Vertrouwt u de menswetenschappen?

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Ik kan je volledig bijtreden in je standpunt over het verschil menswetenschappen-exacte wetenschappen, maar wil je het a.u.b. laten anderen te kleineren. Jij noch ik hebben de wijsheid in pacht.

Zal ik doen, maar nu we het toch over exacte maatstaven hebben: er zijn objectieve criteria die van iemand een idioot maken.

Neem nu die Joël De Ceulaer. Die schrijft elke week gelijk Droogstoppel. In zijn laatste column in Knack deed ie het weer. Een of andere madam (Kathleen Cools) had in een of ander weekblad (Humo) terloops en al lachend gezegd dat haar sterrebeeld haar een interessante eigenschap geeft (iets over het manipuleren van mensen).

Lap, De Ceulaer wijdt daar meteen een hele zware column aan; hoe kan het dat ge in astrologie kunt geloven!! Zo'n gestudeerd mens! Schandalig gewoon! De Ceulaer probeert grappig te doen, maar dat mislukt schromelijk, omdat zijn gepruts helemaal in de verschrikkelijk autistische lijn van Sokal en Bricmont ligt.

Er is meer dan boekhouden en rekenkunde in het leven. Er is ook kunst, humane wetenschap, poëzie, metafoor (dat wat Kathleen Cools, tot grote schande van die idioot, aandurfde), ironie (dat wat Kathleen Cools, tot grote schande van die idioot, aandurfde), filosofie. Daar heeft De Ceulaer niks van begrepen.

Hij zou beter eens een boekje schrijven over hoe exacte wetenschappers op taal, symbolen, en metaforen steunen om te zeggen wat ze eigenlijk willen zeggen. Dat zou pas interessant zijn. Maar dat is te moeilijk voor dat journaille.

Sorry, zo iemand mag wel degelijk gekleineerd worden. Beter: die gast maakt zichzelf al zo klein dat dit niet eens hoeft.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Ik vraag me af of men aan de hand van die definitie - arm is wie een inkomen heeft lager dan 60% van het mediaaninkomen, als ik me niet vergis - wel datgene gemeten wordt wat men wil meten. Men meet een aspect van inkomensongelijkheid. Dat laatste lijkt me wetenschappelijk verantwoord, maar dit gelijkstellen met het meten van armoede lijkt me problematisch.

Ik geef je volledig gelijk in deze. Het hele 'meten van armoede' is - en ik weeg mijn woorden - een potje ideologisch gekleurd gooien met willekeurig geconstrueerde definities, arbitraire operationaliseringen en naar believen in te vullen parameters. Eén tranendal is het.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

La même chose met de Sokal affaire; Sokal en Bricmont, die sukkelaars, vonden het niet kunnen dat postmoderne filosofen en menswetenschappers concepten uit de harde wetenschappen gebruiken *om hun eigen ideeën* kracht bij te zetten. Die mannen hebben zich dan belachelijk gemaakt door daar een heel saai boekje over te schrijven; over het feit dat menswetenschappers deze wetenschappelijke ideeën *verkeerd gebruiken*!! Echt een beetje zielig.

Er is een verschil tussen metaforen enerzijds en het compleet uit de context rukken van fancy klinkende concepten om je eigen nonsensicale theorietjes ietwat meer geloofwaardigheid te geven.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Er zijn geen onproblematische criteria
of indicatoren.
Wel meer verfijnde.
Maar het is nu eenmaal zo dat de definitie die je opnoemt door de EU en door de media en door de wetenschappers gehanteerd worden.

Wie daar zijn eigen definitie tegenover wil stellen en er ook nog over discussiëren ter bereiking van een consensus, , bekijk ik maar met een scheef oog. Dat wil hier nogal eens gebeuren...

Ja, onze eno2, altijd bereid om 'ongelijkheid' meteen armoede te noemen, die sloeber toch.

Verrassing: er zijn juist heel veel wetenschappers die de EU-norm e.a. nonsens vinden; er zijn juist heel veel wetenschappers die erop wijzen dat armoedegrenzen zodanig manipuleerbaar zijn dat ze nietszeggend worden.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Ja, onze eno2, altijd bereid om 'ongelijkheid' meteen armoede te noemen, die sloeber toch.

Verrassing: er zijn juist heel veel wetenschappers die de EU-norm e.a. nonsens vinden; er zijn juist heel veel wetenschappers die erop wijzen dat armoedegrenzen zodanig manipuleerbaar zijn dat ze nietszeggend worden.

Daarom moet je ze nog niet per definitie verwerpen.

Ik lach ook hoor, met die EU-norm.

Maar als je een resem armoedeindicatoren bij elkaar samenneemt, dan kom je al ergens.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Zal ik doen, maar nu we het toch over exacte maatstaven hebben: er zijn objectieve criteria die van iemand een idioot maken.

Neem nu die Joël De Ceulaer. Die schrijft elke week gelijk Droogstoppel. In zijn laatste column in Knack deed ie het weer. Een of andere madam (Kathleen Cools) had in een of ander weekblad (Humo) terloops en al lachend gezegd dat haar sterrebeeld haar een interessante eigenschap geeft (iets over het manipuleren van mensen).

Lap, De Ceulaer wijdt daar meteen een hele zware column aan; hoe kan het dat ge in astrologie kunt geloven!! Zo'n gestudeerd mens! Schandalig gewoon! De Ceulaer probeert grappig te doen, maar dat mislukt schromelijk, omdat zijn gepruts helemaal in de verschrikkelijk autistische lijn van Sokal en Bricmont ligt.

Er is meer dan boekhouden en rekenkunde in het leven. Er is ook kunst, humane wetenschap, poëzie, metafoor (dat wat Kathleen Cools, tot grote schande van die idioot, aandurfde), ironie (dat wat Kathleen Cools, tot grote schande van die idioot, aandurfde), filosofie. Daar heeft De Ceulaer niks van begrepen.

Hij zou beter eens een boekje schrijven over hoe exacte wetenschappers op taal, symbolen, en metaforen steunen om te zeggen wat ze eigenlijk willen zeggen. Dat zou pas interessant zijn. Maar dat is te moeilijk voor dat journaille.

Sorry, zo iemand mag wel degelijk gekleineerd worden. Beter: die gast maakt zichzelf al zo klein dat dit niet eens hoeft.

Met De Ceulaer haal je wel een schoolvoorbeeld van idiotie aan, maar ik begrijp waar je heen wil.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Jeronimo

Wat mij nogal stoort is dat psychologen iemand vrij snel hyperactief noemen, zeggen dat iemand a.d.h.d heeft, dat soort "stoornissen". Hierdoor stoppen vele ouders met hun kinderen te corrigeren bij ongepast gedrag en zo werk je deze stoornissen juist in de hand. Vroeger kreeg je sneller een "pedagogische tik" waardoor de kinderen hun gedrag afleerden.

Eigenlijk zeg je net het tegenovergestelde van wat er in de psychologische praktijk gebeurt.
Kinderen met ADHD hebben méér nood aan structuur en strikte opvolging van regelovertredingen dan 'gezonde' kinderen zonder ADHD.
Kinderen met ADHD bestraffen in de hoop dat hun frontale hersenkwab daardoor normaal gaat functioneren lijkt me daarentegen een beetje een hopeloze queeste. Je kunt natuurlijk ook dove kinderen proberen slaan in een poging hen beter te doen luisteren.

Vroeger zei men gewoon dat je minder intelligent was, nu heb je een concentratiestoornis. Benoem iets gewoon zoals het is ipv altijd rond de pot te draaien.

Ik vraag me af of je ooit al een intelligentietest hebt afgenomen bij een kind met ADHD. Je post doet me erg sterk vermoeden van niet. Je scoort niet hoog wanneer je zit te wriemelen met je handen in plaats van die blokjes op tijdsdruk in het juiste patroon te leggen. Je scoort niet hoog wanneer je concentratie telkens weer foetsie is. Dat betekent niet dat ze niet hoog zouden kunnen scoren mochten hun executieve functies normaal functioneren. Sommige kinderen reageren érg goed op Rilatine, en bij hen zie je dat ze 'plots' 30, 40 punten hoger scoren op intelligentietesten en op school opeens als een speer vooruit gaan. Ik veronderstel dat we kunnen besluiten dat Rilatine mensen intelligenter maakt?

Ik denk dat het net belangrijk is om een onderscheid te maken tussen oorzaken van problemen. Als Tom Boonen morgen zijn been breekt, is hij nog steeds een goed wielrenner, ook al kan hij op dat moment niet fietsen.
Kinderen met ADHD hebben al zooo vaak gehoord dat ze dom zijn, stout zijn, niet willen,... Enorm deprimerend, zeker voor kinderen die hard hun best doen en eigenlijk best heel slim zijn.
Het onderzoek naar ADHD toont dat er deficiten zijn op neuro(psycho)logisch gebied, vooral dan wat betreft de executieve functies gelocaliseerd in de frontale kwab. Negeren en dom noemen? Of negeren en pedagogische tikken uitdelen?

Natuurlijk is het geven van een klinisch-psychologische of psychiatrische diagnose vaak arbitrair. Er is geen enkel psycholoog die daar niét van bewust is. Je hebt een aantal uiterlijke gedragscriteria, en je voldoet eraan of niet. De interpretatie van die gedragscriteria is subjectief. Gelukkig krijgen we vanuit de neuropsychologie en neurologie steeds meer hulpmiddelen aangeboden om de diagnose een stuk 'objectiever' te maken, maar dan nog blijft alles subjectief. Men gaat wel steeds meer weg van de gedragsdiagnoses, op zoek naar objectiever te duiden syndromen en deelproblemen (zie bijv. de opgang van nonverbale leerstoornis (NLD) die vanuit de neuropsychologie gegroeid is en vaak beter de symptomen kan vatten dan de diagnose ADHD of syndroom van Asperger).

Net zoals de geneeskunde ook subjectief is, hoor. Sommige diagnoses worden heel intuïtief gesteld (je presenteert een paar symptomen en men plakt daar een naam op), soms worden scans genomen waarop men dan een aantal dingen dénkt te zien (want perceptie is sowieso subjectief).

[Bad Attila]

Alle menswetenschappen staan of vallen samen met de waardeoordelen van de wetenschapper. Daarom ook dat ze onnauwkeurig zijn en dat de resultaten van een onderzoek nooit ongenuanceerd mogen worden overgenomen.

Al van bij het begin van het onderzoek spelen de waardeoordelen mee: de wetenschapper vertrekt immers van zijn eigen invalshoek om de problematiek te stellen die hij wenst te onderzoeken. En daarbij gaat hij dan nog meestal een beroep doen op "algemene maatstaven" (de "normaliteit") om het onderzoek te omkaderen. Om een voorbeeld te geven: het is duidelijk dat de keuze van een "radicaal-linkse criminoloog" totaal verschillend zal zijn dan die van een "klassiek-liberale criminoloog" wanneer er onderzoek wordt gedaan naar de oorzaken van criminaliteit...

Belangrijk is dus om het invalshoek te kennen en er rekening mee te houden.

Daarna is het vooral een kwestie van methodologie om het onderzoek te onderzoeken.
Puur kwantitatief, statistisch onderzoek is vaak het nauwkeurigst, maar dan zelf spelen normen en waarden mee bij het bepalen van de indicatoren...

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Daarom moet je ze nog niet per definitie verwerpen.

Ik lach ook hoor, met die EU-norm.

Maar als je een resem armoedeindicatoren bij elkaar samenneemt, dan kom je al ergens.

Namelijk in complete verwarring.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Eigenlijk zeg je net het tegenovergestelde van wat er in de psychologische praktijk gebeurt.
Kinderen met ADHD hebben méér nood aan structuur en strikte opvolging van regelovertredingen dan 'gezonde' kinderen zonder ADHD.
Kinderen met ADHD bestraffen in de hoop dat hun frontale hersenkwab daardoor normaal gaat functioneren lijkt me daarentegen een beetje een hopeloze queeste. Je kunt natuurlijk ook dove kinderen proberen slaan in een poging hen beter te doen luisteren.


Ik vraag me af of je ooit al een intelligentietest hebt afgenomen bij een kind met ADHD. Je post doet me erg sterk vermoeden van niet. Je scoort niet hoog wanneer je zit te wriemelen met je handen in plaats van die blokjes op tijdsdruk in het juiste patroon te leggen. Je scoort niet hoog wanneer je concentratie telkens weer foetsie is. Dat betekent niet dat ze niet hoog zouden kunnen scoren mochten hun executieve functies normaal functioneren. Sommige kinderen reageren érg goed op Rilatine, en bij hen zie je dat ze 'plots' 30, 40 punten hoger scoren op intelligentietesten en op school opeens als een speer vooruit gaan. Ik veronderstel dat we kunnen besluiten dat Rilatine mensen intelligenter maakt?

Ik denk dat het net belangrijk is om een onderscheid te maken tussen oorzaken van problemen. Als Tom Boonen morgen zijn been breekt, is hij nog steeds een goed wielrenner, ook al kan hij op dat moment niet fietsen.
Kinderen met ADHD hebben al zooo vaak gehoord dat ze dom zijn, stout zijn, niet willen,... Enorm deprimerend, zeker voor kinderen die hard hun best doen en eigenlijk best heel slim zijn.
Het onderzoek naar ADHD toont dat er deficiten zijn op neuro(psycho)logisch gebied, vooral dan wat betreft de executieve functies gelocaliseerd in de frontale kwab. Negeren en dom noemen? Of negeren en pedagogische tikken uitdelen?

Natuurlijk is het geven van een klinisch-psychologische of psychiatrische diagnose vaak arbitrair. Er is geen enkel psycholoog die daar niét van bewust is. Je hebt een aantal uiterlijke gedragscriteria, en je voldoet eraan of niet. De interpretatie van die gedragscriteria is subjectief. Gelukkig krijgen we vanuit de neuropsychologie en neurologie steeds meer hulpmiddelen aangeboden om de diagnose een stuk 'objectiever' te maken, maar dan nog blijft alles subjectief. Men gaat wel steeds meer weg van de gedragsdiagnoses, op zoek naar objectiever te duiden syndromen en deelproblemen (zie bijv. de opgang van nonverbale leerstoornis (NLD) die vanuit de neuropsychologie gegroeid is en vaak beter de symptomen kan vatten dan de diagnose ADHD of syndroom van Asperger).

Net zoals de geneeskunde ook subjectief is, hoor. Sommige diagnoses worden heel intuïtief gesteld (je presenteert een paar symptomen en men plakt daar een naam op), soms worden scans genomen waarop men dan een aantal dingen dénkt te zien (want perceptie is sowieso subjectief).

Niets wat een goed pak slaag niet kan verhelpen dus.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Alle menswetenschappen staan of vallen samen met de waardeoordelen van de wetenschapper. Daarom ook dat ze onnauwkeurig zijn en dat de resultaten van een onderzoek nooit ongenuanceerd mogen worden overgenomen.

Al van bij het begin van het onderzoek spelen de waardeoordelen mee: de wetenschapper vertrekt immers van zijn eigen invalshoek om de problematiek te stellen die hij wenst te onderzoeken. En daarbij gaat hij dan nog meestal een beroep doen op "algemene maatstaven" (de "normaliteit") om het onderzoek te omkaderen. Om een voorbeeld te geven: het is duidelijk dat de keuze van een "radicaal-linkse criminoloog" totaal verschillend zal zijn dan die van een "klassiek-liberale criminoloog" wanneer er onderzoek wordt gedaan naar de oorzaken van criminaliteit...

Belangrijk is dus om het invalshoek te kennen en er rekening mee te houden.

Daarna is het vooral een kwestie van methodologie om het onderzoek te onderzoeken.
Puur kwantitatief, statistisch onderzoek is vaak het nauwkeurigst, maar dan zelf spelen normen en waarden mee bij het bepalen van de indicatoren...

Dat kwantitatief onderzoek het nauwkeurigst zou zijn is één van de grootste mythes uit die menswetenschappen, Attila... Je kan overal heen met cijfers. Je kan indicatoren zo definiëren dat ze tonen wat je wil.

Het gevaar is echter dat mensen een kwalitatief onderzoek kritischer zullen benaderen, terwijl kwantitatieve onderzoeken, met stoere formules en complexe statistische testen, bij veel mensen een objectieve indruk nalaten.

[Jeronimo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Eigenlijk zeg je net het tegenovergestelde van wat er in de psychologische praktijk gebeurt.
Kinderen met ADHD hebben méér nood aan structuur en strikte opvolging van regelovertredingen dan 'gezonde' kinderen zonder ADHD.
Kinderen met ADHD bestraffen in de hoop dat hun frontale hersenkwab daardoor normaal gaat functioneren lijkt me daarentegen een beetje een hopeloze queeste. Je kunt natuurlijk ook dove kinderen proberen slaan in een poging hen beter te doen luisteren.


Ik vraag me af of je ooit al een intelligentietest hebt afgenomen bij een kind met ADHD. Je post doet me erg sterk vermoeden van niet. Je scoort niet hoog wanneer je zit te wriemelen met je handen in plaats van die blokjes op tijdsdruk in het juiste patroon te leggen. Je scoort niet hoog wanneer je concentratie telkens weer foetsie is. Dat betekent niet dat ze niet hoog zouden kunnen scoren mochten hun executieve functies normaal functioneren. Sommige kinderen reageren érg goed op Rilatine, en bij hen zie je dat ze 'plots' 30, 40 punten hoger scoren op intelligentietesten en op school opeens als een speer vooruit gaan. Ik veronderstel dat we kunnen besluiten dat Rilatine mensen intelligenter maakt?

Ik denk dat het net belangrijk is om een onderscheid te maken tussen oorzaken van problemen. Als Tom Boonen morgen zijn been breekt, is hij nog steeds een goed wielrenner, ook al kan hij op dat moment niet fietsen.
Kinderen met ADHD hebben al zooo vaak gehoord dat ze dom zijn, stout zijn, niet willen,... Enorm deprimerend, zeker voor kinderen die hard hun best doen en eigenlijk best heel slim zijn.
Het onderzoek naar ADHD toont dat er deficiten zijn op neuro(psycho)logisch gebied, vooral dan wat betreft de executieve functies gelocaliseerd in de frontale kwab. Negeren en dom noemen? Of negeren en pedagogische tikken uitdelen?

Natuurlijk is het geven van een klinisch-psychologische of psychiatrische diagnose vaak arbitrair. Er is geen enkel psycholoog die daar niét van bewust is. Je hebt een aantal uiterlijke gedragscriteria, en je voldoet eraan of niet. De interpretatie van die gedragscriteria is subjectief. Gelukkig krijgen we vanuit de neuropsychologie en neurologie steeds meer hulpmiddelen aangeboden om de diagnose een stuk 'objectiever' te maken, maar dan nog blijft alles subjectief. Men gaat wel steeds meer weg van de gedragsdiagnoses, op zoek naar objectiever te duiden syndromen en deelproblemen (zie bijv. de opgang van nonverbale leerstoornis (NLD) die vanuit de neuropsychologie gegroeid is en vaak beter de symptomen kan vatten dan de diagnose ADHD of syndroom van Asperger).

Net zoals de geneeskunde ook subjectief is, hoor. Sommige diagnoses worden heel intuïtief gesteld (je presenteert een paar symptomen en men plakt daar een naam op), soms worden scans genomen waarop men dan een aantal dingen dénkt te zien (want perceptie is sowieso subjectief).

Ik had hier een ander gevoel over, maar waarschijnlijk heb jij toch gelijk.
Ik zal me in het vervolg beter proberen te informeren.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Er is een verschil tussen metaforen enerzijds

Wat de postmodernen gebruiken.

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

en het compleet uit de context rukken van fancy klinkende concepten om je eigen nonsensicale theorietjes ietwat meer geloofwaardigheid te geven.

Daar weet jij niets over want je hebt nooit één enkel boek van een postmoderne denker gelezen.

Over betrouwbaarheid gesproken.

Sokal en Bricmont werden zelf trouwens dik bij de neus gepakt door de Bogdanov brothers, remember?


Kunnen we niet gewoon afspreken dat ieder zich bij zijn expertise houdt? Dat zou makkelijker zijn. Postmoderne denkers hebben enorm bijgedragen tot onze kijk op de wereld - en ja, om hun eigen denken kracht bij te zetten hebben ze creatieve en subtiele taal gebruikt, da's ook logisch, want daar gaat hun denken precies over.
Wil je daar iets over leren, dan moet ge de moeite doen om dat soort werk ook grondig te lezen. Anders moet ge gewoon zwijgen.