Plat racisme/De zwarte schepen... - Pagina 35

Paulus · 2 februari 2007, 20:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Actief militeren binnen een voor racisme veroordeelde partij als het VB, is voor ons, vakbondsmensen heel verkeerd. Take it or leave it.

Wellicht stemt de helft van uw vakbondsmensen stemt Vlaams Belang...en ze weten het. Ook op de vorming geleerd.

Paulus.

Marlboro · 2 februari 2007, 20:46

Paulus;ik doe mee

Eind 1993 kwam Guy Coëme onder grote druk te staan door het gerechtelijk onderzoek naar het Agustaschandaal en vroeg het gerecht om de opheffing van zijn parlementaire onschendbaarheid. In januari 1994 nam Coëme ontslag uit de regering en werd opgevolgd door Elio Di Rupo. Kort daarna kwamen ook beschuldigingen in de UNIOP-affaire boven water. Niettemin behaalde hij hoge stemmenaantallen bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1994 en de parlementsverkiezingen in 1995.

In april 1996 werd Coëme in het UNIOP-proces voor het Hof van Cassatie veroordeeld voor corruptie tot twee jaar voorwaardelijk, het verlies van zijn politieke en burgerrechten voor vijf jaar en een boete van 60.000 BEF. Dit betekende het voorlopige einde van zijn politieke carrière. Merkwaardig waren de publieke steunbetuigingen die Coëme kreeg van PS-kopstukken als Philippe Moureaux, Claude Eerdekens, José Happart en Philippe Busquin, die hem prezen als voorbeeldig politicus die een dergelijke veroordeling niet verdiend had.

In december 1998 kwam het echter tot een tweede veroordeling, deze keer in de Dassaultaffaire, voor passieve corruptie bij de aankoop van legerhelikopters door het Belgisch leger tijdens zijn ministerschap eind jaren '80. Hij kreeg opnieuw 2 jaar voorwaardelijk en verloor zijn politieke rechten voor vijf jaar. Doordat in België bij een meervoudige veroordeling enkel de zwaarste straf geldt, betekende dit voor Coëme nauwelijks een verandering door zijn eerdere veroordeling in de UNIOP-affaire.

Na zijn veroordeling was Coëme gewoon partijlid van de PS, maar kreeg een bestuursmandaat bij de Association de Promotion des Intercommunales Liégeoises (April), een vereniging van Luikse intercommunales. Daarnaast richtte hij ook een vennootschap op, Canyon Consulting.

Toen Coëme in april 2001 zijn politieke rechten herwonnen had, werd hij opnieuw lid van het PS-partijbureau. Bij de federale parlementsverkiezingen van 2003 wou Coëme opnieuw kandideren, maar er rees enige twijfel over zijn verkiesbaarheid omdat niet duidelijk was of het verlies van zijn politieke rechten inging bij de veroordeling tot een voorwaardelijke celstraf of pas na het verstrijken van de voorwaardelijke veroordeling. Met enkele paragrafen in de Programmawet van 2003 werd deze onduidelijkheid in Coëmes geval weggewerkt, door te bepalen dat het verlies van de politieke rechten ingaat bij de voorwaardelijke straf, ook voor op dat ogenblik reeds veroordeelde personen.

Bij de deelstaatverkiezingen van 2004 was Coëme eerste opvolger op de lijst van de PS in het arrondissement Hoei-Borgworm en behaalde hij meer dan 20.000 voorkeurstemmen.

================================================== =========
Het Agustaschandaal (of de zaak Agusta-Dassault) was een correctionele strafzaak, wegens corruptie bij de aankoop van gevechtshelicopters van het Italiaanse bedrijf Agusta door het Belgische leger in 1988.

Het onderzoek werd gestart door de onderzoekscel die ook de moord op André Cools onderzocht en dit ten gevolge van een huiszoeking op 13 januari 1993 op de Belgische zetel van Agusta en bij haar lobbyist, Georges Cywie.

Het onderzoek leidde tot het ontslag van verschillende vooraanstaande politici.

In januari 1994, keurde de Senaat de opheffing goed van de parlementaire onschendbaarheid van Guy Spitaels en Guy Mathot, beiden minister voor de PS in de Waalse regering.

Frank Vandenbroucke (SP.a), op dat ogenblik minister van buitenlandse zaken in de Federale regering, nam ontslag in maart 1994.

Willy Claes (SP.a) legde zijn functie als secretaris-generaal van de NAVO neer op 20 oktober 1995.

Guy Coëme (PS), minister van landsverdediging op het ogenblik van de feiten en vice-premier in 1994, werd ook in verdenking gesteld en moest eveneens aftreden.

De zaak werd behandeld door het Hof van Cassatie, dat bevoegd is voor strafzaken waarin ministers in functie betrokken zijn. Openbaar aanklager was Eliane Liekendael. Het Hof veroordeelde de voornaamste betrokkenen op 23 december 1998. Willy Claes kreeg drie jaar gevangenis voorwaardelijk en vijf jaar verbod om een openbare functie uit te oefenen; Guy Coëme en Guy Spitaels werden veroordeeld tot twee jaar gevangenis voorwaardelijk en ook vijf jaar verbod om een openbare functie uit te oefenen. De Franse industrieel Serge Dassault kreeg achttien maanden voorwaardelijk.

================================================== =========
De moord op André Cools was een moord op de Belgische politicus André Cools in Luik op 18 juli 1991. Cools werd op 63-jarige leeftijd in Luik doodgeschoten toen hij het appartement verliet van zijn vriendin, Hélène Joiret.

In het onderzoek naar de moord, geleid door de Luikse onderzoeksrechter Véronique Ancia, kwamen een aantal corruptieschandalen (o.a. de affaires Agusta, Dassault, OMOB) aan het licht die in de late jaren '90 zouden leiden tot de veroordeling van vooraanstaande socialistische politici als Guy Spitaels en Willy Claes .

Geen van deze schandalen bleek echter met de moord op Cools samen te hangen. De huurmoordenaars werden in 1996 ontdekt: het ging om twee Tunesiërs die in Sicilië door mensen uit het maffiamilieu gerecruteerd zijn. In 1998 veroordeelde een rechtbank in Tunis hen voor de moord op Cools tot 20 jaar opsluiting. Het onderzoek naar de opdrachtgevers sleepte langer aan. De hoofdverdachte van de huurmoord, Alain Van der Biest, pleegde op 17 maart 2002 zelfmoord. In oktober 2003 stonden acht andere verdachten terecht voor de moord op Cools, allemaal afkomstig uit de entourage van Van der Biest, waarvan er zes in januari 2004 werden veroordeeld.
================================================== =========

Marlboro · 2 februari 2007, 20:47

Laurette werd geboren op 2 oktober 1958 in Ougrée (België). Haar vader Gaston kwam uit Limburg. Hij bleef het accent van deze streek houden.
In oktober 1950 vond hij werk in Ougrée.
Hij werd een regionaal vakbondslid, toen schepen en tenslotte werd hij burgemeester.
Laurette heeft vijf broers en zusters.
Haar moeder is een Tunesische.
Zij studeerde rechten aan de Universiteit van Luik en werd later advocaat.
Zij huwde met Abbès Guenned. (Een Algerijn)
In 1988 werd zij verkozen in Luik.
In 1992 werd zij minister en zij zal minister blijven tot de Parti Socialiste in de oppositie terecht komt.

Patrick, de oudere broer van Laurette, bezit een restaurant "Beau Vivier" in Ougrée waar hij veel geld binnenrijft. Er wordt echter ook gezegd dat hij een
maandelijkse overheidstoelage ontvangt voor invaliditeit van een vroeger werkongeval.
Na een barbecue feestje op 26 april 2003 bij Alain Mathot (zoon van andere Mathot - [ Guy Mathot, één van de topsocialisten in Luik ] en Isabelle Simonis (die moest
aftreden), werd Patrick overvallen door twee gemaskerde en gewapende mannen.
Hij werd licht geraakt en werd in het ziekenhuis van Angleur opgenomen.
De opbrengsten van het feest, méér dan 12.500 euro, waren voorzien om in de kas van de PS te spijzen maar verdwenen spoorloos.
Sommigen zeggen dat het om een maffia-afrekening ging.
Enkele tijd later, werden de twee aanvallers gearresteerd. Het bleken naaste relaties van het slachtoffer te zijn.
Zij werden onmiddellijk opgesloten, maar hun advocaat - vreemd genoeg - was
Marc Uyttendaele, een deskundige in constitutioneel recht én de echtgenoot van Laurette Onkelinx.
Wij verwachten nog meer nieuws in verband met deze vreemde zaak. Vooral omdat Patrick onlangs werd gearresteerd voor het dragen van een vuurwapen zonder een vergunning!

De jongere zuster van Laurette Onkelinx verbleef in de gevangenis aan het eind van 1979 of begin 1980 en werd beschuldigd van drugsmokkel. In 1996 werd door Marokko een internationaal arrestatiebevel uitgereikt voor drughandel en
criminele organisaties tegen Abbès Guenned, de toenmalige echtgenoot van Laurette Onkelinx.
Maar de man was slim genoeg niet om naar Marokko terug te gaan. Op 31 juli 1997, werd hij onverwacht geklist en gearresteerd op de luchthaven van Zaventem waarbij
hij zijn diplomatieke paspoort (onschendbaarheid) gebruikte.
Laurette scheidde heel snel van hem om een schandaal te vermijden.
Sommigen zeggen dat dit de snelste scheiding in de geschiedenis was.
Één maand na de arrestatie, was de scheiding al officieel.
Abbès Guenned gebruikte illegaal een diplomatiek paspoort dat hij "als gift" had gehouden, men kan zich slechts afvragen met welk recht hij erin geslaagd was om dit document te verkrijgen aangezien hij nooit een diplomaat is geweest.

Op 21 juli 1998, werd Abbès Guenned echter opnieuw gearresteerd op dezelfde grond, deze keer op de luchthaven van Adnan Menderes in Izmir, Turkije.
Hij werd korte tijd in hechtenis genomen, werd bevrijd, en werd een paar dagen later opnieuw gearresteerd op verzoek van het Hoge Gerechtshof omdat Marokko om zijn uitlevering had verzocht.
'Heel toevallig' werd Uyttendaele als Guenned's advocaat ingehuurd, terwijl het Belgische Ministerie van Justitie tussenbeide kwam en Hassan Denizkurdu ten gunste van Guenned, valse verklaringen liet afleggen.
Om een diplomatieke rel te vermijden, werd Guenned definitief vrijgelaten.
Dit stuk van informatie werd gemeld bij Turkse krant Milliyet op 15 augustus 1998, onder de Turkse titel: "Esi van Belçikali Bakan krize yol açti"wat in het Nederlands betekent, de "Partner van een Belgische minister veroorzaakt
een crisis."

Op 20 november 1999, huwde Laurette de constitutionele advocaat Marc Uyttendaele.
Raad eens wie de getuigen waren?
De vroegere echtgenoten van het onlangs gehuwde paar! Abbès was getuige van Laurette, een wees er op dat ze zeer goede vrienden waren gebleven. Zo goed zelfs dat Abbès momenteel als adviseur deel uitmaakt van Laurette haar "strategische cel", wat ook het stafpersoneel van haar kabinet in het
parlement wordt genoemd.
Men moet niettemin zorgvuldig kijken om hem, onder de vele adviseurs van Laurette te vinden. Haar team is één van de grootste eenheden van het overheidspersoneel.
De bevoegdheden van Abbès omvatten godsdiensten, multicultureel beleid en het grote stedenbeleid.
Het is verrassend dat men daar niets over een drugbeleid terugvindt.
Merk ook op dat Abbès, net als alle andere socialistische leiders, heel erg tegen het verbieden van hoofddoeken is bij moslimvrouwen, (zie zijn oproep tegen het verbod van hoofddoeken in "La Libre Belgique" van 15 januari
2004).

Hij gaf zijn steun aan het oprichten van de vereniging COIFE (Collectif d'associations Opposées �* l'Interdiction du Foulard �* l'Ecole - Gezamenlijke Verenigingen tegen het Verbod van hoofddoeken in Scholen). Één van de medewerkers van Abbès is Kissi Benjelloun, voorzitter van de Unie van Moskees. Een slager van beroep. Benjelloun zou zich snel hebben verrijkt bij 'Real Syndicate' een vereniging
voor moslim huiseigenaars.
In islamitische kringen wordt hij ervan beschuldigd de controle van de Moslimvleesmarkt uit voeren voor zijn persoonlijk profijt.
Bovendien zou Benjelloun ernstige problemen hebben met de Franse belastingdienst.
De vorige Minister van Justitie, de wat kleurloze Marc Verwilghen, had acht van de zestien leden van de moslimexecutieve geweigerd, omdat staatsveiligheid hen verdacht van fundamentalisme.
De echtgenoot van Laurette Onkelinx werd door hen ingehuurd om hun zaak te verdedigen. Heel snel nadat Verwilghen vervangen werd, verkoos Laurette deze acht fundamentalisten. Door de wet van 18 juli 2003, werden net diegenen uitgekozen die ervan verdacht werden het dichtst aan te leunen of lid te zijn bij de "Moslimbroeders" van de extremistische Turkse beweging "Milli Gorûs".
Onder hen was ook Mohamed Boulif, de nieuwe voorzitter van de uitvoerende macht ter vervanging van Nordin Maloujahmoun, die als gematigde bekend staat.
Boulif slaagde er snel in om een "toelage" te verkrijgen die totaal ongerechtvaardigd was. Een overeenkomst met de overheid van maart 1998 bepaalde dat éénderde van de Moslim Algemene Vergadering (die uit 68 leden wordt samengesteld en door algemene stemming van Belgische moslims worden verkozen) na 5 jaar worden vernieuwd.
Maar Laurette hield niet van de huidige executieve, onder andere omdat de Parti Socialiste er geen controle over had.
Het gebrek aan taalkundige pariteit (het werd meestal samengesteld uit Franssprekende personen!) en het ontbreken van man-vrouw pariteit (indien dit al in moslimwereld mogelijk zou zijn?) moest de executieve volledig
worden vernieuwd.
In feite schijnt het dat sommige moslim godsdienstige leiders overeen kwamen om te stemmen op de Parti Socialiste als zij deel konden uitmaken van de nieuwe executieve.
Dit is in elk geval wat Moslim-pjm zegt [ PJM = Jonge Moslimpartij).
Zonder zelfs de moslim executieve hierin te raadplegen, stuurde Laurette hen een brief op 8 april 2004 om hen te informeren over haar bedoeling om nieuwe algemene
verkiezingen te houden.
Een ontwerp koninklijk besluit volgens deze lijnen werd goedgekeurd op 25 juni 2004, maar na een zeer negatief advies dat door de Raad van Staat werd gegeven, moest ze het laten vallen.
Een wetsontwerp werd toen voorgelegd op dringende basis, d.w.z., er waren amper vier dagen tussen de voorlegging van het wetsontwerp en het doorgeven ter goedkeuring in beide Kamers.
Dit vond plaats op zaterdag 17 juli 2004, terwijl normaal de Kamers nooit op zaterdag zitten. Sommige volksvertegenwoordigers, zoals Christelijke Senator
Clotilde Nyssens vroegen, "hoe een bestaand representatief orgaan ooit van buitenaf kan worden opgedoekt, om het te laten vervangen door een nieuw orgaan waarbij werd geoordeeld over de manier waarop het functioneert, terwijl nu andere regels gevolgd worden dan de tot stand gebrachte oorspronkelijke en juridische regels?"

Laurette antwoordde dat zij voor de beste belangen van de moslimgemeenschap werkte. Dit was een typisch socialistisch antwoord; de mensen worden 'gelukkig'gemaakt ondanks zichzelf.
Bovendien werd verschillende keren beroep aangetekend voor het Arbitragehof door moslims om de wet te herroepen.
Op 23 september, ondertekende Laurette een ministerieel besluit waarbij de nieuwe leden van het comité werden benoemd: vroegere magistraten Lucien François en Raymond Decoux, en Ayse Oz en Hassan Bousetta, Jacques Piéron, een deskundige op verkiezingsprocedures, en moslims van wie de godsdienstige
representativiteit onbetwistbaar werd gevonden.
Hun kostprijs is 62.5 euro per halve dag.
Moslimorganisaties hebben onmiddellijk verscheidene klachten tegen deze zuiver politieke benoemingen bij de Raad van State ingediend.
Vele moslims proteerden tegen deze strategie [ zie Voetnoot 1 ] die door de Parti Socialiste, en in het bijzonder door Laurette Onkelinx werd gevolgd en die erop neerkomt " een strategie te volgen om een ideologische controle in stand te houden- om meer stemmen eigenlijk te bereiken - over een
gemeenschap waar eigen zeggenschap wordt verhinderd." Het schijnt dat de Parti Socialiste de immigrantengemeenschap, vooral de moslims wil gebruiken, om extra stemmen te bereiken.

Het recente schandaal van Isabelle Simonis [ zie Voetnoot 2 ], de opvolgster in de streek van Laurette dat zij ten gunste van Brussel heeft laten varen, heeft dit duidelijk aangetoond. [ Beeld van Philippe Moureaux, met de legende:
"Philippe Moureaux, Burgemeester van het district van Molenbeek, is van plan immigranten en vooral islam als basis voor zijn kiesdoeleinden te gebruiken." ]
Nochtans is er geen enkele waarborg dat de strategie om de islam te gebruiken om stemmen te halen, - zoals door het duo Onkelinx-Moureaux wordt gevolgd -, als intelligent en efficiënt mag worden beschouwd.
Want het gevoel van ontevredenheid groeit bij vele moslims. Bedreigingen die onlangs door Laurette Onkelinx, Philippe Moureaux and Mohamed Chahid werden ontvangen zijn daarbij vrij duidelijke signalen.
Mensen die van de islam houden worden nu bedreigd door islamieten!
Wat opvallend is bij dit alles, is dat amper twee weken geleden, Laurette tijdens een tv-debat, zeer zelfverzekerd verklaarde dat de moord op Theo van Gogh in Amsterdam, iets was dat in België onmogelijk was.
Men kan dit als bewijsmateriaal van Laurette's gebrek aan bekwaamheid zien, terwijl ze zich tevreden stelt met wishful thinking. Zogenaamde de bekwaamheidsmaatregelen van Laurette tot haar commerciële glimlach is één bedrieglijk masker. Bij alle ministeries waar zij al heeft gewerkt, bleef enkel occasioneel een goede herinnering aan haar over.

Het was meer gebabbel en show dan echte actie.
Geen pragmatisme (of gevoel voor realiteit) maar eerder doctrinaire en dictatoriale tribunes.

De Franssprekende politieke kringen herinneren zich nog één van de doelstellingen die in 1996 door Laurette Onkelinx werd bepaald toen zij Minister van Onderwijs voor de
Franse Gemeenschap was, "Alle studenten zouden in 2001 tweetalig zijn."
Het is nu 2004 (2005) en zijn gedwongen om toe te geven dat dit doel verre van bereikt is!
Wat de leraren aangaat, hebben de meeste van hen veel betere herinneringen aan de vroegere pragmatische minister Pierre Hazette dan aan de koppige Laurette.

Daarna werd Laurette minister van Justitie.

Hier komt zij, wacht en kijk!

Goed, om het zachtjes uit te drukken, worden de overtuigende resultaten nog verwacht.
De gevangenissen zijn overladen en zo lek als een zeef.
Er waren meer dan 9.000 gevangenen in 2003, Daarbij laten we de incidenten tijdens de Dutroux affaire nog even buiten beschouwing.

Zaken zoals de opengelaten politiebestelwagen, een celsleutel die in een pot
werd gevonden, erotische brieven die werden gevonden van Dutroux aan een
minderjarig meisje).
De ongelooflijke vluchtverhalen van Nordine Benallal in augustus 2004 en van
Hammid Gr Mrabet hebben zowat 20 dagen later de krantenkoppen gehaald. In de gevangenis van Lantin, kon een gevangene zelfs een grote vuurwapentrafiek opstarten vanuit zijn eigen cel!
Wat deed Laurette toen? De vlucht zou veroorzaakt zijn door het gevangenisbeleid, die onder de controle van het Ministerie van Financiën, Didier Reynders staat. Daarmee
was het probleem opgelost.
In verband met de overvolle gevangenissen, werden ondertussen twee gevangenissen gesloten (in Hasselt en Tongeren) omdat zij te oud waren voor de arme gevangenen.
Zullen deze sluitingen niet voor nog meer overbevolking zorgen nog bij de overgebleven gevangenissen?

Geen probleem! Het totale aantal gevangenen zal door officieel besluit verminderen.
Voor alle gevangenisstraffen van minder dan 6 maanden (behalve racistische misdaden) zal men niet meer opgesloten worden.
Voor uitspraken van de rechter van 7 �* 8 maanden, hoeft men slechts nog één
maand in de gevangenis.
Voor een gevangenistermijn tussen 8 en 12 maanden, zal het slechts 3 maanden
gevangenis zijn. Voor alle gevangenisstraffen tussen 1 en 3 jaar, zullen de
celbewoners worden vrij gelaten nadat zij éénderde van hun gevangenisstraf hebben uitgezeten.
De gevangenen die vragen om met een elektronische enkelband te worden uitgerust, zullen van rechtswege onmiddellijk op vrije voeten worden gezet,
maar blijven officieel wel gevangenen.
Dit zijn alle vrij ontmoedigende maatregelen voor misdadigers!

Uit angst voor een cipierstaking vóór de verkiezingen van juni, vroeg
Laurette dat een minimum aan veroordeelde personen werd opgeroepen om hun
straf uit te zitten in de overbevolkte gevangenissen.
Van rechters werd geëist dat zij hun uitspraken minstens één maand zouden
uitstellen tegen personen die minder hebben ontvangen dan een
gevangenistermijn van 3 jaar.
Op een totaal van 1.138 verzoeken om invrijheidstelling op erewoord, zijn 658 verzoeken verleend, d.w.z., 59 %!
5% van de verzoeken was betrokken seksuele misdaden tegen minderjarigen!
(Volgens dagelijks "La Dernière Heure" van 9 november 2004).

Anderzijds heeft de Staat meer dan 500.000 euro in 2 jaar betaald om mensen
onrechtvaardig in hechtenis te houden.
"Personen die geen inbreuk hebben begaan vinden zich in de gevangenis. Het
gebeurt regelmatig." ("La Dernière Heure", 29 oktober 2004). Dus worden
misdadigers losgelaten en onschuldige mensen worden opgesloten!
Aan het chronische gebrek aan magistraten werd niets gedaan.
Integendeel, de situatie schijnt te zijn verergerd.
Men verkiest het benoemen van lager personeel - dat goedkoper is en lonend wanneer het tijd voor verkiezingen is - eerder dan magistraten. Vele bekende delinquenten en misdadigers worden bevrijd of krijgen symbolische straffen omdat zij niet binnen een redelijke tijd voor de rechter konden verschijnen.
Dit zal hen echter niet weerhouden op opnieuw misdaden te plegen!
Het beheer van Laurette toont deficiëntie. Ondanks een beduidend stijgende begroting voor het Ministerie van Justitie (dat wat is wat zij zelf zei!)
krijgen de crediteuren hun geld niet op tijd en is het departement dat met het betalen van de rekeningen van het Ministerie van Justitie wordt belast vrijwel failliet gegaan.
En 650 magistraten tekenden vervolging aan tegen Laurette voor wanbetaling van gelden die hen rechtmatig toekomen. ("La Dernière Heure", 27 augustus)

Het is wel waar dat de prioriteit van Laurette Onkelinx ligt in het
bestrijden van extreem-rechts. Niet door de bestaande problemen aan te
pakken, maar door het breken van de thermometer.
Zij geeft opdracht tot het volgen van procedures tegen rechts en verbiedt
alles wat eventueel kan lijken op racisme of islamfobie.

Vergeet niet dat het wekelijkse satirische blad Père Ubu ons verscheidene keren eraan herinnerde dat Laurette van de"Kaviaar-socialisten" [ zie Voetnoot 3 ] zowat 30.000 euro per maand verdient.
Zij reageerde hierop en gaf haar echtgenoot en advocaat opdracht om Père Ubu voor de rechter te slepen. Zij verloor deze zaak jammerlijk.

Met dergelijke bedragen zou ze terug naar haar keuken moeten worden gestuurd, er is nauwelijks enige kans dat zij het droevige lot van haar kiezers zou moeten delen!

Voetnoot 1: EMIM, Herdenking voor de Marokkaanse
Immigratie, werd verondersteld om 40 jaar Marokkaanse
immigratie naar België te vieren en op het terugwinnen van hun stemmen voor de regionale verkiezingen van juni 2004. De raad die uit 12 leden werd wordt samengesteld werd voorgezeten door diezelfde Hassan Bousetta, en werd verder samengesteld uit 6 leden van de PS, één groene en 5 socialistische sympathisanten.

Voetnoot 2: Een interne memo werd per vergissing door een medewerker van Isabelle Simonis aan Le Soir gestuurd en laat blijken dat de strijd tegen de rechtervleugel en racisme o.a. werd gemotiveerd door de wens om "allochtone kiezers bij de PS aan te trekken."
Men zou dan openbaar geld voor dit sectarisch doel besteden. Isabelle Simonis gaf blunderende antwoorden op vragen over dit incident en zij werd gedwongen om als voorzitter van het Franse Sprekende Communautaire Parlement af te treden.

Voetnoot 3: "Kaviaar-socialisten" is een term die
wordt gebruikt om naar dit rijke en aristocratische links te verwijzen dat in wezen niet socialistisch is.
================================================== =========
Steve Stevaert bombardeerde Anissa Temsamani tot staatssecretaris. Na amper twee maanden werd Temsamani tot ontslag gedwongen na leugens of onduidelijkheid over haar diploma's. Daarnaast doken er ook geruchten op over ongedekte cheques en niet betaalde facturen.
================================================== =========
2002:
Een onthutsende reportage van het RTBF-magazine 'Striptease' heeft een vroegtijdig einde gemaakt aan de politieke carrière van Willy Burgeon. Burgeon is een volbloed PS'er, oud parlementair, gewezen voorzitter van het Waals Parlement en gemeenteraadslid in Binche.
'Striptease' volgde Burgeon en een parlementaire delegatie op een bezoek naar het communistische Noord-Korea en zette Burgeon te kijk als een vurig aanhanger van de grote Koreaanse gids Kim Il Sung. Kim leidde tot voor zijn dood Noord-Korea met stalinistische hand. Dissidenten die het land konden ontvluchten, vertellen over duizenden politieke gevangenen, over concentratiekampen en over de catastrofale gevolgen van de communistische planeconomie. Het land werd in een nooit geziene hongersnood gestort, de bevolking trachtte te overleven door het eten van boomschors, en er doken zelfs berichten op over kannibalisme. Maar dat werd door de Koreaanse gastheren weggewuifd als 'imperialistische verzinsels uit de Verenigde Staten'.
Op hun rondreis langs de mooie hoekjes van Noord-Korea kreeg de Belgische delegatie natuurlijk geen dissidenten of uitgemergelde Koreanen voorgeschoteld. Zodat Burgeon de kans aangreep om namens België te verklaren dat al die berichten over de schending van de mensenrechten in Noord-Korea inderdaad alleen maar 'Westerse propaganda' zijn. De Koreanen lachten in hun gebalde vuistje om zoveel domheid, maar Elio Di Rupo vond het toch wat te gortig en heeft rode Willy aan de deur gezet. Maar het kwaad is geschied. De PS, de grote verdediger van de mensenrechten, die een heksenjacht ontketende tegen Haider en het VLAAMS BELANG, werd ontmaskerd als een bende die openlijk sympathiseert met communistische bloedhonden.

drosophila · 2 februari 2007, 20:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Ik vrees Droso, dat sommigen hier niet weten wat een sociale constructie is.

My guess: Online mist de capaciteiten daartoe, Paulus is een tsjeef.

Marlboro · 2 februari 2007, 20:48

Cuba-resolutie

10.03.2005 - De Britse minister van Buitenlandse Zaken, Bill Rammal, heeft bij een bezoek aan Cuba het regime opgeroepen om alle politieke gevangen vrij te laten. Nooit eerder deed een Europese toppoliticus een dergelijke oproep.

De oproep van Rammel is nochtans meer dan terecht. Cuba is een land waar nog steeds de mensenrechten onbestaande zijn en waar journalisten, schrijvers, politici en vakbondsleiders wegens dissidente meningen vervolgd, veroordeeld en opgesloten worden. In april vorig jaar werden nog drie mensen geëxecuteerd omdat ze de dictatuur hadden proberen te ontvluchten. Uit verschillende internationale rapporten blijkt trouwens dat de situatie in Cuba de jongste jaren enkel verslechterd is. Het is dan ook onbegrijpelijk dat sommige Vlaamse partijen openlijk sympathie vertonen met het regime van Fidel Castro. Zo was SP.A-voorzitter Robert Stevaert onlangs nog op vriendenbezoek bij ‘El Lider Maximo’ en werden via de Vlaamse socialistische ministers 15 autobussen en 150 computers aan de communistische dictatuur geschonken.
================================================== =========
04.12.2004 - Brussels Staatssecretaris van Turkse afkomst Emir Kir heeft klacht ingediend tegen een website die hem steevast omschrijft als negationist.

Op 29 mei 2004 werd in Brussel een manifestatie georganiseerd door Turkse extremisten, onder het motto “Rejetez les affirmations de génocide”. Samen met onder meer Nezahat Namli (MR) uit Sint-Joost, Sait Köse MR) uit Schaarbeek, en Emin Özkara (PS) en Halis Kökten (Cdh) liep onze kersverse staatssecretaris Kir op de eerste rij van de manifestatie. De manifestanten riepen slogans tegen het ‘imperialistische complot’ dat de Armeense genocide zou hebben verzonnen, en riepen op om het monument van de Armeense genocide in Elsene te vernielen. Emir Kir spreekt zelf ook steeds over “le génocide arménien prétendu”.

Ook in het weekblad ‘Brussel Deze Week’ van vandaag verklaart Kir dat hij géén negationist is, maar dat het toch nooit objectief is vastgesteld dat er ooit een genocide op de Armeniërs plaatsvond. Je moet maar durven. In 1915 echter pleegde de Turkse staat een ware genocide op de Armeniërs. Van de twee miljoen Armeniërs werden er anderhalf miljoen ongenadig afgeslacht. Het was een ware etnisch-religieuze zuivering in de meest concrete betekenis van het woord.

Isabelle Simonis haar positie als voorzitter van het parlement van de Franse Gemeenschap was onhoudbaar geworden nadat was uitgelekt dat zij vreemdelingen er door middel van een campagne wou toe aanzetten om gebruik te maken van hun pas verworven stemrecht én om die stem aan de PS te geven. In een interne nota stond letterlijk te lezen: “De bedoeling van de sensibiliseringscampagne van het parlement is nieuwe kiezers aan te sporen hun stemrecht te gebruiken, het succes van extreem rechts af te remmen en - vooral - de stem van de vreemdelingen naar de PS te halen”. De nota lekte uit in de pers: exit Isabelle Simonis.

Een ander PS-boegbeeld is minister van Defensie André Flahaut. Hij blonk de afgelopen jaren uit in politieke benoemingen en een consequente ‘Waals volk eerst’-politiek. De Vlaamse werkgeversorganisatie VOKA maakte bekend dat de Vlaamse bedrijven tientallen miljoenen euro aan economische compensaties dreigen te mislopen door het Waals favoritisme van Flahaut. Zijn meest recente politieke benoeming is Victor Godin. De PS-minister doet er alles aan om de man tot administrateur-generaal van het Instituut voor Oorlogsinvaliden, Oud-Strijders en Oorlogsslachtoffers te benoemen. Godin is een oud-kabinetsmedewerker van Elio Di Rupo.

Vanaf 1976 zat Frank Vandenbroucke in het politbureau van de trotskistische Revolutionaire Arbeiders Liga RAL, die later tot SAP gedoopt werd. De fakkel van de grote proletarische revolutie werd hooggehouden door het trotskistisch-leninistische tijdschrift ROOD.
Naast de bloedrode titel prijkte het embleem van de hamer en de sikkel.
In '75 vroeg de vice-rector van de Leuvense universiteit alle politieke studentenverenigingen een overeenkomst te ondertekenen waarin zij beloofden geen wapens zoals stokken, loden buizen of kettingen in de lokalen binnen te brengen. Het lijkt misschien een onschuldig en heel redelijk verzoek. Maar de democraten van RAL noemden dat een provocatie, een poging tot afbraak van de progressieve studentenvereniging en een verkapte censuurpolitiek. Zij weigerden die verbintenis te ondertekenen. (ROOD, 14/1/76, p. 5)
Het is ook grappig nu te lezen wat de kameraden van Vandenbroucke zoals over de democratie dachten.
In hetzelfde nummer (p. 7) hield ROOD een warme pleidooi voor de dictatuur van het proletariaat. Daarin verweet men Georges Marchais dat hij die term had laten schrappen uit de statuten van de Franse communistische partij. Hoe ROOD dacht over de parlementaire democratie kan blijken uit 2 citaten: "Zo kan de dictatuur van de burgerij in de kapitalistische maatschappij variëren van de parlementaire democratie tot de fascistische dictatuur(...) maar al die vormen blijven de uitdrukking van de dictatuur van de burgerij die haar wil oplegt aan de andere klasse." Rood drijft ook spot met het feit dat Marchais respect belooft voor de bestaande instellingen "als daar zijn het parlement, verkozen volgens de burgerlijke normen van elke zoveel jaar een bolleke zwartmaken...". Voor ROOD is het duidelijk: wie volgens de normen van de burgerlijke democratie wil werken is een slappeling, een verrader van het ware marxisme.

In Charleroi zijn zopas nog maar eens drie schepenen van de Parti Scandaleux in opspraak gekomen. Ze zetelen in het bestuur van de sociale woningmaatschappij ‘La Carolorégienne’ en graaiden naar aloude PS-traditie onbeschaamd in de kassa. Het gaat om Claude Despiegeleer, Serge van Bergen en André Liesse.

Vooral Claude Despiegeleer liet zich eens goed gaan. Onder het motto: ‘oh, oh, wat is het fijn om socialist te zijn’. Op kosten van de sociale woningmaatschappij gooide hij in restaurants 18.000 euro over de balk. Een glaasje wijn op tijd en stond: 10.000 euro. En een bloemetje: nog eens 10.000 euro. Despiegeleer is schepen van sport. Ja, zo kan je sjoemelen natuurlijk ook noemen: een sport…

Van Agusta en de moord op André Cools, tot de douche van Marie Arena en frauderende schepenen in Charleroi… Er zijn nog zekerheden in het leven: het wisselen van de seizoenen, de jaarlijkse belastingaanslag, sjoemelende PS’ers… Waarom eigenlijk leggen de andere partijen geen cordon sanitaire rond de PS?

Online · 2 februari 2007, 20:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Actief militeren binnen een voor racisme veroordeelde partij als het VB, is voor ons, vakbondsmensen heel verkeerd. Take it or leave it.

Actief militeren voor een racistische vakbondsorganisatie is dan wel heel normaal? Ik vrees dat zelfs veel niet-VB-ers gaan afhaken en zich van het vakbondsracisme zullen distanciëren.
Omwille van de schijnheiligheid.

Marlboro · 2 februari 2007, 20:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Actief militeren binnen een voor racisme veroordeelde partij als het VB, is voor ons, vakbondsmensen heel verkeerd. Take it or leave it.

O ja,Sinds wanneer is het vlaams belang veroordeelt geweest?
Ik wacht vol spanning op een bewijs.

Pietje · 2 februari 2007, 20:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door drosophila

My guess: Online mist de capaciteiten daartoe, Paulus is een tsjeef.

Good answer

Pietje · 2 februari 2007, 20:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Marlboro

O ja,Sinds wanneer is het vlaams belang veroordeelt geweest?
Ik wacht vol spanning op een bewijs.

Blok, belang.....who cares........oude wijn, nieuwe zakken, same shit.

Online · 2 februari 2007, 20:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door drosophila

My guess: Online mist de capaciteiten daartoe, Paulus is een tsjeef.

Juist, jouw schaap-capaciteiten mis ik gelukkig wel.

'Sociale constructie'
Wat een onzin gaan jullie nog bedenken!

deryz · 2 februari 2007, 20:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Blok, belang.....who cares........oude wijn, nieuwe zakken, same shit.

het blok werd dan ook niet veroordeeld

spa...corruptie....geld verbranden...oude wijn, nieuwe zakken, same shit

Online · 2 februari 2007, 20:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Ja de die van...

1973 Abel Dubois staatssecretaris SP miljardenzwendel RTT schandaal
1973 Edward Anseele Betrokken in de miljardenzwendel RTT schandaal
1974 W. Claes, A. Cools en H. Simonet hebben in hun functie van minister van Economische Zaken direct of indirect voordelen verleend aan Fabrique Nationale de Guerre (FN), Kalkar en World Trade Center.
1974 Alle betrokkenen in de RTT-zaak, nl. Anseele, Dubois, Baudrin, Guchez, behoren tot de BSP. 617 miljoen fr vloeit naar de partijkas.
1975 Jan Luyten algemeen partijsecretaris SPA RTT schandaal
1988 SPA en Willy Claes 60 miljoen Agusta smeergeld
1988 Socialisten in Luik 11 miljoen smeergeld parkeermeterschandaal.
1988 Hermanus ontving 30 milj, Dassault smeergeld,
1989 PS-schatbewaarder François Pirot ontving 5 miljoen Dassault smeergeld
1989 Luc Wallyn ontving 20 miljoen Agusta- en Dassault-smeergeld
1989 Guy Spitaels 30 miljoen
1989 Carla Galle 20 miljoen Dassault smeergeld
1990 Socialisten spekken partijkas met 15 miljoen dollar smeergeld van 25 Belgische Mirages aan Chili,
1991 André Cools neergeschoten door mede socialisten
1992 Guy Mathot socialist en smeergeldontvanger in het Augusta schandaal
1992 Guy Coëme en smeergeldontvanger in het Augusta schandaal
1992 Guy Spitaels en smeergeldontvanger in het Augusta schandaal
1995 Frank Vandenbroucke 5 miljoen zwart geld, en pogen van bewijzen te vernietingen
1995 Etienne Mangé SP-penningmeester smeergeldontvanger in het Augusta schandaal
1995 generaal Jacques Lefebvre pleegt zelfmoord onder druk van de socialistische maffia,
1996 Richard Taxquet socialistisch kabinetsmedewerker medeplichtig aan moord
1996 Pino Di Mauro socialistisch kabinetsmedewerker medeplichtig aan moord
1997 Anissa Temsamani staatssecretaris Spa oplichting RSZ
1997 Detiege 9 miljoen Zillion geld
1999 Hubert Massa advocaat-generaal pleegt zelfmoord onder druk van de socialistische maffia ivm proces Cools
1999 De socialisten hebben hun veto gesteld tegen een parlementaire onderzoekscommissie naar de moord op cools, niets mag uitlekken.
2002 Alain van der Biest pleegt zelfmoord onder druk van de socialistische maffia ivm Agusta-Dassault en de moord op Cools.
2002 Patrick Janssens tracht de sociale zekerheid op te lichten met Telepolis
2002 Fred Nolf stadssecretaris corruptie rond JC Decaux SPA - verduistering van stadsgelden
2002 Monica De Coninck socialistische OCMW-voorzitster douche van 9172 Euro op kosten van het OCMW
2003 SPA steelt 20 miljoen uit de stadskas, onder het mom van aankoop eigendommen
2003 Steve Stevaert gebruik van overheidsgeld voor electorale propaganda 420.000 €
2003 Richard Carlier socialist in Charleroi verduistering van 400.000 € ivm Intercommunale d'Oeuvres Sociales
2003 Werner Daem socialist - doodsbedreigingen inbraak en intimidatie
2003 Patrick Janssens verkwist 6.860 euro of 276.731 Bfr aan postzegels die helemaal niet nodig waren.
2003 Luc Lamine socialistische politiehoofdcommissaris - corruptie en Visa schandaal
2003 Freddy Vandekerckhove adjunct-stadssecretaris SPA verduistering van stadsgelden
2003 Roger Bekaert stadsontvanger SPA verduistering van stadsgelden
2003 Kathy Lindekens Visa schandaal
2003 Tuur Van Wallendael Visa schandaal
2003 Sylvain Sleypen Visa schandaal
2003 Guy Vrijs Visa schandaal
2003 Steve Stevaert onkostenfraude 22.210 euro of 895.951 frank
2003 Eric Tomas socialistisch minister in Brussel onkostenfraude waaronder bvb een poetsvrouw voor 1250 €in de maand.
2003 Tanja Smit is fractieleidster van de SP.a gebruikt manschappen, wagens, computers, enz,,, voor haar verkiezingscampagne
2003 Johan Vande Lanotte SPA verspild 36 miljoen euro belastingsgeld aan vakantiedorpen om te laten verloederen.
2003 Tobback wordt genoemd in Oostduitse spionagedienst STASI archieven, Laurette Onkelinx weigert een onderzoek te openen,
2003 Sylvain Sleypen (SP.A gedeputeerde ) zou er in twee jaar tijd 23.000 euro visa geld hebben doorgejaagd.
2003 Piazza dell' Arte - Marijke Seresia socialistische Mutualiteiten per maand 200.000 fr + jarlijks 9.278.177 fr
2003 Patrick Janssens heeft Telepolis een speeltuin voor topambtenaren en politici die loon willen aanvullen
enz...Enz...

Fraai volkje waarmee die racistische vakbonden zich associëren.
En dan hebben ze nog de pretentie om als voorbeeld-figuren te figureren.

Paulus · 2 februari 2007, 20:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Online

Fraai volkje waarmee die racistische vakbonden zich associëren.
En dan hebben ze nog de pretentie om als voorbeeld-figuren te figureren.

Pas op dat zijn nog maar de dingen die we weten, je moet niet vragen hoeveel er in werkelijkheid wordt verkwanseld. Niet moeilijk dat Prins Laurent jaloers werd.

Paulus.

deryz · 2 februari 2007, 21:00

zouden we eens geen nieuwe topic openen over de corruptie vd spa?

drosophila · 2 februari 2007, 21:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Ja de die van...
(...)
1973 Abel Dubois staatssecretaris SP miljardenzwendel RTT schandaal
1973 Edward Anseele Betrokken in de miljardenzwendel RTT schandaal
1974 W. Claes, A. Cools en H. Simonet hebben in hun functie van minister van Economische Zaken direct of indirect voordelen verleend aan Fabrique Onkelinx weigert een onderzoek te openen,
2003 Sylvain Sleypen (SP.A gedeputeerde ) zou er in twee jaar tijd 23.000 euro visa geld hebben doorgejaagd.
2003 Piazza dell' Arte - Marijke Seresia socialistische Mutualiteiten per maand 200.000 fr + jarlijks 9.278.177 fr
2003 Patrick Janssens heeft Telepolis een speeltuin voor topambtenaren en politici die loon willen aanvullen
enz...Enz...

Bron?

Marlboro · 2 februari 2007, 21:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Blok, belang.....who cares........oude wijn, nieuwe zakken, same shit.

Neen,jij die hier leugens vertelt en je kan natuurlijk geen bewijs leveren aangezien het vlaams belang niet veroordeelt is.

Daar staat ge nu mee uw domme grote bek,hier beetje de slimmen uithangen maar uiteindelijk val je op je bek en dat is bij deze gebeurt.

ericferemans · 2 februari 2007, 21:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

In die zin zijn bijvoorbeeld de Vlaamse Overheid, het Antwerpse stadsbestuur of de Lijn overduidelijk racistisch (omwille van hun rasgebonden aanwervingspolitiek).

Racisten vinden het heel erg dat men mensen bevoordeeld
omdat deze gediscrimineerd werden en worden.

Anti-racisme hebben iets tegen het benadelen van mensen.

Wie het verschil niet ziet is een pummel

Marlboro · 2 februari 2007, 21:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door deryz

het blok werd dan ook niet veroordeeld

spa...corruptie....geld verbranden...oude wijn, nieuwe zakken, same shit

Inderdaad,das nog zoiets,men zegt dat het vlaams blok is veroordeeld terwijl ook dat weeral eens niet klopt,maarja,linksen zijn nie van de slimsten.

Pietje · 2 februari 2007, 21:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Marlboro

Neen,jij die hier leugens vertelt en je kan natuurlijk geen bewijs leveren aangezien het vlaams belang niet veroordeelt is.

Spartel maar voort, dat staat je.
Wij weten wel beter.

Online · 2 februari 2007, 21:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door deryz

zouden we eens geen nieuwe topic openen over de corruptie vd spa?

Oh nee, bespaar ons, de fraude en corruptiedossiers van hun Waalse vrienden beheersen nu al maanden de media.
We hoeven echt niet meer overtuigd te worden over hun ware aard.

2 februari 2007, 21:00	#694
deryz Staatssecretaris Geregistreerd: 28 oktober 2006 Locatie: Merksem Berichten: 2.826	zouden we eens geen nieuwe topic openen over de corruptie vd spa? __________________ http://www.vlaamseonafhankelijkheid.be/ Petitie voor Vlaanderen!

2 februari 2007, 20:46	#682
Marlboro Banneling Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 4.544	Paulus;ik doe mee Eind 1993 kwam Guy Coëme onder grote druk te staan door het gerechtelijk onderzoek naar het Agustaschandaal en vroeg het gerecht om de opheffing van zijn parlementaire onschendbaarheid. In januari 1994 nam Coëme ontslag uit de regering en werd opgevolgd door Elio Di Rupo. Kort daarna kwamen ook beschuldigingen in de UNIOP-affaire boven water. Niettemin behaalde hij hoge stemmenaantallen bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1994 en de parlementsverkiezingen in 1995. In april 1996 werd Coëme in het UNIOP-proces voor het Hof van Cassatie veroordeeld voor corruptie tot twee jaar voorwaardelijk, het verlies van zijn politieke en burgerrechten voor vijf jaar en een boete van 60.000 BEF. Dit betekende het voorlopige einde van zijn politieke carrière. Merkwaardig waren de publieke steunbetuigingen die Coëme kreeg van PS-kopstukken als Philippe Moureaux, Claude Eerdekens, José Happart en Philippe Busquin, die hem prezen als voorbeeldig politicus die een dergelijke veroordeling niet verdiend had. In december 1998 kwam het echter tot een tweede veroordeling, deze keer in de Dassaultaffaire, voor passieve corruptie bij de aankoop van legerhelikopters door het Belgisch leger tijdens zijn ministerschap eind jaren '80. Hij kreeg opnieuw 2 jaar voorwaardelijk en verloor zijn politieke rechten voor vijf jaar. Doordat in België bij een meervoudige veroordeling enkel de zwaarste straf geldt, betekende dit voor Coëme nauwelijks een verandering door zijn eerdere veroordeling in de UNIOP-affaire. Na zijn veroordeling was Coëme gewoon partijlid van de PS, maar kreeg een bestuursmandaat bij de Association de Promotion des Intercommunales Liégeoises (April), een vereniging van Luikse intercommunales. Daarnaast richtte hij ook een vennootschap op, Canyon Consulting. Toen Coëme in april 2001 zijn politieke rechten herwonnen had, werd hij opnieuw lid van het PS-partijbureau. Bij de federale parlementsverkiezingen van 2003 wou Coëme opnieuw kandideren, maar er rees enige twijfel over zijn verkiesbaarheid omdat niet duidelijk was of het verlies van zijn politieke rechten inging bij de veroordeling tot een voorwaardelijke celstraf of pas na het verstrijken van de voorwaardelijke veroordeling. Met enkele paragrafen in de Programmawet van 2003 werd deze onduidelijkheid in Coëmes geval weggewerkt, door te bepalen dat het verlies van de politieke rechten ingaat bij de voorwaardelijke straf, ook voor op dat ogenblik reeds veroordeelde personen. Bij de deelstaatverkiezingen van 2004 was Coëme eerste opvolger op de lijst van de PS in het arrondissement Hoei-Borgworm en behaalde hij meer dan 20.000 voorkeurstemmen. ================================================== ========= Het Agustaschandaal (of de zaak Agusta-Dassault) was een correctionele strafzaak, wegens corruptie bij de aankoop van gevechtshelicopters van het Italiaanse bedrijf Agusta door het Belgische leger in 1988. Het onderzoek werd gestart door de onderzoekscel die ook de moord op André Cools onderzocht en dit ten gevolge van een huiszoeking op 13 januari 1993 op de Belgische zetel van Agusta en bij haar lobbyist, Georges Cywie. Het onderzoek leidde tot het ontslag van verschillende vooraanstaande politici. In januari 1994, keurde de Senaat de opheffing goed van de parlementaire onschendbaarheid van Guy Spitaels en Guy Mathot, beiden minister voor de PS in de Waalse regering. Frank Vandenbroucke (SP.a), op dat ogenblik minister van buitenlandse zaken in de Federale regering, nam ontslag in maart 1994. Willy Claes (SP.a) legde zijn functie als secretaris-generaal van de NAVO neer op 20 oktober 1995. Guy Coëme (PS), minister van landsverdediging op het ogenblik van de feiten en vice-premier in 1994, werd ook in verdenking gesteld en moest eveneens aftreden. De zaak werd behandeld door het Hof van Cassatie, dat bevoegd is voor strafzaken waarin ministers in functie betrokken zijn. Openbaar aanklager was Eliane Liekendael. Het Hof veroordeelde de voornaamste betrokkenen op 23 december 1998. Willy Claes kreeg drie jaar gevangenis voorwaardelijk en vijf jaar verbod om een openbare functie uit te oefenen; Guy Coëme en Guy Spitaels werden veroordeeld tot twee jaar gevangenis voorwaardelijk en ook vijf jaar verbod om een openbare functie uit te oefenen. De Franse industrieel Serge Dassault kreeg achttien maanden voorwaardelijk. ================================================== ========= De moord op André Cools was een moord op de Belgische politicus André Cools in Luik op 18 juli 1991. Cools werd op 63-jarige leeftijd in Luik doodgeschoten toen hij het appartement verliet van zijn vriendin, Hélène Joiret. In het onderzoek naar de moord, geleid door de Luikse onderzoeksrechter Véronique Ancia, kwamen een aantal corruptieschandalen (o.a. de affaires Agusta, Dassault, OMOB) aan het licht die in de late jaren '90 zouden leiden tot de veroordeling van vooraanstaande socialistische politici als Guy Spitaels en Willy Claes . Geen van deze schandalen bleek echter met de moord op Cools samen te hangen. De huurmoordenaars werden in 1996 ontdekt: het ging om twee Tunesiërs die in Sicilië door mensen uit het maffiamilieu gerecruteerd zijn. In 1998 veroordeelde een rechtbank in Tunis hen voor de moord op Cools tot 20 jaar opsluiting. Het onderzoek naar de opdrachtgevers sleepte langer aan. De hoofdverdachte van de huurmoord, Alain Van der Biest, pleegde op 17 maart 2002 zelfmoord. In oktober 2003 stonden acht andere verdachten terecht voor de moord op Cools, allemaal afkomstig uit de entourage van Van der Biest, waarvan er zes in januari 2004 werden veroordeeld. ================================================== =========

2 februari 2007, 20:47	#683
Marlboro Banneling Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 4.544	Laurette werd geboren op 2 oktober 1958 in Ougrée (België). Haar vader Gaston kwam uit Limburg. Hij bleef het accent van deze streek houden. In oktober 1950 vond hij werk in Ougrée. Hij werd een regionaal vakbondslid, toen schepen en tenslotte werd hij burgemeester. Laurette heeft vijf broers en zusters. Haar moeder is een Tunesische. Zij studeerde rechten aan de Universiteit van Luik en werd later advocaat. Zij huwde met Abbès Guenned. (Een Algerijn) In 1988 werd zij verkozen in Luik. In 1992 werd zij minister en zij zal minister blijven tot de Parti Socialiste in de oppositie terecht komt. Patrick, de oudere broer van Laurette, bezit een restaurant "Beau Vivier" in Ougrée waar hij veel geld binnenrijft. Er wordt echter ook gezegd dat hij een maandelijkse overheidstoelage ontvangt voor invaliditeit van een vroeger werkongeval. Na een barbecue feestje op 26 april 2003 bij Alain Mathot (zoon van andere Mathot - [ Guy Mathot, één van de topsocialisten in Luik ] en Isabelle Simonis (die moest aftreden), werd Patrick overvallen door twee gemaskerde en gewapende mannen. Hij werd licht geraakt en werd in het ziekenhuis van Angleur opgenomen. De opbrengsten van het feest, méér dan 12.500 euro, waren voorzien om in de kas van de PS te spijzen maar verdwenen spoorloos. Sommigen zeggen dat het om een maffia-afrekening ging. Enkele tijd later, werden de twee aanvallers gearresteerd. Het bleken naaste relaties van het slachtoffer te zijn. Zij werden onmiddellijk opgesloten, maar hun advocaat - vreemd genoeg - was Marc Uyttendaele, een deskundige in constitutioneel recht én de echtgenoot van Laurette Onkelinx. Wij verwachten nog meer nieuws in verband met deze vreemde zaak. Vooral omdat Patrick onlangs werd gearresteerd voor het dragen van een vuurwapen zonder een vergunning! De jongere zuster van Laurette Onkelinx verbleef in de gevangenis aan het eind van 1979 of begin 1980 en werd beschuldigd van drugsmokkel. In 1996 werd door Marokko een internationaal arrestatiebevel uitgereikt voor drughandel en criminele organisaties tegen Abbès Guenned, de toenmalige echtgenoot van Laurette Onkelinx. Maar de man was slim genoeg niet om naar Marokko terug te gaan. Op 31 juli 1997, werd hij onverwacht geklist en gearresteerd op de luchthaven van Zaventem waarbij hij zijn diplomatieke paspoort (onschendbaarheid) gebruikte. Laurette scheidde heel snel van hem om een schandaal te vermijden. Sommigen zeggen dat dit de snelste scheiding in de geschiedenis was. Één maand na de arrestatie, was de scheiding al officieel. Abbès Guenned gebruikte illegaal een diplomatiek paspoort dat hij "als gift" had gehouden, men kan zich slechts afvragen met welk recht hij erin geslaagd was om dit document te verkrijgen aangezien hij nooit een diplomaat is geweest. Op 21 juli 1998, werd Abbès Guenned echter opnieuw gearresteerd op dezelfde grond, deze keer op de luchthaven van Adnan Menderes in Izmir, Turkije. Hij werd korte tijd in hechtenis genomen, werd bevrijd, en werd een paar dagen later opnieuw gearresteerd op verzoek van het Hoge Gerechtshof omdat Marokko om zijn uitlevering had verzocht. 'Heel toevallig' werd Uyttendaele als Guenned's advocaat ingehuurd, terwijl het Belgische Ministerie van Justitie tussenbeide kwam en Hassan Denizkurdu ten gunste van Guenned, valse verklaringen liet afleggen. Om een diplomatieke rel te vermijden, werd Guenned definitief vrijgelaten. Dit stuk van informatie werd gemeld bij Turkse krant Milliyet op 15 augustus 1998, onder de Turkse titel: "Esi van Belçikali Bakan krize yol açti"wat in het Nederlands betekent, de "Partner van een Belgische minister veroorzaakt een crisis." Op 20 november 1999, huwde Laurette de constitutionele advocaat Marc Uyttendaele. Raad eens wie de getuigen waren? De vroegere echtgenoten van het onlangs gehuwde paar! Abbès was getuige van Laurette, een wees er op dat ze zeer goede vrienden waren gebleven. Zo goed zelfs dat Abbès momenteel als adviseur deel uitmaakt van Laurette haar "strategische cel", wat ook het stafpersoneel van haar kabinet in het parlement wordt genoemd. Men moet niettemin zorgvuldig kijken om hem, onder de vele adviseurs van Laurette te vinden. Haar team is één van de grootste eenheden van het overheidspersoneel. De bevoegdheden van Abbès omvatten godsdiensten, multicultureel beleid en het grote stedenbeleid. Het is verrassend dat men daar niets over een drugbeleid terugvindt. Merk ook op dat Abbès, net als alle andere socialistische leiders, heel erg tegen het verbieden van hoofddoeken is bij moslimvrouwen, (zie zijn oproep tegen het verbod van hoofddoeken in "La Libre Belgique" van 15 januari 2004). Hij gaf zijn steun aan het oprichten van de vereniging COIFE (Collectif d'associations Opposées �* l'Interdiction du Foulard �* l'Ecole - Gezamenlijke Verenigingen tegen het Verbod van hoofddoeken in Scholen). Één van de medewerkers van Abbès is Kissi Benjelloun, voorzitter van de Unie van Moskees. Een slager van beroep. Benjelloun zou zich snel hebben verrijkt bij 'Real Syndicate' een vereniging voor moslim huiseigenaars. In islamitische kringen wordt hij ervan beschuldigd de controle van de Moslimvleesmarkt uit voeren voor zijn persoonlijk profijt. Bovendien zou Benjelloun ernstige problemen hebben met de Franse belastingdienst. De vorige Minister van Justitie, de wat kleurloze Marc Verwilghen, had acht van de zestien leden van de moslimexecutieve geweigerd, omdat staatsveiligheid hen verdacht van fundamentalisme. De echtgenoot van Laurette Onkelinx werd door hen ingehuurd om hun zaak te verdedigen. Heel snel nadat Verwilghen vervangen werd, verkoos Laurette deze acht fundamentalisten. Door de wet van 18 juli 2003, werden net diegenen uitgekozen die ervan verdacht werden het dichtst aan te leunen of lid te zijn bij de "Moslimbroeders" van de extremistische Turkse beweging "Milli Gorûs". Onder hen was ook Mohamed Boulif, de nieuwe voorzitter van de uitvoerende macht ter vervanging van Nordin Maloujahmoun, die als gematigde bekend staat. Boulif slaagde er snel in om een "toelage" te verkrijgen die totaal ongerechtvaardigd was. Een overeenkomst met de overheid van maart 1998 bepaalde dat éénderde van de Moslim Algemene Vergadering (die uit 68 leden wordt samengesteld en door algemene stemming van Belgische moslims worden verkozen) na 5 jaar worden vernieuwd. Maar Laurette hield niet van de huidige executieve, onder andere omdat de Parti Socialiste er geen controle over had. Het gebrek aan taalkundige pariteit (het werd meestal samengesteld uit Franssprekende personen!) en het ontbreken van man-vrouw pariteit (indien dit al in moslimwereld mogelijk zou zijn?) moest de executieve volledig worden vernieuwd. In feite schijnt het dat sommige moslim godsdienstige leiders overeen kwamen om te stemmen op de Parti Socialiste als zij deel konden uitmaken van de nieuwe executieve. Dit is in elk geval wat Moslim-pjm zegt [ PJM = Jonge Moslimpartij). Zonder zelfs de moslim executieve hierin te raadplegen, stuurde Laurette hen een brief op 8 april 2004 om hen te informeren over haar bedoeling om nieuwe algemene verkiezingen te houden. Een ontwerp koninklijk besluit volgens deze lijnen werd goedgekeurd op 25 juni 2004, maar na een zeer negatief advies dat door de Raad van Staat werd gegeven, moest ze het laten vallen. Een wetsontwerp werd toen voorgelegd op dringende basis, d.w.z., er waren amper vier dagen tussen de voorlegging van het wetsontwerp en het doorgeven ter goedkeuring in beide Kamers. Dit vond plaats op zaterdag 17 juli 2004, terwijl normaal de Kamers nooit op zaterdag zitten. Sommige volksvertegenwoordigers, zoals Christelijke Senator Clotilde Nyssens vroegen, "hoe een bestaand representatief orgaan ooit van buitenaf kan worden opgedoekt, om het te laten vervangen door een nieuw orgaan waarbij werd geoordeeld over de manier waarop het functioneert, terwijl nu andere regels gevolgd worden dan de tot stand gebrachte oorspronkelijke en juridische regels?" Laurette antwoordde dat zij voor de beste belangen van de moslimgemeenschap werkte. Dit was een typisch socialistisch antwoord; de mensen worden 'gelukkig'gemaakt ondanks zichzelf. Bovendien werd verschillende keren beroep aangetekend voor het Arbitragehof door moslims om de wet te herroepen. Op 23 september, ondertekende Laurette een ministerieel besluit waarbij de nieuwe leden van het comité werden benoemd: vroegere magistraten Lucien François en Raymond Decoux, en Ayse Oz en Hassan Bousetta, Jacques Piéron, een deskundige op verkiezingsprocedures, en moslims van wie de godsdienstige representativiteit onbetwistbaar werd gevonden. Hun kostprijs is 62.5 euro per halve dag. Moslimorganisaties hebben onmiddellijk verscheidene klachten tegen deze zuiver politieke benoemingen bij de Raad van State ingediend. Vele moslims proteerden tegen deze strategie [ zie Voetnoot 1 ] die door de Parti Socialiste, en in het bijzonder door Laurette Onkelinx werd gevolgd en die erop neerkomt " een strategie te volgen om een ideologische controle in stand te houden- om meer stemmen eigenlijk te bereiken - over een gemeenschap waar eigen zeggenschap wordt verhinderd." Het schijnt dat de Parti Socialiste de immigrantengemeenschap, vooral de moslims wil gebruiken, om extra stemmen te bereiken. Het recente schandaal van Isabelle Simonis [ zie Voetnoot 2 ], de opvolgster in de streek van Laurette dat zij ten gunste van Brussel heeft laten varen, heeft dit duidelijk aangetoond. [ Beeld van Philippe Moureaux, met de legende: "Philippe Moureaux, Burgemeester van het district van Molenbeek, is van plan immigranten en vooral islam als basis voor zijn kiesdoeleinden te gebruiken." ] Nochtans is er geen enkele waarborg dat de strategie om de islam te gebruiken om stemmen te halen, - zoals door het duo Onkelinx-Moureaux wordt gevolgd -, als intelligent en efficiënt mag worden beschouwd. Want het gevoel van ontevredenheid groeit bij vele moslims. Bedreigingen die onlangs door Laurette Onkelinx, Philippe Moureaux and Mohamed Chahid werden ontvangen zijn daarbij vrij duidelijke signalen. Mensen die van de islam houden worden nu bedreigd door islamieten! Wat opvallend is bij dit alles, is dat amper twee weken geleden, Laurette tijdens een tv-debat, zeer zelfverzekerd verklaarde dat de moord op Theo van Gogh in Amsterdam, iets was dat in België onmogelijk was. Men kan dit als bewijsmateriaal van Laurette's gebrek aan bekwaamheid zien, terwijl ze zich tevreden stelt met wishful thinking. Zogenaamde de bekwaamheidsmaatregelen van Laurette tot haar commerciële glimlach is één bedrieglijk masker. Bij alle ministeries waar zij al heeft gewerkt, bleef enkel occasioneel een goede herinnering aan haar over. Het was meer gebabbel en show dan echte actie. Geen pragmatisme (of gevoel voor realiteit) maar eerder doctrinaire en dictatoriale tribunes. De Franssprekende politieke kringen herinneren zich nog één van de doelstellingen die in 1996 door Laurette Onkelinx werd bepaald toen zij Minister van Onderwijs voor de Franse Gemeenschap was, "Alle studenten zouden in 2001 tweetalig zijn." Het is nu 2004 (2005) en zijn gedwongen om toe te geven dat dit doel verre van bereikt is! Wat de leraren aangaat, hebben de meeste van hen veel betere herinneringen aan de vroegere pragmatische minister Pierre Hazette dan aan de koppige Laurette. Daarna werd Laurette minister van Justitie. Hier komt zij, wacht en kijk! Goed, om het zachtjes uit te drukken, worden de overtuigende resultaten nog verwacht. De gevangenissen zijn overladen en zo lek als een zeef. Er waren meer dan 9.000 gevangenen in 2003, Daarbij laten we de incidenten tijdens de Dutroux affaire nog even buiten beschouwing. Zaken zoals de opengelaten politiebestelwagen, een celsleutel die in een pot werd gevonden, erotische brieven die werden gevonden van Dutroux aan een minderjarig meisje). De ongelooflijke vluchtverhalen van Nordine Benallal in augustus 2004 en van Hammid Gr Mrabet hebben zowat 20 dagen later de krantenkoppen gehaald. In de gevangenis van Lantin, kon een gevangene zelfs een grote vuurwapentrafiek opstarten vanuit zijn eigen cel! Wat deed Laurette toen? De vlucht zou veroorzaakt zijn door het gevangenisbeleid, die onder de controle van het Ministerie van Financiën, Didier Reynders staat. Daarmee was het probleem opgelost. In verband met de overvolle gevangenissen, werden ondertussen twee gevangenissen gesloten (in Hasselt en Tongeren) omdat zij te oud waren voor de arme gevangenen. Zullen deze sluitingen niet voor nog meer overbevolking zorgen nog bij de overgebleven gevangenissen? Geen probleem! Het totale aantal gevangenen zal door officieel besluit verminderen. Voor alle gevangenisstraffen van minder dan 6 maanden (behalve racistische misdaden) zal men niet meer opgesloten worden. Voor uitspraken van de rechter van 7 �* 8 maanden, hoeft men slechts nog één maand in de gevangenis. Voor een gevangenistermijn tussen 8 en 12 maanden, zal het slechts 3 maanden gevangenis zijn. Voor alle gevangenisstraffen tussen 1 en 3 jaar, zullen de celbewoners worden vrij gelaten nadat zij éénderde van hun gevangenisstraf hebben uitgezeten. De gevangenen die vragen om met een elektronische enkelband te worden uitgerust, zullen van rechtswege onmiddellijk op vrije voeten worden gezet, maar blijven officieel wel gevangenen. Dit zijn alle vrij ontmoedigende maatregelen voor misdadigers! Uit angst voor een cipierstaking vóór de verkiezingen van juni, vroeg Laurette dat een minimum aan veroordeelde personen werd opgeroepen om hun straf uit te zitten in de overbevolkte gevangenissen. Van rechters werd geëist dat zij hun uitspraken minstens één maand zouden uitstellen tegen personen die minder hebben ontvangen dan een gevangenistermijn van 3 jaar. Op een totaal van 1.138 verzoeken om invrijheidstelling op erewoord, zijn 658 verzoeken verleend, d.w.z., 59 %! 5% van de verzoeken was betrokken seksuele misdaden tegen minderjarigen! (Volgens dagelijks "La Dernière Heure" van 9 november 2004). Anderzijds heeft de Staat meer dan 500.000 euro in 2 jaar betaald om mensen onrechtvaardig in hechtenis te houden. "Personen die geen inbreuk hebben begaan vinden zich in de gevangenis. Het gebeurt regelmatig." ("La Dernière Heure", 29 oktober 2004). Dus worden misdadigers losgelaten en onschuldige mensen worden opgesloten! Aan het chronische gebrek aan magistraten werd niets gedaan. Integendeel, de situatie schijnt te zijn verergerd. Men verkiest het benoemen van lager personeel - dat goedkoper is en lonend wanneer het tijd voor verkiezingen is - eerder dan magistraten. Vele bekende delinquenten en misdadigers worden bevrijd of krijgen symbolische straffen omdat zij niet binnen een redelijke tijd voor de rechter konden verschijnen. Dit zal hen echter niet weerhouden op opnieuw misdaden te plegen! Het beheer van Laurette toont deficiëntie. Ondanks een beduidend stijgende begroting voor het Ministerie van Justitie (dat wat is wat zij zelf zei!) krijgen de crediteuren hun geld niet op tijd en is het departement dat met het betalen van de rekeningen van het Ministerie van Justitie wordt belast vrijwel failliet gegaan. En 650 magistraten tekenden vervolging aan tegen Laurette voor wanbetaling van gelden die hen rechtmatig toekomen. ("La Dernière Heure", 27 augustus) Het is wel waar dat de prioriteit van Laurette Onkelinx ligt in het bestrijden van extreem-rechts. Niet door de bestaande problemen aan te pakken, maar door het breken van de thermometer. Zij geeft opdracht tot het volgen van procedures tegen rechts en verbiedt alles wat eventueel kan lijken op racisme of islamfobie. Vergeet niet dat het wekelijkse satirische blad Père Ubu ons verscheidene keren eraan herinnerde dat Laurette van de"Kaviaar-socialisten" [ zie Voetnoot 3 ] zowat 30.000 euro per maand verdient. Zij reageerde hierop en gaf haar echtgenoot en advocaat opdracht om Père Ubu voor de rechter te slepen. Zij verloor deze zaak jammerlijk. Met dergelijke bedragen zou ze terug naar haar keuken moeten worden gestuurd, er is nauwelijks enige kans dat zij het droevige lot van haar kiezers zou moeten delen! Voetnoot 1: EMIM, Herdenking voor de Marokkaanse Immigratie, werd verondersteld om 40 jaar Marokkaanse immigratie naar België te vieren en op het terugwinnen van hun stemmen voor de regionale verkiezingen van juni 2004. De raad die uit 12 leden werd wordt samengesteld werd voorgezeten door diezelfde Hassan Bousetta, en werd verder samengesteld uit 6 leden van de PS, één groene en 5 socialistische sympathisanten. Voetnoot 2: Een interne memo werd per vergissing door een medewerker van Isabelle Simonis aan Le Soir gestuurd en laat blijken dat de strijd tegen de rechtervleugel en racisme o.a. werd gemotiveerd door de wens om "allochtone kiezers bij de PS aan te trekken." Men zou dan openbaar geld voor dit sectarisch doel besteden. Isabelle Simonis gaf blunderende antwoorden op vragen over dit incident en zij werd gedwongen om als voorzitter van het Franse Sprekende Communautaire Parlement af te treden. Voetnoot 3: "Kaviaar-socialisten" is een term die wordt gebruikt om naar dit rijke en aristocratische links te verwijzen dat in wezen niet socialistisch is. ================================================== ========= Steve Stevaert bombardeerde Anissa Temsamani tot staatssecretaris. Na amper twee maanden werd Temsamani tot ontslag gedwongen na leugens of onduidelijkheid over haar diploma's. Daarnaast doken er ook geruchten op over ongedekte cheques en niet betaalde facturen. ================================================== ========= 2002: Een onthutsende reportage van het RTBF-magazine 'Striptease' heeft een vroegtijdig einde gemaakt aan de politieke carrière van Willy Burgeon. Burgeon is een volbloed PS'er, oud parlementair, gewezen voorzitter van het Waals Parlement en gemeenteraadslid in Binche. 'Striptease' volgde Burgeon en een parlementaire delegatie op een bezoek naar het communistische Noord-Korea en zette Burgeon te kijk als een vurig aanhanger van de grote Koreaanse gids Kim Il Sung. Kim leidde tot voor zijn dood Noord-Korea met stalinistische hand. Dissidenten die het land konden ontvluchten, vertellen over duizenden politieke gevangenen, over concentratiekampen en over de catastrofale gevolgen van de communistische planeconomie. Het land werd in een nooit geziene hongersnood gestort, de bevolking trachtte te overleven door het eten van boomschors, en er doken zelfs berichten op over kannibalisme. Maar dat werd door de Koreaanse gastheren weggewuifd als 'imperialistische verzinsels uit de Verenigde Staten'. Op hun rondreis langs de mooie hoekjes van Noord-Korea kreeg de Belgische delegatie natuurlijk geen dissidenten of uitgemergelde Koreanen voorgeschoteld. Zodat Burgeon de kans aangreep om namens België te verklaren dat al die berichten over de schending van de mensenrechten in Noord-Korea inderdaad alleen maar 'Westerse propaganda' zijn. De Koreanen lachten in hun gebalde vuistje om zoveel domheid, maar Elio Di Rupo vond het toch wat te gortig en heeft rode Willy aan de deur gezet. Maar het kwaad is geschied. De PS, de grote verdediger van de mensenrechten, die een heksenjacht ontketende tegen Haider en het VLAAMS BELANG, werd ontmaskerd als een bende die openlijk sympathiseert met communistische bloedhonden.

2 februari 2007, 20:48	#685
Marlboro Banneling Geregistreerd: 18 september 2006 Berichten: 4.544	Cuba-resolutie 10.03.2005 - De Britse minister van Buitenlandse Zaken, Bill Rammal, heeft bij een bezoek aan Cuba het regime opgeroepen om alle politieke gevangen vrij te laten. Nooit eerder deed een Europese toppoliticus een dergelijke oproep. De oproep van Rammel is nochtans meer dan terecht. Cuba is een land waar nog steeds de mensenrechten onbestaande zijn en waar journalisten, schrijvers, politici en vakbondsleiders wegens dissidente meningen vervolgd, veroordeeld en opgesloten worden. In april vorig jaar werden nog drie mensen geëxecuteerd omdat ze de dictatuur hadden proberen te ontvluchten. Uit verschillende internationale rapporten blijkt trouwens dat de situatie in Cuba de jongste jaren enkel verslechterd is. Het is dan ook onbegrijpelijk dat sommige Vlaamse partijen openlijk sympathie vertonen met het regime van Fidel Castro. Zo was SP.A-voorzitter Robert Stevaert onlangs nog op vriendenbezoek bij ‘El Lider Maximo’ en werden via de Vlaamse socialistische ministers 15 autobussen en 150 computers aan de communistische dictatuur geschonken. ================================================== ========= 04.12.2004 - Brussels Staatssecretaris van Turkse afkomst Emir Kir heeft klacht ingediend tegen een website die hem steevast omschrijft als negationist. Op 29 mei 2004 werd in Brussel een manifestatie georganiseerd door Turkse extremisten, onder het motto “Rejetez les affirmations de génocide”. Samen met onder meer Nezahat Namli (MR) uit Sint-Joost, Sait Köse MR) uit Schaarbeek, en Emin Özkara (PS) en Halis Kökten (Cdh) liep onze kersverse staatssecretaris Kir op de eerste rij van de manifestatie. De manifestanten riepen slogans tegen het ‘imperialistische complot’ dat de Armeense genocide zou hebben verzonnen, en riepen op om het monument van de Armeense genocide in Elsene te vernielen. Emir Kir spreekt zelf ook steeds over “le génocide arménien prétendu”. Ook in het weekblad ‘Brussel Deze Week’ van vandaag verklaart Kir dat hij géén negationist is, maar dat het toch nooit objectief is vastgesteld dat er ooit een genocide op de Armeniërs plaatsvond. Je moet maar durven. In 1915 echter pleegde de Turkse staat een ware genocide op de Armeniërs. Van de twee miljoen Armeniërs werden er anderhalf miljoen ongenadig afgeslacht. Het was een ware etnisch-religieuze zuivering in de meest concrete betekenis van het woord. Isabelle Simonis haar positie als voorzitter van het parlement van de Franse Gemeenschap was onhoudbaar geworden nadat was uitgelekt dat zij vreemdelingen er door middel van een campagne wou toe aanzetten om gebruik te maken van hun pas verworven stemrecht én om die stem aan de PS te geven. In een interne nota stond letterlijk te lezen: “De bedoeling van de sensibiliseringscampagne van het parlement is nieuwe kiezers aan te sporen hun stemrecht te gebruiken, het succes van extreem rechts af te remmen en - vooral - de stem van de vreemdelingen naar de PS te halen”. De nota lekte uit in de pers: exit Isabelle Simonis. Een ander PS-boegbeeld is minister van Defensie André Flahaut. Hij blonk de afgelopen jaren uit in politieke benoemingen en een consequente ‘Waals volk eerst’-politiek. De Vlaamse werkgeversorganisatie VOKA maakte bekend dat de Vlaamse bedrijven tientallen miljoenen euro aan economische compensaties dreigen te mislopen door het Waals favoritisme van Flahaut. Zijn meest recente politieke benoeming is Victor Godin. De PS-minister doet er alles aan om de man tot administrateur-generaal van het Instituut voor Oorlogsinvaliden, Oud-Strijders en Oorlogsslachtoffers te benoemen. Godin is een oud-kabinetsmedewerker van Elio Di Rupo. Vanaf 1976 zat Frank Vandenbroucke in het politbureau van de trotskistische Revolutionaire Arbeiders Liga RAL, die later tot SAP gedoopt werd. De fakkel van de grote proletarische revolutie werd hooggehouden door het trotskistisch-leninistische tijdschrift ROOD. Naast de bloedrode titel prijkte het embleem van de hamer en de sikkel. In '75 vroeg de vice-rector van de Leuvense universiteit alle politieke studentenverenigingen een overeenkomst te ondertekenen waarin zij beloofden geen wapens zoals stokken, loden buizen of kettingen in de lokalen binnen te brengen. Het lijkt misschien een onschuldig en heel redelijk verzoek. Maar de democraten van RAL noemden dat een provocatie, een poging tot afbraak van de progressieve studentenvereniging en een verkapte censuurpolitiek. Zij weigerden die verbintenis te ondertekenen. (ROOD, 14/1/76, p. 5) Het is ook grappig nu te lezen wat de kameraden van Vandenbroucke zoals over de democratie dachten. In hetzelfde nummer (p. 7) hield ROOD een warme pleidooi voor de dictatuur van het proletariaat. Daarin verweet men Georges Marchais dat hij die term had laten schrappen uit de statuten van de Franse communistische partij. Hoe ROOD dacht over de parlementaire democratie kan blijken uit 2 citaten: "Zo kan de dictatuur van de burgerij in de kapitalistische maatschappij variëren van de parlementaire democratie tot de fascistische dictatuur(...) maar al die vormen blijven de uitdrukking van de dictatuur van de burgerij die haar wil oplegt aan de andere klasse." Rood drijft ook spot met het feit dat Marchais respect belooft voor de bestaande instellingen "als daar zijn het parlement, verkozen volgens de burgerlijke normen van elke zoveel jaar een bolleke zwartmaken...". Voor ROOD is het duidelijk: wie volgens de normen van de burgerlijke democratie wil werken is een slappeling, een verrader van het ware marxisme. In Charleroi zijn zopas nog maar eens drie schepenen van de Parti Scandaleux in opspraak gekomen. Ze zetelen in het bestuur van de sociale woningmaatschappij ‘La Carolorégienne’ en graaiden naar aloude PS-traditie onbeschaamd in de kassa. Het gaat om Claude Despiegeleer, Serge van Bergen en André Liesse. Vooral Claude Despiegeleer liet zich eens goed gaan. Onder het motto: ‘oh, oh, wat is het fijn om socialist te zijn’. Op kosten van de sociale woningmaatschappij gooide hij in restaurants 18.000 euro over de balk. Een glaasje wijn op tijd en stond: 10.000 euro. En een bloemetje: nog eens 10.000 euro. Despiegeleer is schepen van sport. Ja, zo kan je sjoemelen natuurlijk ook noemen: een sport… Van Agusta en de moord op André Cools, tot de douche van Marie Arena en frauderende schepenen in Charleroi… Er zijn nog zekerheden in het leven: het wisselen van de seizoenen, de jaarlijkse belastingaanslag, sjoemelende PS’ers… Waarom eigenlijk leggen de andere partijen geen cordon sanitaire rond de PS?