de rol van een vakbond binnen een politieke partij

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Prostituées zijn volgens jou allemaal arm? Ah tiens, weer iets bijgeleerd.

Wist je dat dan niet?
Allemaal Russische vrouwen die met kettingen aan ramen worden gestoken en die hun volledig loon moeten afgeven...

[postbus24]

Oorspronkelijk geplaatst door deryz

Is volgens jullie de rol van de vakbond binnen bv de Cd&V en Spa te groot of niet groot genoeg en waarom?

Dat de vakbond zich meer en meer op de politiek concentreerd lijkt mij niet zo gezond. Het zou wel eens kunnen dat 'de werkmens' eerder bijzaak wordt.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Frans Oghtendlicht

en hoe becijfert u die 'liefde' als wisseleenheid?

Je geeft wat, je krijgt wat. Als je niets meer krijgt, zul je ook niets geven. Indien een vrouw enorm veel van een man houdt, maar de man niet van haar, dan is er geen wisselwerking gebaseerd op wat de vrouw wilt (liefde) en zal zulke relatie niet verwezenlijkt worden.

Uiteraard kan het wel zijn dat een vrouw een man lief heeft, maar geen liefde terug verwacht - maar niets, of iets anders (geld, bescherming, ...).

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Hier ben ik helemaal mee eens maar kan je mij daar eens iets van op papier geven of zo (interesseert me wel). Mijns aansvoelens is dat altijd zo geweest en ik nam dat altijd al voor normaal maar velen niet en dat heeft me doen nadenken...Kunt u mij even een tekst geven of zo over "winst niet als product van kapitalisme (dat trouwens al een zeer vaag begrip is) maar als product van mens (elijke zwakte uiteindelijk)"?

Uitstekend duizendbladzijdig grondslagwerk:



Voor de rest zou ik een Gary Becker of een Human Action van Mises niet afslaan.

[Frans Oghtendlicht]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Wat dacht je van: veel-middelmatig-weinig?

Nauwelijks vergelijkbaar met het vrije marktsysteem waar prijzen tot de details en na de komma worden berekend. Volstrekte mechanisatie en rationalisatie van de handelscontacten is niet mogelijk in zoiets als liefdesrelaties tussen mensen, maar dat het kapitalisme dat vroeg of laat zal proberen geloof ik best.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Frans Oghtendlicht

Nauwelijks vergelijkbaar met het vrije marktsysteem waar prijzen tot de details en na de komma worden berekend. Volstrekte mechanisatie en rationalisatie van de handelscontacten is niet mogelijk in zoiets als liefdesrelaties tussen mensen, maar dat het kapitalisme dat vroeg of laat zal proberen geloof ik best.

Ha, komen we bij economic calculation? Zalig, laat me er even iemand bijhalen.


Oh PERCAAAAAALIOOOOOON!

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Frans Oghtendlicht

Nauwelijks vergelijkbaar met het vrije marktsysteem waar prijzen tot de details en na de komma worden berekend. Volstrekte mechanisatie en rationalisatie van de handelscontacten is niet mogelijk in zoiets als liefdesrelaties tussen mensen, maar dat het kapitalisme dat vroeg of laat zal proberen geloof ik best.

Ik dacht dat lombas dat zo diep niet bedoelde hoor...Eerder het gewone
vraag-aanbod schema de kruising=de prijs en de hoeveelheid.
Wat jij daar allemaal bijzet...mechanisatie van liefde dat wil ik wel eens zien ...
pffff wat een gebrabbel

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Uitstekend duizendbladzijdig grondslagwerk:



Voor de rest zou ik een Gary Becker of een Human Action van Mises niet afslaan.

Bedankt!

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Bedankt!

Je vindt die beschikbaar terug op het internet.

En daar krijgt hij geen winst op.

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Je vindt die beschikbaar terug op het internet.

En daar krijgt hij geen winst op.

Hih...
bedankt (je hebt dat toch niet via GOOGLE gevonden want das allemaal KAPITALISME alias EVIL)

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door postbus24

Dat de vakbond zich meer en meer op de politiek concentreerd lijkt mij niet zo gezond. Het zou wel eens kunnen dat 'de werkmens' eerder bijzaak wordt.

op de politieke postjes? Ja, het probleem is inderdaad dat de vakbonden teveel verweven raken met het establishment. Ze moeten weer strijdorganen worden, die de belangen van de werkmens behartigen - ook op politiek vlak. Dus méér stakingen, bezettingen, ...

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

op de politieke postjes? Ja, het probleem is inderdaad dat de vakbonden teveel verweven raken met het establishment. Ze moeten weer strijdorganen worden, die de belangen van de werkmens behartigen - ook op politiek vlak. Dus méér stakingen, bezettingen, ...

Tsjah gebt altijd mensen die opteren voor destructie he...

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Tsjah gebt altijd mensen die opteren voor destructie he...

soms is destructie de beste voedingsbodem voor constructie. Zonder de destructie van 1789 zouden we nog steeds in de donkere schimmige middeleeuwen zitten.

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

soms is destructie de beste voedingsbodem voor constructie. Zonder de destructie van 1789 zouden we nog steeds in de donkere schimmige middeleeuwen zitten.

Soms is inderdaad actie nodig om sommigen wakker te schudden maar "destructie"...
Daar herkennen we wel de houding van de vakbond...hoe kortzichtig kan men zijn

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

soms is destructie de beste voedingsbodem voor constructie. Zonder de destructie van 1789 zouden we nog steeds in de donkere schimmige middeleeuwen zitten.

Dat oorlog en dingen kapotmaken goed is voor de economie en de samenleving, is zo'n collectivistische idylle die af en toe eens de kop opsteekt.

Bastiat denkt er het zijne van.

Avez-vous jamais été témoin de la fureur du bon bourgeois Jacques Bonhomme, quand son fils terrible est parvenu �* casser un carreau de vitre? Si vous avez assisté �* ce spectacle, �* coup sûr vous aurez aussi constaté que tous les assistants, fussent-ils trente, semblent s'être donné le mot pour offrir au propriétaire infortuné cette consolation uniforme: « À quelque chose malheur est bon. De tels accidents font aller l'industrie. Il faut que tout le monde vive. Que deviendraient les vitriers, si l'on ne cassait jamais de vitres? »


Or, il y a dans cette formule de condoléance toute une théorie, qu'il est bon de surprendre flagrante delicto, dans ce cas très-simple, attendu que c'est exactement la même que celle qui, par malheur, régit la plupart de nos institutions économiques.


À supposer qu'il faille dépenser six francs pour réparer le dommage, si l'on veut dire que l'accident fait arriver six francs �* l'industrie vitrière, qu'il encourage dans la mesure de six francs la susdite industrie, je l'accorde, je ne conteste en aucune façon, on raisonne juste. Le vitrier va venir, il fera besogne, touchera six francs, se frottera les mains et bénira de son cœur l'enfant terrible. C'est ce qu'on voit.


Mais si, par voie de déduction, on arrive �* conclure, comme on le fait trop souvent, qu'il est bon qu'on casse les vitres, que cela fait circuler l'argent, qu'il en résulte un encouragement pour l'industrie en général, je suis obligé de m'écrier: halte-l�*! Votre théorie s'arrête �* ce qu'on voit, ne tient pas compte de ce qu'on ne voit pas.


On ne voit pas que, puisque notre bourgeois a dépensé six francs �* une chose, il ne pourra plus les dépenser �* une autre. On ne voit pas que s'il n'eût pas eu de vitre �* remplacer, il eût remplacé, par exemple, ses souliers éculés ou mis un livre de plus dans sa bibliothèque. Bref, il aurait fait de ces six francs un emploi quelconque qu'il ne fera pas.


Faisons donc le compte de l'industrie en général.


La vitre étant cassée, l'industrie vitrière est encouragée dans la mesure de six francs; c'est ce qu'on voit. Si la vitre n'eût pas été cassée, l'industrie cordonnière (ou toute autre) eût été encouragée dans la mesure de six francs; c'est ce qu'on ne voit pas.


Et si l'on prenait en considération ce qu'on ne voit pas parce que c'est un fait négatif, aussi bien que ce que l'on voit, parce que c'est un fait positif, on comprendrait qu'il n'y a aucun intérêt pour l'industrie en général, ou pour l'ensemble du travail national, �* ce que des vitres se cassent ou ne se cassent pas.


Faisons maintenant le compte de Jacques Bonhomme.


Dans la première hypothèse, celle de la vitre cassée, il dépense six francs, et a, ni plus ni moins que devant, la jouissance d'une vitre. Dans la seconde, celle où l'accident ne fût pas arrivé, il aurait dépensé six francs en chaussure et aurait eu tout �* la fois la jouissance d'une paire de souliers et celle d'une vitre.


Or, comme Jacques Bonhomme fait partie de la société, il faut conclure de l�* que, considérée dans son ensemble, et toute balance faite de ses travaux et de ses jouissances, elle a perdu la valeur de la vitre cassée.
Par où, en généralisant, nous arrivons �* cette conclusion inattendue: « la société perd la valeur des objets inutilement détruits, » — et �* cet aphorisme qui fera dresser les cheveux sur la tête des protectionnistes: « Casser, briser, dissiper, ce n'est pas encourager le travail national, » ou plus brièvement: « destruction n'est pas profit. »


Que direz-vous, Moniteur industriel, que direz-vous, adeptes de ce bon M. de Saint-Chamans, qui a calculé avec tant de précision ce que l'industrie gagnerait �* l'incendie de Paris, �* raison des maisons qu'il faudrait reconstruire?


Je suis fâché de déranger ses ingénieux calculs, d'autant qu'il en a fait passer l'esprit dans notre législation. Mais je le prie de les recommencer, en faisant entrer en ligne de compte ce qu'on ne voit pas �* côté de ce qu'on voit.

Il faut que le lecteur s'attache �* bien constater qu'il n'y a pas seulement deux personnages, mais trois dans le petit drame que j'ai soumis �* son attention. L'un, Jacques Bonhomme, représente le Consommateur, réduit par la destruction �* une jouissance au lieu de deux. L'autre, sous la figure du Vitrier, nous montre le Producteur dont l'accident encourage l'industrie. Le troisième est le Cordonnier (ou tout autre industriel) dont le travail est découragé d'autant par la même cause. C'est ce troisième personnage qu'on tient toujours dans l'ombre et qui, personnifiant ce qu'on ne voit pas, est un élément nécessaire du problème. C'est lui qui bientôt nous enseignera qu'il n'est pas moins absurde de voir un profit dans une restriction, laquelle n'est après tout qu'une destruction partielle. — Aussi, allez au fond de tous les arguments qu'on fait valoir en sa faveur, vous n'y trouverez que la paraphrase de ce dicton vulgaire: « Que deviendraient les vitriers, si l'on ne cassait jamais de vitres? »

[Frans Oghtendlicht]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ha, komen we bij economic calculation? Zalig, laat me er even iemand bijhalen.


Oh PERCAAAAAALIOOOOOON!

wie of wat is percalion en in hoeverre is dit een antwoord op mijn opmerking?

[Frans Oghtendlicht]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Ik dacht dat lombas dat zo diep niet bedoelde hoor...Eerder het gewone
vraag-aanbod schema de kruising=de prijs en de hoeveelheid.
Wat jij daar allemaal bijzet...mechanisatie van liefde dat wil ik wel eens zien ...
pffff wat een gebrabbel

Liefdesrelaties zijn iets te complex en irrationeel om daar simpele vraag-aanbod schemas op toe te passen.

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door Frans Oghtendlicht

Liefdesrelaties zijn iets te complex en irrationeel om daar simpele vraag-aanbod schemas op toe te passen.

Oej is economie iets rationeel zijn economische agenten dan altijd rationeel? Ben je daar zeker van?
Ik spreek over een vraag en aanbodsfunctie ging niet in op wat die inhoud dus hoe weet u hoe complex die is?

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Soms is inderdaad actie nodig om sommigen wakker te schudden maar "destructie"...
Daar herkennen we wel de houding van de vakbond...hoe kortzichtig kan men zijn

wat is er kortzichtig aan slechte dingen vernietigen?

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Dat oorlog en dingen kapotmaken goed is voor de economie en de samenleving, is zo'n collectivistische idylle die af en toe eens de kop opsteekt.

Bastiat denkt er het zijne van.

ik versta geen frans, uw tekst is dus niet aan mij besteed

Wie zegt dat oorlog goed is voor de samenleving is mentaal gehandicapt. Geen enkele socialist zal dat zeggen. Wat we wél zeggen is dat het kapitalisme soms een oorlog nodig heeft om uit een crisis te geraken. Wij maken dus het onderscheid tussen 'de maatschappij' en 'het kapitalisme'.