Polspoel en Desmet zetten FDW in zijn hemd.

[Gorefest]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Nee, maar ik kan het wel opzoeken voor je, maar daar heb ik tijd voor nodig.

Hier kun je je info bestellen
http://www.amazon.com/gp/reader/0965...06#reader-link

[christof]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Nee, maar ik kan het wel opzoeken voor je, maar daar heb ik tijd voor nodig.

Ben ook aan het zoeken op het internet, maar is niet zo makkelijk te vinden. Het is gewoon nieuwsgierigheid. Als er iemand de oorsprong weet van dit sleuteltje ( raar teken, niet echt abstract) op een zwarte achtergrond) gelieve een bericht te sturen. THX

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Gorefest zal je dat graag uitleggen. Het enige wat ik weet dat is dat het Waffen SS is, en meer bepaald Leibstandarte Adolf Hitler. Dat was de persoonlijke lijfwacht van de Führer, de eerste oorspronkelijke dus. Misschien kan je FDW deze suggestie overmaken, het zou hem kunnen passen.

Waren de waffen SS, niet de elite troepen van het socialistische nazi regime.

Waren het niet de misdadige socialisten in Duitsland die tientallen miljoenen mensen op hun geweten hebben.

Waren het niet de rechtsen in Duitsland die in de concentratiekampen zijn opgesloten en vermoord.

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door Peace

Waren de waffen SS, niet de elite troepen van het socialistische nazi regime.

Waren het niet de misdadige socialisten in Duitsland die tientallen miljoenen mensen op hun geweten hebben.

Waren het niet de rechtsen in Duitsland die in de concentratiekampen zijn opgesloten en vermoord.

Nee, dat waren nationaal-scoialisten. Je 'vergeet' dat eerst woordje altijd weer. Dat betekent socialisme alleen voor het Eigen Volk. Socialisme gekoppeld aan nationaliteit, correctie: bloed, ras en bodem. Snap je?

[William]

Oorspronkelijk geplaatst door Bollinasius

Williamke toch,

Geef me één naam van een persoon die nu hun mening niet meer mag geven. Integendeel het Blok komt nu meer in het nieuws dan anders ! Om het in Stevaerttermen te zeggen : dat is gratis reclame.

Ik heb niets tegen uw persoon hoor, integendeel ga héél graag in debad met andere, maar hoe komt het toch dat ik het gevoel krijg dat u met mijne kop aant lachen zijt?

Ten eerste hebt u blijkbaar de zéér recentste gebeurtenissen om concreet te zijn eergisteren niet gevolgd want de mening van 800.000 mensen wordt gewoon simpel in de vergeetput gesmeten en dan nog maar te zwijgen op welke wijze dit gebeurd is.

En ten tweede, moet het Vlaams Blok nu blij zijn ofzo dat we op zo'n manier en via zo'n weg eens op de tv mogen komen.
Robert stevaert moet maar eens lachen en hij wordt direct in alle tv-shows uitgenodigd.
Mja, en hoe noemt u het Vlaams Blok; discriminerend..

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Nee, dat waren nationaal-scoialisten. Je 'vergeet' dat eerst woordje altijd weer. Dat betekent socialisme alleen voor het Eigen Volk. Socialisme gekoppeld aan nationaliteit, correctie: bloed, ras en bodem. Snap je?

Hoe je het ook draait of keert, het waren socialisten.

N.S.D.A. Nationalitische Deutsche Arbeiterpartij. Het was duidelijk een arbeiderspartij van de socialisten.

[size=6]HITLER WAS EEN SOCIALIST[/size]

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door Peace

Hoe je het ook draait of keert, het waren socialisten.

N.S.D.A. Nationalitische Deutsche Arbeiterpartij. Het was duidelijk een arbeiderspartij van de socialisten.

[size=6]HITLER WAS EEN SOCIALIST[/size]

Nee, Hitler was een nationaal-socialist: socialisme alleen voor eigen bloed. Het Blok heeft dat omgedoopt tot Eigen Volk Eerst.

[Bollinasius]

ik volg de actualiteit wel hoor maar de verkozenen van die 800.000 zitten nog allemaal op hun plaats hoor (allez als ze niet weglopen) en zij zijn ook niet veroordeeld hé - drie vzw's zijn veroordeeld en ik durf wedden dat van die 800.000 kiezers er misschien 1000 zijn die die vzw's kennen en de rest kent deze niet en heeft er ook niet op gestemd !

Het vereenzelvigen van het VB met die vzw's geeft net redenen om het VB ook te bestraffen !

[Karl]

Oorspronkelijk geplaatst door Peace

Hoe je het ook draait of keert, het waren socialisten.

N.S.D.A. Nationalitische Deutsche Arbeiterpartij. Het was duidelijk een arbeiderspartij van de socialisten.

[size=6]HITLER WAS EEN SOCIALIST[/size]

Lees eens "Mein Kampf", daaruit kan u ongetwijfeld de basisbeginselen van het nationaal-socialisme opmaken. Misschien begrijpt u het al iets beter, wanneer ik een tipje van de sluier licht:
D.D.R. -OOST DUITSLAND WAS EEN DEMOCRATIE!!!

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Nee, Hitler was een nationaal-socialist: socialisme alleen voor eigen bloed. Het Blok heeft dat omgedoopt tot Eigen Volk Eerst.

Een Nationaal Socialist is en blijft een Socialist. Deze vereniging is ontstaan uit socialistische arbeiderskringen. Deze mensen hebben de N.S.D.A.P. opgericht waaruit het gehele Nationaal Socialisme is gegroeid.

De arbeidersklasse in de najaren van de eerste wereldoorlog ging het door de oplagen van het verdrag van versaille zeer slecht. Armoede en zelfs honger waren er schering en inslag.
Uit deze onvrede is de N.S.D.A.P. ontstaan. Deze socialistische arbeidersbeweging stond aan de wieg van de hele Nazi ideologie.

Hitler en Co wilden Duitsland er terug bovenop brengen door "Lebensraum" te scheppen. Achter dit woord verschuilde zich de drang naar gebiedsuitbreiding.

Hoe je het ook draait of keert, je komt niet om het feit heen dat de Nazi's, uit rasechte socialisten ontstaan zijn.

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door Peace

Een Nationaal Socialist is en blijft een Socialist. Deze vereniging is ontstaan uit socialistische arbeiderskringen. Deze mensen hebben de N.S.D.A.P. opgericht waaruit het gehele Nationaal Socialisme is gegroeid.

De arbeidersklasse in de najaren van de eerste wereldoorlog ging het door de oplagen van het verdrag van versaille zeer slecht. Armoede en zelfs honger waren er schering en inslag.
Uit deze onvrede is de N.S.D.A.P. ontstaan. Deze socialistische arbeidersbeweging stond aan de wieg van de hele Nazi ideologie.

Hitler en Co wilden Duitsland er terug bovenop brengen door "Lebensraum" te scheppen. Achter dit woord verschuilde zich de drang naar gebiedsuitbreiding.

Hoe je het ook draait of keert, je komt niet om het feit heen dat de Nazi's, uit rasechte socialisten ontstaan zijn.

Amaai, als jij dat allemaal in een paar zinnen kan uitleggen, ik zou je haast moeten bewonderen daarvoor. Ik heb een jaar geleden de biografie van Adolf Hitler gelezen van Ian Kershaw, die 2 delen omvat. Al bij al 2.200 pagina's. En jij kan dat hier in enkele zinnen samenvatten. WOW!

Ik doe niet eens de moeite hier, want dan kan ik het beter op mijn site zetten, want ik heb daar zeker 50kb tekst voor nodig, voor deel 1/10 toch.

[Tzuvar Raemborr]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Amaai, als jij dat allemaal in een paar zinnen kan uitleggen, ik zou je haast moeten bewonderen daarvoor. Ik heb een jaar geleden de biografie van Adolf Hitler gelezen van Ian Kershaw, die 2 delen omvat. Al bij al 2.200 pagina's. En jij kan dat hier in enkele zinnen samenvatten. WOW!

Ik doe niet eens de moeite hier, want dan kan ik het beter op mijn site zetten, want ik heb daar zeker 50kb tekst voor nodig, voor deel 1/10 toch.

Hou het kort en geef ons idioten enkel die korte citaten die Peace zijn argument weerleggen? Of gaat dat niet?

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Amaai, als jij dat allemaal in een paar zinnen kan uitleggen, ik zou je haast moeten bewonderen daarvoor. Ik heb een jaar geleden de biografie van Adolf Hitler gelezen van Ian Kershaw, die 2 delen omvat. Al bij al 2.200 pagina's. En jij kan dat hier in enkele zinnen samenvatten. WOW!

Ik doe niet eens de moeite hier, want dan kan ik het beter op mijn site zetten, want ik heb daar zeker 50kb tekst voor nodig, voor deel 1/10 toch.

Voor de mensen te misleiden heb je nu eenmaal meer woorden nodig dan voor de mensen correct voor te lichten.

Vergeet ook vooral niet de collaboratie met het nazi regime van de Socialistische voorman Spaak tijdens de tweede wereldoorlog.

[Karl]

oe je het ook draait of keert, je komt niet om het feit heen dat de Nazi's, uit rasechte socialisten ontstaan zijn.

Lees misschien eerst eens wat Hitler dacht over het socialisme en marxisme, gaarne raad ik u daar volgend (standaard )werk over aan: Antisovjetpropaganda in B. Yammine Duitse Antisovjetpropaganda in de Belgische pers (1941-1944), 2003, Leuven

Hieronder het besluit. Als je iets niet begrijpt, vraag het maar

Thematisch

De oorlog die Duitsland tegen de Sovjetunie uitvocht was vanuit het standpunt van de Duitse propaganda een verdedigingsoorlog van het IIIe Rijk tegenover het internationale jodendom. Deze stelling is essentieel om ons een inzicht te verwerven in de houding die de nazi’s gedurende de oorlog aannamen. Hitler had in Mein Kampf al gezegd dat in zijn ogen de Eerste Wereldoorlog geen oorlog was voor de belangen van afzonderlijke naties, zoals Servië of Oostenrijk maar wel voor het voortbestaan van de Duitse Natie.

Dit was ook het thema dat de kern zou worden van de Tweede Wereldoorlog, die immers een grote samenzwering was van joden, plutocraten en bolsjevisten tegen Duitsland, het nazisme en de Europese beschaving. De inzet van de veldtocht die in 1941 begon was dan ook niet meer of minder dan een strijd voor de overleving van Duitsland en Europa.

Frankrijk, een erfvijand werd door de nazi’s nooit als een doodsvijand beschouwd. Eens het land verslagen was en “de schande van Versailles” uitgeveegd bleek Duitsland welwillend te zijn naar buitenuit om het in een groter “Europees geheel” te integreren.

Dat wilde Hitler ook doen met Engeland, maar nadat deze zijn “Friedesangebot” in 1940 afwezen begon hij tegen dit, nochthans Germaanse land, een bloedige uitputtingsslag. Geen moment echter twijfelde hij ook toen aan het werkelijke doel van de oorlog, de vernietiging van de Sovjetunie en de uitroeiing het jodendom. Deels waren er natuurlijk strategische motieven die hierin een rol speelden, maar veel meer dan de “grote oorlog” was Wereldoorlog II een wezenlijk ideologisch conflict. Toen de veldtocht tegen Rusland begon was de nazipropaganda er niet langer op gericht om te zeggen dat Engeland “als enige de oorlog volhield”, dan wel om erop te duiden dat de Engelsen medeplichtig waren aan de samenzwering tegen Duitsland én Europa.

Maar sterker dan Engeland of de Sovjetunie was de eeuwige jood, die “vergiftiger” van alle volken, de schuld voor het ontketenen van de oorlog. De plutocraten, de geldheersers in Londen en de leidende klasse in de Sovjetunie, zo betoogden de nazi’s constant, waren essentieel joods. Het was dan ook niet verwonderlijk dat ze, vanuit hun logica, samenspanden en Duitsland te gronde richten wilden. Menigmaal werd aangekondigd dat “Engeland Europa verraden had” door de alliantie met de Sovjets aan te gaan. Natuurlijk was de Engels-Russische alliantie, waar later de Amerikanen toetraden een marriage de raison geweest, Churchill zelf was de bolsjevisten op zijn zachtst gezegd niet bepaald genegen. De uitlevering van Europa door de Anglo-Amerikanen aan de bolsjevistische willekeur mocht dan vooreerst- volgens de nazi’s- een manoeuver geweest zijn om zichzelf te redden, later betoogden zij andere dingen. Zo zou Londen niet meer in staat zijn om haar afbrokkelende imperium te redden en zou het ook zelf gebolsjeviseerd worden, mocht Duitsland bezwijken.

Naar de houding of de gevoelens van de nazi’s tegenover de Sovjets zelf is het evenwel moeilijker peilen. Zeker is dat ze aannamen dat de Sovjetunie zelf geregeerd werd door een kliek joden. Over het feit dat de Slaven üntermenschen waren, bestond meer discussie. Goebbels bijvoorbeeld vond deze stelling een zware tactische fout, Rosenberg daarentegen had er een deel van zijn ideologie op gebaseerd. Wat er ook van zij, de Russen, meestal afgeschilderd als “bolsjevieken” waren ontegensprekelijk “barbaarse horden”, “mongolen”, “monsters uit de steppe” en meer van dat. Het was dan ook een uitermate delicaat probleem dat deze ‘beest-mensen’ konden vechten en zelfs winnen. Vaak werd dan ook een allusie gemaakt op de numerieke overmacht van de Sovjets wanneer het tij keerde maar nooit op hun geestelijke capaciteiten. Deze laatsten immers waren in de ogen van de nazi’s, wat de Sovjetleiding of de Sovjets betrof, onbestaand. Hoewel later Slavische volkeren als Polen, Witrussen en Oekraïners of zelfs Russen aan de kant van de Duitsers zouden meevechten werd steevast Rusland en zijn mensenmassa als iets monsterachtigs voorgesteld.

In het “evangelie van Stalin” was er volgens de nazipropaganda geen enkele plaats voor God noch gebod. In de eerste oorlogsdagen manifeesterde zich dat door ongure koppen van Sovjets te tonen, te wijzen op de beestachtigheden in Rusland of de situatie in Duitsland te vergelijken met deze in de Sovjetunie. Later kwam dit aan de orde door de vreselijke situatie in de “bevrijde” gebieden te schetsen, waar ofwel bolsjevisten gemoord en verkracht hadden of Anglo-Amerikanen de weg hadden geplaveid voor een rode dictatuur.Zij waren zoals gezegd immers allen trawanten van hun joodse meesters.

De kracht van de hele antisovjetpropaganda lag ongetwijfeld in haar herkenbaarheid en eenvoud. Met Hitler, en misschien nog meer met Goebbels had Duitsland misschien wel de twee grootste demagogen uit de geschiedenis in huis, voor wie “waarheid” ondergeschikt was aan de feitelijke realia. Deze Machiavellistische visie heeft ongetwijfeld vele Duitsers en niet-Duitsers overtuigd hebben van het grote gelijk van de nazi’s.

Het was per slot van rekening niet het Derde Rijk en zijn bondgenoten die deze oorlog begonnen waren, neen, zij voerden slechts een verdedigingsoorlog. Vanaf juni 1941 immers tot aan de val van Berlijn heeft de Duitse propaganda de richtlijn gevolgd dat het niet om een agressieoorlog ging (de vergelijking met Wereldoorlog I moest ten allen prijze vermeden worden), maar wel om een defensieve en preventieve veldtocht. “Wat zou er gebeurd zijn als Duitsland de bolsjevistische kracht niet voorgoed had neergeslagen?” Was de teneur in 1941-42, en “wat zou er gebeuren als Duitsland bezwijkt” in 1943-1945. Duitsland pretendeerde trouwens ook in de veldtochten ervoor louter een verdedigende positie in te nemen. Tsjechoslovakije werd bezet om Duitsland’s oostgrenzen veilig te stellen, bij de Anschluss ging het zelfs om een “vredelievend” motief: de Duitsers samenbrengen in één Rijk. Polen werd zgn. aangevallen omdat het Duitsland wilde bestormen, België en Nederland omdat ze zogezegd geheime akkoorden gesloten hadden die de geallieerden zouden toelaten om naar Duitsland op te marcheren enz.

Maar in de veldtocht tegen Sovjetrusland kreeg dit verdedigingsmotief een nog veel diepere betekenis, niet alleen Duitsland- zo werd gezegd- werd verdedigd, maar ook heel Europa. En meer dan dat: Het Reich was de enige macht die ook maar in staat was om Europa te verdedigen. Van de verrotte burgerlijke regimes die heulden met Stalin moest het Avondland allerminst heil verwachten! Vandaar dat we kunnen stellen dat Duitsland door de oorlog tegen de Sovjets naar buiten toe de gunst van Europa probeerden te verwerven door haar “Nieuwe Orde” te plaatsen tegenover de vermolmde krachten van de Oude Wereld (Engeland, V.S.A.) en het vergif van het jodendom: Kortom tegen de samenspanning van de twee uitersten, zijnde kapitalisme en communisme.

Dat maakte de vijanden ook bijzonder inwisselbaar, of men nu vocht tegen een Amerikaan, een Brit of een Sovjet, het waren allemaal “gangsters” en “barbaren”. En ze dienden allemaal hetzelfde doel. De bommen die op Europese steden vielen waren al evenzeer een vernietiging van de eeuwenoude Europese Cultuur als het dreigende Aziatische gevaar. Naarmate het met de oorlog alsmaar slechter ging voor Duitsland, werd Europa ‘Fort Europa’, een soort onineembare vesting, enerzijds beschermd door de Atlantikwall en anderzijds door het Europees leger dat een menselijke dam opwierp in het oosten. In de laatste maanden van de oorlog had Duitsland zijn uitgestrekte, bezette territoria verloren en was het hem er enkel nog om te doen om – vooral ter meerdere eer en glorie van zijn stichters- het Rijk als kern van alle beschaving te vrijwaren van de rode horden .

Welke rol nu speelde Hitler in dit alles? Als Opperste Rechter werd hij als onfeilbaar beschouwd. Alereerst als vredesstichter (1933-1938), dan als de grootste staatsman en strateeg van Europa (1940-1941), vervolgens als Redder van Europa (1941-1942) en tenslotte als de lichtende baken in een Rijk dat aan stukken gescheurd werd (1943-1945). Wanneer we Fort Europa vergelijken met een gesloten gemeenschap, zoals we die vandaag nog aantreffen bij sektes was Hitler de goeroe. En zoals ook een sekte wil leven zonder vreemde elementen, zo beriepen zijn handlangers er zich trots op steden Judenfrei te maken. Maar een sekte gaat soms ten onder en dan sleept de leider iedereen in zijn val mee. Zijn eigen aura echter blijft onaangetast. De taal die de nazi’s, zoals we zagen, gebruikten over Hitler in de laatste twee oorlogsjaren deed niets af aan zijn aureool, wel integendeel. Over militaire glorie ging het nog nauwelijks op het einde. Het ging om wonderen en afgronden, duivels en Voorzienigheid, licht en duisternis. Naarmate de situatie op het terrein dramatische proporties aannam, werd de status van Hitler, en hij zal het, zeker na zijn wonderlijke redding op 20 juli 1944, zelf graag aangenomen hebben, steeds groter. Hij was de man die als enige over het Lot van Europa, ja zelfs van de wereld beschikte. Zonder zijn geniaal inzicht had Duitsland niet tijdig “ingegrepen” in 1941 en zonder zijn doortastendheid was het Rode leger al lang als een stormwind over Europa uitgewaaid. De oorlogslogica tegen de Sovjetunie lag ook in het verlengde van Hitler’s denken, zolang Duitsland terrein won en spectaculaire successen behaalde moest de totale vernietiging van de tegenstrever nagestreefd worden. Toen de successen uitbleven moesten Duitsland en Europa zich achter de Führer scharen (« zelfs de grootste anglofiel ») om alsnog de complete barbaarsheid tegen te gaan. Het is dan ook allesbehalve een wonder te noemen dat het IIIe Rijk onder die leiding inderdaad « niet zoals in 1918 » gecapituleerd heeft, Hitler verkoos de vernietiging boven de nederlaag, een tussenoplossing was er eenvoudigweg niet.

Verslaggeving en personderzoek

Wat de eigenlijke verslaggeving betreft van de gebeurtenissen aan het Oostfront valt we een cesuur op bij het jargon dat gebruikt werd tot aan de slag bij Stalingrad en de periode erna. Zoals we stelden waren de Duitse overwinningen in de eerste maanden door hun karakter propaganda op zichzelf. De blunder die gemaakt werd was evenwel de oorlog reeds als gewonnen voor te stellen. Na Stalingrad moesten de Duitsers noodgedwongen kiezen voor de “meer realistische” aanpak. Onterecht is Goebbels de geschiedenis ingegaan als meester van de leugen, omdat het bij hem er niet zozeer om ging om over feiten zuiver te liegen dan wel feiten hetzij anders voor te stellen ofwel ze te verzwijgen of ze in een ander perspectief te plaatsen.

Zo werd de nederlaag bij Stalingrad uitgelegd als een offer dat moest gebracht worden teneinde de eindoverwinning te verzekeren en werd de reusachtige terugtocht voorgesteld- aanvankelijk toch- als een welopgezette, van voor af aan geplande verdedigingstechniek. “Frontverkortingen”, “elastische oorlogsvoering”,”afweergevechten”,… waren allen eufemismen die de lezer in het ongewisse lieten over de ware toedracht der gebeurtenissen. Vreemd genoeg werd over de frontlijn zelf nooit gelogen. Zodoende kon degene die aandachtig las op langere termijn wel de waardeverhoudingen inschatten.

Waarom dan toch hebben de propagandisten niet meer werk gemaakt van de gebeurtenissen aan het front in duister te hullen? Een verklaring hierin kan gevonden worden in het feit dat zowat elk Duits gezin een familielid aan het Oostfront had. Moedwillig de gebeurtenissen verhullen als het slechter ging, zou het regime gediskrediteerd hebben. Meer nog, we kunnen ervan uitgaan dat Goebbels e.a. in hun wens om een “totale oorlog” te creëren niet geaarzeld hebben om de boude waarheid te zeggen. Geestelijke waarden waren volgens de nazi’s beslissend, zeker naar het einde van de oorlog toe. Zodoende werd de bevolking gehard en, indien ze de crisis kon doorstaan dan was Hitlers bewering dat het Duitsland onder hem niet meer dat van 1918 was ook feitelijk bewaarheid geworden.

Men was met de “dolkstootlegende” van november 1918 in het achterhoofd, die op miljoenen Duitsers zo effectief scheen te werken, bang van interne opstanden. Wat we gezien hebben toont dit aan. Sommige berichten zoals het wijzen op de executies van “communistische terroristen” tonen dit expliciet aan. Daarbij sloten ook de tendentieuze en selectieve berichten aan over stakingen in bv. Engeland of Amerika. Men ging er van uit dat het nodig was om aan de bevolking in bezette gebieden te tonen dat hun “bevrijders” feitelijk voorposten van de chaos waren. Engeland’s hypocrisie werd niet alleen aangetoond (“de bisschop van Canterbury bidt voor Moskou”) maar ook haar interne zwakte. De intern fragiele democratieën, zo was de boodschap, konden snel door het bolsjevisme besmet worden. Zo werd de strijd aan het Oostfront subtiel in het binnenland “ingevoerd”.

Ook naar het buitenland toe heeft Duitsland geprobeerd door zijn propaganda de coalitie constant als onnatuurlijk af te schilderen en Engeland erop te wijzen dat het ook gebolsjeviseerd zou worden. Praktische successen werden hierdoor niet behaald, de geallieerde coalitie immers, was door haar gezamenlijke doel – de strijd tegen Hitler- voldoende gewapend.
Wel slaagde men erin door Katyn (uiteraard ook bedoeld om de Sovjet-gruwelen te ‘etaleren’) te exploiteren de Poolse emigrantenregering met Moskou te doen breken.

Het Oostfront stond niet altijd in het middelpunt van de belangstelling, maar was, voornamelijk omwille van het ideologisch karakter, het middelpunt van de Duitse oorlogsverslaggeving en alle artikels die omtrent de oorlog gepubliceerd werden. Tegenslagen konden niettemin “afgeleid” worden, zo werd er lange tijd niet toegegeven dat Stalingrad door Russische troepen omsingeld was of werd er in de winter van 1941-1942 niet meer op de voorpagina’s gesproken over het Oostfront (maar wel over Japan). Een andere techniek was ook de lezer aan te sporen de hele oorlog niet zozeer vanuit de feitelijke dagelijkse militaire gebeurtenissen te bekijken, maar wel vanuit een breder “historisch perspectief”. Zo kon Goebbels er beroep op doen dat een land (of een continent) met zo’n groot leider en een zo veerkrachtige bevolking het niet verdiende te verliezen: Dat was niet het door de geschiedenis toebedeelde lot. Wanneer het echter bijzonder slecht ging en alle veroverde gebieden verloren gingen kon hij echter slechts een beroep doen op de instincten en het “Lot”, maar niet langer op de redelijkheid. Beloften van Vergeltung, nog zo’n motief om het falen aan het front in te dekken. Maar ook de V-wapens brachten de verhoopte kentering niet.

Wat leert, tenslotte, het personderzoek ons?

We hebben systematisch drie Nederlandstalige kranten onderzocht: Vooruit!,Volk en Staat en De Dag en twee Franstalige: Le Soir en Le Pays Réel en drie tijdschriften: Signaal, De SS-man en Balming. Wat de kranten betreft waren alle kranten vanzelfsprekend gecensureerd, en collaboreerden sommigen actief : met name Le Pays Réel (orgaan van Rex) en Volk en Staat (V.N.V.-blad). Uiteindelijk is het verschil tussen de « gecensureerde » en de « nieuwe orde »-bladen minimaal te noemen. Natuurlijk huldigden Le Pays Réel en Volk en Staat voortdurend hun ideologie en leider(s) (De Clerck,Elias,Degrelle), maar in hun strijd tegen het communisme waren de kranten unaniem. Commentatoren maakten op creatieve wijze gebruik van de beperkte “dichterlijke vrijheid” die hen door Berlijn toegezegd was. Maar een gecensureerde Vooruit! Kon soms fanatieker zijn dan Volk en Staat. In deze laatste echter zetten de nieuwe ordefiguren dan wel bijvoorbeeld hun naam onder artikels, om er helemaal bij te horen, terwijl in meer « gematigde » kranten zoals De Dag er een pseudoniem onder kwam te staan. Objectiviteit was echter onmogelijk, laat staan ingaan tegen wat uit Berlijn werd medegedeeld. De Wehrmachtsberichten, aankondigingen van bepaalde verordeningen of evenementen (zoals de tentoonstelling “dat zijn de bolsjevisten”)… waren voor iedere krant verplichte stof.

Naarmate de kranten minder bladzijden telden (papierschaarste), gaf dit uiteindelijk een heel grauw en monotoon beeld van de pers. Geen wonder dat zovele “anglofielen” (waarop zo vaak allusie gemaakt werd) de B.B.C. beluisterden. Deze mensen waren trouwens ook een “vijand binnenin”. Onwillige of onwetende volksgenoten die niet beseften dat ze misleid waren of gewoonweg -al dan niet bewust- blind voor de realiteit bleven. Van de tijdschriften en van alle bestudeerde publicaties is De SS-man het radicaalste (gevolgd door Balming). Nergens werd zoveel de lof van het onoverwinnelijke noordse ras en de beestachtige ondermensen beschreven als in dit blad. Het was “Nieuwe Orde”-lectuur in de ware zin van het woord: agressief, populistisch en uitermate racistisch.

Conclusie

Samenvattend kunnen we stellen dat de antisovjetpropaganda zich als volgt in de pers liet aftekenen: De eerste dagen van juni 1941 werd meteen de toon gezet. Het zou gaan om een strijd voor Europa tegen de Sovjetunie dat het IIIe Rijk wilde aanvallen. Een verdedigingsoorlog van epische proporties op een tot dan toe nooit geziene schaal. Al gauw werd het anti-Engels motief hieraan gekoppeld, met de jood als bindteken van deze onzalige alliantie die, zo heette het, op wankelen stond. In de eerste maanden waren de Duitsers zo zegedronken, en aanvankelijk terecht, dat elke zin voor realiteit verloren ging. De blunders van Dietrich en Hitler in oktober van dat jaar die de oorlog “militair beslist noemden” waren vanuit Duits standpunt rampzalig. Het kostte Goebbels vanaf toen heel wat moeite om uit te leggen dat de oorlog “militair” beslist was, maar daarom nog niet afgelopen. In de winter werd een krakkemikige afleidingspropaganda op touwen gezet die hoofdzakelijk ging over de Japanse operaties en de betrokkenheid van de V.S.A. in de oorlog. De operaties aan het Oostfront waren “door weersomstandigheden” stilgelegd. Dat de Russen een succesvol tegenoffensief gelanceerd hadden werd niet of nauwelijks (in zeer bedekte termen) toegegeven. In 1942 begon de antisovjetagitatie met een verder bespelen van de boosaardige doeleinden van het joods-bolsjevistisch-plutocratisch complot. Steeds meer aandacht ging naar de “Europese zending” en natuurlijk ook naar de (vermeende) Sovjetgruwelen en –levensomstandigheden. Het vooraf aangekondigde offensief barstte los en leidde de Duitse troepen naar de Kaukasus.
De val van Stalingrad werd aanvankelijk in tegenstelling tot die van Moskou en Leningrad vooraf niet aangekondigd. Toen men het wel deed, of althans zegde dat de beslissing van de oorlog daar zou vallen stonden de krijgskansen op het punt te keren. Stalingrad viel, net zoals Moskou en Leningrad niét.

Integendeel, de Sovjets zetten een succesvol tegenoffensief in dat het ingesloten 6e leger vernietigde. Deze nederlaag werd naderhand tot epische hoogten gestuwd. Vergelijkingen met bijvoorbeeld de slag bij de Thermopylen waren de kranten niet vreemd. Maar de bewering dat Stalingrad een offer geweest was dat resultaat zou opleveren, klopte niet. Daar zovele soldaten zich overgegeven hadden kon men zelfs nauwelijks van een strijd tot de laatste man spreken. In de maanden na de nederlaag volgde een erg grimmige propaganda met als eerste hoogtepunt de toespraak van Goebbels in februari 1943 waarin deze opriep tot « totale oorlog ». Verder werd steeds meer het Engels-plutocratisch “verraad”, onder joodse impuls aan de kaak gesteld. Duitsland mocht niet bezwijken of Europa was eraan.

Ondertussen verloren de Duitsers Noord-Afrika en Sicilië en had de “ondergangspropaganda” tijdelijk plaats gemaakt voor “hard realisme”. De tijdelijke herovering van Koersk mocht zelfs niet eens met grote fanfare aangekondigd worden. Ondanks alle “elastische terugtrekkingsbewegingen” en “Sovjets die maar relatieve én tijdelijke terreinwinst” boekten waren de Duitsers vanaf 1943 permanent en overal in het defensief. Beloften van vergelding werden niet ingelost. Voor het lot van Europa moest men standhouden, bevrijding of een Duitse nederlaag stond gelijk aan bolsjevisering, verjoodsing en ondergang.

In 1944 drongen de Sovjets door tot in Polen. De Duitse tegenmaatregelen bij de invasie (6 juni 1944) dreven de geallieerden niet terug in zee. Wat restte er nog dan een beroep te doen op geestelijke waarden en een onvoorwaardelijk geloof in Hitler zeker na 20 juli en de moordaanslag op zijn persoon? Zeer snel nu “mythologiseerde” de Duitse propaganda, een proces dat al na Stalingrad begonnen was. Ze deed geen appel meer op reële successen, maar wel op beloften van een « derde oorlogsfase » en, tenslotte, toen alle gebieden in Europa voor het Rijk zowat verloren gegaan waren op een “volhouden” en een abstract blindelings “geloof in het lot”. In 1945 werd Duitsland totaal in puin gelegd en bezet, maar tot de laatste dagen zongen de propagandisten de lof van de Duitse onverzettelijkheid. Pas bij de capitulatie kwam de Duitse propagandamachine tot rust.

Daarmee was niet alles afgelopen. De Tweede Wereldoorlog had als direct gevolg de Koude Oorlog tussen de tot de tanden gewapende grootmachten. “Ijzeren Gordijn”, “Het rode gevaar”, “wapenwedloop”, “détente”… werden nieuwe woorden om de Oost-West relaties te definiëren. Symbolisch genoeg ontstond het eerste grote conflict tussen de voormalige geallieerden omtrent Berlijn: Eind jaren ’40 hield een Amerikaanse luchtbrug de Russiche claims op heel Berlijn (dus ook buiten hun bezettingszones) tegen.

De Tweede Wereldoorlog heeft ontegensprekelijk het belang van propaganda aangetoond. Het is immers essentieel voor een autoritair regime dat er geen afwijkende meningen mogen bestaan. De mening van de Staat valt samen, of zou moeten samenvallen, met die van de bevolking. De nazi’s hebben dit principe zeer rigide toegepast en desbetreffend een duidelijk overwogen- maar niet altijd coherente- politiek gevoerd.
“Kennis is macht” zegde Sir Francis Bacon in de 17e eeuw reeds. Gezien de gebeurtenissen in Wereldoorlog II,het toenemende belang van media en propaganda achteraf en de repercussies die zij in al haar facetten hebben kan, kunnen we misschien vandaag stellen: macht �*s kennis. Want degene wie de macht toekomt heeft de mogelijkheid de informatie op die manier te gebruiken dat zijn eigen doelen maximaal verwezenlijkt worden.

[Bollinasius]

Typisch ipv zelf wat kritisch te zijn - de verantwoordelijkheid afschuiven op iemand anders - man toch - neem zelf eens wat initiatief - begin te lezen, gebruik google voor mij part maar mensen zo lastig vallen met uw eigen vragen .....
dat is uw echt probleem; alles doorschuiven naar een ander en de regering is in zo'n optiek altijd de pineut !

Vroeger werkte men in de mijnen /fabrieken,
Nu 'werken' velen achter hun computer,
binnenkort bevelen we de computer wat hij moet doen en dan blijven we maar klagen dat de economie hier niet aantrekt ....
'dit is geen pleidooi om terug naar af te gaan maar wel om iedereen te stimuleren om zelf tot actie over te gaan'

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door Karl

Lees misschien eerst eens wat Hitler dacht over het socialisme en marxisme, gaarne raad ik u daar volgend (standaard )werk over aan: Antisovjetpropaganda in B. Yammine Duitse Antisovjetpropaganda in de Belgische pers (1941-1944), 2003, Leuven

Hieronder het besluit. Als je iets niet begrijpt, vraag het maar

Interessante samenvatting, maar ik mis wel een belangrijk onderdeel tijdens Operatie Barbarossa: de Einsatzgruppen. De speciale politieeenheden die achter de frontlinies de joden, communisten en Poolse en Russische intelligentia vermoordden.

[Karl]

Interessante samenvatting, maar ik mis wel een belangrijk onderdeel tijdens Operatie Barbarossa: de Einsatzgruppen. De speciale politieeenheden die achter de frontlinies de joden, communisten en Poolse en Russische intelligentia vermoordden.

klopt, maar het ging ook niet om de eigenlijke veldtocht (daar valt zelfs nog veel meer over te vertellen), maar om de ideologische perceptie in de "gestolen" en collaborerende bladen.

[justme]

Oorspronkelijk geplaatst door Spolspoel & Besmett

ik denk niet dat je kan zeggen dat FDW in zijn hemd gezet is. hij heeft telkens zijn gelijk gehaald.

ja hij heeft TELKENS gelijk gehaald... toegegeven.... Weliswaar iedere keer op een onderwerp waar 'em zelf op z'n eentje over begon, en niet over het onderwerp waarover de discussie ging... maar ja, daar zijn de blokkers content meer zeker

[justme]

Oorspronkelijk geplaatst door niettedoen

Besmet zegt ook regelmatig dat er 80% van de kiezers niet voor het blok kiezen. Dat is correct maar dit is ook van toepassing voor de andere partijen. Stel dat ik voor de VLD stem wilt dit ook niet zeggen dat ik hun programma volledig goedkeur maar het best bij mijn voorkeur aanleunt. Ik wil dus dat de VLD regeert maar moet er ook de sossen bijnemen en wat blijkt dan dat er maar een kleine fractie van het programma kan gerealiseerd worden.
Stel dat ik nu voor het blok kies voor alle programmapunten behalve het volgens de rechter rasistische gedeelte dan nog vinden alle partijen dat mijn stem niet mee telt. Waar halen zij het recht om straks één miljoen mensen aan de kant te schuiven vooraleer de stemlokalen open gaan. Democratie??? Mijn voeten.

ja democratie...

er zouden eens een peiling moeten gedaan worden naar anti-stemmen... (soit, ooit eens ergens rondvraag gezien, maar die was verre van wetenschappelijk of zeker representatief)

ik denk dat 80% van de bevolking (een overduidelijke meerderheid) wel zou blij zijn als het Blok NIET regeert... : de meerderheid van de bevolking wil dus het blok niet

ik denk dat dit getal veel lager zou liggen bij andere partijen. Vb. de CD&V of VLD kiezers zouden er wel mee kunnen leven dat sossen mee regeren... Veeeeeeeeel meer mensen content

[grossfaz]

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Nee, dat waren nationaal-scoialisten. Je 'vergeet' dat eerst woordje altijd weer. Dat betekent socialisme alleen voor het Eigen Volk. Socialisme gekoppeld aan nationaliteit, correctie: bloed, ras en bodem. Snap je?

nationaal-socialisme en socialisme zijn beide filosofieën van de moderniteit en van de maakbaarheid. Waar de socialist de vrijheid van het volk tov de boze kapitalist wil bereiken, wil de nationaal-socialist de vrijheid van het volk tov het internationale jodendom bereiken. Beiden volgen eenzelfde transmuteerbare dictatoriale analyse.