Onder de armoededrempel leven

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

Armoede is iets dat steeds zal bestaan, ongeacht de welvaart die een samenleving kent. Toch stel ik - en met mij anderen - vast dat de armoede bij ons groot is. Ttz, het aantal mensen dat niet of met moeite de financiële eindjes aan elkaar kan knopen is hoog. Het pogen minimaliseren van de armoede is een noodzaak om verschillende redenen.

Ten eerste vind ik het - ethisch gezien - moeilijk te begrijpen dat de materiële armoede toeneemt, terwijl de rijkdom alhier nog nooit zo hoog was. Het zal niemand verwonderen dat ik - bij de vaststelling van de groeiende armoede - grote vraagtekens plaats bij het door de overheid gevoerde armoedebeleid.
Verder brengt meer armoede, meer criminaliteit met zich. Mensen eigenen zich al eens iets onrechtmatig toe, wat ze verlangen maar niet kunnen betalen. Hiermee beweer ik niet dat alle mensen die een armoedeprobleem hebben criminelen zijn, integendeel. Mbt het verband tussen criminaliteit en armoede heb ik het vooral over 'kleine criminaliteit' (zoals winkeldiefstal, inbraken, zakkenrollerij,...).
Op zich draagt de door armoede geïnduceerde extra criminaliteit bij tot een verhoogd onveiligheidsgevoel en onder andere dit drijft meer mensen in de armen van extreemrechts gedachtengoed.
Een ander ethisch aspect betreft het aantal zelfmoorden. In dit land plegen drie mensen per dag zelfmoord en een veelvoud ervan onderneemt een zelfmoordpoging. Een deel van dit hoog aantal mag worden toegeschreven aan een uitzichtloze, materiële situatie.

Het minimaliseren van armoede moet vooral gebeuren door mensen de mogelijkheid te geven zélf hun benarde positie in positieve zin om te buigen. Dit is momenteel niet het geval. Uitkeringen vliegen ramen en deuren uit, zijn in veel gevallen ontoereikend om aan de basisbehoeften van een mens te voldoen en dragen eerder bij tot de bestendiging van een negatieve situatie dan wel tot het oplossen ervan.

Het cijfermatig vastleggen van de 'armoedegrens' is een irrelevant gegeven. Het gaat erom de basisbehoeften van de mens te definiëren en de kostprijs van de basisbehoeften te bepalen per individu.
Een dak boven het hoofd mag als menselijke basisbehoefte worden omschreven maar de kostprijs van dat dak kan niet in één algemeen cijfer worden vervat. Het dak van iemand uit de Brusselse rand kost beduidend meer dan het dak van iemand van 'bachten de kuppe'. Wanneer deze twee personen hetzelfde inkomen hebben, is het mogelijk dat de tweede geen armoede kent, terwijl de eerste niet kan voldoen aan andere basisbehoeften. Stel dat beide personen een inkomen hebben dat boven de gestelde armoedegrens ligt, dan is de arme uit de Brusselse rand niet opgenomen in de armoedestatistieken ook al kent die persoon wel degelijk armoede.

Wat zijn die basisbehoeften?
Eerst duidelijk stellen dat ik het niet heb over rechten, maar over behoeften. Deze behoeften variëren volgens de streek waar een mens woont. De basisbehoeften bij ons zijn anders dan de basisbehoeften in pakweg Congo. Ik wil vijf basisbehoeften omschrijven:
1. Een sluitend dak waaronder die accomodaties zijn ondergebracht die bij ons als vanzelfsprekend worden beschouwd (stromend water, elektriciteit, verwarming).
2. Voldoende gezonde en gevarieerde voeding.
3. Kleding zonder er als lompenvent of lompenvrouw te hoeven bijlopen.
4. Communicatie -en mobiliteitsmogelijkheden om niet te vervreemden van de wereld.
5. De mogelijkheid op een sociaal leven zodat marginalisering door materieel tekort wordt vermeden.


Om de armoede te bestrijden stelde de Vlaamse regering in november 2005 het "Vlaamse Actieplan Armoedebestrijding 2005-2009" voor dat u op deze site kan downloaden: http://www.wvc.vlaanderen.be/armoede/vap.htm

Dit plan legt drie accenten (a) meer werk, (b) meer participatie en (c) meer zorg en steunt op tien pijlers die aan ministeriële bevoegdheden worden gekoppeld:
1. Participatie in alle samenlevingsaspecten door:
-Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.
-Ministerie van Werk, Onderwijs en Vorming.
2. Maatschappelijke dienstverlening.
-Ministerie van Mobiliteit, Sociale economie en Gelijke kansen.
-Ministerie van Werk, Onderwijs en Vorming.
3. Gezin
-Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.
4. Rechtsbedeling
-Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.
5. Cultuur en vrije tijd
-Ministerie van Cultuur, Jeugd, Sport en Brussel.
6. Inkomen
-Ministerie van Werk, Onderwijs en Vorming.
7. Onderwijs
-Ministerie van Werk, Onderwijs en Vorming.
8. Werkgelegenheid
-Ministerie van Werk, Onderwijs en Vorming.
-Ministerie van Mobiliteit, Sociale economie en Gelijke kansen.
9. Huisvesting
-Ministerie van Binnenlands bestuur, Stedenbeleid, Wonen en Inburgering.
-Ministerie van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur.
10. Gezondheidszorg
-Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.

Aan dit actieplan storen me twee zaken.

Ten eerste is het gros van de maatregelen erop gericht om de armoedestituatie te verlichten en niet om ze op te lossen. Dat is dus een verkeerd uitgangspunt.
Ten tweede stel ik een belangrijke paradox vast. De eerste peiler van dit actieplan behelst 'participatie' maar in gans het actieplan vind ik nergens de bevoegdheden 'Economie en Ondernemen' terug. Geen enkele maatregel wordt genomen opdat mensen die in armoede leven makkelijker kunnen participeren aan de economie door zelf te ondernemen.

We kunnen rustig stellen dat ongeveer één vijfde van de bevolking - al dan niet op permanente basis - geconfronteerd wordt met armoede. Voor Vlaanderen zijn dit ongeveer 1,2 miljoen mensen.
Steeds hebben politici het over verhogen van de economische groei door het stimuleren van het ondernemerschap. Het actieplan is een regelrechte stigmatisering van armen op dit vlak want aangezien 'Economie en Ondernemen' niet zijn opgenomen, mag worden verondersteld dat men de mening is toegedaan dat armen niet kunnen ondernemen.

Eenvoudig denken doet echter het vermoeden rijzen dat in de bevolkingsgroep die men als arm omschrijft een groot economisch potentieel schuilt.

Veronderstel dat van die 1,2 miljoen mensen 2% kan ondernemen mits ze enige begeleiding krijgen. We hebben het over 24.000 potentiële ondernemers.
Als we een slaagkans van zestig procent in acht nemen, dan blijven na een tweetal jaar ongeveer 15.000 ondernemers over die uit de armoede zijn getreden.
Veronderstel dat van die overgeblevenen 2% een onderneming neerpoot die na drie jaar tien mensen tewerkstelt en 20% die één werknemer aanwerft. In het totaal zouden na drie jaar 21.000 mensen uit de werkloosheid kunnen treden.
De minder-uitkeringen en de meer-inkomsten betekenen ruwweg een positief resultaat voor de overheid (federaal, regionaal en gemeentelijk) van jaarlijks ongeveer €1 miljard.

Momenteel lopen op verschillende bestuursniveau's diverse programma's om het ondernemen te bevorderen. Zeer weinig richten zich naar mensen die in de 'marginaliteit' leven.

Op Vlaams niveau kennen we de 'vriendenlening' die men omdoopte tot de 'win-win-lening'. Deze maatregel impliceert dat je in een omgeving leeft waar mensen geld hebben die ze willen uitlenen aan een persoon die wenst te ondernemen. De meeste mensen die in armoede leven vertoeven niet waar het geld voor het rapen ligt.
Verder werd het zogenaamde ARKImedes-decreet ingevoerd. Dit laat investeringsfondsen toe om elke geïnvesteerde euro aan te vullen met een euro die de Vlaamse regering ter beschikking stelt. Dit is een initiatief voor mensen en organisaties met veel geld en we hebben het dan ook over grote ondernemings -of investeringsinitiatieven.
Belangrijk om mee te geven is dat veel van de door minister Moerman geprezen ARKImedes-investeringsfondsen kampen met een liquiditeitsprobleem. Niet dat die fondsen een geldtekort hebben, maar wel een overschot omdat ze geen investeringsprojecten vinden.

Op federaal niveau worden door het Participatiefonds zogenaamde 'Solidaire leningen' toegekend. De doelgroep hiervoor zijn mensen die in een moeilijke financiële situatie verkeren. Het maximum bedrag is echter beperkt tot €12.500. Dit is zò laag dat het opstarten van een onderneming met dit kapitaal, al gauw leidt tot liquiditeitsproblemen (geldtekort) en de falingskans sterk toeneemt.

De overheid doet er beter aan privé-initiatieven te promoten ipv zelf dure initiatieven te nemen die aan de meet nuloperaties blijken.

Ik denk aan, wat ik de 'borgstellende investering' wil noemen. De overheid heeft in deze niets in de pap te brokken. Het principe is vrij eenvoudig...

Veronderstel dat iemand die in armoede leeft een geweldig ondernemingsidee heeft. Bij gebrek aan geld is het goed mogelijk dat het bij een idee blijft.
Een borgstellende investering betekent dat een financier een borg plaatst bij een financiële instelling. Deze borg laat de bank toe een investeringskrediet toe te kennen waarmee een onderneming kan worden gestart.
De borgstellende investeerder krijgt een aandeel in de nieuwe onderneming en ontvangt zijn borgbedrag met intrest terug na afloop van het investeringskrediet.
Veronderstel dat na vijf jaar de waarde van het aandeel gelijk is aan de waarde van het aanvankelijk investeringskrediet dan realiseerde de investeerder een jaarlijks rendement van twintig procent dat wordt aangevuld met de rente op de borgrekening én eventueel met enige dividenden.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat men veel meer de nadruk moet leggen op het feit dat mensen zelf initiatieven nemen om een moeilijke situatie op te lossen. Hiervoor moet natuurlijk een degelijk kader worden gecreëerd van meer vrijheid, minder overheid en zeer zeker minder belastingen...

voor de rest grotendeels eens met uw analyse en pleidooi

[eno2]

De praktijk draait, en moet blijven draaien rond leefbare minima, en dat is dat.

Tenzij je een gratis paket basisbehoeften wil aanbieden, maar dan zit je nog dichter op het communisme...

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door genehunter

Wat ik mij afvraag: hoe komt iemand in de eerste plaats in armoede terecht?

Dat het een viscieuse cirkel is tot daar aan toe, maar ergens moet er een entry point zijn.

Arm geboren?
Arm gemaakt? Door wie? De staat? De middenstand? De maatschappij? Hoe?
Arm gezopen? Arm gespoten? Arm gesnoven?
Arm gegokt? Arm geïnvesteerd?
Arm geluierd?

wat heeft schuldoordelend denken al ooit opgelost ? ik zou zeggen probeer het nog een keer. De bedoeling van politiek is om problemen op te lossen. Ik weet dat schuldoordelend denken moeilijk af te leren is. Veel sterkte gewenst .

[guerin]

Armoededrempel is de scheiding tussen wie zich de natuurlijk hulpbronnen monopoliseerd en de laissez pour conte...Daar vind je wat de rijken nog willen overlaten om diverse redenen zoals de nood aan arbeidskracht,consumentisme en niet te vergeten estetiek.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Armoededrempel is de scheiding tussen wie zich de natuurlijk hulpbronnen monopoliseerd en de laissez pour conte...Daar vind je wat de rijken nog willen overlaten om diverse redenen zoals de nood aan arbeidskracht,consumentisme en niet te vergeten estetiek.

Bedoel je dat de rijken de esthetiek nog niet gemonopoliseerd hebben?

[Freddie]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Schijnwerkwilligen zouden ook eens echt werk kunnen gaan zoeken... en niet te kieskeurig zijn...

Ben jij er soms 1 van diegenen die wel een job maar geen werk hebben (ambtenaar)?

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

wat heeft schuldoordelend denken al ooit opgelost ? ik zou zeggen probeer het nog een keer. De bedoeling van politiek is om problemen op te lossen. Ik weet dat schuldoordelend denken moeilijk af te leren is. Veel sterkte gewenst .

Nu ja, van de rijken wordt ook wel eens gezegd: achter elk fortuin schuilt een misdaad....

Je kan ze niet kwalijk nemen dat ze zich op hun beurt afvragen wat er achter de armoede schuilt...

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Freddie

Ben jij er soms 1 van diegenen die wel een job maar geen werk hebben (ambtenaar)?

Ubergruppenführer...
In tijden van vrede...

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Armoededrempel is de scheiding tussen wie zich de natuurlijk hulpbronnen monopoliseerd en de laissez pour conte...Daar vind je wat de rijken nog willen overlaten om diverse redenen zoals de nood aan arbeidskracht,consumentisme en niet te vergeten estetiek.

U hebt een mooie handtekening:

Laten we lui zijn in alle dingen,
behalve in het lief hebben en drinken,
behalve in het luieren.

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

En La Chunga :

Is dat niet veel te veel, twintig procent ? Zal de arme zijn bedrijfje niet opgegeten worden door de 'aandeelhouders' indien deze zulke dividenden zouden vragen ?

Ik vind dat armen moeten kunnen ondernemen, zeker weten, en dat ze daarvoor een startkapitaal nodig hebben. Zou er niet gedacht kunnen worden aan een systeem van renteloze leningenvoor kleine ondernemingen ?

idd en wat ook altijd vergeten wordt inzake de sociale leningen dat is

1. voordat je geld kan lenen moet je altijd eerst tenminste een deel van dat geld hebben. Zo informeerde ik vroeger bij de vdab eens achter mijn mogelijkheden om zelfstandige (soepboer ) te worden. Er was een sociale lening mogelijk maar om bvb 6000 euro te kunnen lenen moest ik wel eerst 2000 euro hebben. Voor iemand die op het einde van zijn geld een stuk maand over heeft is het onmogelijk om ooit ook maar 2000 euro bijeen te sparen. Ik denk dan ook dat in deze het matheuseffect zeker ook gespeeld zal hebben of maw dat het vooral niet armen geweest zijn die van deze mogelijkheid die voor armen bedoeld is gebruik hebben kunnen maken.
2. Is er het probleem van de opbouw van een zelfstandige activiteit of zaak. Een zaak kan in de meeste gevallen onmogelijk vanaf dag één direct draaien en moet zoals iedereen die ook maar het minste van economie kent zal bevestigen; worden opgebouwd. Klantenbestand is iets dat men niet zomaar direct heeft. Laat staan in voldoende mate om er van te kunnen leven. Maar men heeft wel vanaf de eerste dag dat men een zaak start geen recht meer op dop of leefloon. Er zou dus een mogelijkheid moeten zijn om geleidelijk aan onafhankelijk van de SZ te worden.

[eno2]

La chunga:

Armoede is iets dat steeds zal bestaan, ongeacht de welvaart die een samenleving kent.

Dat denk ik niet.
Het hangt in het biezonder af van de soort politieke keuzes die je maakt.
Het is wel een hardnekkig cliché. Armoede is geen natuurverschijnsel, maar het uitvloeisel van veranderbare socio-economische verhoudingen.

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door genehunter

Dus, het overgrote deel van de armen komt erin door de schuld van anderen, de omgeving, uitwendige factoren. In samenspel met de eigenschappen van het individu zelf?

Ik heb dat reeds laten doorschijnen, en het is misschien een vreemd idee, maar mij lijkt het neodarwinistisch evolutie model volledig op dit domein te interpreteren. Survival of the best adapted? Eco-Sociologische selectie? Ok, eerlijk en ethisch is het misschien niet, maar het lijkt wel overeen te komen.

schuld is niet terzake . Zelfs al zouden we schuldigen vinden dan nog is het probleem daar niet mee opgelost.

Blijkbaar ben ik dan één van de gelukkigen, ik ben arm en marginaal geboren, maar dankzij mijn "passen" in het 'systeem' heb ik nu niks te kort.

Grtz vanuit een viersterrenhotel in het voormalige oostblok.

Typisch iets voor nieuwe rijken. Ze moeten hun rijkdom etaleren. Echte generatierijken hebben die behoefte meestal niet. Zie dat je niet boven je stand gaat leven en daardoor terug in armoede beland he .

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

indien u dus stelt dat er altijd armoede zal zijn dan stelt u dus ook dat de mensenrechten nooit universeel van kracht zullen zijn
.

Het gaat wel niet over mij maar ik voel me toch aangesproken: jep.

Of, voor de duidelijkheid:

De mensenrechten zullen nooit universeel van kracht zijn.

Probeer maar eens het recht op gratis basisonderwijs te garanderen aan iemand, terwijl je tezelfdertijd het recht op eigendom ( <=> belastingen) en de afschaffing van de slavernij ( <=> dwangarbeid van leerkrachten) moet respecteren.

Beetje moeilijk, tenzij we in de vrolijke gelukkige wereld van overvloed en groene heuvels en blauwe lucht met toffe witte wolkjes leven.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Mijn grootmoeder, die nooit iets bezat, en haar huis en bezit (...) verloor in de tweede wereldoorlog.

Euh?

[eno2]

La chunga:
Ten eerste vind ik het - ethisch gezien - moeilijk te begrijpen dat de materiële armoede toeneemt, terwijl de rijkdom alhier nog nooit zo hoog was.

Ik ook.
Daarom vind ik onderzoek zo belangrijk.
De enen beweren dat de armoede vermindert, de anderen dat ze toeneemt.
Er zijn grote geografische, nationale en ethnische verschillen.
Het is belangrijk dat we over de juiste feiten beschikken en een degelijke
interpretatie, liefst onder condities van een zekere (min of meer wetenschappelijke) consensusvorming. King behandelt dat aspect een beetje al te gemakkelijk denigrerend.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Euh?

Awel ja, ze moest haar huis verkopen om haar kinderen te kunnen voeden tijdens de oorlog.
Ze had nog maar pas al dat cash in handen, en toen kwam Guth en al het papiergeld moest ingeleverd worden.
Toen kreeg mijn grootvader een hartaanval...
Tijdens de periode van de reconstructie, toen we snel rijk hadden kunnen worden, zat mijn vader jaren in de bak als collaborateur.
Als je nog meer generatie-armoedeverhalen wil uit de oude doos van Eno2, vraag maar op, wij draaien...

[eno2]

. La chunga:
Een sluitend dak waaronder die accomodaties zijn ondergebracht die bij ons als vanzelfsprekend worden beschouwd (stromend water, elektriciteit, verwarming).
2. Voldoende gezonde en gevarieerde voeding.
3. Kleding zonder er als lompenvent of lompenvrouw te hoeven bijlopen.
4. Communicatie -en mobiliteitsmogelijkheden om niet te vervreemden van de wereld.
5. De mogelijkheid op een sociaal leven zodat marginalisering door materieel tekort wordt vermeden.

Dan heb je nog energie en essentiële diensten zoals gezondheidszorg ea.

Jouw punt vier en vijf lijken verdacht veel op elkaar.
Punt vijf staat laatst, but not least.
Het is inderdaad zo, dat armoede -bij ons- dikwijls nog relatief goed te verdragen valt, maar velen komen in een dramatisch isolement terecht door het pecuniaire aspect. Anderen worden dan weer het zwart schaap van de familie. Of de twee samen. Die uitsluiting valt soms veel moeilijker te verdragen dan enig materieel tekort: dat emotionele en sociale vacuüm
bouwt zich op tot een geluidsmuur van de stilte waar de armoedepiloot met zijn armoede -straaljager tegenaanbotst en dikwijls in duizend gruzelementen uiteenbarst ipv er doorheen te breken....
En een schietstoel zit er in zijn toestel niet... dat is te duur....

[eno2]

Oorspronkelijk bericht door eno2
Mijn grootmoeder, die nooit iets bezat, en haar huis en bezit (...) verloor in de tweede wereldoorlog.

Kleine lapsus grafiti.
Ze bezat een huis, voor korte tijd, tot ze er geen meer bezat.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Neen.
De absolute armoedegrens is de honger.
Ik geef je toe dat die zestig procent min of meer arbitrair is.
Ze komt niettemin voort uit een vrij grote consensus onder de betrokken professionele partners, waaronder sociologen, economen, media, instituties, partijen, vakbonden etc...etc...
Het is ook, last but not least, de EU-norm.

De vooropgestelde gegevens zijn door mij bij het ABVV weggehaald, uit
'De Nieuwe Werker'.

En toch is het uiteraard volslagen arbitrair en zelfs betekenisloos.

Land A, gemiddeld inkomen 1000, aantal mensen onder de 600 euro: 15%.


Land B, gemiddeld inkomen 5000, aantal mensen onder de 3000 euro: 18%.


Kent Land B dan meer armoede?

[Percalion]

Of mediaan-inkomen, zo u wil.