Egypte: Coup d’État deel II

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

De ideologie die jij aanhangt én de ideologie die de MB aanhangen is gebaseerd op dezelfde doctrine en dezelfde bronnen.

En - zo schreef je ergens anders - je kan als sunni niet zeggen dat die 'anderen' - in dit geval de MB - verkeerd zitten in hun interpretatie.

En zwijgen is toestemmen.

Daar ga je toch mooi de mist in, hoor. De MB is een politieke beweging en moet met politieke argumenten bestreden worden. Hun misbruik van religie voor politieke macht is daar zelfs nog niet het belangrijkste argument. Uiteindelijk gaat het over de grote economische en politieke vragen, de klassennatuur en de houding t.o.v. het imperialisme, zoals ik hierboven heb uitgelegd.

Merk ook het antisemitische complotisme van JeeBee: je bent een Jood/moslim*, de MB zijn ook Joden/moslims, dus ben je schuldig aan alles wat zij gedaan hebben. Met dat soort argumenten is de Endlösung voorbereid.

* schrappen wat niet past --> heel ernstig: ik heb al mails gehad die de MB aan een joods-vrijmetselaarscomplot linken dus beide complottheoriën bestaan wel degelijk!

[BonBon]

.

[tomm]

Kallikles

Men kan echter de islamisten niet bestrijden zonder de militaire dictatuur te bestrijden die hen gestimuleerd en geïnstrumentaliseerd heeft om de progressieve en democratische krachten te vernietigen.

Je kunt je natuurlijk tegen zowel de MB als tegen de militairen verzetten, maar ik kies partij, en de militairen krijgen het voordeel van de twijfel. Zonder de militairen had Morsi z'n eigen dictatuur uitgebouwd, dat is zeker, de militairen hebben dat belet. Nu valt het af te wachten hoe de zaken verder evolueren.

Neen, ik heb niet gezegd dat alle Russen, Oekraïener, Armeniërs, enzovoort, daar allemaal toe horen. Dat heb jij ervan gemaakt. Ik vat "homo sovieticus" eerder op als een anthropologische term: iemand die slachtoffer is geworden van het Sovjetsysteem of van de Egyptische militaire dictatuur, ondervindt daar sporen van, net als wie in zulk een systeem (of wiens ouders in zulk een systeem) machtsposities bezetten.

Wat hebben Egyptische militairen met de sovjets te zien? Ik ben algemeen gezien voor het sovjet systeem, hoewel ik er ook kritiek op heb op sommige vlakken, net als de overgrote meerderheid van de bevolking in de betrokken republieken. Maar ik geloof inderdaad niet dat het politieke stelsel en economische stelsel van het Westen heilig makend is, ik geloof niet dat de westerse interpretatie van democratie een voorbeeld voor de wereld moet zijn, als mij dat een "homo sovieticus" maakt is het maar zo.

In Egypte zien vele mensen geen alternatieven voor autoritarisme, precies omdat ze nog nooit iets anders dan autoritarisme gekend hebben.

De meeste mensen wilden Mubarak weg, daar was de grote meerderheid het over eens, en nog steeds. Welke richting Egypte dan wel moest inslaan, daar was geen eenduidigheid over. Morsi, als vertegenwoordiger van de oudste en best georganiseerde oppositiebeweging tegen Mubarak, kreeg een kans maar die heeft hij spectaculair verkwanseld, ook daar is de grote meerderheid het over eens. Hoe het nu verder moet met Egypte, dat valt te bezien. Er komen nieuwe verkiezingen en waarschijnlijk een grondig debat. Zolang de militairen die weg volgen zullen ze de steun hebben van Tamarod en de Egyptische bevolking, als Sisi een nieuwe Mubarak wil worden, komt er een nieuwe opstand, zo simpel is het.

Langzamerhand leert het volk echter zijn kracht kennen. Democratie is echter een moeilijk leerproces. Het vereist dat men aanvaardt dat ook partijen die men verafschuwt, verkiezingen kunnen winnen. Op dat moment is het belangrijkst dat de instellingen zegevieren, of betere instellingen in de plaats komen.

Bijna iedereen aanvaardde de overwinning van Morsi, maar niet de maatregelen die hij daarna nam om z'n eigen regime te vestigen. Als men nog 2 jaar had gewacht tot er verkiezingen kwamen was er van eerlijke verkiezingen hoogst waarschijnlijk al lang geen sprake meer, en was de Egyptische economie een totale puinhoop.

Morsi was inderdaad, net als Hollande, het vertrouwen van het volk verloren. De enige oplossing is dan een recall referendum naar Venezolaans (of Cubaans) model.

Dat zag Morsi alvast niet zitten. De militairen gaven hem 2 dagen om met een oplossing te komen maar hij kwampte zich aan de macht vast.
Cuba heeft gewoon het Sovjet-model overgenomen, is ook een vrij autoritair regime.

De permanente afzetbaarheid van verkozenen is een belangrijk democratisch principe, maar ook in onze burgerlijk-liberale representatieve regimes zoals België of Frankrijk is dat nog niet mogelijk. Daarom zijn het eerder competitieve, liberale oligarchiën dan democratiën. Maar deze oligarchiën bieden wel vrijheden waar velen in Cairo, in Damascus, en ook in Moskou van dromen.

Het gaat niet over personen maar over bewegingen en programma's. Permanente afzetbaarheid zal niet door de bevolking gebruikt worden maar wel door allerlei elites die de regering willen destabiliseren, zoals je ziet in Venezuela.
Morsi was bezig een regime uit te bouwen, op zich hebben de meeste Agyptenaren daar geen probleem mee, maar de richting dat dat regime aan het inslaan was stond hen absoluut niet langer aan, net als het Mubarak regime hen niet aanstond. Daarom kwamen ze tegen beide in opstand.

Persoonlijk geloof ik dat het autoritaire model beter is voor de ontwikkeling van derde wereld landen als het pseudo-democratische model, op voorwaarde dat het geleid wordt door een elite die het belang van de bevolking voor ogen heeft. Op die manier kan gewerkt worden aan een lange termijn visie, zonder constante onstabiliteit en politieke spelletjes. China is een mooi voorbeeld daarvan. Moest de meerderheid van de Chinezen achter het Tien an Men protest staan, was het wel degelijk gelukt, net als de opstand tegen het communisme in landen als Hongarije, Oost-duitsland en Polen wel lukte omdat de meerderheid niet langer achter de regering en partij stond in die landen.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Je kunt je natuurlijk tegen zowel de MB als tegen de militairen verzetten, maar ik kies partij,

Dat is belachelijk. Je bent geen Egyptenaar, je komt zelfs niet in serieuze media. Je bent slechts een forumpersonage op het debielste forum van de lage landen, vol met extreem-rechtse pubers. Hoe zou je nu van dit punt uit kunnen wegen op de internationale politiek?

Wat hebben Egyptische militairen met de sovjets te zien? Ik ben algemeen gezien voor het sovjet systeem, hoewel ik er ook kritiek op heb op sommige vlakken, net als de overgrote meerderheid van de bevolking in de betrokken republieken. Maar ik geloof inderdaad niet dat het politieke stelsel en economische stelsel van het Westen heilig makend is, ik geloof niet dat de westerse interpretatie van democratie een voorbeeld voor de wereld moet zijn, als mij dat een "homo sovieticus" maakt is het maar zo.

Als je mij gelezen had, dan had je gezien dat ik juist heel veel kritiek heb op het liberaal representatief stelsel in de geavanceerde kapitalitische en imperialistische landen.

Universeel is het zo dat ongeacht het systeem van het land, militaire dictatuur slecht is, foltering slecht is, beperking van de vakbondsrechten slecht is, ongelijkheid slecht is, geen toegang tot onderwijs slecht is, armoede slecht is, enzovoort. Het Sovjetsysteem was goed omdat het heel goed presteerde qua onderwijs, gelijkheid, armoedebestrijding; het was echter slecht wat betreft de brutale manier waarop het zijn burgers behandelde. Het Egyptische regime is slecht op alle terreinen: het houdt mensen in de armoede, is er alleen maar voor een toplaag van rijke kapitalisten en officieren en ieder protest wordt met de meest beestachtige foltering beantwoord.

De meeste mensen wilden Mubarak weg, daar was de grote meerderheid het over eens, en nog steeds. Welke richting Egypte dan wel moest inslaan, daar was geen eenduidigheid over. Morsi, als vertegenwoordiger van de oudste en best georganiseerde oppositiebeweging tegen Mubarak, kreeg een kans maar die heeft hij spectaculair verkwanseld, ook daar is de grote meerderheid het over eens. Hoe het nu verder moet met Egypte, dat valt te bezien. Er komen nieuwe verkiezingen en waarschijnlijk een grondig debat. Zolang de militairen die weg volgen zullen ze de steun hebben van Tamarod en de Egyptische bevolking, als Sisi een nieuwe Mubarak wil worden, komt er een nieuwe opstand, zo simpel is het.

Totaal foute analyse. Het volk wou het regime weg, niet alleen Mubarak. In de plaats kreeg men een nieuwe dictatuur door de tandem Morsi-leger. Daartegen kwamen massale opstanden. Het leger heeft daarop Morsi laten vallen en de zaak zo kunnen doen manipuleren alsof het een strijd is tussen leger en Morsi. Tegelijkertijd wordt Mubarak vrijgelaten, hebben de slachtoffers van de repressie onder Mubarak nog altijd geen eerherstel gekregen (velen zitten nog in de gevangenis) en zijn diegenen die onder Mubarak gefolterd en gemoord hebben, nog steeds op post. Geen enkel agent van de dictatuur werd vervolgd, op Mubarak na die nu ook vrijgelaten is.

Bijna iedereen aanvaardde de overwinning van Morsi, maar niet de maatregelen die hij daarna nam om z'n eigen regime te vestigen. Als men nog 2 jaar had gewacht tot er verkiezingen kwamen was er van eerlijke verkiezingen hoogst waarschijnlijk al lang geen sprake meer, en was de Egyptische economie een totale puinhoop.

Morsi moet vertrekken, en het militaire regime moet ook vertrekken. De revolutionairen moeten een regering door het volk opzetten, zoals Lenin deed met zijn sovjets in 1917. Jij bent echter een contra-revolutionair die liever een burgerlijke, militaire dictatuur heeft dan een dictatuur van het volk.

Dat zag Morsi alvast niet zitten. De militairen gaven hem 2 dagen om met een oplossing te komen maar hij kwampte zich aan de macht vast.

Morsi en het leger zijn beiden uitdrukkingen van de Egyptische grootburgerij, die een bondgenoot is van het imperialisme en het Zionisme. Wie partij kiest voor deze burgerlijke krachten is geen communist, maar een kapitalist met eventueel voorouders uit de nomenklatura.

Cuba heeft gewoon het Sovjet-model overgenomen, is ook een vrij autoritair regime.

Jaja, praat maar de CIA-propaganda na. In Cuba heeft een systeem van Poder Popular met permanente afzetbaarheid van verkozenen. Goed, het systeem is niet perfect, maar veel democratischer dan het autoritarisme dat we zien in buurlanden als Haïti of de Dominicaanse Republiek.

Het gaat niet over personen maar over bewegingen en programma's. Permanente afzetbaarheid zal niet door de bevolking gebruikt worden maar wel door allerlei elites die de regering willen destabiliseren, zoals je ziet in Venezuela.

Permanente afzetbaarheid is een oude eis van de communisten. Het werd reeds toegepast in de Commune van Parijs, zoals Marx zo mooi beschreef. Maar daar zul je wsl. nog nooit van gehoord hebben...

Het is dus niet zonder reden dat Cuba en Venezuela dat democratische systeem toepassen, dat hen superieur maakt aan landen als België.

Morsi was bezig een regime uit te bouwen, op zich hebben de meeste Agyptenaren daar geen probleem mee, maar de richting dat dat regime aan het inslaan was stond hen absoluut niet langer aan, net als het Mubarak regime hen niet aanstond. Daarom kwamen ze tegen beide in opstand.

Morsi, Mubarak en het Egyptisch leger vormen een burgerlijk regime in Egypte. Iemand als jij die alle klasse-analyse laat varen, kan men onmogelijk Marxist, laat staan communist noemen.

Persoonlijk geloof ik dat het autoritaire model beter is voor de ontwikkeling van derde wereld landen als het pseudo-democratische model, op voorwaarde dat het geleid wordt door een elite die het belang van de bevolking voor ogen heeft. Op die manier kan gewerkt worden aan een lange termijn visie, zonder constante onstabiliteit en politieke spelletjes. China is een mooi voorbeeld daarvan. Moest de meerderheid van de Chinezen achter het Tien an Men protest staan, was het wel degelijk gelukt, net als de opstand tegen het communisme in landen als Hongarije, Oost-duitsland en Polen wel lukte omdat de meerderheid niet langer achter de regering en partij stond in die landen.

Ook hier maak je totaal geen onderscheid in klasse-natuur. China is in zekere zin democratischer en minder autoritair dan bepaalde kaptalistische democratiën omdat een aantal sociale en economische rechten die ook noodzakelijk zijn voor democratie veel beter gewaarborgd worden. De arme zwarte in de VS heeft formaal stemrecht maar heeft totaal geen inspraak want geen toegang tot onderwijs of gezondheidszorg: als hij ziek is, laat men hem gewoon creperen. De arme Chinees krijgt van de staat onderwijs en gezondheidszorg zodat hij zijn lot kan verbeteren. Dat is reële vrijheid, ook al kan hij niet keuzen tussen verschillende partijen.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Je kunt je natuurlijk tegen zowel de MB als tegen de militairen verzetten, maar ik kies partij,

Dat is belachelijk. Je bent geen Egyptenaar, je komt zelfs niet in serieuze media. Je bent slechts een forumpersonage op het debielste forum van de lage landen, vol met extreem-rechtse pubers. Hoe zou je nu van dit punt uit een partij kiezen?

Wat hebben Egyptische militairen met de sovjets te zien? Ik ben algemeen gezien voor het sovjet systeem, hoewel ik er ook kritiek op heb op sommige vlakken, net als de overgrote meerderheid van de bevolking in de betrokken republieken. Maar ik geloof inderdaad niet dat het politieke stelsel en economische stelsel van het Westen heilig makend is, ik geloof niet dat de westerse interpretatie van democratie een voorbeeld voor de wereld moet zijn, als mij dat een "homo sovieticus" maakt is het maar zo.

Als je mij gelezen had, dan had je gezien dat ik juist heel veel kritiek heb op het liberaal representatief stelsel in de geavanceerde kapitalitische en imperialistische landen.

Universeel is het zo dat ongeacht het systeem van het land, militaire dictatuur slecht is, foltering slecht is, beperking van de vakbondsrechten slecht is, ongelijkheid slecht is, geen toegang tot onderwijs slecht is, armoede slecht is, enzovoort. Het Sovjetsysteem was goed omdat het heel goed presteerde qua onderwijs, gelijkheid, armoedebestrijding; het was echter slecht wat betreft de brutale manier waarop het zijn burgers behandelde. Het Egyptische regime is slecht op alle terreinen: het houdt mensen in de armoede, is er alleen maar voor een toplaag van rijke kapitalisten en officieren en ieder protest wordt met de meest beestachtige foltering beantwoord.

De meeste mensen wilden Mubarak weg, daar was de grote meerderheid het over eens, en nog steeds. Welke richting Egypte dan wel moest inslaan, daar was geen eenduidigheid over. Morsi, als vertegenwoordiger van de oudste en best georganiseerde oppositiebeweging tegen Mubarak, kreeg een kans maar die heeft hij spectaculair verkwanseld, ook daar is de grote meerderheid het over eens. Hoe het nu verder moet met Egypte, dat valt te bezien. Er komen nieuwe verkiezingen en waarschijnlijk een grondig debat. Zolang de militairen die weg volgen zullen ze de steun hebben van Tamarod en de Egyptische bevolking, als Sisi een nieuwe Mubarak wil worden, komt er een nieuwe opstand, zo simpel is het.

Totaal foute analyse. Het volk wou het regime weg, niet alleen Mubarak. In de plaats kreeg men een nieuwe dictatuur door de tandem Morsi-leger. Daartegen kwamen massale opstanden. Het leger heeft daarop Morsi laten vallen en de zaak zo kunnen doen manipuleren alsof het een strijd is tussen leger en Morsi. Tegelijkertijd wordt Mubarak vrijgelaten, hebben de slachtoffers van de repressie onder Mubarak nog altijd geen eerherstel gekregen (velen zitten nog in de gevangenis) en zijn diegenen die onder Mubarak gefolterd en gemoord hebben, nog steeds op post. Geen enkel agent van de dictatuur werd vervolgd, op Mubarak na die nu ook vrijgelaten is.

Bijna iedereen aanvaardde de overwinning van Morsi, maar niet de maatregelen die hij daarna nam om z'n eigen regime te vestigen. Als men nog 2 jaar had gewacht tot er verkiezingen kwamen was er van eerlijke verkiezingen hoogst waarschijnlijk al lang geen sprake meer, en was de Egyptische economie een totale puinhoop.

Morsi moet vertrekken, en het militaire regime moet ook vertrekken. De revolutionairen moeten een regering door het volk opzetten, zoals Lenin deed met zijn sovjets in 1917. Jij bent echter een contra-revolutionair die liever een burgerlijke, militaire dictatuur heeft dan een dictatuur van het volk.

Dat zag Morsi alvast niet zitten. De militairen gaven hem 2 dagen om met een oplossing te komen maar hij kwampte zich aan de macht vast.

Morsi en het leger zijn beiden uitdrukkingen van de Egyptische grootburgerij, die een bondgenoot is van het imperialisme en het Zionisme. Wie partij kiest voor deze burgerlijke krachten is geen communist, maar een kapitalist met eventueel voorouders uit de nomenklatura.

Cuba heeft gewoon het Sovjet-model overgenomen, is ook een vrij autoritair regime.

Jaja, praat maar de CIA-propaganda na. In Cuba heeft een systeem van Poder Popular met permanente afzetbaarheid van verkozenen. Goed, het systeem is niet perfect, maar veel democratischer dan het autoritarisme dat we zien in buurlanden als Haïti of de Dominicaanse Republiek.

Het gaat niet over personen maar over bewegingen en programma's. Permanente afzetbaarheid zal niet door de bevolking gebruikt worden maar wel door allerlei elites die de regering willen destabiliseren, zoals je ziet in Venezuela.

Permanente afzetbaarheid is een oude eis van de communisten. Het werd reeds toegepast in de Commune van Parijs, zoals Marx zo mooi beschreef. Maar daar zul je wsl. nog nooit van gehoord hebben...

Het is dus niet zonder reden dat Cuba en Venezuela dat democratische systeem toepassen, dat hen superieur maakt aan landen als België.

Morsi was bezig een regime uit te bouwen, op zich hebben de meeste Agyptenaren daar geen probleem mee, maar de richting dat dat regime aan het inslaan was stond hen absoluut niet langer aan, net als het Mubarak regime hen niet aanstond. Daarom kwamen ze tegen beide in opstand.

Morsi, Mubarak en het Egyptisch leger vormen een burgerlijk regime in Egypte. Iemand als jij die alle klasse-analyse kan varen, kan men onmogelijk Marxist, laat staan communist noemen.

Persoonlijk geloof ik dat het autoritaire model beter is voor de ontwikkeling van derde wereld landen als het pseudo-democratische model, op voorwaarde dat het geleid wordt door een elite die het belang van de bevolking voor ogen heeft. Op die manier kan gewerkt worden aan een lange termijn visie, zonder constante onstabiliteit en politieke spelletjes. China is een mooi voorbeeld daarvan. Moest de meerderheid van de Chinezen achter het Tien an Men protest staan, was het wel degelijk gelukt, net als de opstand tegen het communisme in landen als Hongarije, Oost-duitsland en Polen wel lukte omdat de meerderheid niet langer achter de regering en partij stond in die landen.

Ook hier maak je totaal geen onderscheid in klasse-natuur. China is in zekere zin democratischer en minder autoritair dan bepaalde kaptalistische democratiën omdat een aantal sociale en economische rechten die ook noodzakelijk zijn voor democratie veel beter gewaarborgd worden. De arme zwarte in de VS heeft formaal stemrecht maar heeft totaal geen inspraak want geen toegang tot onderwijs of gezondheidszorg: als hij ziek is, laat men hem gewoon creperen. De arme Chinees krijgt van de staat onderwijs en gezondheidszorg zodat hij zijn lot kan verbeteren. Dat is reële vrijheid, ook al kan hij niet keuzen tussen verschillende partijen.

[BonBon]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Dat is belachelijk. Je bent geen Egyptenaar, je komt zelfs niet in serieuze media. Je bent slechts een forumpersonage op het debielste forum van de lage landen, vol met extreem-rechtse pubers. Hoe zou je nu van dit punt uit kunnen wegen op de internationale politiek?

En jij hangt hier niet rond en hebt wel iets te zeggen in de internationale politiek? Nogal pretentie.

[Nietzsche]

Egypte is gewoon helemaal naar de klote.
De aanslagen op minderheden en andersdenkenden was er ook al onder Mubarak vrij systematisch, wat dat betreft is Egypte met 80 miljoen inwoners en veel armoede een tweede Pakistan te noemen.De armoede en ongeletterdheid maakt het dat je daar makkelijk mensen voor je karretje kan spannen. Dat zal ook niet snel verdwijnen dus. Het probleem is dat de Moslimbroeders geen enkel idee hebben wat het besturen van een land inhoudt...een land met alle ideologische verschillen, dat is heel wat anders dan wat ideologische en dogmatische slogans roepen hier en daar. Zoals men de afgelopen 60 jaar deed. En religie of bidden is een ding, een land besturen is wat anders.

[tomm]

Kallikles

Dat is belachelijk. Je bent geen Egyptenaar, je komt zelfs niet in serieuze media. Je bent slechts een forumpersonage op het debielste forum van de lage landen, vol met extreem-rechtse pubers. Hoe zou je nu van dit punt uit een partij kiezen?

Ik ben verschillende malen in Egypte geweest, de laatste maal tijdens de massale anti-Morsi betogingen. Egyptenaren vroegen mij wat ik van de hele zaak dacht, en ik gaf hen mijn antwoord.

Universeel is het zo dat ongeacht het systeem van het land, militaire dictatuur slecht is, foltering slecht is, beperking van de vakbondsrechten slecht is, ongelijkheid slecht is, geen toegang tot onderwijs slecht is, armoede slecht is, enzovoort. Het Sovjetsysteem was goed omdat het heel goed presteerde qua onderwijs, gelijkheid, armoedebestrijding; het was echter slecht wat betreft de brutale manier waarop het zijn burgers behandelde.

Brutale behandeling? Misschien onder Stalin, maar dat waren andere tijden voor de Sovjet-Unie. Kritiek was mogelijk, zeker vanaf eind jaren 50, alleen wie openlijk heel het systeem wilde omver werpen vloog in de gevangenis.

Het Egyptische regime is slecht op alle terreinen: het houdt mensen in de armoede, is er alleen maar voor een toplaag van rijke kapitalisten en officieren en ieder protest wordt met de meest beestachtige foltering beantwoord.

Het regime is nog maar pas 2 maand aan de macht, en lijkt van plan de macht vlug over te dragen aan een burgerregering, het is dus nog veel te vroeg zulke conclusies te trekken.

Totaal foute analyse. Het volk wou het regime weg, niet alleen Mubarak. In de plaats kreeg men een nieuwe dictatuur door de tandem Morsi-leger. Daartegen kwamen massale opstanden.

Nogmaals, ik was daar toevallig 30 juni. De massale betoging op het Tahrir plein was wel degelijk tegen Morsi gericht en niet tegen het leger. Zo goed als iedereen die ik sprak hoopte dat het leger zou ingrijpen, en dat gebeurde ook. Ik had al zo'n vermoeden, want zag geen enkele militair, de militairen lieten begaan, wat een goed teken was.

Het leger heeft daarop Morsi laten vallen en de zaak zo kunnen doen manipuleren alsof het een strijd is tussen leger en Morsi.

Het was een strijd tussen de meerderheid van de bevolking en de moslimbroeders. Dat was mijn impressie toen, en nu nog steeds.

Tegelijkertijd wordt Mubarak vrijgelaten, hebben de slachtoffers van de repressie onder Mubarak nog altijd geen eerherstel gekregen (velen zitten nog in de gevangenis) en zijn diegenen die onder Mubarak gefolterd en gemoord hebben, nog steeds op post. Geen enkel agent van de dictatuur werd vervolgd, op Mubarak na die nu ook vrijgelaten is.

Het belangrijkste proces tegen Mubarak moet nog komen, Mubarak blijft zo lang onder huisarrest. Mubarak komt nooit meer vrij en al helemaal niet meer terug aan de top.

Morsi moet vertrekken, en het militaire regime moet ook vertrekken. De revolutionairen moeten een regering door het volk opzetten, zoals Lenin deed met zijn sovjets in 1917.

In 1917 gold er een andere situatie. Niet vergeten dat heel wat linkse regeringen met behulp van het leger aan de macht kwamen, zoals bvb. in Ethiopië, of in Egypte in de jaren 50. Overigens ook Assad vader en Saddam zijn aan de macht gekomen dankzij het leger, net als Khadafi. Het leger speelt een erg belangrijke rol in landen als China en Cuba. Het Egyptische leger werd gevormd door Nasser, nadien gecorrumpeerd door Sadat en Mubarak, maar ik ben zeker dat er nog mensen in zitten met goede bedoelingen. (Chavez komt ook uit het leger ten andere)

Jij bent echter een contra-revolutionair die liever een burgerlijke, militaire dictatuur heeft dan een dictatuur van het volk.

Zie boven. als het leger een links beleid voert en de macht laat aan de mensen van tamarod zie ik het nog wel goed komen.

Morsi en het leger zijn beiden uitdrukkingen van de Egyptische grootburgerij, die een bondgenoot is van het imperialisme en het Zionisme. Wie partij kiest voor deze burgerlijke krachten is geen communist, maar een kapitalist met eventueel voorouders uit de nomenklatura.

Tot zover heeft het nieuwe regime geen partij gekozen voor het zionisme en imperialisme. Wel in tegendeel een van de weinige Arabische regimes die zich openlijk uitsprak tegen interventie in Syrië en voor Assad.

Jaja, praat maar de CIA-propaganda na. In Cuba heeft een systeem van Poder Popular met permanente afzetbaarheid van verkozenen. Goed, het systeem is niet perfect, maar veel democratischer dan het autoritarisme dat we zien in buurlanden als Haïti of de Dominicaanse Republiek.

Cuba ken ik erg goed, heb er 3 maand Spaans gestudeerd 10 jaar geleden. Er is veel goeds aan het regime, maar het is en blijft een regime, en de partijtop beslist alles. Op het lokale niveau is er een zekere mate van volksinspraak, maar wie zich tegen de Castro's keert mag het schudden. Daarnaast kent het Cubaanse systeem ook wel behoorlijk wat mankementen, vooral economisch, en die zijn niet allemaal te danken aan het embargo.
De grote volksmanifestaties zijn simpel te verklaren: wie deelneemt krijgt een vrije dag op het werk of op school. Niet dat de meesten echt tegen het systeem zijn, maar ze zien de voordelen (gratis en goed onderwijs, gezondheidszorg, en andere basisbehoeften) en de nadelen (erg pover loon, als ze iets extra willen dat in dollars (peso convertible) te betalen is moeten ze rekenen op toeristen of op familie in het buitenland).

Permanente afzetbaarheid is een oude eis van de communisten. Het werd reeds toegepast in de Commune van Parijs, zoals Marx zo mooi beschreef. Maar daar zul je wsl. nog nooit van gehoord hebben...

Ik heb zelfs ooit een scriptie gemaakt over de commune van Parijs. Erg idealistisch en daar is het allemaal begonnen, maar de leiders waren niet realistisch. De ideeën van Marx werden later concreet uitgewerkt door Lenin, daarom ook spreekt men van marxisme-leninisme. Onder Lenin en later Stalin ontstond de eerste socialistische maatschappij ter wereld, versloeg nazi-Duitsland, eindigde de greep van religie op de maatschappij, en ontwikkelde zich tot een geïndustrialiseerde grootmacht en voorbeeld voor heel wat landen, zoals China.

Het is dus niet zonder reden dat Cuba en Venezuela dat democratische systeem toepassen, dat hen superieur maakt aan landen als België.

Ik ken het systeem in Cuba heel goed, was ook aanwezig op een vergadering van de lokale CDR (Comité de la defensa de la revolucion), de lokale raden. Echt niet zo verschillend van de voormalige Sovjet-Unie. Het zijn de ogen en oren van het systeem, niets gebeurt zonder toestemming van bovenaf. Het is ook beter iemand van het CDR te vriend te hebben als je iets gedaan wil krijgen. Echte corruptie echter is zeldzaam, en dat is uitzonderlijk in de regio.

Morsi, Mubarak en het Egyptisch leger vormen een burgerlijk regime in Egypte. Iemand als jij die alle klasse-analyse kan varen, kan men onmogelijk Marxist, laat staan communist noemen.

Ik vind, net als de PVDA trouwens, dat men zich nog steeds moet baseren op de analyses van Marx en Lenin, maar aanpassen en extrapoleren op de situatie van vandaag. Ik heb geen probleem met het bestaan van een rijke klasse, zoals in China, zolang de voornaamste productiemiddelen en economische hefbomen in handen van de staat en dus het volk zijn.

Ook hier maak je totaal geen onderscheid in klasse-natuur. China is in zekere zin democratischer en minder autoritair dan bepaalde kaptalistische democratiën omdat een aantal sociale en economische rechten die ook noodzakelijk zijn voor democratie veel beter gewaarborgd worden. De arme zwarte in de VS heeft formaal stemrecht maar heeft totaal geen inspraak want geen toegang tot onderwijs of gezondheidszorg: als hij ziek is, laat men hem gewoon creperen. De arme Chinees krijgt van de staat onderwijs en gezondheidszorg zodat hij zijn lot kan verbeteren. Dat is reële vrijheid, ook al kan hij niet keuzen tussen verschillende partijen.

Dat kan ik alleen maar beamen.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Egypte is gewoon helemaal naar de klote.
De aanslagen op minderheden en andersdenkenden was er ook al onder Mubarak vrij systematisch, wat dat betreft is Egypte met 80 miljoen inwoners en veel armoede een tweede Pakistan te noemen.De armoede en ongeletterdheid maakt het dat je daar makkelijk mensen voor je karretje kan spannen. Dat zal ook niet snel verdwijnen dus. Het probleem is dat de Moslimbroeders geen enkel idee hebben wat het besturen van een land inhoudt...een land met alle ideologische verschillen, dat is heel wat anders dan wat ideologische en dogmatische slogans roepen hier en daar. Zoals men de afgelopen 60 jaar deed. En religie of bidden is een ding, een land besturen is wat anders.

inderdaad.

Door wanbestuur, corruptie, toename van de klassetegenstellingen onder Mubarak, en door de bevolkingsexplosie, is Egypte een arm en achterlijk land, zelfs naar Arabische normen.

Maar ze hebben wel troeven: een grote, vrij goed opgeleide bevolking, strategische ligging, toerisme, goede toegang tot de Europese markten.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

* schrappen wat niet past --> heel ernstig: ik heb al mails gehad die de MB aan een joods-vrijmetselaarscomplot linken dus beide complottheoriën bestaan wel degelijk!

Dat is dan ook 100% correct.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Dat is belachelijk. Je bent geen Egyptenaar, je komt zelfs niet in serieuze media. Je bent slechts een forumpersonage op het debielste forum van de lage landen, vol met extreem-rechtse pubers. Hoe zou je nu van dit punt uit een partij kiezen?

Het zit duidelijk diep geworteld...

Leest U maar lekker verder de samenzweringstheorietjes van Richard Hofstadter en soortgenoten terwijl U denkt zo de imperialisten te verslagen.

Natuurlijk zal U de aanhang van Richard Hofstadter & Co. niet aanvallen, dus het globalisme valt bij U blijkbaar in goede smaak.

Het hedendaagse imperialisme en anderzijds het globalisme is een en dezelfde, wake up.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door KamiKaze

Voor wie zich in de twilight zone bevind.

Nog steeds oneindig beter dan in de jihadi-hel.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door KamiKaze

Je probeert uw kolder niet eens te verdedigen, in de plek daarvan begin je wartaal uit te kramen dat nergens op slaagt.

De wartaal van sommigen zindert na, ik kan het van mijlenver herkennen. Verdedigt U ondertussen de rebellen nog maar wat. Ik wacht ondertussen op een nieuw linkje naar Uw youtubekanaal, Khalid Waleed.

[zonbron]

Wat dan ook. Uw nieuw profieltje gaat de negeerlijst op (opgelet ik ben tegen bannen, U stond daar onlangs reeds op).

Enjoy aluhoedje!

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door BonBon

En jij hangt hier niet rond en hebt wel iets te zeggen in de internationale politiek? Nogal pretentie.

Dat heb je weer totaal niet begrepen. Uiteraard had ik het ook over mijzelf. Daarom dat ik nooit ga zeggen dat ik "partij kies". Dat zou te belachelijk zijn. Je kunt wel proberen een analyse te maken.

M.a.w.: iets zeggen is één ding. Beweren dat je "partij kiest" is te belachelijk voor woorden.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Het zit duidelijk diep geworteld...

Leest U maar lekker verder de samenzweringstheorietjes van Richard Hofstadter en soortgenoten terwijl U denkt zo de imperialisten te verslagen.

Natuurlijk zal U de aanhang van Richard Hofstadter & Co. niet aanvallen, dus het globalisme valt bij U blijkbaar in goede smaak.

Het hedendaagse imperialisme en anderzijds het globalisme is een en dezelfde, wake up.

Het imperialisme is een logisch gevolg van het kapitalisme. Zolang dat je het kapitalisme blijft verdedigen, alsook de imperialistische racistische ideologie, ben je geen bondgenoot in de strijd tegen het imperialisme.

[BonBon]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Het imperialisme is een logisch gevolg van het kapitalisme. Zolang dat je het kapitalisme blijft verdedigen, alsook de imperialistische racistische ideologie, ben je geen bondgenoot in de strijd tegen het imperialisme.

Ach, kapitalisme heeft z'n nadelen maar heeft er wel voor gezorgd dat we medisch, economisch, voedselvoorziening en wetenschappelijk enorme sprongen hebben gemaakt. We gaan te vlug vooruit, dat is volgens mij het probleem met het kapitalisme, de rest van de wereld kan niet meer mee. Het werkt te goed.

Imperialisme zie ik als een oud probleem die nog steeds bestaat, de Zoeloes in Afrika waren imperialisten die bezig waren half Afrika te veroveren, Romeinen, de communisten, de Christenen en ook Mohammed en de Islam zijn imperialistisch.

Al die groepen willen uiteindelijk een grote invloed uitoefenen op de wereld, dat is imperialisme, het is nogal engzichtig om enkel naar de VS te kijken als je over imperialisten praat.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Ik ben verschillende malen in Egypte geweest, de laatste maal tijdens de massale anti-Morsi betogingen. Egyptenaren vroegen mij wat ik van de hele zaak dacht, en ik gaf hen mijn antwoord.

Dat maakt je nog altijd geen partij. Je hebt een mening, ja.

Brutale behandeling? Misschien onder Stalin, maar dat waren andere tijden voor de Sovjet-Unie. Kritiek was mogelijk, zeker vanaf eind jaren 50, alleen wie openlijk heel het systeem wilde omver werpen vloog in de gevangenis.

Ook vandaag de dag bestaan de strafkampen nog altijd in Rusland. Er is voldoende beeldmateriaal beschikbaar van recente scènes waar gevangen bij mekaar geschopt worden door bewakers. In Cuba gaat het er veel zachter aan toe, omdat men die geschiedenis van heel zware repressie niet heeft gekend.

Het regime is nog maar pas 2 maand aan de macht, en lijkt van plan de macht vlug over te dragen aan een burgerregering, het is dus nog veel te vroeg zulke conclusies te trekken.

Het regime is al meer dan vijftig jaar aan de macht, sinds de militaire staatsgreep van 1952. In het begin was men nog enigszins anti-imperialistisch, maar ook onder Nasser was het een rechts nationalisme. Je kent die periode misschien niet maar er waren bloedige conflicten in de Arabische wereld (met name in Irak) tussen de Nasseristen en de communisten, naast de strijd die beide fracties voerden met de reactionair-imperialistische fracties (de monarchiën, Saoedi-Arabië, enzovoort).

Uiteindelijk bleek de rechtse natuur van de militaire dictatuur daaruit dat men onder Sadat een deal sloot met de reactionair-imperialistische fracties en dat men sindsdien het brave schoothondje is van Amerikaans imperialisme en Zionisme. Dit regime is niet gevallen in 2011. De militairen, die de echte macht in handen hebben, hebben de volksopstanden gebruikt om zich van Mubarak en vooral van diens zoon te ontdoen (men wilde een opvolging door de zoon van Mubarak verhinderen). Gedurende de hele transitie (sinds 2011) is het leger de touwtjes stevig in handen blijven houden, ook onder Morsi.

Nogmaals, ik was daar toevallig 30 juni. De massale betoging op het Tahrir plein was wel degelijk tegen Morsi gericht en niet tegen het leger. Zo goed als iedereen die ik sprak hoopte dat het leger zou ingrijpen, en dat gebeurde ook. Ik had al zo'n vermoeden, want zag geen enkele militair, de militairen lieten begaan, wat een goed teken was.

Klopt, dat is precies wat ik zeg. De Tamarod-beweging, geleid door de schoonbroer van Sissi, heeft de linkse, democratische oppositie misbruikt om Morsi te bedanken voor bewezen diensten, zoals men in 2011 het volk Mubarak heeft laten verjagen. Mubarak had lang de belangen van het leger gediend, maar in 2011 was hij een liability geworden en bovendien wilde men Mubarak's zoon (geen militair) en zijn kliek van niet-militaire opportunistische "ondernemers" (lees: dieven) dwarsbomen.

Het was een strijd tussen de meerderheid van de bevolking en de moslimbroeders. Dat was mijn impressie toen, en nu nog steeds.

Met op de achtergrond het leger die de touwtjes stevig in handen blijft houden sinds 1952.

Het belangrijkste proces tegen Mubarak moet nog komen, Mubarak blijft zo lang onder huisarrest. Mubarak komt nooit meer vrij en al helemaal niet meer terug aan de top.

Aan de top zeker niet, het leger zal hem nooit terug laten komen. De vrijlating van Mubarak was een bewuste provocatie van het leger om te zien of ze nog iets van de linkse, democratische oppositie te vrezen hadden. Het uitblijven van reactie stelde het leger gerust: men heeft de situatie volledig onder controle en men kan doen wat men wil. Het leger bepaalt, en de rest moet volgen. El-Baradei die op democratie aandringt, wordt dus aangeklaagd en Mubarak vrijgelaten.

In 1917 gold er een andere situatie. Niet vergeten dat heel wat linkse regeringen met behulp van het leger aan de macht kwamen, zoals bvb. in Ethiopië, of in Egypte in de jaren 50. Overigens ook Assad vader en Saddam zijn aan de macht gekomen dankzij het leger, net als Khadafi.

Dat zijn geen echt linkse regimes. Dat was het zgn. "Arabisch socialisme", wat eigenlijk burgerlijke regimes waren met imperialistische en tiersmondistische retoriek. Een Algerijnse grap uit die periode vertelt dat ooit de Amerikaanse en de Sovjetpresident op bezoek waren in Algiers. De wagen van de Amerikaanse president komt aan een kruispunt en de chauffeur vraagt: "Naar links of naar rechts?" De Amerikaanse president antwoordt: "Naar rechts, natuurlijk". De Sovjetpresident komt aan hetzelfde kruispunt en de chauffeur stelt dezelfde vraag. De Sovjetpresident anwoordt: "Naar links, natuurlijk." Wanneer de Algerijnse president aan hetzelfde kruispunt komt, zegt hij, geconfronteerd met dezelfde vraag: "Zet het linkse knipperlicht aan en draai naar rechts".

Dat vat echt wel de essentie van die regimes, wat het verraad van Sadat bewijst.

Het leger speelt een erg belangrijke rol in landen als China en Cuba.

Het leger is daar in handen van de Communistische Partij, niet omgekeerd. In Egypte was de partij van Mubarak slechts een venster waarachter het leger de echte touwtjes in handen had.

Dat betekent niet dat het leger in China of Cuba niet kan wegen op de politiek. Maar geen enkele generaal zou het in zijn hoofd halen om de leiding door de Communistische Partij in vraag te stellen en als hij het toch zou doen, zou hij snel de gevangenis in belanden wegens hoogverraad. In Egypte kon het leger Mubarak zonder problemen laten vallen en Mubarak kon geen enkele generaal daarvoor sanctioneren.

Het Egyptische leger werd gevormd door Nasser, nadien gecorrumpeerd door Sadat en Mubarak, maar ik ben zeker dat er nog mensen in zitten met goede bedoelingen.

Het leger werd niet gevormd door Nasser, Nasser werd gevormd door het leger.

(Chavez komt ook uit het leger ten andere)

Chavez was een "entrist" in het leger. Hij sprak de basis aan

Zie boven. als het leger een links beleid voert en de macht laat aan de mensen van tamarod zie ik het nog wel goed komen.

Ja, als in België het Verbond van Belgische Ondernemingen een links beleid voert en de PVDA aan de macht liet, dan was de maan waarschijnlijk van kaas, dan hadden de kippen tanden en dan begon het waarschijnlijk ook te vriezen in de hel.

Tot zover heeft het nieuwe regime geen partij gekozen voor het zionisme en imperialisme. Wel in tegendeel een van de weinige Arabische regimes die zich openlijk uitsprak tegen interventie in Syrië en voor Assad.

Ze hebben zich helemaal niet uitgesproken voor Assad, alleen tegen interventie omdat ze weten dat bij verdere destabilisatie ook hun macht in het gedrang komt. Vandaar dat ook het Congres tegen een Amerikaanse interventie is omdat een interventie vanuit het standpunt van het Amerikaanse imperialisme zelf een slechte zaak zou zijn en de Amerikaanse belangen zou schaden. Obama heeft zichzelf erin geluisd met zijn "rode lijn". Eigenlijk wou hij met dat discours doen alsof hij iets deed en toch niets doen. Nu wordt hij door zijn eigen woorden ingehaald en probeert hij een uitweg te zoeken. Beroep doen op het Congres (nooit gebeurd in de Amerikaanse geschiedenis sinds W.O. II) was één weg. En nu komt Poetin met een ander face-saving voorstel. Vrij sympathiek van Poetin voor Obama.

Cuba ken ik erg goed, heb er 3 maand Spaans gestudeerd 10 jaar geleden. Er is veel goeds aan het regime, maar het is en blijft een regime, en de partijtop beslist alles. Op het lokale niveau is er een zekere mate van volksinspraak, maar wie zich tegen de Castro's keert mag het schudden. Daarnaast kent het Cubaanse systeem ook wel behoorlijk wat mankementen, vooral economisch, en die zijn niet allemaal te danken aan het embargo.
De grote volksmanifestaties zijn simpel te verklaren: wie deelneemt krijgt een vrije dag op het werk of op school. Niet dat de meesten echt tegen het systeem zijn, maar ze zien de voordelen (gratis en goed onderwijs, gezondheidszorg, en andere basisbehoeften) en de nadelen (erg pover loon, als ze iets extra willen dat in dollars (peso convertible) te betalen is moeten ze rekenen op toeristen of op familie in het buitenland).

Er zijn wel degelijk voorbeelden van volksinspraak. Zo was Castro een sterke voorstander van het verbod op homosexualiteit, maar werd dit door druk van onder opgegeven. Al je andere argumenten zijn een argumentum ad verecundiam. Ja, je bent in Cuba geweest. Dat betekent niet dat je stelling dat autoritarisme slecht is en inspraak door de bevolking slecht op iets berust.

Ik heb zelfs ooit een scriptie gemaakt over de commune van Parijs. Erg idealistisch en daar is het allemaal begonnen, maar de leiders waren niet realistisch. De ideeën van Marx werden later concreet uitgewerkt door Lenin, daarom ook spreekt men van marxisme-leninisme. Onder Lenin en later Stalin ontstond de eerste socialistische maatschappij ter wereld, versloeg nazi-Duitsland, eindigde de greep van religie op de maatschappij, en ontwikkelde zich tot een geïndustrialiseerde grootmacht en voorbeeld voor heel wat landen, zoals China.

Ook hier weer ad verecundiam. Het is niet omdat je een scriptie hebt gemaakt dat je daarom een goede scriptie hebt gemaakt. Je mag de scriptie altijd posten, zodat we kunnen oordelen of je argumenten steek houden of niet. Wat je verzwijgt of niet beseft, is dat Marx juist een kritiek heeft gemaakt op de naïviteit van de Communards, maar tegelijkertijd ook de goede en werkende aspecten, zoals de permanente afzetbaarheid, heeft benadrukt.

Het is ook wel ironisch dat je enerzijds, tegen Marx en Lenin in (lees Staat en Revolutie!), de permanente afzetbaarheid afwijst, maar tegelijkertijd bij Morsi je precies op diezelfde permanente afzetbaarheid beroept. Het beste bewijs dat er geen enkele coherentie zit in je denken. Het doet een beetje denken aan de Sovjetnostalgie zonder Marxistische kennis van een Limonov.

Ik ken het systeem in Cuba heel goed, was ook aanwezig op een vergadering van de lokale CDR (Comité de la defensa de la revolucion), de lokale raden. Echt niet zo verschillend van de voormalige Sovjet-Unie. Het zijn de ogen en oren van het systeem, niets gebeurt zonder toestemming van bovenaf. Het is ook beter iemand van het CDR te vriend te hebben als je iets gedaan wil krijgen. Echte corruptie echter is zeldzaam, en dat is uitzonderlijk in de regio.

Weer ad verecundiam. Het is niet omdat je in Cuba een vergadering hebt bijgewoond, dat je stelling dat autoritarisme goed en inspraak slecht is, bewaarheid wordt.

Ik vind, net als de PVDA trouwens, dat men zich nog steeds moet baseren op de analyses van Marx en Lenin, maar aanpassen en extrapoleren op de situatie van vandaag. Ik heb geen probleem met het bestaan van een rijke klasse, zoals in China, zolang de voornaamste productiemiddelen en economische hefbomen in handen van de staat en dus het volk zijn.

Het probleem is dat regimes verdedigt, zoals de Egyptische, waar de voornaamste productiemiddelen in handen zijn van ofwel buitenlandse multinationals, ofwel 1% van de bevolking.

Dat kan ik alleen maar beamen.

Het probleem is dat je het na dit beamen onmiddellijk weer vergeet en direct daarna het omgekeerde stelt. Klassenanalyse is afwezig in je denken en in je bijdragen, zoals dat ook is bij Limonov b.v.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Ik ben verschillende malen in Egypte geweest, de laatste maal tijdens de massale anti-Morsi betogingen. Egyptenaren vroegen mij wat ik van de hele zaak dacht, en ik gaf hen mijn antwoord.

Dat maakt je nog altijd geen partij. Je hebt een mening, ja.

Brutale behandeling? Misschien onder Stalin, maar dat waren andere tijden voor de Sovjet-Unie. Kritiek was mogelijk, zeker vanaf eind jaren 50, alleen wie openlijk heel het systeem wilde omver werpen vloog in de gevangenis.

Ook vandaag de dag bestaan de strafkampen nog altijd in Rusland. Er is voldoende beeldmateriaal beschikbaar van recente scènes waar gevangen bij mekaar geschopt worden door bewakers. In Cuba gaat het er veel zachter aan toe, omdat men die geschiedenis van heel zware repressie niet heeft gekend.

Het regime is nog maar pas 2 maand aan de macht, en lijkt van plan de macht vlug over te dragen aan een burgerregering, het is dus nog veel te vroeg zulke conclusies te trekken.

Het regime is al meer dan vijftig jaar aan de macht, sinds de militaire staatsgreep van 1952. In het begin was men nog enigszins anti-imperialistisch, maar ook onder Nasser was het een rechts nationalisme. Je kent die periode misschien niet maar er waren bloedige conflicten in de Arabische wereld (met name in Irak) tussen de Nasseristen en de communisten, naast de strijd die beide fracties voerden met de reactionair-imperialistische fracties (de monarchiën, Saoedi-Arabië, enzovoort).

Uiteindelijk bleek de rechtse natuur van de militaire dictatuur daaruit dat men onder Sadat een deal sloot met de reactionair-imperialistische fracties en dat men sindsdien het brave schoothondje is van Amerikaans imperialisme en Zionisme. Dit regime is niet gevallen in 2011. De militairen, die de echte macht in handen hebben, hebben de volksopstanden gebruikt om zich van Mubarak en vooral van diens zoon te ontdoen (men wilde een opvolging door de zoon van Mubarak verhinderen). Gedurende de hele transitie (sinds 2011) is het leger de touwtjes stevig in handen blijven houden, ook onder Morsi.

Nogmaals, ik was daar toevallig 30 juni. De massale betoging op het Tahrir plein was wel degelijk tegen Morsi gericht en niet tegen het leger. Zo goed als iedereen die ik sprak hoopte dat het leger zou ingrijpen, en dat gebeurde ook. Ik had al zo'n vermoeden, want zag geen enkele militair, de militairen lieten begaan, wat een goed teken was.

Klopt, dat is precies wat ik zeg. De Tamarod-beweging, geleid door de schoonbroer van Sissi, heeft de linkse, democratische oppositie misbruikt om Morsi te bedanken voor bewezen diensten, zoals men in 2011 het volk Mubarak heeft laten verjagen. Mubarak had lang de belangen van het leger gediend, maar in 2011 was hij een liability geworden en bovendien wilde men Mubarak's zoon (geen militair) en zijn kliek van niet-militaire opportunistische "ondernemers" (lees: dieven) dwarsbomen.

Het was een strijd tussen de meerderheid van de bevolking en de moslimbroeders. Dat was mijn impressie toen, en nu nog steeds.

Met op de achtergrond het leger die de touwtjes stevig in handen blijft houden sinds 1952.

Het belangrijkste proces tegen Mubarak moet nog komen, Mubarak blijft zo lang onder huisarrest. Mubarak komt nooit meer vrij en al helemaal niet meer terug aan de top.

Aan de top zeker niet, het leger zal hem nooit terug laten komen. De vrijlating van Mubarak was een bewuste provocatie van het leger om te zien of ze nog iets van de linkse, democratische oppositie te vrezen hadden. Het uitblijven van reactie stelde het leger gerust: men heeft de situatie volledig onder controle en men kan doen wat men wil. Het leger bepaalt, en de rest moet volgen. El-Baradei die op democratie aandringt, wordt dus aangeklaagd en Mubarak vrijgelaten.

In 1917 gold er een andere situatie. Niet vergeten dat heel wat linkse regeringen met behulp van het leger aan de macht kwamen, zoals bvb. in Ethiopië, of in Egypte in de jaren 50. Overigens ook Assad vader en Saddam zijn aan de macht gekomen dankzij het leger, net als Khadafi.

Dat zijn geen echt linkse regimes. Dat was het zgn. "Arabisch socialisme", wat eigenlijk burgerlijke regimes waren met imperialistische en tiersmondistische retoriek. Een Algerijnse grap uit die periode vertelt dat ooit de Amerikaanse en de Sovjetpresident op bezoek waren in Algiers. De wagen van de Amerikaanse president komt aan een kruispunt en de chauffeur vraagt: "Naar links of naar rechts?" De Amerikaanse president antwoordt: "Naar rechts, natuurlijk". De Sovjetpresident komt aan hetzelfde kruispunt en de chauffeur stelt dezelfde vraag. De Sovjetpresident anwoordt: "Naar links, natuurlijk." Wanneer de Algerijnse president aan hetzelfde kruispunt komt, zegt hij, geconfronteerd met dezelfde vraag: "Zet het linkse knipperlicht aan en draai naar rechts".

Dat vat echt wel de essentie van die regimes, wat het verraad van Sadat bewijst.

Het leger speelt een erg belangrijke rol in landen als China en Cuba.

Het leger is daar in handen van de Communistische Partij, niet omgekeerd. In Egypte was de partij van Mubarak slechts een venster waarachter het leger de echte touwtjes in handen had.

Dat betekent niet dat het leger in China of Cuba niet kan wegen op de politiek. Maar geen enkele generaal zou het in zijn hoofd halen om de leiding door de Communistische Partij in vraag te stellen en als hij het toch zou doen, zou hij snel de gevangenis in belanden wegens hoogverraad. In Egypte kon het leger Mubarak zonder problemen laten vallen en Mubarak kon geen enkele generaal daarvoor sanctioneren.

Het Egyptische leger werd gevormd door Nasser, nadien gecorrumpeerd door Sadat en Mubarak, maar ik ben zeker dat er nog mensen in zitten met goede bedoelingen.

Het leger werd niet gevormd door Nasser, Nasser werd gevormd door het leger.

(Chavez komt ook uit het leger ten andere)

Chavez was een "entrist" in het leger. Hij sprak de basis aan

Zie boven. als het leger een links beleid voert en de macht laat aan de mensen van tamarod zie ik het nog wel goed komen.

Ja, als in België het Verbond van Belgische Ondernemingen een links beleid voert en de PVDA aan de macht liet, dan was de maan waarschijnlijk van kaas, dan hadden de kippen tanden en dan begon het waarschijnlijk ook te vriezen in de hel.

Tot zover heeft het nieuwe regime geen partij gekozen voor het zionisme en imperialisme. Wel in tegendeel een van de weinige Arabische regimes die zich openlijk uitsprak tegen interventie in Syrië en voor Assad.

Ze hebben zich helemaal niet uitgesproken voor Assad, alleen tegen interventie omdat ze weten dat bij verdere destabilisatie ook hun macht in het gedrang komt. Vandaar dat ook het Congres tegen een Amerikaanse interventie is omdat een interventie vanuit het standpunt van het Amerikaanse imperialisme zelf een slechte zaak zou zijn en de Amerikaanse belangen zou schaden. Obama heeft zichzelf erin geluisd met zijn "rode lijn". Eigenlijk wou hij met dat discours doen alsof hij iets deed en toch niets doen. Nu wordt hij door zijn eigen woorden ingehaald en probeert hij een uitweg te zoeken. Beroep doen op het Congres (nooit gebeurd in de Amerikaanse geschiedenis sinds W.O. II) was één weg. En nu komt Poetin met een ander face-saving voorstel. Vrij sympathiek van Poetin voor Obama.

Cuba ken ik erg goed, heb er 3 maand Spaans gestudeerd 10 jaar geleden. Er is veel goeds aan het regime, maar het is en blijft een regime, en de partijtop beslist alles. Op het lokale niveau is er een zekere mate van volksinspraak, maar wie zich tegen de Castro's keert mag het schudden. Daarnaast kent het Cubaanse systeem ook wel behoorlijk wat mankementen, vooral economisch, en die zijn niet allemaal te danken aan het embargo.
De grote volksmanifestaties zijn simpel te verklaren: wie deelneemt krijgt een vrije dag op het werk of op school. Niet dat de meesten echt tegen het systeem zijn, maar ze zien de voordelen (gratis en goed onderwijs, gezondheidszorg, en andere basisbehoeften) en de nadelen (erg pover loon, als ze iets extra willen dat in dollars (peso convertible) te betalen is moeten ze rekenen op toeristen of op familie in het buitenland).

Er zijn wel degelijk voorbeelden van volksinspraak. Zo was Castro een sterke voorstander van het verbod op homosexualiteit, maar werd dit door druk van onder opgegeven. Al je andere argumenten zijn een argumentum ad verecundiam. Ja, je bent in Cuba geweest. Dat betekent niet dat je stelling dat autoritarisme slecht is en inspraak door de bevolking slecht op iets berust.

Ik heb zelfs ooit een scriptie gemaakt over de commune van Parijs. Erg idealistisch en daar is het allemaal begonnen, maar de leiders waren niet realistisch. De ideeën van Marx werden later concreet uitgewerkt door Lenin, daarom ook spreekt men van marxisme-leninisme. Onder Lenin en later Stalin ontstond de eerste socialistische maatschappij ter wereld, versloeg nazi-Duitsland, eindigde de greep van religie op de maatschappij, en ontwikkelde zich tot een geïndustrialiseerde grootmacht en voorbeeld voor heel wat landen, zoals China.

Ook hier weer ad verecundiam. Het is niet omdat je een scriptie hebt gemaakt dat je daarom een goede scriptie hebt gemaakt. Je mag de scriptie altijd posten, zodat we kunnen oordelen of je argumenten steek houden of niet. Wat je verzwijgt of niet beseft, is dat Marx juist een kritiek heeft gemaakt op de naïviteit van de Communards, maar tegelijkertijd ook de goede en werkende aspecten, zoals de permanente afzetbaarheid, heeft benadrukt.

Het is ook wel ironisch dat je enerzijds, tegen Marx en Lenin in (lees Staat en Revolutie!), de permanente afzetbaarheid afwijst, maar tegelijkertijd bij Morsi je precies op diezelfde permanente afzetbaarheid beroept. Het beste bewijs dat er geen enkele coherentie zit in je denken. Het doet een beetje denken aan de Sovjetnostalgie zonder Marxistische kennis van een Limonov.

Ik ken het systeem in Cuba heel goed, was ook aanwezig op een vergadering van de lokale CDR (Comité de la defensa de la revolucion), de lokale raden. Echt niet zo verschillend van de voormalige Sovjet-Unie. Het zijn de ogen en oren van het systeem, niets gebeurt zonder toestemming van bovenaf. Het is ook beter iemand van het CDR te vriend te hebben als je iets gedaan wil krijgen. Echte corruptie echter is zeldzaam, en dat is uitzonderlijk in de regio.

Weer ad verecundiam. Het is niet omdat je in Cuba een vergadering hebt bijgewoond, dat je stelling dat autoritarisme goed en inspraak slecht is, bewaarheid wordt.

Ik vind, net als de PVDA trouwens, dat men zich nog steeds moet baseren op de analyses van Marx en Lenin, maar aanpassen en extrapoleren op de situatie van vandaag. Ik heb geen probleem met het bestaan van een rijke klasse, zoals in China, zolang de voornaamste productiemiddelen en economische hefbomen in handen van de staat en dus het volk zijn.

Het probleem is dat regimes verdedigt, zoals de Egyptische, waar de voornaamste productiemiddelen in handen zijn van ofwel buitenlandse multinationals, ofwel 1% van de bevolking.

Dat kan ik alleen maar beamen.

Het probleem is dat je het na dit beamen onmiddellijk weer vergeet en direct daarna het omgekeerde stelt. Klassenanalyse is afwezig in je denken en in je bijdragen, zoals dat ook is bij Limonov b.v.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door BonBon

Ach, kapitalisme heeft z'n nadelen maar heeft er wel voor gezorgd dat we medisch, economisch, voedselvoorziening en wetenschappelijk enorme sprongen hebben gemaakt. We gaan te vlug vooruit, dat is volgens mij het probleem met het kapitalisme, de rest van de wereld kan niet meer mee. Het werkt te goed.

Onzin, China was in 1949 veel armer dan Indië. Na meer dan zestig jaar kapitalisme is er in Indië nog altijd gigantische bittere armoede, ondervoeding, analfabetisme, ... terwijl die in China verdwenen zijn. China heeft nu betere scores op PISA-testen dan België.