Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 14 maart 2004
Berichten: 21.370
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Valentine Julien
Waar knelt het schoentje dan volgens jou?
Het drukken van geld dat in handen is bij prive banken?
Of het ondemocratische gehalte van productiebedrijven the real economy?
of?
|
Dit is het probleem:
Citaat:
Economisch fascisme en de bailout economie.
Ik heb drie monumentale historische gebeurtenissen meegemaakt. Ik herinner me er enkel twee van.
Ik herinner me niet het laten vallen van de twee atoombommen in augustus 1945. Als symbolen van de transformatie van de wetenschappelijke wereld vereenzelvigd met de meest zwaarwichtige gebeurtenis van de 20ste eeuw. Deze doorbraak heeft echter vooralsnog niet geleid tot een kernoorlog, alhoewel het er diverse malen naar uitzag dat kernoorlog een duidelijke kans maakte. Hoedanook, het arriveren van het atoomtijdperk luidde een metamorfose in van de moderne wereld. We hebben nog steeds het einde niet gezien van die metamorfose.
Martin van Creveld, de grote militaire historicus in het land Israël, argumenteerde dat het atoomtijdperk de machtsplannen ruineerde voor grote landen. Die konden niet langer een oorlog riskeren met elkaar. En toch stegen de machtsuitgaven. Heden ten dage worden grote landen geconfronteerd met verzet van onstaatse groeperingen. De Sovjetunie ging neer toen de Afghanen hen versloegen middels Stinger raketten. Het Warschaupact was een rijk, en een rijk dat verliest van rebellen verliest zijn bestaansreden.
We staan op de drempel van een vergelijkbare nederlaag in hetzelfde land.
Er zijn twee andere grote gebeurtenissen sinds 1945. Ik veronderstel dat de meeste mensen akkoord zullen gaan met tenminste één ervan: de ineenstorting van de Sovjetunie, augustus 19-21, 1991. Terwijl de ineenstorting van de Berlijnse Muur in 1989 het symbolisch bewijs was van de ineenstorting van het Sovjet rijk bleef het onduidelijk tot augustus 1991. Niets in de geschiedenis is vergelijkbaar met dat uiteenvallen. Geen rijk zo groot stortte zo snel in elkaar zonder een bloedbad. Ik was hier om het te zien.
Er zijn oude-lijn anti-Communisten die nog steeds beweren dat het allemaal nep was, dat het allemaal misleiding is, dat de Communisten nog steeds de plak zwaaien in Rusland. Zij begrijpen het verschil niet tussen fascisme en communisme. Het Russisch systeem is fascistisch tot het bot: staatsgeleid kapitalisme.
Nu zien we what hardcore liberalen altijd voorspelden dat zou gebeuren: de economische samensmelting van twee systemen, USA en USSR. Het systeem van economische samensmelting is fascisme. Dat was wat de liberalen altijd wilden, maar ze noemden het iets anders: "economische democratie" of "overheid-bedrijfs samenwerking".
SEPTEMBER/OKTOBER 2008
De tweede gebeurtenis die ik zie als bijna te vergelijken in belangrijkheid met de ineenstorting van de Sovjetunie was de ineenstorting van het Amerikaanse banksysteem dat plaatsvond in september en oktober van 2008.
Niemand zag die ineenstorting aankomen in augustus. De oude leiders van de Verenigde Staten - ik bedoel niet politici - hebben vol afgrijzen toegekeken hoe instituten, die overleefden sinds de mid-19de eeuw, neervielen: investeringsbanken. Dit waren banken die geen stortingen aannamen van het grote publiek. Ze bewaarden grote hoeveelheden kapitaal van rijke private investeerders. In een tijdsbestek van enkele weken stortte dat zakenmodel in elkaar. De investeringsbanken haastten zich tot herstructurering van hun wettelijke operaties zodat ze konden worden gedefinieerd als commerciële banken zodat ze kandidaat konden zijn voor het federale borgstellingsgeld. Intussen gingen grote commerciële banken bijna failliet. Ze gingen niet failliet enkel omdat de overheid tussenkwam en omdat nog grotere banken hen absorbeerden.
Wachovia ging neer. Washington Mutual ging neer. De aandeelprijzen van de twee grootste banken in de Verenigde Staten, Bank of America en Citigroup, zijn nog steeds dichtbij penny-aandeel status.
Iedereen die de magnitude niet begrijpt van wat nu plaatsvindt is een economische domkop. Ik heb veel van deze domkoppen aan de lijn, die me zeggen dat het allemaal gepland was door de ingewijden. De samenzwering won alweer! In hun wereldbeeld, de samenzwering wint altijd. Dat is omdat ze geloven dat de samenzwering de kenmerken van God bezit. Het is alwetend, almachtig en alomtegenwoordig.
Hier is hun intellectueel probleem: ze geloven niet in de vrije markt. Ze kunnen niet vatten dat een sociaal instituut gebaseerd op vrijwilligheid de ruggegraten van de overheidsplanners en centrale banken kan breken. Ze willen alles geloven behalve dat. Ze beschouwen zichzelf als de verdedigers van de vrije markt maar begrijpen de kracht van de vrije markt niet die de beslissingen van de consumenten doordrukt.
De samenzwering van goedgeplaatste ingewijden is nu aan het wankelen. De gehele structuur van het nationale Amerikaanse politieke systeem rustte op de solvabiliteit van de grootste Amerikaanse banken. Al deze banken zijn in vraag gesteld. Ze zijn nu vrijgekocht van schulden.
De gedachte dat ingewijden bij de commerciële banken triljoenen dollars van hun gewone aandelen actief vernietigden als onderdeel van een samenzweringsplan is zo imbeciel, zo bespottelijk dat ik ervan ben overtuigd dat deze samenzweringsgelovers alles verloren wat overbleef van hun verstand. Ze werden intellectueel ingekocht, net zoals de banken financieel werden ingekocht.
Sommigen onder hen denken waarschijnlijk dat de Communisten nog steeds Rusland leiden. Ex-Communisten doen: bureaucratie, gangsters en KGB agenten. Maar Communisme is dood. Hoe ik het weet? Kijk naar de kaart van Rusland. Zoek naar de oude namen: Stalingrad en Leningrad. Weg. Kaarten zeggen veel over een beschaving. Russische kaarten zeggen ons dat Communisme dood is.
De Amerikaanse samenzweerders verloren het ene ding dat ze dachten te hebben: controle over de natie en de natie haar financien middels het fractionele-reserve banksysteem. Dat systeem kwam losgeweekt, net zoals Ludwig von Mises zei dat het zou, net zoals Murray Rothbard zei dat het zou, en net zoals de andere Oostenrijkse economisten die de enorme zwakheid begrepen van het fractionele-reserve systeem zeiden dat het zou.
Ik vraag me soms af of er enige samenhang overblijft in wat over het algemeen genoemd wordt als de Conservatieve beweging. Heeft iemand van deze mensen besef van wat gebeurt? We zien de desintegratie van het fractionele-reserve banksysteem overal ter wereld. Het wordt samengehouden door vrijstellingen op borgtocht, dewelke de overheidsequivalent is van draden en kauwgom.
Het enige ding dat de hele structuur samenhoudt is een enorm vertrouwensoverblijfsel in de overheid en een naief geloof dat tekorten onbelangrijk zijn. Die zin is verbonden met de supply-side ( http://www.let.leidenuniv.nl/history...08/evhw08.html ) conservatieven en de stevige meerderheid van die mensen die zichzelf Chicago School-economisten noemen. Supply-siders zeiden het, en Chicago School economisten harmonieerden het voorzichtig, "Op een dag kunnen tekorten misschien iets uitmaken, maar niet vroeg. Op het randje af - dit jaar, volgend jaar, en totdat ik dood ben - tekorten zijn niet belangrijk."
Het zijn de economisten van de Oostenrijkse School die waarschuwden, decennium na decennium, dat de toename van de federale schuld eventueel de solvabiliteit van de overheid zou bedreigen en de stabiliteit van de dollar. Nu dat dit zichtbaar waarheid wordt, horen we nog steeds geen waarschuwingsroepen van professionele economisten aangaande jaarlijkse triljoen-dollar federale tekorten. Ze zeggen niks - tenzij wanneer ze zeggen dat het een goed idee is, omdat het nodig is, omdat we de banken moeten redden, omdat we de economie moeten regelen, en, opperbelangrijkst, omdat het onbemoeide vrije-markt systeem echt niet werkt.
Dit is wat we krijgen van mensen die over het algemeen bekend zijn als vrije-markt economisten. Ze lijnen op als cheerleaders wanneer de banken richting federale trog gaan. Het federale tekort verheft zich tot astronomische regionen, de monetaire basis verheft zich even snel, en toch zijn de academische economisten stilletjes. Dit is geen Silence Of The Lambs, dit is de stilte van onaangeklaagde medesamenzweerders, waarvan de meesten les geven in met belastingen ondersteunde universiteiten en hun loopbaan spenderen aan het schrijven van onleesbare artikels in ongelezen academische journalen om een ambtsperiode te krijgen, zodat de belastingsbetalers hen nooit kunnen ontslaan. De meesten onder hen staan al heel hun leven op de publieke betaalrol. Dit zijn de mensen die, in naam van conservatieve vrije-markt principes, worden verondersteld om in de opening te staan, om ons te waarschuwen dat het overheidsschip de dieperik ingaat.
Hou uw adem niet in.
WAT MOET WORDEN GEDAAN?
Wat kan eraan worden gedaan? Politiek, niets. Het Amerikaanse politieke systeem is sinds bijna een eeuw softcore-fascistisch. Liberalen houden ervan om conservatieven fascisten te noemen. Het probleem is, dat de liberalen gelijk hebben. Natuurlijk, goed-geïnformeerde conservatieven houden ervan om liberalen fascisten te noemen, en ze hebben ook gelijk. Iedereen die gelooft in de efficiëntie van de zogenaamde overheids+bedrijfs alliantie is een fascist.
De fascistische staat heeft altijd geprobeerd om de private industrie te controleren middels inflatie, belasting, en regulering. Fascisme is altijd een systeem geweest om de grote jongens levend en wel de houden op de rug van de belastingsbetalers. Natuurlijk, de gezichten veranderen. Het systeem was altijd een gigantisch systeem van kartels, regulering, en fiat geld. Kortom, het was alles wat volgens de criticasters van modern kapitalisme fout is met kapitalisme. Dat is waarom John Maynard Keynes schreef in zijn voorwoord naar de Duitse editie van zijn General Theory (1936):
"De theorie van verenigde productie, dewelke het punt is val het volgende boek, kan veel gemakkelijker aangepast worden aan de toestanden van een totalitaire staat dan de theorie van productie en verdeling van een gegeven productie voortgebracht onder de voorwaarden van vrije concurrentie en een grote mate van 'laat maar waaien'. Dit is één van de redenen dat het feit dat ik mijn theorie een algemene theorie noem rechtvaardigt."
Het moderne economische systeem is één gigantisch overlappend systeem van beloofde vrijkopen van schulden, beginnende met Sociale Zekerheid. In de handel is het een systeem dat ontworpen is om de grote producenten te beschermen tegen consumenten. Het is nooit iets anders geweest sinds de nationale triomf van de Progressieve beweging in het profetisch noodlottig jaar 1912. In dat jaar waren de drie presidentskandidaten Staatsisten tot op hun botten, allen volgelingen van de Progressivistische doctrines, allen verdedigers van centraal bankwezen, en allen blij met het zien van uitbreidende controle door de federale overheid over bedrijven overal ter lande - en ter wereld.
Dit is niet het verhaal dat we krijgen in de historische werken, omdat die boekschrijvers houden van wat werd gedaan in 1912 en eropvolgend. Het openbare onderwijssysteem heeft sindsdien altijd gedoctrineerd dat dit de redding van kapitalisme was.
Nu zien we de ontknoping van het gehele systeem, overal ter wereld. Gelijk wat gebeurt vanaf dit punt verder, zal de economische productie lastig worden gevallen door een immer toenemende regulering. De overheid is zich nu aan het bemoeien middels het redden van de banken, wat betekent dat die banken verplicht zijn aan de overheid.
President Obama zei eerder dat senior bankofficials niet meer dan 500.000 dollar per jaar zullen krijgen. Ze gaan geen geld krijgen van aandelenopties totdat de overheid haar geld terugkrijgt. Ik denk dat dit fantastisch is. Mijn enige spijt is dat hij niet zei dat het 250.000 dollar per jaar was. OF misschien 50.000 dollar per jaar. Laat hen daarmee leven in New York!. De hele bemanning zou ontslag moeten nemen en één of ander degelijk werk gaan uitvoeren.
Fractionele-reservebankieren is een zwendelaarsbaantje sinds het begin.
Rothbard en Mises wezen erop, en werden ervoor gehaat. De economisten vertrouwen bureaucratie. Ze vertrouwen mensen met doctoraten net zoals zichzelf. Maar, behalve bij de Federale Reserve, worden de agentschappen geleid door juristen en benoemden die op een dik lobbyende salaris hopen wanneer ze de overheid verlaten. Waarom zouden we denken dat een troep Harvard en Yale-opgeleide juristen, die gerecruteerd werden door New York City banken die altijd werden beschermd door het Federal Reserve systeem, enig idee zouden hebben inzake hoe een economie te leiden? We weten nu hoe goed zij de economie kunnen leiden, ze roomden miljoen-dollar bonussen af voor het leiden van een systeem naar de dieperik.
Het gaat er niet veel beter op worden. De banken zijn nu leeggehaald. De beste en meest pientere afgestudeerden zullen niet in het bankwezen gaan zolang er een 500.000 dollar limiet is op de salarissen, als Obama zijn zin krijgt.
Zover ik bezorgd ben, de betaallimiet zou voor altijd moeten zijn. En wanneer de bankveroorzaakte inflatie komt, zou de overheid deze salarislimiet niet mogen veranderen om hen te laten profiteren van een levenskosten escalerende clausule. Hun voorgangers wisten hoe ze rijk konden worden onder een gemanipuleerde munt. Zover ik bezorgd ben, hun vervangers zouden op dezelfde weg armer moeten worden.
Sinds meer dan een eeuw worden de beste en pienterste afgestudeerden van de oude universiteiten van het land gerecruteerd in het grote overheids en fractionele-reserve bankwezen. Met andere woorden, ze vertrouwden op afdwinging om persoonlijk rijk te worden en om de groei van Amerikaans kapitalisme te sturen. Ze werden rijk omdat het fiat geld werd gebruikt om de intrestvoeten te verlagen, en deze lagere intrestvoeten leidden tot slechtgeïnvesteerd kapitaal. Mises toonde reeds in 1912 hoe dit systeem opereerde.
Al de tijd sinds september 2008, zien we de gevolgen van de fiat geld veroorzakers waartegen Mises waarschuwde bijna een eeuw geleden. Maar moderne vrije-markt economisten staan even vyandig ten opzichte van Mises' theorie van zakencycli als tegen Mises' theorie van de economische irrationaliteit van socialisme... totdat de Sovjetunie viel. Toen kregen ze aanbidding, maar nog steeds zwegen ze in alle talen over Mises. Het was alsof hij nooit had bestaan.
Mises? Wie is Mises? Ja, de Sovjetunie ging bankroet. We dachten niet dat het dat zou doen in 1986. Behalve die gelukkige gokker Judy Shelton voorspelde niemand het. We vertelden de mensen dat de Sovjetunie een opmerkelijke economische groei had. Ja, het bleek dat de Sovjetunie niets meer was dan een Bangladesh met raketten, net zoals journalist Richard Grenier zei in de 1980's. We zagen dit toen niet. Niettemin zullen we hun ineenstorting toch hoedanook opeisen: het nieuwe kapitalisme versloeg het. We zullen de gereguleerde fascistische economie die de Verenigde Staten hebben sinds de laatste 100 jaar blijven ophemelen, en roepen om nog meer van hetzelfde. We houden van economische efficientie, omdat efficientie toelaat de overheid te vergroten. Wanneer mensen rijker worden kunnen ze meer belastingen betalen.
Dit is waarom academische economisten zelfs nog meer federale uitgaven eisen om de banken en andere instituten gerelateerd aan het hoge financiewezen vrij te kopen. Tot de laatste man zeggen ze dat die vrijkopen nodig zijn. Waarom? Omdat ze de grote voorstellers zijn van de gemengde economie, al altijd sinds John Maynard Keynes 'The General Theory' schreef in 1936, zelfs voor dit, sinds de echte mentor van Amerikaans fascistisch bankieren, Irving Fisher, terug in 1911.
Niettegenstaande Fisher bijna bankroet ging in de Grote Depressie wordt hij nog steeds aanzien als de grootste economist in de Amerikaanse geschiedenis. Hij was een fiat geld man vanaf dag één. Hij geloofde dat de overheid en de centrale bank de economie konden controleren door middel van monetair beleid. Hij was de grote verontschuldiger van het corrupte monetaire systeem waar we nu aan lijden. Een academicus, de hogepriester. Milton Friedman was weinig meer dan een acoliet naar Irving Fisher op het geldvraagstuk.
NOMINAAL HERSTEL
Er is echt herstel en nominaal herstel - herstel in termen van stijgende prijzen. Stijgende lonen en stijgende prijzen geven de illusie van voorspoed.
In het verleden was er altijd een herstel na een recessie. In het verleden werkten de vrijkopen van schulden altijd om het eronderliggende slecht geïnvesteerde kapitaal in de doofpot te stoppen. Altijd in het verleden zorgde de Federal Reserve voor monetaire inflatie, en de economie leefde opnieuw op.
Deze economie zal herstellen, maar het zal herstellen op een nieuwe basis. Het is niet langer mogelijk voor iemand die Oostenrijkse School-economics begrijpt om deze economie te bekijken als eender welke van verre gelijkend op een vrije-markt-economie. Aan de kern van vrije-markt economie, zoals Mises zei in 1912, ligt het monetaire systeem. Dat systeem zit nu in de val van de federale overheid. Het Federal Reserve systeem zal dra de federale regering moeten vrijkopen van schulden. De federale regering is de commerciele banken aan het vrijkopen en als de federale regering de banken niet kan vrijkopen dan zal de Federal Reserve het op directe wijze moeten doen. In eender welk geval zijn de banken 'ontdekt'. Het geld staat nog op de bankrekening van de mensen maar de op fiat geld gebaseerde projecten bleken verliezers te zijn. De wolkenkrabbers zijn leeg. Het herstel zal een nominaal herstel zijn, gebaseerd op de cijfers bekend als dollars. Deze cijfers zullen in zodanig massieve hoeveelheden worden geproduceerd dat de prijzen als nooitgezien zullen omhoogschieten in vredestijd-Amerika. Het zal de vernietiging van de dollar zijn.
Economisten van de Oostenrijkse school voorspelden dit reeds jaren, maar nu hebben ze de Federal Reserve aan hun zijde. We kunnen kijken naar de aangepaste monetaire basis en zien wat zal gebeuren. Tenzij het Federal Reserve systeem de reserve-eisen verhoogt - alzo de winstruimte van het gehele banksysteem ondermijnende, en alzo honderden banken inclusief sommige grote verraden, zal de aangepaste monetaire basis vertaald worden in echt geld. Dat echte geld zal worden uitgegeven. Wanneeer het uitgegeven wordt zal het de prijzen doen stijgen.
We zien het hoogtepunt van een eeuw slechte economisch praktijken. Acadamische economisten hebben na 1936 nooit aan de alarmbel getrokken. Ze trokken niet aan de alarmbel omdat ze betaalde vertegenwoordigers zijn van de overheid, gecertificeerd door eerdere generaties van betaalde vertegenwoordigers van de overheid. De overheid heeft betaald voor de diensten van deze mannen en vrouwen, en ze presteerden navenant. Ze begrijpen de fundamentele regel: "When you take the king's shilling, you do the king's bidding" - "wanneer je geld aanneemt van de koning dan ben je hem gehoorzaam".
Het volgende college-niveau boek dat het Federal Reserve systeem voorstelt als het legale doordrukkingsmiddel van het commerciele bankkartel zal het eerste zijn.
Er is geen academische 'houdt de dief!' tegen de massieve tekorten van de federale overheid en de massieve schuldovernames door de federale overheid. Economisten zijn stil omdat ze cheerleaders zijn voor het Federal Reserve systeem sinds dag één. Voor deze mensen kan de Federal Reserve vandaag niks mis doen, omdat het mis deed van 1929 tot 1933, en Milton Friedman maakte dit hen allen duidelijk. Wat was het grote kwaad van de Federal Reserve gedurende die periode, volgens Friedman? Het blies de hoeveelheid geld niet op om de geldinkrimping door de ineenstortende banken ongedaan te maken.
Friedman haatte vrije-markt bankieren. Hij gaf af op de goudstandaard. Hij geloofde in overheidscontrole over geld. Aan de kern van vrije markt is geld. Aan de kern van Friedman's economie is de overheid. Hij wilde alleen maar de overheid meer efficiënt maken.
De academische economisten hebben het nooit over het feit dat de monetair-expansionistische politiek van de Federal Reserve gedurende de 1920's was dat leidde tot de ineenstorting van het banksysteem in de vroege 1930's. De Fed was opgezet om een dergelijke ineenstorting te voorkomen, en toch was die ineenstorting de ergste in de Amerikaanse geschiedenis. Wat is dan de juiste benadering? Wat zeggen de economisten nu dat zou moeten gedaan worden? Geef meer macht aan het Federal Reserve systeem. Dat is exact wat gedaan werd over de laatste 5 maanden, en de academische economisten juichen.
De academische economisten zeggen dat de dingen zullen herstellen. Ze zeggen ons dat het terug zakendoen zoals gewoonlijk zal worden. Ze zeggen ons dat eens we door deze crisis zijn, de Amerikaanse economie nog maar eens zal boomen. Ze geloven in de fascistische economie. Ze geloven dat overheidsregulering beter is dan vrije markt. Ze geloven dat overheidsgecontroleerd tegen bankroet beschermde banken, dewelke we nu open en bloot hebben, beter zijn dan private, vinstzoekende instituten die niet beschermd zijn door een overheids-opgezet kartel genaamd de Federal Reserve System. Ze geloven in fascisme, en ze gaan je zeggen dat alles goed is als de fascistische staat haar macht uitbreidt over elk aspect van onze levens.
GEBROKEN BELOFTES, AFNEMEND VERTROUWEN.
Zie ik dit als het einde van vrijheid? Nee, ik zie het als het einde van de fascistische staat. De monstruositeit kwam dichtbij een buik-omhoog-gaan vorige oktober. Het is op zijn laatste wankele benen. Het verloor het respect van het publiek.
De politici zijn er zelfs van overtuigd dat de banken geleid werden door een troep corrupte, zelfbedienende mensen, hetgeen feitelijk het geval was. Welke overheids-beschermde industrie is dat niet? Maar dat was niet waarom de bankiers geld verloren. Ze werden door Alan Greenspan's beleid van gemakkelijk geld en lage intrestvoeten ertoe gelokt te geloven dat de boom echt was, en dat ze zichzelf 30 tot 1 of 40 tot 1 konden retourneren ten opzichte van de interest op de lening èn betaald worden voor hun wijsheid. Ze waren de hoogbetaalde sukkels. De Oostenrijkse School-economisten waarschuwden hen allemaal doorheen de periode dat dit zou gebeuren. Ze werden allemaal afgedaan als zonderlingen.
Naarmate de invloed van Internet groeide, alternatieve kijken kunnen een minderheid opgeleide mensen bereiken. Het succes van het Ludwig von Mises Institute in het krijgen van Oostenrijkse School-economie vlak voor honderdduizenden jonge mensen overal ter wereld, dewelke nooit gehoord zouden hebben van Mises of Rothbard zonder het WereldWijde Web toont aan dat de moderne fascistische economie wordt ondermijnd waar het telt, hetwelke is in de mening van pientere mensen dewele niet langer meer kopen in het systeem.
Op de langetermijn had Keynes gelijk: het economische beleid van hedendaagse politici is gebaseerd op de schrijfels van obscure economisten uit het verleden. Deze twee economisten waren Irving Fisher en John Maynard Keynes. Hun wereld is nu aan het omvallen. Door hun volgelingen lijken ze op een paar waggelende dronkaards die elkaar omhooghouden. Keynes wilde tekorten uitgeven. Fisher wilde een banksysteem dat deze tekorten zou dekken.
Het geld van het centrale-banken systeem spijst de Schatkist, en de Schatkist koopt als tegenprestatie de grote commerciele banken schuldenvrij - niet langer bijna zo groot. Alles is gebaseerd op een keten cijfers. Intussen stijgt de werkloosheid, valt de productie stil, verspreidt angst zich, verlies van vertrouwen verspreidt zich, en tienduizenden voorheen hoogbetaalde specialisten in financies zoeken naar jobs. Dit is geen zaak van een samenzwering, dit is een zaak van de vrije markt die eindelijk NEE stemt tegen de samenzweerders.
Er zijn conservatieven die denken dat alles is verloren door de samenzwering. Dit zijn mensen die hoedanook nooit iets deden. Ze zien niet dat we aan het einde zitten van een era. We zien het hoogtepunt van een tijdperk van 500 jaar. Jacques Barzun titelde zijn grote geschiedenis of deze era 'From Dawn to Decadence'. We zien wat Martin van Creveld 'The fall of the state' - 'de val van de overheid', menende de natie-staat.
Deze leerlingen gaan akkoord: we zien het bankroet van elke Westerse overheid die teveel grote beloftes maakten naar teveel kiezers aangaande gezondheidszorg en gegarandeerd pensioen. Alles ervan zal ineenstorten. De aftakeling van het systeem dat was verondersteld de levering te garanderen van het beloofde.
De academici geloven nog steeds in de genezende kracht van de staat. De kiezers geloven dit ook nog steeds. Maar de kiezers merken vlugger dan de academici dat de overheid zelfs zonder wiebelruimte aan het raken is. Miljoenen stemmers hebben ontdekt dat ze opgelicht gaan worden. Ze weten niet wat precies eraan te doen, maar ze begrijpen tenminste dat ze ècht opgelicht gaan worden.
De academici zeggen "nee". Ze blijven elk van ons vertellen dat alles okee is, dat enkele triljoenen-dollar tekorten méér het probleem zal oplossen. De verdubbeling van de monetaire basis in 2009 zal niet meer ontwrichtende effecten hebben dan de verdubbeling van de monetaire basis veroorzaakte in de tweede helft van 2008. Ze vertellen ons allemaal dit, maar het publiek is ofwel vergeetachtig, of anders is groeiend wantrouwig.
We zullen nog een ronde of twee van gecentraliseerd bestuur hebben, en waarschijnlijk meer dan één of twee rondes van verhoogde monetaire expansie. Maar wat we niet zullen hebben is een restauratie van eender wat dat gelijkt op de financiële wereld voor september 2008. Die wereld is weg. De bewoners ervan zullen het niet terugkrijgen. Ze kunnen misschien een imitatie ervan krijgen, gebaseerd op fiat geld dat niet veel koopt, maar ze zullen de wereld van 2007 niet terughebben. De machtsbasis van de moderne fascistische overheid is vlug aan het uiteenrafelen.
Dit is waarom het belangrijk is voor je om je bezit te bewaren door de officiële verzekeringen niet te geloven. Steek je geld waar de experts zeggen dat je het niet moet steken. Neem je geld weg waar de experts zeggen dat je het zou moeten steken, claimende dat het straks zal boomen. Ze negeerden het feit dat de beurs een verlieslatende zaak is geweest zinds maart 2000. Ze zouden het toen niet toegeven, ze gaan het nu niet toegeven. Iedereen die kocht en een portefeuille hield van geïndexeerde Amerikaanse aandelen in maart 2000 heeft wel over half zijn geld verloren. Investeerders zullen leren, zelfs wanneer academische economisten niet willen.
CONCLUSIE
Wat ik aan het zeggen ben is dit: deze keer is het anders. Deze keer heeft het fractionele-reserve banksysteem haar pak bankbiljetten verschoten. Het is bedelen geworden voor altijd-grotere uitgiftes van het Ministerie van Financien, die de centrale-bank fiat geld nodig heeft om de economie te redden van faillissement. Het publiek accepteert dit met tegenzin, en de academische economisten juichen, maar de realiteit is dat het deze keer anders is. Je had beter je portefeuille aangepast, je carriëreplannen, en je pensioenplannen navenant.
|
Bovenstaande is een vertaling van:
http://mises.org/story/3333
Laatst gewijzigd door Erw : 26 februari 2009 om 16:53.
|