0.0043%

[Skobelev]

Oorspronkelijk geplaatst door Gipsy

Ik had een zwak voor VDB.

Zijn groene worsten die we te vreten kregen waren anders niet zo lekker.

[alpina]

In context van dit topic is volgend opiniestuk van een arts zeker relevant: Artsen zijn ook burgers


Ik quote hier enkel het eerste deel maar de gehele opinie is absoluut het lezen waard! En voor de Dadee's van deze wereld: dit is een arts dus uit onverwachte hoek en de absolute waarheid.

Een pandemie kan je eng of ruim bekijken. In het eerste geval beschouw je het als een puur virologisch probleem en laat je de regie over aan virologen, biostatistici en intensivisten. In het tweede geval bekijk je het als een public health probleem en trek je huisartsen, pediaters, psychiaters maar ook talrijke niet-medische disciplines zoals psychologen of economen mee in bad.

Na 18 maanden is de tweede optie voor mij zonder discussie. Een pandemie is veel meer dan een louter medisch probleem, het is bij uitstek een maatschappelijke aangelegenheid, waarvoor de wetenschap oplossingen kan en moet aanreiken, maar waar de politiek en de burger uiteindelijk de beleidskoers bepalen op basis van maatschappijvisie en van het afwegen van waarden en risico's. Zo heeft de wetenschap ons fantastische vaccins gegeven, maar is het aan ons, burgers en maatschappij, om te beslissen of we deze willen verplichten of niet. Of zoals Vinay Prasad schrijft: "Science is a tool, not a prescription for policy on COVID-19".

Toen een collega-arts me er dus onlangs op wees dat ik als 'laboratoriumarts' niet wist hoe het er op de IC aan toe ging -- en mij dus best niet in discussie mengde -- dacht ik, here we go again. Ik heb ontzettend veel bewondering voor de intensivisten en verpleegkundigen in deze crisis, maar evengoed voor de kinderpsychiaters en huisartsen die ook de keerzijde van de medaille zien. Namelijk het mentale leed, vaak bij kinderen.

Deze crisis wordt al te vaak gereduceerd tot een pure crisis van de intensieve zorgen terwijl een pandemie net een maatschappij in al haar facetten raakt. "A pandemic is a total crisis. Beyond health concerns, managers need to deal with the economic and societal impact of that", schreef Michael Bang Petersen onlangs. En dus wil ik als arts, als voorzitter van een artsensyndicaat, maar ook als vader en burger meedenken en mee discussiëren over beleid en over oplossingen, met oog voor alle aspecten en maatschappelijke stakeholders. En met oog voor mijn vele eigen blinde vlekken.

[morte-vivante]

Oorspronkelijk geplaatst door alpina

In context van dit topic is volgend opiniestuk van een arts zeker relevant: Artsen zijn ook burgers


Ik quote hier enkel het eerste deel maar de gehele opinie is absoluut het lezen waard! En voor de Dadee's van deze wereld: dit is een arts dus uit onverwachte hoek en de absolute waarheid.

Aan te bevelen