Tijd genoeg gehad om koffie te drinken.

[suqar_7loe]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

tja, niet elke vlaming heeft de kans om gratis op zomerverlof te gaan naar Marokko voor vijf weken nietwaar.

Off topic getrol.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Echt raar. Bij ons in de cultuur komt zoiets bijna niet voor. Om de week of paar weken komt de hele familie samen. Mensen die ver wonen, komen dan gewoon op bezoek tijdens de schoolvakanties. Om nog maar te zwijgen van de ortel maatschappij die grote zaken verricht.

Ik snap niet dat er eerst iemand moet gaan, vooraleer mensen beginnen te beseffen hoe belangrijk het onderhouden van de familieband wel niet is.

Tegenwoordig is dat echt zo gemakkelijk niet.
De kinderen moeten naar scouts, chiro, muziekschool, zwemmen, voetbal enzovoort. Vele ouders zijn gescheiden dus zijn de kinderen mogelijk net het weekend dat je met de rest van de familie naar je grootouders zou gaan bij hun vader (of omgekeerd).
Mensen gaan veel meer op reis, neemt ook tijd in beslag.
Velen organiseren iets met vrienden en als dat dan net een dag is waarop andere familieleden bij je ouders komen ...
Het gaat er niet om dat wij minder of meer bij onze familie komen, het gaat er om dat door ons drukke socio-culturele leven het haast onmogelijk is om allemaal net op dezelfde dag bij elkaar te komen.
Sinds mijn ouders op leeftijd zijn (nu dus enkel mijn vader na mijn moeders overlijden), ging ik 3 �* 4 keer per week naar hen thuis. Slechts af en toe trof ik daar mijn zuster, die nochtans ook een keer in de week kwam (zij woont wat verder weg), zij vangt haar kleinkinderen op en kan dus niet altijd komen wanneer ze wil. Maar het voordeel was dat er dan gemakkelijk 5 keer op de week één van hun kinderen bij onze ouders kwam.

[Cynara Cardunculus]

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Een heel mooie reactie op dit bericht over het overlijdensbericht, en de meest juiste vind ik:

"
Een koffietafel heeft zijn oorsprong in het feit dat sommige familieleden met de trein een hele dag onderweg waren om naar een begrafenis te komen en dat begrafenissen een familie samenbracht waarbij moest bijgepraat worden en de nieuwe leden werden voorgesteld.Het is een sociaal gebeuren. Dit neerhalen naar "geen gratis koffie"zegt meer over de asociale overledene dan over de koffietafel. "Geen koffietafel" is een karaktergebrek of een laatste ezelsstamp.Mooi is anders.
"


De koffietafel gaat om de overlevenden.

OK kan ik inkomen.
In de westhoek (Moeskroen en omgeving) geeft/gaf men zelfs een volledige warme maaltijd. Hoe meer gangen, hoe rijker de overledene was.

Dit is een mooi gebruik.

Alleen: om terug te gaan op de honderdjarige die (meest waarschijnlijk) geen of amper nazaten had is het dan ook niet nodig geweest om mensen die van heinde en verre naar... de begrafenis? kwamen, van eten te voorzien.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

tja, niet elke vlaming heeft de kans om gratis voor vijf weken op zomerverlof te gaan naar Marokko.

"bij ons in onze cultuur" kwam dat vierhonderd tot zelfs vijftig jaar geleden ook niet voor. De meesten bleven in of rond het dorp of streek hangen en gedurende de grote jaarlijkse feesten (die de moslims dus niet kennen) kwamen alle families bij elkaar: pasen / hemelvaart (communiefeesten) / oogstfeest (olvrouw hemelvaart) / allerheiligen / kerstmis
dan had men nog de kermissen die ook mee aan de acht cruciale zonnestanden verboden waren en waarbij de families ook samen grote feestmaaltijden genoten.

Het is alleen nu sinds men (m+v) constant moet opdraven, weekends nodig heeft om even te unwinden of anderzijds huiselijke klussen uit te voeren, een jaarlijks verlof ONTZETTEND hard nodig heeft om te kunnen uitrusten, dat die familiebezoeken zijn verwaterd. Ik hoor Marie van de Koster graag bezig over haar "extended" family, maar al die mensen hebben dan ook schoonfamilie die ook aandacht willen. Vroeger ging dat in één trok door: ik kon als kind heel de familie nieuwjaar gaan wensen op een halve dag: tweehonderd meter van elkaar woonden mijn grootouders, en de tantes en nonkels (zelfde dorp) bezochten ieder hun eigen ouders.
Nu is dat vijftig tot meer km rijden om van de enige familie naar de andere te geraken.

Het is niet meer te vergelijken: vroeger w�*s er ook niks anders dan familie om te bezoeken. (net zoals nu nog steeds in de islamitische zandbakken).

Vergeet de jaarlijkse kermis niet

[suqar_7loe]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Tegenwoordig is dat echt zo gemakkelijk niet.
De kinderen moeten naar scouts, chiro, muziekschool, zwemmen, voetbal enzovoort. Vele ouders zijn gescheiden dus zijn de kinderen mogelijk net het weekend dat je met de rest van de familie naar je grootouders zou gaan bij hun vader (of omgekeerd).
Mensen gaan veel meer op reis, neemt ook tijd in beslag.
Velen organiseren iets met vrienden en als dat dan net een dag is waarop andere familieleden bij je ouders komen ...
Het gaat er niet om dat wij minder of meer bij onze familie komen, het gaat er om dat door ons drukke socio-culturele leven het haast onmogelijk is om allemaal net op dezelfde dag bij elkaar te komen.
Sinds mijn ouders op leeftijd zijn (nu dus enkel mijn vader na mijn moeders overlijden), ging ik 3 �* 4 keer per week naar hen thuis. Slechts af en toe trof ik daar mijn zuster, die nochtans ook een keer in de week kwam (zij woont wat verder weg), zij vangt haar kleinkinderen op en kan dus niet altijd komen wanneer ze wil. Maar het voordeel was dat er dan gemakkelijk 5 keer op de week één van hun kinderen bij onze ouders kwam.

Iedereen heeft het druk, Marie. Bij ons vind je ook ouders die gescheiden zijn. Ouders die op zakenreis vertrekken constant. Kinderen gaan naar de ballet-, basket-, boks-, voetbal-, tekenles. Maar elke mens zou moeten beseffen dat het onderhouden van de familieband heel belangrijk is. Komen jullie dan nooit samen tijdens kerst of nieuwjaar? Organiseren jullie geen feestjes of familiebijeenkomsten? Trouwt er nooit iemand in jullie familie? Nu mag je zeggen wat je wilt maar het feit dat jullie niet samenkomen ligt ook aan jullie zelf.

Zou jij het niet leuk vinden mocht de familie nog eens samenkomen buiten zo'n koffietafel?

[Cynara Cardunculus]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Vergeet de jaarlijkse kermis niet

haha! ik zie dat ik weer een letterke kwijtgespeeld was. (mijn toetsenbord is niet meer OK, ofwel ben ik het zelf):

ik schreef dus (zonder het rode N-letterke)

dan had men nog de kermissen die ook mee aan de acht cruciale zonnestanden verboNden waren en waarbij de families ook samen grote feestmaaltijden genoten.

[Cynara Cardunculus]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Iedereen heeft het druk, Marie. Bij ons vind je ook ouders die gescheiden zijn. Ouders die op zakenreis vertrekken constant. Kinderen gaan naar de ballet-, basket-, boks-, voetbal-, tekenles. Maar elke mens zou moeten beseffen dat het onderhouden van de familieband heel belangrijk is. Komen jullie dan nooit samen tijdens kerst of nieuwjaar? Organiseren jullie geen feestjes of familiebijeenkomsten? Trouwt er nooit iemand in jullie familie? Nu mag je zeggen wat je wilt maar het feit dat jullie niet samenkomen ligt ook aan jullie zelf.

Zou jij het niet leuk vinden mocht de familie nog eens samenkomen buiten zo'n koffietafel?

Ik denk dat je Marie niet goed hebt begrepen. lees nog eens haar bijdragen misschien.

----------------------------------

Er wordt hier nog constant bijeengekomen op trouw- en andere feesten. Ik vraag me af of je je dat wel realizeert. Het gaat hier nu over iemand die honderd jaar werd en waarbij waarschijnlijk haar eventuele kinderen al lang voor haar overleden zijn. Misschien was deze mevrouw wel dement en konden haar achter-achter kleinkinderen zelfs niet meer met haar communiceren. Wie heeft haar advertentie gemaakt? niemand weet het. Misschien wel een vreemde "vrijwilligster" (bij de bejaardenverzorgsters ook wel: "vrijwillige erfgename " of "vrijwillige erfenisjaagster" genoemd) die zo weinig mogelijk kosten wou hebben?

Mijn vader heeft de mensen die hij wou hebben op zijn "koffietafel" zelf kunnen uitnodigen. Hij wist dan ook dat hij terminaal was. Dit is een zeer goede zaak. Alleen waren vele oude familieleden zeer beledigd omdat ze pas een overlijdens bericht mochten ontvangen nadat alles achter de rug was.
dus: maak er niet al teveel "bei uns" culturele lapsussen aan.
Precies of al die marokkanen hier vliegen wekelijks naar het zandland om daar een of andere nonkel of achtertante te begraven! Cut the bullshit hé meissie, daar lopen we niet meer in hoor.

Het "wij verzorgen onze oudjes zelf wel" is ook zo'n leukkie: die van ons worden wel een jaar of twintig ouder ....

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Iedereen heeft het druk, Marie. Bij ons vind je ook ouders die gescheiden zijn. Ouders die op zakenreis vertrekken constant. Kinderen gaan naar de ballet-, basket-, boks-, voetbal-, tekenles. Maar elke mens zou moeten beseffen dat het onderhouden van de familieband heel belangrijk is. Komen jullie dan nooit samen tijdens kerst of nieuwjaar? Organiseren jullie geen feestjes of familiebijeenkomsten? Trouwt er nooit iemand in jullie familie? Nu mag je zeggen wat je wilt maar het feit dat jullie niet samenkomen ligt ook aan jullie zelf.

Zou jij het niet leuk vinden mocht de familie nog eens samenkomen buiten zo'n koffietafel?

Moet ik hier nu echt alles met hand en tand uitleggen? Zo moeilijk is het toch niet. We begonnen hier met een koffietafel voor een oude dame. Da's al heel wat anders dan familiebijeenkomsten waarbij de oudste hoop en al 60 is.
Natuurlijk vieren wij (zoals ik hierboven al gezegd hebben in een antwoord aan Nynorsk) : verjaardagen, nieuwjaar, Kerstmis, moederdag, vaderdag, Pasen en zo voort. Maar onze familie viert dit met dichtbijzijnde familie: mijn zus, kinderen en kleinkinderen en bijbehorende partners, ik met mijn nageslacht en vroeger mijn ouders erbij.
Dat zal wel overal zo zijn zeker (hoop ik toch!)
Maar dan komt er een doodsbrief van tante Louiske, nonkel Jef, tante Yvonneke, nonkel Gust, enzovoort, enzovoort. Dan zitten we een graad verder in de verwantschap. Dat waren (schoon)broers en (schoon)zussen van mijn ouders. Die hebben zelf kinderen (één tante had er 10, een andere had er 5 enzovoort). Al die kinderen (in totaal dus de 28 kleinkinderen van mijn grootouders - dat heb ik hierboven al gezegd) zien elkaar dan nog eens op de begrafenis/crematie en hebben de kans om nadien bij te praten tijdens de koffietafel. 28 kinderen met partners, met hun kinderen met partners en met hun kinderen en ook al partners natuurlijk. Weet u wel hoeveel mensen dat zijn? Daar komen ook nog de overlevende nichten en kozijns van de overledene zelf bij, want die zijn er ook nog enkele in mijn familie.
Gaat u voor iedere verjaardag of kerstfeest heel die nannekesnest uitnodigen?
Bij mij kunnen die niet binnen hoor! En een zaal huren voor moederkesdag lijkt me sterk overdreven.
Komaan zeg, is dat nu zo moeilijk te begrijpen?
Natuurlijk maken we dan plannen tijdens die koffietafels om elkaar nog eens te zien. (Heb ik hiervoor ook al 50 keer gezegd ) Natuurlijk, want wij zijn voor een groot deel samen opgegroeid. Als de éne moeder ziek was, gingen de kinderen bij een andere moeder logeren, als ik het zo moet zeggen. Zo hebben mijn zus en ik een paar zomers bij onze tantes doorgebracht omdat mijn moeder miskramen had. Wij speelden en ravotten allemaal samen, want toen konden kinderen nog buiten spelen en zonder gevaar van het huis van tante X naar nonkel Y krossen ('t was wel diep in de Kempen, niet in Antwerpen stad dus). Wij beleefden avonturen samen en zetten samen onze eerste stappen in de grote wereld. Maar ja, dan ontmoette nichtje 1 een jongen en kozijntje 2 een meisje. De huwelijken komen, er komen kinderen. Er wordt verhuisd van hut naar haar.
En dan zouden wij nu ruim 40 jaar later nog samen verjaardagsfeestjes moeten vieren???

[suqar_7loe]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Moet ik hier nu echt alles met hand en tand uitleggen? Zo moeilijk is het toch niet.

Als het te veel gevraagd is. Neen je hoeft het niet meer uit te leggen. Na deze zin heb ik dan ook niet meer verder gelezen.

[Marie van de koster]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Als het te veel gevraagd is. Neen je hoeft het niet meer uit te leggen. Na deze zin heb ik dan ook niet meer verder gelezen.

U begrijpt duidelijk niet hoe families hier met elkaar omgaan en wilt het ook niet begrijpen, dus leest u gewoon mijn bijdragen niet.
Nochtans stond u direct te roepen : bij ons zus en bij ons zo. Uw post # 65 druipt van de "ons"-en en "jullie"-en.
Uw post # 55 :
"Bij ons in de cultuur ..."
Anderzijds doet u zich voortdurend voor als volledig geïntegreerde Marokkaanse in België. Ik heb nieuws voor u jongedame : u snapt niets maar dan ook niets van onze cultuur, ons volk, onze manier van leven.
En voor de multicullers beginnen te brullen dat ik zoiets niet mag zeggen tegen een braaf Marokkaans meisje : ik ben hier niet begonnen over "ons" en "jullie". In dit topic was de multicul mijlenver uit mijn gedachten.

[den dinges]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

er is niks op tegen dat ze geen koffietafel wou. Waarschijnlijk was er niemand meer om nog koffietafel te houden..... en wou de overledene dat nog even duidelijk maken.

ik houd het meest van een stille begraving in intieme kring, met de mensen waarmee er nog wel contact werd onderhouden. Familie, vrienden (de schaarse vrienden die nog overblijven op die leeftijd) en kennissen.

En dan gewoon een kaartje nadien aan de rest, zodat die zich niet verplicht hoeven te voelen om de begrafenisdienst bij te wonen.

Voor veel mensen is zo een koffietafel, met de bijhorende koffiekoeken, gewoonweg te DUUR.

[den dinges]

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Ze heeft 2x langer de kans gehad om te genieten van het leven.

En welke mensen worden 100 jaar: diegenen die altijd met volle teugen van het leven genoten. Het zijn sterke karakters die 100 worden. Mensen die angstig en verveeld naar het leven keken bezwijken aan de lichamelijke aandoeningen die ze oplopen door hun negatieve levenshouding.

Slechte mensen zijn altijd gelukkig, zegt men wel eens...
Kijk maar naar koningen/ koninginnen enzo, die worden dikwijls oud !

[den dinges]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Iedereen heeft het druk, Marie. Bij ons vind je ook ouders die gescheiden zijn. Ouders die op zakenreis vertrekken constant. Kinderen gaan naar de ballet-, basket-, boks-, voetbal-, tekenles. Maar elke mens zou moeten beseffen dat het onderhouden van de familieband heel belangrijk is. Komen jullie dan nooit samen tijdens kerst of nieuwjaar? Organiseren jullie geen feestjes of familiebijeenkomsten? Trouwt er nooit iemand in jullie familie? Nu mag je zeggen wat je wilt maar het feit dat jullie niet samenkomen ligt ook aan jullie zelf.

Zou jij het niet leuk vinden mocht de familie nog eens samenkomen buiten zo'n koffietafel?

Zeker en vast. Maar tegenwoordig zitten er dikwijls aangetrouwde allochtonen tussen, en dan is de lol er wel af voor mij...

[den dinges]

Oorspronkelijk geplaatst door suqar_7loe

Als het te veel gevraagd is. Neen je hoeft het niet meer uit te leggen. Na deze zin heb ik dan ook niet meer verder gelezen.

Kijk, het is heel simpel : hoe ouder je bent, hoe minder familie en vrienden er over schieten die nog in staat zijn te komen.
Wie er nog is, zijn voornamelijk je kinderen, en kleinkinderen, en hier maken de mensen meestal geen 20 joeng , dus dat is niet een heel groot aantal.
Als je 100 geworden bent, zijn je meeste vrienden al lang dood. Idem voor de kozijns en nichten van jouw generatie.
Mijn grootmoeder is 98 geworden, die zei zelf dat ze wou doodgaan, dat ze het beu was, want haar man, haar broers en zussen, haar nichten en kozijnen, haar vrienden waren bijna allemaal dood of gebrekkig, zelfs haar twee zonen waren reeds gestorven...
Daar was weinig volk aan de koffietafel, en meestal mensen die ik amper of geheel niet kende...

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

De meeste mensen genieten ervan om iedereen eens samen te zien, waarom daarmee wachten tot de persoon dood is?

Mekaar op een begrafenis zien is goedkoper.
Er moet ene minder zat gevoerd worden, en de factuur voor vreet en zuip is op kosten van 't sterfhuis.