Wie the fuck is Sam Van Rooy

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

De geschiedenis van de jaren '20 in Italië en de jaren '30 in duitsland toont aan dat dit geen recept voor succes is.

Het probleem toen is dat zij niet echt een meerderheid hadden, maar dat er nadien gedaan werd zoals vorig jaar bij ons, waarbij het parlement zichzelf opblies en volmachten gaf. En we hebben hetzelfde resultaat bekomen: een fascistisch bewind. Vorig jaar was het een virus, toen waren het Joden, he.

Ik zie niet in waarom je het "geen recept voor succes" noemt, behalve vanwege het democratische deficit natuurlijk. Die periode heeft de geschiedenis toch heel stevig gemarkeerd. Ik zie niet in wat daar verkeerd aan was, eerlijk gezegd, behalve, nog eens, dat men uiteindelijk geen echte meerderheid had.

Dat niet alles verlopen is zoals men dacht, dat zal de eerste keer niet zijn he, dat een politicus zijn plannen niet lopen zoals beloofd. Maar in de mate dat zij destijds deden wat het volk wenste, kan men dat toch niet echt afkeuren zou ik denken.

Nu vraag ik mij af of jij echt denkt dat mocht het VB in een coalitie komen, ze ook erin zouden slagen om ondanks dat ze geen meerderheid hebben, toch de macht zouden grijpen. Hoe zou dat in zijn werk gaan volgens jou ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Ook hier geeft het historisch voorbeeld het antwoord : moest het Blok zijn echte motieven open en bloot toegeven, dan vallen de schellen van de ogen en kunnen ze niet langer beweren dat ze 'ook' een democratische partij zijn.

Hazo ? Een racistische partij kan best democratisch zijn he. Het ene heeft niks met het andere te maken. Als een meerderheid van het volk racistische wetten wil, dan is het democratisch toch normaal dat er racistische wetten komen ?

Stel dat een meerderheid van het volk nu wil dat er segregatie in het onderwijs is. Wat zou er dan ondemocratisch zijn aan het invoeren van zulke segregatie ? Stel dat een meerderheid wil dat bepaalde ethnieen minder rechten krijgen. Zou het dan niet democratisch zijn dat die ethnieen ook minder rechten krijgen ?

Zou het ingaan tegen de wil van de meerderheid van het volk volgens U democratisch zijn ?

Het omgekeerde zou pas ondemocratisch zijn. Verwar je "democratisch" niet met "mediocratisch" ?

Je zou dus eigenlijk kunnen stellen dat zolang de democratie werkt, de wetgeving zo racistisch of onracistisch zal zijn als de meerderheid van het volk, he.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door WYSIWYG

U stelt moeilijke vragen voor bekrompen Belgisch-nationalistische geesten, weet u?
Ze begrijpen niet dat hun cordon elk democratisch principe ondergraaft. Alle, ze begrijpen dat wel, maar zonder het cordon zijn ze hun 'luxepositie' kwijt.

De truuk is gewoon van niet in uw schelp te kruipen als men zegt "racist". Racist is tenslotte gewoon maar een politiek idee, zoals een ander: een manier om de maatschappij te organiseren. Men kan daarmee akkoord zijn of niet, maar men kan niet zeggen dat het een "verkeerd" idee is. Zeker niet in een democratie, waar wat "goed" is en wat "verkeerd" is enkel en alleen maar door de meerderheid bepaald wordt, per definitie.

Als men er zodanig gerust in is dat het volk niet racistisch is, dan kunnen er nooit racistische meerderheden ontstaan, en kan men mensen die die ideeen steunen, wel degelijk hun mening laten hebben. En als men schrik heeft dat er ooit een racistische meerderheid zou komen, wil dat eigenlijk zeggen dat men denkt dat het volk in meerderheid eigenlijk racisme wil. En dan moet dat democratisch waar gemaakt worden.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Ook hier geeft het historisch voorbeeld het antwoord : moest het Blok zijn echte motieven open en bloot toegeven, dan vallen de schellen van de ogen en kunnen ze niet langer beweren dat ze 'ook' een democratische partij zijn. Net zoals het historisch origineel gaan die dus de komedie zo lang mogelijk voeren, tot ze voelen dat ze incontournable zijn, en dan de machtsgreep doorvoeren.

Democratie is fragiel, net door haar grote tolerantie.
Het is niet omdat het niet is gelukt in Griekenland, of in Oostenrijk, dat het daarom niet mogelijk zou zijn bij ons in België.
Hongarije bv toont aan dat het ook op een trage, sluipende weg kan, zonder 'bierkellerputsh'.

Waarom zou het VB motieven toegeven, die enkel motieven zijn die uw soort hen toedicht ???

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Ook hier geeft het historisch voorbeeld het antwoord : moest het Blok zijn echte motieven open en bloot toegeven, dan vallen de schellen van de ogen en kunnen ze niet langer beweren dat ze 'ook' een democratische partij zijn. Net zoals het historisch origineel gaan die dus de komedie zo lang mogelijk voeren, tot ze voelen dat ze incontournable zijn, en dan de machtsgreep doorvoeren.

Jij denkt dus dat het VB een absolute meerderheid gaat halen in Belgie op basis van een helemaal-niet-racistisch programma, en dan, eens aan de macht, plots een ganse resem racistische wetten gaat invoeren, helemaal in hun eentje ?

Maar dan kan GELIJK WELKE PARTIJ dat he. Het volstaat van gelijk welke smoes te verkopen, de sharia invoeren, de klimaatsverandering tegenhouden, de negers aan de macht brengen, kortom GELIJK WELK PROGRAMMA kan altijd gebruikt worden om hiervoor een absolute meerderheid te krijgen, en dan, krak, niemand wist het, en ze voeren toch wel het Heilig Roomse Keizerrijk in zekers !

[WYSIWYG]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

De truuk is gewoon van niet in uw schelp te kruipen als men zegt "racist". Racist is tenslotte gewoon maar een politiek idee, zoals een ander: een manier om de maatschappij te organiseren. Men kan daarmee akkoord zijn of niet, maar men kan niet zeggen dat het een "verkeerd" idee is. Zeker niet in een democratie, waar wat "goed" is en wat "verkeerd" is enkel en alleen maar door de meerderheid bepaald wordt, per definitie.

Als men er zodanig gerust in is dat het volk niet racistisch is, dan kunnen er nooit racistische meerderheden ontstaan, en kan men mensen die die ideeen steunen, wel degelijk hun mening laten hebben. En als men schrik heeft dat er ooit een racistische meerderheid zou komen, wil dat eigenlijk zeggen dat men denkt dat het volk in meerderheid eigenlijk racisme wil. En dan moet dat democratisch waar gemaakt worden.

Belgisch-nationalisten hebben hun eigen democratie.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hazo ? Een racistische partij kan best democratisch zijn he. Het ene heeft niks met het andere te maken. Als een meerderheid van het volk racistische wetten wil, dan is het democratisch toch normaal dat er racistische wetten komen ?

Stel dat een meerderheid van het volk nu wil dat er segregatie in het onderwijs is. Wat zou er dan ondemocratisch zijn aan het invoeren van zulke segregatie ? Stel dat een meerderheid wil dat bepaalde ethnieen minder rechten krijgen. Zou het dan niet democratisch zijn dat die ethnieen ook minder rechten krijgen ?

Zou het ingaan tegen de wil van de meerderheid van het volk volgens U democratisch zijn ?

Het omgekeerde zou pas ondemocratisch zijn. Verwar je "democratisch" niet met "mediocratisch" ?

Je zou dus eigenlijk kunnen stellen dat zolang de democratie werkt, de wetgeving zo racistisch of onracistisch zal zijn als de meerderheid van het volk, he.

hier zie je hoe democratisch de EU bijv. omspringt met de wil vd bevolking :

https://ec.europa.eu/migrant-integra...slim-countries

maar wel andere partijen verwijten van niet democratisch te zijn

[WYSIWYG]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Jij denkt dus dat het VB een absolute meerderheid gaat halen in Belgie op basis van een helemaal-niet-racistisch programma, en dan, eens aan de macht, plots een ganse resem racistische wetten gaat invoeren, helemaal in hun eentje ?

Maar dan kan GELIJK WELKE PARTIJ dat he. Het volstaat van gelijk welke smoes te verkopen, de sharia invoeren, de klimaatsverandering tegenhouden, de negers aan de macht brengen, kortom GELIJK WELK PROGRAMMA kan altijd gebruikt worden om hiervoor een absolute meerderheid te krijgen, en dan, krak, niemand wist het, en ze voeren toch wel het Heilig Roomse Keizerrijk in zekers !

Het cordon is een pure Belgisch-nationalistische reflex tegen het Vlaams-nationalisme onder het mom van het bestrijden van racisme. Een klein kind ziet dat.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Waarom zou het VB motieven toegeven, die enkel motieven zijn die uw soort hen toedicht ???

Inderdaad houdt dat geen steek. Oftewel wil het VB echt zwaar racisme invoeren, en denkt het dat ze daarmee een sterke meerderheid gaan halen. Dan zou het bijzonder dom zijn om dat te verzwijgen, want ze zouden 60% van de stemmen die ze zo zouden halen, missen, door erover te zwijgen.

Oftewel willen ze via gelijk welke andere smoes aan een absolute meerderheid geraken, om dan, eens aan de macht, zich te ontpoppen tot de racisten die ze nooit beweerden van te zijn. Maar dan zouden ze toch gewoon totaal andere smoezen moeten vertellen, zoals de sharia willen invoeren en zo, daar trekken ze meer stemmen mee he.

Oftewel zijn ze helemaal geen racisten, willen ze helemaal geen racistische zaken invoeren, en is al die zever over racisme gewoon iets dat de anderen over hen verzinnen, zoals de nazi's beweerden dat Joden baby eters waren he.

Het probleem hierbij is natuurlijk dat racisme een elastiek is, een sofisme, waarbij men van heel ruim naar heel nauw gaat in een en hetzelfde betoog.

Als zeggen dat men Europa dominant blank wil houden al "racistisch" is, ja, dan is dat wel heel ruim, en dan klapt dat plots dicht naar "negers willen kruisbranden".

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Hongarije bv toont aan dat het ook op een trage, sluipende weg kan, zonder 'bierkellerputsh'.

Worden er dan veel Joden vergast in Hongarije ?
Veel negers gekruisbrand ?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ja, dat is toch de normale houding van een partij, tenminste als de smoes waar is dat een partij voor een programma staat, niewaar ?

Een partij kan niet ALLES van haar programma realiseren, omdat ze inderdaad compromissen moet sluiten, maar ze doet toch enkel maar mee als ze een DEEL van haar programma kan realiseren, en toch tenminste haar hoofdpunt, toch voor een stuk ?

Nu is de N-VA een Vlaams nationalistische partij, die dus moet ijveren naar Vlaamse onafhankelijkheid (dat is wat dat wil zeggen he). In welke mate kan zij nu voor Vlaamse onafhankelijkheid zorgen, of die weg toch deels bewandelen, als ze "het communautaire moet thuis laten" ?

Nee, dan is er geen compromis bereidheid bij de anderen, wat er dus op neer komt dat zij de facto in een cordon zit he.

Het is een beetje alsof je aan een socialistische partij zou zeggen "laat al uw sociale zever maar achterwege". Niet "uw punten zijn wat sterk, we zullen een compromis sluiten, en een deel van de weg bewandelen, maar niet alles". Nee. "laat uw bazaar thuis en ge moogt meedoen". Komaan. Dat is toch een cordon.

Of gewoon erbij mogen voor spek en bonen, als opvulling.

Het kan nuttig zijn om eens de oude interviews van de toen nog relatief onbekende en extreem dikke Bart De Wever op te duiken, en die eens te herlezen.

Het zal je verbazen hoe weinig vendelierspraat die verkocht aan de journalist, dat was één groot verhaal over conservatisme als waarde in de maatschappij, Burke, Dalrymple. Nooit een woord over militant gedoe rond secessie, dat leek hem zelfs niet te interesseren. Onze Dalrymple-intellectueel capteerde de attentie van de pers, en dus hun lezers, op een héél ander thema en dat lukte niet allleen maar hij heeft er zijn liliputterpartijtje op groot gemaakt.

Probleem is dat de lilliputters in die partij natuurlij niet veranderden, nog steeds zitten te fabuleren over natievorming & shit, maar electoraal niets meer voorstellen dan de plaats die ze op de lijsten krijgen vanuit hun ancièniteit.

In die zin begrijp ik een Bart DW volkomen, dat hij een figuur als Zuhal Demir politiek pusht, terwijl die geen kloten van de Schoof te maken heeft met Vlomsche besognes en bijbehorende shit.

BDW zijn uitdaging is niet min : hij moet waarmaken, wat partijstichter Heert Bourgeois eerder van zijn tong liet rollen : onafhankelijkheid is iets van de 19e eeuw. Forget it.

Dat vergt tijd, een oceaanstomer van koers doen veranderen vraagt tijd.

[WYSIWYG]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Het kan nuttig zijn om eens de oude interviews van de toen nog relatief onbekende en extreem dikke Bart De Wever op te duiken, en die eens te herlezen.

Het zal je verbazen hoe weinig vendelierspraat die verkocht aan de journalist, dat was één groot verhaal over conservatisme als waarde in de maatschappij, Burke, Dalrymple. Nooit een woord over militant gedoe rond secessie, dat leek hem zelfs niet te interesseren. Onze Dalrymple-intellectueel capteerde de attentie van de pers, en dus hun lezers, op een héél ander thema en dat lukte niet allleen maar hij heeft er zijn liliputterpartijtje op groot gemaakt.

Probleem is dat de lilliputters in die partij natuurlij niet veranderden, nog steeds zitten te fabuleren over natievorming & shit, maar electoraal niets meer voorstellen dan de plaats die ze op de lijsten krijgen vanuit hun ancièniteit.

In die zin begrijp ik een Bart DW volkomen, dat hij een figuur als Zuhal Demir politiek pusht, terwijl die geen kloten van de Schoof te maken heeft met Vlomsche besognes en bijbehorende shit.

BDW zijn uitdaging is niet min : hij moet waarmaken, wat partijstichter Heert Bourgeois eerder van zijn tong liet rollen : onafhankelijkheid is iets van de 19e eeuw. Forget it.

Dat vergt tijd, een oceaanstomer van koers doen veranderen vraagt tijd.

VWALA. HÈT BEWIJS waar alles bij de Pandareus en zijn Belgisch-nationalistische clan om gaat.
Het cordon owv racisme is een drogreden. Zijn grote Belgisch-nationalistische vriend Het Oosten uitte zich hier al veel racistischer dan 99% van de VB'ers ooit zou durven doen.

HET



VALT COMPLEET AF.

[Knuppel]

Vermits het al off topic is dat de klok slaat iets dat de moeite van het lezen waard is.

Het komt overeen met wat de buitenlandse media over België schrijven, maar gaat veel dieper. Het is een lang artikel, maar zeer de moeite van het lezen waard. OOK, VOORAL, voor Belgische nationalisten.

L’union fait la farce: ontstaan en bloei van een surrealistische ‘natie’.

Toen een spoorwegminister in april 2021 besliste dat treinreizigers, bij wijze van coronamaatregel, aan het raam moesten gaan zitten, maar enkel tijdens de heenrit naar de kust en niet terug, wist ik het weer zeker: België is geen natie als een ander. Dit land is een grappige fantasmagorie, en treinen spelen een sleutelrol in de afwikkeling ervan.

De boutade van Karl Marx, dat ‘de geschiedenis zich herhaalt, eerst als tragedie, dan als klucht’, lijkt dit land dan ook op het lijf geschreven. De auteur van het Communistisch Manifest had het toen wel over de ondergang van Napoleon als tragedie, en de afgang van diens neef, keizer Napoleon III als farce, maar de echte grap speelde en speelt zich meer noordwaarts af, met als startpunt de zogenaamde Belgische omwenteling. En waarom ik zeker ben dat dit ook in Marx' achterhoofd speelde.

Als het regent in Parijs…

Aanknopingspunt van mijn hypothese: het driejarig verblijf van diezelfde Karl Marx in Brussel, tussen 1845 en 1848. Het in 1830 gestichte koninkrijkje gold toen als de meest progressieve plek in Europa, waar tal van kunstenaars en politieke ballingen een onderkomen vonden. Met de meest ‘liberale’ grondwet van het continent.

Tegelijk moet Marx toen al ingezien hebben, wat voor een onernstige quasi-natie België wel was, als een laattijdig nevenproduct van het Weense Congres in 1815, nadat onze contreien in de Nederlanden waren opgegaan. België was door de grootmachten voorbestemd als bufferstaat 2.0, een restzone in het politieke Europa, die zich diplomatiek low profile moest gedragen en zo min mogelijk aanspraak mocht maken op een eigen historisch besef. Een niet-natie dus met een non-identiteit. Vandaag een druk bereden verkeerswisselaar tussen Nederland, Duitsland, Frankrijk en het VK.

In La Muette zingt de vrouwelijke titelfiguur, misbruikt door een perfide prins, geen noot, een vondst die de tegenstanders van Willem I behoorlijk ophitste

Het ontstaansmoment, de Belgische Omwenteling (de term alleen al) was al een farce: opstootjes na een opvoering in de Brusselse Munt van ‘La muette de Portici’, een ‘Grand’Opera’ van de toenmalige supervedette maar nu compleet vergeten Daniel Auber. In La Muette zingt de vrouwelijke titelfiguur, misbruikt door een perfide prins, geen noot, een vondst die Fransgezinde tegenstanders van Willem I behoorlijk ophitste en naar het Warandepark dreef onder de kreten ‘Liberté!’. De warmte in de augustusdagen van 1830 deed de rest. Na wat Brussels gewoel en esbattementen aan de grens berustte Willem in het onvermijdelijke en liet de Belgen maar Belg worden. In het verdrag van Londen in 1839 regelden de Europese mogendheden de details.

Vergelijkt men deze tijdlijn met die van de Franse Revolutie, dan valt het komisch karakter op, helemaal in de geest van Marx’ geciteerde boutade: het is de tragedie tegenover de farce. In 1789 ontstond de republiek Frankrijk, in 1830 het constitutioneel koninkrijk België. De eerste was een heroïsch-bloedige afrekening met het Ancien Régime, de tweede een rommelige schermutseling maar vrijwel zonder bloedvergieten, uitlopend in een monsterverbond tussen conservatieve katholieken en Fransgezinde liberalen tegen Willem I. In Parijs werden de fundamenten gelegd van een radicaal-seculiere natiestaat, Brussel werd de permanente broedplek van een alliantie tussen kerk en staat, die zou uitwaaieren tot het alomtegenwoordige ‘Belgische compromis’.

Belgenmoppen allerhande
mannekenpis_

Zo werd La Muette het symbool van een operetterevolutie. Het feit dat België als een parodienatie is geboren, een grap van de geschiedenis, maakt tegelijk zijn zwakte en zijn sterkte uit. Deze staat lijkt eeuwig te sterven, maar gaat nooit dood. Om de simpele reden dat elke tragische dimensie mankeert. Op een bepaalde manier is de onernst blijven doorwerken en heeft zich in alle geledingen van de samenleving verspreid. Economie, onderwijs, het socio-culturele middenveld, maar in de politiek in de eerste plaats natuurlijk: het Wetstraatcircus met zijn regionale verlengstukken houdt zelfs de schijn van de ernst niet op.

Als in een ander land iets fout loopt is het een defect, als het in België gebeurt is het normaal en zelfs een uitvloeisel van het collectief DNA.

Tot op vandaag. Iedereen komt met alles weg, ook een staatssecretaris van digitalisering bijvoorbeeld, Mathieu Michel (MR) - broer van Charles-, die in schabouwelijk slecht Nederlands voor het parlement een bewijs van digitaal analfabetisme aflevert. Wat Mathieu in het buitenland de bijnaam ‘Belgische Mr. Bean’ opleverde, maar in zijn land zelf hooguit wat gegrinnik oplevert. We hebben leren leven met de gekte, en de media, samen met alle cultuuragenten en opiniemakers, houden ons voor dat deze Belgenmoppen nu net onze eigenheid uitmaken. L'union fait la farce.

Bier, frieten en een periodieke Rode Duivels-hysterie zorgen verder voor dit dolkomisch narratief, dat uiteindelijk elke vorm van wanbestuur verontschuldigt en de chaos esthetiseert. Als in een ander land iets fout loopt is het een defect, als het in België gebeurt is het normaal en zelfs een uitvloeisel van het collectief DNA. De farce wordt systeem. Daarvoor werd een culturele mythe gecreëerd en gecultiveerd die de parodiestaat pas zijn historische relevantie geeft: deze van het surrealisme.

Een bolhoed en een valse pijp
margritte-this-is-not-a-pipe'La trahison des images' (René Magritte, 1929)

Hoewel Frankrijk meer aanspraak kan maken op de titel van ‘bakermat van het surrealisme’,- zie het Manifest van het Surrealisme van André Breton, 1924- hebben de Fransen het snel aan de Belgen gegund. Terecht, gezien onze status van parodienatie. In Frankrijk bestaat er een traditie van de politieke karikatuur die het regime bespot, in België is het regime zelf de karikatuur en de beheerder van het circus. Welkom in het land van de valse bodems en het geënsceneerde gezichtsbedrog.

Daarvoor moet ik naar het allerbekendste 20ste eeuws kunstwerk refereren dat op Belgische bodem ontstond: La trahison des Images uit 1929, met het fameuze onderschrift ‘Ceci n’est pas une pipe’, getekend René Magritte. Een grap die de leugen van het kunstwerk vaststelt, maar ook sublimeert tot een ‘esthetische leugen’ met een komische bijwerking.

Het surrealisme is de officiële regime-esthetica geworden, waarmee een 'failed state' wereldwijd furore maakt.

De pijp is geen pijp, neen, je kan er niet mee roken, het is maar olieverf op doek. Het wonder is echter dat we dit bedrog kunnen appreciëren, het is kunst, het is een knipoog, een valse bodem waarvan we de maker mogen feliciteren. Het surrealisme is de kunst van het trompe l’oeil, de versluiering, het alsof, het nooit ter zake komen maar altijd uitstellen. De pijp werkt niet, sorry, hors service. Kunt u er niet om lachen? Flauw, u bent een zuurpruim, u snapt niks van kunst, u bent een slechte Belg, beroerde Europeaan en een mislukte wereldburger. Het surrealisme is de officiële regime-esthetica geworden, waarmee een 'failed state' wereldwijd furore maakt.

En kijk, in 2001 maakt Guy Verhofstadt, naar aanleiding van het Europees voorzitterschap, de bolhoed van Magritte tot zijn persoonlijk insigne, of beter: tot logo van een natie. Verhofstadt, de politicus van de gebakken lucht en de boekhoudkundige constructies om het staatshuishouden in evenwicht te brengen. De man die de professionele leugenaar en charlatan Noël Slangen tot zijn spin doctor promoveerde. We zweten de opgebouwde staatsschuld van toen nog steeds uit.

De eigenlijke boodschap van dat Magrittecitaat is deze: we zijn de k(l)oterij van Europa, een hellhole en een politiek-institutioneel labyrinth, maar iets dat op de lachspieren werkt heeft bestaansrecht. Meteen is België het allermoeilijkste land voor cartoonisten: als het regime zelf de grap heeft gekaapt, welke karikatuur kan men dan nog verzinnen?

Van de tricolore vlag naar de regenboog
regenboogvlagMet Magritte’s niet-pijp als nationaal, ‘verbindend’ symbool, heeft de Belgische farce zich doorheen de 20ste eeuw blijvend heruitgevonden, dat is een enorme verdienste. De mythe van de multiculturele natie, uitgaande van een identitair amalgaam, is het verlengstuk van de neutrale status die België werd toebedeeld en die asielzoeker Karl Marx al wist te benutten. Een land zonder ziel heeft ook geen grenzen, die twee kenmerken lopen perfect evenwijdig.

'Diversiteit' is het nieuwste containerbegrip dat door de surrealistische pretboot aan boord werd genomen om alle tegenstellingen te neutraliseren.

De migratie- en asielpolitiek vanaf 1960 reflecteert opnieuw het surrealistische motto dat alles met alles te combineren valt en dat dit zelfs geluksgolven opwekt. Tegelijk was het strategisch middellange termijndoel demografisch: de import van niet-Europese migranten moest zorgen voor een blijvende ‘verdunning’ en neutralisatie van elke identitaire reflex zoals het Vlaams nationalisme. Met succes. Vandaag betekent deze politieke richting niets meer, zelfs de V-partijen hebben het nauwelijks nog over een post-Belgische realiteit, zijnde de Vlaamse republiek. Zoals gezegd: België is een schip dat steeds water maakt maar nooit zinkt. Integendeel vormen zich steeds nieuwe luchtbellen vanuit de kajuiten en het ruim van dit narrenschip.

Diversiteit is het nieuwste containerbegrip dat door de surrealistische pretboot aan boord werd genomen om alle tegenstellingen te neutraliseren. Wanneer de ambtswoning van de premier op homodag de Belgische vlag door de regenboogvlag vervangt, dan is dat veel méér dan een symbolische geste pro verdraagzaamheid. Het is een nieuwe vlucht vooruit van een staat zonder innerlijke cohesie, op zoek naar een esthetiek van de ontgrensde melting pot.

Men zou zelfs kunnen zeggen dat de Belgische omwenteling van 1830 daarmee zijn ultieme draai ingaat, en de gevleugelde uitspraak van Jules Destrée in 1912 ‘Il n’y a pas des Belges’ zijn volle reikwijdte krijgt: er zijn geen Belgen, maar ook geen Walen of Vlamingen, geen rassen of etnieën, geen taalgemeenschappen, geen religiën, geen culturele tegenstellingen. Er is alleen nog de genderspecificiteit van elke inwoner, en al deze signaturen samen vormen de superdiverse LGBTQ+ gemeenschap. Het plasorgaan van Manneke Pis is toe aan een grootse update.

Het grote tableau van Magritte, ditmaal met het onderschrift ‘ceci n’est pas un pays’, kan nu helemaal oplossen in de post-nationale regenboogvlag. Geniale ontknoping van de farce. De absurde spreidstand van de progressieven die tegelijk deze regenboogvlag koesteren én de homofobe islam opvrijen, zou men evenzeer een komisch fenomeen kunnen noemen, eigen aan de parodiestaat. Met dien verstande dat de vlag én het tableau op elk moment aan flarden kunnen geschoten worden. Vanaf dan is het gedaan met lachen en treden we een andere realiteit in. De echte, niet de sur-realiteit.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door WYSIWYG

VWALA. HÈT BEWIJS waar alles bij de Pandareus en zijn Belgisch-nationalistische clan om gaat.
Het cordon owv racisme is een drogreden. Zijn grote Belgisch-nationalistische vriend Het Oosten uitte zich hier al veel racistischer dan 99% van de VB'ers ooit zou durven doen.

Amen.

[Lukkas]

Oorspronkelijk geplaatst door WYSIWYG

VWALA. HÈT BEWIJS waar alles bij de Pandareus en zijn Belgisch-nationalistische clan om gaat.
Het cordon owv racisme is een drogreden. Zijn grote Belgisch-nationalistische vriend Het Oosten uitte zich hier al veel racistischer dan 99% van de VB'ers ooit zou durven doen.

Zo is het. Door het VB destijds in een cordon op te sluiten, waren de anderen verzekerd van de macht. Daarna kwam de NVA opzetten en wees maar zeker dat men met hen graag hetzelfde had gedaan. Uiteindelijk heeft men dat niet aangedurft. Het vermeende racisme van het VB was slechts een stok om te slaan. Het straffe van al is dat een serieus deel van de kiezers van groen en rood de echte racisten zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Het zal je verbazen hoe weinig vendelierspraat die verkocht aan de journalist, dat was één groot verhaal over conservatisme als waarde in de maatschappij, Burke, Dalrymple. Nooit een woord over militant gedoe rond secessie, dat leek hem zelfs niet te interesseren.

Met andere woorden, volgens jou is de N-VA dus geen Vlaams nationalistische partij, gewoon een conservatieve partij, maar die op een monumentale manier aan kiezersbedrog doet, door er een op TV te spelen. Een beetje zoals de O-VLD in de grond een communisten partij is, die een liberale partij op TV speelt of zo.

Maar waarom wil je dan absoluut volhouden dat het VB een racistische partij is ? Waarom is dat nu de enige partij waar je gaat graven naar eventuele roots, en dan nog die roots gaat vernauwen naar linken met Joden vergassers van 80 jaar geleden, om die partij als een puur racistisch nazi nest te beschouwen, en zie je een bewijs in het uiterst realistische en zwakke afkooksel van het 70-puntenplan van 30 jaar geleden als zijnde het ultieme bewijs dat het wel degelijk de echte onvervalste nazi's van 80 jaar geleden zijn, maar is er voor U geen enkel probleem om te beschouwen dat een partij met Vlaams nationalistische roots die dat als eerste punt in haar programma heeft, totaal GEEN Vlaams nationalistische partij is, maar een conservatieve, ook al heeft de Grote Leider nooit of te nimmer openlijk afstand genomen van elke link met het Vlaams Nationalisme ?
Net zoals mensen in de O-VLD nooit openlijk afstand zouden genomen hebben van de Burgermanifesten, maar toch grotendeels een socialistische partij zijn geworden ?

Waarom kan jij zonder verpinken aanvaarden dat ongeveer alle partijen TOTAAL GEBROKEN ZOUDEN HEBBEN MET HUN HISTORISCHE VERLEDEN ook al voeren ze die nog hoog in hun statuten, maar is het voor het VB voor jou ondenkbaar dat ze zouden gebroken hebben met een verleden van 80 jaar geleden dat ze niet eens in hun statuten staan hebben ?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Dat vergt tijd, een oceaanstomer van koers doen veranderen vraagt tijd.

Voor een politieke partij is dat toch waanzin: dan sticht je er een nieuwe, he.

Stel dat men bij de O-VLD verliefd wordt op Das Kapital. Gaan we dan "de oceaanstomer van richting veranderen", of gaan de mensen die dat willen doen, dan een nieuwe partij stichten ? Dat laatste lijkt me toch evidenter, nee ?

Een partij is tenslotte niks anders dan een geheel van ideeen, waarrond politici zich verschansen om samen naar de kiezer mee te gaan. Als je andere ideeen hebt, dan heb je gewoon een nieuwe partij.

Of is een partij gewoon een reclame affiche, een merknaam, en betekent dat verder niks, kunnen dat de ene dag communisten zijn, de volgende dag nationalisten, dan weer eens nazi's en uiteindelijk liberalen om de dag daarop conservatieven te zijn ?

Wat is dan het concept van een stem uitbrengen op zo een kameleon ?