Splitsing geen slechte zaak voor Vlaanderen en Wallonië

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

De onvolprezen jezuïeten hadden en hebben er een handje van weg om heel subtiel te theologeren, met veel mitsen en maren, en vooral heel hadnig in de taal.

Dat heet hier politiek taalgebruik.

1. Van dik hout zaagt men planken, dat had ik je al gezegd (ik ga dus bewust kort door de bocht), maar in Nederland valt het echt op dat er tot op de cent wordt nagerekend. Het zal wel een kwestie van perceptie zijn, zoals ik elders al opmerkte: jullie noemen dat kostenefficiënt, de rest van Europa ziet dat als een teken van Hollandse gierigheid.

Wow, eerst was het Vlaanderen en nu is het al de rest van Europa.

De verdeling van de restaurantrekening heeft niets met kostenefficiëntie te maken, het is gewoon een verschil in benadering. Zoals een exact ingesteld iemand liever de exacte maten van een object, ruimte of stuk grond wil weten en alles nauwkeurig opmeet ('meten is weten, gissen is missen'), terwijl anderen eerder zullen schatten of provisorisch opmeten met bijv. voetstappen.

Mensen die uit armoede op de centen moeten passen, dat is inderdaad een klasse apart. Ik heb echter nooit gezegd dat het een bewuste houding is van 'de' Nederlander om gierig (of welk woord je daar ook aan wil geven) te zijn (dat soort types vind je overal), wel dat het in het denken en doen ingebakken zit om de kosten te zoveel en waar mogelijk drukken, en die houding in zekere zin ook te cultiveren. Dat Nederland heel lang het laagste verbruik in bronwater heeft gehad, en dergelijke bedrijven nauwelijks voet aan de grond kregen, was 'volgens waarnemers' vooral te wijten aan de houding van de consumenten die geen geld wilden geven aan iets dat véél goedkoper gewoon uit het kraantje kwam, of die het hele punt van mineraalwater daarom 'niet begreep'.

Dat is weer een voorbeeld van perceptie, waarbij een Nederlander heel anders redeneert. Die haalt water uit de kraan omdat hij dat net zo goed vindt, omdat hij kraanwater net zo vertrouwt als bronwater. Als je bij iemand op visite gaat en je vraagt een glaasje water, krijg je daarom meestal automatisch kraanwater, wat een buitenlander misschien als belediging opvat. In de meeste andere landen is de kwaliteit van leidingwater immers niet zo goed. Daar waar men het drinkwater uit de kraan niet vertrouwt of kan vertrouwen, ligt het bronwaterverbruik vanzelfsprekend hoger. Het heeft dus vooral met de mate van vertrouwen in de drinkwatervoorziening te maken.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Dat heet hier politiek taalgebruik.

En jij bent er erg bedreven in, zie hieronder...

Wow, eerst was het Vlaanderen en nu is het al de rest van Europa.

Dat heb ik eerder al gezegd, en wel hier, helemaal onderaan. De 'Hollandse gierigheid' is inderdaad een stereotype dat niet alleen in Vlaanderen leeft, maar ook in andere landen van Europa, wist je dat niet? ('Going Dutch', en dat soort zaken...).

De verdeling van de restaurantrekening heeft niets met kostenefficiëntie te maken, het is gewoon een verschil in benadering. Zoals een exact ingesteld iemand liever de exacte maten van een object, ruimte of stuk grond wil weten en alles nauwkeurig opmeet ('meten is weten, gissen is missen'), terwijl anderen eerder zullen schatten of provisorisch opmeten met bijv. voetstappen.

Dat is weer een voorbeeld van perceptie, waarbij een Nederlander heel anders redeneert. Die haalt water uit de kraan omdat hij dat net zo goed vindt, omdat hij kraanwater net zo vertrouwt als bronwater. Als je bij iemand op visite gaat en je vraagt een glaasje water, krijg je daarom meestal automatisch kraanwater, wat een buitenlander misschien als belediging opvat. In de meeste andere landen is de kwaliteit van leidingwater immers niet zo goed. Daar waar men het drinkwater uit de kraan niet vertrouwt of kan vertrouwen, ligt het bronwaterverbruik vanzelfsprekend hoger. Het heeft dus vooral met de mate van vertrouwen in de drinkwatervoorziening te maken.

Uiteindelijk komt het allemaal neer op perceptie, dat heb ik nooit ontkend, maar waarom heb je het er zo lastig mee dat eens je de grens overgaat of, naar ik meen te weten, de rivieren zuidwaarts oversteekt, het Nederlandse gedrag als gierig bestempelt? Je zou het ook anders kunnen noemen (een flagrant gebrek aan savoir-vivre, bijvoorbeeld), maar in Vlaanderen zouden het maar weinigen in hun hoofd halen om een gast kraantjeswater voor te zetten, ongeacht de kwaliteit, of deelnemers aan een conferentie een wel erg sober maal, of op gasten op een receptie één hapje per persoon, of dat ene koekje ('en dan gaat de doos dicht') bij de koffie. Als ik even naar mijn eigen familie kijk, dan is het ergste wat hen kan overkomen dat een gast slecht eten krijgt, te weinig eten krijgt, of geen keuze heeft. Dat is haast een erezaak: ze zouden nog liever een hele week kliekjes eten, dan te moeten zeggen dat er te weinig is. Ik heb het al eens eerder vermeld, maar het heeft waarschijnlijk iets te maken met de meer 'uiterlijke' cultuur in Vlaanderen, de conspicuous consumption, het 'tonen-dat-alles-goed-gaat', dat onder meer door Brel in zijn 'Les flamandes' werd geparodieerd.

(Overigens, ik merk dat jij herhaaldelijk winks gebruikt. Ik gebruik die zelden, maar je moet ze er wel bijdenken, want ik vind het zo nu en dan eens leuk mijn nieuwe - of zijn het oude? - landgenoten te stangen. Gierigheid, tolerantie en het zogenaamde ontbreken van corruptie zijn daarbij onderwerpen waarbij succes gegarandeerd is. Dik hout, nogmaals, en een korrel zout).

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

En jij bent er erg bedreven in, zie hieronder...

Het is ook een politiek forum, nietwaar?

Dat heb ik eerder al gezegd, en wel hier, helemaal onderaan. De 'Hollandse gierigheid' is inderdaad een stereotype dat niet alleen in Vlaanderen leeft, maar ook in andere landen van Europa, wist je dat niet? ('Going Dutch', en dat soort zaken...).

Ik weet niet of dit in andere landen ook als gierig wordt beschouwd. Ik heb het idee dat het cliché van de 'gierige Nederlander' vooral in Vlaanderen sterk leeft en daarbuiten een stuk minder. Volgens mij slaat internationaal het cliché gierig vooral op Joden, hoewel dat tegenwoordig misschien sterk weggezakt is.

Een mooi Duits overzicht met clichés over en weer (en over zichzelf!): http://www.zeit.de/2003/30/stammtisch.html

Der Belgier über Belgier is wel grappig: Wir sind halt Burgunder, leben, essen, trinken gern; nur die Wallonen schänden Kinder Het cliché pedofiel is overigens snel ingeburgerd in Europa.

Uiteindelijk komt het allemaal neer op perceptie, dat heb ik nooit ontkend, maar waarom heb je het er zo lastig mee dat eens je de grens overgaat of, naar ik meen te weten, de rivieren zuidwaarts oversteekt, het Nederlandse gedrag als gierig bestempelt? Je zou het ook anders kunnen noemen (een flagrant gebrek aan savoir-vivre, bijvoorbeeld), maar in Vlaanderen zouden het maar weinigen in hun hoofd halen om een gast kraantjeswater voor te zetten, ongeacht de kwaliteit, of deelnemers aan een conferentie een wel erg sober maal, of op gasten op een receptie één hapje per persoon, of dat ene koekje ('en dan gaat de doos dicht') bij de koffie. Als ik even naar mijn eigen familie kijk, dan is het ergste wat hen kan overkomen dat een gast slecht eten krijgt, te weinig eten krijgt, of geen keuze heeft. Dat is haast een erezaak: ze zouden nog liever een hele week kliekjes eten, dan te moeten zeggen dat er te weinig is. Ik heb het al eens eerder vermeld, maar het heeft waarschijnlijk iets te maken met de meer 'uiterlijke' cultuur in Vlaanderen, de conspicuous consumption, het 'tonen-dat-alles-goed-gaat', dat onder meer door Brel in zijn 'Les flamandes' werd geparodieerd.

(Overigens, ik merk dat jij herhaaldelijk winks gebruikt. Ik gebruik die zelden, maar je moet ze er wel bijdenken, want ik vind het zo nu en dan eens leuk mijn nieuwe - of zijn het oude? - landgenoten te stangen. Gierigheid, tolerantie en het zogenaamde ontbreken van corruptie zijn daarbij onderwerpen waarbij succes gegarandeerd is. Dik hout, nogmaals, en een korrel zout).

Ik heb het er niet moeilijk mee, zolang het niet serieus bedoeld wordt. Maar als men serieus gaat beweren dat alle Nederlanders protestantse gierigaards zijn die niet kunnen koken, dan klopt er iets niet. Net zo goed als Belgen geen domme corrupte pedofielen zijn, om maar even het bovengenoemde schema samen te vatten.