Bart de Wever is een Zuidelijke Nederlander.

[DeZeeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

In 1830 werd maar een naam gebruikt om België aan te duiden: België. Zowel hier als in al onze buurlanden. U verengt de Belgische opstand tot een opstand van ‘Franstaligen’, wat onwaar is. Taal speelde geen rol bij de Belgische revolutie. Dat men een eentalig Frans land wilde scheppen, is gewoon een mythe. Het Frans werd niet eens tot grondwettelijke landstaal verheven. De enige keer in heel de Belgische geschiedenis, dat men het Frans als landstaal heeft opgelegd, was tijdens de Franse bezetting, toen België bij Frankrijk ingelijfd werd (1795-1815).

Pardon. Taal speelde geen rol zegt u? Toen Willem I het Nederlands als officiele landstaal wilde gaan invoeren was dat overduidelijk tegen het zere been van de Franse elite. Evenals de vrijheid van godsdienst.

En diezelfde Franstalige elite was wel degelijk de drijvende kracht achter de opstand. En dat er na 1830 taalpolitiek werd bedreven om het Nederlands te doen laten verdwijnen zal u toch niet met droge ogen kunnen ontkennen zeker?

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door DeZeeuw

Pardon. Taal speelde geen rol zegt u? Toen Willem I het Nederlands als officiele landstaal wilde gaan invoeren was dat overduidelijk tegen het zere been van de Franse elite. Evenals de vrijheid van godsdienst.

En diezelfde Franstalige elite was wel degelijk de drijvende kracht achter de opstand. En dat er na 1830 taalpolitiek werd bedreven om het Nederlands te doen laten verdwijnen zal u toch niet met droge ogen kunnen ontkennen zeker?

Dat is gewoon historische onzin dat door geen enkel wetenschappelijk artikel of werk gesteund wordt.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Dat is gewoon historische onzin dat door geen enkel wetenschappelijk artikel of werk gesteund wordt.

Ho maar… Nooit gehoord van Charles Rogier? Feitelijk een Fransman maar dat belette hem niet om een van de belangrijkste gangmakers van het separatisme van 1830 te zijn. Hij verklaarde ondubbelzinnig dat het de bedoeling was om “faire disparaitre l’élément germanique”. En hij had het niet over onze huidige Oostkantons…

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Dat is gewoon historische onzin dat door geen enkel wetenschappelijk artikel of werk gesteund wordt.

Is dit ook historische onzin, Bruno?

Wanneer het Voorlopig Bewind op 4 oktober 1830 in Brussel de onafhankelijkheid uitriep van geheel België, moest de omwenteling in het Vlaamse land nog beginnen ! En toch spraken De Potter, Rogier, Van de Weyer en de Mérode — in het Frans uiteraard — reeds van « de provincies van België, die met geweld zijn afgescheurd ». Op 29 september 1830 nog schreef de speciale gezant van Lord Aberdeen, Lytton-Bulwer, dat in Gent de voornaamste ingezetenen nog steeds tegen de scheiding waren. Ook Antwerpen was nog steeds tegen de scheiding gekant. Vlaanderen zou uiteindelijk gewapenderhand vanuit Brussel veroverd worden door Waalse bendes onder leiding van Franse generaals.

Het is niet overdreven te stellen dat het Voorlopig Bewind Vlaanderen veroverde met de hulp van Fransen. Zo werd Gent midden oktober « bevrijd door de troepen van de Franse burggraaf de Pontécoulant, die met een troep Belgisch-Franse vrijwilligers uit Parijs in Brussel was aangekomen. De Gentse Burgerwacht was op dat ogenblik nog steeds Oranjegezind, maar had af te rekenen met de opstandige arbeidersklasse, die door de Belgischgezinde elementen werd gemanipuleerd. Dat het sociale oproer niet kan beschouwd worden als een nationale opstand, blijkt overduidelijk uit de gebeurtenissen te Brugge, waar de onvrede van de arbeidersklasse zich keerde tegen de aanhangers van het Voorlopig Bewind die er inmiddels aan de macht gekomen waren. De Pontécoulant werd naar aanleiding van het op 17 oktober 1830 uitgebroken hongeroproer naar Brugge gezonden om er de orde te herstellen. De aanwezigheid van zijn troepen vormde een zware financiële last voor de Brugse bevolking.

Het was eveneens onder leiding van Franse generaals, namelijk De Parent, Mellinet en Niellon, dat de stad en de provincie Antwerpen werden « bevrijd ». Van een opstand van de Antwerpse bevolking tegen de « Hollandse dwingelandij » was helemaal geen sprake. Er bestond integendeel verslagenheid over de verklaring van Koning Willem in de Staten-Generaal op 20 oktober 1830 dat de Kamers voortaan enkel nog besluiten zouden nemen voor het Noorden. De « bevrijding » van Antwerpen door het Voorlopig Bewind was in feite een verovering door Franse en Waalse bendes, dus door vreemdelingen, zoals Jan Frans Willems opmerkte. Michiel van der Voort vergeleek het nieuwe Belgische « leger » met een « hoop struikrovers ». Er waren weliswaar idealisten onder de « bevrijders » te vinden, maar het overgrote deel bestond uit gelukszoekers die als gevolg van de sociale crisis niets te verliezen hadden.

De Franse oriëntatie van de nieuwe machthebbers bleek overduidelijk uit het feit dat op 3 februari 1831 een meerderheid van het Nationaal Congres de tweede zoon van de Franse koning, de zestienjarige hertog van Nemours, tot vorst koos. Tien congresleden — waaronder de Mérode, de graaf van Aarschot, Gendebien, Barthélemy, Le Hon en de Brouckère — werden naar Parijs gezonden om er de Belgische kroon te gaan aanbieden. Uiteraard was dit een al te doorzichtige truc om op een indirecte manier de annexatie bij Frankrijk te bewerkstelligen. De grote mogendheden, niet in het minst Engeland, stelden gelukkig hun veto tegen dit plan.

Voor Engeland was het een zaak van oorlog of vrede. Op 4 juni 1831 koos het Nationaal Congres, op suggestie van Engeland, uiteindelijk Leopold van Saksen-Coburg-Gotha, weduwnaar van de Engelse kroonprinses, tot Koning der Belgen. Leopold I, die op 21 juli 1831 de grondwettelijke eed aflegde, deelde de mening van de meeste diplomaten van zijn tijd dat België een kunstmatige constructie was. In 1859 nog schreef hij aan zijn kabinetschef Jules Van Praet : « België heeft geen nationaliteit en, gezien het karakter van zijn inwoners, kan het er ook nooit een hebben. In feite heeft België geen politieke reden van bestaan. » Aan zijn jongste zoon, Filip, de graaf van Vlaanderen, zei hij dan weer dat niets het land bij elkaar hield en dat het niet kon blijven duren. Het enige waarin Leopold I geïnteresseerd was, was uit België, « deze afschuwelijke boetiek », zoveel mogelijk profijt te halen : « Mijn eerste prioriteit, waaraan ik heel veel energie besteed, is het vergaren van een fortuin voor mijn kinderen om hen zoveel mogelijk te beschermen tegen de tegenslagen waarvan zoveel families het slachtoffer geworden zijn. »

Zonder Frankrijk, dat België beschouwde als een natuurlijk verlengstuk van zichzelf, was de francofonie er hoogstwaarschijnlijk niet in geslaagd Vlaanderen voor « België » te veroveren. Evenmin had België zonder de Franse bescherming kunnen blijven bestaan. Dat bleek toen op 2 augustus 1831 het Nederlandse leger, na de weigering van Koning Willem om het grensverdrag van de XVIII artikelen te aanvaarden, met groot gemak de Belgische troepen versloeg. Een Frans expeditieleger slaagde erin de « Hollanders » tot de terugtocht te dwingen. Half september 1831 wierf Leopold I, die bevreesd was dat de « Hollanders » zouden terugkomen, zestig Franse officieren aan voor de reorganisatie van zijn leger. Talleyrand merkte cynisch op dat België niet langer de bondgenoot van Frankrijk was, maar de satelliet ervan.

« Taalvrijheid » : de uitroeiing van het « Germaanse element » in België

Het welslagen van de Belgische omwenteling betekende een ramp voor de positie van het Nederlands in de Vlaamse gewesten. Waar de revolutionairen erin slaagden de macht te verwerven, werd het Nederlands terstond geruild voor het Frans. De taalvrijheid was tijdens het bewind van Willem I een van de eisen van de francofone liberale oppositie van voornamelijk advocaten en journalisten. Aan Vlaanderen werd diezelfde vrijheid evenwel ontzegd. De Belgische taalvrijheid kwam in de praktijk uitsluitend neer op de vrijheid van de francofonen om overal en te allen tijde Frans te spreken én de plicht van de Vlamingen om Frans te verstaan.

Charles Rogier, de Luikenaar die een van de belangrijkste leiders van de Belgische omwenteling was, schreef in 1832 aan Raikem, minister van Justitie, dat « een van de grondprincipes van een goed bestuur bestaat in het hanteren van één enkele taal, en het is duidelijk dat die ene taal voor alle Belgen het Frans moet zijn. Om daartoe te komen moeten alle burgerlijke en militaire functies aan Walen en Luxemburgers worden toegekend : op die manier zullen de Vlamingen beroofd worden van het materiële voordeel van het gebruik van het Frans, zij zullen die taal leren, en men zal het Germaanse element in België kunnen uitroeien. »

De uitroeiing van het Nederlandse element in België werd opgevat als een beschavingsopdracht. Wie zich ertegen verzette, was een barbaar die inging tegen de menselijke geest en tegen de ontwikkeling van de menselijke beschaving. De Vlaming werd zijn eigenheid ontzegd. Hij sprak slechts een patois, een achterlijk brabbeltaaltje van meiden en knechten, die de vergelijking met een superieure cultuurtaal als het Frans niet kon doorstaan. Het Frans was de patriottische eenheidstaal van het nieuwe België of, zoals de wallingant Raymond De Weerdt het in 1915 uitdrukte : « La Belgique sera latine ou ne sera pas ».

Reeds op 16 november 1830 werd door het Voorlopig Bewind een taalbesluit uitgevaardigd waarbij het Frans tot enige officiële taal in staatsstukken werd verheven. Het Voorlopig Bewind beweerde met dit besluit slechts de uitoefening van de taalvrijheid te willen regelen : omdat « de vlaemsche en duytsche taelen by de ingezetenen van zekere localiteyten, van provincie tot provincie en somtyds van district tot district, van elkanderen verschillen », was het onmogelijk één officiële tekst van de wetten vast te stellen. Er ontwikkelde zich zoiets als een Belgische taalideologie : een goede patriot moest het Frans als overkoepelende « Belgische » cultuurtaal aanvaarden met daaronder, op voet van gelijkheid, Vlaamse en Waalse dialecten. Aan Walen de kennis van het « Vlaams » opleggen, zelfs in Vlaanderen, werd beschouwd als een ongeoorloofde discriminatie van de Walen en was een smet op het erfgoed van 1830, aangezien dit het voortbestaan van België hypothekeerde en vijandschap verwekte tussen Vlamingen en Walen. Daarbij werd natuurlijk voorbijgegaan aan het feit dat de Vlaamse dialecten, in tegenstelling tot de Waalse dialecten, niet overkoepeld werden door de Franse cultuurtaal, maar wel door de Nederlandse. De taalideologie diende dan ook slechts de schaamteloze kolonisatie van Vlaanderen door Franstalig België door middel van de monopolisering van de eliteposities door Franssprekenden.

Het Frans werd de enige officiële taal in bestuur, gerecht, leger, middelbaar en hoger onderwijs. Het in de grondwet neergelegde beginsel van de vrijheid der talen werd zo geïnterpreteerd dat in Vlaanderen de vrijheid van Nederlandsonkundige ambtenaren en magistraten werd gelijkgesteld met die van de Fransonkundige inwoners. Tientallen revolutionairen maakten blitzcarrières en verwierven topfuncties in het centrale bestuur en in de magistratuur, terwijl de oudere generatie, die nog de traditie van de volkstaal had gekend, opzijgeschoven werd. De taal van de bevolking kennen, was niet langer een verplichting : ambtenaren en magistraten moesten niet langer « Vlaams » kennen.

Er was in de decennia na de Belgische omwenteling zonder meer sprake van een onderdrukking van de Nederlandssprekenden in België. Advocaten die in het Nederlands wilden pleiten, werden vervolgd en bestraft, terwijl revolterende burgers hetzelfde lot beschoren was. Wat de Belgische taalvrijheid in de praktijk betekende, mocht onder meer Jozef Schoep aan den lijve ondervinden. Schoep, die geboren was te Hoogstraten en enkel Nederlands kende, bood zich in 1872 aan op het gemeentehuis van Sint-Jans-Molenbeek om er aangifte te doen van de geboorte van zijn zoon. De ambtenaar van de burgerlijke stand schreef de door Schoep in het Nederlands afgelegde verklaringen in het Frans op en sprak de vader ook in het Frans aan. Schoep verstond hem niet en verliet uit protest het gemeentehuis zonder de nodige formaliteiten vervuld te hebben. De rechtbank van Brussel veroordeelde hem tot een boete van 50 frank plus de kosten. Schoep ging tegen dit vonnis in beroep en werd bijgestaan door twee advocaten, die beiden te kennen gaven dat zij in het Nederlands zouden pleiten. De voorzitter van het Hof noemde dit een enfantillage en gaf hiervoor eerst geen toestemming. Ten slotte werd toch toegestaan dat de verdedigers Nederlands zouden spreken, mits de pleidooien ten behoeve van de Nederlandsonkundige raadsheren volzin na volzin door een beëdigde tolk zouden vertaald worden. Toen de advocaten van Schoep echter ook de vertaling eisten van het requisitoir van de openbare aanklager ten behoeve van de Fransonkundige Schoep, werd dit door de voorzitter botweg afgewezen. Het Hof bekrachtigde het vonnis van de rechtbank. Voor het Hof van Cassatie kreeg meester De Laet, toen hij zijn pleidooi in het Nederlands begon, door de voorzitter een verbod opgelegd om zich van een andere taal dan het Frans te bedienen. Advocaat-generaal Mesdach de Ter Kiele noemde het onbetamelijk dat de advocaten in het Nederlands wilden pleiten voor rechters die hen niet verstonden ! Het Hof van Cassatie vaardigde een arrest uit waarbij aan de verdediging verboden werd in het Nederlands te pleiten. Het baseerde zich op de taalvrijheid en op het feit dat er in België geen wet bestond die de leden van het Hof van Cassatie verplichtte Frans, Nederlands en Duits te kennen ! Het zoontje van Schoep moest nog tot in 1882 wachten op een wettelijke geboorteakte. Zijn vader was inmiddels overleden.

[BWarrior]

Die tekst is duidelijk niet door een historicus met enige kennis van zaken geschreven. Er staat geen enkele bronvermelding bij, zelfs niet voor het geheel van het stuk.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Ho maar… Nooit gehoord van Charles Rogier? Feitelijk een Fransman maar dat belette hem niet om een van de belangrijkste gangmakers van het separatisme van 1830 te zijn. Hij verklaarde ondubbelzinnig dat het de bedoeling was om “faire disparaitre l’élément germanique”. En hij had het niet over onze huidige Oostkantons…

Die vermeende uitspraak van Rogier berust op een fictieve brief. Het bestaan ervan werd al in 1902 ( ! ) weerlegd.

[ViveLaBelgique]

Oorspronkelijk geplaatst door pajoske

Fout.

Onderzoek toont aan dat dna in België (En Europa) verschilt van West naar Oost. In de provincie Limburg is het DNA (van autochtone bevolking) bv veel diverser dan in West-Vlaanderen. Dat is blijkbaar een gevolg van het feit dat de Maas in het verleden een zeer belangrijke handelsweg was van Zuid naar Noord, en Limburg doorkruist werd door belangrijke heirbanen.

Die DNA onderzoeken wekken mijn interesse. Heb jij hier een link naar ?

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Het Frans werd niet eens tot grondwettelijke landstaal verheven.

Dat was niet nodig hé, die grondwet was in het Frans en uitsluitend in het Frans.

Dat was duidelijk genoeg voor binnen- en buitenland.

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door DeZeeuw

Pardon. Taal speelde geen rol zegt u? Toen Willem I het Nederlands als officiele landstaal wilde gaan invoeren was dat overduidelijk tegen het zere been van de Franse elite. Evenals de vrijheid van godsdienst.

En diezelfde Franstalige elite was wel degelijk de drijvende kracht achter de opstand. En dat er na 1830 taalpolitiek werd bedreven om het Nederlands te doen laten verdwijnen zal u toch niet met droge ogen kunnen ontkennen zeker?

100 % akkoord !
Het is volledig juist wat je schrijft !

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Dat was niet nodig hé, die grondwet was in het Frans en uitsluitend in het Frans.

Dat was duidelijk genoeg voor binnen- en buitenland.

2 !

[Knuppel]

Je bedoelt dat dit historische onzin is, omdat er geen bronvermelding bijstaat?

Dat de Vlamingen meer dan 130 jaar moesten wachten op een Belzieke grondwet in hun taal, klopt dat ook niet omdat ik er geen bron bij vermeld?

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door pajoske

Fout.

Onderzoek toont aan dat dna in België (En Europa) verschilt van West naar Oost. In de provincie Limburg is het DNA (van autochtone bevolking) bv veel diverser dan in West-Vlaanderen. Dat is blijkbaar een gevolg van het feit dat de Maas in het verleden een zeer belangrijke handelsweg was van Zuid naar Noord, en Limburg doorkruist werd door belangrijke heirbanen.

Zeer interessant !
Kan je hierover nog iets meer vertellen ?
(Zou Ambiorix ook in die omgeving gewoond hebben ?)

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Die vermeende uitspraak van Rogier berust op een fictieve brief. Het bestaan ervan werd al in 1902 ( ! ) weerlegd.

Bron?

[Knuppel]

Dat Fransman Rogier meeschreef aan de belzieke grondwet klopt ook niet, zeker?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Die vermeende uitspraak van Rogier berust op een fictieve brief. Het bestaan ervan werd al in 1902 ( ! ) weerlegd.

Het is zinloos, BW... Ik denk dat je dat indianenverhaal al een keer of 10 hebt ontkracht, maakt echt geen verschil hoor...


Elke keer opnieuw gaat de ouwe vendeliersbrigade die BS neerpoten alsof het om een historisch feit gaat, en er is maar één zekerheid. Namelijk dat ze het binnen een paar weken/maanden opnieuw gaan doen.

Nog erger dan Salafisten.

[pajoske]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Zeer interessant !
Kan je hierover nog iets meer vertellen ?
(Zou Ambiorix ook in die omgeving gewoond hebben ?)

Er is wel onderzoek gedaan naar het aantal afstammelingen van Romeinen in de buurt van Tongeren.

[pajoske]

Hier kan je een samenvatting lezen van de bronnen die ik aanhaalde.

Menselijke populaties verschillen vooral in de frequentie van de aanwezige genetische varianten. Er is daardoor alvast geen sprake van ‘Vlaams DNA’, waarbij iemands afkomst door een bepaalde genetische variant toegewezen kan worden aan onze regio.

Ook binnen West-Europa is er veeleer een continuüm. Daarbinnen houden Vlaamse DNA-profielen het midden tussen Franse, Nederlandse, Duitse en Engelse profielen, maar met een brede overlapping. Interpretaties die mensen op basis van de resultaten maken over hun familiegeschiedenis, worden door academici dan ook als ‘genetische astrologie’ omschreven.
....
In de late middeleeuwen valt op dat er op het grondgebied van de huidige provincies Vlaams-Brabant, Antwerpen en Limburg een veel grotere genetische diversiteit was dan in West- en Oost-Vlaanderen. De verwachting was nochtans dat regio’s aan de kust meer migratie gekend hadden door handel en oorlog, maar dat blijkt niet te kloppen. Limburg, en vooral de streek rond Tongeren, was toen de absolute koploper inzake genetische diversiteit. Hoogstwaarschijnlijk had dit te maken met de goede wegen –?de Romeinse heirbanen?– waardoor er tot diep in de middeleeuwen veelvuldig contact was tussen Limburg en het Rijnland, Maastricht en Keulen.
....
Zo goed als alle subtiele patronen zijn ondertussen verdwenen, met uitzondering van de verschillen tussen West-Vlaanderen en Limburg, die tot vandaag detecteerbaar blijven.

bron: https://www.standaard.be/cnt/dmf20181022_03862630

M.a.w. Er is geen Vlaams volk, noch een gezamenlijke Vlaamse geschiedenis. Er is enkel een Vlaams volk in de betekenis van 'inwoners van het huidige gewest Vlaanderen'. Al de rest is larie van politiekers die de bevolking bedriegen uit eigenbelang.

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Bron?

L. Willems, ‘Over twee Antivlaamsche brieven toegeschreven aan Minister Rogier’, in: Verslagen en Mededeelingen van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en Letterkunde, jg. 1902, pp. 52-90

Aan E. Gidius, die schrijft:

Dat was niet nodig hé, die grondwet was in het Frans en uitsluitend in het Frans.

Dat was duidelijk genoeg voor binnen- en buitenland

Tijdens de Bourgondisch-Habsburgse periode, dus vanaf het einde van de 15de eeuw tot het einde van de 18de eeuw waren alle officiële documenten van het interne centraal bestuur uitsluitend in het Frans. Voerden zowel de Habsburgers als de Spanjaarden en Oostenrijkers dan ook een verfransingspolitiek?

[DeZeeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door pajoske

Hier kan je een samenvatting lezen van de bronnen die ik aanhaalde.



bron: https://www.standaard.be/cnt/dmf20181022_03862630

M.a.w. Er is geen Vlaams volk, noch een gezamenlijke Vlaamse geschiedenis. Er is enkel een Vlaams volk in de betekenis van 'inwoners van het huidige gewest Vlaanderen'. Al de rest is larie van politiekers die de bevolking bedriegen uit eigenbelang.

Pardon! Ik noem de Frankische periode, Midden-Francië, de Bourgondische Nederlanden, de Habsburgse Nederlanden, de zeventien provinciën, de Spaanse Nederlanden, de Oostenrijkse Nederlanden en het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Geen gezamenlijke geschiedenis zegt u? Ga u schamen!

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

L. Willems, ‘Over twee Antivlaamsche brieven toegeschreven aan Minister Rogier’, in: Verslagen en Mededeelingen van de Koninklijke Vlaamsche Academie voor Taal- en Letterkunde, jg. 1902, pp. 52-90

Aan E. Gidius, die schrijft:



Tijdens de Bourgondisch-Habsburgse periode, dus vanaf het einde van de 15de eeuw tot het einde van de 18de eeuw waren alle officiële documenten van het interne centraal bestuur uitsluitend in het Frans. Voerden zowel de Habsburgers als de Spanjaarden en Oostenrijkers dan ook een verfransingspolitiek?

Draai of keer het gelijk je wil, Bruno. Mij doe je niet in doekjes met je pro belzieke lulkoek. Er werd al het mogelijke aan gedaan om ALLE Vlamingen te verfransen. PUNT aan de lijn! La Belgique zou Franstalig zijn, of niet zijn.

Mijn vader was Limburger, maar hij moest naar Brussel om voor kleermaker te kunnen studeren. In het Frans, of wat dacht je.

In welk jaar scandeerden de Leuvense studenten "Walen buiten?" En waarom?

Ik ben niet universitair geschoold zoals jij. Gelukkig maar. Mij hebben ze via die weg niet kunnen indoctrineren.