Flauwste gebeurtenis

[puud]

Oorspronkelijk geplaatst door Geertje

In Antwerpen lijken er verschillende mensen problemen te hebben met het verkeerd gebruik van openbaar vervoer.

Tja, het zijn dan ook Antwerpenaren he, wat wil je.

[Metal Tom]

Wakker worden in het park van Leuven terwijl eendjes uwen kots aan het opsnavelen zijn ...

[Kim]

Oorspronkelijk geplaatst door puud

Tja, het zijn dan ook Antwerpenaren he, wat wil je.

Juist daarom zou het vervoer zich moeten aanpassen aan ons, niet omgekeerd!

Als wij de intentie hebben om naar punt A te gaan, dient dat rechtstreeks te gebeuren en niet via een langere route!

Wij Antwerpse wereldburgers verdienen respect en een koninklijke behandeling!












Nah!

[Geertje]

Oorspronkelijk geplaatst door Kim

Juist daarom zou het vervoer zich moeten aanpassen aan ons, niet omgekeerd!

Als wij de intentie hebben om naar punt A te gaan, dient dat rechtstreeks te gebeuren en niet via een langere route!

Wij Antwerpse wereldburgers verdienen respect en een koninklijke behandeling!












Nah!

Als je van A naar B gaat kan je ook nog een omweg doen via het café.

[Desiderius]

Hier net... nog geen kwartier geleden. Buitengewandeld zonder sleutels op zak te hebben. Ruim anderhalve kilometer verder mogen stappen om een zeer lange ladder te lenen en dan dat loodzware ding [met drie man] terug naar huis zeulen. Via een minuskuul dakvenstertje naar binnen gesukkeld. Slotenmakers kunnen enkel met veel misbaar de deur openboren (en die is dan ook finaal voor het schroot); inbraakbeveiligde sloten hebben ook hun nadelen.

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Hier net... nog geen kwartier geleden. Buitengewandeld zonder sleutels op zak te hebben. Ruim anderhalve kilometer verder mogen stappen om een zeer lange ladder te lenen en dan dat loodzware ding [met drie man] terug naar huis zeulen. Via een minuskuul dakvenstertje naar binnen gesukkeld. Slotenmakers kunnen enkel met veel misbaar de deur openboren (en die is dan ook finaal voor het schroot); inbraakbeveiligde sloten hebben ook hun nadelen.

Amai zeg. Daar bestaat maar één adequate term voor: BRUTE PECH...

[jules]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Hier net... nog geen kwartier geleden. Buitengewandeld zonder sleutels op zak te hebben. Ruim anderhalve kilometer verder mogen stappen om een zeer lange ladder te lenen en dan dat loodzware ding [met drie man] terug naar huis zeulen. Via een minuskuul dakvenstertje naar binnen gesukkeld. Slotenmakers kunnen enkel met veel misbaar de deur openboren (en die is dan ook finaal voor het schroot); inbraakbeveiligde sloten hebben ook hun nadelen.

toch beter dan persoon X die er niet beter op vond dan dat er dus iets moet ingeslaan worden. Geen raam, maar ineens de muur ...

[Lof der Zotheid]

Mij gisteren net overkomen. Ik was op straat aan het lopen. Komt er een kennis van mij met de auto langsgereden en wuift. Denkend dat hij mij een lift wil aanbieden, loop ik naar de auto en stap in. Zegt hij: "euh, ik ging net parkeren". Als dat niet pijnlijk is...

[Keats]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Hier net... nog geen kwartier geleden. Buitengewandeld zonder sleutels op zak te hebben. Ruim anderhalve kilometer verder mogen stappen om een zeer lange ladder te lenen en dan dat loodzware ding [met drie man] terug naar huis zeulen. Via een minuskuul dakvenstertje naar binnen gesukkeld. Slotenmakers kunnen enkel met veel misbaar de deur openboren (en die is dan ook finaal voor het schroot); inbraakbeveiligde sloten hebben ook hun nadelen.

Dat had ik 9 maanden geleden, maar dan een graadje erger. Ik zou die dag om 15:00 vertrekken naar het station, richting Schiphol voor een lange reis naar de andere kant van de wereld. Ik had mijn koffers gepakt, het huis op orde gemaakt, alle deuren afgesloten, ramen dicht en alles. Toen liep ik naar buiten met de gedachte nog even mijn brievenbus te leggen, sleutels in de hand. Maar voor ik bij de brievenbus was keerde ik om en liep ik terug naar binnen om te kijken of de flessen ook nog weggebracht moesten worden. Dat hoefde niet, dus ik weer naar buiten, trek deur dicht... oeps. Als ik van buiten naar binnen ga leg ik altijd de sleutels op kastje! De seconde dat de deur in het slot viel besefte ik mijn fout. Ik stond buitengesloten zonder sleutels, telefoon en baggage, en ik had nog twee uur de tijd voor ik de trein moest halen. Ik had net alle ramen en andere deuren goed op slot gedaan...

Leuk begin van je reis!

Gelukkig was mijn buurman thuis, en waren er vlakbij mannen aan het werk die een grote ladder bij zich hadden. M'n buurman heeft een klapraampje opengeboord, de ladder paste net, en ik heb mij door een 40x40cm raampje naar binnen gewerkt vanuit een onmogelijke positie. Naar een winkel gefietst om tang te halen om raampje te kunnen fixen, en de reis kon beginnen!

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Keats

De seconde dat de deur in het slot viel besefte ik mijn fout.

Da's altijd zo; zodra je de deur hoort dichtklappen, is er dat "d'oh" -gevoel.

Zoals: na een hele nacht doorblokken net op tijd arriveren voor het examen strafprocesrecht. Parkeren op de Kouter (Gent -- in mijn tijd kon je nog bovengronds), snelsnel en dan de deur van de auto dichtslaan met de sleutels in het contact terwijl de motor nog draait. Bij Alfa was dat perfect mogelijk. In de split-seconde dat je die deur een zwengel geeft en dat ze in het slot valt, dringt het besef door dat je iets héél stoms hebt gedaan. Soit, 4 uur later (schriftelijk + mondeling examen) kom ik terug en die kar staat nog altijd te snorren; de man van Touring had hem binnen de 6 seconden open.

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Keats

Dat had ik 9 maanden geleden, maar dan een graadje erger. Ik zou die dag om 15:00 vertrekken naar het station, richting Schiphol voor een lange reis naar de andere kant van de wereld. Ik had mijn koffers gepakt, het huis op orde gemaakt, alle deuren afgesloten, ramen dicht en alles. Toen liep ik naar buiten met de gedachte nog even mijn brievenbus te leggen, sleutels in de hand. Maar voor ik bij de brievenbus was keerde ik om en liep ik terug naar binnen om te kijken of de flessen ook nog weggebracht moesten worden. Dat hoefde niet, dus ik weer naar buiten, trek deur dicht... oeps. Als ik van buiten naar binnen ga leg ik altijd de sleutels op kastje! De seconde dat de deur in het slot viel besefte ik mijn fout. Ik stond buitengesloten zonder sleutels, telefoon en baggage, en ik had nog twee uur de tijd voor ik de trein moest halen. Ik had net alle ramen en andere deuren goed op slot gedaan...

Leuk begin van je reis!

Gelukkig was mijn buurman thuis, en waren er vlakbij mannen aan het werk die een grote ladder bij zich hadden. M'n buurman heeft een klapraampje opengeboord, de ladder paste net, en ik heb mij door een 40x40cm raampje naar binnen gewerkt vanuit een onmogelijke positie. Naar een winkel gefietst om tang te halen om raampje te kunnen fixen, en de reis kon beginnen!

En zijt ge op tijd aangekomen?

[Keats]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynikus

En zijt ge op tijd aangekomen?

yea, time to spare

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Keats

yea, time to spare

Geluk bij een ongeluk, dus...

[genehunter]

Op een vrijdag opstaan zoals altijd om 6h, 1h10 sporen naar het werk, bij het gebouw aankomen, merken dat er weinig beweging is en voor gesloten deuren staan. Dán pas doorhebben dat het eigenlijk een verplichte vrije dag was.

[Lex Blanca]

Ik werkte met ene die de zondagmiddag in slaap gevallen was.Hij moest vertrekken naar het werk maandagochtend omstreeks 7u.Hij werd wakker zondagavond omstreeks 19u,rap op de brommer en naar het werk.
Het was nogal een uil.Hij is daar blijven staan tot de boer van naast de hangar hem kwam vragen wat ie kwam doen en hem vertelde dat het zondagavond was i.p.v. maandagochtend.

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door genehunter

Op een vrijdag opstaan zoals altijd om 6h, 1h10 sporen naar het werk, bij het gebouw aankomen, merken dat er weinig beweging is en voor gesloten deuren staan. Dán pas doorhebben dat het eigenlijk een verplichte vrije dag was.

[Zwartengeel]

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Op mijn werk vroeger (bewaking) was er zo een 'leuke' gewoonte om de nieuwkomers een vuurdoopje te geven onderling.
Eén van de nieuwelingen, was enorm gedreven in zijn nieuwe job. Ietsje TE gedreven eigenlijk.
Vlak na de aanslagen van de WTC-torens, flipten zowat al de Amerikaanse bedrijven, of bedrijven met nogal veel Amerikaanse contacten, redelijk hard door. Zo ook een chemicaliënbedrijf ergens in Vlaanderen.
Ik, vaste patrouilleuse van dat bedrijf, kende het door en door na al die tijd. Ik kwam er elke nacht 4x voor controlerondes. Na die aanslagen eistte het bedrijf volcontinue bewaking, 24/24 de klok rond.
Op gegeven nacht was ik op ronde, en zat onze superijverige agent daar zijn dienst te doen, zijn 3de nacht op rij. Hij kende al een klein beetje de gang van zake daar betreffende de alarmen op de cilinders etc.
Ik, die mij steendood verveelde, kwam op het achteraf gezien ridicule idee, hem de schrik van zijn leven te bezorgen.
Ik nam mijn gsm, belde hem op, en gaf me uit voor iemand van de alarmcentrale : 'Mr, er staat een cilinder waarvan de druk de maximale waarden compleet overschrijdt. We hebben de brandweer, politie, ambulance en het leger gemobiliseerd. Zij komen daar binnen enkele minuten toe.'
Ik hoorde hem letterlijk enorm gestresseerd raken. Slecht karakter als ik ben, maakte ik het toen nog net iets erger.
'Mr, kunt u ervoor zorgen dat deze diensten toegang krijgen, tot het bedrijf waar zij nodig geacht worden te zijn. U dient het hele bedrijf af te sluiten met de gevarenlinten. We houden contact met u.'
Nog geen halve minuut later, zag ik hem als een gek rennen, heel het bedrijf rond, met zijn lintje.
Ik zat zelf in mijn patrouillewagen, voor zijn receptie geparkeerd, hij is mij 2x voorbij gerend zonder eigenlijk door te hebben dat ik daar stond, en ik heb toch wel ongeveer 4x op hem geroepen eer hij door had dat ik daar stond, met mijn gsm in mijn hand, dubbel van het lachen.
Nadat hij mij eerst een vijftal minuten had geprobeerd te overtuigen dat er een ontploffing ging zijn etc, had hij plots toch door dat ik het echt wel was die hem opgebeld had. Uiteindelijk kon hij er mee lachen. Hij heeft zijn weerwraak wel genomen later. Maar daar heb ik dan even hard mee kunnen lachen, als toen ik hem mij voorbij zag crossen.

Btw, God ziet en straft echt : een paar weken later, zat ik met nachtdienst op dat zelfde bedrijf met mijn honden. Ik stond te kijken naar de magnifieke vijver die het bedrijf had laten aanleggen, vol prachtige koi's en spots in het water in blauw en rood, echt sjiek en rustgevend. Toen plots vanuit het riet aan de rand van die vijver een konijn op het idiote idee kwam een spurtje te wagen, waarop 1 van mijn honden er niet beter op vond dan van erachteraan te gaan. Gevolg, zij schoot langs been weg, haar leiband in de plooi van mijn knie. En daar ging ik, plat op de buik de vijver in. Zeiknatte nacht gehad, en van de hele nacht geen koi meer gezien !

Was dat die keer dat je je kleren had uitgetrokken om ze te drogen terwijl je vol in het zicht van een bewakingscamera stond?

[Duupje]

Oorspronkelijk geplaatst door Zwartengeel

Was dat die keer dat je je kleren had uitgetrokken om ze te drogen terwijl je vol in het zicht van een bewakingscamera stond?

Ge moet dien post zene laatste alinea ne keer opnieuw lezen. Dat ene was voor die keer dat ik daar zo stond te drogen...

[From_Vlaanderen]

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Op mijn werk vroeger (bewaking) was er zo een 'leuke' gewoonte om de nieuwkomers een vuurdoopje te geven onderling.
Eén van de nieuwelingen, was enorm gedreven in zijn nieuwe job. Ietsje TE gedreven eigenlijk.
Vlak na de aanslagen van de WTC-torens, flipten zowat al de Amerikaanse bedrijven, of bedrijven met nogal veel Amerikaanse contacten, redelijk hard door. Zo ook een chemicaliënbedrijf ergens in Vlaanderen.
Ik, vaste patrouilleuse van dat bedrijf, kende het door en door na al die tijd. Ik kwam er elke nacht 4x voor controlerondes. Na die aanslagen eistte het bedrijf volcontinue bewaking, 24/24 de klok rond.
Op gegeven nacht was ik op ronde, en zat onze superijverige agent daar zijn dienst te doen, zijn 3de nacht op rij. Hij kende al een klein beetje de gang van zake daar betreffende de alarmen op de cilinders etc.
Ik, die mij steendood verveelde, kwam op het achteraf gezien ridicule idee, hem de schrik van zijn leven te bezorgen.
Ik nam mijn gsm, belde hem op, en gaf me uit voor iemand van de alarmcentrale : 'Mr, er staat een cilinder waarvan de druk de maximale waarden compleet overschrijdt. We hebben de brandweer, politie, ambulance en het leger gemobiliseerd. Zij komen daar binnen enkele minuten toe.'
Ik hoorde hem letterlijk enorm gestresseerd raken. Slecht karakter als ik ben, maakte ik het toen nog net iets erger.
'Mr, kunt u ervoor zorgen dat deze diensten toegang krijgen, tot het bedrijf waar zij nodig geacht worden te zijn. U dient het hele bedrijf af te sluiten met de gevarenlinten. We houden contact met u.'
Nog geen halve minuut later, zag ik hem als een gek rennen, heel het bedrijf rond, met zijn lintje.
Ik zat zelf in mijn patrouillewagen, voor zijn receptie geparkeerd, hij is mij 2x voorbij gerend zonder eigenlijk door te hebben dat ik daar stond, en ik heb toch wel ongeveer 4x op hem geroepen eer hij door had dat ik daar stond, met mijn gsm in mijn hand, dubbel van het lachen.
Nadat hij mij eerst een vijftal minuten had geprobeerd te overtuigen dat er een ontploffing ging zijn etc, had hij plots toch door dat ik het echt wel was die hem opgebeld had. Uiteindelijk kon hij er mee lachen. Hij heeft zijn weerwraak wel genomen later. Maar daar heb ik dan even hard mee kunnen lachen, als toen ik hem mij voorbij zag crossen.

Btw, God ziet en straft echt : een paar weken later, zat ik met nachtdienst op dat zelfde bedrijf met mijn honden. Ik stond te kijken naar de magnifieke vijver die het bedrijf had laten aanleggen, vol prachtige koi's en spots in het water in blauw en rood, echt sjiek en rustgevend. Toen plots vanuit het riet aan de rand van die vijver een konijn op het idiote idee kwam een spurtje te wagen, waarop 1 van mijn honden er niet beter op vond dan van erachteraan te gaan. Gevolg, zij schoot langs been weg, haar leiband in de plooi van mijn knie. En daar ging ik, plat op de buik de vijver in. Zeiknatte nacht gehad, en van de hele nacht geen koi meer gezien !

Ik heb zo ook eens een fratske uitgehaald. Met een conciërge ergens op een bedrijf in de Noorderlaan.
Ronduit geweldig.

Goededag, u spreekt hier met airport Deurne, toestel 102-AA, een 2 personen helikopter heeft mogelijk niet meer genoeg brandstof om tot Deurne airport te
geraken. Kan u zorgen dat deze kan landen op de parking.

We zien die gans stressen. Naar de parking spurten, naar boven kijken, rondjes lopen, terug naar binnen spurten.

Ook wij gaven er nog een schepje boven op.

Dag mijnheer, toestel 102-AA heeft moeilijkheden om visueel contact te maken met de landingsbaan. Zou u dit kunnen signaleren met een lampederl eeuhm seinlicht.


Hup spurter naar de parking, waai waai met zo'n licht van Securitas dat 'm ergens had gevonden.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Duupje

Op mijn werk vroeger (bewaking) was er zo een 'leuke' gewoonte om de nieuwkomers een vuurdoopje te geven onderling.
Eén van de nieuwelingen, was enorm gedreven in zijn nieuwe job. Ietsje TE gedreven eigenlijk.
Vlak na de aanslagen van de WTC-torens, flipten zowat al de Amerikaanse bedrijven, of bedrijven met nogal veel Amerikaanse contacten, redelijk hard door. Zo ook een chemicaliënbedrijf ergens in Vlaanderen.
Ik, vaste patrouilleuse van dat bedrijf, kende het door en door na al die tijd. Ik kwam er elke nacht 4x voor controlerondes. Na die aanslagen eistte het bedrijf volcontinue bewaking, 24/24 de klok rond.
Op gegeven nacht was ik op ronde, en zat onze superijverige agent daar zijn dienst te doen, zijn 3de nacht op rij. Hij kende al een klein beetje de gang van zake daar betreffende de alarmen op de cilinders etc.
Ik, die mij steendood verveelde, kwam op het achteraf gezien ridicule idee, hem de schrik van zijn leven te bezorgen.
Ik nam mijn gsm, belde hem op, en gaf me uit voor iemand van de alarmcentrale : 'Mr, er staat een cilinder waarvan de druk de maximale waarden compleet overschrijdt. We hebben de brandweer, politie, ambulance en het leger gemobiliseerd. Zij komen daar binnen enkele minuten toe.'
Ik hoorde hem letterlijk enorm gestresseerd raken. Slecht karakter als ik ben, maakte ik het toen nog net iets erger.
'Mr, kunt u ervoor zorgen dat deze diensten toegang krijgen, tot het bedrijf waar zij nodig geacht worden te zijn. U dient het hele bedrijf af te sluiten met de gevarenlinten. We houden contact met u.'
Nog geen halve minuut later, zag ik hem als een gek rennen, heel het bedrijf rond, met zijn lintje.
Ik zat zelf in mijn patrouillewagen, voor zijn receptie geparkeerd, hij is mij 2x voorbij gerend zonder eigenlijk door te hebben dat ik daar stond, en ik heb toch wel ongeveer 4x op hem geroepen eer hij door had dat ik daar stond, met mijn gsm in mijn hand, dubbel van het lachen.
Nadat hij mij eerst een vijftal minuten had geprobeerd te overtuigen dat er een ontploffing ging zijn etc, had hij plots toch door dat ik het echt wel was die hem opgebeld had. Uiteindelijk kon hij er mee lachen. Hij heeft zijn weerwraak wel genomen later. Maar daar heb ik dan even hard mee kunnen lachen, als toen ik hem mij voorbij zag crossen.

Btw, God ziet en straft echt : een paar weken later, zat ik met nachtdienst op dat zelfde bedrijf met mijn honden. Ik stond te kijken naar de magnifieke vijver die het bedrijf had laten aanleggen, vol prachtige koi's en spots in het water in blauw en rood, echt sjiek en rustgevend. Toen plots vanuit het riet aan de rand van die vijver een konijn op het idiote idee kwam een spurtje te wagen, waarop 1 van mijn honden er niet beter op vond dan van erachteraan te gaan. Gevolg, zij schoot langs been weg, haar leiband in de plooi van mijn knie. En daar ging ik, plat op de buik de vijver in. Zeiknatte nacht gehad, en van de hele nacht geen koi meer gezien !

Deze moet ik indertijd hebben gemist. Zalig!