Alimentatie voor kinderen niet betalen: rijbewijs kwijt

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dutch_Strawberry

Circe, ik los dat allemaal héél simpel op: ik neem geen kinderen.

dat vind ik nogal drastisch.

Zelf heb ik altijd spijt gehad dat ik geen échte BOM moeder was. Dan had ik van die ex geen last gehad, en zou mijn leven rozengeur geweest zijn. Vanaf dat hij gestorven is, ging er voor ons drie een hemel open.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Dutch_Strawberry

Weet je, als ik al dit gekibbel hier zie, denk ik dat het beter is als ik helemaal geen kinderen neem en me zo heel wat miserie bespaar. Ook was ik aanvankelijk enthousiast om met mijn partner te huwen, maar ik denk dat ik nu nog eens goed ga nadenken... Mijn leven is te kort om me met zulke miserie bezig te houden.

Om er zeker van te zijn dat deze herrie je bespaard zal blijven mag je niet alleen niet trouwen, je mag ook ongetrouwd geen kinderen krijgen. Behalve via kunstmatige inseminatie. Maar om daarvoor in aanmerking te komen gelden er ook voorwaarden.

Trouwen verplicht overigens niemand meer om kinderen te krijgen. Die tijd is ook voorbij.

[circe]

Maar om daarvoor in aanmerking te komen gelden er ook voorwaarden.

Een eigen inkomen hebben, op eigen benen staan, geen vriend hebben en toch zwanger willen worden lijkt me al voldoende.
enfin, dat is het enige wat het buurmeisje dat ik ken en binnenkort moet bevallen, toch als criterium kan geven.

Mijn dochter kent ook een stuk of twee jonge vrouwen, zonder vriend, die naar de spermabank stapten. Het is alvast eerlijker dan ergens met een one night stand iemand ongewenst vader maken zonder dat hij het weet.

[stevensterk]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

en jij gaat dus tweemaal de schoolreis betalen, en de wintersportreis, en de dokterskosten en de kliniekkosten en de speciale schoenen en de normale schoenen, de sportkledij en de communiekledij, de boterhammetjes en de warme maaltijden, het extra warmwater, de elektriciteit, schoolboeken, inschrijvingsgeld, busabonnement en noem maar op.
Misschien toch eens aan je ouders vragen hoeveel zo'n dingen allemaal kosten.

Hangt er vanaf, mijn ouders hebben hier zeker niet zoveel geld aan uitgegeven. Ben nooit op wintersport geweest, naar de kliniek of dokter. Al mijn kleren waren 2dehands en ik reed met mijn fiets gekocht op de veiling voor 10 euro elke dag naar school(zo'n 12km heen en terug).

[Dutch_Strawberry]

@Circe en Knuppel: Wat zitten jullie hier te zeveren over spermabanken!? Als ik zeg dat ik geen koters wil, dan wil ik er geen. Net zoals ik zeg dat mocht mijn partner kinderen willen en ik niet, dat hij het dan maar kan afbollen. Dit is MIJN leven, en ik beslis wat ik ermee doe en wil doen. Dat hoeft niemand anders voor mij te bepalen. En op die slapeloze nachten zit ik écht niet te wachten, hoor. Noch zie ik uit naar de o zo geliefde pubertijd, waarin je kinderen in kleine duveltjes veranderen. Nee, dan liever sparen voor een reis naar een ver land, daar leer je nog wat van en zo zie je ook nog iets van de wereld. Veel jonge ouders sleuren hun baby overal naartoe en denken dat ze nog alles kunnen doen net zoals ze konden doen voordat die baby er was. Geen wonder dat het zoontje van mijn oudste nicht constant verkouden is, als ze dat kereltje de hoge bergen insleurt op skireis.

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Wat ik probeer duidelijk te maken is dat de extra inspanningen die moeders moeten maken als de kinderen constant bij hen zijn, ook wel mogen gecompenseerd worden door een bijdrage van de vader. Dit gaat dan verder dan de kosten voor eten en kleding en school en hobby's.

Of vind jij het dan normaal dat HIJ dagelijks zijn hobby kan uitoefenen, terwijl ZIJ geen stap kan verzetten zonder een babysit te moeten betalen?


wat een jaloerse achterlijke macho instelling! Vrouwen die zichzelf financieel goed kunnen bedruipen hoeven helemaal geen "nieuw leven" met een andere man. Ik ken méér vrouwen die liever single en happy door het leven gaan, dan mannen, want die hebben gewoonlijk liever steeds een nieuwe huishoudster nodig. Ik ken in mijn naaste vriendenkring enkel hertrouwde mannen, geen van de vrouwen zijn hertrouwd. Allen hadden een goede job, sommigen zijn rijke erfgenamen.



so? Wat is er daar zo speciaal aan? Ze betaalde dus wel alimentatie voor de kinderen. Dat is meer dan dat vele moeders kunnen zeggen.

Allemaal eenvoudig op te lossen door systematisch bilocatie toe te passen. Elke ouder trekt dan zijn plan en voert zijn eigen huishouden hoe hij/zij het wil.
Van zodra dat kinderen niet 50/50 bij de twee ouders wonen krijg je (logisch) de vraag tot alimentatie voor die kinderen. En dan verval je in het overgrote gedeelte van de situaties voor jaren met ruzie om geld. Je was met twee om ze te maken, dus moet je ze alletwee opvoeden en de kost daarvoor dragen.
Geen bilocatie = de quasi zekerheid van een permanente ruzie.

[Pandareus]

[quote]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Maar waarom zouden we het niet mogen vastzetten op een spaarboek op hun naam zodat ze daar later de vruchten vanaf werpen?

Het antwoord ligt voor de hand : alimentatie gaat over de kost van opvoeding. Niet over een spaarpotje voor de kinderen of wie dan ook.

Een moeder die normaal gezien hoort rond te komen zou zo'n aanbod toch niet afslaan, tenzij ze egoïstisch uit is op dat geld?

Ik denk eerder dat jij wil proberen nog onrechtstreeks controle uit te oefenen op die centen.

Let wel, de vader deelt nog wel mee de kosten van school, ziekenzorg, etc....

Daar gaat alimentatie voor de kinderen nu net over. De rechtbank zou in principe het alimentatiebedrag op een correcte manier hebben moeten begroten. Daarbij zal men zeker géén 'spaarpotje' beogen.

Maar reken eens uit, ge spaart meer dan tien jaar maandelijks een €60 tot €150 per kind tot ze op eigen benen willen leven.

Ik zou zeggen : doen ! (van jouw eigen geld hee). Wat zij doet met haar inkomen is haar eigen zaak.

Toegegeven, het zou beide partijen moeten motiveren zo'n vooruitzicht voor hun kind te creëren. Als de vrouw uit jaloezie en wrok pure machtspelletjes begint te spelen en enkel uit is op geld en de rechter weigert zulke aanboden, is er toch iets mis?

Je schijnt iets over het hoofd te zien : je bent gescheiden. De logische consequentie is dat jullie niet langer samen zulke beslissingen nemen.

Heeft de vader dan niet het recht te zien naar waar dat geld gaat?
Ik kan ook 400 incasseren en maar 150 uitgeven en de ziekenzorg verder op den andere verhalen he. Ja dat werkt natuurlijk ook.

Niemand heeft inzagerecht in het bestedingspatroon van zijn/haar ex. Het zou er maar aan mankeren ook. Het is me niet duidelijk wat je wil zeggen met de uitgaven van ziekenzorg verder verhalen op de ander...

[cookie monster]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Kunnen die lozers hun alimentatie niet gewoon betalen ?

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Dutch_Strawberry

@Circe en Knuppel: Wat zitten jullie hier te zeveren over spermabanken!? Als ik zeg dat ik geen koters wil, dan wil ik er geen. Net zoals ik zeg dat mocht mijn partner kinderen willen en ik niet, dat hij het dan maar kan afbollen. Dit is MIJN leven, en ik beslis wat ik ermee doe en wil doen. Dat hoeft niemand anders voor mij te bepalen. En op die slapeloze nachten zit ik écht niet te wachten, hoor. Noch zie ik uit naar de o zo geliefde pubertijd, waarin je kinderen in kleine duveltjes veranderen. Nee, dan liever sparen voor een reis naar een ver land, daar leer je nog wat van en zo zie je ook nog iets van de wereld. Veel jonge ouders sleuren hun baby overal naartoe en denken dat ze nog alles kunnen doen net zoals ze konden doen voordat die baby er was. Geen wonder dat het zoontje van mijn oudste nicht constant verkouden is, als ze dat kereltje de hoge bergen insleurt op skireis.

Kinderen zijn ook een rijkdom en kunnen erg leuk zijn, het is een cliché maar zo is het. zonder kinderen word je gegarandeerd alleen oud.

Kinderen in BelgiË worden veel te veel beschermd. In feite kunnen ze overal mee, ze zullen er geen trauma aan overhouden maar net een leuke en leerrijke tijd. Geen toeval dat Obama zowat in heel de wereld gezeten heeft toen hij opgroeide.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Vergeet er niet bij te vertellen dat kinderen van 15 en 16 zélf mogen beslissen bij wie van hun ouders ze willen zijn. Dat recht hebben ze echter maar vanaf een bepaalde leeftijd. Tot die leeftijd hebben ze dus in de regel zowel bij hun vader als bij hun moeder vertoeft.

Het kan best zijn dat de moeder de kinderen tegen de vader opzet, maar dat kan ook andersom het geval zijn.
Kinderen zij hoe dan ook niet dom. Ze "kennen" hun ouders niet alleen als ze 15/16 jaar oud zijn. Ze halen bovendien uit de situatie wat er uit te halen is. Krijgen ze niet gedaan van hun moeder wat ze gedaan willen hebben, dan proberen ze het wel bij de vader. En andersom.

Dit is niet helemaal juist.

Vanaf hun 12 jaar kunnen kinderen naar de rechtbank stappen om gehoord te worden en kunnen ze vragen om van de uitvoering van een gerechtelijke beslissing ontheven te worden.

Maar tot hun 18de verjaardag zijn ze verplicht zich te houden aan het vonnis uitgesproken bij de echtscheiding of tot de jeugdrechter het kind van de verplichting ontheft.

Een +12 jarige kan zelfs vervolgd en veroordeeld worden voor het niet naleven van regels in het echtscheidingsvonnis.

[Hoomer]

Zonder woorden;

[Peche]

[quote=Pandareus;7082853]

Het antwoord ligt voor de hand : alimentatie gaat over de kost van opvoeding. Niet over een spaarpotje voor de kinderen of wie dan ook.


Ik denk eerder dat jij wil proberen nog onrechtstreeks controle uit te oefenen op die centen.

Daar gaat alimentatie voor de kinderen nu net over. De rechtbank zou in principe het alimentatiebedrag op een correcte manier hebben moeten begroten. Daarbij zal men zeker géén 'spaarpotje' beogen.


Ik zou zeggen : doen ! (van jouw eigen geld hee). Wat zij doet met haar inkomen is haar eigen zaak.

Je schijnt iets over het hoofd te zien : je bent gescheiden. De logische consequentie is dat jullie niet langer samen zulke beslissingen nemen.



Niemand heeft inzagerecht in het bestedingspatroon van zijn/haar ex. Het zou er maar aan mankeren ook. Het is me niet duidelijk wat je wil zeggen met de uitgaven van ziekenzorg verder verhalen op de ander...

Dus als ge alimentatie betaalt, betaal je geen ziekenzorg, school, kleding, hobby's meer voor je kinderen?

[Pandareus]

[quote=Peche;7083081]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Dus als ge alimentatie betaalt, betaal je geen ziekenzorg, school, kleding, hobby's meer voor je kinderen?

Je vraagstelling is veel te algemeen.
Ik veronderstel dat de situatie waarover je spreekt er een is waar géén bilocatie is ? (anders zou er automatisch geen alimentatie zijn).

Als jij nu alimentatie voor je kinderen moet betalen aan je ex, zit daar de kost voor ziekenzorg, school, kleding en hobby's in verwerkt. Dat is het doel van alimentatie. Het gaat natuurlijk niet op dat de ex partner die alimentatie voor de kinderen krijgt later nog met rekeningen komt zwaaien.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Dan heeft die man zijn leven opgeofferd om voor jullie te zorgen.

Jullie zullen, hoe graag jullie ook willen, een man nooit begrijpen. Laat een man zijn ding doen en je zal meestal een goede man hebben, verplicht een man dingen te doen die tegen zijn natuur ingaan en je zal niet lang een man hebben.
Het is geen fabeltje hoor dat een man bij zijn minnares tot rust kan komen, een rust die hij bij zijn vrouw nooit zal vinden wegens steeds nieuwe eisen, eisen die steeds verder gaan.

Ga je dat ook tegen mij durven zeggen?

Ik ben een man.

Een man die naar een minnares loopt heeft niets begrepen van wat een relatie betekend en hoort niet thuis in een relatie.

In een relatie bestaat de vorm IK niet meer, maar enkel nog de vorm WIJ.
Het is dus niet meer dan normaal dat je samen de zaken aanpakt en de taken samen uitvoerd.

Wat is trouwens tegen de natuur van de man?
Het bij één vrouw houden?
Helpen in het huishouden?
Zijn vrouw eens haar zin geven?
Dingen samen met zijn vrouw doen, in plaats van op café te kruipen?

Moet jou vrouw dan een madam op straat zijn, in huis meid voor alle werk zijn en de hoer in bed zijn en verder haar mond houden en jou je zin laten doen?

Komaan zeg.

Als je aan een relatie begint, weet je dat je ophoud met enkel naar jezelf te kijken.
Vanaf dan kom je partner op de eerste plaats en word jij een tweederangsburger.

Haar dromen zijn jou bevelen.

Voor de vrouw geld dit trouwens ook.

Begin je aan een relatie, dan is je relatie je hobby en is je hobby je relatie.
En je aanvaard aanvaard dat je partner niet perfect en foutloos is.

Wie dus aan een relatie begint moet weten dat die relatie zijn/haar levensdoel moet zijn en de partner als een godin/god moet behandeld worden.


Begin je aan kinderen, dan gelden er nog andere strengere regels.

Vanaf dan ben je zelfs geen tweederangsburger meer, maar nog slechts een derderrangsburger.

Vanaf het verwekken van het eerste kind, heeft dat kind recht op een voorrangsbehandeling en moet je leven in het teken van dat kind staan.

Dit wil zeggen dat jou leven volledig op het belang van dat kind moet afgestemd worden.

Slapen doe je nog als je de kans krijgt, want jij moet er zijn voor dat kind.
Bij het eten heeft dat kind voorrang op jou.
Dit wil zeggen, dat als er nog 2 sneedjes brood in huis zijn, die naar jou kind gaan en jij het steld met wat je kind niet opeet.
Dat wil zeggen dat als jij wil gaan feesten, maar je kind wil gaan voetballen, jou feestje aan je voorbij gaat.

Je levenstaak is je kind en je kind is je levenstaak.


Wie aan kinderen begint, moet weten dat hij/zij zichzelf omvormd tot slaaf/slavin van de noden van zijn/haar kind.

En je stopt pas met ouder zijn op de dag dat je kinderen je begraven.


En wat er gebeurd in je omgeving en hoeveel luxe andere ten toon stellen, speelt geen rol.

[Peche]

Haar dromen zijn jouw bevelen, WAHAHAAHAHAHAHHAHAHAHAHA

[Hoomer]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Ga je dat ook tegen mij durven zeggen?

Ik ben een man.

Een man die naar een minnares loopt heeft niets begrepen van wat een relatie betekend en hoort niet thuis in een relatie.

In een relatie bestaat de vorm IK niet meer, maar enkel nog de vorm WIJ.
Het is dus niet meer dan normaal dat je samen de zaken aanpakt en de taken samen uitvoerd.

Wat is trouwens tegen de natuur van de man?
Het bij één vrouw houden?
Helpen in het huishouden?
Zijn vrouw eens haar zin geven?
Dingen samen met zijn vrouw doen, in plaats van op café te kruipen?

Moet jou vrouw dan een madam op straat zijn, in huis meid voor alle werk zijn en de hoer in bed zijn en verder haar mond houden en jou je zin laten doen?

Komaan zeg.

Als je aan een relatie begint, weet je dat je ophoud met enkel naar jezelf te kijken.
Vanaf dan kom je partner op de eerste plaats en word jij een tweederangsburger.

Haar dromen zijn jou bevelen.

Voor de vrouw geld dit trouwens ook.

Begin je aan een relatie, dan is je relatie je hobby en is je hobby je relatie.
En je aanvaard aanvaard dat je partner niet perfect en foutloos is.

Wie dus aan een relatie begint moet weten dat die relatie zijn/haar levensdoel moet zijn en de partner als een godin/god moet behandeld worden.


Begin je aan kinderen, dan gelden er nog andere strengere regels.

Vanaf dan ben je zelfs geen tweederangsburger meer, maar nog slechts een derderrangsburger.

Vanaf het verwekken van het eerste kind, heeft dat kind recht op een voorrangsbehandeling en moet je leven in het teken van dat kind staan.

Dit wil zeggen dat jou leven volledig op het belang van dat kind moet afgestemd worden.

Slapen doe je nog als je de kans krijgt, want jij moet er zijn voor dat kind.
Bij het eten heeft dat kind voorrang op jou.
Dit wil zeggen, dat als er nog 2 sneedjes brood in huis zijn, die naar jou kind gaan en jij het steld met wat je kind niet opeet.
Dat wil zeggen dat als jij wil gaan feesten, maar je kind wil gaan voetballen, jou feestje aan je voorbij gaat.

Je levenstaak is je kind en je kind is je levenstaak.


Wie aan kinderen begint, moet weten dat hij/zij zichzelf omvormd tot slaaf/slavin van de noden van zijn/haar kind.

En je stopt pas met ouder zijn op de dag dat je kinderen je begraven.


En wat er gebeurd in je omgeving en hoeveel luxe andere ten toon stellen, speelt geen rol.

Jantje, je hebt duidelijk geen bal begrepen van de posting waarop je reageert.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Je vraagstelling is veel te algemeen.
Ik veronderstel dat de situatie waarover je spreekt er een is waar géén bilocatie is ? (anders zou er automatisch geen alimentatie zijn).

Als jij nu alimentatie voor je kinderen moet betalen aan je ex, zit daar de kost voor ziekenzorg, school, kleding en hobby's in verwerkt. Dat is het doel van alimentatie. Het gaat natuurlijk niet op dat de ex partner die alimentatie voor de kinderen krijgt later nog met rekeningen komt zwaaien.

Nee, dit is niet automatisch.

Binnen onderhoudsgeld, zit wel een bezoek aan de huisarts, maar binnen de meeste vonnissen, zit er een regel dat de niet opvoedende ouder moet bijspringen als er extra medische kosten zijn.

Ook als het kind na het secundaire verder studeerd, kan in het vonnis staan dat de niet opvoedende ouder 1/2 van de niet door de studiebeurs gedekt kosten moet betalen.


En zo een geval waar de vader op enkele km van de unif woont en het kind toch op kot wilde.

Moeder en vader moesten elke de helft van de niet gedekte studiekosten betalen.
De moeder is naar de vader gaan vragen of hij de plaats had om het kind bij hem op kot te laten komen tijdens de opleiding, dit om de kosten te drukken en toezicht op het studiegedrag van hun kind te hebben.
Vader zag dit niet zitten, want hij was bang dat het een poging was om van de moeder om hem alleen voor de studiekosten te laten opdraaien.
De moeder is naar de rechtbank gestapt om vader en kind haar voorstel op te leggen.

Het vonnis luide dat vader en kind niet verplicht worden om samen te wonen, daar beide meerderjarig zijn, maar de moeder word wel ontheft van de verplichting om bij te dragen aan de kosten voor het kot en het kind krijgt een onderhoudsgeld van 280€ toegekend van vader, 140€, het bedrag dat de moeder ontving voor hem en van de moeder, 140€, een evenwaardige bijdragen als deze van de vader, plus het kindergeld van het oudste kind.

Vader en kind moeten zelf samen de kosten voor het kot dragen.

Beide ouders moeten de niet door de studiebeurs gedekte studiekosten evenredig dragen, doch het kind is verplicht te zorgen dat het in elke jaar slechts 1 keer moet doorlopen.

Vanaf het ogenblik dat het kind een jaar moet dubbelen, word de moeder van alle verdere verplichtingen ontheven en vallen de kosten volledig op de vader, daar hij weigert het kind bij hem in huis te nemen en zo toezicht te houden op het studiegedrag.

Het kind dubbelde reeds het eerste jaar.
Het daarom volgende jaar verplichte de vader het bij hem te wonen tijdens de studies of te gaan werken.

De 2 andere kinderen heeft hij direct in huis genomen toen ze hoger studie gingen doen.
Geen van de 3 heeft daarna nog een jaar moeten dubbelen.

De moeder heeft steeds haar deel van de studiekosten betaald en hem steeds braaf het onderhoudsgeld en kindergeld doorgestort.
Het jaar dat de oudste dubbelde heeft ze echter de studiekosten niet gedeelt, wel onderhoudsgeld betaald, hoewel ze ook van die verplichting ontheven was.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Jantje, je hebt duidelijk geen bal begrepen van de posting waarop je reageert.

Toch wel.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Haar dromen zijn jouw bevelen, WAHAHAAHAHAHAHHAHAHAHAHA

Het verwezelijke ervan moet wil binnen je mogelijkheden blijven.
En het geld in beide richtingen.
Jou dromen zijn haar bevelen.


En als dat je gevoel niet is binnen je relatie, begin dan zeker niet aan kinderen.
Want hun dromen zijn dan niet enkel jou bevelen, maar zelfs de enige dromen die je nog mag en kan hebben.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Dus als ge alimentatie betaalt, betaal je geen ziekenzorg, school, kleding, hobby's meer voor je kinderen?

Dat hangt volledig af van de omschrijving in het vonnis.

Ken zo een moeder die slechts 100€ per maand per kind aan onderhoudsgeld ontvangt.

Maar ziekenzorg, schoolgeld, kledij en hobby's moeten gedeeld worden.

Beide ouders hebben dan ook beslissingsrecht in die zaken.
In geval de uitgaven niet besproken is of zonder toelating van de andere ouder, draait de uitgevende ouder zelf op voor de kosten.

De moeder kan dus niet zomaar het kind een dure hobby laten uitoefenen en de rekening naar de vader sturen.

Maar dankzij dit vonnis kan de vader zijn kinderen op de hospitalisatieverzekering van zijn werk zetten en de kosten voor ziekenzorg drukken.