Streven naar gelijkheid en collectivisme is aangeboren in mens - onderzoek

[Herr Oberst]

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

Onze fixatie op individueel materieel welzijn is typisch aan onze cultuur.
Ik sprak eens met iemand die een expeditiefiliaal in Hong Kong Leidde
en een kennismakingsparty gaf voor zijn personeel (heel ongebruikelijk in HK, maar hij was Scandinaviër en zoiets organizeren is een typisch Scandinavisch ding).

Hij wist wel dat de ruimte voor individuele woningen in Hong Kong beklemmend klein is & als "manager" genoot hij van een uiterst ruime woning. Hij vroeg zich dan ook (vanuit het scandinavische gelijkheidsdenken) af of de HongKongers misschien toch geen zweem van jaloezie zouden kunnen voelen.

"O nee, zei een van zijn bedienden : wij zijn zeer trots vanwege het feit dat onze firma de manager zo fraai kan huisvesten"

---

Dit om slechts te illustreren dat een "gemeenschapsgevoel" weliswaar belangrijk is maar niet noodzakelijk afbreuk hoeft te doen aan materiële ongelijkheid en individualisme.

Ik behoor zelf niet tot de "top rijken", heb geen behoefte aan "gelijkheid",
maar wel aan individualiteit - wat ik graag doe maak ik zelf wel uit & dat dit maatschappelijk relevantie moet en ook zal hebben is vanzelfsprekend.
een drang naar sociale rechtvaardigheid is niet hetzelfde als een behoefte om materiële gelijkheid te scheppen.

Hier sluit ik mij volledig bij aan: gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid, maar daarom nog geen absolute gelijkheid.

[Pølle]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Er zijn natuurlijk uitzonderingen, zoals liberalen die enkel aan hun eigen kleine zelf denken, maar die zijn dus eigenlijk abnormaal, in de wetenschappelijke zin van het woord.

Dan heb jij niks begrepen van het (klassiek) liberalisme. Dat rekent namelijk op dat aangeboren collectivisme, in tegenstelling tot de socialisten (bijvoorbeeld) die dat aangeboren collectivisme in twijfel trekken en het dan maar verplicht maken.

Alleszins lijkt het mij maar een dubieus onderzoekje, om uit een spelletje te concluderen wat iedereen al lang wist. Dat aangeboren collectivisme impliceert niet dat enig streven naar eigenbelang (individualisme, zo je wil) n�*et aangeboren is. Het is niet het één of het ander: ze zijn sowieso allebei aanwezig.

[lombas]

Nogmaals, individualisme heeft met streven naar eigenbelang niets te maken - dan zit je in de sfeer van ethisch en rationeel egoïsme, egotisme &c aan de ene kant en altruïsme aan de andere kant.

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

In principe zijn mensen geen egoïsten. In tegendeel, het streven naar gelijkheid, samenwerking en collectivisme is een fundamenteel, natuurlijk en aangeboren eigenschap van de mens. Dat blijkt uit onderzoek van de University of California, San Diego, en het Center for Adaptive Behaviour and Cognition at the Max Planck Institute for Human Development, en the UC Davis Institute of Government Affairs.

Er zijn natuurlijk uitzonderingen, zoals liberalen die enkel aan hun eigen kleine zelf denken, maar die zijn dus eigenlijk abnormaal, in de wetenschappelijke zin van het woord.

Streven naar gelijkheid is niet typisch voor socialisten en utopisten, het is de norm, terug te vinden bij elk normaal mens. Uiteraard kunnen er aan dit onderzoek politieke consequenties verbonden worden.

Laten we wat verder ingaan op de bevindingen:

Mensen willen dus echt samenwerken, anderen helpen, ervoor zorgen dat iedereen gelijke kansen krijgt, en de welvaart op een rechtvaardige manier verdelen. Enkel de op winst en eigenbelang beluste maniakken - de abnormalen - steken daar graag een stokje voor.

Sommigen hebben in het verleden beweerd dat het streven naar gelijkheid en collectivisme eigenlijk een verholen vorm van egoïsme is, omdat het einddoel het dienen van eigenbelang is. Maar het onderzoek spreekt dat dus duidelijk tegen. Mensen willen gelijkheid omwille van de gelijkheid.

Moeten we de egoïstische probleemgevallen die zovele mensen per se het leven willen moeilijk maken niet een beetje anders aanpakken? We weten nu dat zij eigenlijk abnormaal, gestoord zijn. We hebben dus reden om in te grijpen.

Jij wordt nog een goed libertariër, C2C!

[lombas]

Ik dacht dat, maar ik durfde het niet te zeggen.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

Onze fixatie op individueel materieel welzijn is typisch aan onze cultuur.
Ik sprak eens met iemand die een expeditiefiliaal in Hong Kong Leidde
en een kennismakingsparty gaf voor zijn personeel (heel ongebruikelijk in HK, maar hij was Scandinaviër en zoiets organizeren is een typisch Scandinavisch ding).

Hij wist wel dat de ruimte voor individuele woningen in Hong Kong beklemmend klein is & als "manager" genoot hij van een uiterst ruime woning. Hij vroeg zich dan ook (vanuit het scandinavische gelijkheidsdenken) af of de HongKongers misschien toch geen zweem van jaloezie zouden kunnen voelen.

"O nee, zei een van zijn bedienden : wij zijn zeer trots vanwege het feit dat onze firma de manager zo fraai kan huisvesten"

---

Dit om slechts te illustreren dat een "gemeenschapsgevoel" weliswaar belangrijk is maar niet noodzakelijk afbreuk hoeft te doen aan materiële ongelijkheid en individualisme.

Ik behoor zelf niet tot de "top rijken", heb geen behoefte aan "gelijkheid",
maar wel aan individualiteit - wat ik graag doe maak ik zelf wel uit & dat dit maatschappelijk relevantie moet en ook zal hebben is vanzelfsprekend.
een drang naar sociale rechtvaardigheid is niet hetzelfde als een behoefte om materiële gelijkheid te scheppen.

Wist je dat het "individualisme" waarover jij spreekt eigenlijk nog maar 200 jaar oud is? Da's een zeer recente ontwikkeling, die eigenlijk samenvalt met de opkomst van de moderniteit.

Zowel vanuit historisch, antropologisch als evolutionair perspectief, gaat het eigenlijk om een relatief onbelangrijk verschijnsel.

Ons brein zit vol met de echt belangrijke connecties: solidariteit, collectivisme, cooperatie - allemaal mechanismen die wij nodig hebben om echt te overleven en die volop boven komen in tijden van crisis.

Crisismomenten tonen goed aan waarin de essentie van ons wezen eigenlijk ligt. De rest is oppervlakkig geruis.


Dat oppervlakkig geruis mag er van mij gerust zijn hoor, het mag alleen niet overheersen of de pretentie hebben onze essentie te kunnen aantasten.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Nogmaals, individualisme heeft met streven naar eigenbelang niets te maken - dan zit je in de sfeer van ethisch en rationeel egoïsme, egotisme &c aan de ene kant en altruïsme aan de andere kant.

[DearMrT]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Ons brein zit vol met de echt belangrijke connecties: solidariteit, collectivisme, cooperatie - allemaal mechanismen die wij nodig hebben om echt te overleven en die volop boven komen in tijden van crisis.

Akkoord, maar dat zijn niet de enige drijfveren die ons leiden...Plaats mensen in een zuivere marktomgeving en zij zullen zich steevast gedragen als rationele, nutsmaximaliserende individuen. Mensen hebben blijkbaar de regels die markten efficiënt maken geïnternaliseerd. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de regels die ons laten samenwerken meer 'menselijk' zijn dan de regels die via het streven naar eigenbelang tot zeer efficiënte resultaten kunnen leiden voor de gemeenschap. De regels die we volgen zijn nu eenmaal afhankelijk van de context waarin we ons bevinden.

Het individualistische denken preekt overigens niet dat eeuwenoude regels die leiden tot solidariteit en samenwerking moeten worden 'afgeschaft'. In deze stroming vinden we vooral een aversie tegen ideologieën die het collectief - dat bestaat uit deze samenwerkingsverbanden - willen sturen in een bepaalde richting.