake is van nawerkingen van THC of om permanente hersenstoornissen.

* Studenten die marihuana roken, scoren gemiddeld zwakker dan hun niet-blowende collega's. Zware blowers scoren vooral slechter in proeven die concentratie, geheugen en spraakvaardigheid meten. Een onderzoek waarbij 400 marihuanarokers gedurende 10 jaar werden gevolgd, wees uit dat hun cognitieve vaardigheden kleiner waren dan in een representatieve controlegroep. Hun analytische en abstracte vaardigheden waren verminderd, zij hadden problemen om correct met informatie om te gaan, hun concentratievermogen was kleiner, en zij hadden moeilijkheden met de perceptie van tijd en ruimte. Deze negatieve invloeden werden reeds duidelijk bij personen die gedurende twee jaar slechts één keer in zes weken marihuana hadden gerookt. Deze studie werd uitgevoerd door het Department of Psychiatry van de University of Florida.

* Dr. R. Heath van de Tulane Medical School in New Orleans bestudeerde het effect van cannabis op proefdieren. Hij liet apen een half jaar lang vijf dagen per week een hoeveelheid marihuana inademen, die overeenkwam met het roken van twee joints met 2,5% THC. Dit is een uiterst minimalistische benadering: sommige joints met nederwiet bevatten bijna tien keer meer THC. Nadien kregen de proefdieren gedurende een half jaar geen marihuana toegediend. Daarna werden hun hersenen met een elektronenmicroscoop onderzocht. De hersencellen van het limbische systeem, waar de emoties zetelen, bleken ernstig beschadigd te zijn. Alle cellen vertoonden structurele veranderingen. Vermits deze afwijkingen een half jaar na het laatste gebruik werden vastgesteld, gaat het vrijwel zeker om permanente of toch minste langdurige beschadigingen.

* Er bestaan tientallen wetenschappelijke studies van beroemde universiteiten die bewijzen dat cannabis het geheugen en het concentratievermogen aantast. Maar misschien zullen jongeren eerder onder de indruk zijn van het simpele en afschrikwekkende voorbeeld van de popzanger Jerry Garcia van de beroemde groep Gratefull Dead. Tijdens een vraaggesprek merkte de interviewer op dat Garcia voortdurend dingen opschreef in een klein notaboekje, en hij vroeg wat de bedoeling daarvan was. Jerry Garcia bekende ootmoedig dat zijn geheugen het voortdurend liet afweten als gevolg van cannabisgebruik, en dat hij daarom alles moest opschrijven. "Dat is de prijs die ik betaal", voegde hij er fatalistisch aan toe.

* Don Linszen, die als psycholoog verbonden is aan het Academisch Medisch Centrum van Amsterdam, ontdekte dat cannabis bij personen met aanleg voor schizofrenie als zogenaamde trigger kan werken en dus bij die mensen leidt tot het uitbreken van schizofrenie. Zonder cannabis zouden die mensen waarschijnlijk een normaal leven hebben kunnen leiden. Met cannabis worden zij schizofreen, en komen zij misschien in een psychiatrische instelling terecht. Mevrouw Jozefina Smit is geen onderzoekster en zij heeft geen universitaire graad. Maar zij heeft met eigen ogen de gevolgen van zogenaamde soft drugs gezien. Vóór haar zoon aan een overdosis heroïne stierf, gebruikte hij joints. Jozefina Smit vertelt over de cannabisverslaafden in psychiatrische instellingen: "Ze hebben angstaanvallen, achtervolgingswaanzin of schizofrenie… Die zien dingen die er niet zijn. Mijn zoon was soms bang 'omdat er een vies mannetje in de kamer zat', maar er was niemand. En dat was van die jointjes. Dat tast dus de hersenen aan."

Maar volgens de politiek-correcte dogma's is cannabis helemaal niet verslavend, en helemaal niet gevaarlijk. Toevallig stond een gelijkaardige analyse ook in De Artsenkrant van januari 2001: "Het meest bekend is het psychotroop effect […] bij marihuana: ingebeelde ervaringen, euforie, dysforie en concentratiestoornissen […] Langdurig gebruik van cannabis kan leiden tot het optreden van neuropsychologische schade, zoals schizofrenie en psychotische toestanden." Een cannabisverslaafde vertelde trouwens een vergelijkbaar verhaal in Humo: hij kreeg herhaaldelijk paniekaanvallen en pleinvrees, en in restaurants vluchtte hij soms zonder aanleiding plots naar buiten omdat "iets" hem aanviel.

* In oktober 1999 publiceerden wetenschappers van de Mount Sinai School of Medicine in New York een studie die het verband aantoont tussen cannabisgebruik en delinquentie. Personen die als adolescent minstens één keer per maand (!) marihuana hadden gebruikt bleken vijf jaar later duidelijk meer problemen te hebben dan een controlegroep van niet-gebruikers. Zij hadden gemiddeld meer geweldsdelicten gepleegd, zij hadden vaker hun studies afgebroken en zij functioneerden slechter op het werk of op school.

* Er zijn heel sterke aanwijzingen dat cannabis de vruchtbaarheid bij mannen aantast. De lichaamseigen stof waarop cannabis inwerkt zit niet alleen in de hersenen, maar ook in de testikels. Reeds sinds 1976 weet men dat THC - de werkzame stof in cannabis - een vermindering veroorzaakt van het aantal spermatozoïden en van de mobiliteit ervan.

* Het roken van tabak is een belangrijke factor bij het ontstaan van hart- en vaatziekten. Maar één gewone joint bevat evenveel kankerverwekkende stoffen als vier sigaretten. Alle deskundigen weten het, maar het haalt vrijwel nooit de media. Deze effecten worden nog versterkt doordat de meeste gebruikers zowel marihuana als tabak roken. Het is meestal niet marihuana of tabak, maar marihuana en tabak. Een studie van het New York's Memorial Sloan-Kettering Cancer Center wijst uit dat mensen die ooit marihuana hebben gebruikt een 2,6 keer grotere kans hebben op kanker in het hoofd of de nek dan niet-gebruikers. Hoe groter het gebruik van marihuana, hoe groter het risico van dergelijke kankers.

[dejohan]

Oorspronkelijk geplaatst door dejohan

We zullen het simpel houden:

Hieruit volg dat marihuana meer verslavend is dan sigaretten.

Als je mij 1 serieuze wetenschappelijke studie kunt tonen die dit aantoont, dat zet ik het Vlaams Blok logo in mij avatar.

@Intruder: ik zal mij aan mijn belofte houden hoor!

[dejohan]

Awel? Liegt het Blok nu of niet?

[jeanblanquart]

Oorspronkelijk geplaatst door Intruder

Volgens de stapsteentheorie zijn zogenaamde "zachte" drugs voor vele gebruikers slechts een eerste fase. Een deel van de cannabisgebruikers stapt later over op harde drugs als heroïne en cocaïne. De voorstanders van legalisering van cannabis stellen altijd dat die stapsteentheorie fout is. Zij verschuilen zich achter het argument dat niet alle cannabisgebruikers op hardere drugs overstappen. Natuurlijk geldt dat niet voor alle cannabisgebruikers. Gelukkig maar! Niemand heeft dat trouwens ooit beweerd. Zoals ook niemand beweert dat alle tabaksrokers longkanker krijgen.. Maar alle feiten bevestigen het: cannabis is inderdaad voor vele gebruikers een stapsteen naar andere drugs, die nog verslavender en nog gevaarlijker zijn. Dat blijkt niet alleen uit politiestatistieken over drugverslaafden, maar ook uit wetenschappelijk onderzoek. Zeer onlangs werd dat nog eens bevestigd door een onderzoek in Australië. Dat was eigenlijk bedoeld om na te gaan of druggebruik mee veroorzaakt werd door erfelijke factoren. Daarom onderzocht men honderden identieke tweelingen, waarvan de ene helft drugs gebruikte en de andere niet. Het resultaat was tegelijk een bevestiging en een verfijning van het "stepping stone"- effect. Erfelijke factoren bleken geen belang te hebben. De cruciale factor was een leeftijdsgrens: de jongeren die al voor hun zeventiende verjaardag begonnen waren met softdrugs, vormden een duidelijk afgebakende risicogroep. De getallen zijn angstwekkend: 46% van die groep was verslaafd of minstens sterk afhankelijk van cannabis, 35% gebruikte hallucigene drugs en 14% gebruikte heroïne. Enigszins onverwacht was de ontdekking dat gebruik van softdrugs op jonge leeftijd ook het risico op alcoholisme vergrootte: in die groep jonge gebruikers bleek 43% verslaafd te zijn aan alcohol. Zoals al uit de cijfers blijkt, worstelden vele proefpersonen met een combinatie van al die problemen: zij gebruikten beurtelings of gelijktijdig zowel softdrugs, heroïne én massa's alcohol. Dit onderzoek bevestigt trouwens wat iedere waarnemer op het terrein kan vaststellen: voor een grote groep gebruikers zijn softdrugs slechts een opstapje naar het zwaardere spul. Volgens schattingen van de Antwerpse politie stapt tussen 5 en 20% van de softdruggebruikers later over op harddrugs.

Hoewel het juist zijn bedoeling was het te ontkennen, heeft een drugprofeet als de VLD-senator Van Quickenborne in een vlaag van lichtzinnigheid ook toegegeven dat het stapsteeneffect wel degelijk bestaat: "Hooguit vijf of tien procent stapt over naar hard drugs." De term hooguit getuigt hier natuurlijk van een verschrikkelijk cynisme. Of is het misdadige domheid? "Hooguit" vijf tot tien procent betekent in dit geval wel: tienduizenden jongeren die kapotgaan aan hard drugs, en die door hun verslaving worden gedwongen te stelen, te roven, te moorden en zich te prostitueren. Als vijf of tien procent van de jongeren die jointjes roken later verslaafd raken aan heroïne is dat gewoon een keiharde bevestiging van de stapsteentheorie. Niemand heeft ooit beweerd dat alle gebruikers van hasj later aan hard drugs verslaafd raken. Vijf of tien procent is al verschrikkelijk genoeg.

Zou een autoproducent auto's op de markt mogen brengen waarvan in vijf of tien procent van de exemplaren de remmen niet werken? Als hooguit in vijf of tien procent van de Belgische kippen een kankerverwekkende dosis dioxine zat, zouden die kippen dan nog verkocht mogen worden? Alleen gaat het dit keer niet om kippen, maar om mensen. De uitspraak van Van Quickenborne is dus een bevestiging van de stapsteentheorie. Het is ook een bijzonder krachtig argument tegen de legalisering van soft drugs.

* Frans Koopmans, een medewerker van het verslavingscentrum De Hoop in Dordrecht vatte het hellende vlak van het Nederlandse gedoogbeleid als volgt samen: "Eerst bagatelliseerden we het cannabisgebruik. We lieten onze kinderen geloven dat het prima was om te roken. Daarna was het nog maar een kleine stap voor hen om te besluiten dat het ook oké is om psychedelische middelen als xtc te gebruiken. Die mentaliteit is de oorzaak van de explosieve toename van het gebruik van chemische drugs in de afgelopen drie jaar, en dit vormt net zo'n gevaar voor Nederland als voor de rest van Europa." Meer dan 90% van de heroïneverslaafden die in De Hoop behandeld worden, rookte regelmatig hasj of marihuana. Daarna raakten zij aan de heroïne. Voor de invoering van het Nederlandse gedoogbeleid voor softdrugs in 1976 waren er in Nederland minder dan honderd heroïneverslaafden. Intussen zijn dat er 25.000.

* Volgens schattingen van het Nederlandse Instituut voor Geestelijke Gezondheid en Verslavingszorg, in de volksmond gekend als het Trimbos-instituut, is het aantal heroïneverslaafden in Nederland sinds de liberalisering gestegen "van een enkeling naar zo'n 25.000". Ook de bewering dat het gedoogbeleid en de coffeeshops hebben geleid tot een vermindering van het gebruik van cannabis zelf, is duidelijk onjuist. In 1984 had slechts 4% van de 14- en 15-jarigen in Nederland ooit cannabisproducten gebruikt. In 1996 was het aantal gebruikers al gestegen tot 28% bij jongens en 21% bij meisjes. Ook het aantal legale en illegale coffeeshops is in die periode explosief gestegen. Het gedoogbeleid leidde niet alleen tot een toename van het aantal heroïne- en cannabisgebruikers. Ook het gebruik van ecstasy, amfetaminen en synthetische drugs nam explosief toe. Nederland werd zelfs een draaischijf voor de productie en de export.

* Spaanse, Amerikaanse en Italiaanse onderzoekers publiceerden op 27 januari 1997 in het wetenschappelijke vakblad Science hun bevindingen over het verslavend effect van marihuana. Zij toonden aan dat marihuana de hersenen "voorbereidt" op verslaving aan zwaardere drugs. Dezelfde scheikundige stof die voorkomt in de hersenen van opium- en cocaïneverslaafden vindt men ook terug in de hersenen van cannabisgebruikers. Cannabis, cocaïne en amfetaminen stimuleren ook precies hetzelfde gebied in de hersenen dat de zetel is van de verslavende effecten. De stapsteentheorie is niet meer alleen een sociologische en statistische theorie. Nu zijn er keiharde wetenschappelijke gegevens beschikbaar die erop wijzen dat cannabis inderdaad verslavend is, en inderdaad de poort opent naar hardere drugs.

* Bij een reeks WODCA-controles tijdens weekendnachten bleek één op zes jonge chauffeurs onder invloed van drugs te zijn. Gouverneur Paulus zei daarover: "De helft van de cannabisgebruikers neemt nog een andere drug. Het is dus zeer waarschijnlijk dat men begint met cannabis, maar al heel snel een volgende stap zet in de richting van hardere drugs."

2. Cannabis is verslavend

De druglobby heeft in haar propaganda- en indoctrinatiecampagne altijd geschermd met het argument dat cannabis niet verslavend zou zijn. Deze optimistische misvatting is grotendeels gebaseerd op de waarneming van gebruikers die bij zichzelf geen onmiddellijke ontwenningsverschijnselen vaststellen als ze een tijdlang ophouden met het roken van cannabis. De "blowers" vergelijken dat met de verschrikkelijke folteringen die heroïneverslaafden ondergaan bij het afkicken, en dat geeft hen een vals gevoel van veiligheid. De verklaring hiervoor is eerder angstwekkend dan geruststellend: zelfs grote doses alcohol zijn na één etmaal vrijwel volledig uit het lichaam verdwenen, maar de werkzame bestanddelen van marihuana blijven zeer lang in het organisme aanwezig, vooral in de hersenen en de testikels. Zelfs als de gebruiker plots stopt met roken kan hij nog enige tijd op die voorraad teren, en de ontwenning verloopt zo geleidelijk dat de negatieve verschijnselen ervan in een eerste fase meestal onopgemerkt blijven.

* Zoals bij alle verslavende stoffen heeft de gebruikers steeds méér van het product nodig om hetzelfde effect te bekomen. Heather Ashton, hoogleraar Neurowetenschappen aan de Universiteit van Newcastle formuleerde het als volgt: "Joints met een hoog THC-gehalte veroorzaken een steeds grotere tolerantie. De gebruiker heeft daardoor steeds meer cannabis nodig om de roes te krijgen waaraan hij gewend is. … Cannabis in deze nieuwe, sterke vorm is niet het onschadelijke product waarvoor de voorstanders het houden. Het is misschien geen harddrug, maar "soft" is het dit nieuwe spul beslist niet. We zien nu dat er verslaving optreedt bij mensen die het regelmatig gebruiken." Het gehalte aan THC in cannabis is de laatste decennia vertienvoudigd. Dit heeft een dubbele oorzaak: enerzijds betere kweektechnieken, anderzijds nieuwe verwerkingsmethodes waarbij meer hennepbloemen en minder blaadjes worden gebruikt. De Nederlandse nederwiet is zelfs nog sterker dan de andere variëteiten: hij bevat soms twintig tot dertig keer meer THC dan de cannabis van twintig jaar geleden. Twee jointjes van de Nederlandse variëteit skunk komen dus overeen met veertig of zestig marihuanasigaretten van de hippies uit de gelukzalige Golden Sixties.

* Een Australische studie van het National Drug and Alcohol Research Centre volgde 229 cannabisgebruikers gedurende 30 maanden. Slechts één op tien cannabisconsumenten kon stoppen met het gebruik, en dat was dan nog na een aantal therapeutische sessies. De meeste gebruikers waren ernstig verslaafd, en zij hadden hun gebruik niet meer onder controle. Deze studie dateert al van 1999, maar ze vond nooit enige weerklank in de Belgische pers.

* Het tijdschrift Journal Nature Neuroscience publiceerde in november 2000 een studie waarin het effect van THC op het gedrag van apen werd gemeten. De dieren konden zichzelf van THC voorzien door aan een hendel te trekken. Uit het onderzoek bleek dat de apen snel verslaafd raakten, en steeds grotere doses THC consumeerden. Met soortgelijke tests werd eerder al aangetoond dat nicotine, cocaïne en heroïne verslavend zijn. Deze testresultaten werden op een andere manier bevestigd door onderzoek op de hersenen van ratten. Marihuana blijkt de concentratie van dopamine in bepaalde delen van de hersenen te vergroten. Men heeft reeds eerder proefondervindelijk vastgesteld dat drugs of medicijnen die de dopamineconcentratie verhogen, tot verslaving kunnen leiden.

* Een recente studie van dr. Thomas Crowley van de universiteit van Colorado, gepubliceerd in het Journal for Drugs and Alcohol Dependence, stelt ronduit dat marihuana gevaarlijk en verslavend is. Zijn cijfers zijn alarmerend. 97% van de proefpersonen gaf toe dat ze marihuana bleven gebruiken, ook nadat ze zelf hadden vastgesteld dat hun gewoonte tot een probleem was uitgegroeid. 85% gaf toe dat marihuana invloed had op hun rijgedrag, hun studies, hun werk en hun gezinsleven. 77% erkende dat ze "veel tijd" besteedden aan het bemachtigen en gebruiken van de drug, en aan het verwerken van de effecten. Meer dan 60% van de vrouwelijke proefpersonen en meer dan 80% van de mannelijke proefpersonen was klinisch afhankelijk van marihuana. Dit staat in schril contrast met de populaire opvatting dat marihuana niet verslavend zou zijn.

* In Nederland melden zich jaarlijks zo'n 2500 mensen die van zichzelf vinden dat ze verslaafd zijn aan cannabisproducten. In de hulpverlening neemt men meestal als vuistregel dat het aantal echte probleemgevallen tien keer groter is dan het aantal personen dat zich spontaan meldt. Het is dus verantwoord het aantal verslaafden aan "soft" drugs in Nederland op 25.000 te schatten. Maar deze verslaafden passen niet in het politiek-correcte discours, en hun bestaan wordt systematisch doodgezwegen. Waarschijnlijk is dit trouwens een onderschatting van het probleem. Vele hulpverleners weigeren om ideologische redenen - of uit onwetendheid- toe te geven dat cannabisverslaving bestaat, en zij herkennen de symptomen dus ook niet. In sommige gevallen worden verslaafden zelfs wandelen gestuurd met de bewering dat zij onmogelijk verslaafd kunnen zijn aan hasj of marihuana.

3. Cannabis is gevaarlijk

Ook als men niet verslaafd raakt, en niet overstapt op hardere drugs is cannabis schadelijk voor de gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch.

* In februari 1996 verscheen in het tijdschrift van de American Medical Association een studie die bewijst dat dagelijks gebruik van hasj of marihuana schadelijk is voor het concentratievermogen en het geheugen. De proefpersonen waren regelmatige gebruikers, maar ze hadden 24 uur voor de test geen drugs genomen. Het gaat dus om een min of meer langdurige aantasting van het denkvermogen. Het is nog onduidelijk of hier sprake is van nawerkingen van THC of om permanente hersenstoornissen.

* Studenten die marihuana roken, scoren gemiddeld zwakker dan hun niet-blowende collega's. Zware blowers scoren vooral slechter in proeven die concentratie, geheugen en spraakvaardigheid meten. Een onderzoek waarbij 400 marihuanarokers gedurende 10 jaar werden gevolgd, wees uit dat hun cognitieve vaardigheden kleiner waren dan in een representatieve controlegroep. Hun analytische en abstracte vaardigheden waren verminderd, zij hadden problemen om correct met informatie om te gaan, hun concentratievermogen was kleiner, en zij hadden moeilijkheden met de perceptie van tijd en ruimte. Deze negatieve invloeden werden reeds duidelijk bij personen die gedurende twee jaar slechts één keer in zes weken marihuana hadden gerookt. Deze studie werd uitgevoerd door het Department of Psychiatry van de University of Florida.

* Dr. R. Heath van de Tulane Medical School in New Orleans bestudeerde het effect van cannabis op proefdieren. Hij liet apen een half jaar lang vijf dagen per week een hoeveelheid marihuana inademen, die overeenkwam met het roken van twee joints met 2,5% THC. Dit is een uiterst minimalistische benadering: sommige joints met nederwiet bevatten bijna tien keer meer THC. Nadien kregen de proefdieren gedurende een half jaar geen marihuana toegediend. Daarna werden hun hersenen met een elektronenmicroscoop onderzocht. De hersencellen van het limbische systeem, waar de emoties zetelen, bleken ernstig beschadigd te zijn. Alle cellen vertoonden structurele veranderingen. Vermits deze afwijkingen een half jaar na het laatste gebruik werden vastgesteld, gaat het vrijwel zeker om permanente of toch minste langdurige beschadigingen.

* Er bestaan tientallen wetenschappelijke studies van beroemde universiteiten die bewijzen dat cannabis het geheugen en het concentratievermogen aantast. Maar misschien zullen jongeren eerder onder de indruk zijn van het simpele en afschrikwekkende voorbeeld van de popzanger Jerry Garcia van de beroemde groep Gratefull Dead. Tijdens een vraaggesprek merkte de interviewer op dat Garcia voortdurend dingen opschreef in een klein notaboekje, en hij vroeg wat de bedoeling daarvan was. Jerry Garcia bekende ootmoedig dat zijn geheugen het voortdurend liet afweten als gevolg van cannabisgebruik, en dat hij daarom alles moest opschrijven. "Dat is de prijs die ik betaal", voegde hij er fatalistisch aan toe.

* Don Linszen, die als psycholoog verbonden is aan het Academisch Medisch Centrum van Amsterdam, ontdekte dat cannabis bij personen met aanleg voor schizofrenie als zogenaamde trigger kan werken en dus bij die mensen leidt tot het uitbreken van schizofrenie. Zonder cannabis zouden die mensen waarschijnlijk een normaal leven hebben kunnen leiden. Met cannabis worden zij schizofreen, en komen zij misschien in een psychiatrische instelling terecht. Mevrouw Jozefina Smit is geen onderzoekster en zij heeft geen universitaire graad. Maar zij heeft met eigen ogen de gevolgen van zogenaamde soft drugs gezien. Vóór haar zoon aan een overdosis heroïne stierf, gebruikte hij joints. Jozefina Smit vertelt over de cannabisverslaafden in psychiatrische instellingen: "Ze hebben angstaanvallen, achtervolgingswaanzin of schizofrenie… Die zien dingen die er niet zijn. Mijn zoon was soms bang 'omdat er een vies mannetje in de kamer zat', maar er was niemand. En dat was van die jointjes. Dat tast dus de hersenen aan."

Maar volgens de politiek-correcte dogma's is cannabis helemaal niet verslavend, en helemaal niet gevaarlijk. Toevallig stond een gelijkaardige analyse ook in De Artsenkrant van januari 2001: "Het meest bekend is het psychotroop effect […] bij marihuana: ingebeelde ervaringen, euforie, dysforie en concentratiestoornissen […] Langdurig gebruik van cannabis kan leiden tot het optreden van neuropsychologische schade, zoals schizofrenie en psychotische toestanden." Een cannabisverslaafde vertelde trouwens een vergelijkbaar verhaal in Humo: hij kreeg herhaaldelijk paniekaanvallen en pleinvrees, en in restaurants vluchtte hij soms zonder aanleiding plots naar buiten omdat "iets" hem aanviel.

* In oktober 1999 publiceerden wetenschappers van de Mount Sinai School of Medicine in New York een studie die het verband aantoont tussen cannabisgebruik en delinquentie. Personen die als adolescent minstens één keer per maand (!) marihuana hadden gebruikt bleken vijf jaar later duidelijk meer problemen te hebben dan een controlegroep van niet-gebruikers. Zij hadden gemiddeld meer geweldsdelicten gepleegd, zij hadden vaker hun studies afgebroken en zij functioneerden slechter op het werk of op school.

* Er zijn heel sterke aanwijzingen dat cannabis de vruchtbaarheid bij mannen aantast. De lichaamseigen stof waarop cannabis inwerkt zit niet alleen in de hersenen, maar ook in de testikels. Reeds sinds 1976 weet men dat THC - de werkzame stof in cannabis - een vermindering veroorzaakt van het aantal spermatozoïden en van de mobiliteit ervan.

* Het roken van tabak is een belangrijke factor bij het ontstaan van hart- en vaatziekten. Maar één gewone joint bevat evenveel kankerverwekkende stoffen als vier sigaretten. Alle deskundigen weten het, maar het haalt vrijwel nooit de media. Deze effecten worden nog versterkt doordat de meeste gebruikers zowel marihuana als tabak roken. Het is meestal niet marihuana of tabak, maar marihuana en tabak. Een studie van het New York's Memorial Sloan-Kettering Cancer Center wijst uit dat mensen die ooit marihuana hebben gebruikt een 2,6 keer grotere kans hebben op kanker in het hoofd of de nek dan niet-gebruikers. Hoe groter het gebruik van marihuana, hoe groter het risico van dergelijke kankers.

Wat u hier doet, kan ik ook: de lezer platgooien met wetenschappelijke en vooral pseudowetenschappelijke studies die uw gelijk aantonen. Ik ga nu niet hetzelfde doen, maar enkele tegenargumenten neerpennen:

1) De steppingstonetheorie is geen theorie maar een constructie die te pas en te onpas gebruikt en misbruikt wordt voor politieke doeleinden, NIET voor wetenschappelijke doelen.

2) Je kan de steppingstone-onzin hoogstens beschouwen als hypothese; in dat geval is die hypothese allang gefalsifieerd in talrijek studies.

3) Zelfs als je spreekt van ‘overstappen' betekent dit nog altijd niet dat het ene product sterker is dan het andere, enkel dat de 'drugkeuze' kan verschillen. De meeste zware gebruikers vertonen dan ook eerder een geschiedenis van 'shoppen' (van de ene drug naar de nadere overgaan en terug en heen-en-weer !!!); het is echt een individuele levensgeschiedenis die je niet kan veralgemenen...

4) wanneer je eenmaal hebt aangetoond dat zware en softe drugs NIET bestaan (heb ik op 10/3/1997 in het openbaar gedaan tijdens de verdediging van mij doctoraat: indien toen één komma had verkeerd gestaan, had ik mijn doctoraat NOOIT verkregen...) en in debatten maak ik er altijd een sport van om cannabinisten en andere softdrugs-profeten met de grond gelijk te maken ! Tot dusver altijd gelukt, wat logisch is aangezien er geen 'softdrugs' bestaan !!!

5) Dit allemaal gezegd zijnde, kan je hoogstens spreken van cannabis als introductie tot de illegale drugs.. Indien je echter als definitie hanteert "Welke genotmiddel wordt voor het eerste gebruikt ?" dan krijg je als antwoord: "tabak", of "alcohol'" of 'pillen' of 'koffie', enzovoorts...(tot en met moedermelk als eerst evoedings- en genotsmiddel!!!
Wat bewijs je daarmee dan ? NIETS !!!!

6) Natuurlijk kan je aan cannabis verslaafd raken, en er zelfs aan sterven (veel long- en keelkankers zijn eerder terug te brengen tot excessief canabisROKEN, of dacht u dat Bob Marley gestorven is van heroinesnuiven ??????????????

Maar, nogmaals: SO WHAT ???? Als je alles gaat verbieden dat gevaarlijk is (auto’s zijn tientallen keren gevaarlijker dan drugs als je over het aantal slachtoffers spreekt; zelfs thuiszitten is gevaarlijker want de meeste ongelukken gebeuren thuis !!!), dan blijft er NIETS menselijks meer over om te doen (eten ? kan je je in verslikken !!!) Alle genotmiddelen zijn verslavend, dat is dus geen reden om ze te verbieden, eerder een goede reden om een goede reglementering van de markt te bewerkstelligen + een goede harm-reduction beleid (preventie van misbruik en verslaving). al de rest is larie en bovendien onmenselijk aangezien het genotmiddelengebruik eigen is aan de mens.

7) DRUGS horen inderdaad NIET thuis in het verkeer (of op het werk of op school) ; dit is echter perfect compatibel met een herlegalisatie van drugs aangezien dit neerkomt op reglementering (waardoor je bijvoorbeeld het gebruik in welbepaalde situaties kan verbieden).

Anderzijds, het is niet omdat je in het bloed van verkeersslachtoffers of autobestuurders alcohol, of andere drugsporen vindt dat die drugs verantwoordelijk zouden zijn voor de ongevallen of roekeloos gedrag. Het samenvallen van twee verschijnselen betekent nog altijd GEEN causaal verband... Ik durf te wedden dat je bij een groter aantal verkeersslachtoffers (zeg maar 80 %) sporen van koffie of melk of suiker zal vinden.. Wat moet ik daar dan uit besluiten ? dat koffie, melk en suiker leidt tot roekeloos rijgedrag ? nee dus..

Dergelijke studies maken één grote fout omdat zij van tevoren bepalen WAT zij willen vinden...

Afgezien van deze denkfouten in het traditioneel drugonderzoek: als 1 op 6 "onder invloed van cannabis rijdt", dan zijn er 5 op 6 die zonder rijden, dus dat zou veel erger zijn ????

je ziet, je kan alles bewijzen met dergelijke drugstudies!!!

8) Veel drugonderzoeken veralgemenen gewoon een extraproblematische categorie van druggebruikers (namelijk deze die zij vinden in hulpverleningscentra en de psychiatrie); wat eveneens een ontoelaatbaar iets is voor wetenschappelijk onderzoek. maar nogmaals; in de naam van de strijd tegen drugs, mag ALLES !!!!

9) Uiteraar b esteedt een groot aantal drugsVERSLAAFDEN veel tijd aan het 'scoren' van drugs; maar dat ligt aan de illegaliteit.... Je hoeft voor de aankoop van legale genotmiddelen immers niet veel tijd te besteden !

10° dierproeven kan je NIET veralgemenen naar mensen omdat wij nu eenmaal de werking van genotmiddelen kunnen beïnvloeden (vergt enige oefening maar als yogi dat kunnen, kan iedereen dat uiteindelijk ook!) . Uiteraard heb je per persoon en context wel dodelijke doses, maar niemand wenst te sterven dus zal niemand opzettelijk hoge doses gaan innemen (tenzij zelfmoordenaars).. Op de illegale markt kan je echter plots overdoses krijgen, door verkeerde of gevaarlijke mengsels…. Idem wanneer mensen illegaal gestookte alcohol consumeren (maar daar moet je dus wel echt stom voor zijn, tenzij in straatarme landen daar gebeurt dat veel!)…

Kortom, niets nieuws onder de zon, maar uw strategie is wel leuk; platgooien van mensen met onderzoek... Alleen jammer dat al dat onderzoek vooringenomen is. wetenschap onwaardig!

[jeanblanquart]

Oorspronkelijk geplaatst door Intruder

Volgens de stapsteentheorie zijn zogenaamde "zachte" drugs voor vele gebruikers slechts een eerste fase. Een deel van de cannabisgebruikers stapt later over op harde drugs als heroïne en cocaïne. De voorstanders van legalisering van cannabis stellen altijd dat die stapsteentheorie fout is. Zij verschuilen zich achter het argument dat niet alle cannabisgebruikers op hardere drugs overstappen. Natuurlijk geldt dat niet voor alle cannabisgebruikers. Gelukkig maar! Niemand heeft dat trouwens ooit beweerd. Zoals ook niemand beweert dat alle tabaksrokers longkanker krijgen.. Maar alle feiten bevestigen het: cannabis is inderdaad voor vele gebruikers een stapsteen naar andere drugs, die nog verslavender en nog gevaarlijker zijn. Dat blijkt niet alleen uit politiestatistieken over drugverslaafden, maar ook uit wetenschappelijk onderzoek. Zeer onlangs werd dat nog eens bevestigd door een onderzoek in Australië. Dat was eigenlijk bedoeld om na te gaan of druggebruik mee veroorzaakt werd door erfelijke factoren. Daarom onderzocht men honderden identieke tweelingen, waarvan de ene helft drugs gebruikte en de andere niet. Het resultaat was tegelijk een bevestiging en een verfijning van het "stepping stone"- effect. Erfelijke factoren bleken geen belang te hebben. De cruciale factor was een leeftijdsgrens: de jongeren die al voor hun zeventiende verjaardag begonnen waren met softdrugs, vormden een duidelijk afgebakende risicogroep. De getallen zijn angstwekkend: 46% van die groep was verslaafd of minstens sterk afhankelijk van cannabis, 35% gebruikte hallucigene drugs en 14% gebruikte heroïne. Enigszins onverwacht was de ontdekking dat gebruik van softdrugs op jonge leeftijd ook het risico op alcoholisme vergrootte: in die groep jonge gebruikers bleek 43% verslaafd te zijn aan alcohol. Zoals al uit de cijfers blijkt, worstelden vele proefpersonen met een combinatie van al die problemen: zij gebruikten beurtelings of gelijktijdig zowel softdrugs, heroïne én massa's alcohol. Dit onderzoek bevestigt trouwens wat iedere waarnemer op het terrein kan vaststellen: voor een grote groep gebruikers zijn softdrugs slechts een opstapje naar het zwaardere spul. Volgens schattingen van de Antwerpse politie stapt tussen 5 en 20% van de softdruggebruikers later over op harddrugs.

Hoewel het juist zijn bedoeling was het te ontkennen, heeft een drugprofeet als de VLD-senator Van Quickenborne in een vlaag van lichtzinnigheid ook toegegeven dat het stapsteeneffect wel degelijk bestaat: "Hooguit vijf of tien procent stapt over naar hard drugs." De term hooguit getuigt hier natuurlijk van een verschrikkelijk cynisme. Of is het misdadige domheid? "Hooguit" vijf tot tien procent betekent in dit geval wel: tienduizenden jongeren die kapotgaan aan hard drugs, en die door hun verslaving worden gedwongen te stelen, te roven, te moorden en zich te prostitueren. Als vijf of tien procent van de jongeren die jointjes roken later verslaafd raken aan heroïne is dat gewoon een keiharde bevestiging van de stapsteentheorie. Niemand heeft ooit beweerd dat alle gebruikers van hasj later aan hard drugs verslaafd raken. Vijf of tien procent is al verschrikkelijk genoeg.

Zou een autoproducent auto's op de markt mogen brengen waarvan in vijf of tien procent van de exemplaren de remmen niet werken? Als hooguit in vijf of tien procent van de Belgische kippen een kankerverwekkende dosis dioxine zat, zouden die kippen dan nog verkocht mogen worden? Alleen gaat het dit keer niet om kippen, maar om mensen. De uitspraak van Van Quickenborne is dus een bevestiging van de stapsteentheorie. Het is ook een bijzonder krachtig argument tegen de legalisering van soft drugs.

* Frans Koopmans, een medewerker van het verslavingscentrum De Hoop in Dordrecht vatte het hellende vlak van het Nederlandse gedoogbeleid als volgt samen: "Eerst bagatelliseerden we het cannabisgebruik. We lieten onze kinderen geloven dat het prima was om te roken. Daarna was het nog maar een kleine stap voor hen om te besluiten dat het ook oké is om psychedelische middelen als xtc te gebruiken. Die mentaliteit is de oorzaak van de explosieve toename van het gebruik van chemische drugs in de afgelopen drie jaar, en dit vormt net zo'n gevaar voor Nederland als voor de rest van Europa." Meer dan 90% van de heroïneverslaafden die in De Hoop behandeld worden, rookte regelmatig hasj of marihuana. Daarna raakten zij aan de heroïne. Voor de invoering van het Nederlandse gedoogbeleid voor softdrugs in 1976 waren er in Nederland minder dan honderd heroïneverslaafden. Intussen zijn dat er 25.000.

* Volgens schattingen van het Nederlandse Instituut voor Geestelijke Gezondheid en Verslavingszorg, in de volksmond gekend als het Trimbos-instituut, is het aantal heroïneverslaafden in Nederland sinds de liberalisering gestegen "van een enkeling naar zo'n 25.000". Ook de bewering dat het gedoogbeleid en de coffeeshops hebben geleid tot een vermindering van het gebruik van cannabis zelf, is duidelijk onjuist. In 1984 had slechts 4% van de 14- en 15-jarigen in Nederland ooit cannabisproducten gebruikt. In 1996 was het aantal gebruikers al gestegen tot 28% bij jongens en 21% bij meisjes. Ook het aantal legale en illegale coffeeshops is in die periode explosief gestegen. Het gedoogbeleid leidde niet alleen tot een toename van het aantal heroïne- en cannabisgebruikers. Ook het gebruik van ecstasy, amfetaminen en synthetische drugs nam explosief toe. Nederland werd zelfs een draaischijf voor de productie en de export.

* Spaanse, Amerikaanse en Italiaanse onderzoekers publiceerden op 27 januari 1997 in het wetenschappelijke vakblad Science hun bevindingen over het verslavend effect van marihuana. Zij toonden aan dat marihuana de hersenen "voorbereidt" op verslaving aan zwaardere drugs. Dezelfde scheikundige stof die voorkomt in de hersenen van opium- en cocaïneverslaafden vindt men ook terug in de hersenen van cannabisgebruikers. Cannabis, cocaïne en amfetaminen stimuleren ook precies hetzelfde gebied in de hersenen dat de zetel is van de verslavende effecten. De stapsteentheorie is niet meer alleen een sociologische en statistische theorie. Nu zijn er keiharde wetenschappelijke gegevens beschikbaar die erop wijzen dat cannabis inderdaad verslavend is, en inderdaad de poort opent naar hardere drugs.

* Bij een reeks WODCA-controles tijdens weekendnachten bleek één op zes jonge chauffeurs onder invloed van drugs te zijn. Gouverneur Paulus zei daarover: "De helft van de cannabisgebruikers neemt nog een andere drug. Het is dus zeer waarschijnlijk dat men begint met cannabis, maar al heel snel een volgende stap zet in de richting van hardere drugs."

2. Cannabis is verslavend

De druglobby heeft in haar propaganda- en indoctrinatiecampagne altijd geschermd met het argument dat cannabis niet verslavend zou zijn. Deze optimistische misvatting is grotendeels gebaseerd op de waarneming van gebruikers die bij zichzelf geen onmiddellijke ontwenningsverschijnselen vaststellen als ze een tijdlang ophouden met het roken van cannabis. De "blowers" vergelijken dat met de verschrikkelijke folteringen die heroïneverslaafden ondergaan bij het afkicken, en dat geeft hen een vals gevoel van veiligheid. De verklaring hiervoor is eerder angstwekkend dan geruststellend: zelfs grote doses alcohol zijn na één etmaal vrijwel volledig uit het lichaam verdwenen, maar de werkzame bestanddelen van marihuana blijven zeer lang in het organisme aanwezig, vooral in de hersenen en de testikels. Zelfs als de gebruiker plots stopt met roken kan hij nog enige tijd op die voorraad teren, en de ontwenning verloopt zo geleidelijk dat de negatieve verschijnselen ervan in een eerste fase meestal onopgemerkt blijven.

* Zoals bij alle verslavende stoffen heeft de gebruikers steeds méér van het product nodig om hetzelfde effect te bekomen. Heather Ashton, hoogleraar Neurowetenschappen aan de Universiteit van Newcastle formuleerde het als volgt: "Joints met een hoog THC-gehalte veroorzaken een steeds grotere tolerantie. De gebruiker heeft daardoor steeds meer cannabis nodig om de roes te krijgen waaraan hij gewend is. … Cannabis in deze nieuwe, sterke vorm is niet het onschadelijke product waarvoor de voorstanders het houden. Het is misschien geen harddrug, maar "soft" is het dit nieuwe spul beslist niet. We zien nu dat er verslaving optreedt bij mensen die het regelmatig gebruiken." Het gehalte aan THC in cannabis is de laatste decennia vertienvoudigd. Dit heeft een dubbele oorzaak: enerzijds betere kweektechnieken, anderzijds nieuwe verwerkingsmethodes waarbij meer hennepbloemen en minder blaadjes worden gebruikt. De Nederlandse nederwiet is zelfs nog sterker dan de andere variëteiten: hij bevat soms twintig tot dertig keer meer THC dan de cannabis van twintig jaar geleden. Twee jointjes van de Nederlandse variëteit skunk komen dus overeen met veertig of zestig marihuanasigaretten van de hippies uit de gelukzalige Golden Sixties.

* Een Australische studie van het National Drug and Alcohol Research Centre volgde 229 cannabisgebruikers gedurende 30 maanden. Slechts één op tien cannabisconsumenten kon stoppen met het gebruik, en dat was dan nog na een aantal therapeutische sessies. De meeste gebruikers waren ernstig verslaafd, en zij hadden hun gebruik niet meer onder controle. Deze studie dateert al van 1999, maar ze vond nooit enige weerklank in de Belgische pers.

* Het tijdschrift Journal Nature Neuroscience publiceerde in november 2000 een studie waarin het effect van THC op het gedrag van apen werd gemeten. De dieren konden zichzelf van THC voorzien door aan een hendel te trekken. Uit het onderzoek bleek dat de apen snel verslaafd raakten, en steeds grotere doses THC consumeerden. Met soortgelijke tests werd eerder al aangetoond dat nicotine, cocaïne en heroïne verslavend zijn. Deze testresultaten werden op een andere manier bevestigd door onderzoek op de hersenen van ratten. Marihuana blijkt de concentratie van dopamine in bepaalde delen van de hersenen te vergroten. Men heeft reeds eerder proefondervindelijk vastgesteld dat drugs of medicijnen die de dopamineconcentratie verhogen, tot verslaving kunnen leiden.

* Een recente studie van dr. Thomas Crowley van de universiteit van Colorado, gepubliceerd in het Journal for Drugs and Alcohol Dependence, stelt ronduit dat marihuana gevaarlijk en verslavend is. Zijn cijfers zijn alarmerend. 97% van de proefpersonen gaf toe dat ze marihuana bleven gebruiken, ook nadat ze zelf hadden vastgesteld dat hun gewoonte tot een probleem was uitgegroeid. 85% gaf toe dat marihuana invloed had op hun rijgedrag, hun studies, hun werk en hun gezinsleven. 77% erkende dat ze "veel tijd" besteedden aan het bemachtigen en gebruiken van de drug, en aan het verwerken van de effecten. Meer dan 60% van de vrouwelijke proefpersonen en meer dan 80% van de mannelijke proefpersonen was klinisch afhankelijk van marihuana. Dit staat in schril contrast met de populaire opvatting dat marihuana niet verslavend zou zijn.

* In Nederland melden zich jaarlijks zo'n 2500 mensen die van zichzelf vinden dat ze verslaafd zijn aan cannabisproducten. In de hulpverlening neemt men meestal als vuistregel dat het aantal echte probleemgevallen tien keer groter is dan het aantal personen dat zich spontaan meldt. Het is dus verantwoord het aantal verslaafden aan "soft" drugs in Nederland op 25.000 te schatten. Maar deze verslaafden passen niet in het politiek-correcte discours, en hun bestaan wordt systematisch doodgezwegen. Waarschijnlijk is dit trouwens een onderschatting van het probleem. Vele hulpverleners weigeren om ideologische redenen - of uit onwetendheid- toe te geven dat cannabisverslaving bestaat, en zij herkennen de symptomen dus ook niet. In sommige gevallen worden verslaafden zelfs wandelen gestuurd met de bewering dat zij onmogelijk verslaafd kunnen zijn aan hasj of marihuana.

3. Cannabis is gevaarlijk

Ook als men niet verslaafd raakt, en niet overstapt op hardere drugs is cannabis schadelijk voor de gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch.

* In februari 1996 verscheen in het tijdschrift van de American Medical Association een studie die bewijst dat dagelijks gebruik van hasj of marihuana schadelijk is voor het concentratievermogen en het geheugen. De proefpersonen waren regelmatige gebruikers, maar ze hadden 24 uur voor de test geen drugs genomen. Het gaat dus om een min of meer langdurige aantasting van het denkvermogen. Het is nog onduidelijk of hier sprake is van nawerkingen van THC of om permanente hersenstoornissen.

* Studenten die marihuana roken, scoren gemiddeld zwakker dan hun niet-blowende collega's. Zware blowers scoren vooral slechter in proeven die concentratie, geheugen en spraakvaardigheid meten. Een onderzoek waarbij 400 marihuanarokers gedurende 10 jaar werden gevolgd, wees uit dat hun cognitieve vaardigheden kleiner waren dan in een representatieve controlegroep. Hun analytische en abstracte vaardigheden waren verminderd, zij hadden problemen om correct met informatie om te gaan, hun concentratievermogen was kleiner, en zij hadden moeilijkheden met de perceptie van tijd en ruimte. Deze negatieve invloeden werden reeds duidelijk bij personen die gedurende twee jaar slechts één keer in zes weken marihuana hadden gerookt. Deze studie werd uitgevoerd door het Department of Psychiatry van de University of Florida.

* Dr. R. Heath van de Tulane Medical School in New Orleans bestudeerde het effect van cannabis op proefdieren. Hij liet apen een half jaar lang vijf dagen per week een hoeveelheid marihuana inademen, die overeenkwam met het roken van twee joints met 2,5% THC. Dit is een uiterst minimalistische benadering: sommige joints met nederwiet bevatten bijna tien keer meer THC. Nadien kregen de proefdieren gedurende een half jaar geen marihuana toegediend. Daarna werden hun hersenen met een elektronenmicroscoop onderzocht. De hersencellen van het limbische systeem, waar de emoties zetelen, bleken ernstig beschadigd te zijn. Alle cellen vertoonden structurele veranderingen. Vermits deze afwijkingen een half jaar na het laatste gebruik werden vastgesteld, gaat het vrijwel zeker om permanente of toch minste langdurige beschadigingen.

* Er bestaan tientallen wetenschappelijke studies van beroemde universiteiten die bewijzen dat cannabis het geheugen en het concentratievermogen aantast. Maar misschien zullen jongeren eerder onder de indruk zijn van het simpele en afschrikwekkende voorbeeld van de popzanger Jerry Garcia van de beroemde groep Gratefull Dead. Tijdens een vraaggesprek merkte de interviewer op dat Garcia voortdurend dingen opschreef in een klein notaboekje, en hij vroeg wat de bedoeling daarvan was. Jerry Garcia bekende ootmoedig dat zijn geheugen het voortdurend liet afweten als gevolg van cannabisgebruik, en dat hij daarom alles moest opschrijven. "Dat is de prijs die ik betaal", voegde hij er fatalistisch aan toe.

* Don Linszen, die als psycholoog verbonden is aan het Academisch Medisch Centrum van Amsterdam, ontdekte dat cannabis bij personen met aanleg voor schizofrenie als zogenaamde trigger kan werken en dus bij die mensen leidt tot het uitbreken van schizofrenie. Zonder cannabis zouden die mensen waarschijnlijk een normaal leven hebben kunnen leiden. Met cannabis worden zij schizofreen, en komen zij misschien in een psychiatrische instelling terecht. Mevrouw Jozefina Smit is geen onderzoekster en zij heeft geen universitaire graad. Maar zij heeft met eigen ogen de gevolgen van zogenaamde soft drugs gezien. Vóór haar zoon aan een overdosis heroïne stierf, gebruikte hij joints. Jozefina Smit vertelt over de cannabisverslaafden in psychiatrische instellingen: "Ze hebben angstaanvallen, achtervolgingswaanzin of schizofrenie… Die zien dingen die er niet zijn. Mijn zoon was soms bang 'omdat er een vies mannetje in de kamer zat', maar er was niemand. En dat was van die jointjes. Dat tast dus de hersenen aan."

Maar volgens de politiek-correcte dogma's is cannabis helemaal niet verslavend, en helemaal niet gevaarlijk. Toevallig stond een gelijkaardige analyse ook in De Artsenkrant van januari 2001: "Het meest bekend is het psychotroop effect […] bij marihuana: ingebeelde ervaringen, euforie, dysforie en concentratiestoornissen […] Langdurig gebruik van cannabis kan leiden tot het optreden van neuropsychologische schade, zoals schizofrenie en psychotische toestanden." Een cannabisverslaafde vertelde trouwens een vergelijkbaar verhaal in Humo: hij kreeg herhaaldelijk paniekaanvallen en pleinvrees, en in restaurants vluchtte hij soms zonder aanleiding plots naar buiten omdat "iets" hem aanviel.

* In oktober 1999 publiceerden wetenschappers van de Mount Sinai School of Medicine in New York een studie die het verband aantoont tussen cannabisgebruik en delinquentie. Personen die als adolescent minstens één keer per maand (!) marihuana hadden gebruikt bleken vijf jaar later duidelijk meer problemen te hebben dan een controlegroep van niet-gebruikers. Zij hadden gemiddeld meer geweldsdelicten gepleegd, zij hadden vaker hun studies afgebroken en zij functioneerden slechter op het werk of op school.

* Er zijn heel sterke aanwijzingen dat cannabis de vruchtbaarheid bij mannen aantast. De lichaamseigen stof waarop cannabis inwerkt zit niet alleen in de hersenen, maar ook in de testikels. Reeds sinds 1976 weet men dat THC - de werkzame stof in cannabis - een vermindering veroorzaakt van het aantal spermatozoïden en van de mobiliteit ervan.

* Het roken van tabak is een belangrijke factor bij het ontstaan van hart- en vaatziekten. Maar één gewone joint bevat evenveel kankerverwekkende stoffen als vier sigaretten. Alle deskundigen weten het, maar het haalt vrijwel nooit de media. Deze effecten worden nog versterkt doordat de meeste gebruikers zowel marihuana als tabak roken. Het is meestal niet marihuana of tabak, maar marihuana en tabak. Een studie van het New York's Memorial Sloan-Kettering Cancer Center wijst uit dat mensen die ooit marihuana hebben gebruikt een 2,6 keer grotere kans hebben op kanker in het hoofd of de nek dan niet-gebruikers. Hoe groter het gebruik van marihuana, hoe groter het risico van dergelijke kankers.

Wat u hier doet, kan ik ook: de lezer platgooien met wetenschappelijke en vooral pseudowetenschappelijke studies die uw gelijk aantonen. Ik ga nu niet hetzelfde doen, maar enkele tegenargumenten neerpennen:

1) De steppingstonetheorie is geen theorie maar een constructie die te pas en te onpas gebruikt en misbruikt wordt voor politieke doeleinden, NIET voor wetenschappelijke doelen.

2) Je kan de steppingstone-onzin hoogstens beschouwen als hypothese; in dat geval is die hypothese allang gefalsifieerd in talrijek studies.

3) Zelfs als je spreekt van ‘overstappen' betekent dit nog altijd niet dat het ene product sterker is dan het andere, enkel dat de 'drugkeuze' kan verschillen. De meeste zware gebruikers vertonen dan ook eerder een geschiedenis van 'shoppen' (van de ene drug naar de nadere overgaan en terug en heen-en-weer !!!); het is echt een individuele levensgeschiedenis die je niet kan veralgemenen...

4) wanneer je eenmaal hebt aangetoond dat zware en softe drugs NIET bestaan (heb ik op 10/3/1997 in het openbaar gedaan tijdens de verdediging van mij doctoraat: indien toen één komma had verkeerd gestaan, had ik mijn doctoraat NOOIT verkregen...) en in debatten maak ik er altijd een sport van om cannabinisten en andere softdrugs-profeten met de grond gelijk te maken ! Tot dusver altijd gelukt, wat logisch is aangezien er geen 'softdrugs' bestaan !!!

5) Dit allemaal gezegd zijnde, kan je hoogstens spreken van cannabis als introductie tot de illegale drugs.. Indien je echter als definitie hanteert "Welke genotmiddel wordt voor het eerste gebruikt ?" dan krijg je als antwoord: "tabak", of "alcohol'" of 'pillen' of 'koffie', enzovoorts...(tot en met moedermelk als eerst evoedings- en genotsmiddel!!!
Wat bewijs je daarmee dan ? NIETS !!!!

6) Natuurlijk kan je aan cannabis verslaafd raken, en er zelfs aan sterven (veel long- en keelkankers zijn eerder terug te brengen tot excessief canabisROKEN, of dacht u dat Bob Marley gestorven is van heroinesnuiven ??????????????

Maar, nogmaals: SO WHAT ???? Als je alles gaat verbieden dat gevaarlijk is (auto’s zijn tientallen keren gevaarlijker dan drugs als je over het aantal slachtoffers spreekt; zelfs thuiszitten is gevaarlijker want de meeste ongelukken gebeuren thuis !!!), dan blijft er NIETS menselijks meer over om te doen (eten ? kan je je in verslikken !!!) Alle genotmiddelen zijn verslavend, dat is dus geen reden om ze te verbieden, eerder een goede reden om een goede reglementering van de markt te bewerkstelligen + een goede harm-reduction beleid (preventie van misbruik en verslaving). al de rest is larie en bovendien onmenselijk aangezien het genotmiddelengebruik eigen is aan de mens.

7) DRUGS horen inderdaad NIET thuis in het verkeer (of op het werk of op school) ; dit is echter perfect compatibel met een herlegalisatie van drugs aangezien dit neerkomt op reglementering (waardoor je bijvoorbeeld het gebruik in welbepaalde situaties kan verbieden).

Anderzijds, het is niet omdat je in het bloed van verkeersslachtoffers of autobestuurders alcohol, of andere drugsporen vindt dat die drugs verantwoordelijk zouden zijn voor de ongevallen of roekeloos gedrag. Het samenvallen van twee verschijnselen betekent nog altijd GEEN causaal verband... Ik durf te wedden dat je bij een groter aantal verkeersslachtoffers (zeg maar 80 %) sporen van koffie of melk of suiker zal vinden.. Wat moet ik daar dan uit besluiten ? dat koffie, melk en suiker leidt tot roekeloos rijgedrag ? nee dus..

Dergelijke studies maken één grote fout omdat zij van tevoren bepalen WAT zij willen vinden...

Afgezien van deze denkfouten in het traditioneel drugonderzoek: als 1 op 6 "onder invloed van cannabis rijdt", dan zijn er 5 op 6 die zonder rijden, dus dat zou veel erger zijn ????

je ziet, je kan alles bewijzen met dergelijke drugstudies!!!

8) Veel drugonderzoeken veralgemenen gewoon een extraproblematische categorie van druggebruikers (namelijk deze die zij vinden in hulpverleningscentra en de psychiatrie); wat eveneens een ontoelaatbaar iets is voor wetenschappelijk onderzoek. maar nogmaals; in de naam van de strijd tegen drugs, mag ALLES !!!!

9) Uiteraar b esteedt een groot aantal drugsVERSLAAFDEN veel tijd aan het 'scoren' van drugs; maar dat ligt aan de illegaliteit.... Je hoeft voor de aankoop van legale genotmiddelen immers niet veel tijd te besteden !

10° dierproeven kan je NIET veralgemenen naar mensen omdat wij nu eenmaal de werking van genotmiddelen kunnen beïnvloeden (vergt enige oefening maar als yogi dat kunnen, kan iedereen dat uiteindelijk ook!) . Uiteraard heb je per persoon en context wel dodelijke doses, maar niemand wenst te sterven dus zal niemand opzettelijk hoge doses gaan innemen (tenzij zelfmoordenaars).. Op de illegale markt kan je echter plots overdoses krijgen, door verkeerde of gevaarlijke mengsels…. Idem wanneer mensen illegaal gestookte alcohol consumeren (maar daar moet je dus wel echt stom voor zijn, tenzij in straatarme landen daar gebeurt dat veel!)…

Kortom, niets nieuws onder de zon, maar uw strategie is wel leuk; platgooien van mensen met onderzoek... Alleen jammer dat al dat onderzoek vooringenomen is. wetenschap onwaardig!

[dejohan]

Oorspronkelijk geplaatst door dejohan

@Intruder: ik zal mij aan mijn belofte houden hoor!

Hier wacht dejohan op antwoord.