adoptie door holebi's

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Toch wel. De adoptie "ouders" doen alsof ze de ouders zijn (de genitoren) van dat kind. Dat dat kind daarin trapt, is geen reden om te zeggen dat het niet doen alsof is.

Maar het kind heeft in die situatie nooit ervaren dat hij een vader en een moeder gehad. Het hebben van een vader en een moeder is dus voor hem even normaal of abnormaal als het hebben van drie moeders en zeven vaders. Het kind trapt dus nergens in, want hij weet helemaal niet dat een vader + moeder de normale situatie is.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Waar het omgaat is: mannen en vrouwenbreinen verschillen van elkaar, en dat zie je ook terug in de opvoeding.

Dat wij in een maatschappij leven waar de vrouw ook in de tuin werkt (onder het mom van emancipatie), doet niets af van de feitelijke verschillen tussen man en vrouw. We moeten terug naar een maatschappij die die verschillen gaat erkennen.

Maar je hebt gelijk, tegenwoordig is het helemaal hip om de vrouw met de boodschappentassen te laten sjouwen.

Maak jij je druk over wat al dan niet hip is?

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Niet zeveren, hé, effe serieus blijven.

Dat is net het angstaanjagende van zonbron, hij is steeds serieus.

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Waar het omgaat is: mannen en vrouwenbreinen verschillen van elkaar, en dat zie je ook terug in de opvoeding.

Dat wij in een maatschappij leven waar de vrouw ook in de tuin werkt (onder het mom van emancipatie), doet niets af van de feitelijke verschillen tussen man en vrouw. We moeten terug naar een maatschappij die die verschillen gaat erkennen.

Maar je hebt gelijk, tegenwoordig is het helemaal hip om de vrouw met de boodschappentassen te laten sjouwen.

Dat mannen- en vrouwenbreinen van elkaar verschillen begrijp ik. Wat ik me afvraag is welke verschilpunten essentieel zijn voor de opvoeding van het kind. Welke dingen kan een vrouwenbrein dat een mannenbrein niet in staat stelt een kind evengoed op te voeden?

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Dat mannen- en vrouwenbreinen van elkaar verschillen begrijp ik. Wat ik me afvraag is welke verschilpunten essentieel zijn voor de opvoeding van het kind. Welke dingen kan een vrouwenbrein dat een mannenbrein niet in staat stelt een kind evengoed op te voeden?

Ik stel nergens dat dat aan de orde is. Maar in mijn optiek is het wenselijker als een kind een vader en een moeder heeft.

Een man ook de verzorgde rol op zich nemen, maar een vrouw doet dat toch beter (over het algemeen).

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Maar het kind heeft in die situatie nooit ervaren dat hij een vader en een moeder gehad. Het hebben van een vader en een moeder is dus voor hem even normaal of abnormaal als het hebben van drie moeders en zeven vaders. Het kind trapt dus nergens in, want hij weet helemaal niet dat een vader + moeder de normale situatie is.

Hij trapt in het feit dat de twee mensen die hem (waarschijnlijk liefdevol) opvoeden, niet zijn genitoren zijn. Dat dat zomaar twee mensen zijn, die verder niks met hem te maken hebben, behalve dan het feit dat zij door een of andere administratie aangeduid werden om zijn opvoeders te zijn. Op dezelfde wijze als een willekeurig persoon uw onderwijzer is.

Dat doet niks af aan de affectie van de opvoeders en dat kind. Maar het zijn zijn "ouders" (ttz, de mensen van wie hij genetisch de voortzetting is) niet.

Als jij opgevoed wordt door een stel bavianen, dan is dat van hetzelfde. Dat kunnen liefdevolle affectieve bavianen zijn. Maar het is "jouw soort" niet. Uw adoptieouders zijn "uw soort" niet. Wat geeft die bavianen, of wat geeft die adoptieouders, het recht om over U te beslissen ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Ik stel nergens dat dat aan de orde is. Maar in mijn optiek is het wenselijker als een kind een vader en een moeder heeft.

Volgens mij is er niet zoiets als "een" moeder en "een" vader hebben. Je HEBT een welbepaalde vader, en een welbepaalde moeder, op basis van biologie. Al de anderen zijn NIET je vader en je moeder. Of die je nu opvoeden of niet.

Er is geen fundamentele reden te vinden om aan die opvoeders van jou ergens het basisrecht te geven om alle dwangmatige handelingen te stellen jegens jou die "opvoeding" heten. De enige fundamentele reden die ik kan bedenken is de "genetische voortzetting". Zo niet zie ik niet waar die opvoeders het specifieke recht vandaan halen om jou op te voeden en dus een heel grote vorm van dwang (weliswaar goedbedoelde dwang in hopelijk de meeste situaties) over jou uit te oefenen.

Dat je biologische genitoren dat fundamentele recht hebben, uit het feit zelf dat ze aan jouw oorsprong liggen, lijkt mij een asymmetrie tussen "jouw ouders" en "de rest van de mensheid" die het specifiek mogelijk maken dat het jouw ouders zijn die je mogen opvoeden (en dus dwingen in een zeker keurslijf).

Maar waar een, twee, of meer willekeurige andere personen het natuurrecht zouden halen om U te mogen dwingen opgevoed te worden volgens hun visie, mag joost weten. Het is natuurlijk nodig in de triestige situatie waar adoptie nodig is. Maar het is tegen elke vorm van natuurrecht: waarom zij en niemand anders ?

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hij trapt in het feit dat de twee mensen die hem (waarschijnlijk liefdevol) opvoeden, niet zijn genitoren zijn.

Ja, tot zover was ik mee. Maar om daar in te trappen hoeft er geen sprake te zijn van een vader en een moeder, aangezien het kind in mijn voorbeeld voor zijn adoptie evenmin een vader en een moeder heeft gekend.

Wat ik dus gewoon wou zeggen is dat het "er in trappen"-argument niet per se enkel van toepassing is bij adoptie door hetero-ouders.

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Ik stel nergens dat dat aan de orde is. Maar in mijn optiek is het wenselijker als een kind een vader en een moeder heeft.

Een man ook de verzorgde rol op zich nemen, maar een vrouw doet dat toch beter (over het algemeen).

Ik ben niet volledig overtuigd of dat echt grotendeels te wijten is aan verschillen in het mannelijk en het vrouwelijk brein. Volgens mij spelen 'maatschappelijke verwachtingspatronen' (ik weet niet goed hoe het te verwoorden) een grotere rol.

Beetje zelfde principe als de hele nature vs. nurture discussie. Volgens mij is het al dan niet beter kunnen opnemen van een verzorgende rol grotendeels nurture. Die bewering doe ik trouwens puur op basis van gevoel/ervaring, ik heb er geen wetenschappelijke bronnen voor.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Ja, tot zover was ik mee. Maar om daar in te trappen hoeft er geen sprake te zijn van een vader en een moeder, aangezien het kind in mijn voorbeeld voor zijn adoptie evenmin een vader en een moeder heeft gekend.

Wat ik dus gewoon wou zeggen is dat het "er in trappen"-argument niet per se enkel van toepassing is bij adoptie door hetero-ouders.

Ah, ja, maar daar zijn we het over eens. Eens er sprake is van adoptie, "is het toch naar de knoppen" en heeft het niet veel belang welke de precieze groep mensen is die voor de opvoeding zal zorgen, en nog minder wat hun seksuele fratsen zijn. Er is voor mij niet veel verschil tussen alleenstaanden, homo koppels, hetero koppels, harems, patersclubs, en lokale voetbalclubs als "mogelijke groep mensen die dat kind moeten opvoeden". Het enige dat een hetero koppel voor heeft, is de komedie wat beter kunnen spelen, da's al. Maar bij adoptie is het eigenlijk al fundamenteel om zeep voor die kleine. Vanaf die brokken, maken we er dan het beste van.

Waar ik vierkant tegen ben, is om te ORGANIZEREN dat het omzeep zal zijn voor een kleine, om die KUNNEN te adopteren.

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ah, ja, maar daar zijn we het over eens.

Ik vermoedde al dat onze reacties dichter tegen elkaar aan lagen dan op het eerste zicht leek.

Eens er sprake is van adoptie, "is het toch naar de knoppen" en heeft het niet veel belang welke de precieze groep mensen is die voor de opvoeding zal zorgen, en nog minder wat hun seksuele fratsen zijn. Er is voor mij niet veel verschil tussen alleenstaanden, homo koppels, hetero koppels, harems, patersclubs, en lokale voetbalclubs als "mogelijke groep mensen die dat kind moeten opvoeden". Het enige dat een hetero koppel voor heeft, is de komedie wat beter kunnen spelen, da's al. Maar bij adoptie is het eigenlijk al fundamenteel om zeep voor die kleine. Vanaf die brokken, maken we er dan het beste van.

Ik ben wel niet overtuigd van het argument dat "derden" minder gerechtigd zouden zijn het kind op te voeden dan de biologische ouders. Er is een maatschappelijke overeenstemming dat kinderen best worden opgevoed in een gezin. Men zou de opvoeding evengoed kunnen opdragen aan een ruimere groep, zoals bijvoorbeeld de grote familie of zelfs de staat.

Eens dat men tot de conclusie komt dat kinderen best in een gezin (waarbij we het er over eens zijn dat het hierbij niet uitmaakt of men homoseksueel of heteroseksueel is) worden opgevoed, zie ik niet in waarom de 'opvoedingsdwang' enkel door biologische ouders zou mogen worden uitgeoefend. Als samenleving wil men gewoon dat het kind wordt opgevoed in een gezin, en op basis daarvan heeft een adoptiekoppel wel degelijk het recht om 'opvoedingsdwang' uit te oefenen. De biologische band is in mijn ogen niet meer dan een prioritair recht om de opvoeding waar te nemen. Als blijkt dat de biologische ouders hiertoe niet in staat zijn/niet willen, leggen we die 'opvoedingsdwang' in handen van iemand anders.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ah, ja, maar daar zijn we het over eens. Eens er sprake is van adoptie, "is het toch naar de knoppen" en heeft het niet veel belang welke de precieze groep mensen is die voor de opvoeding zal zorgen, en nog minder wat hun seksuele fratsen zijn. Er is voor mij niet veel verschil tussen alleenstaanden, homo koppels, hetero koppels, harems, patersclubs, en lokale voetbalclubs als "mogelijke groep mensen die dat kind moeten opvoeden". Het enige dat een hetero koppel voor heeft, is de komedie wat beter kunnen spelen, da's al. Maar bij adoptie is het eigenlijk al fundamenteel om zeep voor die kleine. Vanaf die brokken, maken we er dan het beste van.

Waar ik vierkant tegen ben, is om te ORGANIZEREN dat het omzeep zal zijn voor een kleine, om die KUNNEN te adopteren.

Wat maken we nu mee ? De complete U-turn !!!

En dan heb je tientallen posts liggen zwammen over het specifieke van holebi-adoptie.

Waarom zijn kinderen bij een adoptie reeds �* priori om zeep ? Waarop baseer je je ? Bahalve misschien de roddels bij de bakker of in het kapsalon.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Wat maken we nu mee ? De complete U-turn !!!

En dan heb je tientallen posts liggen zwammen over het specifieke van holebi-adoptie.

Helemaal niet. Goed lezen. Ik ben tegen het FABRICEREN van kinderen opdat holebi koppels (of hetero kinderloze koppels) ze zouden KUNNEN ADOPTEREN om poppenkast te spelen, omdat er zoiets zou zijn als "recht op kind". Dat holebi koppels, net als alleenstaanden, hetero koppels, patersclubs en weet ik nog veel een sukkelaar die zijn ouders is kwijtgeraakt zouden mogen helpen opvoeden, daar heb ik niks tegen, maar niet omdat ze daar RECHT op zouden hebben, maar omdat ze eventueel iets voor het belang van dat kind zouden moeten doen.

Maw, holebi koppels moeten niet komen zagen om het RECHT op adoptie. Als ze NODIG ZIJN om sukkelaars te adopteren, dan zie ik niet waarom niet. Maar er is voor mij niet zoiets als "recht op adoptie" of "recht op kind". Ook niet voor hetero koppels.

Waarom zijn kinderen bij een adoptie reeds �* priori om zeep ? Waarop baseer je je ? Bahalve misschien de roddels bij de bakker of in het kapsalon.

Goed lezen. Omdat de enigen die een natuurrecht hadden om hen te dwingen bij hun opvoeding, er niet meer zijn, en zij nu overgeleverd zijn aan een willekeurig stel bavianen dat over hen almacht heeft.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Ik ben wel niet overtuigd van het argument dat "derden" minder gerechtigd zouden zijn het kind op te voeden dan de biologische ouders. Er is een maatschappelijke overeenstemming dat kinderen best worden opgevoed in een gezin.

Omdat ik uitga van natuurrecht, en daar bestaat er niet zoiets als "maatschappelijke consensus". Het natuurrecht is het recht dat je van nature bezit als je alleen bent, en dat behouden dient te blijven als bescherming tegen anderen, voor zoverre het het reciprociteitsbeginsel niet schendt. Ik weiger dus een "recht" of "een plicht" te beschouwen dat zou voortvloeien uit een vorm van maatschappelijke consensus.

Als dusdanig is er het probleem dat een individu normaal vrijheid van handelen heeft (de vrijheid die hij van nature heeft als hij alleen is) ; maar een kind heeft geen vrijheid van handelen, want streng beperkt door zijn "opvoeders". Natuurlijk is het onmogelijk dat alle andere individuen dwang mogen uitoefenen over een kind. Welke natuurlijke asymmetrie tussen alle andere individuen is er dan om op natuurlijke (ttz, maatschappij-consensus-onafhankelijke) wijze de "dwang-rechtmatigen" aan te wijzen ?

Het lijkt mij voor de hand liggend dat de enige symmetriebreking hier de genetische link is.

Zoniet is op maatschappij-onafhankelijke wijze, Jef even gerechtigd als Piet als Joris als Marie als Suzanne om die kleine te dwingen en op te voeden.

Dus is er op natuurrechtelijke wijze enkel maar de biologische ouders die het recht toekomt om hun genetisch progenituur de dwang van een opvoeding laten te ondergaan. Dat die progenituur tevens de fundamentele biologische functie van Darwinistisch genetisch voortbestaan in zich draagt, gaat daar mooi mee samen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Bent u vertrouwd met deze doestellingen?

Nergens kan er gelezen worden dat homoseksualiteit als normaal zou moeten worden voorgesteld. "Niemand uitsluiten" en "respect" gaan op geen enkele wijze over een moreel oordeel over bepaalde vormen van seksualiteit. Respect is vooreerst een waarde die gestoeld is vanuit een waardenpatroon en hangt niet zomaar in de lucht.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Gipsy

Ik ben een vrij man, ik post op wie ik wil. Vooral als het om iemand gaat die continu homoseksualiteit linkt aan pedofilie en die homoseksuele mensen dezelfde rechten van heteroseksuelen ontzegd.

Onjuist, natuurlijk. Rechten zijn nu eenmaal individueel. Het huwelijk als bevestiging van de unieke band tussen man en vrouw houdt geen discriminatie is, daar niet de persoon in zijn rechten wordt gefnuikt. De toegang tot het traditioneel huwelijk is immer voor iedereen gelijk.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Schelfie

Zo? Welke dan?

Ik zie er maar 3, en geen één had de vrouw echt 100% haar eigen inbreng:

Dat laatste heb ik ook nooit beweerd.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Bij mijn weten is er geen Vlaams decreet dat nog standhoudt dat enige vorm van discriminatie van 'andersgeaarden' zou toelaten. En al zeker niet binnen het officieel of gesubsidieerd onderwijs. Moest dit wel zo zijn, mag u daarmee steeds komen aandraven.

Uit uw opmerking blijkt duidelijk dat u niet echt begrijpt waar mijn opmerking over gaat als ik aanstipt dat er geen rangorde bestaat tussen federale en regionale wetgeving. In België heeft al altijd nagelaten een ordening uit te werken, iets wat wel bestaat in andere federale landen als de VS, Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Nergens kan er gelezen worden dat homoseksualiteit als normaal zou moeten worden voorgesteld. "Niemand uitsluiten" en "respect" gaan op geen enkele wijze over een moreel oordeel over bepaalde vormen van seksualiteit. Respect is vooreerst een waarde die gestoeld is vanuit een waardenpatroon en hangt niet zomaar in de lucht.

Iemand als abnormaal bestempelen is een teken van uitsluiting en al zeker geen teken van respect.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Maar het kind heeft in die situatie nooit ervaren dat hij een vader en een moeder gehad. Het hebben van een vader en een moeder is dus voor hem even normaal of abnormaal als het hebben van drie moeders en zeven vaders. Het kind trapt dus nergens in, want hij weet helemaal niet dat een vader + moeder de normale situatie is.

Klopt. Het is allemaal normaal. De bouwsteen van de samenleving blijft een traditionele familieopbouw. De andere situaties vereisen meestal een permanente tussenkomst en controle vanwege de overheid, laat dat nu net zijn wat ze willen.

In Duitsland deden ze ooit ook zo'n zaken, dat is vrij slecht afgelopen.