Trouwen

[Blue Sky]

Oorspronkelijk geplaatst door Onzijdig

Ik ken een koppel 50+ met een zaak waar veel geld mee gemoeid is. Scheiden doen ze niet, ieder heeft zijn eigen slaapkamer. Onderling hebben ze geen sex meer, elk gaat z'n gang.
Voor de buitenwereld wordt wel nog de schijn hoog gehouden van het perfecte huwelijk.

Wel ja, die heb je ook nog. Zowat 6/10 huwelijken eindigen in een scheiding en van de overige 4/10 heb je dus ook een groep die louter samenblijft voor de materiële welstand, kinderen, ... of welke reden dan ook maar feitelijk eerder elk hun eigen leven leiden. Voor de buitenwereld lijkt het dan inderdaad het perfecte sprookje.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

Trouwen is houwen?

U wil er vanaf?

Strak plan is het volgende om dat gedaan te krijgen zonder slag of stoot.

De oplossing voor het 'probleem' is ...

's Avonds zegt u tegen uw vrouw: "Schat ik ga zuipen & biljarten!!!"

Met welke keu dat zegt u er natuurlijk niet bij. (het biljarten bedoel ik )

Van Rossem stelde ooit voor om het huwelijkscontract te laten lopen met termijnen zoals dat destijds nogal eens gebeurde met huurcontracten: 3, 6, 9.
Op het 3de, 6de en 9de jaar mocht men vanuit beide kanten het contract opzeggen zonder opgave van reden, maar daar tussenin niet.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Ik gok dat die stoerdoenerij is. Of het moet zo ergens een 'avontuurtje' in het verleden zijn. Maar zelfs dat zou ik niet durven beweren.

Ik lach met het idee dat gij denkt dat ik op uw vraag ga antwoorden.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Onzijdig

Ik ken een koppel 50+ met een zaak waar veel geld mee gemoeid is. Scheiden doen ze niet, ieder heeft zijn eigen slaapkamer. Onderling hebben ze geen sex meer, elk gaat z'n gang.
Voor de buitenwereld wordt wel nog de schijn hoog gehouden van het perfecte huwelijk.

Hoe bedoel je, de schijn hoog houden?

Dat is het perfecte huwelijk.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik lach met het idee dat gij denkt dat ik op uw vraag ga antwoorden.

Algemener dan: erken jij dat een oprecht engagement op dit vlak bijdraagt tot de waarde van 'een goede relatie' of zie jij geen bezwaar bij de redenering 'wat niet weet, niet deert' (wat enkel maar zo is als men dan zonder wroeging bij een vrouw zou terugkeren, haar in een waan laten terwijl men er zelf elke dag mee geconfronteerd wordt, met het wezen dat men bedriegt of bedrogen heeft maar voor wie men, op wellicht kinderen na, de belangrijkste persoon in het leven vormt)? Of is zelfs in het geval dat men daar geen 'last' bij ervaart, bij een dergelijk simulacrum van vertrouwen, net dat het bewijs dat er dan iets fundamenteels zou ontbreken, wat er bij een echt doorleefde relatie wel is? (Natuurlijk heb je overigens ook hier weer cynici die dan zeggen dat het 'sowieso een illusie is', dat 'het leven nu eenmaal complex is' etc. om aan zulk zelfonderzoek te ontkomen met een gemakkelijk, de zaak naar 'buiten' toe projecterend excuus).

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Algemener dan: erken jij dat een oprecht engagement op dit vlak bijdraagt tot de waarde van 'een goede relatie'

Uiteraard.

Ik heb echter (behalve uit oude Darwinistische overwegingen die nu geen rol meer spelen) de exclusiviteitseis van het seksuele vermaak nooit begrepen. Dat is toch zoals andere manieren om plezier te hebben, zoals een pint pakken en zo he. Dat heeft niks bijzonders. Toen het nog gekoppeld was met voortplanting, erfelijkheid en zo, kan men dat perfect begrijpen, dat men niet wil investeren in de bastaarden van anderen, maar het fun aspect is toch gewoon maar dat: een fun aspect.

Ik kan eventueel wel begrijpen dat seksueel plezier aanleiding kan geven tot interesse in een andere persoon, en dat ZOIETS uiteindelijk de goesting om uw getrouwde relatie nog voort te zetten gaat ondermijnen. Kortom, dat seks gewoon de manier was om iemand anders uiteindelijk ook op andere vlakken interessant beginnen te vinden, en uiteindelijk te overwegen om de daadwerkelijke inhoud van een huwelijk, namelijk het "blinde wederzijdse vertrouwen ten aanzien van organisatorische en materiële overwegingen" op losse schroeven beginnen te zetten.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Uiteraard.

Ik heb echter (behalve uit oude Darwinistische overwegingen die nu geen rol meer spelen) de exclusiviteitseis van het seksuele vermaak nooit begrepen. Dat is toch zoals andere manieren om plezier te hebben, zoals een pint pakken en zo he. Dat heeft niks bijzonders. Toen het nog gekoppeld was met voortplanting, erfelijkheid en zo, kan men dat perfect begrijpen, dat men niet wil investeren in de bastaarden van anderen, maar het fun aspect is toch gewoon maar dat: een fun aspect.

Jaloezie he, zowel tegenover de derde die 'meegeniet' (vergelijkbaar met anderen laten rijden in de auto waar je jezelf speciaal in wou voelen en dat wou tonen) en die misschien wel als 'beter in bed' wordt ervaren, als tegenover de vrouw die zomaar haar willetje volgt en deels 'een alternatief' verkiest ('bezitsdrang').

Los van die 'lagere' motieven kan men zich afvragen of seksualiteit zonder genegenheid niet 'leeg' is (aangezien de taal van de seksualiteit in principe net nabijheid uitdrukt, bij 'beschaafde' mensen toch, en a fortiori bij de meeste vrouwen, hoe vluchtig die genegenheid verder ook mag zijn - ik verdedig geen 'enkel seks in het huwelijk' of zo), en of je dan niet gauw ook polyamorie moet dulden (min of meer wat je zegt in je tweede paragraaf, al benadruk jij meer het 'praktische').

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Jaloezie he, zowel tegenover de derde die 'meegeniet' (vergelijkbaar met anderen laten rijden in de auto waar je jezelf speciaal in wou voelen en dat wou tonen) en die misschien wel als 'beter in bed' wordt ervaren, als tegenover de vrouw die zomaar haar willetje volgt en deels 'een alternatief' verkiest ('bezitsdrang').

Dat zijn eigenaardige concepten he. Ongeveer de omgekeerde concepten dan wat men zou beweren met "liefde" en dus "het meest aangename bestaan wensen voor die andere".

Los van die 'lagere' motieven kan men zich afvragen of seksualiteit zonder genegenheid niet 'leeg' is (aangezien de taal van de seksualiteit in principe net nabijheid uitdrukt, bij 'beschaafde' mensen toch, en a fortiori bij de meeste vrouwen, hoe vluchtig die genegenheid verder ook mag zijn - ik verdedig geen 'enkel seks in het huwelijk' of zo), en of je dan niet gauw ook polyamorie moet dulden (min of meer wat je zegt in je tweede paragraaf, al benadruk jij meer het 'praktische').

Ja, dat is inderdaad het enige element, dat is als seks gewoon maar de aanleiding is tot een intiemere relatie, die de huwelijksrelatie nadien op losse schroeven zet, omdat die andere dan uiteindelijk ook verkozen wordt als levenspartner en dergelijke meer en jij dus bij het groot vuil gezet wordt.

[Universalia]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Van Rossem stelde ooit voor om het huwelijkscontract te laten lopen met termijnen zoals dat destijds nogal eens gebeurde met huurcontracten: 3, 6, 9.
Op het 3de, 6de en 9de jaar mocht men vanuit beide kanten het contract opzeggen zonder opgave van reden, maar daar tussenin niet.

Misschien wel een 'goed' plan.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat zijn eigenaardige concepten he. Ongeveer de omgekeerde concepten dan wat men zou beweren met "liefde" en dus "het meest aangename bestaan wensen voor die andere".

Ja uiteraard, ik verdedig dat ook niet, maar het is duidelijk dat die 'concepten' veel voorkomen he.

[Blue Sky]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Van Rossem stelde ooit voor om het huwelijkscontract te laten lopen met termijnen zoals dat destijds nogal eens gebeurde met huurcontracten: 3, 6, 9.
Op het 3de, 6de en 9de jaar mocht men vanuit beide kanten het contract opzeggen zonder opgave van reden, maar daar tussenin niet.

Op zich een uitstekend, flexibel idee. Doch doorgaans wordt bij trouwen meteen de-facto ook het plaatje van huisje, tuintje, boompje, kindje mee opgenomen.

Kortom, mensen gaan nogal verre engagementen aan en steken zich niet zelden tot over hun oren in de schulden om toch maar aan het maatschappelijk en politiek correcte ideale plaatje te voldoen.

Niet zo evident om dan na x jaar de stekker eruit te trekken.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Op zich een uitstekend, flexibel idee. Doch doorgaans wordt bij trouwen meteen de-facto ook het plaatje van huisje, tuintje, boompje, kindje mee opgenomen.

Dat is dan ook omgekeerd zo: het is OMDAT men huisje kindje en zo gaat doen, dat men daar een formele afspraak over wil hebben he.

Zoals ik al zegde, een huwelijk is een administratieve formaliteit die ergens staat voor het DEKKEN van het ECHTE engagement dat men neemt als men kinderen maakt he. Een huwelijk kan ongedaan gemaakt worden door een scheiding, maar men mag de kinderen niet afmaken he.

Kortom, mensen gaan nogal verre engagementen aan en steken zich niet zelden tot over hun oren in de schulden om toch maar aan het maatschappelijk en politiek correcte ideale plaatje te voldoen.

Een kleine maken is een engagement voor een 20-tal jaar he. Aangezien je die niet mag afmaken als je van gedacht verandert.

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Dat het huwelijk een voorbij gestreefd instituut is en ik niet begrijp dat mensen überhaupt nog trouwen.

Als symbool.

Wat is net het probleem?

U kan over alles zo nihilistisch doen natuurlijk. Waarom vieren mensen hun verjaardag? Het enige dat er is gebeurd sinds de vorige verjaardag, is dat de aarde nog eens een keer rond de zon is gedraaid. Waarom vieren we kerst, waarom vieren we nieuwjaar,...?

[TheFourHorsemen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik heb nooit begrepen dat mensen "trouwen" een probleem vinden, maar wel samen kinderen maken. Een kind samen hebben is een veel grotere investering en engagement dan "trouwen" he, dat een administratieve formaliteit is, en ergens ook een vorm van elkaar een soort van engagement geven. Als getrouwd zijn een probleem is kunt ge scheiden. Maar een kleine afmaken om dat ongedaan te maken, dat is een stuk moeilijker.

Inderdaad.

Ik ben heel blij dat ik ben getrouwd. Ik vond het een mooi symbool voor het feit dat ik:
1) veel van mijn vrouw hou
2) de bedoeling heb met haar de rest van mijn leven te delen

Uiteraard weet ik dat punt 2 totaal niet zeker is. Maar waarom zou me dat in hemelsnaam moeten weerhouden te trouwen?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Inderdaad.

Ik ben heel blij dat ik ben getrouwd. Ik vond het een mooi symbool voor het feit dat ik:
1) veel van mijn vrouw hou
2) de bedoeling heb met haar de rest van mijn leven te delen

Uiteraard weet ik dat punt 2 totaal niet zeker is. Maar waarom zou me dat in hemelsnaam moeten weerhouden te trouwen?

Voila. En de ECHTE zware verbintenis is kinderen hebben he. Dat stukje papier is daar, zoals je zegt, maar een symbool bij.

[Blue Sky]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Als symbool.

Wat is net het probleem?

U kan over alles zo nihilistisch doen natuurlijk. Waarom vieren mensen hun verjaardag? Het enige dat er is gebeurd sinds de vorige verjaardag, is dat de aarde nog eens een keer rond de zon is gedraaid. Waarom vieren we kerst, waarom vieren we nieuwjaar,...?

Het gaat niet over nihilistisch doen, wel over realistisch doen, beloftes maken en zich daaraan houden en mensen die in een vlaag van blinde naïviteit in hun ongeluk lopen om wat later gepluimd te worden.

https://www.hln.be/showbizz/tesla-ce...rouw~af28cd12/

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Inderdaad.
Uiteraard weet ik dat punt 2 totaal niet zeker is. Maar waarom zou me dat in hemelsnaam moeten weerhouden te trouwen?

Kortom, u maakt dus belofte waarvan u niet weet of u ze kan waarmaken?
In mijn optiek maak je deze dan beter niet.

Ofwel maak je een belofte en hou je u daaraan, ofwel maak je er geen als je de uitkomst niet weet. Dat is de hypocrisie van het huwelijk dus.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Kortom, u maakt dus belofte waarvan u niet weet of u ze kan waarmaken?
In mijn optiek maak je deze dan beter niet.

Ofwel maak je een belofte en hou je u daaraan, ofwel maak je er geen als je de uitkomst niet weet. Dat is de hypocrisie van het huwelijk dus.

Dat is ook zo met het opstarten van een bedrijf, het aanwerven van een personeelslid, en ga zo maar door he. De bedoeling is dat het redelijk duurzaam is, maar niemand kent de toekomst. Een huwelijk is dan ook geen eeuwige verbintenis, niet meer dan een arbeidscontract van onbepaalde duur, en de procedure om daar een einde aan te stellen bestaat in beide gevallen. Echter in beide gevallen is het idee ervan dat het redelijk duurzaam is. Een huwelijk afsluiten voor 3 jaar is een beetje idioot als concept. Dat is als een bedrijf opstarten met het idee dat je binnen 3 jaar failliet zal gaan.

Maar wat ik merkwaardig vind, is dat je lijkt te fulmineren tegen een contractuele bevestiging van de bedoeling om iets duurzaams op te zetten, maar dat je niet fulmineert tegen het gegeven dat als je een kind maakt, je in elk geval een engagement hebt van een 20-tal jaren he.

Wat zou je denken van een engagement van 3 jaar "ouderschap" als je een kleine maakt, dat nadien gewoon ten einde loopt en je kan overwegen om dat nog eens te verlengen met 3 jaar, oftewel die kleine in de gracht te mogen gooien ?

[Universalia]

En dan dit:

Stel hij/zij is in zijn/haar jeugdige jaren enorm verliefd geraakt op iemand waar hij/zij voor meer dan 100% zijn verdere leven wil met delen.

En dan loopt die relatie om de één of andere reden toch fout af.

Hij/zij is door het dolle heen en maakt dan meestal de cruciale fout om snel iemand anders als liefje te nemen er zelfs met te huwen.

Toch blijft de vorige relatie in zijn/haar hoofd hangen wat volgens mijn bescheiden mening niet het beste uitgangspunt is voor de nieuwe relatie.

Foute boel?¿

[CUFI]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

En dan dit:

Stel hij/zij is in zijn/haar jeugdige jaren enorm verliefd geraakt op iemand waar hij/zij voor meer dan 100% zijn verdere leven wil met delen.

En dan loopt die relatie om de één of andere reden toch fout af.

Hij/zij is door het dolle heen en maakt dan meestal de cruciale fout om snel iemand anders als liefje te nemen er zelfs met te huwen.

Toch blijft de vorige relatie in zijn/haar hoofd hangen wat volgens mijn bescheiden mening niet het beste uitgangspunt is voor de nieuwe relatie.

Foute boel?¿

Troubles in paradise Universalia?
Volgens mij is het beter een pauze te nemen na een lange relatie. Maar het is niet zo abstract. Vaak zijn koppels al uit elkaar voor ze echt uit elkaar gaan. Alleen is het niet eerlijk tegenover je nieuwe liefde als uw hart elders zit.
Daarom is celibatair leven nog zo slecht niet. Mensen weten niet meer wat ze willen en vanaf gij hun te hard wilt, hebben ze bevestiging elders nodig om nieuwe dopamines als een vind ik leuk knop op te wekken.
The Jezebel spirit...

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is dan ook omgekeerd zo: het is OMDAT men huisje kindje en zo gaat doen, dat men daar een formele afspraak over wil hebben he.

Zoals ik al zegde, een huwelijk is een administratieve formaliteit die ergens staat voor het DEKKEN van het ECHTE engagement dat men neemt als men kinderen maakt he. Een huwelijk kan ongedaan gemaakt worden door een scheiding, maar men mag de kinderen niet afmaken he.



Een kleine maken is een engagement voor een 20-tal jaar he. Aangezien je die niet mag afmaken als je van gedacht verandert.

bij de leeuwen is het op dat vlak beter geregeld.