Moet Vlaanderen geweld gebruiken om onafhankelijk te kunnen worden?

[L. J. Brutus]

Oorspronkelijk geplaatst door HAMC

Nu al?

Ik weet het, op dat vlak ben ik maar een piske.

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

largo_w?


tot uw dienst

Gij hebt blijkbaar bijna zo een groot ego als het mijne,...zo alles op U betrekken.....

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door HAMC

Gij gaat verschieten!

Ik ga dus helemaal niet schieten.....

Tiens, hoe OT!

[Rob Roy]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Wat je bedoeld is dat ik mij wat meer naar flamingante middens moet richten.

Ik weet het niet. Misschien bedoelt hij dat men beter zijn vrienden niet in functie van hun politiek gedachtengoed kan kiezen.

[Rob Roy]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Als d�*t waar is snap ik niet dat Bart Devisser nog leeft.

Hij had de naam niet goed en heeft zich in zijn toorn van persoon vergist.

[Rob Roy]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Best wel interessante info, waar heb je die vandaan...?

http://www.secessie.nu/?tekst=toonhtml&artikel=904-24

(uitreksel uit "De vierde repressie", Paul Belien)

Elke generatie Vlamingen in de Belgische geschiedenis heeft zijn repressie gekend. Vandaag beleven we de vierde repressie.

Het begon onmiddellijk na de revolutie van 1830. Die revolutie was zeer onpopulair bij de bevolking. Ze leidde tot een economische catastrofe en tot de verpaupering van Vlaanderen. De misleide Louis De Potter, een van de weinige Vlaamse voormannen van de revolutie, stelde bitter vast dat men na de revolutie veel minder vrij was dan ervoor en dat België en Nederland "herenigd moeten worden, met of zonder het Huis van Nassau, dat kan me niet schelen." België werd een gigantische militaire barak. De staat was zo gehaat dat zij er een leger op na moest houden van 100.000 man (voor een bevolking van drie miljoen). Dat was proportioneel het grootste leger van Europa. Het verslond jaarlijks 47 miljoen goudfrank en werd geleid door 28 generaals, waarvan 24 Franse inwijkelingen. Omstreeks 1834 werd het ongenoegen met het nieuwe regime echter zo groot dat het regime op 6 april 1834 het leger losliet op de "tegenstanders van België."
In heel het land sloegen soldaten de inboedel klein van Orangisten, plunderden hun huizen en mishandelden al wie ze te pakken kregen. "Het gaat om een muiterij tegen gunste van de regering," schreef koningin Louise. "De vijanden van de staat krijgen waar ze om gevraagd hebben," zei haar echtgenoot Leopold I aan Sir Robert Adair, de Britse ambassadeur die tegen het geweld kwam protesteren. Prof. Els Witte schreef in 1979 dat de "muiterij" van 1834 duidelijk van hogerhand georganiseerd was, maar noch zij noch andere historici slaagden erin te ontdekken door wie. De Belgische minister Lebeau was echter van mening dat "het plunderen van huizen van Orangisten, hoe betreurenswaardig ook, een vreselijke noodzakelijkheid is om de vijanden van de publieke orde te onderwerpen."

Tijdens de jaren 1830 organiseerde België de eerste repressie. Zij legde de heelnederlandse partij het zwijgen op. Na de terreurgolf van 1834 durfde, behalve in Gent, geen enkele Orangist zich nog kandidaat te stellen voor de verkiezingen.

[Rob Roy]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Best wel interessante info, waar heb je die vandaan...?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Plunder..._in_april_1834

Plundering van de Brusselse orangistische adel in april 1834

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De plundering van de Brusselse adel gebeurde op 5 en 6 april 1834. Vermoedelijk ging het om een afrekening van pro-Belgische betogers op de orangistische adel, die nog duidelijk aanwezig was in het jonge België. Algemeen zijn deze opstanden weinig bekend bij het grote publiek.

Orangisme

Na de onafhankelijkheidsverklaring bleek dat niet iedereen tevreden was met het nieuwe vaderland. Vooral Vlaanderen ging er economisch op achteruit door het wegvallen van afzetmarkt en de havennijverheid. Bovendien werd het land nu bestuurd door een Franstalige minderheid (zie Taalkwestie). Hieruit onstond dan de orangistische beweging, uiteindelijk enkel een succes in Luxemburg.

De regering Rogier zat verveeld met de Nederlandsgezinde oppositie, vooral omdat het land pretendeerde een oord te zijn van vrije meningsuiting en democratie, en dus niets tegen deze tegenstanders kon gedaan worden. De schrik voor de orangistische beweging was niet geheel ongegrond: de orangisten hadden vele internationale betrekkingen en konden de andere Europese machten aanzetten tot het onderdrukken van de revolutie teneinde de belangen van de restauratie te verdedigen. De positie waarin de jonge staat zich bevond zorgde er dan ook voor dat de orangistische bewegingen tussen de periode 1831 en 1834 regelmatig het slachtoffer werden van anti-betogingen en plunderingen. Zo een 32-tal incidenten werden beschreven in de pers, niet alleen in het Vlaamse landsgedeelte, ook in Luik was ook een pro-Nederlandse beweging.


Brusselse betogingen

De Brusselse plunderingen in april 1834 brachten internationaal een schokgolf teweeg. Door het gebrek aan ordehandhaving leek het of de jonge staat verkeerde in een staat van anarchie, en als dat niet zo was kon de regering verweten worden medeplichtig te zijn, omdat ze niets had gedaan om de vernielingen te vermijden.

Aanleiding van het incident was de uitverkoop van de in beslag genomen paarden uit de stoeterij van Tervuren, waaronder het paard van de prins van Oranje, waarmee deze had gevochten in de Slag bij Waterloo. De orangisten vreesden dat dit dier gebruikt zou worden in een carnavalsoptocht om het oude regime te ridiculiseren, en besloot geld in te zamelen om het paard terug te kopen en aan de prins te schenken. De lijst van ondertekenaars werd echter onderschept en gepubliceerd. Het succes van de tekenactie was een ontnuchtering voor de vele patriotten die ontdekten dat een groot deel van de adel achter het orangisme stond.

De lijst werd daarop uitgedeeld als een vogelvrijverklaring. In de kranten werd ook het adres vermeld, alsook hatelijke opmerkingen bij sommige namen.

Het revolutionaire geweld laaide terug op. Na een opvoering van de Stomme van Portici in de Muntschouwburg werd de Brabançonne gezongen en trok de menigte naar de orangistische club "Le Cercle", die kort en klein werd geslagen. Daarna werden de leden bezocht, ondanks de oproep van burgemeester Rouppe, die uiteindelijk, toen bleek dat bemiddeling niet hielp, de opstand uit elkaar liet slaan.

De volgende dag kwam onder tromgeroffel een nieuwe plunderpartij op gang, die deze keer onstopbaar bleek. Volgens internationale verslaggevers werd ook weinig ondernomen om ze tegen te houden. Het opdagen van eerste minister Rogier en koning Leopold I met vermanende en sussende woorden gooide enkel olie op het vuur. Tijdens de plundering vielen geen slachtoffers, en er werd -behalve servies en wijn- ook weinig gestolen, wat de politieke aard van de opstand bevestigt.

Complottheorie

77 beklaagden werden gearresteerd en vrijgesproken, alsook drie vermeende pamfletschrijvers, die beschuldigd werden van het opjutten van de volksmassa tegen de orangisten. De redenen voor de collectieve vrijspraak waren 'instigatie' door de meewerking van sommige militairen aan de afbraak. Sommige beschuldigden verklaarden achteraf dat ze dachten dat de koning achter hun daden stond, en dat ze een dienst bewezen aan hun land. Op geen enkel vlak bleken de opstandelingen gemarginaliseerd te zijn. Veelal ging het om werklieden en handelaars.

De regering zat ernstig verveeld omwille van het internationaal imago. De reputatie van de revolutie en de koning was geschaad en de partijdigheid van de militairen wees op een openlijke onderdrukking van de oppositie. Zij moest toegeven dat zij buiten machte was de orangisten te beschermen.

De regering ontwikkelde al snel een complottheorie, als ware het dat de orangisten de rellen zelf hadden uitgelokt om internationale aandacht te trekken. Eén versie was dat ze zelf de pamfletten hadden geschreven, een andere legde de verantwoordelijkheid van de vernielingen zelfs bij de orangisten zelf. Voor de regering Rogier was het duidelijk dat voor eens en altijd moest afgerekend worden met de anti-revolutionaire krachten in het land. Feitelijk kon de regering weinig beginnen tegen de orangisten, aangezien zij zich van wettelijke middelen konden bedienen (petitierecht, cijnskiesrecht, persvrijheid). Minister van Justitie Lebeau maakte hieraan een einde in mei 1834. Er kwamen zware straffen op orangistische betogingen, alsook een ban op orangistische partijen, pamfletten en vlugschriften. De plunderingen blijken dus zeer effectief geweest te zijn bij het politiek monddood maken van de orangisten en hebben een niet te onderschatten rol gespeeld bij de consolidatie van de Belgische staat.

Bronnen, noten en/of referentiesBronnen, noten en/of referenties:
"De plundering van de orangistische adel in april 1834, De komplottheorie voorbij" door Gita Deneckere

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob Roy

Ik weet het niet. Misschien bedoelt hij dat men beter zijn vrienden niet in functie van hun politiek gedachtengoed kan kiezen.

als je wat verder leest kan je zien dat het duidelijk omgekeerd is... flaminganten moeten het niet zo hebben van mij

[robert t]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Als d�*t waar is snap ik niet dat Bart Devisser nog leeft.

Een goeie, maar deze van de aangever was ook niet mis.

[Rob Roy]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Best wel interessante info, waar heb je die vandaan...?

"De plundering van de orangistische adel in april 1834, De komplottheorie voorbij" van Gita Denecker is als pdf te downloaden op http://www.flwi.ugent.be/btng-rbhc/p...%20029-063.pdf.

[Rob Roy]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

als je wat verder leest kan je zien dat het duidelijk omgekeerd is... flaminganten moeten het niet zo hebben van mij

Wel, er zijn ook Belgicisten - lauwe zowel als harde - die ik tot mijn vrienden reken. Wat ze denken kan mij geen barst schelen: mensen zijn te waarderen voor hun menselijke eigenschappen (humor, scherpzinnigheid, creativiteit, flexibliteit, durf etc.), niet voor hun politieke ideeën.

[Rob Roy]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Best wel interessante info, waar heb je die vandaan...?

http://www.angelfire.com/falcon/alexanderc88/1830.html

(uitreksel uit "De Belgische Omwenteling van 1830", uitg. VOLKSHEIL V.Z.W. PRIJS: 1 FRANK -uitgeven in 1930)

De partij van het Vereenigde Koninkrijk der Nederlanden, de orangisten lijk men ze toen noemde, stak het hoofd op te Gent, te Antwerpen en te Maastricht. Daarop stichtte Gendebien op 23 Maart te Brussel met behulp van de regeering, de «Association nationale» die een soort van schrikbewind over het land deed heerschen en om oorlog riep tegen Holland. De nieuwe belgische staat beleefde toen bange dagen. Lord Ponsonby, de Engelsche gezant trachtte baron Van der Smissen tot een opstand ten voordeele van den prins van Oranje aan te zetten. Het mislukte echter door het krachtdadig optreden van kolonel Clump (25 Maart 1831). Gent was het middenpunt der Orangisten: de oppositie had er reeds tweemaal de Orangisten naar het stadhuis gestuurd en tweemaal had de belgische regeering den gemeenteraad ontbonden.
De regeering had te Gent en te Antwerpen den staat van beleg verklaard. De Orangisten aldaar waren voor het meerendeel grootnijveraars en groothandelaars. Patroons en arbeiders stonden scherp tegenover mekaar en dit werd nog erger door het stilvallen der getouwen wegens de breuk met Holland. Die werkloozen werden nu, veelal nog opgehitst door .de patriotische vereenigingen, losgelaten tegen de orangisten, terwijl de politie liet gebeuren. Er bestond een soort geheime overeenkomst tusschen de. belgische gezagvoerders en de plunderaars, onder dewelke zich talrijke betaalde of betalende Franschen bevonden. Begin April was de toestand zóó dat de Congres leden, vreezende dat de oorlogsgezinden van de «Association Nationale»- de overhand zouden nemen dank zij de zwakheid van den regent, en anderzijds onzeker over den uitslag der verkiezingen die wellicht de Orangisten de meerderheid zou bezorgen, hun ontslag \weigerden te nemen en besloten in Mei opnieuw te vergaderen, aldus een staatsgreep plegende (12 April).

...
Er kwam een langdurig terreurregime.
"Het plunderen van de huizen van Orangisten, hoewel betreurenswaardig, is een vreselijke noodzaak om de vijanden van de publieke orde te onderdrukken," zei minister van Justitie Lebeau in 1834.

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob Roy

Wel, er zijn ook Belgicisten - lauwe zowel als harde - die ik tot mijn vrienden reken. Wat ze denken kan mij geen barst schelen: mensen zijn te waarderen voor hun menselijke eigenschappen (humor, scherpzinnigheid, creativiteit, flexibliteit, durf etc.), niet voor hun politieke ideeën.

ja... erg hé en ik constant benadering zoeken . Maar kom ze zijn niet zo makkelijk te vinden hé bij de studenten die mannen

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob Roy

"De plundering van de orangistische adel in april 1834, De komplottheorie voorbij" van Gita Denecker is als pdf te downloaden op http://www.flwi.ugent.be/btng-rbhc/p...%20029-063.pdf.

Belgique heeft nogal wat smeerlapperij moeten uithalen om op poten te geraken. Hopelijk beseffen de belgicisten wat een rotregime ze verdedigen.

[Knuppel]

De Belgische minister Lebeau was echter van mening dat "het plunderen van huizen van Orangisten, hoe betreurenswaardig ook, een vreselijke noodzakelijkheid is om de vijanden van de publieke orde te onderwerpen."

[Zwartengeel]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

De Belgische minister Lebeau was echter van mening dat "het plunderen van huizen van Orangisten, hoe betreurenswaardig ook, een vreselijke noodzakelijkheid is om de vijanden van de publieke orde te onderwerpen."

Dat doet me wat denken aan een bepaalde uitspraak ooit gedaan hier op dit forum...

ik verwerp geensinds de grondslag van de democratie, maar soms is het beter, om in het belang van de natie en daarmee gepaard de beveiliging van het volk de demo(nen)cratie even uit de weg te gaan...

[Zwartengeel]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Belgique heeft nogal wat smeerlapperij moeten uithalen om op poten te geraken. Hopelijk beseffen de belgicisten wat een rotregime ze verdedigen.

Die zijn wellicht al gestopt met lezen op het moment dat ze de naam Beliën in deze draad zagen staan.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwartengeel

Dat doet me wat denken aan een bepaalde uitspraak ooit gedaan hier op dit forum...

Hetzelfde soort als Lebeau.
En Ruben Cottenjé de Dauphin is niet de enige van dat soort dat Belgique rijk is.

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Rechtvaardigheid

Ik stel de vraag omdat ik vandaag te horen kreeg: "Een volk dat niet bereid is om te vechten voor zijn vrijheid verdient die vrijheid ook niet. Daarom zal Vlaanderen nooit vrij zijn."

Dat is een boutade. Het bekt lekker weg, maar in het echte leven kom je er niet ver mee.

[Rudy Van Nespen]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Belgique heeft nogal wat smeerlapperij moeten uithalen om op poten te geraken. Hopelijk beseffen de belgicisten wat een rotregime ze verdedigen.

Goh, als jullie feiten van 170 jaar geleden moeten oprakelen om aan te tonen hoe rot België wel is geweest...
Dan is het erg gesteld, hoor. Ge moet trouwens die doctoraatsthesis eens lezen, dan begrijpt ge misschien de tijdsgeest een beetje...
Maar dat zal wel net iets teveel gevraagd zijn zeker? Iets teveel letterkes, weet je wel?