Onderwijs kost 11,7 miljard, en bijna alles gaat naar lonen.

[werkman]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dikke vette grote geoliede 2 !

Didactiek is een nep-wetenschap. Een zoals Feynman beschreef in Cargo Cult Science.

https://en.wikipedia.org/wiki/Cargo_cult_science

Het had er een kunnen zijn, maar het is er geen. Omdat ze de principes van wetenschappelijk onderzoek niet toepassen, en maar doen alsof. Mijn vrouw was er een doctoraat in begonnen en toen ze dat merkte heeft ze de boel laten vallen. Puur boerenbedrog.

Soms is een mens dat aan zichzelf verschuldigd. Meermaals is de keuze beperkt tot de spelletjes meespelen of uw eigen voor de zot houden.
Dat laten vallen ken ik. Je komt er meestal wel niet mee vooruit maar als anderen de vruchten van uw inzet kunnen of blijven plukken dan stop je best.
Dat is iets wat vele beginnende politici ontgaat.
Onwetend plebs verkiezen meestal diploma's.
Dus als je dit opvalt en je blijft tevreden als je uw partij(tje) mag recht houden dan teken je zelf uw doodvonnis. Er komt het ogenblik dat je U beter eens in de zetel zet en grondig overweegt of er geen diploma's voor U staan die niks presteren maar wel profiteren. De kiezer weet niet beter en die moet je dus niks kwalijk nemen. Maar binnen de partij zelf weten ze het natuurlijk wel.
Dus uw enige optie wordt dan om er mee te stoppen. Volledig.
Blijkt achteraf dat uw groep zogezegde vriendjes (sic)naar de haaien gaat dan heb je zelfs uzelf niks te verwijten. Wie eerlijkheid en democratie niet eerbiedigt krijgt dan wel zijn verdiend loon. En je wint er bij door niet langer voetveeg te willen spelen. Overschatting van eigen kunnen is wel een gevaar. Want dan ben je verkeerd bezig. Maar laat anderen niet bepalen wat je wel mag kunnen of kennen. Want dan ben je ook verkeerd bezig.
En nu ga ik mij weer bezig houden met serieuzer zaken.
De dag is nog lang. Het amusement nog.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door werkman

Dat is iets wat vele beginnende politici ontgaat.
Onwetend plebs verkiezen meestal diploma's.

Een diploma hebben is natuurlijk nooit ERGER dan er geen hebben. Wat wel juist is, is dat SOMMIGE diploma's ongeveer evenveel waard zijn als er geen hebben. Maar niet alles, he. Er zijn wel degelijk diploma's die iets betekenen. Niet altijd datgene wat men aanneemt dat ze betekenen. Maar ze zitten niet allemaal als bonus in een pak waspoeder.

Het concrete in het geval van mijn vrouw was dat zogezegde "experimentele" resultaten in de didactiek totaal doorstoken kaart zijn: de onderzoeker die een stelling wil verdedigen, doet ZELF een experiment in ZIJN klas, en "stelt dan vast" dat zijn stelling werkt. Ten eerste is de test doorstoken kaart ; ten tweede is de statistiek veel te klein (geen foutenmarges) ; en ten derde is het onmogelijk om na te gaan in welke mate het resultaat reproduceerbaar is.

Dat is hetzelfde als aan een kwakzalver vragen van na te gaan of zijn remedie werkt op zijn "patienten" he.

Als je op zo een los zand ganse theorietjes gaat bouwen, en die dan dogmatisch met een politiek correct sausje gaat overgieten, dan doe je niet aan onderzoek maar aan ideologie.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Omdat de leerlingen in een middelbare school, op die enkele uitzonderingen na die autonoom kunnen leren en eigenlijk hun tijd moeten verdoen met naar de les te gaan, in de meeste gevallen de autonomie niet hebben om "hun cursus te leren". Ze moeten van 's morgens tot 's avonds bedreigd worden, schrik hebben, geambeteerd worden opdat ze toch iets zouden doen.

Luister, er zullen tijdelijke testen, toetsen enzo kunnen blijven om de werking van de leerlingen ook voor de ouders te controleren en het zal dus vlug duidelijk worden wie niet 'volwassen' genoeg is en wie wel...
In feite worden de leerlingen op die manier, ipv ze als kinderen te houden en te blijven behandelen, al van in het begin op hun eigen verantwoordelijkheid, hun eigen inbreng, hun eigen belangen gewezen... Niets verbied hen om in het begin zich bijna enkel met die vakken bezig te houden die hen echt interesseren en je kunt ervan opaan dat ze veel vlugger en veel intenser gaan bijleren... Ze zullen dan ook op een bepaald moment inzien dat indien ze verder willen komen in het leven ze er ook wat minder interessante vakken moeten bijnemen en ergens een zeker minimum van alles moeten kennen...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Ah, je bent gepakt geweest op de fight van de eeuw: luikse vechter vs de slachter van brugge.

Daarom dat je bent overgestapt naar slakken, minder risicovol!

laag

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Oftewel, je wil een politieker die geen hanengevechten verliest.

laag

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

In feite worden de leerlingen op die manier, ipv ze als kinderen te houden en te blijven behandelen, al van in het begin op hun eigen verantwoordelijkheid, hun eigen inbreng, hun eigen belangen gewezen...

Tenzij je als ouder thuis bent - en in dat geval zou ik thuisonderwijs 150% aanraden - kan je dat niet. Een manneke van 11 jaar alleen voor zijn videootjes/interactieve sessietjes/.... laten zitten de ganse dag, en hem 's avonds de huid vol schelden omdat hij weeral niks gedaan heeft, kweekt enkel maar aversie.

Niets verbied hen om in het begin zich bijna enkel met die vakken bezig te houden die hen echt interesseren en je kunt ervan opaan dat ze veel vlugger en veel intenser gaan bijleren...

Het vak "fortnite videootjes bekijken op youtube" misschien ? Als ik mijne kleine laat doen (en ik doe dat soms) dan bekijkt hij enkel maar dat hoor. En als hij het beu is, een documentaire over wilde beesten, of over dinosaurussen. En soms wisselt hij af: ook eens videootjes over Minecraft.

Denk je echt dat die "spontaan" een wiskunde les gaat bekijken als er niemand op het moment zelf hem daartoe dwingt ? En de bedreiging van "vanavond zal het feest zijn" heeft geen enkele invloed op "nu amuseer ik mij". Want de projectie van de gevolgen zit er nog niet in.

Het is precies die "projectie van de gevolgen" die de maturiteit betekent die een kind niet heeft: die leeft op het moment zelf, en legt de link niet met het onaangename moment "morgen" of "vanavond". Op dat onaangename moment heeft hij wel spijt, maar niet op het ogenblik waar hij iets moest doen, he.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dikke vette grote geoliede 2 !

Didactiek is een nep-wetenschap. Een zoals Feynman beschreef in Cargo Cult Science.

https://en.wikipedia.org/wiki/Cargo_cult_science

Het had er een kunnen zijn, maar het is er geen. Omdat ze de principes van wetenschappelijk onderzoek niet toepassen, en maar doen alsof. Mijn vrouw was er een doctoraat in begonnen en toen ze dat merkte heeft ze de boel laten vallen. Puur boerenbedrog.

Het is om dezelfde rede dat ik sociale vakken en zelfs fylosofie heb laten vallen... Fylosoferen heeft enkel zin indien men niet wiskundig correct kan denken...
Zoals een echte sociale wereld alleen kan werken en bijdragen indien hij op kapitalistische manier wordt opgebouw; niet zozeer om winst te maken maar elke sociale bijdrage moet sociaal renderen en problemen oplossen en niet de gemeenschap verder in een sociale put duwen...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Tenzij je als ouder thuis bent - en in dat geval zou ik thuisonderwijs 150% aanraden - kan je dat niet. Een manneke van 11 jaar alleen voor zijn videootjes/interactieve sessietjes/.... laten zitten de ganse dag, en hem 's avonds de huid vol schelden omdat hij weeral niks gedaan heeft, kweekt enkel maar aversie.



Het vak "fortnite videootjes bekijken op youtube" misschien ? Als ik mijne kleine laat doen (en ik doe dat soms) dan bekijkt hij enkel maar dat hoor. En als hij het beu is, een documentaire over wilde beesten, of over dinosaurussen. En soms wisselt hij af: ook eens videootjes over Minecraft.

Denk je echt dat die "spontaan" een wiskunde les gaat bekijken als er niemand op het moment zelf hem daartoe dwingt ? En de bedreiging van "vanavond zal het feest zijn" heeft geen enkele invloed op "nu amuseer ik mij". Want de projectie van de gevolgen zit er nog niet in.

Het is precies die "projectie van de gevolgen" die de maturiteit betekent die een kind niet heeft: die leeft op het moment zelf, en legt de link niet met het onaangename moment "morgen" of "vanavond". Op dat onaangename moment heeft hij wel spijt, maar niet op het ogenblik waar hij iets moest doen, he.

Oké, ik heb vroeger een eindwerk gemaakt over school en vrijheid en dat was gezien in vroegere scholen, toen wat ik nu voorstel nog niet mogelijk was...
Mijn voorstel toen was dat men aan de leerlingen een minimum pakket voorstelde van wat leerlingen op een bepaald niveau moeten bijleren en dat men daarbuiten veel meer keuzevrijheid gaf... Daar waren toen nog niet die computerspelletjes enzo als gevaar zoals nu; en de keuzevakken zouden dan meer wiskunde, meer talen, meer geschiedenis, meer handwerk... of zo geweest zijn...
Het gevaar van de computerspelletjes, verslaving zie ik wel in en daar moet op de ene of andere manier een rem opgezet kunnen worden...
Maar ik denk dat er veel en veel te veel kinderen ontmoedigd worden om bij te leren juist door een school die het kennissenpakket steeds maar meer uitbreidde om zo zichzelf, eigen lesuren, als belangrijk te doen erkennen of door ouders die hun eigen voorkeuren projecteerden op hun kinderen en hen zo alle persoonlijk initiatief ontnam...

Voor mij is opvoeden niet de kinderen in een bepaald moule te duwen, maar juist het kind te leren om alles wat in hem zit te leren ontwikkelen...

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dikke vette grote geoliede 2 !

Didactiek is een nep-wetenschap. Een zoals Feynman beschreef in Cargo Cult Science.

https://en.wikipedia.org/wiki/Cargo_cult_science

Het had er een kunnen zijn, maar het is er geen. Omdat ze de principes van wetenschappelijk onderzoek niet toepassen, en maar doen alsof. Mijn vrouw was er een doctoraat in begonnen en toen ze dat merkte heeft ze de boel laten vallen. Puur boerenbedrog.

Het probleem is, hoe verwijder je die mensen uit het onderwijs ?

In feite, kunnen we die studierichting gewoon niet beter opdoeken ?

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Het is om dezelfde rede dat ik sociale vakken en zelfs fylosofie heb laten vallen... Fylosoferen heeft enkel zin indien men niet wiskundig correct kan denken...
Zoals een echte sociale wereld alleen kan werken en bijdragen indien hij op kapitalistische manier wordt opgebouw; niet zozeer om winst te maken maar elke sociale bijdrage moet sociaal renderen en problemen oplossen en niet de gemeenschap verder in een sociale put duwen...

Filosofie heeft wel degelijk nut. En ik vind het een belangrijk (neven)vak voor ingenieursstudenten.

Niet alles is economisch van aard, en het is belangrijk dat te beseffen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Voor mij is opvoeden niet de kinderen in een bepaald moule te duwen, maar juist het kind te leren om alles wat in hem zit te leren ontwikkelen...

Het punt is dat er in 95% van de kinderen "niks zit", en het "erin gestoken" moet worden. Het idee van "de gepassioneerde zijn zin laten doen" slaat enkel maar op een bijzonder kleine fractie van de kinderen. Ik was er zelf zo een, maar ik stel vast dat mijn eigen kinderen zo niet zijn. En de meesten zijn zo niet. Die moet je "duwen". Dat werkt. Maar als ik (en mijn vrouw) die niet duwen, dan doen die niks behalve zich amuseren. Ik was zelf zo helemaal niet: voor mij was leren amusement. Nog altijd trouwens. Maar dat zijn redelijk zeldzame gevallen. Voor die is er niet echt enige nood aan "school". Je moet die enkel maar "materiaal" ter beschikking stellen. Maar voor de meesten, waaronder mijn eigen kinderen, is er niet veel incentive om "met materiaal om te gaan" anders dan zich te amuseren.

Dat heeft trouwens tot een andere mode geleid die catastrofaal is: men moet leren "amusant" maken. Men moet "al spelende leren". Welnu, dat werkt niet. Omdat het amusante eraf is als men gedwongen wordt tot mentale inspanning als men mentale inspanning niet leuk vindt, en omdat, als men mentale inspanning leuk vindt, het leren zelf IN ELK GEVAL al leuk was.
Wat men dus doet om "leren plezant te maken" is er de mentale inspanning uit weg proberen te laten. En dan leert men eigenlijk niks meer.

Men kan zijn tafels van vermenigvuldiging niet even efficiënt "al spelende" leren dan door ze "echt willen te leren". Dat wil niet zeggen dat er geen verschillende methodes kunnen bestaan.

Maar kijk: ik zie dat bij het "onderwijs' dat mijne kleine ondergaat. AANGEZIEN "tafels van vermenigvuldiging leren" blijkbaar niet kan gecombineerd worden met "zich amuseren", gaat men nu een methode van deling invoeren waarbij men die tafels niet nodig heeft. Alleen is dat een ONGELOFELIJK DWAZE methode (die er essentieel op neerkomt herhaald optellingskes te maken tot men "erover" zit, en dan telt hoeveel optellingskes men gedaan heeft). Als je je tafels kent, is het gewoon belachelijk, laborieus en vervelend om het op die inefficiënte manier moeten te doen. Maar hij moet het op school op die "amusante" manier doen waarbij tenminste geen mentale inspanning moet gedaan worden, omdat men de moeite niet wil vragen van de tafels te leren.

En zo gaat het voor vele dingen. Op een zeker ogenblik is er dwang nodig, behalve voor die zeldzame gevallen waar het vanzelf gaat omdat die zeldzame kinderen het plezant vinden om mentale inspanningen te doen. Maar veruit de meeste kinderen zijn zo niet. Als ge ze dwingt, doen ze het. Zoniet, hebben ze geen goesting.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Het probleem is, hoe verwijder je die mensen uit het onderwijs ?

In feite, kunnen we die studierichting gewoon niet beter opdoeken ?

Het is nu een nest dat gans het onderwijskundige in handen heeft. En aangezien ze zichzelf diploma's gegeven hebben, kan een niet-gediplomeerde zich daar zogezegd niet over uitspreken, want hij "kent het vak niet". Een vicieuze cirkel. Het erge is trouwens dat, net zoals alles, onderwijs OOK open staat voor wetenschappelijk onderzoek, maar dat die kliek aan NEP onderzoek doet.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Filosofie heeft wel degelijk nut. En ik vind het een belangrijk (neven)vak voor ingenieursstudenten.

Niet alles is economisch van aard, en het is belangrijk dat te beseffen.

Hewel ik kreeg het als nevenvak en de twee profs, 'filosofen' die het gaven zaten gezellig onder elkaar wat aan woordenspelletjes te doen...
Nooit een saaier vak gehad...
Blijft dat je alleen kunt filosoferen als je weet na te denken zoals het hoort en dat je niet in je eigen leugens, tegenstellingen, ongerijmdheden blijft hangen... en het is dat dat bij de meeste sociale richtingen ontbreekt...

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het is nu een nest dat gans het onderwijskundige in handen heeft. En aangezien ze zichzelf diploma's gegeven hebben, kan een niet-gediplomeerde zich daar zogezegd niet over uitspreken, want hij "kent het vak niet". Een vicieuze cirkel. Het erge is trouwens dat, net zoals alles, onderwijs OOK open staat voor wetenschappelijk onderzoek, maar dat die kliek aan NEP onderzoek doet.

Ik kan u hieromtrent alleen maar gelijk geven.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het punt is dat er in 95% van de kinderen "niks zit", en het "erin gestoken" moet worden. Het idee van "de gepassioneerde zijn zin laten doen" slaat enkel maar op een bijzonder kleine fractie van de kinderen. Ik was er zelf zo een, maar ik stel vast dat mijn eigen kinderen zo niet zijn. En de meesten zijn zo niet. Die moet je "duwen". Dat werkt. Maar als ik (en mijn vrouw) die niet duwen, dan doen die niks behalve zich amuseren. Ik was zelf zo helemaal niet: voor mij was leren amusement. Nog altijd trouwens. Maar dat zijn redelijk zeldzame gevallen. Voor die is er niet echt enige nood aan "school". Je moet die enkel maar "materiaal" ter beschikking stellen. Maar voor de meesten, waaronder mijn eigen kinderen, is er niet veel incentive om "met materiaal om te gaan" anders dan zich te amuseren.

Dat heeft trouwens tot een andere mode geleid die catastrofaal is: men moet leren "amusant" maken. Men moet "al spelende leren". Welnu, dat werkt niet. Omdat het amusante eraf is als men gedwongen wordt tot mentale inspanning als men mentale inspanning niet leuk vindt, en omdat, als men mentale inspanning leuk vindt, het leren zelf IN ELK GEVAL al leuk was.
Wat men dus doet om "leren plezant te maken" is er de mentale inspanning uit weg proberen te laten. En dan leert men eigenlijk niks meer.

Men kan zijn tafels van vermenigvuldiging niet even efficiënt "al spelende" leren dan door ze "echt willen te leren". Dat wil niet zeggen dat er geen verschillende methodes kunnen bestaan.

Maar kijk: ik zie dat bij het "onderwijs' dat mijne kleine ondergaat. AANGEZIEN "tafels van vermenigvuldiging leren" blijkbaar niet kan gecombineerd worden met "zich amuseren", gaat men nu een methode van deling invoeren waarbij men die tafels niet nodig heeft. Alleen is dat een ONGELOFELIJK DWAZE methode (die er essentieel op neerkomt herhaald optellingskes te maken tot men "erover" zit, en dan telt hoeveel optellingskes men gedaan heeft). Als je je tafels kent, is het gewoon belachelijk, laborieus en vervelend om het op die inefficiënte manier moeten te doen. Maar hij moet het op school op die "amusante" manier doen waarbij tenminste geen mentale inspanning moet gedaan worden, omdat men de moeite niet wil vragen van de tafels te leren.

En zo gaat het voor vele dingen. Op een zeker ogenblik is er dwang nodig, behalve voor die zeldzame gevallen waar het vanzelf gaat omdat die zeldzame kinderen het plezant vinden om mentale inspanningen te doen. Maar veruit de meeste kinderen zijn zo niet. Als ge ze dwingt, doen ze het. Zoniet, hebben ze geen goesting.

Goed onderwijs is voor het gros van de kinderen (die niet zijn zoals u) het aanleren van intellectuele discipline.

Meer is er niet aan. Dat is de vereiste om te slagen in het hoger onderwijs: in staat zijn veel kennis te verwerken, zich er door heen te worstelen, en dit op een efficiente manier.

Kleine geniën doen dat van zichzelf en hebben geen sturing nodig. Voor de rest hoort het hard werken te zijn en te "stoempen", maar net dat is een essentieel leerproces.

Die gamification waar je het over hebt is een een pest.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het is nu een nest dat gans het onderwijskundige in handen heeft. En aangezien ze zichzelf diploma's gegeven hebben, kan een niet-gediplomeerde zich daar zogezegd niet over uitspreken, want hij "kent het vak niet". Een vicieuze cirkel. Het erge is trouwens dat, net zoals alles, onderwijs OOK open staat voor wetenschappelijk onderzoek, maar dat die kliek aan NEP onderzoek doet.

Nooit vergeet ik dat in de jaren tachtig van de vorige eeuw de mening verspreid werd dat men niet mocht verwachten van, de ouders in het algemeen, dat ze de beste opvoeders zouden zijn want de meeste hadden immers niet de nodige diploma's daarvoor en daarom moesten ouders, opvoeders, het land luisteren naar de gediplomeerde betweters, die alles beter weten en ouders zouden dus in de opvoeding een stap terug moeten zetten...

En dan enkele jaren later hoor je dezelfde wenen dat vele ouders hun kinderen verwaarlozen, niet meer opvoeden of totaal verkeerd opvoeden en dat na alle lessen die van hogerhand gegeven werd van wat zogezegd mocht en vooral wat niet mocht...
Het was toen al zoals links nu in het algemeen bezig is... verdraagzaamheid, verdraagzaamheid en nog eens verdraagzaamheid... Alsof kinderen niet in eerste instantie de grenzen opzoeken van wat ze mogen... om zich zo veilig te voelen...
De gevolgen zien we nu elke dag...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het punt is dat er in 95% van de kinderen "niks zit", en het "erin gestoken" moet worden. Het idee van "de gepassioneerde zijn zin laten doen" slaat enkel maar op een bijzonder kleine fractie van de kinderen. Ik was er zelf zo een, maar ik stel vast dat mijn eigen kinderen zo niet zijn. En de meesten zijn zo niet. Die moet je "duwen". Dat werkt. Maar als ik (en mijn vrouw) die niet duwen, dan doen die niks behalve zich amuseren. Ik was zelf zo helemaal niet: voor mij was leren amusement. Nog altijd trouwens. Maar dat zijn redelijk zeldzame gevallen. Voor die is er niet echt enige nood aan "school". Je moet die enkel maar "materiaal" ter beschikking stellen. Maar voor de meesten, waaronder mijn eigen kinderen, is er niet veel incentive om "met materiaal om te gaan" anders dan zich te amuseren.

Dat heeft trouwens tot een andere mode geleid die catastrofaal is: men moet leren "amusant" maken. Men moet "al spelende leren". Welnu, dat werkt niet. Omdat het amusante eraf is als men gedwongen wordt tot mentale inspanning als men mentale inspanning niet leuk vindt, en omdat, als men mentale inspanning leuk vindt, het leren zelf IN ELK GEVAL al leuk was.
Wat men dus doet om "leren plezant te maken" is er de mentale inspanning uit weg proberen te laten. En dan leert men eigenlijk niks meer.

Men kan zijn tafels van vermenigvuldiging niet even efficiënt "al spelende" leren dan door ze "echt willen te leren". Dat wil niet zeggen dat er geen verschillende methodes kunnen bestaan.

Maar kijk: ik zie dat bij het "onderwijs' dat mijne kleine ondergaat. AANGEZIEN "tafels van vermenigvuldiging leren" blijkbaar niet kan gecombineerd worden met "zich amuseren", gaat men nu een methode van deling invoeren waarbij men die tafels niet nodig heeft. Alleen is dat een ONGELOFELIJK DWAZE methode (die er essentieel op neerkomt herhaald optellingskes te maken tot men "erover" zit, en dan telt hoeveel optellingskes men gedaan heeft). Als je je tafels kent, is het gewoon belachelijk, laborieus en vervelend om het op die inefficiënte manier moeten te doen. Maar hij moet het op school op die "amusante" manier doen waarbij tenminste geen mentale inspanning moet gedaan worden, omdat men de moeite niet wil vragen van de tafels te leren.

En zo gaat het voor vele dingen. Op een zeker ogenblik is er dwang nodig, behalve voor die zeldzame gevallen waar het vanzelf gaat omdat die zeldzame kinderen het plezant vinden om mentale inspanningen te doen. Maar veruit de meeste kinderen zijn zo niet. Als ge ze dwingt, doen ze het. Zoniet, hebben ze geen goesting.

En dan heb je daarbij nog dat, zoals voor mijn kinderen toen die in het middelbare zaten het 'not done' was om bij de beste van de klas te horen...
Dat waren gewoon zielige mensen...
Maar mijn zoon, die wel ambitie had en ambitie is de beste drijfveer, wist zich aan de klas aan te passen en later zijn ambities toch waar te maken... Dus moest hij op de ene of andere manier wel hebben leren studeren en werken...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Goed onderwijs is voor het gros van de kinderen (die niet zijn zoals u) het aanleren van intellectuele discipline.

Juist, en dat vereist een zekere dwang bij de meesten. Dus moet er iemand "fysisch aanwezig zijn" om die (zachte) dwang constant uit te oefenen. En dus kan men, tot aan een zekere leeftijd (16 - 18 jaar ergens) niet zonder "menselijke arbeid". Het is trouwens de moeilijke kant van de job van leerkracht: die dwang kunnen uitoefenen zonder te brutaliseren, en zonder zich om de tuin te laten leiden. Ik ben daar zelf bijzonder slecht in. Ik laat mij om de tuin leiden, tot ik er genoeg van heb, en dan word ik brutaal. Het kunnen doseren van dwang, met voldoende dreigementen, maar zonder een conflict uit te lokken, de stok en de wortel constant hanteren, is de echte kunst van de goeie leraar. Ik moet zeggen dat mijn vrouw daar bijzonder goed in is (het is dan ook haar job) in vergelijking met wat ik ervan bak. Die daarnaast ook zijn vak moet kennen wat hoe langer hoe problematischer lijkt te worden...

In het hoger onderwijs is het helemaal anders, en daar is "electronisch leren" veel en veel toepasbaarder. Een PDF file met een cursus, een gesproken powerpoint met de uiteenzetting van de prof, en automatische interactieve oefeningen op een site zijn prima middelen om heel veel "standaard" hogere leerstof aan weinig kosten aan grote aantallen studenten te geven - veel efficienter dan in een aula op uw gat gaan te zitten.

Kleine geniën doen dat van zichzelf en hebben geen sturing nodig. Voor de rest hoort het hard werken te zijn en te "stoempen", maar net dat is een essentieel leerproces.

Die gamification waar je het over hebt is een een pest.

Inderdaad.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

En dan heb je daarbij nog dat, zoals voor mijn kinderen toen die in het middelbare zaten het 'not done' was om bij de beste van de klas te horen...
Dat waren gewoon zielige mensen...
Maar mijn zoon, die wel ambitie had en ambitie is de beste drijfveer, wist zich aan de klas aan te passen en later zijn ambities toch waar te maken... Dus moest hij op de ene of andere manier wel hebben leren studeren en werken...

Het punt is dat op een zeker ogenblik de maturiteit daar is om "latere gevolgen" met "huidige keuzes" te verbinden. Dat is een proces dat bij de ene er al is op 13 jaar, en bij de andere nog altijd niet is doorgedrongen aan 20 jaar. In vele gevallen gaat het wat sneller bij meisjes dan bij jongens.

EENS die maturiteit er is, gaat men bereid zijn om NU inspanningen te doen, om LATER voordelen te hebben (of nadelen te vermijden). De maturiteit bepaalt ergens hoe ver die horizon in de toekomst kan liggen: binnen een uur, vanavond, vrijdag, volgende maand, of binnen 10 jaar.

Het drama zit hem in het punt dat als die maturiteit op een zeker ogenblik bereikt wordt, de schade al is opgelopen van de achterstand en het zelf-imago. Het is de belangrijkste rol om "uwe kleine tegen zichzelf te beschermen" tot aan dat punt.

Ik heb dat ook met mijn oudste gemerkt. Het is pas als die 17 was of zo, dat er een serieus effect kwam van "ik moet dit NU doen om later DAT te bekomen". Daarvoor was het "hem wegsleuren van bij video spelletjes, meisjes, en feestjes" en hem met zijne neus in zijn boeken duwen. Eens hij een kijk begon te krijgen over waarheen, veranderde dat in "goed materiaal aanbrengen" maar was de wil er om te slagen.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het punt is dat op een zeker ogenblik de maturiteit daar is om "latere gevolgen" met "huidige keuzes" te verbinden. Dat is een proces dat bij de ene er al is op 13 jaar, en bij de andere nog altijd niet is doorgedrongen aan 20 jaar. In vele gevallen gaat het wat sneller bij meisjes dan bij jongens.

EENS die maturiteit er is, gaat men bereid zijn om NU inspanningen te doen, om LATER voordelen te hebben (of nadelen te vermijden). De maturiteit bepaalt ergens hoe ver die horizon in de toekomst kan liggen: binnen een uur, vanavond, vrijdag, volgende maand, of binnen 10 jaar.

Het drama zit hem in het punt dat als die maturiteit op een zeker ogenblik bereikt wordt, de schade al is opgelopen van de achterstand en het zelf-imago. Het is de belangrijkste rol om "uwe kleine tegen zichzelf te beschermen" tot aan dat punt.

Ik heb dat ook met mijn oudste gemerkt. Het is pas als die 17 was of zo, dat er een serieus effect kwam van "ik moet dit NU doen om later DAT te bekomen". Daarvoor was het "hem wegsleuren van bij video spelletjes, meisjes, en feestjes" en hem met zijne neus in zijn boeken duwen. Eens hij een kijk begon te krijgen over waarheen, veranderde dat in "goed materiaal aanbrengen" maar was de wil er om te slagen.

Hoe vroeger dat komt, des te beter.

Maarja, soms loopt het niet zoals je allemaal wenst en dan moet je er het beste van maken. Ik wist op mijn 16de pas wat ik wilde met mijn leven. Daarvoor was ik een C-grade student met mogelijkheid tot complete educatieve faling. Niks boeide mij.

In het 4de middelbaar 52 % op wiskunde en een reeks buizen. Met de hakken over de sloot. In die zomervakantie een klik gemaakt, een unief gaan bezoeken, en in het 5de middelbaar 89 % op wiskunde en primus op een wiskunde richting waar ze mij eerst niet wilden binnen laten (doe maar menswetenschappen jongske).

Maargoed, als die klik na uw 18de komt is er wel een probleem....