de doodstraf

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Linus

Ach, Knuppel, ik heb niets tegen gevoelens, als ze maar gedoseerd zijn, en de ratio niet te veel in de weg lopen.

Wat ik wou zeggen met bovenstaand citaat, is dat je baseren op gevoelens in deze kwestie, gevaarlijk is. Als ik jarenlang gespaard heb voor een nieuwe fiets, compleet met 21 versnellingen en een alu-frame, en iemand pikt die, dan zullen mijn (rechtvaardigheids)gevoelens zeggen "zoek die klootzak, en sla hem de kop in". Niet slim. Een beetje overdreven. Tijd om eens diep adem te halen en de uitknop te zoeken.

Iedereen weet wel dat je, als je kwaad, verliefd of verdrietig bent, niet de slimste dingen doet. Zo ook als je je onrechtvaardig behandeld voelt, als je je onveilig voelt.

Hmmm, als het een het ander niet kan uitsluiten, dan ben je het met me eens... Namelijk dat het recht op leven absoluut is, en dat er niets, maar dan ook werkelijk niets is dat dat recht kan wegnemen.

Wat een geluk dan dat de wet de doodstraf verbiedt.

Linus

Ik volg je wel Linus maar niet als je zegt dat er (waarschijnlijk) bijna niets minder rechtvaardig is dan een rechtvaardigheidsgevoel.
Er kan maar best een bepaalde harmonie bestaan tussen de ratio en het gevoel van de mens maar met jouw bovenstaande stelling lijk je wel te suggereren dat alleszins het "gevoel" van rechtvaardigheid minderwaardig is aan de oppermacht van de rede.
Mijn gevoel komt echter opnieuw in opstand als je de woede en onmacht die je voelt bij het pikken van een fiets met éénentwintig versnellingen vergelijkt met het gevoel van, bijvoorbeeld, de ouders van Julie en Melissa, An en Eefje.
Jouw fiets is te vervangen....

Pas als onze "justitie" de moed heeft om te doen wat (ook gevoelsmatig!) rechtvaardig is en de kracht om zich te onttrekken aan allerlei nefaste invloeden waar zogenaamde verstandige advokaten, polititci, rijke industriëlen en andere belanghebbenden schuld aan hebben, kan men spreken over "wijsheid". Ik heb er geen probleem mee dat soort wijsheid te aanvaarden.

En neen, er is gelukkig geen -wettelijke- doodstraf meer in dit land.
Onwettig wordt ze echter nog regelmatig voltrokken. En niet altijd zonder reden dunkt me.
Hoe denk je dat ik me zou voelen als een Dutroux wordt vrijgesproken omdat zijn proces veel te lang op zich liet wachten? Wat denk je dat ik denk van een onderzoeksrechter die het ene zegt en een procureur die net het tegenovergestelde beweert?
Hoe wil je dan dat wij, de "simpele" zielen, géén moeite hebben met de harmonie tussen rede en gevoel?

[maddox]

Een vrijspraak voor Dutroux is politieke zelfmoord voor de desbetreffende minister.Ook is het een doodstraf voor Dutroux zelf.

Probleem is, men kan Dutroux niet veroordelen hier in België want je vind geen onpartijdige jury.

Volgens mij zal het zoiets worden als levenslang,omdat men niet anders kan ,en na 16j komt ie vrij, met natuurlijk het voorarrest inbegrepen, 2012 dus.Dan zijn er wel andere zaken gebeurt die de aandacht voldoende hebben afgeleid, en iedereen denkt dat gerechtigheid is geschied...

Neen ,zoals ik al gemeld heb, de doodstraf mag,maar moet een eigen keuze zijn van de misdadiger.
Die trouwens op dat moment zowiezo geen burgerrechten heeft,die heeft deze overboord gegooit met de rede.

[Linus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Ik volg je wel Linus maar niet als je zegt dat er (waarschijnlijk) bijna niets minder rechtvaardig is dan een rechtvaardigheidsgevoel.
Er kan maar best een bepaalde harmonie bestaan tussen de ratio en het gevoel van de mens maar met jouw bovenstaande stelling lijk je wel te suggereren dat alleszins het "gevoel" van rechtvaardigheid minderwaardig is aan de oppermacht van de rede.
Mijn gevoel komt echter opnieuw in opstand als je de woede en onmacht die je voelt bij het pikken van een fiets met éénentwintig versnellingen vergelijkt met het gevoel van, bijvoorbeeld, de ouders van Julie en Melissa, An en Eefje.
Jouw fiets is te vervangen....

Pas als onze "justitie" de moed heeft om te doen wat (ook gevoelsmatig!) rechtvaardig is en de kracht om zich te onttrekken aan allerlei nefaste invloeden waar zogenaamde verstandige advokaten, polititci, rijke industriëlen en andere belanghebbenden schuld aan hebben, kan men spreken over "wijsheid". Ik heb er geen probleem mee dat soort wijsheid te aanvaarden.

En neen, er is gelukkig geen -wettelijke- doodstraf meer in dit land.
Onwettig wordt ze echter nog regelmatig voltrokken. En niet altijd zonder reden dunkt me.
Hoe denk je dat ik me zou voelen als een Dutroux wordt vrijgesproken omdat zijn proces veel te lang op zich liet wachten? Wat denk je dat ik denk van een onderzoeksrechter die het ene zegt en een procureur die net het tegenovergestelde beweert?
Hoe wil je dan dat wij, de "simpele" zielen, géén moeite hebben met de harmonie tussen rede en gevoel?

Blij dat je me volgt.

Maar ik vrees dat je mijn stelling "Er zijn waarschijnlijk maar weinig zaken die minder rechtvaardig zijn dan een "gevoel van rechtvaardigheid"", misbegrepen hebt. Wat ik wil zeggen, is dat, als mijn fiets van 2000 Euro, waar ik jaaaaren heb voor moeten sparen, wordt gepikt, mijn gevoel de doodstraf zal eisen. Jij zegt op dat moment, heel terecht overigens, dat een fiets maar een fiets is, dat hij vervangbaar is.

Verschil tussen ons: ik reken op dat moment op mijn emoties en gevoelens, jij bent op dat moment de rationele onder ons. En, jij hebt het bij het rechte eind in die situatie. Want, een leven voor een fiets is niet bepaald de meest rechtvaardige ruil, niet?

Nu, de fiets is en blijft maar een materieel, vrij banaal voorwerp. Maar wat met verkrachting? Het spreekt voor zich dat de (zuiver) emotionele reactie niet enkel bij het slachtoffer zal plaatsvinden. Dit is van een andere orde dan de gestolen fiets. En er zal dus een hele groep zijn die moord en brand schreeuwt, die castratie en de doodstraf eist. Maar ook dat zijn zuiver emotionele uitingen. Ook hier, waar het al een pak moeilijker is, moet je rationeel durven en kunnen oordelen en handelen.

Tot slot, omdat anders de reactie vrij voorspelbaar is, even over de "ruil" van hierboven. Aan degenen die hierop antwoorden dat een leven voor een leven (of zelfs: meerdere levens) wèl een rechtvaardige ruil is, kan ik niet anders dan zeggen van niet. Zoals reeds gesteld, het leven is een fundamenteel, onaantastbaar mensenrecht. No matter what. Dat geldt voor Dutroux, Saddam, en de klootzak die mijn fiets gestolen heeft.

Linus

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Linus

Blij dat je me volgt.

Maar ik vrees dat je mijn stelling "Er zijn waarschijnlijk maar weinig zaken die minder rechtvaardig zijn dan een "gevoel van rechtvaardigheid"", misbegrepen hebt. Wat ik wil zeggen, is dat, als mijn fiets van 2000 Euro, waar ik jaaaaren heb voor moeten sparen, wordt gepikt, mijn gevoel de doodstraf zal eisen. Jij zegt op dat moment, heel terecht overigens, dat een fiets maar een fiets is, dat hij vervangbaar is.

Verschil tussen ons: ik reken op dat moment op mijn emoties en gevoelens, jij bent op dat moment de rationele onder ons. En, jij hebt het bij het rechte eind in die situatie. Want, een leven voor een fiets is niet bepaald de meest rechtvaardige ruil, niet?

Nu, de fiets is en blijft maar een materieel, vrij banaal voorwerp. Maar wat met verkrachting? Het spreekt voor zich dat de (zuiver) emotionele reactie niet enkel bij het slachtoffer zal plaatsvinden. Dit is van een andere orde dan de gestolen fiets. En er zal dus een hele groep zijn die moord en brand schreeuwt, die castratie en de doodstraf eist. Maar ook dat zijn zuiver emotionele uitingen. Ook hier, waar het al een pak moeilijker is, moet je rationeel durven en kunnen oordelen en handelen.

Tot slot, omdat anders de reactie vrij voorspelbaar is, even over de "ruil" van hierboven. Aan degenen die hierop antwoorden dat een leven voor een leven (of zelfs: meerdere levens) wèl een rechtvaardige ruil is, kan ik niet anders dan zeggen van niet. Zoals reeds gesteld, het leven is een fundamenteel, onaantastbaar mensenrecht. No matter what. Dat geldt voor Dutroux, Saddam, en de klootzak die mijn fiets gestolen heeft.

Linus

Ik zie weinig verschil tussen de uitvoering van de doodstraf door de strop, kogel, electrische stoel, spuit of totale orgaandonatie. Het enige verschil is de tijd die er tussen de eventuele voltrekkingen van het vonnis kan bestaan en het luxe leventje dat er na een akkoord gaan met donatie nog eventjes afkan.

Die "hoop" voor onschuldigen in geval van eventuele toepassing van dit systeem vind ik ook maar een lugubere denkwijze.

Ik volg dus de redenering van Pieterjan. Dwangarbeid, al was het maar om de zelf veroorzaakte gevangeniskosten te helpen dekken, lijkt mij zeer verantwoord. Zelfs voor lichtgestraften. Of wat houden de alternatieve straffen die nu al worden uitgedeeld anders in? En waarom zou een zware crimineel dag en nacht voor zijn tv mogen zitten terwijl iedereen buiten de gevangenismuren moet werken voor zijn kostje?
Ik vind wel dat levenslang, levenslang moet zijn. Geen wet Lejeune meer dus. Ook niet voor minder zwaar gestraften. Wegens goed gedrag in de gevangenis- en dus na het plegen van de feiten waarvoor een verdiende strafmaat werd uitgesproken- de straffen tot 2/3de of zelfs minder van de duurtijd van de uitgesproken straf reduceren, kan er bij mij niet in. Als ik een verkeersboete krijg moet ik die ook volledig betalen en krijg ik, zelfs na een levenslang vlekkeloos verkeersgedrag, geen cent terug.

Voor de doodstraf schrik ik, ondanks alles terug al moet ik toegeven dat ik het moeilijk zou vinden de eventuele misbruiker en/of moordenaar van mijn eigen kinderen of kleinkinderen, niet zelf een lesje te gaan leren indien hij (ik ben toch niet te sexistisch zeker als ik het op een "hij" hou?) te vroeg vrij zou komen of niet méér zou krijgen dan een voorwaardelijke straf of erger nog: vrijlating wegens procedurefouten!!! Een nog strengere wet op de verkoop en het gebruik van "vuurwapens" zou daarvoor geen belemmering zijn...


Ik heb bovenstaande posting van mezelf maar eens "gequote", Linus. Daar kun je uit opmaken dat ik in principe terugschrik voor de doodstraf. Als een misdadiger door de Belgische justitie op de juiste wijze gestraft wordt heeft niemand immers reden om het recht in eigen hand te nemen?

Als...

En daar schuilt nu net het gevaar dat je emoties je rede gaan overstijgen.
Stop een welbepaald soort onmensen echter levenslang achter de tralies en ik zal probleemloos mezelf onder controle kunnen houden.

[muuske]

Knuppel schreef:

En daar schuilt nu net het gevaar dat je emoties je rede gaan overstijgen.
Stop een welbepaald soort onmensen echter levenslang achter de tralies en ik zal probleemloos mezelf onder controle kunnen houden.

Dit probeerde ik al een paar keren aan Linus uit te leggen, maar tevergeefs.
Indien je zijn gedachtengang volgt, kun je evengoed een vrijgeleide geven aan de misdaad. Doe maar, julie leven wordt er zelfs beter op.
Emotioneel kun je stellen dat mensen zoals Linus aanzetten tot misdaad.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door muuske

Knuppel schreef:

Dit probeerde ik al een paar keren aan Linus uit te leggen, maar tevergeefs.
Indien je zijn gedachtengang volgt, kun je evengoed een vrijgeleide geven aan de misdaad. Doe maar, julie leven wordt er zelfs beter op.
Emotioneel kun je stellen dat mensen zoals Linus aanzetten tot misdaad.

Niet akkoord Muiske. Linus ontloopt enkel iets. Hij moet een zeer emotioneel mens zijn vermoed ik daar hij zo bevreesd is de teugels van zijn eigen emoties te vieren. Je houdt die nu eenmaal enkel in bedwang door de rede.

[Linus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Niet akkoord Muiske. Linus ontloopt enkel iets. Hij moet een zeer emotioneel mens zijn vermoed ik daar hij zo bevreesd is de teugels van zijn eigen emoties te vieren. Je houdt die nu eenmaal enkel in bedwang door de rede.

Muuske, je volgt mijn gedachtegang helemaal niet. Ik geef geen vrijgeleide aan misdaad. Wie straffen verdient, moet gestraft worden, op een gepaste manier. Een boete voor wie verkeerd parkeert, levenslange dwangarbeid voor wie meer doden op zijn kerfstok heeft dan vingers aan zijn hand.

Maar, hoe zet ik dan aan tot misdaad? Erger ik je zo dat je mij een paar "toeken op mijn bakkes" wil geven? Laten we hopen van niet...

Knuppel, ik vrees (al ben ik wel blij dat het niet zo is) dat je analyse van mijn persoon totaal verkeerd is. Voor de rest ben ik het met je eens. Het enige waar ik op reageerde, was dan ook het feit dat je je baseerde op het rechtvaardigheidsgevoel. Waarop ik zei: niet het gevoel, maar de rede moet de bron zijn van rechtspraak.

Linus

[muuske]

Muuske, je volgt mijn gedachtegang helemaal niet. Ik geef geen vrijgeleide aan misdaad. Wie straffen verdient, moet gestraft worden, op een gepaste manier. Een boete voor wie verkeerd parkeert, levenslange dwangarbeid voor wie meer doden op zijn kerfstok heeft dan vingers aan zijn hand.

Maar, hoe zet ik dan aan tot misdaad? Erger ik je zo dat je mij een paar "toeken op mijn bakkes" wil geven? Laten we hopen van niet...

Ik geloof dat we naast elkaar aan het praten zijn.
Ik zeg al van in het begin dat uitgesproken straffen ook daadwerkelijk moeten uitgeboet worden, dit om aan slachtoffers een gevoel te geven dat gerechtigheid bestaat of anders gesteld, dat rechtvaardigheid is geschied.
Ik heb geen weet van straffen die op een "emotionele" wijze uitgesproken werden.
Uw standpunten geven echter het gevoel dat de dader van een misdaad meer consideratie verdient dan zijn slachtoffer. Dat is het enige wat ik hier aanklaag en zal blijven doen.
De dag dat je zelf, of iemand van uw naaste familie, slachtoffer wordt zul je wel "nuanceren".

Heb geen schrik voor "toeken op je bakkes", dat is mij niet gelegen, maar het verwijst wel naar een soort primitieve ingesteldheid.

[groentje]

Een straf die is uitgesproken, moet geschieden, maar de wet-Lejeune is een factor in die uitspraak. Wie daar geen rekening mee houdt, voelt zich idd voor het lapje gehouden, hoewel dat niet de bedoeling is.
Dat slachtoffers meer consideratie verdienen dat nu het geval is, daar kan ik inkomen, denk aan de ouders van een kind dat is doodgereden, en daarna koudweg het kindergeld wordt ingehouden, met het begeleidend schrijven, dat ze nu geluk hebben dat ze de duurste periode van de onderwijscarière nu niet moeten bekostigen. Met het zogenaamde herstelrecht, waarmee geëxperimenteerd wordt heden ten dage, kan er al veel gedaan worden. Een inbreker realiseert zich vaak niet wat hij zijn slachtoffers aandoet, en is na een confrontatie vaak meer bereid om zijn straf te ondergaan, en zijn slachtoffers te vergoeden. De slachtoffers worden er dus eveneens beter van. Ook een snelheidsduivel confronteren met de mogelijke gevolgen van zijn daden kan hem terug op het rechte pad helpen, meer dan een boete, die hem toch alleen maar nijdig maakt.
Maar voor u is een misdadiger geen mens meer, maar een beest, en dat gaat te ver. Ook de dader heeft recht op enige consideratie, zonder het slachtoffer natuurlijk uit het oog te verliezen.

[Maatschappelijk_axident]

De doodstraf zal in elk geval niets verhelpen. Vanaf je 1x iets fout gedaan hebt waarvoor je de doodstraf kan krijgen en de 'smurfkes' zitten je op de hielen, waardoor zou je je dan nog laten tegenhouden??? Ikzelf zou me niet meer laten stoppen dan hoor, dan liever 1 paar man met mij nog meenemen, als ik toch dood moet, en dan hopen da ze mij neerschieten in een wilde 8ervolging. Of dat ik tegen 240 tg een boom knal terwijl ze 8er mij aanzitten, dat is ook een mogelijkheid, en daarmee is dus nix opgelost. Stel dat ik bij axident, door zelfverdediging iemand dood en ze komen mij 8erna, sorry, ma dan zal ik zo reageren hoor. En dat heb ik het niet over duidelijke zelfverdediging die 'gemakkelijk' aan te tonen is, maar als je bedreigt wordt met een vuurwapen in een donker steegje (vraag me ni wa ik daar doe, want da weet ik ook ni ), zonder getuigen en ge kunt da wapen afpakken en per ongeluk ga da af, of expres vr mijn part, toon ma is aan da da zelfverdediging is.
Dwangarbeid is voor mij de 1ige juiste reaxie en liefst zonder lejeune!
Hoewel dat in mijn ogen eerst het smurfenkorps beter georganiseerd mag worden zodat zij meer mensen pakken, ik w8 nog altijd op de dader die mijn vriendin heeft doodgereden (nu bijna 4j geleden), die gast of vrouw is nog altij ni gevonde, wa hebt ge dan aan de doodstraf

[Moi]

De doodstraf houdt in dat de gestrafte niet meer kan doden.
De doodstraf werkt dus altijd en zelfs preventief!

[muuske]

Re: groentje:

Maar voor u is een misdadiger geen mens meer, maar een beest, en dat gaat te ver. Ook de dader heeft recht op enige consideratie, zonder het slachtoffer natuurlijk uit het oog te verliezen.

Sorry maar waar heb je gelezen dat voor mij een misdadiger geen mens is?
Beesten verdienen die vergelijking niet.
Ik heb het alléén over respekt voor het slachtoffer, niets meer of niets minder.

[groentje]

Muuske

ge hebt gelijk, maar dat was de ondertoon die ik er meende in te ontwaren. Ge moet idd meer aandacht aan het slachtoffer geven, maar vergeet de dader zelf ook niet, dat is mijn standpunt.

[groentje]

De doodstraf houdt in dat de gestrafte niet meer kan doden.
De doodstraf werkt dus altijd en zelfs preventief!

ja, zo goed zelf, dat bijna elk westers land er vanaf is gestapt.
Preventief? Een moordenaar is meestal niet van plan om nog veel mensen om te brengen, en andere misdadigers bestraffen, is dat niet met een kanon naar een mug schieten? En om problemen vragen, want als ze al de doodstraf krijgen door te stelen, waarom zouden ze zich dan nog geremd voelen om iemand de kop in te slagen, die toevallig getuige was? Ge kunt nog altijd maar 1 keer dood.

[Linus]

Oorspronkelijk geplaatst door muuske

Ik geloof dat we naast elkaar aan het praten zijn.
Ik zeg al van in het begin dat uitgesproken straffen ook daadwerkelijk moeten uitgeboet worden, dit om aan slachtoffers een gevoel te geven dat gerechtigheid bestaat of anders gesteld, dat rechtvaardigheid is geschied.
Ik heb geen weet van straffen die op een "emotionele" wijze uitgesproken werden.
Uw standpunten geven echter het gevoel dat de dader van een misdaad meer consideratie verdient dan zijn slachtoffer. Dat is het enige wat ik hier aanklaag en zal blijven doen.
De dag dat je zelf, of iemand van uw naaste familie, slachtoffer wordt zul je wel "nuanceren".

Heb geen schrik voor "toeken op je bakkes", dat is mij niet gelegen, maar het verwijst wel naar een soort primitieve ingesteldheid.

Welwel, we blijken het eens te zijn met elkaar.

Een dader verdient niet meer consideratie als het slachtoffer, dat is duidelijk. Maar een dader mag ook niet het slachtoffer worden van een lynchpartij. Dat is mijn punt. Als je "de bevolking" laat doen, wordt Marc Dutroux gevierndeeld, gecastreerd, en aan het kruis genageld. En dat kan niet. Ook hij is een mens, met mensenrechten. Dat hij levenslang wordt opgesloten lijkt me normaal. Daar mag van mijn part een serieuze portie dwangarbeid bij. Maar hij is en blijft een mens.

Dat is nu net mijn punt. Elke mens heeft rechten, zo ook een misdadiger. En mijn verwijzingen naar het "gevoel" zijn er enkel om aan te klagen dat het gevoel veel te vaak "lynchen" roept, terwijl het verstand weet dat dat geen optie mag zijn.

En ook ik ben geen "toeken op de bakkes" kind of man. Ga nu allen heen in vrede

Linus[/i]

[Forza Europa]

De doodstraf is een barbaars ritueel, dus past het perfect bij onze barbaarse samenleving en is dus meer dan nodig.

[groentje]

De doodstraf is een barbaars ritueel, dus past het perfect bij onze barbaarse samenleving en is dus meer dan nodig.

hallo, dag jan! dat jij je wil bekennen tot het barbarendom, mij niet gelaten, maar ik beschouw mezelf niet als een barbaar, en onze samenleving is dat denk ik ook niet, enkele uitzonderingen daargelaten.

[Duym]

Oorspronkelijk geplaatst door groentje

hallo, dag jan! dat jij je wil bekennen tot het barbarendom, mij niet gelaten, maar ik beschouw mezelf niet als een barbaar, en onze samenleving is dat denk ik ook niet, enkele uitzonderingen daargelaten.

Ik ben geen voorstander (meer) van de doodstraf, maar onze samenleving niet barbaars Hallo lang geleden nog buiten geweest of tv gekeken zeker Ja wade.

[Forza Europa]

Inderdaad beste groentje, lees eens de krant of kijk TV, als onze samenleving niet barbaars zou zijn......

[S.]

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

De doodstraf houdt in dat de gestrafte niet meer kan doden.
De doodstraf werkt dus altijd en zelfs preventief!

Nog preventiever: geen kinderen op de wereld zetten!