Vlaams-Nationalisen hebben een mentale handicap. dixit De Croo - Pagina 24

system · 12 april 2007, 18:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Zwartengeel

Dan toch liever nationalisme voor een staat in wording dan voor eentje in staat van ontbinding.

Misschien voor 2050 indien we de Standaard mogen geloven.

Maar tegen die tijd is de allerlaatste paus reeds dood en is het einde van de wereld nabij volgens de katholieke profetieën. En als u me niet gelooft dan moet u het maar eens vragen aan uw vrienden in het VB. Daar zitten veel rasechte paapse katholieken. Die weten dat zeker.

Zwartengeel · 12 april 2007, 18:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Misschien voor 2050 indien we de Standaard mogen geloven.

Maar tegen die tijd is de allerlaatste paus reeds dood en is het einde van de wereld nabij volgens de katholieke profetieën. En als u me niet gelooft dan moet u het maar eens vragen aan uw vrienden in het VB. Daar zitten veel rasechte katholieken. Die weten dat zeker.

Jaja, indien we DS mogen geloven...

Knuppel · 12 april 2007, 18:12

Heb je ook nog andere bronnen of volstaat De Standaard om je gerust te stellen?

Jazeker · 12 april 2007, 18:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Misschien voor 2050 indien we de Standaard mogen geloven.

system · 12 april 2007, 18:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Heb je ook nog andere bronnen of volstaat De Standaard om je gerust te stellen?

Mijn vaderland is Limburg. Het zal me een zorg wezen met de 'andere vaderlanden'. Het wordt tijd dat u dat beseft. Maar ik vind het fijn dat u een ideaal hebt. Hoop doet leven. Bij mij ook.

Knuppel · 12 april 2007, 18:18

Hier is nog iets uit De Standaard van 4 mei 2005...

Oorspronkelijk bericht door Peter Vandermeersch

De regering-Verhofstadt II wankelt. Ze dreigt te vallen over een dossier waarvan ze de voorbije jaren het bestaan minimaliseerde en zelfs ontkende: het communautaire. De premier en zijn paarse ploeg, die zes jaar geleden zoveel hoop op een nieuwe politieke cultuur hadden gewekt, hebben zich vastgereden in een probleem dat al veertig jaar sluimerde. Brussel-Halle-Vilvoorde was goed op weg om een eenzame, wat treurende dinosaurus te worden in het Belgische Jurassic Parc. Nu en dan weerklonk nog het gebrul ,,Splitsing Nu''. Maar meer dan een echo uit een ver verleden was dat niet. Nu is datzelfde BHV het touw waarmee de regering, en met haar waarschijnlijk een politieke generatie, zichzelf langzaam wurgt. Guy Verhofstadt is nog maar een flauwe afspiegeling van de premier die hij was. Zijn regering een machteloos instrument. De commissie Binnenlandse Zaken van het parlement een plaats waarover zelfs doorgewinterde politieke waarnemers met minachting spreken. (Enkel om zichzelf niet totaal belachelijk te maken, kwam de Kamercommissie gisteren niet bijeen). De splitsing van een kiesarrondissement verlamt dus onze instellingen. Leg dit nu eens uit aan het groeiende legertje werklozen. Aan bezorgde bedrijfsleiders. Aan honderdduizenden hardwerkende ondernemers in hun kmo's. Aan Vlamingen die wakker liggen van de onbetaalbaarheid van de sociale zekerheid en de organisatie van hun eindeloopbaan. Aan Belgen die te horen krijgen dat de economische groei is stilgevallen. Peiling na peiling blijkt dat een grote meerderheid van de Vlamingen het niet pikt dat het debat over BHV alles overvleugelt. Peiling na peiling krijgen we te horen dat de Vlaming niet wil dat de regering hierover valt. En toch hebben we ons vastgereden in de crisislogica. Door aan electoraal opbod te doen, dure eden te zweren en onverwijlde woorden in het Vlaams regeerakkoord te schrijven. Door de dynamiek te onderschatten van asymmetrisch samengestelde regeringen van het land en de gewesten. Dat de Vlamingen in hun regeerakkoord tot de splitsing besloten, en dat niet deden op het federale forum, was misschien niet elegant, maar wel terecht. De blijvende band tussen Franstalige kiezers die zich in Vlaanderen wensen te vestigen en Brussel staat haaks op de inrichting van onze federale staat. De wens van de Vlamingen om daar een eind aan te maken - al dan niet met uitdovende inschrijvingsrechten - is het logisch gevolg van de staatshervormingen. En een helder antwoord op het arrest van het Arbitragehof. Het wordt steeds duidelijker dat de Franstalige partijen halsstarrig weigeren om op een loyale manier deze logica toe te passen. Dat Elio di Rupo en Didier Reynders met de blijvende eis voor een uitbreiding van Brussel de lat voor een splitsing deze week dusdanig hoog legden, toont dat ze zelfs geen compromis willen nastreven. Vlaanderen kijkt verbaasd naar dat blufpoker. Als de regering over dit dossier valt, en we mogelijk naar de stembus moeten, wordt het in Vlaanderen ongetwijfeld een krachtmeting tussen de klassieke partijen en het Vlaams Belang. Maar na de strijd om Brussel-Halle-Vilvoorde - en met de houding van de Franstaligen in het geheugen - wordt de echte inzet misschien wel het voortbestaan van België. Want zelfs bij heel gematigde Vlamingen stijgt de wrevel over zoveel onverzettelijke zelfgenoegzaamheid.

Jazeker · 12 april 2007, 18:19

Tegenwoordig zijn het Guy Tegenbos (BELGIE STAAT ER WEER!) en Bart Brinckman (PAARS STAAT ER WEER!) die zich mogen uitleven bij DS...

Knuppel · 12 april 2007, 18:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Mijn vaderland is Limburg. Het zal me een zorg wezen met de 'andere vaderlanden'. Het wordt tijd dat u dat beseft. Maar ik vind het fijn dat u een ideaal hebt. Hoop doet leven. Bij mij ook.

Ik begrijp je.
Limburg ligt in Belgique.

Toch nog tot 2050 als we De Standaard mogen geloven....

Hans1 · 12 april 2007, 18:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Hier is nog iets uit De Standaard van 4 mei 2005...

Oorspronkelijk bericht door Peter Vandermeersch

De regering-Verhofstadt II wankelt. Ze dreigt te vallen over een dossier waarvan ze de voorbije jaren het bestaan minimaliseerde en zelfs ontkende: het communautaire. De premier en zijn paarse ploeg, die zes jaar geleden zoveel hoop op een nieuwe politieke cultuur hadden gewekt, hebben zich vastgereden in een probleem dat al veertig jaar sluimerde. Brussel-Halle-Vilvoorde was goed op weg om een eenzame, wat treurende dinosaurus te worden in het Belgische Jurassic Parc. Nu en dan weerklonk nog het gebrul ,,Splitsing Nu''. Maar meer dan een echo uit een ver verleden was dat niet. Nu is datzelfde BHV het touw waarmee de regering, en met haar waarschijnlijk een politieke generatie, zichzelf langzaam wurgt. Guy Verhofstadt is nog maar een flauwe afspiegeling van de premier die hij was. Zijn regering een machteloos instrument. De commissie Binnenlandse Zaken van het parlement een plaats waarover zelfs doorgewinterde politieke waarnemers met minachting spreken. (Enkel om zichzelf niet totaal belachelijk te maken, kwam de Kamercommissie gisteren niet bijeen). De splitsing van een kiesarrondissement verlamt dus onze instellingen. Leg dit nu eens uit aan het groeiende legertje werklozen. Aan bezorgde bedrijfsleiders. Aan honderdduizenden hardwerkende ondernemers in hun kmo's. Aan Vlamingen die wakker liggen van de onbetaalbaarheid van de sociale zekerheid en de organisatie van hun eindeloopbaan. Aan Belgen die te horen krijgen dat de economische groei is stilgevallen. Peiling na peiling blijkt dat een grote meerderheid van de Vlamingen het niet pikt dat het debat over BHV alles overvleugelt. Peiling na peiling krijgen we te horen dat de Vlaming niet wil dat de regering hierover valt. En toch hebben we ons vastgereden in de crisislogica. Door aan electoraal opbod te doen, dure eden te zweren en onverwijlde woorden in het Vlaams regeerakkoord te schrijven. Door de dynamiek te onderschatten van asymmetrisch samengestelde regeringen van het land en de gewesten. Dat de Vlamingen in hun regeerakkoord tot de splitsing besloten, en dat niet deden op het federale forum, was misschien niet elegant, maar wel terecht. De blijvende band tussen Franstalige kiezers die zich in Vlaanderen wensen te vestigen en Brussel staat haaks op de inrichting van onze federale staat. De wens van de Vlamingen om daar een eind aan te maken - al dan niet met uitdovende inschrijvingsrechten - is het logisch gevolg van de staatshervormingen. En een helder antwoord op het arrest van het Arbitragehof. Het wordt steeds duidelijker dat de Franstalige partijen halsstarrig weigeren om op een loyale manier deze logica toe te passen. Dat Elio di Rupo en Didier Reynders met de blijvende eis voor een uitbreiding van Brussel de lat voor een splitsing deze week dusdanig hoog legden, toont dat ze zelfs geen compromis willen nastreven. Vlaanderen kijkt verbaasd naar dat blufpoker. Als de regering over dit dossier valt, en we mogelijk naar de stembus moeten, wordt het in Vlaanderen ongetwijfeld een krachtmeting tussen de klassieke partijen en het Vlaams Belang. Maar na de strijd om Brussel-Halle-Vilvoorde - en met de houding van de Franstaligen in het geheugen - wordt de echte inzet misschien wel het voortbestaan van België. Want zelfs bij heel gematigde Vlamingen stijgt de wrevel over zoveel onverzettelijke zelfgenoegzaamheid.

Ultiem nutteloos gespartel van uitstervende Vlaams-nationalisten.

system · 12 april 2007, 18:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Hier is nog iets uit De Standaard van 4 mei 2005...

Oorspronkelijk bericht door Peter Vandermeersch

De regering-Verhofstadt II wankelt. Ze dreigt te vallen over een dossier waarvan ze de voorbije jaren het bestaan minimaliseerde en zelfs ontkende: het communautaire. De premier en zijn paarse ploeg, die zes jaar geleden zoveel hoop op een nieuwe politieke cultuur hadden gewekt, hebben zich vastgereden in een probleem dat al veertig jaar sluimerde. Brussel-Halle-Vilvoorde was goed op weg om een eenzame, wat treurende dinosaurus te worden in het Belgische Jurassic Parc. Nu en dan weerklonk nog het gebrul ,,Splitsing Nu''. Maar meer dan een echo uit een ver verleden was dat niet. Nu is datzelfde BHV het touw waarmee de regering, en met haar waarschijnlijk een politieke generatie, zichzelf langzaam wurgt. Guy Verhofstadt is nog maar een flauwe afspiegeling van de premier die hij was. Zijn regering een machteloos instrument. De commissie Binnenlandse Zaken van het parlement een plaats waarover zelfs doorgewinterde politieke waarnemers met minachting spreken. (Enkel om zichzelf niet totaal belachelijk te maken, kwam de Kamercommissie gisteren niet bijeen). De splitsing van een kiesarrondissement verlamt dus onze instellingen. Leg dit nu eens uit aan het groeiende legertje werklozen. Aan bezorgde bedrijfsleiders. Aan honderdduizenden hardwerkende ondernemers in hun kmo's. Aan Vlamingen die wakker liggen van de onbetaalbaarheid van de sociale zekerheid en de organisatie van hun eindeloopbaan. Aan Belgen die te horen krijgen dat de economische groei is stilgevallen. Peiling na peiling blijkt dat een grote meerderheid van de Vlamingen het niet pikt dat het debat over BHV alles overvleugelt. Peiling na peiling krijgen we te horen dat de Vlaming niet wil dat de regering hierover valt. En toch hebben we ons vastgereden in de crisislogica. Door aan electoraal opbod te doen, dure eden te zweren en onverwijlde woorden in het Vlaams regeerakkoord te schrijven. Door de dynamiek te onderschatten van asymmetrisch samengestelde regeringen van het land en de gewesten. Dat de Vlamingen in hun regeerakkoord tot de splitsing besloten, en dat niet deden op het federale forum, was misschien niet elegant, maar wel terecht. De blijvende band tussen Franstalige kiezers die zich in Vlaanderen wensen te vestigen en Brussel staat haaks op de inrichting van onze federale staat. De wens van de Vlamingen om daar een eind aan te maken - al dan niet met uitdovende inschrijvingsrechten - is het logisch gevolg van de staatshervormingen. En een helder antwoord op het arrest van het Arbitragehof. Het wordt steeds duidelijker dat de Franstalige partijen halsstarrig weigeren om op een loyale manier deze logica toe te passen. Dat Elio di Rupo en Didier Reynders met de blijvende eis voor een uitbreiding van Brussel de lat voor een splitsing deze week dusdanig hoog legden, toont dat ze zelfs geen compromis willen nastreven. Vlaanderen kijkt verbaasd naar dat blufpoker. Als de regering over dit dossier valt, en we mogelijk naar de stembus moeten, wordt het in Vlaanderen ongetwijfeld een krachtmeting tussen de klassieke partijen en het Vlaams Belang. Maar na de strijd om Brussel-Halle-Vilvoorde - en met de houding van de Franstaligen in het geheugen - wordt de echte inzet misschien wel het voortbestaan van België. Want zelfs bij heel gematigde Vlamingen stijgt de wrevel over zoveel onverzettelijke zelfgenoegzaamheid.

Inderdaad. Vraag is altijd of de soep zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend. Maar toch, de franstaligen zullen moeten beseffen dat zij niet kunnen blijven blokkeren tegen de wil van de meerderheid. Daar ben ik het met de Standaard eens. U ziet, de Standaard zegt wel degelijk nuttige dingen. U zou dit laatste misschien kunnen onthouden.

Knuppel · 12 april 2007, 18:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Tegenwoordig zijn het Guy Tegenbos (BELGIE STAAT ER WEER!) en Bart Brinckman (PAARS STAAT ER WEER!) die zich mogen uitleven bij DS...

Blijkbaar blaast de wind tegenwoordig nogal uit veranderlijke richtingen in Belgique.
Er zal storm op komst zijn...

Jazeker · 12 april 2007, 18:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Blijkbaar blaast de wind tegenwoordig nogal uit veranderlijke richtingen in Belgique.
Er zal storm op komst zijn...

Amaai. Er moet gewoon doodsangst en hyperpaniek heersen daar op de loge.

Knuppel · 12 april 2007, 18:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Inderdaad. Vraag is altijd of de soep zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend. Maar toch, de franstaligen zullen moeten beseffen dat zij niet kunnen blijven blokkeren tegen de wil van de meerderheid. Daar ben ik het met de Standaard eens. U ziet, de Standaard zegt wel degelijk nuttige dingen. U zou dit laatste misschien kunnen onthouden.

Daar heeft De Croo intussen ook al een oplossing voor gevonden, hoor.
Paars gaat door met een minderheidsregering.

En de Vlamingen zullen gewoon toekijken....

Je zit dus nog een paar maanden veilig in ons Limburgse vaderland.

system · 12 april 2007, 18:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Daar heeft De Croo intussen ook al een oplossing voor gevonden, hoor.
Paars gaat door met een minderheidsregering.

En de Vlamingen zullen gewoon toekijken....

Je zit dus nog een paar maanden veilig in ons Limburgse vaderland.

Limburg mi landj, mi sjoen landj!

system · 12 april 2007, 18:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Ik begrijp je.
Limburg ligt in Belgique.

Toch nog tot 2050 als we De Standaard mogen geloven....

Het zal me worst wezen waar Limburg ligt. Maar het ligt er schoon, hiel hiel sjoen.

Knuppel · 12 april 2007, 18:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Het zal me worst wezen waar Limburg ligt. Maar het ligt er schoon, hiel hiel sjoen.

Elke Vlaamse provincie ligt mooi op haar plaats.
Ook Limburg.

system · 12 april 2007, 18:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Elke Vlaamse provincie ligt mooi op haar plaats.
Ook Limburg.

Dat zal wel, maar Limburg zeker.

system · 12 april 2007, 18:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan Meuleman

Dat is stout hé. Dat mag natuurlijk niet. Alé, paars doet zo veel en zo goed, en de oppositie voert daar oppositie tegen.
Misschien kan de oppositie verboden worden?

Paars regeert en probeert aan de macht te blijven. Dat is de essentie van de politiek. Paars maakt fouten, af en toe zelfs grove fouten. Maar al bij al doet paars het niet zo slecht. Toch zeker niet slechter dan onze buurlanden. Ik zou zelfs durven beweren integendeel. Als het slecht is moet dit kunnen gezegd worden. Geen probleem. Maar als het goed is moeten we we het ook durven zeggen. De vraag zal altijd blijven: doen de anderen het beter? Ging het beter onder Dehaene?

Hans1 · 12 april 2007, 19:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Elke Vlaamse provincie ligt mooi op haar plaats.
Ook Limburg.

ALS ze Vlaams was. Als...

Hans1 · 12 april 2007, 19:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Inderdaad. Vraag is altijd of de soep zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend. Maar toch, de franstaligen zullen moeten beseffen dat zij niet kunnen blijven blokkeren tegen de wil van de meerderheid. Daar ben ik het met de Standaard eens. U ziet, de Standaard zegt wel degelijk nuttige dingen. U zou dit laatste misschien kunnen onthouden.

Ik ben ook tegen immobilisme. Vandaar dat ik zeg dat we niet rap genoeg het unitarisme kunnen herstellen.

12 april 2007, 18:12	#463
Knuppel Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Vlaanderen Berichten: 117.759	Heb je ook nog andere bronnen of volstaat De Standaard om je gerust te stellen? __________________ Het Oosten: De kiezer heeft niet altijd gelijk. De kiezer heeft alleen gelijk als hij stemt zoals Het Oosten het zou willen.

12 april 2007, 18:18	#466
Knuppel Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Vlaanderen Berichten: 117.759	Hier is nog iets uit De Standaard van 4 mei 2005... Oorspronkelijk bericht door Peter Vandermeersch De regering-Verhofstadt II wankelt. Ze dreigt te vallen over een dossier waarvan ze de voorbije jaren het bestaan minimaliseerde en zelfs ontkende: het communautaire. De premier en zijn paarse ploeg, die zes jaar geleden zoveel hoop op een nieuwe politieke cultuur hadden gewekt, hebben zich vastgereden in een probleem dat al veertig jaar sluimerde. Brussel-Halle-Vilvoorde was goed op weg om een eenzame, wat treurende dinosaurus te worden in het Belgische Jurassic Parc. Nu en dan weerklonk nog het gebrul ,,Splitsing Nu''. Maar meer dan een echo uit een ver verleden was dat niet. Nu is datzelfde BHV het touw waarmee de regering, en met haar waarschijnlijk een politieke generatie, zichzelf langzaam wurgt. Guy Verhofstadt is nog maar een flauwe afspiegeling van de premier die hij was. Zijn regering een machteloos instrument. De commissie Binnenlandse Zaken van het parlement een plaats waarover zelfs doorgewinterde politieke waarnemers met minachting spreken. (Enkel om zichzelf niet totaal belachelijk te maken, kwam de Kamercommissie gisteren niet bijeen). De splitsing van een kiesarrondissement verlamt dus onze instellingen. Leg dit nu eens uit aan het groeiende legertje werklozen. Aan bezorgde bedrijfsleiders. Aan honderdduizenden hardwerkende ondernemers in hun kmo's. Aan Vlamingen die wakker liggen van de onbetaalbaarheid van de sociale zekerheid en de organisatie van hun eindeloopbaan. Aan Belgen die te horen krijgen dat de economische groei is stilgevallen. Peiling na peiling blijkt dat een grote meerderheid van de Vlamingen het niet pikt dat het debat over BHV alles overvleugelt. Peiling na peiling krijgen we te horen dat de Vlaming niet wil dat de regering hierover valt. En toch hebben we ons vastgereden in de crisislogica. Door aan electoraal opbod te doen, dure eden te zweren en onverwijlde woorden in het Vlaams regeerakkoord te schrijven. Door de dynamiek te onderschatten van asymmetrisch samengestelde regeringen van het land en de gewesten. Dat de Vlamingen in hun regeerakkoord tot de splitsing besloten, en dat niet deden op het federale forum, was misschien niet elegant, maar wel terecht. De blijvende band tussen Franstalige kiezers die zich in Vlaanderen wensen te vestigen en Brussel staat haaks op de inrichting van onze federale staat. De wens van de Vlamingen om daar een eind aan te maken - al dan niet met uitdovende inschrijvingsrechten - is het logisch gevolg van de staatshervormingen. En een helder antwoord op het arrest van het Arbitragehof. Het wordt steeds duidelijker dat de Franstalige partijen halsstarrig weigeren om op een loyale manier deze logica toe te passen. Dat Elio di Rupo en Didier Reynders met de blijvende eis voor een uitbreiding van Brussel de lat voor een splitsing deze week dusdanig hoog legden, toont dat ze zelfs geen compromis willen nastreven. Vlaanderen kijkt verbaasd naar dat blufpoker. Als de regering over dit dossier valt, en we mogelijk naar de stembus moeten, wordt het in Vlaanderen ongetwijfeld een krachtmeting tussen de klassieke partijen en het Vlaams Belang. Maar na de strijd om Brussel-Halle-Vilvoorde - en met de houding van de Franstaligen in het geheugen - wordt de echte inzet misschien wel het voortbestaan van België. Want zelfs bij heel gematigde Vlamingen stijgt de wrevel over zoveel onverzettelijke zelfgenoegzaamheid. __________________ Het Oosten: De kiezer heeft niet altijd gelijk. De kiezer heeft alleen gelijk als hij stemt zoals Het Oosten het zou willen.