1. Vrouwen en Religie: een paradox?

[Discobitch]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Dat betwijfel ik toch ten zeerste hoor.

Op basis van?

[Scarabaeida]

Oorspronkelijk geplaatst door Wautd

Waren de Kelten voor ze door de Romeinen van de kaart werden geveegd ook niet matriarchaal?

En bedekken bij de Toearegen niet eerder dan mannen hun gezicht, eerder dan de vrouwen?

[Kiro]

Oorspronkelijk geplaatst door Discobitch

Hm. Je hebt jezelf filosoof genoemd eerder. Uiteraard zie je de opkomst van de filosofie als iets positief. [1]
Da's bij mij recentelijk omgegooid geweest. Wanneer ik besefte wat voor perversie het rationalisme eigenlijk is. Zeker extreme vormen ervan zoals het beweren dat men een correcte ethiek kan putten uit logica. [2]

Wat bronnen betreft: de Egyptische literatuur is erg uitgebreid. Wat ze in Mesopotamia schrijven ook wel. [3]

Alleen jammer, erg jammer, dat we geen Fenicische geschriften meer heben.

Ad 1: Filosofie zie ik beslist als een positief iets; het kan wegen vrij maken. De valkuil is alleen dat men te hoog in die ivoren toren gaat klimmen en zodoende het contact met de wereld vergeet. Dit sluit aan op 2.
Ad 2: Ik denk dat alles wel zijn perverse zijde heeft. Filosofie net zo goed. Vooral is er een geperverteerde denktrant bij mensen die duidelijk een kamp kiezen en dan bijvoorbeeld alles terugvoeren op het empirisme, idealisme etc.
Ik meen me nog te herinneren dat Wittgenstein in zijn jonge jaren stug kon blijven volhouden dat in het kantoor van Bertrand Russel wel een paar neushoorns konden staan en men het tegendeel niet absoluut kon vaststellen...

Ad 3: Koptisch en spijkerschrift zijn niet mijn specialiteiten. Maar kom gerust met meer.

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Discobitch

Jij breekt veel af.

Ik stel terechte vragen. Heeft dus niets met afbreken te maken. Het is hier per slot van rekening een discussieforum.

Maar zeg eens hoe het dan wel was?

Dat weet niemand. Je kunt voorzichtige gokken doen, allemaal goed en wel, tot zolang je maar beseft dat het slechts gokken zijn, en geen feiten.

De fout die jij maakt, is een bescheiden, weinig gefundeerde theorie inzake matriarchaat als feit te beschouwen.

En zeg eens hoe men aan wetenschap doet zonder gokken en interpretaties?

Er is een hemelsgroot verschil tussen wetenschap en geschiedenis, dus je vergelijking past hier niet echt.

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Discobitch

Op basis van?

Is de vraag niet eerder : hoe kom je erbij dat "taal en mythologieën middelen zijn om het al dan niet matriarchaal/patriarchaal-zijn te reconstrueren ?"

Ik zie immers de logica van deze denkwijze niet in. Maar ik sta altijd open voor nieuwe inzichten.

[Kiro]

@ Kiko,
Sta me toe om daar op een later moment op terug te komen. Van dat taalkundige bedoel ik.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

De kerk een bondgenoot van de vrouw ? Dat zal ook maar een toevallig neveneffect geweest zijn.

Nou, daar zou ik nog niet zo zeker van zijn. Verschillende onderzoeken wijzen in die richting. Elizabeth Weiss Ozorak stelde in The Journal for the Scientific Study of Religion (1996) vast dat de meerderheid van de religieus geëngageerde vrouwen die ze bevroeg zich bewust was van de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen binnen hun religieuze traditie - er was dus geen sprake van een 'false consciousness', zoals sommige feministen veronderstelden - maar dat dit nadeel voor hen niet opwoog tegen de voordelen (o.a. sterke gemeenschapsvorming).

In een onderzoek naar de aantrekkingskracht van de Pinkstergemeenschappen in Latijns-Amerika stelde ook David Martin in een studie (1990) vast dat vrouwen zich door de religieuze organisatie meer gerespecteerd voelden in hun vrouw- en moederrol en in de religie een bondgenoot zagen om mannen te "domesticeren".

Vooral in anomische periodes - periodes waarin fundamentele culturele en morele waarden worden aangevochten en onder druk staan - worden vrouwen sterk aangetrokken tot de zekerheden en de stabiliteit van traditionele rolpatronen, die dan niet als onderdrukkend worden ervaren, maar juist als bakens gaan fungeren. Die hard-feministen mogen daar dan al van walgen en gruwen: ze vertolken zeker geen meerderheidsopinie. Vrouwen vinden het gezin nog steeds de hoeksteen van de maatschappij en zijn bereid zich daarvan ten dienste te stellen. Veel keuze hebben ze ook nog steeds niet. Mannen nemen het immers nog altijd maar zelden van hen over.

Voor de kerk zelf was zo'n bondgenootschap natuurlijk ook belangrijk: het waren en zijn veelal vrouwen die zich over de opvoeding van de kinderen ontfermen. Voor de kerk zijn ze - naast het onderwijs - dan ook belangrijke doorgeefluiken voor de christelijke moraal. Mogelijk zien vrouwen hun taak binnen een religie niet zozeer in de kerkelijke organisatie, maar juist erbuiten (in het gezin). Dat zou kunnen verklaren waarom ze de patriarchale hiërarchie voor lief nemen. Ook daarin ontwaar je een uitgekiend rollenpatroon.

Wat natuurlijk niet wegneemt dat in zowat alle religies vrouwen een steeds grotere rol gaan opeisen, en waar dat niet mogelijk is zelfs eigen denominaties stichten ("Dianic Wicca", Goddess Movement, etc.). Ook deze tendensen echter bewijzen dat vrouwen hun religie nauwelijks lossen.

[Travis66]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Nou, daar zou ik nog niet zo zeker van zijn. Verschillende onderzoeken wijzen in die richting. Elizabeth Weiss Ozorak stelde in The Journal for the Scientific Study of Religion (1996) vast dat de meerderheid van de religieus geëngageerde vrouwen die ze bevroeg zich bewust was van de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen binnen hun religieuze traditie - er was dus geen sprake van een 'false consciousness', zoals sommige feministen veronderstelden - maar dat dit nadeel voor hen niet opwoog tegen de voordelen (o.a. sterke gemeenschapsvorming).

In een onderzoek naar de aantrekkingskracht van de Pinkstergemeenschappen in Latijns-Amerika stelde ook David Martin in een studie (1990) vast dat vrouwen zich door de religieuze organisatie meer gerespecteerd voelden in hun vrouw- en moederrol en in de religie een bondgenoot zagen om mannen te "domesticeren".

Vooral in anomische periodes - periodes waarin fundamentele culturele en morele waarden worden aangevochten en onder druk staan - worden vrouwen sterk aangetrokken tot de zekerheden en de stabiliteit van traditionele rolpatronen, die dan niet als onderdrukkend worden ervaren, maar juist als bakens gaan fungeren. Die hard-feministen mogen daar dan al van walgen en gruwen: ze vertolken zeker geen meerderheidsopinie. Vrouwen vinden het gezin nog steeds de hoeksteen van de maatschappij en zijn bereid zich daarvan ten dienste te stellen. Veel keuze hebben ze ook nog steeds niet. Mannen nemen het immers nog altijd maar zelden van hen over.

Voor de kerk zelf was zo'n bondgenootschap natuurlijk ook belangrijk: het waren en zijn veelal vrouwen die zich over de opvoeding van de kinderen ontfermen. Voor de kerk zijn ze - naast het onderwijs - dan ook belangrijke doorgeefluiken voor de christelijke moraal. Mogelijk zien vrouwen hun taak binnen een religie niet zozeer in de kerkelijke organisatie, maar juist erbuiten (in het gezin). Dat zou kunnen verklaren waarom ze de patriarchale hiërarchie voor lief nemen.

Wat natuurlijk niet wegneemt dat in zowat alle religies vrouwen een steeds grotere rol gaan opeisen, en waar dat niet mogelijk is zelfs eigen denominaties stichten ("Dianic Wicca", Goddess Movement, etc.).

Dat is maar zoals bij de politieke partijen, als het slecht gaat, dan hebben ze ineens een vrouwelijke voorzitter die op haar bek mag gaan. Toont alleen aan hoe misbaar ze geacht worden.

[Scherven A. Mok]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Was er geen filosofie, of hebben wij zo weinig bronnen van ze dat we niet kunnen bewijzen of ze filosofeerden?

Magie en scheppingsverhalen (en later religie) kan men als filosofie avant la lettre beschouwen ?