Baby met 41,5 C koorts en een arts die nul taalbeheersing heeft

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Maar ook de gevallen �* la (in slecht NL): "dokter moet naar mijn ruk kijken, doet al drie weken zeer, heel lastik". (...) Als patiënt geholpen wordt is het relevant om te weten welk werk hij doet (en of dit samenhangt met het probleem). Steevast wordt er dan geantwoord "werke? ikke ni werke meneer. Ikke ganse dag thuis blijve en veel wandele." (Daarmee ook aangevend dat ze eigenlijk de ganse dag tijd hadden om naar de huisarts te gaan...).
Je begrijpt, ik hoor veel verhalen die de zorgverstrekkenden frustreren en die ook frustrerend zijn om te horen. :-/
Zo'n mensen terug naar huis sturen kan je niet, want dan heb je ruzie met de hele buurt en mag je hopen dat je niet bedreigd wordt en/of je ziekenhuis niet wordt afgebroken. :-/

Tja ...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Wat mij stoorde is dat moeder de vrouw letterlijk zei : "de temperatuur steeg nog, het ging slechter met mijn kindje dus ik besloot ... "te gaan klagen aan de balie".
Dat zou nu ook niet zijn wat ik gedaan zou hebben op dat moment.

En dit hangt af van het ziekenhuis eh. Op de spoed hier zit er tussen de wachtzaal en de spoed alleen een balie. Je moet je daar aanmelden, en als je de aandacht wil vestigen op je probleem kan je alleen op die balie terecht, tenzij je een stormram gaat halen en de deur inbeukt.

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Iemand die je kent zei nochtans in dit topic: "Als je symptomen opmerkt bij een baby, ga je dus best naar je huisarts i.p.v. plots 's nachts (geloof ik dat het was?) naar een spoed te hollen omdat de koorts zo sterk gestegen is dat je je zorgen maakt."

Ja.

Ik vrees dat je wil zeggen dat dat in tegenspraak is met mijn vorige post. Dat is het helaas niet. Herlezen kan misschien soelaas bieden. Of moet ik aan zinsontleding voor je gaan doen?

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M

Ik weet niet over welke megalopolis jij het hebt, maar noch ik noch mijn vriendin hebben ooit langer dan een kwartier moeten wachten op spoed. In het centrum van Antwerpen en nooit met echt levensbedreigende zaken (genre breuken, snijwonden, allergische reactie). Ik ben wel ooit in Antwerpen op een zondag door een Afrikaanse arts die nauwelijks Nederlands sprak eens weggestuurd, omdat hij oordeelde dat de ontsteking aan mijn oor niet zo erg was. Ik ging een dag later bij een andere arts langs, die me zware antibiotica voorschreef en zei dat als het niet binnen de twee dagen beterde, ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis voor een intraveneuze antibioticakuur.

Ik zou hier toch ook nog graag een antwoord op zien.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Ja.

Ik vrees dat je wil zeggen dat dat in tegenspraak is met mijn vorige post. Dat is het helaas niet. Herlezen kan misschien soelaas bieden. Of moet ik aan zinsontleding voor je gaan doen?

Ja, graag.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Dan is er nog geen reden om die mensen 4u te laten zitten voor er eens iemand komt die geen NL of FR kan. Integendeel: dan stuur je die beter zo snel mogelijk terug naar hun eigen huisarts.

klopt.... de gebrekkige communicatie ( ook van de balie ) laat de wensen over.

Maar wat me stoort is dat er téveel gefixeerd wordt op de taalonkunde van de arts.
Dat is inderdaad zeer te betreuren en gaat niet echt helpen dat menske met een gerust hart naar huis te sturen ... maar doet in principe niets af aan de beoordeling, waar je het achteraf toch maar mee moet doen

Ik heb huisartsen trouwens al méérmaals horen doorverwijzen naar spoed als het 'erger' wordt. Zeker als het al laat is, en precies niet zo heel erg veel zin hebben om hun werk te doen.

Weet ik... gebeurt ook

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

En dit hangt af van het ziekenhuis eh. Op de spoed hier zit er tussen de wachtzaal en de spoed alleen een balie. Je moet je daar aanmelden, en als je de aandacht wil vestigen op je probleem kan je alleen op die balie terecht, tenzij je een stormram gaat halen en de deur inbeukt.

Hoe? Is er daar een gesloten deur tussen de spoed en de balie?
Zeer slechte ervaringen gehad op die spoed ofzo?

Sowieso doen enkel medisch geschoolden de triage, tenzij ze daar verpleegkundigen achter de balie zetten maar gezien die er tekort zijn ...

[Nynorsk]

Het is hier precies of spoeddiensten maken geen fouten.
Ik zat eens met m'n pa in spoed nadat hij een waterput was gesukkeld. Komt er een man binnen die zonet drie vingers had afgezaagd, ze hingen er nog een klein beetje aan. Die mens mocht gezellig plaatsnemen in de wachtzaal, er is zelfs iemand weggelopen uit de wachtzaal omdat die al dat bloed nie aankon.
De verpleegster kwam de volgende uit de wachtzaal halen... en dat was mijn pa. We hebben dan toch maar onze plaats afgestaan voor de man zonder vingers. 'k weet niet hoor, blijkbaar is ook dat dan niet ernstig ofzo?

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ja, graag.

Zucht...

Zet je schrap:

Mijn advies aan mensen:

Als je symptomen hebt van een ziekte, wacht dan niet tot je bijna dood bent zodat je je genoodzaakt ziet om naar de spoed te gaan. Maar ga langs de huisarts, die bestaan namelijk ook.

Om didactische redenen, zal ik het toepassen op een voorbeeld:

1, Kind heeft een lelijke wonde. -> pleister
2, Wonde geneest niet -> ...
3, Wonde begint er minder fraai uit te zien ->
4, wonde begint te etteren ->
5, weefsel errond wordt rood, gezwollen en pijnlijk ->
6, bloedvergiftigingssymptomen

Mijn advies is: wacht niet tot stap 6 zodat dringende hulp zoeken je enige uitweg is, maar loop eens even langs de huisarts bij stap 4, 5 of zelfs nog vroeger. Zo duur is het niet en zeker een kind is kwetsbaar.

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het is hier precies of spoeddiensten maken geen fouten.
Ik zat eens met m'n pa in spoed nadat hij een waterput was gesukkeld. Komt er een man binnen die zonet drie vingers had afgezaagd, ze hingen er nog een klein beetje aan. Die mens mocht gezellig plaatsnemen in de wachtzaal, er is zelfs iemand weggelopen uit de wachtzaal omdat die al dat bloed nie aankon.
De verpleegster kwam de volgende uit de wachtzaal halen... en dat was mijn pa. We hebben dan toch maar onze plaats afgestaan voor de man zonder vingers. 'k weet niet hoor, blijkbaar is ook dat dan niet ernstig ofzo?

Ik denk niet dat er iemand op basis van die ene zin kan gaan oordelen wat de toestand van je vader was en in welke mate die dus ernstiger was dan die van de man. Of hoe jij of je vader zijn toestand hebben aangekondigd en/of jullie iemand gezien hebben om dat te objectiveren (triage), vs. die man.

Veel hangt af van welke dokter beschikbaar is hé.

Als uw vader een pneumoloog nodig had, ik zeg maar iets,... ik denk niet dat de man met de geamputeerde vingers daar zo geholpen mee was.

Waar mensen werken, worden fouten gemaakt. Vooral als de werkdruk hoog ligt. Die fouten kunnen wel eens heel kwalijk aflopen. In ziekenhuizen des te meer ... Niets nieuws onder de zon.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Je zal dan toch maar bij die andere procent zitten, het gevoel hebben dat er iets ernstigs aan de hand is, en geen gehoor vinden bij de huisarts van wacht.

Heel dat gedoe rond 'niet onnodig naar de spoed gaan' heeft trouwens ook een ongewenst effect, nl. dat mensen die niet onnodig naar de spoed willen gaan ook gewoon niet naar de spoed gaan. Ken zo ene die een hartaanval had gekregen, naar de huisarts van wacht belde in 't midden van de nacht (al een beetje verveeld, want je stoort die mens), een half uur zitten wachten heeft, om dan eigenlijk meteen naar de spoed te moeten crossen, want het was precies wél ernstig genoeg om naar spoed te gaan.
En na m'n laatste accidentje vond m'n huisarts het precies ook een beetje onnozel van me om niet meteen naar spoed te gaan, maar rustig te wachten tot de huisarts consultaties deed en daar een beetje in de wachtzaal te gaan zitten. Wanneer is iets ernstig en dringend? Moeten we dat tegenwoordig zelf weten ofzo?
Huisartsen lijken het ook niet steeds te beseffen - 'k heb eens iemand bijna in shock zien gaan, nadat de huisarts van wacht had beweerd dat het wel ging overgaan na een nachtje slapen . Sorry, maar ik bel dan echt niet eerst naar diezelfde huisarts van wacht om even te sméken om toch langs te komen.

leuk punt !
Deels dien je dat zelf uit te maken ( doe je immers ook bij het opbellen van een ambu ) maar eens op de spoed aangekomen kan je alleen maar je verhaal doen en beslist men aan de hand van dat en de ogenschijnlijke toestand als een eerste rangorde ( zo werken ze toch in Antwerpen ) ... vervolgens komt er een zeer vluchtig onderzoek... weer een rangorde

En men weet nooit 100 op 100 dat een geven toestand er eentje kan zijn ( of worden ) waarvoor ze je beter een daggetje zouden monitoren ...daarom dat het ook geen zin heeft om na de feiten te gaan stellen : hadden we maar ...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Hoe? Is er daar een gesloten deur tussen de spoed en de balie?
Zeer slechte ervaringen gehad op die spoed ofzo?

Sowieso doen enkel medisch geschoolden de triage, tenzij ze daar verpleegkundigen achter de balie zetten maar gezien die er tekort zijn ...

Als je op die spoed aankomt moet je op de bel duwen, dan komt er iemand kijken wat er scheelt. Er is daar zo'n glazen raampje waar soms iemand achter zit, soms niet. Je kan in ieder geval niet hop de spoed binnenlopen.
Na wachten in de wachtzaal buiten de spoed wordt je binnen in zo'n kotteke gezet, ook dan kan het nog even duren. Zeker als je zo onnozel bent om iets voor te krijgen op zaterdag of zondagnamiddag op mooie dagen, want dan moet per sé iedere vent aantonen dat hij bomen kan snoeien of gaten kan boren.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Blijkbaar denkt het ziekenhuis ZELF er toch wel anders over:


http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Gez...helemaal.dhtml

Ja 41.5 dus .... aanhoudende hé, geen piek... da's wat anders dan een hoge koorts zondermeer.
Mogen we hier nu uit besluiten dat het hele verhaal op z'n minst wat 'opgeklopt' is ?

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M

Ik weet niet over welke megalopolis jij het hebt, maar noch ik noch mijn vriendin hebben ooit langer dan een kwartier moeten wachten op spoed. In het centrum van Antwerpen en nooit met echt levensbedreigende zaken (genre breuken, snijwonden, allergische reactie). Ik ben wel ooit in Antwerpen op een zondag door een Afrikaanse arts die nauwelijks Nederlands sprak eens weggestuurd, omdat hij oordeelde dat de ontsteking aan mijn oor niet zo erg was. Ik ging een dag later bij een andere arts langs, die me zware antibiotica voorschreef en zei dat als het niet binnen de twee dagen beterde, ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis voor een intraveneuze antibioticakuur.

Wil je dat graag weten?

Gasthuisberg Leuven, Genk, Tongeren, Hasselt, ... zelfs een nog kleiner regionaal ziekenhuis.

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Als je op die spoed aankomt moet je op de bel duwen, dan komt er iemand kijken wat er scheelt. Er is daar zo'n glazen raampje waar soms iemand achter zit, soms niet. Je kan in ieder geval niet hop de spoed binnenlopen.
Na wachten in de wachtzaal buiten de spoed wordt je binnen in zo'n kotteke gezet, ook dan kan het nog even duren. Zeker als je zo onnozel bent om iets voor te krijgen op zaterdag of zondagnamiddag op mooie dagen, want dan moet per sé iedere vent aantonen dat hij bomen kan snoeien of gaten kan boren.

Euh?
Dat gaat niet zo bij èchte spoedgevallen mag ik hopen.

En die laatste zin: wtf?

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Zucht...

Zet je schrap:

Mijn advies aan mensen:

Als je symptomen hebt van een ziekte, wacht dan niet tot je bijna dood bent zodat je je genoodzaakt ziet om naar de spoed te gaan. Maar ga langs de huisarts, die bestaan namelijk ook.

Om didactische redenen, zal ik het toepassen op een voorbeeld:

1, Kind heeft een lelijke wonde. -> pleister
2, Wonde geneest niet -> ...
3, Wonde begint er minder fraai uit te zien ->
4, wonde begint te etteren ->
5, weefsel errond wordt rood, gezwollen en pijnlijk ->
6, bloedvergiftigingssymptomen

Mijn advies is: wacht niet tot stap 6 zodat dringende hulp zoeken je enige uitweg is, maar loop eens even langs de huisarts bij stap 4, 5 of zelfs nog vroeger. Zo duur is het niet en zeker een kind is kwetsbaar.

Met koorts werkt dat niet zo. Een kind kan drie dagen lang redelijk stabiel zijn en ineens hoge koorts beginnen maken. Soms heb je dat ook niet altijd door. Zeker 's nachts hebben ouders de neiging om te slapen, en het kind al eens even wakker toezicht alleen te laten. Als je dan wakker wordt omdat je baby huilt en merkt dat het plots zeer hoge koorts heeft, dan vind ik het niet raar dat je panikeert en naar de spoed gaat.

De keren dat ik in de spoed geraakt ben (zonder voorafgaand accident maar door ziekte) was ik ook eerst stabiel en had ik ook de huisarts één of meerdere keren op bezoek gehad. Eerste keer: keelontsteking, die plots zodanig kwam opzetten dat ik niet meer kon ademen en slikken. Tweede keer: 'behandelde' eileiderontsteking die eigenlijk een hoogdringende appendicitis bleek (ik heb toen zélf moeten zeggen: dit is geen eileiderontsteking maar een appendicitis en ik ga NU naar de spoed, tegen het advies van m'n huisarts in). Derde keer: van 39° naar 41° in een uur tijd, oorzaak nooit gevonden ondanks een triljoen tests.
"Je moet je eerst laten behandelen" is dan toch een beetje futiel hoor, mensen raken ook echt wel in de spoed ondanks behandeling.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Wat ik me trouwens afvraag: hebben baby's dan andere eiwitten ofzo die niét gaan denatureren bij 42°?

Bij mijn weten, niet... neen

Het gevaar van die 42 ( nét ietske hoger dacht ik ) is dus hetzelfde maar een hogere temperatuur ( vooral plots en fel, soms zonder enige aanleiding ) is tevens eigen aan baby's en peuters.
Dat maakt dat je kan besluiten dat in doorsnee situaties (dit was er eentje voor zover we dat kunnen opmaken) je voor baby's en peuters vooral moet registreren en zo nodig ingrijpen om die temperatuur ( als ze al te hoog wordt ) te doen dalen.

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Met koorts werkt dat niet zo. Een kind kan drie dagen lang redelijk stabiel zijn en ineens hoge koorts beginnen maken. Soms heb je dat ook niet altijd door. Zeker 's nachts hebben ouders de neiging om te slapen, en het kind al eens even wakker toezicht alleen te laten. Als je dan wakker wordt omdat je baby huilt en merkt dat het plots zeer hoge koorts heeft, dan vind ik het niet raar dat je panikeert en naar de spoed gaat.

De keren dat ik in de spoed geraakt ben (zonder voorafgaand accident maar door ziekte) was ik ook eerst stabiel en had ik ook de huisarts één of meerdere keren op bezoek gehad. Eerste keer: keelontsteking, die plots zodanig kwam opzetten dat ik niet meer kon ademen en slikken. Tweede keer: 'behandelde' eileiderontsteking die eigenlijk een hoogdringende appendicitis bleek (ik heb toen zélf moeten zeggen: dit is geen eileiderontsteking maar een appendicitis en ik ga NU naar de spoed, tegen het advies van m'n huisarts in). Derde keer: van 39° naar 41° in een uur tijd, oorzaak nooit gevonden ondanks een triljoen tests.
"Je moet je eerst laten behandelen" is dan toch een beetje futiel hoor, mensen raken ook echt wel in de spoed ondanks behandeling.

Dat is overigens niet alleen zo met koorts. Het oorincident dat ik eerder beschreef was ook zo: op een zondagochtend, niks aan de hand. Tegen de middag kreeg ik wat jeuk achter mijn oor. Tegen een uur of zeven had ik een abces ter grootte van een duivenei en 40 graden koorts. Dan ga ik naar spoed. Simpel.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Euh?
Dat gaat niet zo bij èchte spoedgevallen mag ik hopen.

En die laatste zin: wtf?

Nee, de ambu's worden opgewacht (er gaat een signaal af als de ambu de slagboom passeert).

En ge moet gewoon eens in de zomer in 't weekend in de wachtzaal van de spoed gaan zitten, dat zit daar vol met van die doe-het-zelf accidenten. Daar ooit eens een mens zien zitten wiens nagelpistool was gaan flippen en zijn hand had volgeschoten met nagels . Maar 'k mag daar nie mee lachen, die mens had echt veel zeer

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik blijf het vreemd vinden dat hier bijna niemand het gerechtvaardigd zou vinden dat je met een baby met 41,5° koorts naar de spoed zou gaan, terwijl het ziekenhuis in kwestie zelf zegt dat ze bij die temperatuur het kind opnemen.

Ik blijf het evenwel vreemd vinden dat :
1) Men er er bij blijft dat het hier om 41.5 ( blijvende) ging en dan naar de spoed ging
2) Dat men denkt dan beter af te zijn op een spoed dan er zelf wat aan proberen te doen... en bij vaststelling dat het niet lukt aan de alarmbel ( dat is dus ambu of spoed met dié mededeling ) trok