Leven na de dood is dikke zever

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door KrisKras

Is het je al opgevallen hoe de struktuur van de cosmos, wanneer men heel ver 'uitzoomd' dmv simulaties sprekend lijkt op de verbindingen in je hersenen? Wie weet zijn we wel deel van een groter geheel en blijkt alles gewoon hetzelfde te zijn. Enz...

Er bestaat een theorie die zowel mikro- als makrokosmos tot in het oneindige uitbreidt. Kort gezegd kunnen we deze (onbewezen) theorie stellen als:

1. Alles is een deel van iets groters.
2. Alles is opgebouwd uit kleinere componenten.

Zo weten we dat moleculen opgebouwd zijn uit atomen, atomen uit protonen, neutronen en electronen, en die op hun beurt weer uit bosonen, leptonen, quarks en hoe dat minuscule spul ook moge heten. (Ik ben geen specialist terzake, dus vergeef me eventueel foutieve terminologie.) Volgens die theorie moeten ook die quantumdeeltjes uit nóg kleinere deeltjes bestaan, die dan op hun beurt alweer zijn opgebouwd uit nóg minusculere componentjes enz... enz... tot in het oneindige.

Ook de makrokosmos breidt zich zo uit. We weten dat ons zonnestelsel deel uitmaakt van de Melkweg; die vormt, samen met de Andromedanevel, de Magellaanse wolken en een stuk of wat andere melkwegstelsels de zgn. "Lokale Groep" (wat je "lokaal" noemt). Die Lokale Groep vormt, samen met een tiental andere "groepen" de Lokale Cluster, die dan weer, samen met andere clusters de Virgo-Supercluster vormt. En die schijnt tenslotte, samen met andere superclusters, aangetrokken te worden door wat men vandaag de Grote Aantrekker noemt. Misschien zijn er meerdere Grote Aantrekkers die samen weer iets groters vormen enz... enz... tot in het oneindige.

Totnogtoe is deze theorie nog best begrijpelijk. Maar er bestaat een gekke, om niet te zeggen: krankzinnige variant op. Waar de gewone versie uitgaat van een lineaire grootteschaal (van onvoorstelbaar klein tot onvoorstelbaar groot), propageert de "krankzinnige" versie een... circulaire grootteschaal, waar mikro- en makrokosmos elkaar op een (totnogtoe onbekend) punt elkaar ontmoeten. Of m.a.w: een quantumdeeltje (of een ik-weet-niet-hoe-kleine component ervan) zou dan plots blijken te bestaan uit... een Grote Aantrekker!!!

Krankzinnig? Absurd? Met onze hedendaagse inzichten in het begrip "ruimte" (of "ruimtetijd") is die theorie inderdaad absurd. Maar vele wetenschappers zijn zich er terdege van bewust dat onze hedendaagse inzichten in het begrip "ruimte" (in de louter wiskundige betekenis van het woord) nog heel fragmentair is...

Zeg dus nooit "nooit"...

[system]

citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco:
Vast staat dat een bepaald aspect van de werking van ons brein het zuiver wetenschappelijke domein ontstijgt.

Nu nog. Maar dat hoeft niet zo te blijven. Vroeger dacht men ook dat bliksem de goden waren.

[StevenNr1]

En toch belangrijk, we begrijpen hoe 'semantiek' tot stand komt, wel nog helemaal niet volledig maar het is wel meerdere keren aangetoond dat sommige factoren die hier als 'semantiek' worden aangeduid niet meer of toch minder aanwezig zijn als de daarmee verbonden hersensectoren (en bijbehorende syntaxis zeg maar) worden uitgeschakeld of beschadigd zijn.

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Het gaat hier wel om 'bewust' leven. Het zich realiseren dat men leeft. En dat weten we niet van een kei. Van een boom evenmin. We weten wel dat de zogenaamde 'wolfskinderen' een -naar onze maatstaven- laag zelfbewustzijn hadden.

Een kip telt dus niet mee? Of een mossel? Waar zijn wij ons van bewust? Wij reageren op prikkels, net zoals iedere andere soort. Ons denkvermogen zijn slechts ontwikkelde instincten, maar de basis blijft. Na al onze diepe gesprekken en intellectuele praat, weten wij op het einde van de dag niet in essentie wat we aan het doen zijn. We volgen onze instincten. Al onze handelingen zijn in het algemeen op overleving terug te brengen. Dat verschilt slecht in gradatie van de andere 'levende' wezens, zoals wij ze definiëren. Sterker: alle materie reageert op prikkels.

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

En de wetenschap zal de eerste zijn om dat ridderlijk toe te geven. Wat niet wil zeggen dat het potentieel niet wetenschappelijk verklaarbaar zou zijn. Ach EFL, de wetenschap biedt ons toch zoveel meer oprecht mysterie dan de godsdienst.

Waarde Dycore,

Naarmate de wetenschap vooruitgang boekt, stijgt mijn respect voor ons aller voorouders (tot in zeer ver vervlogen tijden), omdat zij, verstoken van wetenschap als zij waren, er toch in slaagden de realiteit enigszins bevattelijk voor te stellen.

Oppervlakkig gezien sloegen onze voorouders de bal mis. Vandaag weten ook de meeste gelovigen dat Genesis niet letterlijk mag worden gelezen. (De creationisten vormen een droevige uitzondering, maar goed, daarover lopen al andere discussiedraden.) Maar wie Genesis in de diepte leest, ontdekt dat onze verre voorouders al een besef moeten gehad hebben dat de kosmos op een bepaald moment in het verleden ontstaan is, en dat hij er niet altijd geweest is.

Hoe konden zij dat weten? Want evengoed konden ze gewoon stellen dat de kosmos er altijd geweest was, en dat hij altijd zal blijven bestaan. Toch spreekt o.a. het christendom van het punt Alfa en het punt Omega. Als gelovige fascineert dit wonder me elke dag opnieuw. Ik ben heus niet de enige gelovige die zijn geloof door de wetenschap juist bevestigd ziet i.p.v. ondergraven.

Méér zelfs: de wetenschap buigt ootmoedig het hoofd wanneer zij arriveert op het "begin der tijden" (in de letterlijke zin van de uitdrukking, ik doel op de Oerknal), terwijl religie er in elk geval in geslaagd is wél een antwoord te formuleren, nl. dat van een Schepper: een ons overstijgende Entiteit Die aan de basis van alles ligt en die de ene gelovige Demiurg noemt, de andere God, nog anderen God-Mens, en nog anderen de Goden (meervoud).

Of nog anders gezegd: een gelovige beluistert de wetenschap in... stereo.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

Een kip telt dus niet mee? Of een mossel? Waar zijn wij ons van bewust? Wij reageren op prikkels, net zoals iedere andere soort. Ons denkvermogen zijn slechts ontwikkelde instincten, maar de basis blijft. Na al onze diepe gesprekken en intellectuele praat, weten wij op het einde van de dag niet in essentie wat we aan het doen zijn. We volgen onze instincten. Al onze handelingen zijn in het algemeen op overleving terug te brengen. Dat verschilt slecht in gradatie van de andere 'levende' wezens, zoals wij ze definiëren.

Bewust leven is een leven waarin men zich bewust is van zijn bestaan.

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

right !
meteen een belangrijk 'probleem' voor de mensen die in reïncarnatie geloven met een één-op-één-relatie
je weet wel, diegene die het leven zien als een soort testcase
doe je het 'goed' dan ga je na de dood over naar een hogere levensvorm zoniet degenereeer je naargelang welk 'potje' je ervan gemaakt zou hebben desnoods terug naar een ééncellig wezen

Dat zou ook willen zeggen dat nagnoeg ieder dier (per definitie onschuldig) een mens wordt en nagenoeg iedere mens (per definitie schuldig) een dier wordt of een plant.

[KrisKras]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Nu nog. Maar dat hoeft niet zo te blijven. Vroeger dacht men ook dat bliksem de goden waren.

ondertussen weet men nog steeds niet tegoei wat het is

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Waarde Dycore,

Naarmate de wetenschap vooruitgang boekt, stijgt mijn respect voor ons aller voorouders (tot in zeer ver vervlogen tijden), omdat zij, verstoken van wetenschap als zij waren, er toch in slaagden de realiteit enigszins bevattelijk voor te stellen.

Oppervlakkig gezien sloegen onze voorouders de bal mis. Vandaag weten ook de meeste gelovigen dat Genesis niet letterlijk mag worden gelezen. (De creationisten vormen een droevige uitzondering, maar goed, daarover lopen al andere discussiedraden.) Maar wie Genesis in de diepte leest, ontdekt dat onze verre voorouders al een besef moeten gehad hebben dat de kosmos op een bepaald moment in het verleden ontstaan is, en dat hij er niet altijd geweest is.

Hoe konden zij dat weten? Want evengoed konden ze gewoon stellen dat de kosmos er altijd geweest was, en dat hij altijd zal blijven bestaan. Toch spreekt o.a. het christendom van het punt Alfa en het punt Omega. Als gelovige fascineert dit wonder me elke dag opnieuw. Ik ben heus niet de enige gelovige die zijn geloof door de wetenschap juist bevestigd ziet i.p.v. ondergraven.

Méér zelfs: de wetenschap buigt ootmoedig het hoofd wanneer zij arriveert op het "begin der tijden" (in de letterlijke zin van de uitdrukking, ik doel op de Oerknal), terwijl religie er in elk geval in geslaagd is wél een antwoord te formuleren, nl. dat van een Schepper: een ons overstijgende Entiteit Die aan de basis van alles ligt en die de ene gelovige Demiurg noemt, de andere God, nog anderen God-Mens, en nog anderen de Goden (meervoud).

Of nog anders gezegd: een gelovige beluistert de wetenschap in... stereo.

Ik was nog wat vergeten, ik voeg het gewoon toe.

Ook de idee van een hiernamaals, zoals die bij vele religies bestaat, poogt de grenzen van tijd en ruimte, waarin wij mensen nu eenmaal gevangen zitten, te overschrijden. De wetenschap kan dit niet, en zij is de eerste om dit ruiterlijk toe te geven. Als het zo is dat syntaxis (vormelijkheid) niet zomaar vanzelf leidt tot semantiek (inhoudelijkheid), en daarvoor iets "hogers" nodig is, dan zal de wetenschap dit - althans naar mijn aanvoelen - nooit kunnen bewijzen of ontkrachten.

Dit terwijl de idee van de ziel en het hiernamaals al opgeld doet sedert... mensenheugnis. Hoe speelden onze voorouders dit eigenlijk klaar?

Het blijft me boeien...

[KrisKras]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Er bestaat een theorie die zowel mikro- als makrokosmos tot in het oneindige uitbreidt...

mooie post waar ik me wel iets kan proberen bij voor te stellen

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Eén van mijn beste vrienden is blind van geboorte. Niettemin is hij in staat om zich - naar eigen zeggen - een visuele voorstelling te vormen van de hem omringende realiteit. Naar verluidt kunnen alle blinden dat. Heel veel voorwerpen, gebouwen, bomen, dieren enz... kan hij perfect beschrijven, zelfs al heeft hij ze nooit gezien.

Ook voor een vleermuis geen probleem bv.

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Er bestaat een theorie die zowel mikro- als makrokosmos tot in het oneindige uitbreidt. Kort gezegd kunnen we deze (onbewezen) theorie stellen als:

1. Alles is een deel van iets groters.
2. Alles is opgebouwd uit kleinere componenten.

Zo weten we dat moleculen opgebouwd zijn uit atomen, atomen uit protonen, neutronen en electronen, en die op hun beurt weer uit bosonen, leptonen, quarks en hoe dat minuscule spul ook moge heten. (Ik ben geen specialist terzake, dus vergeef me eventueel foutieve terminologie.) Volgens die theorie moeten ook die quantumdeeltjes uit nóg kleinere deeltjes bestaan, die dan op hun beurt alweer zijn opgebouwd uit nóg minusculere componentjes enz... enz... tot in het oneindige.

Zo zou het bv kunnen (pure fantasie) dat wij de bacteriën onder de nagels zijn van een groter wezen dat zich niet bewust is van onze aanwezigheid, net zomin als wij bewust zijn van zijn aanwezigheid. Misschien is dat uw god wel? Vgl met de bacteriën onder onze nagels.

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Zeg dus nooit "nooit"...

Zei je het nu zelf niet?

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Méér zelfs: de wetenschap buigt ootmoedig het hoofd wanneer zij arriveert op het "begin der tijden" (in de letterlijke zin van de uitdrukking, ik doel op de Oerknal), terwijl religie er in elk geval in geslaagd is wél een antwoord te formuleren, nl. dat van een Schepper: een ons overstijgende Entiteit Die aan de basis van alles ligt en die de ene gelovige Demiurg noemt, de andere God, nog anderen God-Mens, en nog anderen de Goden (meervoud).

Ik hoop dat je bedoeld: buigt grootmoedig het hoofd. Want dat verhaaltje van de schepper is geen antwoord en dat weet u evengoed. Dat is pretentie!

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Zwake poging omdat aan te tonen, lijkt mij. Uw vriend zal zich waarschijnlijk een beeld vormen van een gebouw door gehoor, tast en overgedragen kennis over 'gebouwen' te combineren.

Ik ben bang dat je me niet helemaal volgt.

Nergens beweer ik dat mijn vriend zich niet bedient van zijn gehoor, zijn tastzin, de kennis waarover hij beschikt, en een stuk of wat andere "zesde zintuigen" waarmee blinden vaak begiftigd blijken.

Mijn punt is dat al deze "zintuigen" enkel en alleen de syntaxis "vatten". Maar de semantiek, het eigenlijke visuele beeld dat leeft in het brein van mijn blinde vriend, is méér dan het samenspel van verschillende syntactische vormen. Er is méér voor nodig dan louter wat chemische en electrische interactie tussen miljarden hersencellen.

Stel dat we een aantal blindgeborenen posteren bij het Atomium op de Heizel. Stel dat we hun onbeperkt toegang verlenen tot de constructie, dat we zelfs kranen en dergelijke voorzien met bakjes, zodat ze de bollen aan de buitenkant kunnen betasten. Stel dat we hen ook voorzien van alle mogelijke informatie rond het Atomium, een gedetailleerde beschrijving inbegrepen.

Al deze blindgeborenen zullen tot een realistisch visueel beeld komen, dat uiteraard alleen voor henzelf zichtbaar is. In hoeverre het beeld van blinde Piet overeenkomst met dat van blinde Jef is zeer de vraag, maar beide beelden zijn zodanig realistisch dat een buitenstaander - mocht hij die beelden kunnen vergelijken - nauwelijks de verschillen nog ziet.

Toch bestaat er tussen het brein van Piet en dat van Jef nauwelijks interactie. Twee totaal van mekaar onafhankelijk functionerende breinen komen toch tot twee zeer gelijklopende resultaten. Dat impliceert, althans zo voel ik het aan, de tussenkomst van iets "hogers", een archetype of noem het zoals je wil, iets dat ons allen aan mekaar bindt, zonder dat we ons daarvan bewust zijn.

Is het dan zo gek te geloven dat je ziel na je dood losbreekt uit haar lichamelijke gevangenis om zich opnieuw te herenigen met Datgene waaruit zij werd losgerukt op de dag dat ze "opgesloten" werd in het lichaam van diegene die toen nog moest gevormd worden in de schoot van zijn moeder? We zijn ons misschien niet bewust van die bindende factor; maar mogelijk zijn we ons er wél van "onderbewust".

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Ook de idee van een hiernamaals, zoals die bij vele religies bestaat, poogt de grenzen van tijd en ruimte, waarin wij mensen nu eenmaal gevangen zitten, te overschrijden. De wetenschap kan dit niet,

De wetenschap kan het (nog) niet, maar poogt het net zoals religie. Het getuigt van oprechtheid om geen antwoorden te formuleren voordat deze onderbouwd kunnen worden.

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

Ook voor een vleermuis geen probleem bv.

Het is maar zeer de vraag in hoeverre een vleermuis zich visuele beelden kan voorstellen, en zelfs in hoeverre het beest daar nood aan heeft.

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

Zo zou het bv kunnen (pure fantasie) dat wij de bacteriën onder de nagels zijn van een groter wezen dat zich niet bewust is van onze aanwezigheid, net zomin als wij bewust zijn van zijn aanwezigheid. Misschien is dat uw god wel? Vgl met de bacteriën onder onze nagels.

Natuurlijk zou dat kunnen. Maar ik geloof in een God Die Zich als mens heeft geopenbaard. Voor mij voldoende om te geloven daar Hij Zich maar al te bewust is van de aanwezigheid van die "bacterieën onder Zijn vingernagels".

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Het is maar zeer de vraag in hoeverre een vleermuis zich visuele beelden kan voorstellen, en zelfs in hoeverre het beest daar nood aan heeft.

Hoog tijd om nog eens een boek biologie vast te pakken.

[Dycore]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Bewust leven is een leven waarin men zich bewust is van zijn bestaan.

En wanneer ben je bewust van je bestaan?