N-Va en de belastingen

[andev]

Oorspronkelijk geplaatst door Zephyrkaos

alweer de walen in vlaanderen woonen zeker geen mensen die geen werk hebben en ook geen mensen die extremrechts kiezen zoals de vlaams blokkers

maar zeg maar dat het de walen hun schuld is wat de nva verzint om de mensen zoals citronen uit te pressen

Zag zondag een soort tabel in een RTL debat over het "leefniveau" van de Europese landen, de arme inbegrepen. Met 100 als gemiddelde haalde Vlaanderen (… en neen het is geen "land" maar...) 140 en Wallonië 90...
Lol kun je dat niet noemen voor onze Waalse vrienden.
Nu nog zoeken hoe dat komt...
Dat komt natuurlijk door de NVA! Laat Vlaanderen alleen verder doen en Wallonië ook, hun probleem is meteen opgelost.
Gelukkig dat het zo goed gaat met Bruxelles...
Bruxelles, de strohalm ofte kleefstof waardoor la Belgique hoopt verder te blijven bestaan.

[Zucht]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Hier moet je nog steeds 1/2 euro in dat karretje steken.
En jij weet het misschien niet, als je het karretje terugzet, krijg je de halve euro terug.

Jij bent familie van Drax.

Rocket Raccoon : "His people are completely literal. Metaphors are gonna go over his head."
Drax : "Nothing goes over my head. My reflexes are too fast. I would catch it."

https://www.youtube.com/watch?v=wtUtXRRbQR0

[andev]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Hier moet je nog steeds 1/2 euro in dat karretje steken.
En jij weet het misschien niet, als je het karretje terugzet, krijg je de halve euro terug.

Misschien maar goed ook, anders hielden sommigen niets meer over!

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Autonome bedrijven zitten in de totale schuld.
De PPS niet

De autonome bedrijven verhogen het bbp en laten de relatieve schuldgraad dalen.

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

De koopkracht is gestegen.

In uwe portemonnaie misschien.

[N-Vb]

Bron: Trends

Anno 2018 bestormen de Fransen niet langer de Bastille, ze bezetten dieseldepots en kruispunten, gekleed in gele hesjes. Voor veel Fransen zijn de hoge brandstofprijzen de druppel die de emmer doet overlopen. Die emmer is gevuld met fatalisme over de stagnerende lonen, onzekerheid over de toekomst, boosheid over de toenemende ongelijkheid tussen winnaars en verliezers in een globale en digitale economie, én frustratie over de hoge belastingdruk op inkomens en consumptie.

De torenhoge taksen op een tankbeurt worden vergoelijkt met bezorgdheid over het milieu, maar dienen vooral om de kas van een spilzieke overheid te vullen. Een groeiend deel van de bevolking, in Frankrijk én in België, heeft genoeg van die hypocrisie, maar een snelle oplossing, laat staan een verzachting van de pijn, wordt een werk van lange adem.

De wortels van de onvrede liggen diep, zo toont nieuw cijfermateriaal van de OESO aan. Sinds 1995, dat is dus al een generatie lang, ziet een groot deel van de westerse bevolking amper een toename van het inkomen. De stijging van het doorsneeloon bedraagt 0,7 procent op jaarbasis sinds 1995. Dat is over een periode van ruim twintig jaar samen te vatten tot een extra maandloon. Op die wankele fundamenten is de voorbije decennia ook een meetbaar gevoel van ongelijkheid gestapeld. Het gemiddelde inkomen is met 1 procent per jaar gestegen, beduidend meer dan het doorsnee- of mediaaninkomen van Jan Modaal. Die cijfers zijn de optelsom van een relatief kleine, vaardige groep die wegspurt en een grotere groep die verzinkt in stagnatie.
?

Het probleem kapot belasten lukt in Frankrijk en België niet meer.

België ontsnapt niet aan die stagnatie. Het gemiddelde inkomen steeg hier sinds 1995 met 22 procent, het mediaaninkomen bleef steken op een groei van 15 procent. De achterblijvers moeten ook hier vaststellen dat een groep wél ontsnapt aan de wetten van de financiële zwaartekracht. Het Belgische bbp is sinds 1995 dubbel zo snel gestegen als het reële inkomen van de doorsneewerknemer. Een groter stuk van de taart gaat naar de werknemers en de aandeelhouders van de supersterbedrijven, die de voordelen van een mondiale productieketting en doorgedreven gebruik van technologie weten om te zetten in dominante posities en hoge marges. Werkgevers verdedigen zich met het argument dat hun grotere aandeel in de koek nodig is om broodnodige investeringen in digitalisering te betalen.


Die onderhuidse dynamiek van de inkomens is een vuistregel die vatbaar is voor nationale verschillen en andere beleidskeuzes. Uitgerekend in Frankrijk hielden de lonen sinds 1995 wel gelijke tred met de zwakke toename van de productiviteit, zonder toename van de loonongelijkheid. Het protest is dus voor een stuk een typisch Frans fenomeen tegen het krakkemikkige beleid van president Emmanuel Macron, die zichzelf het imago van een president voor de rijken heeft aangemeten. Maar het protest is hardnekkig omdat het wortel schoot in de bredere maatschappelijke onvrede. Het is een revolutie van een achtergesteld Frankrijk voor wie hogere brandstofprijzen de druppel te veel zijn.

Voor de beleidsmakers wacht de aartsmoeilijke taak zo veel mogelijk burgers te laten delen in de vruchten van technologie en globalisering. Het probleem kapot belasten lukt in landen als Frankrijk en België niet meer, want de hoge belastingdruk op zowat alle bronnen van inkomen en manieren van consumptie is een deel van het probleem geworden. Een groter verschil tussen bruto- en nettoloon zal zoden aan de dijk zetten. De Belgische taxshift, excuseer belastingverlaging, die vooral de lagere inkomens ten goede kwam, is een eerste stapje in de juiste richting. De rest van de marathon is alleen betaalbaar als een grondige pensioenhervorming de druk op de overheidsfinanciën verlicht. De gele hesjes zullen dan vervangen worden door de groene en rode hesjes van de vakbonden.

Nog belangrijker dan een pensioenhervorming is investeren in vaardigheden, op alle leeftijden, zodat een grotere groep met iets meer wapens en vertrouwen stand kan houden in de snelle transformatie van de economie. Dat zal extra inspanningen vergen. De kans is klein dat de gele hesjes spontaan opleidingscentra zullen bestormen.

[N-Vb]

Bron: Trends


De hervorming die president Macron sinds zijn aantreden in mei 2017 doorvoert is ondoorzichtig, inefficiënt en onrechtvaardig. Dat zegt Trends-redacteur Alain Mouton.



'Het Franse belastingsysteem moet op de schop'

protest van de gele hesjes tegen het beleid van de Franse president Macron © belga

De Franse president Emmanuel Macron hoopt het protest van de 'gilets jaunes' onder controle te krijgen met een aantal beloftes. Zoals de energietransitie, waarbij brandstof steeds zwaarder wordt belast, herbekijken. Als de brandstofprijzen te veel zouden stijgen, dan zou er geen nieuwe belastingverhoging worden doorgevoerd. Ook wil de president dat er meer aandacht komt voor de pijnlijke economische situatie op het platteland en in de kleine steden waar de beweging van de gele hesjes is ontstaan.

Het blijft de vraag of dat voldoende zal zijn om een einde te maken aan de protesten. De beweging van de gele hesjes is niet meer alleen een noodkreet van Fransen die het onaanvaardbaar vinden dat ze met een maandloon van 1200 euro al snel 300 euro kwijt zijn aan brandstofkosten omdat ze dagelijks grote afstanden naar hun werk moeten afleggen. Het signaal van de 'gilets jaunes' gaat om meer: het Franse belastingsysteem moet op de schop. En de hervorming die president Macron sinds zijn aantreden in mei 2017 doorvoert is ondoorzichtig, inefficiënt en onrechtvaardig.


Het Franse belastingsysteem moet op de schop.


Dat Frankrijk eindelijk een einde maakt aan de zware vermogensbelasting is een goede zaak. En net als in België was de verlaging van de vennootschapsbelasting dringend nodig. Maar de fiscale druk bij onze zuiderburen is met 47,6 procent nog altijd de grootste van de OESO-landen. Macron heeft de fout gemaakt belastingverlagingen te compenseren door andere taksen die snel geld binnenbrachten, maar vooral de lagere middenklasse en de gepensioneerden raakten. Zoals de gestegen taksen op brandstof en de hogere algemene sociale bijdrage, een belasting die door zowel de werkenden als niet-werkenden wordt opgehoest. Frankrijk moet dringend doen wat veel andere EU-landen al hebben gedaan: de fiscale druk doen dalen en snijden in de overheidsuitgaven. Met 56 procent van het bbp liggen die in Frankrijk onaanvaardbaar hoog.

…

we moeten der belastingen hervormen;
minder tax op arbeid, meer op vermogen

[N-Vb]

Bron: Trends

Na zijn aantreden in mei 2017 had Emmanuel Macron aangekondigd dat hij de Franse economie grondig zou hervormen. Dat was nodig. Alle economische alarmlichten brandden: er was een begrotingstekort van 2,9 procent, een staatsschuld van net geen 100 procent van het bbp, een fiscale druk van 44,7 procent (de hoogste van de EU), overheidsuitgaven ?* rato van 56 procent van het bbp, een werkloosheid van ongeveer 10 procent en een handelstekort van 2,2 procent van het bbp.

De president plande een fiscale big bang om de Franse bedrijven weer concurrentieel te maken, kapitaal naar het land te lokken en de overheidsfinanciën op orde te krijgen. Daarvoor zet hij een drietrapsraket in. Ten eerste pakt hij de fiscale druk aan. De lasten op arbeid dalen, de vennootschapsbelasting wordt hervormd en de vermogensbelasting afgebouwd. Lage sociale bijdragen en belastingkredieten doen de loonmassa met 6 tot 10 procentpunt dalen. Investeringsfondsen worden vrijgesteld van vermogensbelasting, die louter een taks op vastgoed wordt. Voor dividenden en inkomsten uit beleggingen worden de tarieven tussen 50 en 60 procent vervangen door een vlaktaks van 30 procent.


Het 'uitkleden' van de vermogensbelasting komt neer op een belastingverlaging van 5,1 miljard euro. Dat moet de fiscale vluchtelingen terug naar Parijs lokken. In Frankrijk zelf daalt de onroerende voorheffing op de gezinswoning stapsgewijs, om in 2020 zo goed als volledig te verdwijnen. Dat moet de koopkracht van de gezinnen versterken. Het tarief in de vennootschapsbelasting zakt van 33 procent in 2017 naar 28 procent in 2018 en 25 procent in 2022, een belastingverlaging van 11,1 miljard euro in vier jaar.

Ten tweede moeten hogere milieubelastingen die lagere belastingdruk compenseren. Ze moeten bovendien de ecologische transitie ondersteunen. Door vooral de belastingen op diesel te verhogen zouden de milieutaksen 12,5 miljard euro extra moeten opbrengen. Ook de algemene sociale bijdrage, een taks die iedereen betaalt, stijgt.

Ten derde moeten de overheidsuitgaven met 15 miljard euro omlaag: 5 miljard euro in de sociale zekerheid, 3 miljard bij de lokale besturen en 7 miljard bij de centrale overheid.

Een fiscale schok die "de economische groei tegen 2025 met 1,6 procentpunt moet doen toenemen en voor 260.000 extra banen moet zorgen", kondigde Macron eind vorig jaar aan. "Op langere termijn komen er 440.000 jobs bij."

Een 'bricolage' van belastingen

Het lijkt anders uit te draaien. Van de daling van de overheidsuitgaven komt amper iets in huis. "De overheidsuitgaven zijn sinds het aantreden van Macron met 58 miljard euro toegenomen", stelt de econoom Nicolas Baverez vast. Hij waarschuwde al in 2003 al in zijn boek La France qui tombe voor het heilloze budgettaire pad dat het land was ingeslagen. Baverez somt cijfers op om te tonen dat er weinig veranderd is (zie tabel Een grote economische kloof). Dit jaar bedraagt het begrotingstekort 2,3 procent en het zal volgend jaar stijgen naar 2,9 procent van het bbp. Nadat de werkloosheidsgraad aanvankelijk was gedaald tot een goede 8 procent van de actieve bevolking, gaat ze nu weer richting 9,2 procent. 5,6 miljoen Fransen hebben geen werk. De bedrijfsinvesteringen dalen met 1,3 procent. Levert de fiscale hervorming dan niets op?

Baverez: "Noodzakelijke hervormingen zoals in de vermogensbelasting en de vennootschapsbelasting zijn overschaduwd door weinig zinvolle, nieuwe uitgaven, zoals de invoering van een werkloosheidsuitkering voor zelfstandigen. Of door onbegrijpelijke belastingverlagingen, zoals de afschaffing van de onroerende voorheffing op de gezinswoning, die op termijn een gat van 18 miljard euro in de staatskas slaat. Dat probeert men op te vangen met hogere brandstoftaksen die de binnenlandse consumptie onderuithalen, een cruciaal onderdeel van de Franse groeimotor." De begrotingscijfers tonen aan dat de boodschap dat de hogere taksen op brandstof deel uitmaken van de zogenaamde transition écologique een fabeltje is. Van de 34 miljard euro milieutaksen gaat slechts 7,2 miljard naar de vergroening van de economie. De rest dient om de staatskas te vullen.


Volgens Jean-Pierre Robin, economisch journalist bij de rechtse krant Le Figaro, heeft Macron zich met zijn fiscale big bang klemgereden door er een bricolage van te maken. Broddelwerk dus. In een uitgebreide analyse van de hervorming is Robin zeer scherp: "Op een onhandige manier worden aan de ene kant belastingen verlaagd, zoals die op de gezinswoning, maar tegelijk wordt voor dezelfde groep de algemene sociale bijdrage opgetrokken. Tegelijk worden sommige uitkeringen bevroren en andere dan weer verhoogd."

Volgens het onderzoeksinstituut Rexecode daalt de koopkracht van de Franse gezinnen dit jaar met 1,4 procentpunt. De beweging van de gele hesjes kreeg vooral een boost door een ander onderzoek over de fiscale hervorming, dat meer stof deed opwaaien. Het Institut des politiques publiques (IPP) berekende dat de Franse fiscale hervorming zeer ongelijk verdeeld is. De armste 20 procent Fransen zien hun beschikbaar inkomen in twee jaar met 0,5 tot 1 procent dalen. De 60 procent inkomens daarboven zien hun inkomen met 1 procent toenemen. De volgende 19 procent verliezen 1 procent aan koopkracht. Maar de 1 procent rijkste Fransen kunnen de komende twee jaar rekenen op een stijging van het beschikbaar inkomen met 6 procent.

“
Delen??

Het is opletten geblazen. Deze kleine zelfstandigen, de arbeiders en de lagere bedienden zijn altijd de sokkel geweest van de Franse middenklasse. Die is nu aan het verdwijnen" - Christophe Guilluy, geograaf

"Dat is normaal", zegt Brice Fabre, econoom bij het IPP. "De hoogste inkomens genieten van de afbouw van de vermogensbelasting en de vlaktaks voor dividenden en andere vermogenswinsten. De middengroep profiteert van de lagere belastingen op de gezinswoningen, maar de laagste inkomens hadden daar al een korting op gekregen. Voor hen verandert weinig." Die cijfers versterken het beeld dat Macron "niet de president is van de rijken, maar van de superrijken", zoals zijn voorganger François Hollande zei.

Meer dan een belastingoorlog

Die boodschap slaat aan bij de Fransen in hun gele hesjes. Ze hopen met hun acties druk te zetten om het fiscaal beleid bij te sturen. Maar de Franse regering lijkt niet in te binden. Meer nog, de woordvoerder van de regering, Benjamin Griveaux, gooide olie op het vuur door de gele hesjes "boerenkinkels die sigaretten roken en op diesel rijden" te noemen.

Het gaat om meer dan een belastingoorlog. De acties leggen een pijnlijke economische tweedeling in Frankrijk bloot: de gilets jaunes zijn de vertegenwoordigers van het platteland en de kleine steden, die ofwel werkloos zijn ofwel een lager loon hebben. Zij moeten vaak heel ver rijden om op het werk te raken. In Parijs gaat 66 procent met het openbaar vervoer naar het werk. In de rest van Frankrijk is dat 7 procent.

De gilets jaunes met een baan werken vaak in weinig concurrentiële en innovatie Franse kmo's, die amper productiviteitswinsten boeken. De investeringen in onderzoek en ontwikkeling nemen in Frankrijk weliswaar toe, maar blijven met 31,1 miljard euro ver onder het Duitse niveau (56,9 miljard). Er worden minder patenten aangevraagd en in de hightechsectoren blijven Franse bedrijven marktaandeel verliezen. Daartegenover staat la France métropolitaine in de grote steden waar de hooggeschoolden werken voor succesvolle multinationals als Total, Carrefour, Axa, PSA en L'Oréal, die goed betalen.


Belastingoorlog in Frankrijk: dit zijn de motieven van de gele hesjes

Bovendien voelen de inwoners op het platteland en de kleine steden zich achtergesteld: in hun buurt worden winkels en sociale of medische voorzieningen almaar schaarser. De geograaf Christophe Guilluy ziet de analyse bevestigd, die hij maakt in zijn boek La France périphérique. "Parijs ligt verder af van het hinterland dan Londen, Barcelona of Amsterdam."

Hij ziet een tweedeling in Frankrijk tussen enerzijds de winnaars van de mondialisering, die in de grote steden wonen, en anderzijds de verliezers van de mondialisering, het Frankrijk van het platteland en de kleine steden. "De gele hesjes zijn het symbool van de opstand van dat perifere Frankrijk", zegt Guilluy. Het was ook dat Frankrijk dat in de eerste ronde van de presidentsverkiezingen van 2017 voor Marine Le Pen van het Front National of voor de radicaal-linkse Jean-Luc Mélenchon koos. "Het is opletten geblazen", waarschuwt Guilluy. "Deze kleine zelfstandigen, de arbeiders en de lagere bedienden zijn altijd de sokkel geweest van de Franse middenklasse. Die is nu aan het verdwijnen."

[Eduard Khil]

natuurlijk is de koopkracht gestegen. Verschillende studies wijzen dat aan.

Enkel achterlijken en misleidende linksen beweren iets anders.

Leve deze regering van Rechtvaardige rechtsen! Ze hebben dat zéér goed gedaan, enkel die zever met dat migratiepact zet een domper op de feestvreugde.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil

natuurlijk is de koopkracht gestegen. Verschillende studies wijzen dat aan.

Enkel achterlijken en misleidende linksen beweren iets anders.

Leve deze regering van Rechtvaardige rechtsen! Ze hebben dat zéér goed gedaan, enkel die zever met dat migratiepact zet een domper op de feestvreugde.

Aha "Studies". Die dan weer compleet verzonnen zijn door de rode media als ze de rechtse agenda tegenspreken zeker?
Laat ons eerlijk zijn: 5%.
Is dat eigenlijk met inflatie, woningprijzen, index, BTW op elek 21% en dieseltaks inbegrepen? En dat zijn maar voorbeelden.
En koopkracht buitenland?

De allergrootste bonus van zweedse coalitie is één groot ding: sociale bijdrage bedrijven van 33 naar 25%. Investeren in België is interessanter.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Aha "Studies". Die dan weer compleet verzonnen zijn door de rode media als ze de rechtse agenda tegenspreken zeker?
Laat ons eerlijk zijn: 5%.
Is dat eigenlijk met inflatie, woningprijzen, index, BTW op elek 21% en dieseltaks inbegrepen? En dat zijn maar voorbeelden.

Geen lastige vragen stellen.

De goednieuwsshow van de regering is duidelijk, we zijn allemaal een flink pak rijker geworden. Er is geen enkele reden tot ontevredenheid.

Tenzij dan bij VB'ers.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Geen lastige vragen stellen.

De goednieuwsshow van de regering is duidelijk, we zijn allemaal een flink pak rijker geworden. Er is geen enkele reden tot ontevredenheid.

Tenzij dan bij VB'ers.

Om nog te zwijgen over het feit dat onze koopkracht ook nog eens dient om te genieten van 2 tot 7 jaar minder pensioenrust.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Aha "Studies". Die dan weer compleet verzonnen zijn door de rode media als ze de rechtse agenda tegenspreken zeker?
Laat ons eerlijk zijn: 5%.
Is dat eigenlijk met inflatie, woningprijzen, index, BTW op elek 21% en dieseltaks inbegrepen? En dat zijn maar voorbeelden.
En koopkracht buitenland?

De allergrootste bonus van zweedse coalitie is één groot ding: sociale bijdrage bedrijven van 33 naar 25%. Investeren in België is interessanter.

Koopkracht is koopkracht. Het is het aantal goederen dat men met zijn inkomen kan kopen.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Koopkracht is koopkracht. Het is het aantal goederen dat men met zijn inkomen kan kopen.

Niet echt, de cijfers van 5% zijn een rekensommetje voor zover ik gezien heb tussen verschil [inkomen in en inkomen uit].



BTW en accijnzen zitten hier in, maar niet de inflatie en index.
En deze cijfers tonen net aan dat hoger loon meer koopkrachtverhoging geeft met uitzondering ven de 10% "rijkste". Dit is dus gekoppeld aan inflatie een steek voor zwakkere inkomens.

[N-Vb]

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil

natuurlijk is de koopkracht gestegen. Verschillende studies wijzen dat aan.

Enkel achterlijken en misleidende linksen beweren iets anders.

Leve deze regering van Rechtvaardige rechtsen! Ze hebben dat zéér goed gedaan, enkel die zever met dat migratiepact zet een domper op de feestvreugde.

de koopkracht is niet gestegen

de belastingen zijn niet gedaald

de staatsschuld is niet gedaald

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door N-Vb

de koopkracht is niet gestegen

de belastingen zijn niet gedaald

de staatsschuld is niet gedaald

En het begrotingstekort gaat weer flink de hoogte in.

Het is enkel wachten tot de rente stijgt, dan begint er een financieel bloedbad waarbij vergeleken de Griekse crisis een vakantie in een vijf-sterren hotel lijkt.

[Eduard Khil]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Koopkracht is koopkracht. Het is het aantal goederen dat men met zijn inkomen kan kopen.

inderdaad. Leve de regering van Rechtvaardige Rechtsen!

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Niet echt, de cijfers van 5% zijn een rekensommetje voor zover ik gezien heb tussen verschil [inkomen in en inkomen uit].



BTW en accijnzen zitten hier in, maar niet de inflatie en index.
En deze cijfers tonen net aan dat hoger loon meer koopkrachtverhoging geeft met uitzondering ven de 10% "rijkste". Dit is dus gekoppeld aan inflatie een steek voor zwakkere inkomens.

Blijkbaar heeft men de procentuele verandering van enerzijds de baten (minder belastingen, meer sociale zekerheid...) en anderzijds de lasten (meer btw en accijnsen...) van 2020 (prognose) met deze van 2014 vergeleken.
Maar bvb loonsverhogingen buiten index zie ik er niet in zitten, evenzeer als de indexaanpassingen (die uiteindelijk koopkrachtneutraal zullen zijn door de stijging van de consumptieprijzen). Met renteniers, huisverhuurders... heeft men ook geen rekening gehouden. Alleen voor die enkel loon en/of sociale uitkeringen ontvangen gaat het plaatje op.
En inderdaad, zoals altijd is de middenklasse weeral de grote winnaar, terwijl de lagere en de hogere klasse er minder riant uitkomen.
Maar dit is gewoon mijn interpretatie van het prentje. Wie weet, wat voor basisveronderstellingen men nog allemaal genomen heeft.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil

inderdaad. Leve de regering van Rechtvaardige Rechtsen!

Over rechtvaardigheid gesproken. Ken er ook nog een leuke :
"rechtvaardige belastingen, zijn belastingen die mijn gebuur moet betalen"

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

En het begrotingstekort gaat weer flink de hoogte in.

Het is enkel wachten tot de rente stijgt, dan begint er een financieel bloedbad waarbij vergeleken de Griekse crisis een vakantie in een vijf-sterren hotel lijkt.

De kans dat de rente zal stijgen is dan ook quasi onbestaande. Alvorens men zich dit kan permiteren zullen eerst nog wel een boel landen (waaronder Belgie) hun begroting op orde moeten krijgen.