Abortus

[Nynorsk]

Abortus is toch een moeilijke kwestie hoor.

Gevoelsmatig ben ik tégen abortus. Het gaat om het doden van ongeboren leven, hoe je het ook draait of keert. Bewustzijn van het kind of niet, er lééft iets, en je maakt het dood.

Abortus is dus iets dat ten allen tijde moet vermeden worden.

Maar ga je naar de individuele gevallen kijken, de mensen die een abortus willen, dan kan ik daar in vele gevallen toch wel inkomen dat mensen tot abortus willen overgaan.

25-jarige vrouwen die zwanger worden maar er 'nog geen zin' in hebben en abortus plegen, daar gaat m'n maag nogal van gaan draaien. Ik heb ook nog geen zin in kinderen, ik probeer het vrijen dan ook een beetje veilig te houden, maar word ik toch zwanger (ik ben niet steeds zo ontzettend veilig bezig) dan is abortus géén optie.

Er zijn eigenlijk drie gevallen waarmee ik minder problemen heb, en dat zijn

1. tienerzwangerschappen
2. verkrachting
3. zware handicap bij het kind

Heel vaak kiezen mensen ook voor abortus omdat ze alleenstaand zijn, financiele problemen hebben, of zelf zware persoonlijke problemen hebben, maar dan denk ik altijd: 'er bestaat ook zoiets als adoptie'.

1. Tienerzwangerschappen
Heel veel van de jongeren die geconfronteerd worden met een tienerzwangerschap hebben géén ondersteunend en begrijpend thuismilieu die hen wil helpen met het hele gedoe. Veel van die kinderen worden thuis mishandeld of verwaarloosd, en durven thuis niet eens zeggen dat ze zwanger zijn, uit terechte schrik voor (fysieke) mishandeling. Nog leuker wordt het als de papa of de nonkel diegene is die dochterlief heeft zwanger gemaakt (en helaas komt dat nogal eens voor).
'Veilig vrijen' is ook niet absoluut. Die anticonceptiemiddelen falen af en toe al eens. Of er is onwetendheid omtrent die anticonceptiemiddelen. Heel wat jongeren weten bijvoorbeeld niet dat de pil mogelijks niet meer marcheert als je diarree hebt.
Ik heb zelf ooit eens met een gescheurde condoom gezeten, en dat creeert hoge paniek.

2. Verkrachting
Verkracht worden is sowieso al enorm ingrijpend. Als je dan nog zwanger blijkt ook... Voor veel vrouwen is die situatie ondraaglijk, en adoptie vormt ook vaak géén aanvaardbare oplossing voor deze mensen.

3. Zware handicap/ziekte
Gehandicapte en zieke kinderen hebben evenveel recht op leven dan een ander kind. Je pleegt niet zomaar abortus omdat je kind Down heeft. Kiezen voor zwangerschap, is kiezen voor de mogelijkheid dat het iets mankeert.
Maar er zijn grenzen natuurlijk. Een kind met een open ruggetje krijgen terwijl je thuis al twee gehandicapte kinderen hebt rondlopen, is slechts voor een uitzondering 'uit te houden'. Een kind op de wereld zetten waarvan je weet dat het enkel pijn kan hebben, die een enorme financiele kost zal zijn waardoor andere kinderen niét meer zullen krijgen waar ze recht op hebben, is geen goeie situatie. Een zwaar gehandicapt kind moeten opvoeden terwijl je zélf zwaar gehandicapt bent, is niet evident.

Reglementering
Ik vind niet dat er bijkomende reglementering moet zijn.
Wel moeten mensen die abortus willen plegen, zoveel mogelijk gestimuleerd worden in de richting van adoptie. Die adoptiewetgeving loopt vaak nogal eens mank, waardoor mensen geneigd zijn toch maar voor abortus te kiezen. Een kind moet makkelijker af te staan zijn voor adoptie dan nu het geval is.
Een wet �* la 'in het geval van verkrachting is het toegelaten' is idioot.
Verkrachting is ONTZETTEND MOEILIJK te bewijzen. Ook duurt het l�*ng voor zo'n proces gestreden is. Verkrachting binnen relaties is vaak onmogelijk te bewijzen.

[Moneta]

Nee ik bedoelde op die hersencellen (ironisch!)

en voor mij helemaal niet banaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ik werk wel toevallig samen met mensen die zeer veel met abortus hebben te maken,
weet u wel at een menselijk leed daar achter schuilt????? Van oorzaak van ongewenste zwangerschap tot verwerking ervan!
dus et zulke prentjes moet u niet afkomen, doe dit met mensen die net een abortus hebben ondergaan, en sta zelf in voor de gevolgen van zulke prentjes te laten zien.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Bah, wat een bijzonder ergerlijke en domme commentaar.

Ik ben pro abortus maar dan enkel als dit gebeurd in gezamelijk
akkoord van man en vrouw. Uitzonderingen daargelaten. (verkrachtingen ed.)

Als volgens de redenering van Andromeda e.a. de vrouw het ultieme
en eenzijdige recht heeft om te beslissen over abortus, dan is zwangerschap
een buitengewone vrouwelijke machtsfactor in een relatie.
In het geval waarin een vrouw dit aanwend is het dan ook logisch dat een man die hier slachtoffer van wordt, zijn "macht" gaat gebruiken om hier tegenin te gaan. Fysiek geweld dus, ter verdediging, en
ik kan daar ergens wel begrip voor opbrengen.

In een relatie beslis je SAMEN over de toekomst van een kind.
Als de vrouw het kind niet wil maar de man wel, heeft zij in mijn
opinie geen enkel recht om toch abortus te plegen.
Overtreedsters zouden dienen vervolgd te worden voor moord.

Dan krijg je van die erg leuke situaties waarin een vrouw alleen met haar ongewenst kind komt te zitten, omdat de partner er toch al lang vandoor is en niks van dat kind moet weten.

Van machtsmiddel gesproken! Meisje zit daar dan zwanger, jongen ook, hoewel ze al lang niet meer samen zijn, en jongen kan zeggen 'nee, hou jij dat kind maar, maar ik ga er niet voor zorgen hoor'.

[DearMrT]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Abortus is toch een moeilijke kwestie hoor.

Gevoelsmatig ben ik tégen abortus. Het gaat om het doden van ongeboren leven, hoe je het ook draait of keert. Bewustzijn van het kind of niet, er lééft iets, en je maakt het dood.

Abortus is dus iets dat ten allen tijde moet vermeden worden.

Maar ga je naar de individuele gevallen kijken, de mensen die een abortus willen, dan kan ik daar in vele gevallen toch wel inkomen dat mensen tot abortus willen overgaan.

25-jarige vrouwen die zwanger worden maar er 'nog geen zin' in hebben en abortus plegen, daar gaat m'n maag nogal van gaan draaien. Ik heb ook nog geen zin in kinderen, ik probeer het vrijen dan ook een beetje veilig te houden, maar word ik toch zwanger (ik ben niet steeds zo ontzettend veilig bezig) dan is abortus géén optie.

Er zijn eigenlijk drie gevallen waarmee ik minder problemen heb, en dat zijn

1. tienerzwangerschappen
2. verkrachting
3. zware handicap bij het kind

Heel vaak kiezen mensen ook voor abortus omdat ze alleenstaand zijn, financiele problemen hebben, of zelf zware persoonlijke problemen hebben, maar dan denk ik altijd: 'er bestaat ook zoiets als adoptie'.

1. Tienerzwangerschappen
Heel veel van de jongeren die geconfronteerd worden met een tienerzwangerschap hebben géén ondersteunend en begrijpend thuismilieu die hen wil helpen met het hele gedoe. Veel van die kinderen worden thuis mishandeld of verwaarloosd, en durven thuis niet eens zeggen dat ze zwanger zijn, uit terechte schrik voor (fysieke) mishandeling. Nog leuker wordt het als de papa of de nonkel diegene is die dochterlief heeft zwanger gemaakt (en helaas komt dat nogal eens voor).
'Veilig vrijen' is ook niet absoluut. Die anticonceptiemiddelen falen af en toe al eens. Of er is onwetendheid omtrent die anticonceptiemiddelen. Heel wat jongeren weten bijvoorbeeld niet dat de pil mogelijks niet meer marcheert als je diarree hebt.
Ik heb zelf ooit eens met een gescheurde condoom gezeten, en dat creeert hoge paniek.

2. Verkrachting
Verkracht worden is sowieso al enorm ingrijpend. Als je dan nog zwanger blijkt ook... Voor veel vrouwen is die situatie ondraaglijk, en adoptie vormt ook vaak géén aanvaardbare oplossing voor deze mensen.

3. Zware handicap/ziekte
Gehandicapte en zieke kinderen hebben evenveel recht op leven dan een ander kind. Je pleegt niet zomaar abortus omdat je kind Down heeft. Kiezen voor zwangerschap, is kiezen voor de mogelijkheid dat het iets mankeert.
Maar er zijn grenzen natuurlijk. Een kind met een open ruggetje krijgen terwijl je thuis al twee gehandicapte kinderen hebt rondlopen, is slechts voor een uitzondering 'uit te houden'. Een kind op de wereld zetten waarvan je weet dat het enkel pijn kan hebben, die een enorme financiele kost zal zijn waardoor andere kinderen niét meer zullen krijgen waar ze recht op hebben, is geen goeie situatie. Een zwaar gehandicapt kind moeten opvoeden terwijl je zélf zwaar gehandicapt bent, is niet evident.

Reglementering
Ik vind niet dat er bijkomende reglementering moet zijn.
Wel moeten mensen die abortus willen plegen, zoveel mogelijk gestimuleerd worden in de richting van adoptie. Die adoptiewetgeving loopt vaak nogal eens mank, waardoor mensen geneigd zijn toch maar voor abortus te kiezen. Een kind moet makkelijker af te staan zijn voor adoptie dan nu het geval is.
Een wet �* la 'in het geval van verkrachting is het toegelaten' is idioot.
Verkrachting is ONTZETTEND MOEILIJK te bewijzen. Ook duurt het l�*ng voor zo'n proces gestreden is. Verkrachting binnen relaties is vaak onmogelijk te bewijzen.

Dit is ook min of meer mijn standpunt.

[Andro]

Voor de geinteresseerden hier een eerlijke documentaire over abortus, gemaakt door een zwangere Britse journaliste die ooit zelf een abortus onderging: Video mijn foetus.

Afkomstig van de EO ja. Maar dit is geen vooringenomen docu. Integendeel, deze documentaire laat het vraagstuk van alle kanten zien en laat het oordeel over aan de kijker.

[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Dan krijg je van die erg leuke situaties waarin een vrouw alleen met haar ongewenst kind komt te zitten, omdat de partner er toch al lang vandoor is en niks van dat kind moet weten.

Van machtsmiddel gesproken! Meisje zit daar dan zwanger, jongen ook, hoewel ze al lang niet meer samen zijn, en jongen kan zeggen 'nee, hou jij dat kind maar, maar ik ga er niet voor zorgen hoor'.

Juist.
Daarom ook dat ik schreef
'In een relatie beslis je SAMEN over de toekomst van een kind.'
Als de man het afbolt gaat dat natuurlijk niet meer op.

Anderzijds als de man het kind wel wil en de vrouw verbreekt de
relatie, heeft zij dan het recht om abortus te plegen?
Ik dacht het niet.

[Turkje]

@ Nynorsk (en @ dearMrT omwille van diens comment bij Nynorsks post):

'Veilig vrijen' is ook niet absoluut. Die anticonceptiemiddelen falen af en toe al eens. Of er is onwetendheid omtrent die anticonceptiemiddelen. Heel wat jongeren weten bijvoorbeeld niet dat de pil mogelijks niet meer marcheert als je diarree hebt.
Ik heb zelf ooit eens met een gescheurde condoom gezeten, en dat creeert hoge paniek.

Waarom maakt u bij deze objectieve analyse onderscheid in leeftijd: ttz wanneer je <18 j bent zou abortus legaal zijn in zo'n geval, bij > 18 j word je aangeklaagd voor moord... Is dat niet inconsequent? Staat het de vrouw (en de man desgevallend, ik wil niet in die discussie belanden) niet "vrij" om te kiezen of ze een kind wil of niet? Onafhankelijk van haar leeftijd? En onafhankelijk van het feit of de contraceptie nu faalde of niet?

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Anderzijds als de man het kind wel wil en de vrouw verbreekt de
relatie, heeft zij dan het recht om abortus te plegen?
Ik dacht het niet.

Dus die vrouw moet van u bevallen van een kind, die ze heeft met een man waar ze niets meer te maken mee wil hebben? Klinkt nogal cru moet ik zeggen...

[jan hyoens]

Oorspronkelijk geplaatst door Moneta

Nee ik bedoelde op die hersencellen (ironisch!)

en voor mij helemaal niet banaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ik werk wel toevallig samen met mensen die zeer veel met abortus hebben te maken,
weet u wel at een menselijk leed daar achter schuilt????? Van oorzaak van ongewenste zwangerschap tot verwerking ervan!
dus et zulke prentjes moet u niet afkomen, doe dit met mensen die net een abortus hebben ondergaan, en sta zelf in voor de gevolgen van zulke prentjes te laten zien.

Dat is juist het schijnheilige van gans de zaak! Mensen die beseffen hoeveel leed en risico's er met abortus gepaard gaan maar zwijgen en hun ogen afwenden! Persoonlijk ken ik een maatschappelijke assistente die een tijd bij de socialistsiche mutualiteiten gewerkt heeft en daar ongewenst zwangere vrouwen moest aanraden om abortus te plegen en pas als de vrouw het zelf om vraagde ook de mogelijkheid om het kind af te staan mocht bespreken. Dit omdat abortus meer opbrengt dan adoptie! Ze moest ook de gevaren van abortus verzwijgen! Dat is de realiteit; voor de sossen en liberalen is abortus big business de rest is praatjes voor de vaak!

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Dan krijg je van die erg leuke situaties waarin een vrouw alleen met haar ongewenst kind komt te zitten, omdat de partner er toch al lang vandoor is en niks van dat kind moet weten.

Van machtsmiddel gesproken! Meisje zit daar dan zwanger, jongen ook, hoewel ze al lang niet meer samen zijn, en jongen kan zeggen 'nee, hou jij dat kind maar, maar ik ga er niet voor zorgen hoor'.

Dit is het ontbrekende punt 4. van je vorige betoog.

Wanneer een relatie afspringt nog voor er zelfs maar een vermoeden van zwangerschap bestaat of omdat de toekomstige vader het niet meer ziet zitten omwille van die zwangerschap vind ik dat de vrouw in eer en geweten het recht moet hebben om zelf te beslissen.

Je kan er als buitenstaander je bedenkingen bij hebben maar het is de vrouw die opgezadeld wordt met de verantwoordelijkheden die het opvoeden van een kind met zich meebrengt plus dat het haar mogelijkheden om een nieuwe relatie aan tegaaan drastisch inperkt zodat ze er gans alleen voorstaat uiteindelijk.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

@ Nynorsk (en @ dearMrT omwille van diens comment bij Nynorsks post):



Waarom maakt u bij deze objectieve analyse onderscheid in leeftijd: ttz wanneer je <18 j bent zou abortus legaal zijn in zo'n geval, bij > 18 j word je aangeklaagd voor moord... Is dat niet inconsequent? Staat het de vrouw (en de man desgevallend, ik wil niet in die discussie belanden) niet "vrij" om te kiezen of ze een kind wil of niet? Onafhankelijk van haar leeftijd? En onafhankelijk van het feit of de contraceptie nu faalde of niet?

Euhm... waar hanteerde ik een leeftijdsgrens?
Zo'n leeftijdsgrens zou net idioot zijn, maar kom.

En het staat de vrouw natuurlijk vrij om te kiezen of ze een kind wil of niet. Maar maak die keuze een beetje op voorhand.
Als ik hier nu rustig overal onbeschermde seks ga hebben, en ik raak zwanger, moet ik achteraf niét afkomen met 'goh, maar eigenlijk heb ikdaar toch zoveel zin niet in, laat ik het dooddoen'. Als je geen kinderen wil, neuk dan niet, of gebruik anticonceptie. Lijkt me nogal wiedes.

Tieners bezitten vaak trouwens nog niet de maturiteit om een kind alleen op te voeden. 25plussers bijvoorbeeld, bezitten die maturiteit niet altijd, maar wel vaker.
De gevolgen van tienerzwangerschappen voor moeder en kind kunnen dramatisch zijn en zijn van geheel andere aard dan gevolgen van zwangerschappen bij volwassenen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Dit is het ontbrekende punt 4. van je vorige betoog.

Wanneer een relatie afspringt nog voor er zelfs maar een vermoeden van zwangerschap bestaat of omdat de toekomstige vader het niet meer ziet zitten omwille van die zwangerschap vind ik dat de vrouw in eer en geweten het recht moet hebben om zelf te beslissen.

Je kan er als buitenstaander je bedenkingen bij hebben maar het is de vrouw die opgezadeld wordt met de verantwoordelijkheden die het opvoeden van een kind met zich meebrengt plus dat het haar mogelijkheden om een nieuwe relatie aan tegaaan drastisch inperkt zodat ze er gans alleen voorstaat uiteindelijk.

Adoptie neemt die beperkingen wel grotendeels weg, denk je niet?

En verder, om het cru te stellen: als ge seks hebt, weet je dat je zwanger zou kunnen worden. Voor jongeren lijkt dit soms nogal moeilijk in te zien (ik had er iig nogal problemen mee om in te zien hoe ingrijpend de gevolgen van seks kunnen zijn) maar als volwassene moet ge dat toch kunnen inschatten.

Als je dan toch seks hebt, neem er dan de verantwoordelijkheid bij om om te gaan met de mogelijke gevolgen ervan. Als je het kind niet wil, zit dan je negen maand uit en sta het af voor adoptie.

[Moneta]

Oorspronkelijk geplaatst door jan hyoens

Dat is juist het schijnheilige van gans de zaak! Mensen die beseffen hoeveel leed en risico's er met abortus gepaard gaan maar zwijgen en hun ogen afwenden! Persoonlijk ken ik een maatschappelijke assistente die een tijd bij de socialistsiche mutualiteiten gewerkt heeft en daar ongewenst zwangere vrouwen moest aanraden om abortus te plegen en pas als de vrouw het zelf om vraagde ook de mogelijkheid om het kind af te staan mocht bespreken. Dit omdat abortus meer opbrengt dan adoptie! Ze moest ook de gevaren van abortus verzwijgen! Dat is de realiteit; voor de sossen en liberalen is abortus big business de rest is praatjes voor de vaak!

Ben ik blij dat ik daar niet werk dan!
Bah, zoiets moeten zeggen van je werkgever
ik hoop dat dat de mevrouw die u kent zich niet in de nesten heeft gewerkt met het openbaar te maken, of het kan wel eens schending van beroepsgeheim zijn

Nu, voor mij blijft het voor tot op zes maanden!

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Euhm... waar hanteerde ik een leeftijdsgrens?
Zo'n leeftijdsgrens zou net idioot zijn, maar kom.

Omdat u het falen van contraceptie catalogeert onder de noemer "tienerzwangerschappen".

En het staat de vrouw natuurlijk vrij om te kiezen of ze een kind wil of niet. Maar maak die keuze een beetje op voorhand.
Als ik hier nu rustig overal onbeschermde seks ga hebben, en ik raak zwanger, moet ik achteraf niét afkomen met 'goh, maar eigenlijk heb ikdaar toch zoveel zin niet in, laat ik het dooddoen'. Als je geen kinderen wil, neuk dan niet, of gebruik anticonceptie. Lijkt me nogal wiedes.

De gequote paragraaf van uw hand ging over het falen van die anticonceptie, dacht ik toch...

Tieners bezitten vaak trouwens nog niet de maturiteit om een kind alleen op te voeden. 25plussers bijvoorbeeld, bezitten die maturiteit niet altijd, maar wel vaker.
De gevolgen van tienerzwangerschappen voor moeder en kind kunnen dramatisch zijn en zijn van geheel andere aard dan gevolgen van zwangerschappen bij volwassenen.

Dat lijkt me juist, maar een andere discussie.

PS: is er eigenlijk een verschil in woordgebruik tussen contraceptie en anticonceptie??? het is maar een bijvraag, maar mijn oog valt er juist op...

[DearMrT]

Bon, turkje, concreet...
Wat is uw standpunt?

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

de vikingen smeten zwakke baby's in de zee.
zo hielden die de kosten aan sociale zekerheid laag.

maar das bijna off-topic.

oppassen.

u bent zo'n type dat liever vreemde kindjes wil laten importeren omdat men te gierig is zelf een generatie te laten opgroeien?
dat geldzakargument ben ik kótsbeu, zeker in ethische discussies. Niet alleen beu, ik walg ervan omdat het decadentie en individualisme ten top is.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door DearMrT

Bon, turkje, concreet...
Wat is uw standpunt?

Eerlijk gezegd: ik weet het niet.

Maar als ik toch moet kiezen, dan ben ik voorstander, met als begrenzing dat de tijd waarin een abortus gepleegd kan worden beperkt wordt. Ik dacht dat -wetenschappelijk gezien- ongeveer 12 weken wel verantwoordbaar is. Daarna zou het vormeloze hoopje stamcellen immers zich gaandeweg gaan ontwikkelen tot mens.

Ik probeer in dit standpunt ook direct de consequentie door te trekken naar therapeutisch (= niet-reproductief) klonen, waar men ook moet vertrekken van een bevruchte eicel --> een hoopje stamcellen om een bepaald geneeskundig proces te kunnen uitvoeren. Ook hier is de tijd beperkt die men toelaat voor de groei van die stamcellen.

[Andro]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Eerlijk gezegd: ik weet het niet.

Maar als ik toch moet kiezen, dan ben ik voorstander, met als begrenzing dat de tijd waarin een abortus gepleegd kan worden beperkt wordt. Ik dacht dat -wetenschappelijk gezien- ongeveer 12 weken wel verantwoordbaar is. Daarna zou het vormeloze hoopje stamcellen immers zich gaandeweg gaan ontwikkelen tot mens.

Ben ik met je eens, een foetus van minder dan twaalf weken heeft geen bewustzijn. Het is geen 'mens', het is geen 'baby'. Verreweg de meeste abortussen gebeuren vóór die twaalfde week en van mij mogen ze daar de grens leggen, uitzonderingsgevallen daargelaten. Want ik ben bijvoorbeeld niet tegen euthanasie bij ongeboren of zeer jonge baby's voor wie er geen hoop meer is of die zeer zwaar lichamelijk en/of geestelijk gehandicapt zijn.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Ben ik met je eens, een foetus van minder dan twaalf weken heeft geen bewustzijn.

Ik denk ook dat men daarom semantisch het onderscheid maakt tussen "embryo" (< 12 weken) en "foetus" (> 12 weken). Maar ik kan me daarin vergissen.

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Want ik ben bijvoorbeeld niet tegen euthanasie bij ongeboren of zeer jonge baby's voor wie er geen hoop meer is of die zeer zwaar lichamelijk en/of geestelijk gehandicapt zijn.

da's best ja..

dat soort technieken zijn pure nazistijl.