Schrijverstalent gezocht!

[djimi]

'Lekker dier, lekker dier. Hou toch eens uw klep, vulgaire trut', zei Kimsie verontwaardigd.

Dat liet Rose-Mariette zich natuurlijk geen twee keer zeggen, en bijgevolg gingen beide vrouwen met elkaar op de vuist, daarbij luidkeels aangemoedigd door de inderhaast aangesnelde buurvrouwen Jeanne, Jeannine en Désirée, die zelf al een beetje te oud waren om nog al vechtend over straat te rollen, maar zich een dergelijk schouwspel echt niet wilden ontzeggen, ha nee !!

[djimi]

Op hetzelfde ogenblik kwamen Steven Spielberg en Stijn Coninx met hun zondagse fiets voorbijgereden.

'Zeg', zei Stijn tot Steven, 'zoudt ge dat niet kunnen gebruiken in uwe volgende slechte film ? Ik had zo de indruk dat uw inspiratie een beetje aan 't opdrogen was, de laatste tijd. Als ge wilt, schrijf ik wel mee aan 't scenario, 'k heb voor 't ogenblik toch niks zinnigs te doen.'

'Wel ja, en waarom ook niet', sprak Steven tot Stijn, die er eigenlijk van af wou zijn.
'We kunnen de meiskes van K3 vragen om de rollen van Jeanne, Jeannine en Désirée te spelen, maar wie gaan we godverdoemme casten in de rollen van al die andere debielen ? Hebde gij geen gedacht ?'

[djimi]

'We zouden het aan Kapitein Iglo kunnen vragen', kwam Buba er zich mee moeien. 'Hij komt er net aan, kijk maar !'

En inderdaad, daar kwam Kapitein Iglo uit de metro gestapt.

'Hey, jongens !', riep-ie enthoesiast, 'ziet es wat ik nu net uit mijn neus gehaald heb ! Daar ga ik nogal eens wa fish-sticken - of is 't sticks, gaat gij 't mij zeggen - mee kunnen vullen, zulle !'

Tussen rechterwijsvinger en rechterduim hield Kapitein Iglo een pracht van een snotpaling omhoog, wel anderhalve decimeter lang, in bijna alle pastelkleuren van de regenboog.

'Bwèèhn, gij-se viezerik', sputterden zowel Steven als Stijn, die we vanaf nu om een beetje tijd en ruimte te besparen de 'Stijven' gaan noemen.

[djimi]

'Och och, wat zijn de mannekes toch lichtgeraakt vandaag', kwamen Rose-Mariette en Kimsie, die ondertussen de strijdbijl begraven hadden, in koor vertellen.

En dan fleemde Rose-Mariette tegen Kapitein Iglo : 'Kom maar met ons mee, gij ouwe rakker. We gaan die snotpaling nu bakken, want van al dat geknok krijgt ge toch maar een lekker gezonde honger. Kimsie heeft zo'n schone tefalpannencollectie, maar ze doet daar zo degoutant weinig mee, hé. 't Is godgeklaagd ! Maar nu komt daar verandering in ! Leve de revolutie !'

[Boadicea]

Jack had zich van heel die poppenkast niets aangetrokken en boog zich vloekend over de rollen, die Buba had meegesmokkeld uit het riool.
Hij liet de idioten maar vechten en terwijl de tanden in het rond vlogen, werd alles hem duidelijk: prins Flippo bleek in het geheim met de Blub samen te heulen. Hij was dus bij de vijand gaan biechten.
De enige manier om uit het impasse te geraken, was de prins gijzelen en het paarse slijmmonster dwingen tot overgave. Dan zou het de prins, indien die waardeloos terug uitgeleverd werd, kunnen opsluiten in de gevangenis.
Zo moest het verlopen. Dan kon prins Flippo de in coma geraakte Sien uit haar glazen bak wakker kussen en met haar daar lang en gelukkig zijn straf uitzitten.

Kimsie had echter spijt van haar misstap en keek Jack diep in de ogen, toen haar wekker afging.
Geschrokken duwde ze de knop in een knipperde met haar ogen. Ze had een vreselijke nachtmerrie gehad. De TV op haar kamer zond nog een blauw scherm uit, vermits haar DVD van Prison Break, waarbij ze ingeslapen was, gedaan was.
Terwijl ze dommelde, hoorde de scène's van 24 uit de kamer naast haar komen, vermits haar oudere broer blijkbaar liever naar die serie keek. Haar ouders hadden een dispuut beneden, dat ook tot haar doorgedrongen was.
Blijkbaar wou vader niet dat haar klein zusje 's avonds laat nog naar Sneeuwwitje keek, want hij wou "De geketenden" zien.
Heel deze mengelmoes had een vreemde nachtmerrie veroorzaakt in Kimsies hoofd en nu ze wakker was, begreep ze er helemaal niets meer van.

Plots drong het tot haar door, dat die Jack verdacht goed leek op ... haar buurman. De jonge man was niet lang geleden naast haar komen wonen. Het was een zonderling en je kon zijn voortuin niet betreden, zonder de dreigende tanden van zijn hond te moeten trotseren.
Het was haar al opgevallen dat je hem overdag nooit zag, maar dat hij dikwijls 's avonds laat buiten ging, om de volgende ochtend pas thuis te komen.
Zijn grote, zwarte herdershond, joeg verschillende buurtgenoten de schrik op het lijf. Als je hem overdag zag, droeg de zonderlinge kerel meestal een zonnebril en hij kwam dikwijls verward over.

Hoe was deze man in Kimsies nachtmerrie terecht gekomen? Waarom heette hij daar Jack?
Opeens drong het tot haar door dat ze zijn naam niet kende. Ze wist compleet niets van hem. Hij was zich als nieuwe buur ook niet komen voorstellen.
Wat was er met die mysterieuze kerel, wiens motor op de oprit van zijn voortuin stond? Kimsie had er nog niet bij stilgestaan. Opeens bedacht ze dat ze vanuit haar raam zicht had op de grote koer achter zijn huis.
Ze had er nog geen teken van leven gezien. Er stond alleen een oude, kapotte stoel, die de vorige eigenares er had laten staan. De oude dame was onwel geworden en verbleef sinds haar beroerte in een bejaardentehuis.
Het pand had nooit te koop gestaan, maar binnen de kortste keren was de jonge men er in getrokken. Er werd vanalles gespeculeerd. Misschien was hij familie van het oude vrouwtje, die verdacht goed leek op één van de buurvrouwen uit haar droom.

Zuchtend kwam Kimsie recht en bedacht dat ze de zaak ging uitpluizen. Ze stapte uit bed, kleedde zich aan en rook de koffie beneden in de keuken. Zonder aarzelen liep ze de trap af en ...

[Mambo]

… struikelde ze over de hond zijn balletje die op de trap lag.

[Boadicea]

Ze tuimelde naar beneden, maar kwam er gelukkig met wat pijnlijke blauwe plekken vanaf. Haar hond bekeek haar maar raar. Hij snapte niet welk spelletje ze met hem wou spelen.
Haastig streelde ze het dier over zijn kop en dacht opeens aan die vreselijke hond van de buurman.
Meteen liet ze die gedachten los, maar toen ze zich aan de ontbijttafel zetten en de mp3 speler van haar broer, die naast haar van zijn conrflakes zat te eten, in haar horen hoorde ruisen, dacht ze plots weer aan de buurman.
Waarom kreeg ze hem sinds haar macabere droom niet meer uit haar hoofd? Nog steeds onder de indruk van alles, greep ze haar boekentas en begaf zich op weg naar school.

Dagdromend begaf ze zich op pad en ...

[Mambo]

…en plots besefte ze dat het nog nacht was en al 5 jaar niet meer school ging. Verdomde joints zei ze stilletjes.
Ze repte zich weer naar huis en zag ze daar allemaal zitten. De stijven, k3, Jack, Buba, Hioenz en nog een paar die ze zo niet meteen meer de naam van wist.
Jack liep nijdig. We moeten gaan brieste hij, we mogen geen tijd meer verliezen. Komaan wie volgt me naar het paleis?
Hoe geraken we binnen vroeg Buba. Langs achter zei Jack. We springen over de paleismuur en kruipen via de klimop op het balkon van zijn slaapkamer. Daar verdoven we hem met een lel op zijn kop en we steken hem in een jute zak. Ik smijt die dan naar beneden en jullie vangen hem op en dan sluipen we ongezien naar de garage en stelen daar de gepantserde mercedes s 500. Van hieruit is het een peace off cake. We rammen de muur gelijk Kaplan Murat ook al eens gedaan heeft en rijden naar de studio van VTM.
Tenminste dat was het plan.
Maar….

[Ke Nan]

Het eerste gedeelte van het plan lukte zonder noemenswaardige moeilijkheden. Ze sprongen over de paleismuur en kropen via het klimop op het balkon van de slaapkamer. Prins Flippo was nog wakker en werd onderworpen aan een fellatio door prinses Til. De ontvoerders hadden zich hier helemaal niet aan verwacht en ze staarden verbouwereerd naar het gezuig en gelik.
"Euh majesteit, heeft u misschien wat suiker teveel?" stamelde Jack. "Ik heb wat vrienden op bezoek en ze willen allemaal zoetigheid in de koffie."

[Mambo]

Merde riep prins Flippo. Wat doet gij in mijn kamer ? Regardez mon pipe is craque maintenant. Police police au secours !
Onmiddellijk gingen alle lichten van het paleis aan en prinses Til zag er plots minder aardig uit met een rambo mes achter haar jarretels, of waren het de krulspelden die er onheilspellend uitzagen?
Langs alle kanten gingen plots flitsen af van paparazzi in die in de bomen verscholen zaten van Prins Flippo en Prinses Til en het journaal onderbrak voor een extra live uitzending en maakte gewag van een geheime driehoeksverhouding en paleisschandaal. En dit nog net voor de censuur alle uitzendingen onderbrak. Deze keer was de censuur net te laat. Wat niet van hun gewoonte is.
De prins en prinses doken bijna samen in een rechtstaande klok waarachter een geheime gang hun bracht in de batgrot.
Jack en zijn companen zetten de achtervolging in, op hun beurt achterna gezeten door GI JOE in een superhete bikini.
Daar in de batgrot….

[djimi]

... kwam iedereen tot de weinig geruststellende ontdekking dat de grot toebehoorde aan een heel speciaal soort bat : de baseball-bat.

Deze laatste werd door al dat geloop en geren en het begeleidend geroep brutaal uit z'n winterslaap (duurde zo'n 364 dagen per jaar) gerukt en was dus bijzonder uit z'n humeur.

Prompt begon onze baseball-bat op al die vervelende indringers te meppen, en hoe langer het meppen duurde hoe meer zin de bat er in kreeg, en op het einde, na ongeveer tien minuten dus, had de bat iederéén die z'n grot was binnengedrongen de schedel ingeslagen, en daarmee kwam natuurlijk een einde aan het verhaal. Of toch niet ?


'Iederéén zijne schedel, opa ?', wilden de kindertjes weten.

'Ja, beste kindertjes, iedereen', sprak opa met zware stem, 'echt en waarachtig iedereen : de prins en prinses hun schedel, Hioenz' hersenpan, Buba's bovenkamer, en die van Jack, Jeanne, Jeannine, Désirée, de Stijven, ... zelfs van de zeven dwergen die niet eens de grot waren binnengedrongen schoot uiteindelijk nauwelijks nog een stukje over.'

'Oh, wat jammer', zuchtten de kindertjes in koor.

'Geeft niks', sprak opa weer, 'zuigt nog eens aan m'n duim, als ge wilt, dan komt er wel een nieuw verhaal uit.'



Zogezegd, zogedaan,

de eerste die nog eens aan opa's duim durfde zuigen was ...

[Mambo]

Zo zou het iedereen vergaan zijn mocht niet net destijds GI JOE komen opdagen die met haar AK 47 alle bat vleermuizen in pulp schoot. Behalve de nest bat vleermuisjes die ze vertederend aankeek.
Iedereen zette er opnieuw de vaart in met de prins en prinses ruim op kop en met wel zeker 4 minuten voorsprong achterna gezeten door Jack en zijn kompanen.
GI JOE herlaadde intussen het met robijnen ingelegde magazijn van haar AK 47 en met een nog nooit geziene spurt zette ze opnieuw de achtervolging in. Hierbij schoten de schouderbandjes van haar bikini los en zwiepten haar met siliconen opgevulde tetten, zowel de linker als de rechter, tegen haar kaken aan en na zo een overdonderende reeks kaakslagen van haar eigen tetten verloor ze het bewustzijn. Waarmee ze het spoor bijster was.

[satiper]

Wendy

[Ke Nan]

Langzaam kwam GI Joe terug bij positieven. Ze bleef echter nog ijlen.
"O Wendy, waarom heb je toch voor Frans gekozen? zuchtte ze wanhopig. "Wij waren voor elkaar voortbestemd." Ze kneedde haar siliconenborsten en duwde zachtjes op haar klitje. Haar bekken begon onrustig heen en weer, op en af, te bewegen. "Ooh oeh aah mmm."
Ondertussen hadden Jack, Buba, de stijven, K3, Hioenz en nog een paar waarvan ze de naam niet wist zich rond haar verzameld. De olijke bende staarde gretig naar de zelfbevrediging. Tussen de benen van de K3'tjes begon het te lekken en ze begonnen aan een befonderonsje. Hioenz met zijn vuurrood hoofd draaide zich om en pulkte in zijn neus. Hij draaide perfecte bollen van de snot. Later zou hij ze in de zon te drogen leggen waardoor het dodelijke projectielen zouden worden.
"Nu heb ik echt zin in koffie." stelde Jack vast.
"Ha ha!" lachte Buba bulderend en knipoogde naar Jack. "Kijk eens wat ik hier heb!" Buba toverde uit zijn broekzak een thermoskan, zuivere tassen, klontjes suiker en een flesje met romige melk.

[djimi]

'En, wat voor koffie is 't ?', vroeg Jack, die zich al verzekerd had van een comfortabel plekje op het piepkleine marktpleintje, naast de ronde kei in het midden, in de schaduw van de treurwilg, schuin tegenover het postkantoortje dat enkel in de voormiddag open was.

'Is 't Robusta van D'Ouwe Elberts, of Arabica van Marx Avelaar ?'

'Ah, bah, neen-'t, 'k 'em speciaal aan uw gepeinsd !' schertste Buba, ' 't is Moka van Jacq Mot !'


Uit de binnenzak van z'n gescheurde jeansvest haalde prins Flippo een paar half-verkruimelde koeken van Prince Vanille (dat was ook z'n bijnaam geweest toen-ie nog op de papschool zat) en deelde die - gul als altijd - aan de omstaanders uit.

'Mag 'k ook een slokske, Buba, m'n beste ?', vroeg hij ondertussen heel beleefd.

'Uiteraard, vriend', sprak Buba plechtig, goed wetende tegen wie hij dat zei (Buba heeft altijd al last gehad van een zekere mate van opportunisme, waarvoor hij trouwens in de gevangenis beland was, maar dat is een ander verhaal, hé, opa ?).

Ook de Stijven deden hun duit in het zakje. Zij haalden uit de zakken van hun zondagse fietsen respectievelijk :

een handgeknoopt Perzisch tapijt, een opvouwbaar tafeltje met bijbehorende klapstoeltjes, een frigobox propvol frisco's, een stokbrood, een halve doos Camembert, een rode appel, een groene appel, een fles goedkope maar best wel lekkere rode wijn, een puntje rijsttaart, een kleine honderd gram geraspte worteltjes en een lichtgewicht professionele videocamera met bijbehorende cassette (ge zijt filmregisseur of ge zijt 't niet, hé !).


'Ho, ho, ho, dat wordt feest !!!', riepen alle aanwezigen in koor.

Jeanne, Jeannine en Désirée begonnen al schuchter een paar danspasjes van een French Can-Can uit hun jeugd in te zetten, Hioenz haalde een blik petroleum uit z'n onderbroek en begon aan een vuurspuwers-act, de meiden van K3 maakten aanstalten een superjoint te gaan rollen,

toen plots de daverende bulderstem van de dikke champetter weerklonk :

'

[robert t]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

'En, wat voor koffie is 't ?', vroeg Jack, die zich al verzekerd had van een comfortabel plekje op het piepkleine marktpleintje, naast de ronde kei in het midden, in de schaduw van de treurwilg, schuin tegenover het postkantoortje dat enkel in de voormiddag open was.

'Is 't Robusta van D'Ouwe Elberts, of Arabica van Marx Avelaar ?'

'Ah, bah, neen-'t, 'k 'em speciaal aan uw gepeinsd !' schertste Buba, ' 't is Moka van Jacq Mot !'


Uit de binnenzak van z'n gescheurde jeansvest haalde prins Flippo een paar half-verkruimelde koeken van Prince Vanille (dat was ook z'n bijnaam geweest toen-ie nog op de papschool zat) en deelde die - gul als altijd - aan de omstaanders uit.

'Mag 'k ook een slokske, Buba, m'n beste ?', vroeg hij ondertussen heel beleefd.

'Uiteraard, vriend', sprak Buba plechtig, goed wetende tegen wie hij dat zei (Buba heeft altijd al last gehad van een zekere mate van opportunisme, waarvoor hij trouwens in de gevangenis beland was, maar dat is een ander verhaal, hé, opa ?).

Ook de Stijven deden hun duit in het zakje. Zij haalden uit de zakken van hun zondagse fietsen respectievelijk :

een handgeknoopt Perzisch tapijt, een opvouwbaar tafeltje met bijbehorende klapstoeltjes, een frigobox propvol frisco's, een stokbrood, een halve doos Camembert, een rode appel, een groene appel, een fles goedkope maar best wel lekkere rode wijn, een puntje rijsttaart, een kleine honderd gram geraspte worteltjes en een lichtgewicht professionele videocamera met bijbehorende cassette (ge zijt filmregisseur of ge zijt 't niet, hé !).


'Ho, ho, ho, dat wordt feest !!!', riepen alle aanwezigen in koor.

Jeanne, Jeannine en Désirée begonnen al schuchter een paar danspasjes van een French Can-Can uit hun jeugd in te zetten, Hioenz haalde een blik petroleum uit z'n onderbroek en begon aan een vuurspuwers-act, de meiden van K3 maakten aanstalten een superjoint te gaan rollen,

toen plots de daverende bulderstem van de dikke champetter weerklonk :

'

Zal 't gaan, ja? In de deuropening stond Jaak Verscheire, dé komiek van dienst bij VTM. Ondanks zijn belachelijke vermomming had iedereen hem onmiddellijk herkend.

Awel Jaak, merkte Jack op, moet jij niet in je garage zijn?

Zwijg stil, antwoordde Jaak, de zaken marcheren niet zo goed, ze gaan zelfs zo slecht dat ik er een bijjobke moet bijnemen. Ik ben nu part-time raadgever geworden van prins Florent. Sedert die jongen buitengesmeten is op het paleis kan hij wel beetje goede raad en vooral veel geld gebruiken.

Prins Flippo deed ook zijn duit in het zakje. Onze Florent is nog dommer dan ik, zei hij. Ik wist dat daar ooit vodden gingen van komen.

Tasje koffie?, vroeg Jack. Graag, antwoordde hij, als het maar geen Jack Mot is, ik lust die brol niet. We hebben niks anders, zei Jack. Ook goed antwoordde Jaak, als het maar gratis is.

Toen hij zijn koffie gedronken had, merkte Jaak op : ik zie hier veel lekkers, zou er niets afkunnen? Niet voor mij hé, maar Florent kan wel altijd iets gebruiken.

Het Persisch tapijt misschien, grapte Flippo. Hij kan er onmiddellijk mee weg vliegen. Ze kwamen tenslotte overeen Jaak een portie van de camembert, een paar frisco's en het niet al te vers stokbrood mee te geven.

Goed, zei Jaak, ik ga het onmiddellijk bezorgen. De beide regisseurs vroegen of ze hem mochten vergezellen. Een mogelijk scenario van één van de grappigste films ooit, ontrolde zich voor hun ogen. Tenslotte ben ik baron voor iets, zei Stijn. Ik beweeg me zeer vlot in de hoogste kringen. Jack wou ook mee, om andere redenen. Misschien was Florent een goeie pion om zijn plan te realiseren. Florent kon je ongeveer alles laten doen, meestal wist hij van toeten, laat staan blazen.

Ondertussen begon de rest van het gezelschap alles te verorberen wat nog over schoot. Wat konden ze anders doen dan wachten tot het drietal terugkeerde?

[Mambo]

Nu ze zo eens allen samen zaten greep Jack zijn kans. Hij smeet de rollen op de klaptafel en keek de prins diep in zijn ogen en met het nodige ontzag in zijn stem vroeg hi aan prins Flippo de ondertussen legendarische woorden “ ewel?”

[Boadicea]

Prins Flippo verslikte zich bijna in zijn koffie. De rollen ... die was hij al bijna vergeten. Indien ze in de verkeerde handen zouden vallen, zijnde die van hemzelf en zijn Til, kon dit een catastrofe betekenen.
Hij greep naar de stukken papier, die hij graag wou vernietigen, maar Jack kon het nog net voorkomen.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Prins Flippo verslikte zich bijna in zijn koffie. De rollen ... die was hij al bijna vergeten. Indien ze in de verkeerde handen zouden vallen, zijnde die van hemzelf en zijn Til, kon dit een catastrofe betekenen.
Hij greep naar de stukken papier, die hij graag wou vernietigen, maar Jack kon het nog net voorkomen.

Hoe?

Ha, dat zoudt ge natuurlijk wel willen weten, hé ?

Awel, beste, ge gaat daarvoor toch eerst uw spaarkaart vol moeten plakken met van die zegeltjes die in de pakken van één kilo Jacq Mot Moka koffiebonen zitten, zulle.

In afwachting daarvan kunt ge natuurlijk ook altijd meedoen aan de prijskamp om in aanmerking te komen voor de hoofdrol in de nieuwste slechte film van den Spielberg. Telefoneert daarvoor als de gesmeerde bliksem naar het welbekende nummer, waar onze vriendelijke hostessen Jeanne, Jeannine en Désirée u te woord zullen staan.

Tweede prijs : een vierdaagse cursus vuurspuwen door dhr. Dr. Hioenz, met gratis bijgeleverd blik petroleum.

Derde prijs : een ticket voor twee personen voor de wedstrijd modderworstelen tussen Rose-Mariette en Kimsie, gevolgd door een avondje uit met de winnares, aanstaande Paaszaterdag.

Vierde tot en met zevende prijs : een vouwstoeltje met handtekening van de Stijven.

Achtste prijs : een doos Camembert


Zorgt dat ge d'r bijzijt, aarzelt niet langer, grijpt die hoorn, draait dat nummer. Ge moogt natuurlijk ook uwe GSM gebruiken, op voorwaarde dat ge géén SMSkes begint te sturen. Daar wordt trouwens toch niet op geantwoord.


En na deze onderbreking is het nu tijd voor nog wat meer reclame :

'

[Bovenbuur]

Maar prins Flippo en Jack wachtten niet op de reclame. De prins greep naar de rollen, maar Jack gaf hem een hoek waardoor hij achterover op de grond belande. Jack sprong erbovenop, maar de prins kon net op tijd wegrollen.

[offtopic]Ik lach me verrot hier, ga zo door![/offtopic]