Het grote SUB-PRIME-MARKET- crisis debat

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Wat is de kern van het probleem? Minsky omschreef het als volgt (volgens wikipedia):
<< A Minsky moment is the point in a market cycle when investors have cash flow problems due to spiraling debt they have incurred in order to finance speculative investments. At this point, a major selloff begins, leading to a collapse of asset values. Named after economist Hyman Minsky, the Minsky moment comes after a long period of prosperity and increasing values of investments, which has encouraged increasing amounts of speculation using borrowed money. >>

Investeerders creëren een schuldspiraal. Geprobeerd wordt dit te voorkomen door nieuwe regels in te voeren. Maar dit is vaak de put dempen van het kalf dat verdronken is.

Ik weet dat ik moeilijk van je mag eisen dat je je door honderden pagina's onorthodoxe economische theorie slaat, maar het artikeltje van Shostak dat ik gaf, lijkt me alles vrij goed samen te vatten. Ik ontken niet dat er 'Minsky-momenten' zijn. Maar door gewoon te zeggen dat ze bestaan, heb je ze nog niet verklaard... De Oostenrijkse business-cycle-theory geeft aan waarom, en wanneer, er zo'n Minsky-moment optreedt.
Want inderdaad, het heeft te maken met het opbouwen van schulden, het plots onrendabel worden van investeringsprojecten en cashflowproblemen die leiden tot verkoopsgolven.

Nu, de oorzaak daarvan geeft Minsky niet; de theoretische bijdragen van Mises, Hayek, ... doen dat wel.

Ik denk dus dat het onmogelijk maken van artificiële krediet-expansie (door full reserve banking in te voeren) meteen de oorzaak van Minsky-momenten wegneemt.

Maar eigenlijk zou men de putten moeten dempen waar nieuwe kalveren in zouden kunnen vallen. Maar ten eerste is de soort volgende crisis in het algemeen niet lang van tevoren te voorzien en dus zinloos regels daarvoor te ontwerpen. Had men wel al een vermoeden van een komende crisis, dan zou het ten tweede onwaarschijnlijk zijn, tenzij men heel erg sterke vermoedens heeft, dat wegens vrijheidsredenen een inperking op enig handelsterrein zou worden gerealiseerd. Bovendien geloof ik niet in een grote uitbreiding van regels. Sociaal-democraten/socialisten tuinen nog al eens in de val van steeds meer regels maken. Ik geloof in een optimum. Dat wil zeggen dat regels natuurlijk nodig zijn omwille van rechtszekerheid en stabiliteit. Maar op een zeker moment kunnen er te veel regels worden geformuleerd. Het woud aan regels creëert een bureaucratie die zijn eigen dynamiek ontwikkeld. Door de bomen wordt het bos niet meer gezien. Het is niet voor niets dat men de operatie Kafka in gang heeft gezet.

Bij een zeker optimum aan regels denk ik dat daarnaast op een bepaald moment een functionaris zodanige bevoegdheden moet krijgen dat hij kan ingrijpen. De presidenten van de FED en de ECB kunnen nu al de basisrente bepalen. Misschien zouden zij meer bevoegdheden moeten krijgen. Met een ruim mandaat zodat zij kunnen ingrijpen als zij vermoeden dat in een sector een ongezonde situatie ontstaat. De crisis op de vastgoedmarkt in de VSA kwam niet uit de lucht vallen. Jarenlang was er al gewaarschuwd dat ooit de bel zou knappen. Hetzelfde gold voor de dotcom-zeepbel. Misschien moeten de centrale bankpresidenten ageren niet op basis van nauw omschreven regels, maar op basis van globale richtlijnen als: zorg dat er geen financiële crisis uitbreekt. Zoiets leidt tot meer willekeur. Maar dat is wellicht te prefereren boven periodieke crises.

Ik denk dat het systeem dat je voorstelt, uiteindelijk niét de putten dempt waar de kalveren steeds invallen. Kijk, de voorzitters van Fed en ECB hebben weldegelijk als richtlijn dat er geen crisis mag uitbreken, dat inflatie onder controle moet blijven enzoverder. Alleen zijn ze van mening dat dat het beste kan met de huidige structuren - ik denk dat de huidige structuren juist verantwoordelijk zijn voor inflatie, de periodieke crisissen en de conjunctuurgolven. Dat zijn dus ernstige theoretische debatten... In alle geval geloof ik net zoals jij niet in een zondvloed aan regeltjes om het probleem op te lappen. Volgens mij volstaan we echter met die ene simpele regel: "bankbiljetten en zichtrekeningen moeten honderd procent gedekt zijn door de emittent". Die regel is niet moeilijk op zich (alhoewel niet zo eenvoudig in te voeren), en ze zou veel leed voorkomen (alhoewel ze wat aanpassing zal vergen).

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

@Sjaax,

Je beargumenteert duidelijk tégen een goudstandaard.
Wel, maak dan eens deze zaken hard:

Het probleem in de discussie is dat de voorstanders van een goudstandaard geen argumentatie pro een goudstandaard geven.

Er is geen enkele nood om het geld te dekken met goud zolang men de voorraad constant houdt.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Het probleem in de discussie is dat de voorstanders van een goudstandaard geen argumentatie pro een goudstandaard geven.

Er is geen enkele nood om het geld te dekken met goud zolang men de voorraad constant houdt.

Het niet veroorzaken van boom/bust, vind jij geen goed argument?

En aanvullend.
Het stopzetten van een constante diefstal van geldwaarde van een spaargeld van eenieder?
Het stopzetten van een constante daling van de koopkracht van werknemers, door middel van de inflatie, is dat ook niet?

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Dat is een interessante opmerking waar ik even op wil ingaan.

Het klopt inderdaad dat CB's niet uit de lucht kwamen vallen ten tijde van de schepping, maar dat ze naderhand in het leven geroepen zijn door overheden. Echter, op aandringen van de grote bank-instellingen.

Ik gebruik zo nu en dan de term 'sociale zekerheid voor bankiers', want dat lijkt me de goede beschrijving te zijn. Nu wordt dat heel duidelijk: een paar banken hebben belachelijk roekeloos leningen toegekend aan de eerste de beste, en nu komen ze huilen bij de centrale banken dat ze liquiditeitsproblemen hebben. Opmerkelijk is ook dat bankiers 'n zekere arrogantie bezitten wanneer ze komen aankloppen bij centrale banken. Ze zullen zelden duidelijk maken dat ze het zelf te bont gemaakt hebben en dat ze nu door hun eigen fouten in de problemen zitten, maar ze zullen des te meer beklemtonen dat het in het belang van de economie is dat de centrale bank over de brug komt met miljarden en nog eens miljarden aan kredietlijnen.

Als libertariër ben ik natuurlijk een trouwe verdediger van privaat ondernemerschap, maar ik ben nog méér een verdediger van rechtsprincipes. Net zoals huurmoordenaars, ook al zijn het zelfstandigen, niet door libertariërs verdedigd moeten worden, moeten ook bankiers die zich bezondigen aan 'fractional reserve banking' niet door libertariërs verdedigd worden.

Centrale banken zijn opgericht op vraag van bankiers, omdat ze doorkregen dat een centraal gecoördineerde kredietexpansie interessanter zou zijn voor hen.

Je kent het voorbeeldje allicht, maar het kan geen kwaad om het nog eens te herhalen.

Veronderstel, iemand brengt 1000 euro naar zijn bank om op een zichtrekening te plaatsen. De bank beoefent 'full reserve banking', deponeert de 1000 euro in een kluis, en verhoogt het saldo van de cliënt op zijn bankrekening met dat bedrag.
Als de crisis toeslaat en de cliënt raakt in paniek, komt hij naar de bank gelopen en eist hij zijn tegoeden op. De bank opent de kluis, haalt de duizend euro eruit, vermindert het saldo met dat bedrag, en de klant kan tevreden naar huis.
Een systeem met 'full reserve banking' voor zichtrekeningen kan dus geen problemen hebben met stormlopen op banken; aangezien banken alle onmiddellijk opvorderbare tegoeden dan ook effectief onmiddellijk beschikbaar hebben. Dus zo'n bank kan nooit in de problemen komen. (De Bank van Amsterdam stond er destijds om bekend dat ze de meest betrouwbare bank in de wijde omstreken was, net om die reden).

Veronderstel echter dat de bank fractional reserve banking toepast. Iemand brengt 1000 euro en wil die op zijn zichtrekening zetten, de bank legt pakweg 200 euro in de kluis en gebruikt 800 euro om een lening op dertig jaar toe te staan aan een onderneming.

De onderneming die de 800 euro ontvangt, gebruikt ze echter ook om zaken te kopen en te verkopen. Iemand krijgt uiteindelijk die 800 euro en plaatst ze ook op een zichtrekening. Weer legt de bank 20% in de kluis en leent ze de rest (640 euro) uit. En opnieuw komt die 640 euro op iemands zichtrekening, enzoverder.

In dit simpele voorbeeldje zal de bank uiteindelijk niet 1000 euro aan zichtrekeningen hebben, maar 1000 + 800 + 640 + ... = 5000 euro.
Van die 5000 euro aan zichtrekeningen heeft ze slechts 20%, dit is 1000 euro, in de kluis liggen.

De overige 4000 euro bestaat enkel als vorderingen, als toegekende leningen (in ons voorbeeld was dat aan een onderneming en op dertig jaar; het kan natuurlijk ook korter zijn. Het punt is echter dat een lening haast nooit onmiddellijk opeisbaar is en zichtrekeningen wel).

Als er nù een crisis optreedt, en de eigenaars van 5000 euro aan zichtrekeningen bestormen de bank, dan kan de bank hoogstens 1000 euro uitbetalen. Ze heeft 4000 euro aan vorderingen die ze niet onmiddellijk kan cashen. Misschien heeft de bank geluk en wil een andere bank die leningen overkopen zodat de noodlijdende bank toch nog haar zichtrekeninghouders kan uitbetalen.

Het probleem wordt natuurlijk pas écht serieus wanneer van die 4000 euro een aantal sub-prime-leningen onbetrouwbaar blijken. Als de waarde van de leningen zakt, bijvoorbeeld naar 3000, omdat een aantal mensen hun lening niet kunnen afbetalen, dan heeft de bank een serieus probleem.

Dat is het kaartenhuisje van fractional reserve banking. Maar je ziet ook onmiddellijk waarom bankiers dat systeem niet kwijtwillen: in plaats van de 1000 euro braaf in de kluis te laten liggen, kunnen ze leningen toestaan en geld verdienen aan interesten. Véél geld verdienen trouwens.

Een centrale bank die klaarstaat met financiële hulp in geval van betalingsproblemen is natuurlijk een droom voor de topbankiers. Roekeloos geld investeren, interesten innen, en als de boel dreigt te springen gewoon eventjes Frankfurt bellen.

De dekking van kredieten door deposits heeft niets met de dekking van de munt te maken.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Je vertelt hier echt wel onzin...
Die gigantische crisissen zijn eenvoudig te counteren. Het is enkel in het nadeel van 1. de politiek 2. de winsten van het bankwezen.
Dus geen van beide instellingen die de macht hebben om het op te lossen, hebben de incentive om het te doen. Dan wordt het ook simpelweg niét opgelost. Dat is heel eenvoudig.

Over onzin gesproken…
Ben je ook lid van de club van paranoïde NWO’ers? Het is de schuld van de politiek. Net alsof er van één politieke opvatting kan worden gesproken. In het oude Sovjet-systeem was veel mis, maar er waren geen Minsky momenten. De winsten van het bankwezen lijken me eerder te duiden op een oude marxistische analyse dan op een serieuze economische.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealy

Ik verwijs naar mijn (en Percalions) (nog te schrijven) tekst waarin we vrij duidelijk stellen dat een goudstandaard de armste delen van de bevolking alleen maar ten goede komt.

Veel succes.

En wat betreft de overheid als veroorzaker van alle financiële ellende, heb je wel eens over de tulpencrisis in het Holland van de 17e eeuw vernomen? Werd die tulpencrisis veroorzaakt door de overheid?

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Het niet veroorzaken van boom/bust, vind jij geen goed argument?

En aanvullend.
Het stopzetten van een constante diefstal van geldwaarde van een spaargeld van eenieder?
Het stopzetten van een constante daling van de koopkracht van werknemers, door middel van de inflatie, is dat ook niet?

Dit heeft niets met een goudstandaard te maken. Ik kan perfect inflatie veroorzaken onder een goudstandaard.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Volgens mij volstaan we echter met die ene simpele regel: "bankbiljetten en zichtrekeningen moeten honderd procent gedekt zijn door de emittent". Die regel is niet moeilijk op zich (alhoewel niet zo eenvoudig in te voeren), en ze zou veel leed voorkomen (alhoewel ze wat aanpassing zal vergen).

Wat is er verkeerd met de regel: Geldvoorraad moet constant zijn (i.e. geen rentespelen) en leningen moeten x% gedekt zijn door deposits?

Het resultaat is exact hetzelfde, en je hebt nergens een nood voor een goudstandaard.

[netslet]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Dit heeft niets met een goudstandaard te maken. Ik kan perfect inflatie veroorzaken onder een goudstandaard.

Tuurlijk, door goud te gaan ontginnen en op de markt te brengen.

Maar 't is toch al een pak moeilijker dan den Bennie te bellen om de drukpersen klaar te zetten.

Het verschil in de kosten tussen 10 ton goud ontginnen en 100 ton goud ontginnen is een pak meer dan het verschil in kosten tussen tienduizend briefjes drukken en honderdduizend.

Men gaat dus veel minder geneigd zijn om in een inflatoire spiraal terecht te komen.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door netslet

Tuurlijk, door goud te gaan ontginnen en op de markt te brengen.

Maar 't is toch al een pak moeilijker dan den Bennie te bellen om de drukpersen klaar te zetten.

Het verschil in de kosten tussen 10 ton goud ontginnen en 100 ton goud ontginnen is een pak meer dan het verschil in kosten tussen tienduizend briefjes drukken en honderdduizend.

Men gaat dus veel minder geneigd zijn om in een inflatoire spiraal terecht te komen.

Je kan onder een goudstandaard nog steeds naar Bennie bellen hoor.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Wat is er verkeerd met de regel: Geldvoorraad moet constant zijn (i.e. geen rentespelen) en leningen moeten x% gedekt zijn door deposits?

Het resultaat is exact hetzelfde, en je hebt nergens een nood voor een goudstandaard.

Voor mijn part mogen termijnrekeningen, kasbons... nul procent reserve hebben. Alles wat onmiddellijk opvraagbaar is, zijn echter geld-substituten en worden als zodanig gebruikt door de eigenaars. Dat ook nog eens uitlenen is een "verdubbeling" (en in feite nog meer door de multiplicator), het zorgt voor periodieke economische crisissen en inflatie.

Het argument is inderdaad tweeledig: er is enerzijds een pleidooi voor full-reserve-banking (een pleidooi dat bv ook door sommige Chicagoites gehouden werd) en anderzijds een pleidooi voor de afschaffing van fiatgeld.

Het is echter duidelijk dat een goudstandaard (een ernstige, geen Nixon-versie) niet gemanipuleerd k�*n worden door overheden; ze kunnen niet zomaar goud bijcreëren. Mogelijkheden voor geknoei met de munt zijn automatisch beperkt. Dat is een eerste reden. Een tweede reden is dat de instantie die fiat-geld mogelijk maakt, onmiddellijk ook de technische mogelijkheid heeft om fractional reserve banking mogelijk te maken en bij periodieke crisissen tussenbeide te komen met versgedrukt geld om de liquiditeitsproblemen op te lossen.

Anderzijds zijn er weinig goede redenen tegen een goudstandaard te bedenken. Het kosten-efficiëntie-argument is volgens mij naast de kwestie aangezien het voornamelijk om sunk costs gaat (jaarlijkse productie is bv. amper één �* twee procent van de totale stock aan goud). Historisch gezien is goud al meermaals betaalmiddel geweest; in tijden van crisis wordt nu nog steeds naar goud teruggegrepen dus het geeft nog steeds een hoge mate van vertrouwen bij beleggers; en een volledig geprivatiseerd banksysteem waarbij clearing, bankbiljetten, deposits... volledig in gold ounces berekend worden is technisch perfect mogelijk, zonder centrale bank en met 'n paar heel eenvoudige regels in plaats van het huidige kluwen.

Als ik kijk naar het beleid van centrale banken ("we proberen inflatie onder controle te houden" - en intussen groeit de geldhoeveelheid acht procent per jaar) heb ik weinig redenen om te geloven dat Bennie zich aan je nulgroei-regel gaat houden. Zeker indien je fractional-reserve behoudt en er na een paar jaar een credit crunch optreedt, zal de verleiding groot zijn om de spreekwoordelijke helikopter boven te halen en het systeem te bevoorraden met noodkredieten, vers van de pers.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Over onzin gesproken…

Leg mij dan eens uit. Volgens mijn analyse is het huidige beleid in het voordeel van zowel de banken - zij maken winst en als het slecht gaat, lost de ECB het op - als van de politiek - die inflatie gebruiken om hun schulden te betalen, bijvoorbeeld.

Daarom hebben zij beide niet de incentive om ertegen te zijn.
Kun je mij eens aantonen hoe zij wél de incentive hebben om ertegen te zijn?

Ben je ook lid van de club van paranoïde NWO’ers? Het is de schuld van de politiek. Net alsof er van één politieke opvatting kan worden gesproken. In het oude Sovjet-systeem was veel mis, maar er waren geen Minsky momenten. De winsten van het bankwezen lijken me eerder te duiden op een oude marxistische analyse dan op een serieuze economische.

Ik ben geen lid van de NWO'ers. En de USSR had dan ook enkel een zwarte markt - die de facto werkte met full reserve banking.

En wat betreft de overheid als veroorzaker van alle financiële ellende, heb je wel eens over de tulpencrisis in het Holland van de 17e eeuw vernomen? Werd die tulpencrisis veroorzaakt door de overheid?

Ja, grappig dat je daarover begint.
http://www.mises.org/story/2564
Gaan we samen dit artikel lezen?

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Dit heeft niets met een goudstandaard te maken. Ik kan perfect inflatie veroorzaken onder een goudstandaard.

Ja, dat kan.
Maar de arbeid nodig om dat goud te onginnen, is wel degelijk arbeid door private ondernemers...
Arbeid dat misschien in verhouding wel zwaar betaald wordt. :')
Maar het is wel iets beter dan Bennie en zijn printer - dat een overheid is dat geldwaarde rooft van zijn burgers.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Over onzin gesproken…
Ben je ook lid van de club van paranoïde NWO’ers? Het is de schuld van de politiek. Net alsof er van één politieke opvatting kan worden gesproken. In het oude Sovjet-systeem was veel mis, maar er waren geen Minsky momenten. De winsten van het bankwezen lijken me eerder te duiden op een oude marxistische analyse dan op een serieuze economische.

Veel succes.

En wat betreft de overheid als veroorzaker van alle financiële ellende, heb je wel eens over de tulpencrisis in het Holland van de 17e eeuw vernomen? Werd die tulpencrisis veroorzaakt door de overheid?

Er zijn er die beweren van wel (link) maar de argumentatie lijkt me juist het tegendeel te bewijzen: de tulpenmania werd veroorzaakt door de toevloed aan goud en zilver uit de Nieuwe Wereld. Het was dus weldegelijk een monetaire oorzaak die aan de basis lag van de tulpenmania maar de rol van de overheid lijkt me vrij beperkt.

Wat betreft Minsky-momenten in Sovjet-economieën: als privé-bezit van kapitaalsgoederen verboden is, dan zijn er geen investeerders en is het inderdaad nogal moeilijk om situaties mee te maken waarbij investeerders hun effecten dumpen.

Beide opmerkingen lijken me echter niet cruciaal.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Het is echter duidelijk dat een goudstandaard (een ernstige, geen Nixon-versie) niet gemanipuleerd k�*n worden door overheden; ze kunnen niet zomaar goud bijcreëren. Mogelijkheden voor geknoei met de munt zijn automatisch beperkt. Dat is een eerste reden. Een tweede reden is dat de instantie die fiat-geld mogelijk maakt, onmiddellijk ook de technische mogelijkheid heeft om fractional reserve banking mogelijk te maken en bij periodieke crisissen tussenbeide te komen met versgedrukt geld om de liquiditeitsproblemen op te lossen.

Onder een ernstig fiat systeem kunnen geldhoeveelheden ook niet gemanipuleerd worden.

Men kan niet zomaar goud bijmaken, maar wel geld bijdrukken. Er is dan ook geen enkele standaard die gaat voorkomen dat overheden de idioot gaan uithangen. In tegendeel, when push comes to shove schaffen ze die standaard gewoon af. (cfr. elk inflatoir geval in de geschiedenis)

Anderzijds zijn er weinig goede redenen tegen een goudstandaard te bedenken. Het kosten-efficiëntie-argument is volgens mij naast de kwestie aangezien het voornamelijk om sunk costs gaat (jaarlijkse productie is bv. amper één �* twee procent van de totale stock aan goud). Historisch gezien is goud al meermaals betaalmiddel geweest; in tijden van crisis wordt nu nog steeds naar goud teruggegrepen dus het geeft nog steeds een hoge mate van vertrouwen bij beleggers; en een volledig geprivatiseerd banksysteem waarbij clearing, bankbiljetten, deposits... volledig in gold ounces berekend worden is technisch perfect mogelijk, zonder centrale bank en met 'n paar heel eenvoudige regels in plaats van het huidige kluwen.

Een percentage is een zeer slechte uitdrukking. Het gaat namelijk om triljarden aan goederen die moeten opgeslagen worden zonder dat daar enige nood voor is.

Als ik kijk naar het beleid van centrale banken ("we proberen inflatie onder controle te houden" - en intussen groeit de geldhoeveelheid acht procent per jaar) heb ik weinig redenen om te geloven dat Bennie zich aan je nulgroei-regel gaat houden. Zeker indien je fractional-reserve behoudt en er na een paar jaar een credit crunch optreedt, zal de verleiding groot zijn om de spreekwoordelijke helikopter boven te halen en het systeem te bevoorraden met noodkredieten, vers van de pers.

Maar die verleiding zal even groot zijn onder een goudstandaard. Waarom zou een politicus zich wel aan een regel houden die zegt dat er ergens in een pakhuis waarvan hij de boekhouding beheert goud moet liggen en niet aan een regel die zegt dat hij niet met de rente kan spelen etc.?

[AdrianHealey]

In tegendeel, when push comes to shove schaffen ze die standaard gewoon af.

Als we nu eens de overheid zijn monopolie over het geld afnamen? Neen?

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Ja, dat kan.
Maar de arbeid nodig om dat goud te onginnen, is wel degelijk arbeid door private ondernemers...
Arbeid dat misschien in verhouding wel zwaar betaald wordt. :')
Maar het is wel iets beter dan Bennie en zijn printer - dat een overheid is dat geldwaarde rooft van zijn burgers.

Benny gooit zijn printer niet weg omdat er een dekking in goud moet zijn.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Benny gooit zijn printer niet weg omdat er een dekking in goud moet zijn.

Nah, maar het wordt wel een pak duidelijker, natuurlijk.
Maar idd, 't is geen of/of, maar een en/en.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Onder een ernstig fiat systeem kunnen geldhoeveelheden ook niet gemanipuleerd worden.

Men kan niet zomaar goud bijmaken, maar wel geld bijdrukken. Er is dan ook geen enkele standaard die gaat voorkomen dat overheden de idioot gaan uithangen. In tegendeel, when push comes to shove schaffen ze die standaard gewoon af. (cfr. elk inflatoir geval in de geschiedenis)

Dat lijkt me ergens wat contradictoir: een ernstig fiatsysteem zou geldcreatie onmogelijk maken maar een goudstandaard zou wél toelaten dat er geld bijgedrukt wordt?

Zoals ik zei, ik wil een ernstige goudstandaard. Bij voorkeur één waarbij effectief in gold ounces gerekend wordt; dat sluit overheidsmanipulatie volledig uit. De overheid kan inderdaad de definitie van 'dollar' of 'pond' veranderen (en dat heeft ze veelvuldig gedaan), maar de definitie van 'kilogram' en 'ounce' kan ze niet zomaar naar believen gaan wijzigen.

Zo'n systeem zou uiteraard uitsluiten dat er geld bijgedrukt wordt; banken kunnen natuurlijk goudcertificaten maken die niet volledig gedekt zijn, maar dat is evenzeer fraude als het drukken van valse aandelen of het vervalsen van cheques.

Een percentage is een zeer slechte uitdrukking. Het gaat namelijk om triljarden aan goederen die moeten opgeslagen worden zonder dat daar enige nood voor is.

Ja, maar zoals ik zei: dat gebeurt nu ook al. Het sluit ook niet uit dat goud nog steeds in productieprocessen gebruikt wordt. Voor mijn part kunnen we evengoed bakstenen of suiker gebruiken als ruilmiddelen, het kan in theorie; ook d�*t zou niet uitsluiten dat ze effectief nog gebruikt worden als respectievelijk bouwmateriaal en zoetstof.

Maar die verleiding zal even groot zijn onder een goudstandaard. Waarom zou een politicus zich wel aan een regel houden die zegt dat er ergens in een pakhuis waarvan hij de boekhouding beheert goud moet liggen en niet aan een regel die zegt dat hij niet met de rente kan spelen etc.?

Vandaar de wens om het hele systeem te depolitiseren. In een fiatsysteem is dat onmogelijk (er blijft een centraal orgaan nodig, er blijven benoemingen nodig, enz.), maar indien full reserve ingevoerd wordt als juridische regel, en indien goudhoeveelheden (uitgedrukt in gewichten bijvoorbeeld) de betaaleenheid worden, dan is overheidsinmenging geheel overbodig.

Bankiers zullen uiteraard de neiging hebben om te sjoemelen; dat is fraude, en klanten zullen naar de rechtbank kunnen stappen, net zoals bij alle andere vormen van fraude.

Kan ik je echt niet verleiden tot 'n goudstandaard?

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Als we nu eens de overheid zijn monopolie over het geld afnamen? Neen?

De overheid heeft geen monopolie op geld.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

De overheid heeft geen monopolie op geld.

Ach zo.
Dus Ron Paul is zijn Dollars niét kwijtgeraakt omdat ze het overheidsmonopolie op geld in gevaar brachten?
Blij dat te weten.