Einde van de tunnel is in het zicht

[Nr.10]

Kalm aan.

We, ons, is een manier van spreken.

BTW: wanneer je een interview quote is het de gewoonte
om de bron te melden.

[Felix (be)]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Kalm aan.

We, ons, is een manier van spreken.

BTW: wanneer je een interview quote is het de gewoonte
om de bron te melden.

Een manier van spreken dus.

U lijkt zich om één of andere reden trouwens maar errug matig te interesseren in het onderwerp van deze discussie.
Want u richt uw pijlen op het afleiden van de aandacht naar andere zaken.

Het interview heb ik gecopypaste uit een GESLOTEN forum dat ik dagelijks aandachtig bekijk (daar dus geen last van actieve trollen; desgevallend worden die er stande pede uitgezwierd; hier kom ik alleen maar om mensen indien nodig wakker te schudden en trollen te pesten).

Als toemaatje nog eentje met mijnheer Fiorentino, dit keer met bronvermelding http://www.inveztor.nl/pagina/blog/view/9620:
Ik ga zelf niet zoeken waar het interview vandaan komt (ga zelf maar is googelen asu het echt wil weten)

Paradoxale crisis

De huidige crisis is anders dan voorgaande crises en valt niet te vergelijken met die van 1929.

De crisis die we beleven op dagelijkse basis blijft verbazingwekkend.
MF: Het is historisch, het is bij iedereen bekend. We krijgen het ook de gehele dag voorgeschoteld. Het is ook paradoxaal. Voor het eerst in de geschiedenis van crises, het Amerikaanse tijdschrift Fortune grijpt zelfs terug tot bijbelse tijden, is het gedrag van huishoudens veranderd. Traditioneel wordt in goede tijden gespaard en wordt in magere tijden dat geld uitgegeven. Echter, in alle landen stijgen de besparingen juist in deze barre economisch tijden.

En dit geldt ook in de VS.
MF: In een land waar het woord spaargelden bijna een belediging was tijdens de jaren van euforie, zijn de besparingen razendsnel omgeslagen van -3% tot +3% en dit stijgt dagelijks verder. We zijn nog wel verre verwijderd van 15% sparen zoals in Europa of Japan gebruikelijk is. Dit is een essentieel gegeven, maar geeft tevens de diverse overheden kopzorgen. Die proberen juist wanhopig de consumptie aan te zwengelen.

Hoe kunnen we deze paradox verklaren?
MF: Er zijn verschillende verklaringen. Ten eerste treft de crisis voor het moment alleen degenen die hun baan verloren. Degenen die werk hebben, zien hun inkomen niet danwel marginaal dalen. Aan de andere kant, hoe meer regeringen proberen om de consumptie aan te zwengelen door de crisis te dramatiseren, hoe meer angst daarmee gecreëerd wordt en hoe meer daarmee de paniek in huishoudens wordt aangewakkerd en er dus nog meer wordt gespaard.

Wanneer u elke dag te horen krijgt dat het einde van de wereld nabij is, is het normaal dat er niet meer gewinkeld wordt. Nee, deze crisis is echt anders dan andere crises, en vooral minder ernstig dan die van 1929. Op het moment is de rij voor de gaarkeukens niet langer dan die bij de ski resorts.

* * *

Knip.
Ik doe voor vandaag het licht uit op dit forum.
In tegenstelling tot sommige andere mensen word ik niet betaald om hier de hele dag rond te lopen.

[Jonas Elossov]

Voor wie dacht dat de crisis voorbij zou zijn na de beurshausse van afgelopen 2 weken, lees dit artikel van the economist van vandaag eens:

Oorspronkelijk geplaatst door Economist

ALWAYS look on the bright side of life. Equity investors must have been humming the Monty Python classic last month. In the 14 trading days to March 27th, the S&P 500 index jumped 21%, the steepest rally since 1938.

But while stockmarkets were celebrating, the corporate-bond market saw 35 defaults, the largest number of non-payers in a single month since the Depression, according to Moody’s. The default rate is now 7%, up from 1.5% a year ago, and the rating agency predicts that it will reach 14.6% by the fourth quarter.

As American companies begin the first-quarter earnings season, the news on that front is hardly encouraging either. Profits are forecast to be down by 37%, according to Bloomberg. That will be the seventh straight quarterly drop, the longest losing stretch since, yes, the Depression.

So what explains this dichotomy between share prices and fundamentals? Markets fell so far, so fast that they already reflected a lot of bad news. And prices rarely drop in a straight line. They often rebound as investors who have gone short (bet on falling prices) take profits. There were five rallies of 20% or more between 1930 and 1932, during the worst bear market in history.

Investors have also been encouraged by signs that the pace of recession is slowing down. This factor has been dubbed “the second derivative”, or the rate of change of the rate of change. Bulls have taken heart that some of the strongest recoveries have been seen in emerging markets, usually the most geared play on the global economy. March’s 14.2% gain in the MSCI emerging-markets index was the best since December 1993.

But David Rosenberg of Bank of America Merrill Lynch, one of the few Wall Street economists to predict the current recession, is sceptical. He points out that although the Institute of Supply Management’s index of American manufacturing has rebounded from 32.9 to 36, the latter figure is still the fourth worst in the last 27 years. Capital Economics, a consultancy, says its recovery index suggests the probability that the American recession has ended is less than 10%.

Other indicators also cast doubt on the idea of a sharp rebound. The Baltic Dry Index of freight rates is seen as a measure of global trade activity (although it is also affected by the supply of shipping). It bottomed in December, a staggering 94% below the May 2008 high. From that point, it more than trebled by early March, a sign of a rebound in activity. But it has since resumed falling and is down by around a third in the last four weeks. Nor is there any sign of a big pickup in commodity prices; the Dow Jones AIG index is above its recent low on March 2nd but is still less than half last July’s peak.

What seems to have happened is that the sense of extreme panic, marked in November and February, has receded. Volatility, as measured by the Vix contract on the Chicago Board Options Exchange, is around half last year’s high.

Global authorities are throwing everything they can at the crisis, and the hope is that a combination of low interest rates, fiscal stimulus and quantitative easing (the equivalent of printing money) will eventually succeed. A consequence of quantitative easing, that central banks have become buyers of corporate debt, has helped that market rally, if not as sharply as equities (see chart).

In the meantime, the desire to hold cash at virtually zero interest rates is waning. According to HSBC, this year there have been no net inflows into American money-market mutual funds. Investors have been willing to hunt for bargains in bonds: spreads on high-yield bonds have fallen by more than three percentage points from their peak.

But investors’ enthusiasm could yet be tested by a further round of bad news. The results season will be the first test. Three out of four companies that have issued guidance for the first quarter have steered investors lower. In the second quarter of 2007, less than half warned of negative outcomes. Citigroup thinks the peak-to-trough decline in global profits will be 50%.

Commercial property may also give investors as many headaches as residential. One of Boston’s most notable buildings, the John Hancock Tower, recently sold at a foreclosure auction for $660m. In 2006 it was bought for $1.3 billion. Standard & Poor’s, another rating agency, has said that many commercial mortgage-backed securities are highly susceptible to downgrades. The spread over Treasuries of the index by Markit, a data provider, of AAA-rated North American commercial mortgage-backed securities is now almost six percentage points, compared with just over one point last May.

The economic data, having stabilised a little, could always turn down again. The relentless rise in unemployment will inevitably weigh on consumer sentiment. Industrial-production numbers in many advanced countries are still showing double-digit annual declines.

Teun Draaisma, a Morgan Stanley strategist who has been one of the most successful forecasters of the market’s recent ups and downs, thinks the bear market is not over yet. The fundamentals in terms of corporate profits, house prices and bank lending have not yet bottomed, in his view. And valuations are not yet at fire-sale levels; the cyclically adjusted price-earnings ratio of the American market is 14.5, compared with previous bear-market lows in single digits. The dividend yield on the S&P 500 index is just 3.2%, and payouts are likely to be cut.

Of course, markets can spot recoveries in profits and economic fundamentals well before they are confirmed by the official data. Investors might be showing such exceptional foresight at the moment, or they may simply be spotting imaginary signs of life in a dead parrot.

[AdrianHealey]

Goed zo.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Voor wie dacht dat de crisis voorbij zou zijn na de beurshausse van afgelopen 2 weken, lees dit artikel van the economist van vandaag eens:

De VS en het UK doen er goed aan een toontje lager te zingen.
De imperiale pretentie moet opgeborgen.
Zoniet zullen ze overal ter wereld onteigend worden.