Borderline-persoonlijkheidsstoornis

[kameleon]

Als je niet meedoet aan de hypocrisie en de rat race van de maatschappij heb je een persoonlijkheidsstoornis.

[Renesse]

Oorspronkelijk geplaatst door Fatalistische fakir

http://nl.wikipedia.org/wiki/Borderl...kheidsstoornis




Wat is uw mening over de borderline-persoonlijkheidsstoornis:

- denkt u dat er inderdaad zo’n stoornis bestaat? bent u het eens met de definitie en de criteria van de DSM-IV voor deze stoornis? wat vindt u van de categorie ‘persoonlijkheidsstoornissen’ in de DSM-IV in het algemeen? is het concept ‘persoonlijkheidsstoornis’ (http://nl.wikipedia.org/wiki/Persoonlijkheidsstoornis) volgens u wetenschappelijk en/of therapeutisch of op een andere manier zinvol?

- de antisociale persoonlijkheidsstoornis wordt volgens wikipedia wel eens de borderline voor mannen genoemd (http://nl.wikipedia.org/wiki/Antisoc...kheidsstoornis). wat vindt u van die vergelijking?

- hoe moet naar uw mening de gezondheidszorg omgaan met mensen die volgens de DSM – IV aan de borderline-persoonlijkheidsstoornis lijden? acht u (vroegtijdige) detectie, (gedwongen?) behandeling, medicatie, therapie,… mogelijk/wenselijk/nodig?

- stel dat u (nu pas) beseft dat uw partner (waarschijnlijk) volgens de DSM-IV kan gediagnosticeerd worden als iemand met een borderline-persoonlijkheidsstoornis, heeft dat dan een invloed op uw relatie? zou u uw partner b.v. aanraden een psychiater of therapeut op te zoeken, en zo ja, wat doet u als uw partner dat weigert?

- stel dat u (nu pas) beseft dat u zelf (waarschijnlijk) volgens de DSM-IV kan gediagnosticeerd worden als iemand met een borderline-persoonlijkheidsstoornis, wat doet u dan? en heeft dat invloed op uw mening over de DSM-IV?

Ik denk dat jij gewoon graag "DSM-IV" typt en daarvoor excuses zoekt als het opstarten van discussies over borderliners...

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Fatalistische fakir

Dat vind ik een goeie vraag.

Mijn belang is persoonlijk. Ik heb een relatie gehad met iemand die door een psychiater de diagnose 'borderline' opgespeld had gekregen en daarna een relatie met iemand die gedrag vertoonde dat erg leek op dat van die eerste persoon.

Het maakt voor mij verschil uit of gedrag waar ik niet mee om kon te wijten is aan een (ongeneeslijke) stoornis of niet. Het maakt verschil uit voor mijn eigen verantwoordelijkheid.

Ik vind dit een erg moeilijke kwestie, omdat dit mij zowel emotioneel als intellectueel voor vragen stelt waar ik momenteel geen antwoord op heb.

Wat ik verwacht van de antwoorden, weet ik eerlijk gezegd niet zo goed. Herkenning, erkenning, verhalen van lotgenoten?

Nu ja, ik heb heel lang getwijfeld voor ik deze draad heb geplaatst en ik twijfel nu nog altijd of ik dat niet beter niet had gedaan.

In mijn geval heb ik ervoor gekozen om open kaart te spelen met de persoon in kwestie. Ik heb hem een lange brief geschreven waarin ik hem confronteerde met mijn observaties van zijn gedrag, en bij elk type van observatie een referentie naar medische symptomatiek. Ik heb er bij het opstellen van die brief op gelet zelf geen psychiatertje te spelen, maar eenvoudigweg de feiten (observaties + referenties) voor zichzelf te laten spreken. Ik heb er uiteraard wel een persoonlijk "sterk vermoeden" aan gekoppeld (het was geen borderline, maar Asperger, een aandoening die in vele gevallen laat of niet gediagnostiseerd wordt). Ik heb er de nadruk op gelegd dat mijn vriendschap met de persoon in kwestie voor mij het belangrijkste was, en dat ik lang had nagedacht alvorens zo'n openhartige brief te schrijven, aangezien ik me realiseerde dat die brief de hele relatie grondig zou wijzigen, of zelfs onmogelijk maken, maar dat ik het in zijn belang vond om hem die informatie te geven. Als conclusie heb ik hem de keuze gelaten: ofwel er verder over spreken, met het oog op eventueel professionele hulp zoeken, ofwel het onderwerp voor altijd begraven en er nooit meer over beginnen. Hij heeft voor het laatste gekozen. We zijn nog steeds in contact (al is het wat minder tegenwoordig), en ik ben er nog steeds van overtuigd dat hij de aandoening heeft, en dat hij eronder lijdt. Maar ergens moet je voor jezelf vastleggen hoe ver je kunt gaan. Je kunt namelijk nooit iemand forceren om zelf de stap te zetten om hulp te zoeken, dat moet uiteindelijk van de persoon zelf uitgaan. Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Txiki

we zijn eens

Heb ik iets dwaas gezegd?

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door kameleon

Als je niet meedoet aan de hypocrisie en de rat race van de maatschappij heb je een persoonlijkheidsstoornis.

Neenee, iemand die de voorkeur geeft aan de persoonlijke waanzin tegen de collectieve waanzin in, die is een vogel voor de kat.

tenzij een Kameleon misschien, die vormt een moeilijke schietschijf.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

alles is nochtans simpel. Het zijn net de achterlijke mensen die de boel ingewikkeld maken om te kunnen doen alsof ze niet achterlijk zijn. Van het moment mensen voldoende geëvolueerd zijn zal iedereen wel beseffen dat alles simpel is.

Van de gelijkschakeling van de simpelheid, spaar ons Heer.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Fatalistische fakir

http://nl.wikipedia.org/wiki/Borderl...kheidsstoornis

Wat is uw mening over de borderline-persoonlijkheidsstoornis:

- denkt u dat er inderdaad zo’n stoornis bestaat? bent u het eens met de definitie en de criteria van de DSM-IV voor deze stoornis? wat vindt u van de categorie ‘persoonlijkheidsstoornissen’ in de DSM-IV in het algemeen? is het concept ‘persoonlijkheidsstoornis’ (http://nl.wikipedia.org/wiki/Persoonlijkheidsstoornis) volgens u wetenschappelijk en/of therapeutisch of op een andere manier zinvol?

- de antisociale persoonlijkheidsstoornis wordt volgens wikipedia wel eens de borderline voor mannen genoemd (http://nl.wikipedia.org/wiki/Antisoc...kheidsstoornis). wat vindt u van die vergelijking?

- hoe moet naar uw mening de gezondheidszorg omgaan met mensen die volgens de DSM – IV aan de borderline-persoonlijkheidsstoornis lijden? acht u (vroegtijdige) detectie, (gedwongen?) behandeling, medicatie, therapie,… mogelijk/wenselijk/nodig?

- stel dat u (nu pas) beseft dat uw partner (waarschijnlijk) volgens de DSM-IV kan gediagnosticeerd worden als iemand met een borderline-persoonlijkheidsstoornis, heeft dat dan een invloed op uw relatie? zou u uw partner b.v. aanraden een psychiater of therapeut op te zoeken, en zo ja, wat doet u als uw partner dat weigert?

- stel dat u (nu pas) beseft dat u zelf (waarschijnlijk) volgens de DSM-IV kan gediagnosticeerd worden als iemand met een borderline-persoonlijkheidsstoornis, wat doet u dan? en heeft dat invloed op uw mening over de DSM-IV?

Vanwaar deze interesse voor DSM-(4) ? Ben jij een psychiater ?

DSM, de oplijsting van gedragsstoornissen, is controversieel. In die zin dat zelfs een niet-psychiater toegelaten wordt conclusies te trekken, zelfs zonder kennis over psychiatrie.

Wat ik wil zeggen. Verder in deze draad stel je uw relatie in vraag - zo lees ik het toch - op basis van symptomen van gedragsstoornissen.

Niets belet je om actief te werken aan een "borderline". Zich louter neerleggen bij wat DSM voorscholtelt, dit beschouwen als een ernstig onoverkomelijk probleem lijkt mij iets te gemakzuchtig. Toch alleszins tegenover wie ondertussen al 25 jaar een relatie probeert te onderhouden.

[alice]

Oorspronkelijk geplaatst door Goldband

U stelt teveel vragen, dus ik geef een algemeen antwoord.

De diagnose via DSM is al jaren problematisch en wel hierom:

De DSM is in oorsprong een gedragsbeschrijvend document. Gedrag dat als stoornis wordt beschouwd werd gegroepeerd in een aantal categorieën en vergezeld van een lijstje gedragskenmerken.

Zo'n handboek is nuttig, onder andere omdat het voor uniformiteit zorgt. Een Indische dokter zou in principe dezelfde diagnose stellen al een Canadese, doordat ze de DSM volgen.

Het probleem is dat de DSM, zowel door therapeut als patiënt als een gedragsverklarend document wordt beschouwd en gebruikt. Dus alsof borderline stoornis een werkelijke aandoening is die, zoals griep, kan vastgesteld worden. Dat is totaal niet het geval, ook niet neurologisch aangezien het gaat om een gedragsbeschrijvende categorie.

Dus simpel: borderlinestoornis BEN je of DOE je, maar je HEBT het niet.

Goede uitleg!

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Goede uitleg!

Hoezo goed?

Ik heb het wel maar ik doe het niet.