Alimentatie voor kinderen niet betalen: rijbewijs kwijt

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

tja, gewoonlijk krijgt die minnares geld om niks te doen, en moet ze ook zijn kinderen niet onderhouden.

Trouwens, ik heb al verschillende aanbiedingen gehad om minnares te worden: goedkope hoer noem ik dat.

sorry, moesten ze hun pleziertje maar op een ander gaan zoeken.

Dat begrijp ik circe, gij zou dan ook geen goede minnares zijn.
Een goede minnares is een vrouw die geen relatie wenst met verplichtingen, ze wil onafhankelijk zijn, ze is heel rustig en lief en geniet van de aanwezigheid en van de sex met haar minnaar, word ze een beetje bezitterig dan wordt ze meestal gedumpt. Een echte minnares neemt trouwens alleen gehuwde mannen.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

ik heb nooit in armoede geleefd hoor Jantje. Ik verdiende het dubbel van mijn ex. Maar dat wil niet zeggen dat hij niet voor zijn eigen kinderen mee moest de verantwoordelijkheid nemen en alimentatie betalen;

De alimentatie voor de kinderen dient niet om de moeder meer of minder luxe te verschaffen. Maar dat krijg ik niet aan het verstand van de heren hier.
Het is niet omdat ik het op mijn eentje kon bolwerken, dat de vader niet VERPLICHT zou zijn om zijn steentje bij te dragen. Daarover gaat het hier. Ik hoef niet als arme sukkelaar mijn handje op te houden om papa te overreden toch een boterham voor zijn eigen kinderen te betalen. Dat krijg ik hier aan geen man zijn verstand;

En als het je moest interesseren: wij (ik en de twee kinderen) gingen ELK JAAR voor drie weken naar het zuiden in een minstens 4-sterrenhotel. Op MIJN kosten. Eat that sukkels!
Maar dat wil dan nog steeds niet zeggen dat de vader zijn eigen deel van de kosten voor zijn kinderen niet zou moeten meebetalen.
en daar knelt het schoentje voor de heren: als zij op verlof kunnen met hun lief, dan is dat hun goed recht, als moeder het kan, dan is dat omdat zij het zogenaamd betaald hebben..... grow up heren.

Het interesseert me niet hoeveel welk apparaat wat verbruikt en wie zijn onderbroek na één keer dragen in de was steekt.
Wat jij doet is hier al jarenlang zeuren over je ex, terwijl er honderden vrouwen zijn die in dezelfde situatie zitten.

Het is niet netjes dat je ex geen alimentatie voor haar kinderen betaalde, en net zomin is het netjes dat mijn ex nooit voor zijn kinderen heeft bijgedragen.

maar al je sexistisch gemekker daarbij is me werkelijk teveel. Ik ben blij dat ik je nooit hoef tegen te komen.

Allemaal goed en wel, maar waarom krijgt de moeder bijna automatisch het hoederecht over de kinderen? Op die manier zijn het natuurlijk altijd de mannen die alimentatie moeten betalen en nooit omgekeerd.

En ben voor verplichte alimentatie maar het moet redelijk blijven. Als de man aan de dop staat of met een loontje van 1200 euro moet rondkomen, is het onredelijk 400 euro per maand te eisen bvb.
Het is ook onredelijk alimentatie te vragen als de man (of vrouw, in zeldzame gevallen) niet het recht krijgt z'n eigen kinderen te zien.
Als de vrouw weigert de man bezoekrecht te geven, of omgekeerd, moet er een wettelijke bepaling komen dat de andere dan ook geen alimentatie meer moet betalen.

[manta]

Begin eens met er alleenstaande ouder van te maken want het lijkt hier wel the battle of the sexes met elks hun eigen negatieve ervaringen en zo...

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Allemaal goed en wel, maar waarom krijgt de moeder bijna automatisch het hoederecht over de kinderen? Op die manier zijn het natuurlijk altijd de mannen die alimentatie moeten betalen en nooit omgekeerd.

En ben voor verplichte alimentatie maar het moet redelijk blijven. Als de man aan de dop staat of met een loontje van 1200 euro moet rondkomen, is het onredelijk 400 euro per maand te eisen bvb.
Het is ook onredelijk alimentatie te vragen als de man (of vrouw, in zeldzame gevallen) niet het recht krijgt z'n eigen kinderen te zien.
Als de vrouw weigert de man bezoekrecht te geven, of omgekeerd, moet er een wettelijke bepaling komen dat de andere dan ook geen alimentatie meer moet betalen.

Voor de vijfde keer:
Sinds eind vorige eeuw bestaat het hoederecht niet meer. Nu heeft men steeds per definitie co-ouderschap, met in de meeste gevallen bi-locatie.

Dat vroeger de vrouw automatisch het hoederecht verkreeg stamt uit de tijd dat de vrouw moeder aan de haard was en niet buitenshuis werkte. Met de nadelen van het alleen-hoederecht indien de vrouw full time buitenshuis werkte, werd dan ook geen rekening gehouden. net alsof de kaboutertjes kwamen als mama buitenshuis werkt.

Het onderhoudsgeld voor de KINDEREN heeft niks te maken met het bezoekrecht. Natuurlijk is de moeder verplicht om te kinderen mee te geven en is het strafbaar daaraan te verzaken. Maar zelfs in dat geval is de vader verplicht om zijn bijdrage te leveren voor het onderhoud van de kinderen.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Allemaal goed en wel, maar waarom krijgt de moeder bijna automatisch het hoederecht over de kinderen? Op die manier zijn het natuurlijk altijd de mannen die alimentatie moeten betalen en nooit omgekeerd.

En ben voor verplichte alimentatie maar het moet redelijk blijven. Als de man aan de dop staat of met een loontje van 1200 euro moet rondkomen, is het onredelijk 400 euro per maand te eisen bvb.
Het is ook onredelijk alimentatie te vragen als de man (of vrouw, in zeldzame gevallen) niet het recht krijgt z'n eigen kinderen te zien.
Als de vrouw weigert de man bezoekrecht te geven, of omgekeerd, moet er een wettelijke bepaling komen dat de andere dan ook geen alimentatie meer moet betalen.

De moeder krijgt niet "automatisch" het hoederecht. Het is wel meestal (niet altijd) de moeder die het hoederecht WIL. Dat krijgt ze meestal, maar niet zomaar. De rechter gaat er (niet toevallig) van uit dat de moeder het beste voor haar kinderen zal zorgen. De meeste vrouwen nemen immers ook tijdens hun huwelijk, en ook al werken ze buitenshuis, het grootste deel van de huiselijke taken en de zorg voor hun kinderen op zich. Waarmee ik niet zeg dat er geen uitzonderingen zijn. Ik zeg wél dat daarvan wordt uitgegaan. Ook door de rechter.

Werkende vrouwen die het hoederecht van hun kinderen aan hun man overlaten moeten trouwens ook alimentatie betalen.

Het is mijn ervaring dat er wel degelijk rekening wordt gehouden met het inkomen van de alimentatieplichtige om het alimentatiebedrag te bepalen. Het is echter ook waar dat, eens dat bedrag is vastgelegd, de rechter niet geneigd is om daar nog veel aan te veranderen. Iemand die ziek wordt heeft dus pech. Iemand die stopt met werken om aan zijn alimentatieplicht te ontkomen ook, maar die doet het zichzelf aan, én hij benadeelt er andere alimentatieplichtigen mee die buiten hun wil werkloos worden en het met een uitkering moeten doen. Het is voor een rechter nu eenmaal niet evident om het verschil te zien tussen de twee.

Het weigeren van bezoekrecht afstraffen met het afschaffen van de alimentatieplicht houdt steek, alhoewel.....Wat als de kinderen alleen maar gebruikt worden om op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen van de partner, en ze niet eens een fatsoenlijke maaltijd krijgen omdat papa de godganse dag in zijn stamcafé doorbrengt met zijn kinderen?

Een partner die het bezoekrecht geweigerd wordt kan klacht neerleggen. Er volgt dan een onderzoek om vast te stellen wat daarvan de oorzaak is.

Vaak is het echter zo dat mannen na een tijdje blij vrijwillig hun bezoekrecht laten verwateren en niet treuren als ze ervan af zijn.
Bovendien heb ik de ervaring dat er vrouwen zijn die liever afstand doen van alimentatie voor hun kinderen dan hen over te leveren aan een man die er niet naar behoren voor zorgt. Het kan natuurlijk ook andersom, maar dat is eerder uitzondering dan regel.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Voor de vijfde keer:
Sinds eind vorige eeuw bestaat het hoederecht niet meer. Nu heeft men steeds per definitie co-ouderschap, met in de meeste gevallen bi-locatie.

Dat vroeger de vrouw automatisch het hoederecht verkreeg stamt uit de tijd dat de vrouw moeder aan de haard was en niet buitenshuis werkte. Met de nadelen van het alleen-hoederecht indien de vrouw full time buitenshuis werkte, werd dan ook geen rekening gehouden. net alsof de kaboutertjes kwamen als mama buitenshuis werkt.

Het onderhoudsgeld voor de KINDEREN heeft niks te maken met het bezoekrecht. Natuurlijk is de moeder verplicht om te kinderen mee te geven en is het strafbaar daaraan te verzaken. Maar zelfs in dat geval is de vader verplicht om zijn bijdrage te leveren voor het onderhoud van de kinderen.

Maar ik ken genoeg gevallen waar de vader de kinderen niet te zien krijgt en toch alimentatie moet betalen. Dat is niet correct. Bvb. een geval waar de moeder de 15 en 16 jarige kinderen tegen de vader opzette, ze reageren niet op zijn mails of oproepen, doen de deur niet open, en als hij naar de school gaat weigeren ze met hem te spreken. De moeder heeft een heel verhaal opgedisseld dat de scheiding te schuld van hun vader was. Nu moet die man ook nog eens meer dan 500 euro per maand betalen aan onderhoudsgeld, voor kinderen die hij al 2 jaar niet meer gezien heeft!

Dat zijn gevallen die voorkomen en voor zulke gevallen moet er ook een eerlijke oplossing gevonden worden.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Voor de vijfde keer:
Sinds eind vorige eeuw bestaat het hoederecht niet meer. Nu heeft men steeds per definitie co-ouderschap, met in de meeste gevallen bi-locatie.

Dat vroeger de vrouw automatisch het hoederecht verkreeg stamt uit de tijd dat de vrouw moeder aan de haard was en niet buitenshuis werkte. Met de nadelen van het alleen-hoederecht indien de vrouw full time buitenshuis werkte, werd dan ook geen rekening gehouden. net alsof de kaboutertjes kwamen als mama buitenshuis werkt.

Het onderhoudsgeld voor de KINDEREN heeft niks te maken met het bezoekrecht. Natuurlijk is de moeder verplicht om te kinderen mee te geven en is het strafbaar daaraan te verzaken. Maar zelfs in dat geval is de vader verplicht om zijn bijdrage te leveren voor het onderhoud van de kinderen.

Dat klopt. Alhoewel. Of het hoederecht in alle omstandigheden werd afgeschaft denk ik niet. Er wordt wél aangedrongen op co-ouderschap.

Nog een geluk dat ik kon bewijzen dat mijn kinderen onder toezicht waren terwijl ik werkte, of ik had ze misschien verloren.

De moeder is idd strafbaar als ze haar kinderen niet meegeeft. En reken maar dat haar dat diets wordt gemaakt! Vaders die hun kinderen écht graag willen zien weten dat ook.

[circe]

Knuppel, jij spreekt over de verleden tijd.

HOEDERECHT bestaat niet meer. Bij een echtscheiding (sinds 1990 ongeveer) krijgen BEIDE ouders co-ouderschap. Dat wil zeggen dat ze beiden moeten beslissingen nemen over de opvoeding en toekomst van hun kinderen.
In de meeste gevallen (niet altijd) wordt dan ook gekozen voor bi-locatie waarbij de kinderen de ene week bij moeder en de andere bij vader verblijven. In dat geval wordt er geen alimentatie meer betaald, maar zorgt ieder voor zijn deel (kleding, voeding) in de week dat de kinderen bij hem/haar zijn. Er wordt ook verplicht een kinderrekening geopend waarop beiden een bedrag storten (vb. kindergeld) en waar dan dokterskosten, schookosten, hobbykosten e.d. van moeten worden betaald.

ik vind dat goed in theorie, maar in praktijk heb je veel vaders die zelfs die kinderrekening plunderen of er kosten van aftrekken die niks met de kinderen te maken hebben. vb. uit de realiteit: carwash van de auto, kapper om van een kind van vijf met lang haar één (1) cm te laten afknippen - dit laatste krijg je als je met een puberaal nieuw lief zit die graag wat poppemieke gaat spelen met de dochter van papa, kom we gaan eens voor 30 euro wat kappertje spelen)

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Maar ik ken genoeg gevallen waar de vader de kinderen niet te zien krijgt en toch alimentatie moet betalen. Dat is niet correct. Bvb. een geval waar de moeder de 15 en 16 jarige kinderen tegen de vader opzette, ze reageren niet op zijn mails of oproepen, doen de deur niet open, en als hij naar de school gaat weigeren ze met hem te spreken. De moeder heeft een heel verhaal opgedisseld dat de scheiding te schuld van hun vader was. Nu moet die man ook nog eens meer dan 500 euro per maand betalen aan onderhoudsgeld, voor kinderen die hij al 2 jaar niet meer gezien heeft!

Dat zijn gevallen die voorkomen en voor zulke gevallen moet er ook een eerlijke oplossing gevonden worden.

Vergeet er niet bij te vertellen dat kinderen van 15 en 16 zélf mogen beslissen bij wie van hun ouders ze willen zijn. Dat recht hebben ze echter maar vanaf een bepaalde leeftijd. Tot die leeftijd hebben ze dus in de regel zowel bij hun vader als bij hun moeder vertoeft.

Het kan best zijn dat de moeder de kinderen tegen de vader opzet, maar dat kan ook andersom het geval zijn.
Kinderen zij hoe dan ook niet dom. Ze "kennen" hun ouders niet alleen als ze 15/16 jaar oud zijn. Ze halen bovendien uit de situatie wat er uit te halen is. Krijgen ze niet gedaan van hun moeder wat ze gedaan willen hebben, dan proberen ze het wel bij de vader. En andersom.

[tomm]

Knuppel

De moeder krijgt niet "automatisch" het hoederecht. Het is wel meestal (niet altijd) de moeder die het hoederecht WIL. Dat krijgt ze meestal, maar niet zomaar. De rechter gaat er (niet toevallig) van uit dat de moeder het beste voor haar kinderen zal zorgen. De meeste vrouwen nemen immers ook tijdens hun huwelijk, en ook al werken ze buitenshuis, het grootste deel van de huiselijke taken en de zorg voor hun kinderen op zich. Waarmee ik niet zeg dat er geen uitzonderingen zijn. Ik zeg wél dat daarvan wordt uitgegaan. Ook door de rechter.

Ik heb het hoederecht gekregen, maar dat was niet in België en als gevolg van het alcoholmisbruik door de moeder. De moeder betaalt 0,0 euro alimentatie vermits ze niet werkt. Toch sta ik haar bezoekrecht toe in de mate van het mogelijke en als ze nuchter is omdat het de moeder blijft.

Werkende vrouwen die het hoederecht van hun kinderen aan hun man overlaten moeten trouwens ook alimentatie betalen.

maar dat is zeer uitzonderlijk.

Het is mijn ervaring dat er wel degelijk rekening wordt gehouden met het inkomen van de alimentatieplichtige om het alimentatiebedrag te bepalen. Het is echter ook waar dat, eens dat bedrag is vastgelegd, de rechter niet geneigd is om daar nog veel aan te veranderen. Iemand die ziek wordt heeft dus pech. Iemand die stopt met werken om aan zijn alimentatieplicht te ontkomen ook, maar die doet het zichzelf aan, én hij benadeelt er andere alimentatieplichtigen mee die buiten hun wil werkloos worden en het met een uitkering moeten doen. Het is voor een rechter nu eenmaal niet evident om het verschil te zien tussen de twee.

Iemand die z'n job verliest, en nog steeds evenveel alimentatie moet betalen wordt in de armoede gedwongen. Daarom dat OCMW's en advokaten protest indienden tegen de nieuwe verstrenging van de alimentatiewet. Je moet denken aan de rechten van de vrouw maar ook aan de rechten van de man.

Het weigeren van bezoekrecht afstraffen met het afschaffen van de alimentatieplicht houdt steek, alhoewel.....Wat als de kinderen alleen maar gebruikt worden om op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen van de partner, en ze niet eens een fatsoenlijke maaltijd krijgen omdat papa de godganse dag in zijn stamcafé doorbrengt met zijn kinderen?

Ik heb daar ook persoonlijk ervaring mee met zulke toestanden in eigen familie. Beter je pa op café zien dan niet zien, vind ik. Het blijft je vader, en wat zijn levensstijl ook is hij moet het recht krijgen z'n kinderen te zien.
Anders is het natuurlijk als er sprake is van geweld, verwaarlozing of misbruik. Maar ik ken ook gevallen waar de vrouw de man daar valselijk van beschuldigt omdat ze niet wil dat hij nog de kinderen ziet. In zo'n geval wordt de vrouw in onze maatschappij gemakkelijker geloofd dan de man. (in bvb. Afrika is dat anders) En probeer maar eens je onschuld te bewijzen...

Een partner die het bezoekrecht geweigerd wordt kan klacht neerleggen. Er volgt dan een onderzoek om vast te stellen wat daarvan de oorzaak is.

Ja, maar als de kinderen door de moeder gehersenspoeld wordt en ze hun vader niet willen zien, zal een juridische procedure weinig uithalen. De moeder kan ook ver gaan wonen en het bezoekrecht praktisch onmogelijk maken.

Vaak is het echter zo dat mannen na een tijdje blij vrijwillig hun bezoekrecht laten verwateren en niet treuren als ze ervan af zijn.

Dat hoor je ook, maar dat vind ik onbegrijpelijk.

Bovendien heb ik de ervaring dat er vrouwen zijn die liever afstand doen van alimentatie voor hun kinderen dan hen over te leveren aan een man die er niet naar behoren voor zorgt. Het kan natuurlijk ook andersom, maar dat is eerder uitzondering dan regel.[

Maar wat veel meer voorkomt is dat de vrouw, en haar nieuwe partner, een zekere levensstijl en opvoeding willen meegeven aan de kinderen, maar dat de vader niet in dat plaatje past.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Dat klopt. Alhoewel. Of het hoederecht in alle omstandigheden werd afgeschaft denk ik niet. Er wordt wél aangedrongen op co-ouderschap.

Nog een geluk dat ik kon bewijzen dat mijn kinderen onder toezicht waren terwijl ik werkte, of ik had ze misschien verloren.

De moeder is idd strafbaar als ze haar kinderen niet meegeeft. En reken maar dat haar dat diets wordt gemaakt! Vaders die hun kinderen écht graag willen zien weten dat ook.

Co-ouderschap is het juridische jargon dat zegt dat BEIDE ouders beslissingsrecht hebben;

BI-LOCATIE wil zeggen dat de kinderen week om week bij beide ouders VERBLIJVEN.

Met hoederecht wordt geen rekening meer gehouden.

Je verliest je kinderen niet als je gaat werken. Dan zou ondertussen meer dan 90% van de moeders hun kinderen verliezen. Je mag ze niet alleen achterlaten (maar dat mag vader ook niet). Kinderen gewoon bij oma, tante of buurvrouw achterlaten terwijl je gaat werken, is niet hetzelfde als "onder toezicht" plaatsen. Ze hebben jou wat wijsgemaakt Knuppel. Als je je kinderen "onder toezicht" laat, dan verzaak je zèlf aan je hoederecht. Als je je kinderen tijdens je werkuren bij iemand anders laat, dan is dat hetzelfde als dat ze "onder toezicht" staan in de school.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Knuppel, jij spreekt over de verleden tijd.

HOEDERECHT bestaat niet meer.

DE UITZONDERING: DE EXCLUSIEVE UITOEFENING VAN HET OUDERLIJK GEZAG DOOR ÉÉN VAN BEIDE OUDERS

De gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag heeft slechts kans op slagen indien er tussen de ouders een minimale eensgezindheid bestaat omtrent de huisvesting en de opvoeding van het kind. Als dit niet het geval is, kan één van de ouders zich tot de rechtbank wenden met de vraag de uitoefening van het ouderlijk gezag uitsluitend aan hem of haar op te dragen.


Indien de ouders het niet eens raken over slechts één aspect van de opvoeding, zoals bijvoorbeeld de schoolkeuze kan de rechter beslissen over dat aspect een uitspraak te doen, terwijl voor het overige het ouderlijk gezag verder door beide ouders gezamenlijk zal worden uitgeoefend.


Indien de rechter toch de “exclusieve uitoefening van het ouderlijk gezag” aan één van beide ouders opdraagt, kan hij bepalen welke beslissingen met betrekking tot de opvoeding nog door beide ouders samen moeten worden genomen.

Wanneer de rechter hieromtrent niets bepaalt, oefent de ouder aan wie de exclusieve uitoefening van het ouderlijk gezag is opgedragen alle aspecten van het ouderlijk gezag alleen uit.


De ouder aan wie in bovenvermeld geval de uitoefening van het ouderlijk gezag werd ontnomen, wordt niet helemaal buitenspel gezet. Deze ouder heeft het recht “toezicht” uit te oefenen op de opvoeding van zijn kind en hieromtrent informatie in te winnen bij iedereen die met zijn kind contact heeft.


Wanneer deze ouder van mening is dat de belangen van het kind manifest worden geschaad, heeft hij de mogelijkheid van beroep bij de (jeugd)rechtbank tegen de handelingen en beslissingen van de ouder aan wie de exclusieve uitoefening van het ouderlijk gezag is opgedragen (art. 374, 4e lid B.W.)

Bovendien heeft de ouder die het ouderlijk gezag over het kind niet uitoefent een “recht op persoonlijk contact” met zijn kind, dat door de rechter wordt vastgelegd. Dit recht op persoonlijk contact kan enkel om bijzonder ernstige redenen aan de ouder worden geweigerd (art. 374, 4e lid B.W.).

http://www.jeugdrecht.be/?action=art...il&artikel=202

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

http://www.jeugdrecht.be/?action=art...il&artikel=202

DE UITZONDERING: DE EXCLUSIEVE UITOEFENING VAN HET OUDERLIJK GEZAG DOOR ÉÉN VAN BEIDE OUDERS

er zijn inderdaad uitzonderingen, dat schreef ik al, maar dat moet je dan kunnen bewijzen.

De Standaard is NIET meer het hoederecht, maar co-ouderschap. Als je echter een vader hebt die wegens moord in het gevang zit, dan zal die inderdaad geen mede beslissingsrecht krijgen, denk ik, ben niet zeker.

[Dutch_Strawberry]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Dat begrijp ik circe, gij zou dan ook geen goede minnares zijn.
Een goede minnares is een vrouw die geen relatie wenst met verplichtingen, ze wil onafhankelijk zijn, ze is heel rustig en lief en geniet van de aanwezigheid en van de sex met haar minnaar, word ze een beetje bezitterig dan wordt ze meestal gedumpt. Een echte minnares neemt trouwens alleen gehuwde mannen.

Een goedkope hoer dus, die wordt gedumpt als zij meneer niet langer bevalt.

[Dutch_Strawberry]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Allemaal goed en wel, maar waarom krijgt de moeder bijna automatisch het hoederecht over de kinderen? Op die manier zijn het natuurlijk altijd de mannen die alimentatie moeten betalen en nooit omgekeerd.

En ben voor verplichte alimentatie maar het moet redelijk blijven. Als de man aan de dop staat of met een loontje van 1200 euro moet rondkomen, is het onredelijk 400 euro per maand te eisen bvb.
Het is ook onredelijk alimentatie te vragen als de man (of vrouw, in zeldzame gevallen) niet het recht krijgt z'n eigen kinderen te zien.
Als de vrouw weigert de man bezoekrecht te geven, of omgekeerd, moet er een wettelijke bepaling komen dat de andere dan ook geen alimentatie meer moet betalen.

2!

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dutch_Strawberry

Een goedkope hoer dus, die wordt gedumpt als zij meneer niet langer bevalt.

zeker als ze wat ouder wordt.

Ze "mag" dan mee op het jaarlijkse zakenreisje van mijnheer (was elk jaar naar Egypte), zonder dat mevrouw er weet van heeft. maar het groot verlof brengt de huisvader natuurlijk met vrouw en kinderen door. De bezoekdagen heeft hij ook al op voorhand vastgelegd: dinsdag en donderdag. "De vorige" was vertrokken naar de VS om daar bij haar kinderen te wonen en hij zocht dus een vervanging.
In feite was hij gescheiden, probeerde hij me nog wijs te maken, maar ze woonden nog wel in het hetzelfde huis en kwamen zeer goed overeen. Dat kwam omdat HIJ "geen nee" kon zeggen tegen haar...
heerlijk.
ik ben die dus écht tegengekomen.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dutch_Strawberry

2!

en jij gaat dus tweemaal de schoolreis betalen, en de wintersportreis, en de dokterskosten en de kliniekkosten en de speciale schoenen en de normale schoenen, de sportkledij en de communiekledij, de boterhammetjes en de warme maaltijden, het extra warmwater, de elektriciteit, schoolboeken, inschrijvingsgeld, busabonnement en noem maar op.
Misschien toch eens aan je ouders vragen hoeveel zo'n dingen allemaal kosten.

[Dutch_Strawberry]

Weet je, als ik al dit gekibbel hier zie, denk ik dat het beter is als ik helemaal geen kinderen neem en me zo heel wat miserie bespaar. Ook was ik aanvankelijk enthousiast om met mijn partner te huwen, maar ik denk dat ik nu nog eens goed ga nadenken... Mijn leven is te kort om me met zulke miserie bezig te houden.

[Knuppel]

Ik heb destijds het HOEDERECHT over mijn kinderen aangevraagd omdat de vader alcoholverslaafd was, en ons naar het leven stond omdat ik wilde scheiden. Dat was lang voor 1995, toen de wet veranderde. Maar het kan vandaag nog altijd.

Ik weet ondertussen dat er iets is gebeurd dat niet klopte. Het kan aan mijn zus liggen, maar ook mijn schoonmoeder. ZIJ raadpleegde immers het gezinsconsultatiebureau waar ik al eerder had aangeklopt. Daar hoorde ik dat mijn schoonmoeder werd aangeraden de kinderen bij mij te laten omdat ze toegaf dat ik een goede moeder was. Toen ik wél opdaagde op de samenkomst die dat bureau regelde, maar mijn ex. niet, verloor hij alle krediet.

Het pleit echter niet voor mijn zus dat ik nooit een officiëel document over deze aangelegenheid heb gezien, noch heb geweten dat er voor 1X5 kinderen kinderbijslag bij haar man terecht kwam ipv van voor 1X3 plus 1X2.

[Dutch_Strawberry]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

en jij gaat dus tweemaal de schoolreis betalen, en de wintersportreis, en de dokterskosten en de kliniekkosten en de speciale schoenen en de normale schoenen, de sportkledij en de communiekledij, de boterhammetjes en de warme maaltijden, het extra warmwater, de elektriciteit, schoolboeken, inschrijvingsgeld, busabonnement en noem maar op.
Misschien toch eens aan je ouders vragen hoeveel zo'n dingen allemaal kosten.

Circe, ik los dat allemaal héél simpel op: ik neem geen kinderen.