Zijn de geesten rijp voor... geprivatiseerde gezondheidszorg?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Karel Martel B

Ik heb hier 2 problemen mee.

1) Blijkbaar neemt meen aan dat er iemand is die op onfeilbare wijze het resultaat van de behandeling kan voorspellen. Dit lijkt me onzin.

Onfeilbaar is het niet, zoals niks in de geneeskunde he. Maar er zijn wel indicatoren. Die geven de kans weer dat je het gaat halen.

2) Is het niet veel beter aan de klant om te beslissen wat er moet gebeuren met zijn geld? Nu besteel je die mensen: je belast hun inkomen, maar je geeft niks in ruil.

Dat zou zo zijn mocht verzorging een vrije markt zijn er zou dan een marktprijs zijn voor een IC bed. Maar onze geneeskunde is grotendeels gesocialiseerd. En dan krijg je altijd alle problemen die met gesocialiseerde systemen voorkomen, omdat een gesocialiseerd systeem geen methode heeft om schaarste te beheren. Dan gaan beslissers in uw plaats kiezen wie het schaarse goed krijgt, en wie niet. Uw bijdrage is dan ontkoppeld van uw recht op iets ervoor te krijgen: sommigen dragen weinig bij, maar vallen in de gratie van de beslissers. Anderen dragen veel bij, maar hebben op een of andere manier de beslissers tegen te schenen gestampt of zijn niet nuttig voor de voordelen van de beslissers.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Als dát niet duidelijk is !!!
Obama & Gates zijn 2 geniale mannen met een onvoorstelbare visie !!!

Kijk, als er al verschillende epidemieen geweest zijn, voorspellen dat er nog zullen zijn, is niet direct wat ik "geniaal" zou noemen. Ik zou gewoon noemen: voorspellen dat er geen meer komen, oliedom.

Anders ben ik ook geniaal hoor: "morgen gaat de zon opkomen".
Nu gij weer.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

De gezondheidszorg IS geprivatiseerd.
Wat krijgen we nou ?

Onze gezondheidszorg is een half geprivatiseerd, maar totaal gesocialiseerd, systeem. Iedereen draagt verplicht bij met verschillende bedragen, en iedereen krijgt ongeveer hetzelfde, en heeft daarover niet echt te beslissen.

Men doet dat door een intermediaire agent te plaatsen: de ziekenkas. Het private deel zit hem aan de leveranciers kant, het socialistische deel aan de ontvangende kant.

Maw, ge moogt als klant uw leverancier kiezen, maar ge betaalt die (bijna) niet: de ziekenkas betaalt die in uw plaats. De leverancier (de dokter, verpleger...) ondergaat dus een zekere marktwerking en moet klanten werven ; maar de koper moet geen marktwerking ondergaan. Iedereen moet de ziekenkas spijzen, niet als functie van zijn gebruik maar als functie van zijn inkomen. Sommigen moeten veel spijzen, en gebruiken weinig ; anderen moeten niks spijzen, en gebruiken heel veel.

Een totaal socialistisch systeem zoals in de UK laat U zelfs niet kiezen: die zeggen dat gij bij dokter X moet gaan.

Ons systeem is beter, want ge kunt tenminste wegblijven bij een slechte leverancier. Er is nog keuze van de klant. Dat houdt de kwaliteit van de levering op peil.

Maar ons systeem divergeert naar oneindige consumptie, omdat er geen marktwerking is naar de klant toe. Ge kunt zoveel consumeren als ge wilt, ge moet daarvoor niet (veel) betalen, de ziekenkas wel.

Daarom dat men schaarste organiseert (numerus clausus en zo). Om die divergentie te vertragen.