Russische vlag op het parlement van de Krim

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

dan babbelen al die ukrainers met hun familie in rusland en slaat het vuur helemaal in de pan

Of dan babbelen al die Russen in het mislukte land met hun familie in Rusland. Kan ook he. Waarom wordt de MSM consumerende medemens krampachtig verpakt in een narratief dat gebaseerd is op leugens? Dat zal wel een reden hebben. En het is niet Rusland dat daarmee begonnen is.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Een kleine man die laat zich lokken in de vijand-retoriek, meer bent u niet.

Dat wordt inderdaad met recht en reden tegen Poetin gezegd. Toch weer eens een helder moment van u...

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Of dan babbelen al die Russen in het mislukte land met hun familie in Rusland. Kan ook he. Waarom wordt de MSM consumerende medemens krampachtig verpakt in een narratief dat gebaseerd is op leugens? Dat zal wel een reden hebben. En het is niet Rusland dat daarmee begonnen is.

O jawel, het is zeker Moskou dat begonnen is met al het gestook in Oekraïne met als ultieme doel om het land te destabiliseren. Het is begonnen in 2004 toen de Oekraïens voor de eerste keer een echt westersgezinde president kozen, dan later in 2014 met de bezetting van de Krim en het gestook in de Donbas en, natuurlijk, in 2022 met de open oorlog tegen Oekraïne.

Wat 'consumeert' u trouwens? Als u al eens met een 'bron' afkomt, is het meestal uit het rijtje van de gekende Poetintrollerij. Dat is was puur gebaseerd op halve waarheden en hele leugens.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Een kleine man die laat zich lokken in de vijand-retoriek, meer bent u niet.

Een aanvaller/bezetter is een vijand. Dat is in elke natie ter wereld zo.

Collaboratie met de vijand is waar ook ter wereld een halsmisdaad.

Wie het schoentje past, trekke het aan.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Een aanvaller/bezetter is een vijand. Dat is in elke natie ter wereld zo.

Collaboratie met de vijand is waar ook ter wereld een halsmisdaad.

Wie het schoentje past, trekke het aan.

Aanzetten tot geweld, mijns inziens.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dat wordt inderdaad met recht en reden tegen Poetin gezegd. Toch weer eens een helder moment van u...

Inderdaad zeggen tegen jezelf, daar zit nie veel helderheid in zunne!

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Inderdaad zeggen tegen jezelf, daar zit nie veel helderheid in zunne!

Inderdaad, als ik het tegen mezelf zeg, is er niet veel waarheid in.

Over Poetin echter des te meer!

Ook bij u eindelijk eens een helder moment.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

O jawel, het is zeker Moskou dat begonnen is met al het gestook in Oekraïne met als ultieme doel om het land te destabiliseren. Het is begonnen in 2004 toen de Oekraïens voor de eerste keer een echt westersgezinde president kozen, dan later in 2014 met de bezetting van de Krim en het gestook in de Donbas en, natuurlijk, in 2022 met de open oorlog tegen Oekraïne.

Wat 'consumeert' u trouwens? Als u al eens met een 'bron' afkomt, is het meestal uit het rijtje van de gekende Poetintrollerij. Dat is was puur gebaseerd op halve waarheden en hele leugens.

Lol nee, het gestook kwam van het Westblok en begon al sinds het Ruissisch regime glasnost en perestroika invoerde, en toen hun stokerij in Oekraine arriveerde besloten de Russen om de hen vyandig gestookte terug te denazificeren. Wat eigenlijk gewoon logisch gedrag is, toch?
En uiteraard stuurde het Westblok daar ook op aan, immers, je stookt niet zonder reden hee, ook logisch hee!

En over "bronnen" gesproken, kijk naar de recent ontmaskerde zoveelste leugen van Westblok collaborateurs, beweerden dat het Russische regime haar accijns van 20 naar 25% zou verhogen, alsof dat algemeen was, nee, gelogen, het was enkel voor handelsvertegenwoordigers, en dan nog gecompenseerd door enkele bestaande staatsafdrachten af te schaffen.

Net zo die desinfo dat de Russen inderdaad niet werd beloofd dat de NATO niet zou uitbreiden naar ex Sovjetstaten, dat ze Rusland nooit zouden isoleren, zo die dingen, terwijl originele documenten uit die tijd bewijzen dat Westerse kopstukken wel degelijk die beloften maakten. En TOCH, spijts die bewijzen, blijven Westblokkers liegen. Dat getuigt van fenomenale domheid, want zo doorzichtig liegen is publiek mega afgaan als een gieter. Zichzelf belachelijk maken (a la de Iraakse Comical Ali) tot en met weerzinwekkend, dat is, volk dat je de bons wil geven; En dat is wat we overal in het Westblok waarnemen he? De staatsterreurgolf van 2020 was in het Westblok ongezien. Dat gemoei en gestook zelfs tot in Oekraine, volk haakt en masse af he. Dat is wat er in de Sovjetunie gebeurde en waarom het verging, en dat zal met het Westblok evenzo gaan.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Inderdaad, als ik het tegen mezelf zeg, is er niet veel waarheid in.

Over Poetin echter des te meer!

Ook bij u eindelijk eens een helder moment.

In de post van Nr.10 die je quote, stond "u", niet "Putin".

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Een kleine man die laat zich lokken in de vijand-retoriek, meer bent u niet.

Je blik was niet helder en de rest, blijkende uit 2 posts verder, evenmin.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Net zo die desinfo dat de Russen inderdaad niet werd beloofd dat de NATO niet zou uitbreiden naar ex Sovjetstaten, dat ze Rusland nooit zouden isoleren, zo die dingen, terwijl originele documenten uit die tijd bewijzen dat Westerse kopstukken wel degelijk die beloften maakten. En TOCH, spijts die bewijzen, blijven Westblokkers liegen.

Ok, ik leg u de volgende uitdaging voor: geef mij de naam van het verdrag waarin de belofte van de NAVO zou staan niet uit te breiden naar "ex Sovjetstaten". Graag ook de datum van ondertekening en die van ratificatie. Graag ook de betrokken partijen.

Heel benieuwd naar die "originele documenten"!

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Aanzetten tot geweld, mijns inziens.

Beschrijving van de eeuwenoude realiteit in alle naties ter wereld, meer niet.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ok, ik leg u de volgende uitdaging voor: geef mij de naam van het verdrag waarin de belofte van de NAVO zou staan niet uit te breiden naar "ex Sovjetstaten". Graag ook de datum van ondertekening en die van ratificatie. Graag ook de betrokken partijen.

Heel benieuwd naar die "originele documenten"!

In mijn onderschrift gelinkt onderwerp, in VET ROOD
Zet maar al een zonnebril op, want zoals toen waar te nemen, het stak nogal in de ogen van Westblokkers. Zet misschien ook een mondneusmaskerke op, kwestie van trots rond te kunnen marsjeren met een RealiteitSafeTicket.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Net zo die desinfo dat de Russen inderdaad niet werd beloofd dat de NATO niet zou uitbreiden naar ex Sovjetstaten, dat ze Rusland nooit zouden isoleren, zo die dingen, terwijl originele documenten uit die tijd bewijzen dat Westerse kopstukken wel degelijk die beloften maakten. En TOCH, spijts die bewijzen, blijven Westblokkers liegen.

Welke documenten "bewijzen" dat dan?
En wat betekent het als één of andere westerse politieker wat dan ook beloofd zou hebben aan één of andere Rus?

Dit soort gewichtige geopolitieke zaken wordt onderhandeld in conferenties en dan nauwgezet vastgelegd in internationale verdragen, zodat iedereen er zich kan aan houden.

Welk internationaal verdrag schrijft voor dat de NAVO niet mag uitbreiden?

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

In mijn onderschrift gelinkt onderwerp, in VET ROOD

Daar valt te lezen dat Gorbatsjov zich beklaagt over de Amerikanen en over de NAVO, en dan nog iets van een instituut genaamd "Slavic Studies Panel".

Nergens een spoor van een verdrag waarbij de NAVO belooft niet uit te breiden.

Terug naar af, Erw.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

In mijn onderschrift gelinkt onderwerp, in VET ROOD
Zet maar al een zonnebril op, want zoals toen waar te nemen, het stak nogal in de ogen van Westblokkers. Zet misschien ook een mondneusmaskerke op, kwestie van trots rond te kunnen marsjeren met een RealiteitSafeTicket.

Geen enkel ondertekend en geratificeerd document. U verwijst naar notulen van onderhandelingen. U als zelfverklaarde "autodidact" weet blijkbaar niet dat er tijdens onderhandelingen allerlei pistes worden besproken. Uiteindelijk telt enkel wat als finaal akkoord eruit komt, dat wordt dan op papier gezet, ondertekend en later geratificeerd. Welnu, er is geen enkel document waar er ook maar iets staat wat u beweert. En zeker niet naar "ex Sovjetstaten" (sic), want in die tijd bestond de Sovjet-Unie nog en niemand dacht er toen aan dat de Sovjet-Unie korte tijd erna compleet uit elkaar zou vallen.

Over Gorbatsjov gesproken:

COMMENTARY

Did NATO Promise Not to Enlarge? Gorbachev Says “No”
Steven Pifer
November 6, 2014

It is abundantly evident that Russian President Vladimir Putin is no fan of NATO. Indeed, he displays a pronounced—almost obsessive—antipathy toward the Alliance. He claims that NATO took advantage of Russian weakness after the collapse of the Soviet Union to enlarge to its east, in violation of promises allegedly made to Moscow by Western leaders. But no such promises were made—a point now confirmed by someone who was definitely in a position to know: Mikhail Gorbachev, then president of the Soviet Union.

President Putin’s NATO Narrative
The West’s supposed violation of a pledge not to enlarge NATO has long figured as a key element in Putin’s narrative about (and against) the Alliance. In his bombastic February 2007 speech to the Munich Security Conference, he said:

And we have the right to ask: against whom is this [NATO] expansion intended? And what happened to the assurances our Western partners made after the dissolution of the Warsaw Pact? … I would like to quote the speech of NATO General Secretary Mr. Woerner in Brussels on 17 May 1990. He said at the time that: ‘the fact that we are ready not to place a NATO army outside of German territory gives the Soviet Union a firm security guarantee.” Where are these guarantees?

The Russian president returned to the subject in his March 18, 2014, Kremlin speech justifying Russia’s illegal annexation of Crimea: “… they [Western leaders] have lied to us many times, made decisions behind our backs, placed before us an accomplished fact. This happened with NATO’s expansion to the east, as well as the deployment of military infrastructure at our borders.” Although it has been clear for several years that the Alliance has no appetite for putting Ukraine on a membership track, Putin went on to express horror at the prospect of NATO forces in Crimea: Russian inaction “would have meant that NATO’s navy would be right there in this city of Russia’s military glory [Sevastopol], and this would create not an illusory but a perfectly real threat to the whole of southern Russia.”

Western leaders never pledged not to enlarge NATO, a point that several analysts have demonstrated. Mark Kramer explored the question in detail in a 2009 article in The Washington Quarterly. He drew on declassified American, German and Soviet records to make his case and noted that, in discussions on German reunification in the two-plus-four format (the two Germanys plus the United States, Soviet Union, Britain and France), the Soviets never raised the question of NATO enlargement other than how it might apply in the former German Democratic Republic (GDR).

The West’s NATO Commitment
What the Germans, Americans, British and French did agree to in 1990 was that there would be no deployment of non-German NATO forces on the territory of the former GDR. I was a deputy director on the State Department’s Soviet desk at the time, and that was certainly the point of Secretary James Baker’s discussions with Gorbachev and his foreign minister, Eduard Shevardnadze. In 1990, few gave the possibility of a broader NATO enlargement to the east any serious thought.

The agreement on not deploying foreign troops on the territory of the former GDR was incorporated in Article 5 of the Treaty on the Final Settlement with Respect to Germany, which was signed on September 12, 1990 by the foreign ministers of the two Germanys, the United States, Soviet Union, Britain and France. Article 5 had three provisions:

Until Soviet forces had completed their withdrawal from the former GDR, only German territorial defense units not integrated into NATO would be deployed in that territory.
There would be no increase in the numbers of troops or equipment of U.S., British and French forces stationed in Berlin.
Once Soviet forces had withdrawn, German forces assigned to NATO could be deployed in the former GDR, but foreign forces and nuclear weapons systems would not be deployed there.
When one reads the full text of the Woerner speech cited by Putin, it is clear that the secretary general’s comments referred to NATO forces in eastern Germany, not a broader commitment not to enlarge the Alliance.

Former Soviet President Gorbachev’s View
We now have a very authoritative voice from Moscow confirming this understanding. Russia behind the Headlines has published an interview with Gorbachev, who was Soviet president during the discussions and treaty negotiations concerning German reunification. The interviewer asked why Gorbachev did not “insist that the promises made to you [Gorbachev]—particularly U.S. Secretary of State James Baker’s promise that NATO would not expand into the East—be legally encoded?” Gorbachev replied: “The topic of ‘NATO expansion’ was not discussed at all, and it wasn’t brought up in those years. … Another issue we brought up was discussed: making sure that NATO’s military structures would not advance and that additional armed forces would not be deployed on the territory of the then-GDR after German reunification. Baker’s statement was made in that context… Everything that could have been and needed to be done to solidify that political obligation was done. And fulfilled.”

Gorbachev continued that “The agreement on a final settlement with Germany said that no new military structures would be created in the eastern part of the country; no additional troops would be deployed; no weapons of mass destruction would be placed there. It has been obeyed all these years.” To be sure, the former Soviet president criticized NATO enlargement and called it a violation of the spirit of the assurances given Moscow in 1990, but he made clear there was no promise regarding broader enlargement.

Several years after German reunification, in 1997, NATO said that in the “current and foreseeable security environment” there would be no permanent stationing of substantial combat forces on the territory of new NATO members. Up until the Russian military occupation of Crimea in March, there was virtually no stationing of any NATO combat forces on the territory of new members. Since March, NATO has increased the presence of its military forces in the Baltic region and Central Europe.

Putin is not stupid, and his aides surely have access to the former Soviet records from the time and understand the history of the commitments made by Western leaders and NATO. But the West’s alleged promise not to enlarge the Alliance will undoubtedly remain a standard element of his anti-NATO spin. That is because it fits so well with the picture that the Russian leader seeks to paint of an aggrieved Russia, taken advantage of by others and increasingly isolated—not due to its own actions, but because of the machinations of a deceitful West.

https://www.brookings.edu/articles/d...achev-says-no/

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

In mijn onderschrift gelinkt onderwerp, in VET ROOD

https://forum.politics.be/showthread.php?t=269743

Daar valt te lezen dat Gorbatsjov zich beklaagt over de Amerikanen en over de NAVO, en dan nog iets van een instituut genaamd "Slavic Studies Panel".

Waarom zouden wij van die klachten van meneer Gorbatsjov en van dat "panel" iets moeten aannemen?

Verder nergens een spoor van een verdrag waarbij de NAVO belooft niet uit te breiden.

Terug naar af, Erw.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Daar valt te lezen dat Gorbatsjov zich beklaagt over de Amerikanen en over de NAVO, en dan nog iets van een instituut genaamd "Slavic Studies Panel".

Nergens een spoor van een verdrag waarbij de NAVO belooft niet uit te breiden.

Terug naar af, Erw.

Inderdaad, terug naar af! De arme duts weet blijkbaar niet eens het verschil tussen onderhandelingsnotulen en het finaal akkoord. Al evenmin beseft hij dat in die tijd de Sovjet-Unie in die tijd bestond en NIEMAND het idee had dat de unie uit elkaar zou vallen. Hoe zouden de Sovjetonderhandelaars dan een belofte onderhandeld hebben over een verbod op uitbreiding naar de Sovjetrepublieken...? Hij weet al evenmin dat de onderhandelingen die toen gevoerd werden, niet in de eerste plaats gingen over de NAVO maar wel over de hereniging van Duitsland. En in dat verdrag staat er wel een clausule over de NAVO, een clausule die de NAVO altijd scrupuleus heeft gerespecteerd.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Welke documenten "bewijzen" dat dan?
En wat betekent het als één of andere westerse politieker wat dan ook beloofd zou hebben aan één of andere Rus?

Dit soort gewichtige geopolitieke zaken wordt onderhandeld in conferenties en dan nauwgezet vastgelegd in internationale verdragen, zodat iedereen er zich kan aan houden.

Welk internationaal verdrag schrijft voor dat de NAVO niet mag uitbreiden?

Er is geen enkel verdrag. Zo eenvoudig is het. Het behoort gewoon tot het Russisch propagandanarratief.

LSE British Politics and Policy
March 2nd, 2022
Exposing the myth of Western betrayal of Russia over NATO’s eastern enlargement

Thirty years after the collapse of the Soviet Union, Russia is still peddling the old myth of Western betrayal of Russia by expanding NATO eastward after the end of the Cold War. Both Vladimir Putin and his Foreign Minister, Sergei Lavrov have used this myth to demand formal Western security guarantees and that NATO rules out future membership for Ukraine and other ex-Soviet republics. Kristina Spohr explains why this narrative is based on not only a misinterpretation of the treaty that reunified Germany, but also a misunderstanding of the diplomatic process that led to it.

The Kremlin under Putin finds the security order developed in Europe since the end of the Cold War unacceptable. Fundamental to this order is the principle (enshrined in the 1975 Helsinki Final Act) that each sovereign state is free to choose its own alliances. Russia wants to create instead a buffer zone between itself and the West, thinning the US presence in Europe and once again dividing the continent into spheres of influence. Putin’s reasoning is straightforward enough: he has long viewed NATO enlargement as a threat. To bolster his case, he argues that the Alliance’s ‘open door’ policy is in direct contradiction to ‘Western assurances’ given to the Soviet leadership in 1990 and to Russia after 1991. He is wrong. No such assurances were ever made.

Putin’s myth of Western betrayal is not new. As early as 1993, his predecessor, Boris Yeltsin, called NATO’s eastward expansion ‘illegal’. Four years later, Foreign Minister Yevgeny Primakov, a former adviser to Mikhail Gorbachev and head of Russia’s foreign intelligence service, stated that several Western leaders had ‘told Gorbachev that not one country leaving the Warsaw Pact would enter NATO’. Ten years after that, at the 2007 Munich Security Conference, Putin complained: ‘what happened to the assurances given by our Western partners after the dissolution of the Warsaw Pact’? During the annexation of Crimea in 2014, he again spoke of the ‘treason’ of 1990. Then, amid massive Russian troop deployment on Ukraine’s eastern border in December 2021, Putin claimed that NATO has ‘brazenly betrayed’ his country with ‘five waves of expansion’ against Russian interests.

‘Not one inch eastward’ – and what it really meant

Did NATO make a binding promise to refrain from eastward enlargement, only to make a clandestine volte-face?

After the fall of the Berlin Wall, German and Soviet leaders had to confront a number of complex problems, including what would happen to the 380,000 Red Army soldiers stationed in East Germany (GDR) and when and how the USSR would give up its Allied reserved rights over Germany. Eventually, Moscow agreed to withdraw its troops and to relinquish its rights as WWII victor power. As part of this negotiation, a unified Germany also gained full sovereignty. It was therefore free to choose its alliance affiliation, which resulted in it remaining a NATO member, even though it had grown in size.

In Putin’s narrative, Moscow only conceded on these issues because NATO had assured the Kremlin that it would not expand ‘one inch eastward’. US Secretary of State James Baker uttered these much-quoted words on 9 February 1990. (They were not, as is sometimes claimed, made by US President George H.W. Bush, who had ultimately responsibility for American policy.) Baker’s main aim was to allay Soviet fears of a larger, unified Germany by offering assurances that neither NATO command structures nor NATO troops would be transferred to the ‘territory of the former GDR’. Yet Baker’s ‘not one inch eastward’ formula would have made it impossible to apply NATO security guarantees (especially Article 5) to the whole of Germany. Bush therefore suggested to Chancellor Helmut Kohl that he should, in the future, speak of a ‘special military status’ for the GDR. A meeting in Camp David on 24/25 February 1990 confirmed this wording. Special provisions and obligations as regards the GDR territory were subsequently included in the text of the Two Plus Four Treaty (under Articles 4 and 5), which formally re-established German unity. This treaty placed significant restrictions on the deployment of foreign NATO troops and nuclear weapons on East German soil. In return for his willingness to compromise on these points, Kohl granted Gorbachev, in bilateral talks, a financial package totalling around DM 100 billion, in the form of loans and economic aid, which financed the withdrawal of the Red Army soldiers.

To be clear, then, the talks in February 1990 were never about NATO expansion into Eastern Europe. They were confined to the specific issue of NATO’s defence in the wake of German unification – and the two issues should not be conflated. It is also important to remember that the Warsaw Pact was still in existence during these talks, so NATO enlargement was a moot point.

The real turning point: dissolution of the Warsaw Pact

The collapse of the Soviet Union in late 1991, and the preceding dissolution of the Warsaw Pact, led to a deterioration of relations between the Kremlin and the West – and, in turn, prompted the ‘war of narratives’ over the 1990 talks. The disappearance of the Soviet empire fundamentally changed Europe’s security policy parameters, since a security vacuum emerged in the so-called ‘Europe in between’ (Zwischeneuropa) – the ex-satellite states and ex-Soviet republics from the Baltic Sea to the Black Sea.

Russia’s tragedy after the end of the Cold War had less to do with American triumphalism or the survival of NATO and more to do with Yeltsin’s failure to democratise Russia, create a stable market economy, establish law and order, and build a partnership with the US and NATO. In fact, the West extended him a ‘hand of friendship’ via the new North Atlantic Cooperation Council, a process of rapprochement that continued even after the sudden Soviet disintegration in December 1991.

As soon as the new Russian Federation sank into political chaos in 1993 (giving rise to ultranationalist voices), the governments of Zwischeneuropa embarked on an active search for security, which inevitably meant ever closer ties with the ‘institutional West’. Many US politicians, believing in the inexorable ‘universalisation of Western liberal democracy’, greeted this search with glee. It is crucial to remember, however, that the push for NATO’s opening eastward above all came from the Eastern Europeans and Balts. Contrary to the claims of current Russian propagandists, NATO had no institutionally driven expansion plans aimed at ‘encircling’ Russia.

‘Spirit of the treaty’

Beset by chaos at home, an increasingly beleaguered Yeltsin turned to historical revisionism. He began to interpret the Two Plus Four Treaty as a ban on NATO expansion east of Germany, on the basis that it only permitted alliance activities on East German territory. He (and later Putin) claimed that the failure to mention Eastern Europe, together with the stipulated restrictions in relation to former GDR terrain, meant an implicit Western rejection of eastward enlargement. The ‘spirit of the treaty’, Yeltsin wrote to the new US President Bill Clinton in September 1993, ruled out ‘the option of expanding NATO territory eastward’.

Four years later, Foreign Minister Yevgeny Primakov declared that it would be unacceptable for ‘NATO’s infrastructure to move towards Russia’. Such an action, he added, would be ‘the real red line’. Yet at the same time, negotiations were taking place that would culminate in the NATO-Russia Founding Act (NRFA), signed in Paris on 27 May 1997. This Act, which paved the way for cooperation between the two sides, came well before the Madrid summit, during which the Czech Republic, Hungary, and Poland were invited to join the Alliance.

Negotiations over NRFA had directly confronted the issue of expansion. At preliminary bilateral talks in Helsinki in March 1997, Clinton refused to respond to Yeltsin’s call for binding restrictions on the establishment of NATO security infrastructure in new member states. Yeltsin’s attempt to introduce a Russian veto into the Act – to be directed against a future round of expansion in the ex-Soviet republics, ‘particularly Ukraine’ – also failed.

Even so, after all the display of public agreement before the world press following the Act’s signing, Yeltsin, in the face of domestic criticism, knowingly went on to mis-describe the content of the NFRA in a radio address to the Russian people as a reinforcement of NATO’s promise of ‘no nuclear weapons on the territories stationing of its new member countries – neither building up their armed forces near our borders […] nor making preparations for any relevant infrastructure.’ It was another key moment, for Yeltsin’s deliberately false statement has become a central propaganda motif of Russian state media since.

Yet a close reading of the historical records in both East and West shows that the narrative of broken promises is simply not true.

https://blogs.lse.ac.uk/politicsandp...yal-of-russia/

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Als de Krim gaat kunnen er nog delen van Oekraïne volgen. Er wonen 15 miljoen Russen in Oekraïne.

Helemaal niet. Volgens volkstelling van 2001 - nooit betwist door wie dan ook - verklaarden iets meer dan acht miljoen Oekraïense staatsburgers zich etnisch Russisch. Dat is trouwens slechts 17% van de bevolking van Oekraïne.

https://web.archive.org/web/20111217...l/nationality/

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ok, ik leg u de volgende uitdaging voor: geef mij de naam van het verdrag waarin de belofte van de NAVO zou staan niet uit te breiden naar "ex Sovjetstaten". Graag ook de datum van ondertekening en die van ratificatie. Graag ook de betrokken partijen.

Heel benieuwd naar die "originele documenten"!

Dat soort informatie ga je nooit krijgen, want die documenten & verdragen bestaan niet.

Dat is in het verleden al meerdere keren met handen en voeten uitgelegd, maar toch blijven sommigen halsstarrig die nonsens verkondigen, niet gehinderd door het feit dat die documenten & verdragen simpelweg niet bestaan.