Aangrijpende passage in het leven van Jezus

[Piero]

@Aton
Inderdaad, dat zijn interessante opmerkingen.

[Piero]

De ware gelovigen zullen zeggen, wat doet het er toe hoe Judas wist waar Jezus de nacht zou doorbrengen. Edoch, om dit netjes af te ronden kunnen we nog iets meer zeggen over de vraag waar Jezus sliep gedurende de drie of vier dagen voor het paasfeest.

Markus vertelt dat Jezus toen hij Jeruzalem naar Jeruzalem ging voor het paasfeest eerst naar Betanië ging en dat hij daar de eerste nacht doorbracht. Dit dorp lag ten zuiden van de olijfberg. 11: 11 Hij trok Jeruzalem binnen en ging naar de tempel. Toen Hij alles in ogenschouw genomen had, ging Hij, omdat het al laat was, samen met de twaalf naar Betanië. De dag voor het feest gebruikte hij de avondmaaltijd in het huis van Simon in Betanië. Na die maaltijd ging Judas naar de priesters om af te spreken dat hij Jezus zou verraden. (14:1-3, 10).

Mattheüs (21:17) (26:1,6) geeft dezelfde informatie.

Lukas daarentegen schrijft niet dat Jezus in Betanië de nacht doorbracht. Hij vertelt: (21:38) Des daags nu was Hij lerende in den tempel; maar des nachts ging Hij uit, en vernachtte op den berg, genaamd den Olijf berg.. En verder (22:29,40) : En uitgaande, vertrok Hij, gelijk Hij gewoon was, naar den Olijfberg; en Hem volgden ook Zijn discipelen. En als Hij aan die plaats gekomen was, zeide Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in verzoeking komt.. De benaming Gethsemane noemt Lukas niet.

Johannes vertelt ongeveer hetzelfde als Lukas en ook hij spreekt niet over Gethsemane.

Markus en Mattheüs spreken over Gethsemane als een plaats of hof en niet als een olijfgaard.

Conclusie: Markus en Mattheüs verklaren niet hoe Judas wist waar Jezus de laatste nacht doorbracht en ook niet dat hij al enkele nachten in een hof op de olijfberg had geslapen. Zij geven alleen een huis in Betanië als plaats van overnachting. Lukas en Johannes schrijven dat Jezus gewoon was de nacht door te brengen op de olijfberg, op een niet nader genoemde plek.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De ware gelovigen zullen zeggen, wat doet het er toe hoe Judas wist waar Jezus de nacht zou doorbrengen. Edoch, om dit netjes af te ronden kunnen we nog iets meer zeggen over de vraag waar Jezus sliep gedurende de drie of vier dagen voor het paasfeest.

Markus vertelt dat Jezus toen hij Jeruzalem naar Jeruzalem ging voor het paasfeest eerst naar Betanië ging en dat hij daar de eerste nacht doorbracht. Dit dorp lag ten zuiden van de olijfberg. 11: 11 Hij trok Jeruzalem binnen en ging naar de tempel. Toen Hij alles in ogenschouw genomen had, ging Hij, omdat het al laat was, samen met de twaalf naar Betanië. De dag voor het feest gebruikte hij de avondmaaltijd in het huis van Simon in Betanië. Na die maaltijd ging Judas naar de priesters om af te spreken dat hij Jezus zou verraden. (14:1-3, 10).

Mattheüs (21:17) (26:1,6) geeft dezelfde informatie.

Lukas daarentegen schrijft niet dat Jezus in Betanië de nacht doorbracht. Hij vertelt: (21:38) Des daags nu was Hij lerende in den tempel; maar des nachts ging Hij uit, en vernachtte op den berg, genaamd den Olijf berg.. En verder (22:29,40) : En uitgaande, vertrok Hij, gelijk Hij gewoon was, naar den Olijfberg; en Hem volgden ook Zijn discipelen. En als Hij aan die plaats gekomen was, zeide Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in verzoeking komt.. De benaming Gethsemane noemt Lukas niet.

Johannes vertelt ongeveer hetzelfde als Lukas en ook hij spreekt niet over Gethsemane.

Markus en Mattheüs spreken over Gethsemane als een plaats of hof en niet als een olijfgaard.

Conclusie: Markus en Mattheüs verklaren niet hoe Judas wist waar Jezus de laatste nacht doorbracht en ook niet dat hij al enkele nachten in een hof op de olijfberg had geslapen. Zij geven alleen een huis in Betanië als plaats van overnachting. Lukas en Johannes schrijven dat Jezus gewoon was de nacht door te brengen op de olijfberg, op een niet nader genoemde plek.

Getsemane (Grieks: ΓεΘσημανἰ, Gethsēmani) Van het Hebreeuwse: גת שמנים, Gat-Schmanim – letterlijk "oliepers", is een tuin of hof aan de voet van de Olijfberg die beroemd is omdat Jezus daar bad in de nacht voor Zijn kruisiging. Ten oosten van Jeruzalem ligt de Olijfberg; tussen de Olijfberg en de stad ligt het Kidrondal met daarin Getsemane.

Chateau Gat-Schmanim , mise en bouteille au domaine
Vraag: wie waren die Simon en Judas en wie woonde daar in Betanië ?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Chateau Gat-Schmanim , mise en bouteille au domaine
Vraag: wie waren die Simon en Judas en wie woonde daar in Betanië ?

Dat is al eens uitgezocht' hier http://www.christipedia.nl/Artikelen...on_de_melaatse

Simon de melaatse

Simon de melaatse is een man genoemd in het Nieuwe Testament. Hij heette 'Simon' bijgenaamd 'de melaatse'. In zijn huis werd Jezus door een vrouw gezalfd.

Door de bijnaam ‘de melaatse’ wordt hij onderscheiden van de discipelen Simon Petrus en Simon de Zeloot.

Waarschijnlijk was Simon vroeger door melaatsheid aangetast en daarvan door Jezus genezen. Hij woonde in Bethanië. In zijn woning werd de Heer Jezus kort vóór zijn sterven gezalfd door een vrouw. De naam van de vrouw wordt bij Mattheüs en Markus niet genoemd, maar volgens Joh. 12: 1-8 was zij Maria, de zuster van Lazarus. Lazarus was er ook en lag mee aan; en Martha, de zus van Maria en Lazarus, diende.

Mr 14:3 En toen Hij in Bethanie was in het huis van Simon de melaatse, kwam er, terwijl Hij aanlag, een vrouw met een albasten fles met balsem van echte, kostbare nardus; zij brak de albasten fles en goot die uit op zijn hoofd. (TELOS)

Joh 12:2 Zij maakten daar dan een maaltijd voor Hem klaar, en Martha diende; Lazarus nu was een van hen die met Hem aanlagen.
Joh 12:3 Maria dan nam een pond balsem van onvervalste, kostbare nardus, zalfde de voeten van Jezus en droogde zijn voeten met haar haren af; en het huis werd met de geur van de balsem vervuld.

De brontekst moet slecht leesbaar zijn geweest of in een taal die Markus niet goed beheerste, want hij schreef dat de balsem op het hoofd van Jezus werd gegoten terwijl Johannes schrijft dat zijn voeten er mee gezalfd werden. Hoe dan ook, van deze Simon is verder niets bekend. Johannes voegt nog Lazarus en Maria en Marta toe aan het gezelschap. Het was een feestmaal.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat is al eens uitgezocht' hier http://www.christipedia.nl/Artikelen...on_de_melaatse

Simon de melaatse

Simon de melaatse is een man genoemd in het Nieuwe Testament. Hij heette 'Simon' bijgenaamd 'de melaatse'. In zijn huis werd Jezus door een vrouw gezalfd.

Door de bijnaam ‘de melaatse’ wordt hij onderscheiden van de discipelen Simon Petrus en Simon de Zeloot.

Waarschijnlijk was Simon vroeger door melaatsheid aangetast en daarvan door Jezus genezen. Hij woonde in Bethanië. In zijn woning werd de Heer Jezus kort vóór zijn sterven gezalfd door een vrouw. De naam van de vrouw wordt bij Mattheüs en Markus niet genoemd, maar volgens Joh. 12: 1-8 was zij Maria, de zuster van Lazarus. Lazarus was er ook en lag mee aan; en Martha, de zus van Maria en Lazarus, diende.

Mr 14:3 En toen Hij in Bethanie was in het huis van Simon de melaatse, kwam er, terwijl Hij aanlag, een vrouw met een albasten fles met balsem van echte, kostbare nardus; zij brak de albasten fles en goot die uit op zijn hoofd. (TELOS)

Joh 12:2 Zij maakten daar dan een maaltijd voor Hem klaar, en Martha diende; Lazarus nu was een van hen die met Hem aanlagen.
Joh 12:3 Maria dan nam een pond balsem van onvervalste, kostbare nardus, zalfde de voeten van Jezus en droogde zijn voeten met haar haren af; en het huis werd met de geur van de balsem vervuld.

De brontekst moet slecht leesbaar zijn geweest of in een taal die Markus niet goed beheerste, want hij schreef dat de balsem op het hoofd van Jezus werd gegoten terwijl Johannes schrijft dat zijn voeten er mee gezalfd werden. Hoe dan ook, van deze Simon is verder niets bekend. Johannes voegt nog Lazarus en Maria en Marta toe aan het gezelschap. Het was een feestmaal.

Dit zou volgens Charles Vergeer een gecorrumpeerde passage zijn om reden dat melaatsen onrein waren en er nooit in het huis van Simon de melaats nooit een zalving hebben plaats gevonden. Deze zalving was uiteraard geen therapeutische handeling en betrof hier zonder twijfel een messiaanse zalving.

Bij Wiki maken ze er ook een potje van betreft de persoon Judas. Volgens deze lijst zou er maar één Judas als een van de 12 apostelen genoemd worden:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Apostel
En dan duiken er plots 2 Judassen op, Iskariot en Taddeüs' zoon.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Judas_Iskariot
Hier wordt Iskariot als familienaam beschouwd, wat totale nonsens is. Iskariot is een vervorming van ' de sicari '. http://www.britannica.com/EBchecked/...Judas-Iscariot
http://nl.wikipedia.org/wiki/Judas_Tadde%C3%BCs
En als Judas de broer was van Jakobus, was deze een broer van Jezus. Zeer onwaarschijnlijk dat deze zijn broers zou hebben verraden, waaronder Simon de zeloot.
http://en.wikipedia.org/wiki/Simon_the_Zealot
http://nl.wikipedia.org/wiki/Broers_en_zussen_van_Jezus

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Dit zou volgens Charles Vergeer een gecorrumpeerde passage zijn om reden dat melaatsen onrein waren en er nooit in het huis van Simon de melaats nooit een zalving hebben plaats gevonden. Deze zalving was uiteraard geen therapeutische handeling en betrof hier zonder twijfel een messiaanse zalving.

Dat is geen gekke gedachte van Vergeer. Dan ontstaat de volgende hypothese: De zalving van Jezus in Betanië heeft dan plaatsgevonden vóór de beroemde intocht in Jeruzalem en niet op de avond voor het paasfeest. Dus meteen nadat Jezus uit Jericho in Betanië arriveerde. Dat verklaart ook het genoemde feestmaal bij Simon waarvoor geen aanleiding bekend is. Johannes heeft de zalving van het hoofd proberen te wijzigen in een zalving van de voeten. Judas besloot Jezus te verraden omdat deze tot messias was gezalfd en niet omdat er kostbare Nardus werd verspild.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat is geen gekke gedachte van Vergeer. Dan ontstaat de volgende hypothese: De zalving van Jezus in Betanië heeft dan plaatsgevonden vóór de beroemde intocht in Jeruzalem en niet op de avond voor het paasfeest. Dus meteen nadat Jezus uit Jericho in Betanië arriveerde.

Juist! Als we de chronologie van het N.T. mogen geloven kwam hij 2 dagen voor het pesach feest ( donderdagavond voor de joden ) uit Jericho in Jeruzalem aan ( met een grote heerschare gevolgd ) en doet zij intrede als messias op de wijze van koning David. Dan hebben we de rel in de Tempel, gaat dan naar Betanië voor de zalving en vertrekt dan in het grootste geheim terug naar Jeruzalem om de laatste instructies te geven tijdens het laatste avondmaal ( wat niet het Pesach maal is, want dan was hij al gekruisigd.

Dat verklaart ook het genoemde feestmaal bij Simon waarvoor geen aanleiding bekend is. Johannes heeft de zalving van het hoofd proberen te wijzigen in een zalving van de voeten.

Na een kleine honderd jaar later kan men al schrijven naar believen.

Judas besloot Jezus te verraden omdat deze tot messias was gezalfd en niet omdat er kostbare Nardus werd verspild.

Judas heeft volgens bv. Vergeer zijn broer Jezus nooit verraden. Hij kan wel in een hinderlaag gevallen zijn bij de poging een stadspoort te ontsluiten. De rest is verbloemen van een feit wat nu net niet in het kraam van de auteur viel. Heel dat Judas-verhaal rammelt van alle kanten.

[Piero]

Na zijn arrestatie werd Jezus verhoord door de voormalige hogepriester Annas en vervolgens door Kajafes en de Hoge Raad. De evangelisten maken duidelijk dat de joodse leiders vastbesloten waren hem ter dood te veroordelen, zo nodig op grond van valse beschuldigingen maar ook dat dit aanvankelijk niet lukte. Geen enkel getuigenis tegen hem was steekhoudend. Tenslotte vroeg de hogepriester hem: 'Bent u de messias, de Zoon van de Gezegende?'" (Marcus 14:61). Jezus antwoordde bevestigend en : "Maar ik zeg tegen u allen: vanaf nu zult u de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Machtige en hem zien komen op de wolken van de hemel." (Matteüs 26:64) Deze merkwaardige uitspraak refereerde aan een droom van de oude profeet Daniël : "met de wolken des hemels kwam iemand gelijk een mensenzoon ... en hem werd heerschappij gegeven en eer en koninklijke macht, en alle volken, natiën en talen dienden hem. (Daniël 7:13-14) Hierop scheurde de hogepriester zijn kleren en riep dat Jezus God had gelasterd dat Hij de doodstraf verdiende.

Het proces dat de evangelisten beschrijven is merkwaardig, of beter, ongeloofwaardig. Want waarom kostte het zoveel moeite een goede beschuldiging tegen Jezus in te brengen als de bewering de messias te zijn een halsmisdrijf was? De rechtbank wist toch dat Jezus een dag tevoren op een ezel Jeruzalem was binnengereden en door het volk was verwelkomd als de messias? Waarom dan gewacht met de vraag of hij zich de messias noemde?

Maar erger is dat het helemaal geen godslastering was om te zeggen de messias te zijn. De joden geloofden stellig in de komst van een messias en Daniël had geprofeteerd dat de messias zou komen. Het kwam er slechts op aan dat de messias de macht zou grijpen. Wat bezielde het Sanhedrin om het als een halsmisdaad te beschouwen dat Jezus refereerde aan een profetie van Daniël?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Maar erger is dat het helemaal geen godslastering was om te zeggen de messias te zijn. De joden geloofden stellig in de komst van een messias en Daniël had geprofeteerd dat de messias zou komen.

Over deze kwestie zijn talloze kritische commentaren geschreven. De verdedigers van de tekst geloven dat Jezus zich met zijn antwoord aan God gelijk maakte. De critici bestrijden dit om een aantal redenen. Ten eerste: Kajafas had Jezus gevraagd of hij de beloofde messias was en niet of hij aan God gelijk was of dat hij Gods zoon was. Jezus was op dat moment dus niet beschuldigd van blasfemie en dan kan zijn antwoord ook niet zo worden opgevat, al was het maar omdat volgens de joodse wetten een verdachte niet veroordeeld kan worden op grond van zelfbeschuldiging. Vervolgens: Jezus noemde zich met zijn citaat van Daniël een mensenzoon en niet Gods zoon.

Na driemaal moeizaam te zijn verhoord (door Annas, door Kajafas en door het Sanhedrin, werd Jezus naar Pilatus gezonden. Daar werden, volgens de evangelisten, door de joden opnieuw onzinnige beschuldigingen tegen Jezus geuit, beschuldigingen die Pilatus totaal niet interesseerden. Tenslotte vroeg Pilatus: "ben jij de koning der joden?", dezelfde vraag die zogenaamd tot de veroordeling door het Sanhedrin had geleid. En als zodanig werd Jezus door Pilatus veroordeeld.

De verhalen in de evangeliën over Jezus' berechting door het Sanhedrin blijken ongeloofwaardig te zijn, want op de beschuldiging dat Jezus de messias was kon de joods Hoge Raad niemand veroordelen. Kajafas had geen beschuldigingen tegen Jezus die het rechtvaardigden hem voor Sanhedrin te laten verschijnen. Zo zat de joodse rechtspraak in elkaar. Jezus de rebel is dus nooit voor het Sanhedrin verschenen. Het enige wat Kajafas kon doen was Jezus aan Pilatus overdragen met de beschuldiging dat hij een rebel en onruststoker was, een zogenaamde koning der joden. Kajafas had daar reden toe, want hij was het hoofd van een elite die profiteerde van een goede relatie met de Romeinen en van het beheer over de tempel.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Geen enkel getuigenis tegen hem was steekhoudend. Tenslotte vroeg de hogepriester hem: 'Bent u de messias, de Zoon van de Gezegende?'" (Marcus 14:61). Jezus antwoordde bevestigend en : "Maar ik zeg tegen u allen: vanaf nu zult u de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Machtige en hem zien komen op de wolken van de hemel." (Matteüs 26:64) Deze merkwaardige uitspraak refereerde aan een droom van de oude profeet Daniël : "met de wolken des hemels kwam iemand gelijk een mensenzoon ... en hem werd heerschappij gegeven en eer en koninklijke macht, en alle volken, natiën en talen dienden hem. (Daniël 7:13-14)

Duidelijk dat de auteurs hun 'klassiekers ' kenden.

Hierop scheurde de hogepriester zijn kleren en riep dat Jezus God had gelasterd dat Hij de doodstraf verdiende.

Los van het feit dat deze raad nooit is bijeen gekomen na zonsondergang, is het scheuren van zijn kleed ook enkel maar een drama wat de auteur verzonnen heeft. Zo'n overkleed wat men droeg bij zulke officiële zittingen was niet zomaar stuk te trekken en waren zeer kostbaar. Hij moet er vast wel in zijn nachtkleed hebben gestaan om dit te kunnen scheuren. En nu rest de vraag nog; waar heeft Jezus godslasterlijke taal gesproken ?

Het proces dat de evangelisten beschrijven is merkwaardig, of beter, ongeloofwaardig. Want waarom kostte het zoveel moeite een goede beschuldiging tegen Jezus in te brengen als de bewering de messias te zijn een halsmisdrijf was? De rechtbank wist toch dat Jezus een dag tevoren op een ezel Jeruzalem was binnengereden en door het volk was verwelkomd als de messias? Waarom dan gewacht met de vraag of hij zich de messias noemde?

Dat bedoel ik ook. Volkomen mee eens.

Maar erger is dat het helemaal geen godslastering was om te zeggen de messias te zijn. De joden geloofden stellig in de komst van een messias en Daniël had geprofeteerd dat de messias zou komen. Het kwam er slechts op aan dat de messias de macht zou grijpen. Wat bezielde het Sanhedrin om het als een halsmisdaad te beschouwen dat Jezus refereerde aan een profetie van Daniël?

De joodse leiding ( het Sanhedrin ) was verantwoordelijk voor elke rel en kon deze claim hun eigen kop kosten. Hierbij kwam nog ook dat dit duizenden levens zou kosten en dat wist deze Raad ook als geen ander. Deze passage moeten we ook meer als een ' excuus-truus ' van de auteur zien.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Na zijn arrestatie werd Jezus verhoord door de voormalige hogepriester Annas en vervolgens door Kajafes en de Hoge Raad. De evangelisten maken duidelijk dat de joodse leiders vastbesloten waren hem ter dood te veroordelen, zo nodig op grond van valse beschuldigingen maar ook dat dit aanvankelijk niet lukte. Geen enkel getuigenis tegen hem was steekhoudend. Tenslotte vroeg de hogepriester hem: 'Bent u de messias, de Zoon van de Gezegende?'" (Marcus 14:61). Jezus antwoordde bevestigend en : "Maar ik zeg tegen u allen: vanaf nu zult u de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Machtige en hem zien komen op de wolken van de hemel." (Matteüs 26:64) Deze merkwaardige uitspraak refereerde aan een droom van de oude profeet Daniël : "met de wolken des hemels kwam iemand gelijk een mensenzoon ... en hem werd heerschappij gegeven en eer en koninklijke macht, en alle volken, natiën en talen dienden hem. (Daniël 7:13-14) Hierop scheurde de hogepriester zijn kleren en riep dat Jezus God had gelasterd dat Hij de doodstraf verdiende.

Het proces dat de evangelisten beschrijven is merkwaardig, of beter, ongeloofwaardig. Want waarom kostte het zoveel moeite een goede beschuldiging tegen Jezus in te brengen als de bewering de messias te zijn een halsmisdrijf was? De rechtbank wist toch dat Jezus een dag tevoren op een ezel Jeruzalem was binnengereden en door het volk was verwelkomd als de messias? Waarom dan gewacht met de vraag of hij zich de messias noemde?

Maar erger is dat het helemaal geen godslastering was om te zeggen de messias te zijn. De joden geloofden stellig in de komst van een messias en Daniël had geprofeteerd dat de messias zou komen. Het kwam er slechts op aan dat de messias de macht zou grijpen. Wat bezielde het Sanhedrin om het als een halsmisdaad te beschouwen dat Jezus refereerde aan een profetie van Daniël?

Het is maar te zien of Jezus bevestigt. Hij antwoordt de hogepriester: gij zegt het. Dat kan ook betekenen: Gij zegt dit (maar ik niet).

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Het is maar te zien of Jezus bevestigt. Hij antwoordt de hogepriester: gij zegt het. Dat kan ook betekenen: Gij zegt dit (maar ik niet).

Dat lijkt mij niet juist. Ten eerste zou het laf zijn om te ontkennen en Jezus ontkende niet. Ten tweede kan de uitspraak nmm ook vertaald worden als: "U zegt het" of "wat u zegt" en "zoals u zegt". Dat zijn frases die wij gebruiken om ergens mee in te stemmen.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat lijkt mij niet juist. Ten eerste zou het laf zijn om te ontkennen en Jezus ontkende niet. Ten tweede kan de uitspraak nmm ook vertaald worden als: "U zegt het" of "wat u zegt" en "zoals u zegt". Dat zijn frases die wij gebruiken om ergens mee in te stemmen.

Hoezo 'laf'? Jezus ontkent noch bevestigt in mijn interpretatie.

Jezus zegt trouwens iets dergelijks tegen Pilatus' wanneer deze vraagt of hij de konong der Joden is. Hij vraagt aan Pilatus: 'zegt u dat uit uzelve of hebben anderen u dit gezegd?'.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Het is maar te zien of Jezus bevestigt. Hij antwoordt de hogepriester: gij zegt het. Dat kan ook betekenen: Gij zegt dit (maar ik niet).

Ja dat kan ook. Hiervoor moet men dan weer de Griekse grondtekst erbij halen en zien in welke context dit staat. Anderzijds maakte Jezus daar anders geen geheim van wat zijn bedoelingen waren.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat lijkt mij niet juist. Ten eerste zou het laf zijn om te ontkennen en Jezus ontkende niet. Ten tweede kan de uitspraak nmm ook vertaald worden als: "U zegt het" of "wat u zegt" en "zoals u zegt". Dat zijn frases die wij gebruiken om ergens mee in te stemmen.

Dat lijkt me ook niet meer dan logisch.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Hoezo 'laf'? Jezus ontkent noch bevestigt in mijn interpretatie.

Jezus zegt trouwens iets dergelijks tegen Pilatus' wanneer deze vraagt of hij de konong der Joden is. Hij vraagt aan Pilatus: 'zegt u dat uit uzelve of hebben anderen u dit gezegd?'.

Haal mijn woorden niet uit de context. Ik schreef niet dat Jezus laf was maar dat dat ontkennen laf zou zijn. En verder moet u de regels van de joodse rechtsspraak als context in aanmerking nemen. Kajafas was de rechter en niet de aanklager of de getuige. Tijdens de zitting van het Sanhedrin kon Kajafas Jezus ondervragen op basis van een rechtsgeldige aanklacht en niet op grond van zijn persoonlijke vermoedens. Een aanklacht was niet geldig als ze niet door getuigen werd bevestigd. De vraag van de hogepriester was dus buiten de rechtsorde en daarom ook was het antwoord "u zegt het" feitelijk een terechtwijzing aan de hogepriester. Jezus hoefde op die vraag helemaal niet te antwoorden. Strikt genomen ontkent of bevestigt Jezus dus inderdaad niet.

In het geval van Pilatus speelt precies hetzelfde. Jezus vroeg in feite of er een aanklacht was en of er getuigen waren. Kennelijk waren die er niet en daarom kon Pilatus hem niet veroordelen.

In de rechtsgang zoals deze is beschreven door de evangelisten gebeuren er een flink aantal onregelmatigheden en daarnaast zijn er veel onduidelijkheden en hierop richt zich al een eeuw erg veel kritiek van deskundigen.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Haal mijn woorden niet uit de context. Ik schreef niet dat Jezus laf was maar dat dat ontkennen laf zou zijn. En verder moet u de regels van de joodse rechtsspraak als context in aanmerking nemen. Kajafas was de rechter en niet de aanklager of de getuige. Tijdens de zitting van het Sanhedrin kon Kajafas Jezus ondervragen op basis van een rechtsgeldige aanklacht en niet op grond van zijn persoonlijke vermoedens. Een aanklacht was niet geldig als ze niet door getuigen werd bevestigd. De vraag van de hogepriester was dus buiten de rechtsorde en daarom ook was het antwoord "u zegt het" feitelijk een terechtwijzing aan de hogepriester. Jezus hoefde op die vraag helemaal niet te antwoorden. Strikt genomen ontkent of bevestigt Jezus dus inderdaad niet.

In het geval van Pilatus speelt precies hetzelfde. Jezus vroeg in feite of er een aanklacht was en of er getuigen waren. Kennelijk waren die er niet en daarom kon Pilatus hem niet veroordelen.

In de rechtsgang zoals deze is beschreven door de evangelisten gebeuren er een flink aantal onregelmatigheden en daarnaast zijn er veel onduidelijkheden en hierop richt zich al een eeuw erg veel kritiek van deskundigen.

Zeg maar gerust dat de rechtsgang ons opgedist door de evangelisten van geen kanten klopt.

[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Haal mijn woorden niet uit de context. Ik schreef niet dat Jezus laf was maar dat dat ontkennen laf zou zijn. En verder moet u de regels van de joodse rechtsspraak als context in aanmerking nemen. Kajafas was de rechter en niet de aanklager of de getuige. Tijdens de zitting van het Sanhedrin kon Kajafas Jezus ondervragen op basis van een rechtsgeldige aanklacht en niet op grond van zijn persoonlijke vermoedens. Een aanklacht was niet geldig als ze niet door getuigen werd bevestigd. De vraag van de hogepriester was dus buiten de rechtsorde en daarom ook was het antwoord "u zegt het" feitelijk een terechtwijzing aan de hogepriester. Jezus hoefde op die vraag helemaal niet te antwoorden. Strikt genomen ontkent of bevestigt Jezus dus inderdaad niet.

Deze opmerking doet me denken aan m'n eerste boek van advocaat Weddig Fricke ' Standrechterlijk Gekruisigd ' ( 1987 ). Ook hij bekeek dit juridisch en vielen er toen voor mij al enkele lijken uit de kast.

In het geval van Pilatus speelt precies hetzelfde. Jezus vroeg in feite of er een aanklacht was en of er getuigen waren. Kennelijk waren die er niet en daarom kon Pilatus hem niet veroordelen.

Hoe dit ( kort ) proces is verlopen weten we eigenlijk niet, gezien er geen getuigen bij waren langs joodse zijde. Hier geven de auteurs van de evangelies wel enkele bemerkingen dat Pilatus enkel de persoon veroordeelde als ordeverstoorder door zich uit te geven als koning van de joden ( titulus op het kruis ) en niet wou oordelen over de religieuze uitlatingen ( zoon van de Vader : Bar Abbas ).

In de rechtsgang zoals deze is beschreven door de evangelisten gebeuren er een flink aantal onregelmatigheden en daarnaast zijn er veel onduidelijkheden en hierop richt zich al een eeuw erg veel kritiek van deskundigen.

Dat is duidelijk

[Piero]

De evangelisten hebben getracht om een Jezus die zich bij Johannes de Doper aansloot als vrijwillige nazarener, die een rabbi en wonderdoener was, die de gehele joodse religieuze elite aanklaagde, te verenigen met de beloofde messias, de zoon van David en de koning der joden. Die Jezus is dan op de leeftijd van dertig jaar een geestelijk mens geworden en heeft enkele jaren later tevergeefs getracht als ingebeelde zoon van David de geestelijke leiders van zijn tijd terzijde te schuiven. Die hebben dat niet geduld en hem valselijk beschuldigd van rebellie om hem door Pilatus te kunnen laten terechtstellen.
Dat is het beste wat ik er nu van kan maken.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Aton

Deze opmerking doet me denken aan m'n eerste boek van advocaat Weddig Fricke ' Standrechterlijk Gekruisigd ' ( 1987 ). Ook hij bekeek dit juridisch en vielen er toen voor mij al enkele lijken uit de kast.

Een zeer lezenswaardige vroege kritiek is van Chandler:
The Trial of Jesus from a Lawyer’s Standpoint, 1925
Deel 1 is het Hebreeuwse standpunt en deel 2 het Romeinse standpunt

http://www.classicapologetics.com/c/Chandler1.pdf

http://www.classicapologetics.com/c/Chandler2.pdf