het instinct

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Ik blijf voorlopig de draad nog volgen.
Krijg er tegenstrijdige gevoelens bij.
Ik begrijp ook nog niet helemaal waar jij het over hebt, denk ik, al heb ik wel een idee.

Ik neem wel aan dat jij iets ontdekt hebt waarvan jij het gevoel hebt dat het zeer belangrijk is.

Als ik al hetgeen ik gelezen heb in één zin zou moeten samenvatten zou het zijn:

'Doe waar je zin in hebt en doe niet waar je geen zin in hebt'

Komt dat wat in de buurt?

Laat mij zeggen dat ik iets ontdekt heb dat voor het oprapen voor iedereen ligt, maar waar de meeste mensen gewoon langs voorbij lopen.
Dus kan men zoiets 'dagelijks en heel gewoons' een ontdekking noemen?

Dat het voor mij, maar het is grijpbaar voor iedereen, heel belangrijk is?

Het is als een bevrijding uit een jarenlange verdwazing; maar het is niet iets dat in één keer gekomen is, alhoewel soms een plots bijkomend inzicht gelukkig maakt; maar het is een jarenlange groei naar meer inzicht, die begonnen is met het pellen, zoals een ajuin, van steeds meer lagen nutteloze 'beschaving', nutteloze wetten van hoe een beschaafd mens zich moet gedragen, maar de kern blijft wel overeind en wordt steeds zuiverder en dieper. Dus nooit het kind met het badwater weggooien en zeker het badwater niet voor het kind nemen.

'Doe waar je zin in hebt en doe niet waar je geen zin in hebt'

Deze uitdrukking kan ook gebruikt worden voor dictators, egoïsten, en andere heel dwaze mensen; dus kan ik je daar geen gelijk geven.

Er zijn wetten, even streng en algemeengeldend zoals de gravitatiekracht waar al je handelen en geestelijk denken aan moeten voldoen.
De voornaamste zijn wel:

Neem nooit iets aan voor waar van een ander voordat je er zelf van overtuigd bent dat het de waarheid is.

De waarheid is de hoeksteen van de wijsheid. Indien men de waarheid niet aanvaardt, dwaalt men.

Alleen dingen die over de dood heen meegedragen kunnen worden hebben echte waarde.

En natuurlijk heb je niet het recht om anderen kwaad te berokken, zoals anderen evenmin het recht hebben om jou kwaad te berokkenen.

Maar, met die wetten in acht genomen heb je wel in het groot gelijk met je stelling.

Groetjes
Marie

[marie daenen]

dubbel

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Doge

Volgens mij wordt instinct aangeleerd door de genen van vroegere generaties, bij een experiment met muizen heeft de moeder bepaalde ervaringen en reacties doorgegeven aan haar jongen zonder dat ze die te zien kreeg.

http://www.telegraph.co.uk/science/s...ancestors.html

Hoe het instinct echt werk weten we niet en het is zeker niet uitgesloten, zelfs heel goed mogelijk dat het een van de manieren is waardoor het instinct of de kennis van het instinct doorgegeven wordt.

Zo heb ik ergens gelezen dat een bepaalde groep dieren een beter methode hadden uitgevonden om een bepaald probleem op te lossen en dat niet lang daarna andere dieren van dezelfde soort, ver afgelegen en zeker niet in contact met de eerste groep, dezelfde kennis hadden opgedaan.

Ik zie het instinct zelfs niet als iets statistisch, maar ik denk dat het instinct zelf ook aan evolutie onderhevig is

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Laat mij zeggen dat ik iets ontdekt heb dat voor het oprapen voor iedereen ligt, maar waar de meeste mensen gewoon langs voorbij lopen.
Dus kan men zoiets 'dagelijks en heel gewoons' een ontdekking noemen?

Dat het voor mij, maar het is grijpbaar voor iedereen, heel belangrijk is?

Het is als een bevrijding uit een jarenlange verdwazing; maar het is niet iets dat in één keer gekomen is, alhoewel soms een plots bijkomend inzicht gelukkig maakt; maar het is een jarenlange groei naar meer inzicht, die begonnen is met het pellen, zoals een ajuin, van steeds meer lagen nutteloze 'beschaving', nutteloze wetten van hoe een beschaafd mens zich moet gedragen, maar de kern blijft wel overeind en wordt steeds zuiverder en dieper. Dus nooit het kind met het badwater weggooien en zeker het badwater niet voor het kind nemen.

'Doe waar je zin in hebt en doe niet waar je geen zin in hebt'

Deze uitdrukking kan ook gebruikt worden voor dictators, egoïsten, en andere heel dwaze mensen; dus kan ik je daar geen gelijk geven.

Er zijn wetten, even streng en algemeengeldend zoals de gravitatiekracht waar al je handelen en geestelijk denken aan moeten voldoen.
De voornaamste zijn wel:

Neem nooit iets aan voor waar van een ander voordat je er zelf van overtuigd bent dat het de waarheid is.

De waarheid is de hoeksteen van de wijsheid. Indien men de waarheid niet aanvaardt, dwaalt men.

Alleen dingen die over de dood heen meegedragen kunnen worden hebben echte waarde.

En natuurlijk heb je niet het recht om anderen kwaad te berokken, zoals anderen evenmin het recht hebben om jou kwaad te berokkenen.

Maar, met die wetten in acht genomen heb je wel in het groot gelijk met je stelling.

Groetjes
Marie

Welke dingen kunnen over de dood meegedragen worden?

[Doge]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Hoe het instinct echt werk weten we niet en het is zeker niet uitgesloten, zelfs heel goed mogelijk dat het een van de manieren is waardoor het instinct of de kennis van het instinct doorgegeven wordt.

Zo heb ik ergens gelezen dat een bepaalde groep dieren een beter methode hadden uitgevonden om een bepaald probleem op te lossen en dat niet lang daarna andere dieren van dezelfde soort, ver afgelegen en zeker niet in contact met de eerste groep, dezelfde kennis hadden opgedaan.

Ik zie het instinct zelfs niet als iets statistisch, maar ik denk dat het instinct zelf ook aan evolutie onderhevig is

Het instinkt evolueert natuurlijk mee, ik kan me moeilijk inbeelden dat we nu net dezelfde instincten zouden hebben als een miljoen jaar geleden.

Dat met die probleem oplossingen over lange afstand lijkt me toch sterk, als een kind het nog moet leren van z'n ouders dan zie ik niet hoe het telepatisch naar andere groepen kan??

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Welke dingen kunnen over de dood meegedragen worden?

Vooral bewustzijn, diepere kennis en wijsheid; levenslessen die we geleerd hebben tijdens het huidige leven; karma?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Doge

Het instinkt evolueert natuurlijk mee, ik kan me moeilijk inbeelden dat we nu net dezelfde instincten zouden hebben als een miljoen jaar geleden.

Dat met die probleem oplossingen over lange afstand lijkt me toch sterk, als een kind het nog moet leren van z'n ouders dan zie ik niet hoe het telepatisch naar andere groepen kan??

Sommige mensen beschrijven het als volgt:
Innerlijk kunnen we ons verbinden aan een diepere bron van kennis die als een veld al het zijn omvat. Dus in het hierboven beschreven geval is er helemaal geen sprake van telepathie.
Het komt ook voor, naar het schijnt, dat menselijke uitvindingen niet zelden op verschillende plaatsen, ver van elkaar en niet met elkaar gelinkt worden uitgeprobeerd en dat op plus of min dezelfde ogenblikken aan de ene kant en aan de andere kant van de wereld aan dezelfde ontdekkingen of ontdekkingsvelden worden gewerkt.
Waarom op een bepaald ogenblik in de geschiedenis schijnen hele groepen, die niet met elkaar gelinkt zijn, zich voor dezelfde materie te gaan interesseren en daar vooruitgang in te boeken?
Men zou het kunnen zien als de evolutie van een weten waar de schepping in zijn geheel op een bepaald ogenblik aan toe is.

Hoe kunt u verklaren dat
trekvogels, duizenden km ver hun weg vinden of
vissen die op het einde van hun leven tegen de stroom in terugzwemmen naar de plaats van hun geboorte, of
crabben die op een bepaald ogenblik, tegen duidzenden gevaren in, voor hun een oneindige afstand afleggen om in een plas water hun eieren te gaan leggen?
Hoe weten vele welpen van zoogdieren instinctief dat ze bij gevaar vooral niet moeten bewegen en zich voor dood moeten houden?

Honderden vragen waar onze wetenschap hoe ver gevorderd ook zelfs geen begin van antwoord op weten. Oké het werd steeds uitgelegd als instinctief handelen en bij hogere diersoorten kwam er daarna de leerschool door na-apen van het ouderlijk gedrag bij.
Maar al die andere nazaten die vanaf het eerste ogenblik van hun bestaan aan zichzelf overgeleverd zijn en instinctief schijnen te weten hoe het moet.

Leg dat maar eens uit.
Zulke instincten moeten wel alwetend zijn?

[marie daenen]

dubbel

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Vooral bewustzijn, diepere kennis en wijsheid; levenslessen die we geleerd hebben tijdens het huidige leven; karma?

Ik acht het meer waarschijnlijk dat er na de dood een soort van voortgang is dan dat die er niet is (het is echter nog geen absolute overtuiging of geloof)

Ik vermoed dat het bij jou anders is.

Ben jij volledig overtuigd van één of andere vorm van voortbestaan, hoe ziet die er uit?
Wedergeboorte?
Volg je hierin één bepaalde godsdienst of is het eerder een eigen samengesteld model?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Ik acht het meer waarschijnlijk dat er na de dood een soort van voortgang is dan dat die er niet is (het is echter nog geen absolute overtuiging of geloof)

Ik vermoed dat het bij jou anders is.

Ben jij volledig overtuigd van één of andere vorm van voortbestaan, hoe ziet die er uit?
Wedergeboorte?
Volg je hierin één bepaalde godsdienst of is het eerder een eigen samengesteld model?

Ik geloof inderdaad in leven na de dood; of beter gezegd, ik geloof niet dat de dood het einde is. Ik geloof inderdaad in wedergeboorte.
Alles draait volgens mij om transformatie en zo geloof ik dat wij de hele wereldse evolutie hebben doorgemaakt; dat wij van zuiver materie, over ééncellige, meercellige..., over het plantenrijk en het dierenrijk geëvolueerd zijn tot het mensenrijk en dat het mensenrijk niet het einde is maar gewoon een verdere schakel in de evolutie.
Maar 'ik' blijf niet 'ik' door de eeuwen heen; ik ben misschien verschillende malen gesplitst, terug samengevoegd....; ik ben simpel weg slechts een cel in een groter geheel en misschien dat ik op zeker ogenblik gewoon totaal terug opga in dat groter geheel en dat 'ik' als afgezonderde entiteit niet meer bestaat.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Ik geloof inderdaad in leven na de dood; of beter gezegd, ik geloof niet dat de dood het einde is. Ik geloof inderdaad in wedergeboorte.
Alles draait volgens mij om transformatie en zo geloof ik dat wij de hele wereldse evolutie hebben doorgemaakt; dat wij van zuiver materie, over ééncellige, meercellige..., over het plantenrijk en het dierenrijk geëvolueerd zijn tot het mensenrijk en dat het mensenrijk niet het einde is maar gewoon een verdere schakel in de evolutie.
Maar 'ik' blijf niet 'ik' door de eeuwen heen; ik ben misschien verschillende malen gesplitst, terug samengevoegd....; ik ben simpel weg slechts een cel in een groter geheel en misschien dat ik op zeker ogenblik gewoon totaal terug opga in dat groter geheel en dat 'ik' als afgezonderde entiteit niet meer bestaat.

Lijkt me heel sterk op een eigen samengesteld model dat geïnspireerd is door een aantal reguliere religies.
Een model dat heel dicht aanleunt bij hetgeen ook bij mij op één of andere manier binnengesijpelt is als meest waarschijnlijke model, zonder dat ik (voor mezelf) evenwel durf te spreken over een overtuiging of geloof, dat lijkt me net iets te ver.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Lijkt me heel sterk op een eigen samengesteld model dat geïnspireerd is door een aantal reguliere religies.
Een model dat heel dicht aanleunt bij hetgeen ook bij mij op één of andere manier binnengesijpelt is als meest waarschijnlijke model, zonder dat ik (voor mezelf) evenwel durf te spreken over een overtuiging of geloof, dat lijkt me net iets te ver.

Voor mij kunnen we enkel spreken over overtuiging of geloof indien we weten, en tot weten ben ik inderdaad nog niet gekomen omdat er nog teveel vragen open blijven.
Zoals u goed aangeeft ben ik geinspireerd door richtlijnen, teksten vanuit verschillende achtergronden.

Een boek dat nu op mijn nachttafel ligt en dat ik nu regelmatig nasla is:
Ik geef het in het frans omdat ik het in het frans heb, maar het is ook in andere talen verkrijgbaar:
Dialogues avec l'ange
recueilli par Gitta Mallasz
edition intégrale
AUBIER

Ik heb dit boek al aan verschillende mensen aangeraden, maar de meeste hebben mij het boek na een paar hoofdstukken teruggegeven. Het gaat inderdaad heel diep en het is dus zeker geen gewoon leesboek. Maar elke bladzijde, dikwijls elke regel staat vol van verrassingen en diepe waarheden.

vb. 'le vouloir est un mur et non une marche'

Persoonlijk voorbeeld: Sinds mijn adolescentie heb ik problemen omdat ik mij te dik voelde; ik wou vermageren en ik had wat ik wou, nl ik wou vermageren. Tot mijne frank viel en ik mijzelf niet moest voorhouden dat ik wou vermageren, want ik kreeg wat ik wou, nl ik wou vermageren; maar ik moest zeggen 'ik ben mager' en inderdaad toen vermagerde ik ook werkelijk.
Dus dat willen was werkelijk een muur waartegen ik te pletter liep.

Het geeft bovendien duidelijk de invloed van de geest op het lichaam in een totaal alledaagse situatie, die niets, maar dan ook niets met het hemelse te zien heeft. Vandaar dat ik pleit voor dieper inzicht en zoeken naar de waarheid voor de mensen, want ik ben overtuigd dat dat de wereld tot in het diepste van zijn bestaan gaat veranderen.

Zo ook geeft het boek duidelijk de evolutie in het zijn en in de vorderingen van het zijn weer:
Wat in het begin aangeraden wordt, wordt op het einde afgeraden en omgekeerd.
Het is dus een moeilijk boek en men moet werkelijk zoekende zijn in een bepaalde richting om het te kunnen waarderen.

[marie daenen]

dubbel

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Voor mij kunnen we enkel spreken over overtuiging of geloof indien we weten, en tot weten ben ik inderdaad nog niet gekomen omdat er nog teveel vragen open blijven.
Zoals u goed aangeeft ben ik geinspireerd door richtlijnen, teksten vanuit verschillende achtergronden.

Een boek dat nu op mijn nachttafel ligt en dat ik nu regelmatig nasla is:
Ik geef het in het frans omdat ik het in het frans heb, maar het is ook in andere talen verkrijgbaar:
Dialogues avec l'ange
recueilli par Gitta Mallasz
edition intégrale
AUBIER

Ik heb dit boek al aan verschillende mensen aangeraden, maar de meeste hebben mij het boek na een paar hoofdstukken teruggegeven. Het gaat inderdaad heel diep en het is dus zeker geen gewoon leesboek. Maar elke bladzijde, dikwijls elke regel staat vol van verrassingen en diepe waarheden.

vb. 'le vouloir est un mur et non une marche'

1)Persoonlijk voorbeeld: Sinds mijn adolescentie heb ik problemen omdat ik mij te dik voelde; ik wou vermageren en ik had wat ik wou, nl ik wou vermageren. Tot mijne frank viel en ik mijzelf niet moest voorhouden dat ik wou vermageren, want ik kreeg wat ik wou, nl ik wou vermageren; maar ik moest zeggen 'ik ben mager' en inderdaad toen vermagerde ik ook werkelijk.
Dus dat willen was werkelijk een muur waartegen ik te pletter liep.

2)Het geeft bovendien duidelijk de invloed van de geest op het lichaam in een totaal alledaagse situatie, die niets, maar dan ook niets met het hemelse te zien heeft. Vandaar dat ik pleit voor dieper inzicht en zoeken naar de waarheid voor de mensen, want ik ben overtuigd dat dat de wereld tot in het diepste van zijn bestaan gaat veranderen.

Zo ook geeft het boek duidelijk de evolutie in het zijn en in de vorderingen van het zijn weer:
Wat in het begin aangeraden wordt, wordt op het einde afgeraden en omgekeerd.
Het is dus een moeilijk boek en men moet werkelijk zoekende zijn in een bepaalde richting om het te kunnen waarderen.

1) Mooi vb

2) idd recent zelfs wetenschappelijk bevestigd dat er op dat vlak een heel terrein open ligt (ice-man, weet je nog)

Meer onderzoek lijkt idd aangewezen.
Stimulatie van getuigenissen als die van jou (bedankt daarvoor) kunnen mss ook helpen.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Ik blijf voorlopig de draad nog volgen.
Krijg er tegenstrijdige gevoelens bij.
Ik begrijp ook nog niet helemaal waar jij het over hebt, denk ik, al heb ik wel een idee.

Ik neem wel aan dat jij iets ontdekt hebt waarvan jij het gevoel hebt dat het zeer belangrijk is.

Als ik al hetgeen ik gelezen heb in één zin zou moeten samenvatten zou het zijn:

'Doe waar je zin in hebt en doe niet waar je geen zin in hebt'

Komt dat wat in de buurt?

Bij het herlezen van die bijdrage zou ik op jouw zin misschien eerder volgend commentaar moeten geven:

Zoek en ontdek eerst en vooral waar je werkelijk zin in hebt, wat werkelijk belangrijk is voor jou en waarom.

Ik denk dat dat in één zin heel een leven, heel een levensweg, heel een evolutieweg kan weerspiegelen.

[marie daenen]

Wat de meeste mensen nog altijd niet door hebben, ook velen op dit forum, is dat 'godsdienst of levensovertuigingen' niet iets is voor de oude dag of voor het hiernamaals maar elke handeling in ons dagelijks leven kan beinvloeden.

Indien ik mij van alle overbodige bekommernissen die de wereld ons als uiterst belangrijk opdringt, kan ontdoen, genereer ik een zee van tijd en van positieve energie om mij met de echte waarden, ook die van het dageijkse leven, bezig te houden en ik zal mij veel minder voor de kar van uitbuiting, volksverlakkerij en andere kwalen laten spannen.

[Doge]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Sommige mensen beschrijven het als volgt:
Innerlijk kunnen we ons verbinden aan een diepere bron van kennis die als een veld al het zijn omvat. Dus in het hierboven beschreven geval is er helemaal geen sprake van telepathie.
Het komt ook voor, naar het schijnt, dat menselijke uitvindingen niet zelden op verschillende plaatsen, ver van elkaar en niet met elkaar gelinkt worden uitgeprobeerd en dat op plus of min dezelfde ogenblikken aan de ene kant en aan de andere kant van de wereld aan dezelfde ontdekkingen of ontdekkingsvelden worden gewerkt.
Waarom op een bepaald ogenblik in de geschiedenis schijnen hele groepen, die niet met elkaar gelinkt zijn, zich voor dezelfde materie te gaan interesseren en daar vooruitgang in te boeken?
Men zou het kunnen zien als de evolutie van een weten waar de schepping in zijn geheel op een bepaald ogenblik aan toe is.

Hoe kunt u verklaren dat
trekvogels, duizenden km ver hun weg vinden of
vissen die op het einde van hun leven tegen de stroom in terugzwemmen naar de plaats van hun geboorte, of
crabben die op een bepaald ogenblik, tegen duidzenden gevaren in, voor hun een oneindige afstand afleggen om in een plas water hun eieren te gaan leggen?
Hoe weten vele welpen van zoogdieren instinctief dat ze bij gevaar vooral niet moeten bewegen en zich voor dood moeten houden?

Honderden vragen waar onze wetenschap hoe ver gevorderd ook zelfs geen begin van antwoord op weten. Oké het werd steeds uitgelegd als instinctief handelen en bij hogere diersoorten kwam er daarna de leerschool door na-apen van het ouderlijk gedrag bij.
Maar al die andere nazaten die vanaf het eerste ogenblik van hun bestaan aan zichzelf overgeleverd zijn en instinctief schijnen te weten hoe het moet.

Leg dat maar eens uit.
Zulke instincten moeten wel alwetend zijn?

Er is zoveel dat we nog niet weten en dat zullen we ook nooit kunnen, het is niet omdat de wetenschap iets niet kan verklaren dat het een alwetend goddelijk geval moet zijn.

Vroeger zat god in de hemel, weet je wel, nu zit ie blijkbaar in instinct en vissen die stroomopwaarts kuit schieten. Whatever.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Het debat op het godsdienstforum is praktisch aan het doodbloeden.
Dus waag ik mij aan een nieuw item.

Het instinct is de macht, de kracht waarop elk dier zijn leven inricht.
Waarom doet een dier dit of dat; antwoord omdat het instinct het hem zegt.

Dat instinct is dus een overal aanwezige kracht die heel het leven van een dier bepaalt vanaf het begin tot het einde.

Heb niet de discussie gevolgd, maar toch deze opmerkingen. Hoe oud is het instinct? Wie is de ontdekker van het instinct? Bestaat het instinct eigenlijk wel en zo ja waar zit het? Je noemt het een kracht. Wat is een kracht? In welke eenheid wordt die kracht uitgedrukt? In Newtons en KiloNewtons? Is het instinct wel goed te definiëren en is het iets anders dan gevoel of verstand? Waarom uitgaan van het bestaan van een instinct als je verderop beweert dat het ik niet bestaat? Bestaat er dan wel een entiteit met een instinct of is het instinct een universele kracht die alles met alles verenigt en verdeelt?
AUB alles goed uitleggen en geen lariekoekjes presenteren en geen raadseltjes opgeven.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Doge

Er is zoveel dat we nog niet weten en dat zullen we ook nooit kunnen, het is niet omdat de wetenschap iets niet kan verklaren dat het een alwetend goddelijk geval moet zijn.

Vroeger zat god in de hemel, weet je wel, nu zit ie blijkbaar in instinct en vissen die stroomopwaarts kuit schieten. Whatever.

God is een definitie, niet meer en niet minder.
God zou in het hart van alle mensen sluimeren; het zou zijn als iets wat we verloren hebben en waar we heel ons leven terug naar verlangen.
We zouden het verloren hebben bij onze menswording, uit het dierenrijk.

Wat heeft het dier dat de mens verloren heeft?
Het dier vertrouwt blindelings op zijn instinct.
De mens niet meer want de mens heeft verstand en dat verstand heeft heel wat veranderingen in het mensenleven te weeg gebracht en de mens op de hoogste ladder van het bestaande gebracht.

En de mens is dat verstand gaan aanbidden als zijn hoogste goed, heeft er zichzelf totaal ondergeschikt aan gemaakt, ipv van het als een enorm goed werkend werktuig te gaan zien.
De mens heeft zijn natuurlijk instinct totaal verdrongen en daarmee, inderdaad een wijs element dat miljarden jaren evolutie heeft doorgemaakt en misschien aan de grondslag van diezelfde evolutie zat.

Natuurlijk is het instinct niet God, maar het kan wel gezien worden, eens ontdaan van zijn eeuwenlange indoctrinaties door het verstand opgelegd, als een leiddraad naar dieper inzicht.

Bekijk geleerden, uitvinders, ontdekkers.
Waarom, steunend op dezelfde ervaringen, onderichten, lessen.... ontdekt de ene wel iets en de andere blijft bij het bestaande hangen?
Ok, de factor geluk is niet uit te sluiten; maar volgens mij is het omdat de ene zijn instinctieve krachten wel aanwendt en de andere bij het zuivere verstand blijft zweren.

En die instinctieve krachten kan iedereen, die dat wil, dagelijks aanwenden. Maar ja voor de meeste moeten ze eerst van jarenlange blinde indoctrinatie en afstomping gezuiverd worden om weer wat werkzaam te kunnen zijn.

Maar ik blijf erbij dat het een onuitputtelijke bron van evolutionaire vooruitgang voor het mensendom zou kunnen betekenen.

[marie daenen]

dubbel