Van Ranst: vaccin immuniteit beter dan natuurlijke immuniteit en andere weetjes

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

En nee, vermoord worden is niet 'fun', tenzij voor masochisten misschien, maar ook de begoocheling van masochisme kan je mimetisch duiden.

Hoe kan jij dat nu weten, als de "juiste" denkwijze aangeeft dat de wereld beter is zonder uw bestaan ? Dan moet je toch zelf fun beleven aan de gedachte dat je geelimineerd zal worden, nee, dan ga je zelf werken aan uw eliminatie he.

Zoals die koe in de Hitchhicker's guide to the galaxy, die genetisch geconditioneerd was om graag geslacht en opgegeten te worden.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Maar dat is in uw systeem evengoed het geval, namelijk zij die geen "ruim genoeg inzicht" hebben en nog niet zijn "opgevoed tot aan de ethisch juiste denkwijze".

Dat waren de mensen die niet begrepen dat Stalin gelijk had ook he. En dat zijn de niet-gevaccineerden ook.

Als er ergens een zondebok mechanisme bestaat, dan is het altijd zo bij het totalitaire denken dat een enkele ethiek en dus waardenschaal heeft vooropgesteld.

Nogmaals: Stalin en de virocratie zijn niet rationeel. Je kan niet rationele en irrationele denkbeelden op gelijke hoogte stellen om je punt te maken. Dat doe je alleen omdat je vanuit je dogma zegt: de individuele willekeur is hier niet heilig, dus FOEI, "dat mag niet".

Verder is het GEEN zondebokmechanisme om effectief schadelijke elementen in de maatschappij te detecteren. Ik zeg niet dat iedereen die geen rationeel inzicht heeft, slechter behandeld moet worden: dat inzicht is wellicht sowieso iets voor de minderheid, althans in theoretische vorm, en wat de praktijk betreft, is het vooral van belang dat de maatschappij als geheel op koers blijft. Je kan wel een aantal 'kopieerfouten' verdragen daarbinnen als dat beperkt blijft. Het is zelfs nodig om dat te doen, want de ethische rationaliteit is zodanig veeleisend dat vergevinsgezindheid noodzakelijk is (en daarnaast natuurlijk om een mimetische wraakcyclus te vermijden). Enkel regelrecht schadelijke elementen moet je bestrijden. Dat laatste is overigens niet per se 'rechtvaardig' in absolute zin, want ook criminelen etc. komen natuurlijk niet zomaar tot hun gedrag. In die zin moet je inderdaad soms mensen opofferen als het niet anders kan.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hoe kan jij dat nu weten, als de "juiste" denkwijze aangeeft dat de wereld beter is zonder uw bestaan ? Dan moet je toch zelf fun beleven aan de gedachte dat je geelimineerd zal worden, nee, dan ga je zelf werken aan uw eliminatie he.

Zoals die koe in de Hitchhicker's guide to the galaxy, die genetisch geconditioneerd was om graag geslacht en opgegeten te worden.

Als een absurde denkwijze dat aangeeft, is dat irrelevant.
Verder klopt wat je zegt wel binnen de religieuze denkwijze: Oidipous steekt ook zijn eigen ogen uit, er zijn zelfmoordterroristen etc. Maar de dood van de joden WAS niet 'nodig' (en zelfs zeer 'verspillend' gezien de intellectuele kwaliteit van veel joden), althans niet als het samenleven rationeel gegrond wordt, vanuit een omvattende sturing van het mimetisme in de richting van opbouwende synergie.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Maar de dood van de joden WAS niet 'nodig' (en zelfs zeer 'verspillend' gezien de intellectuele kwaliteit van veel joden), althans niet als het samenleven rationeel gegrond wordt, vanuit een omvattende sturing van het mimetisme in de richting van opbouwende synergie.

Dat zeg jij, maar de theorieën van de nazi's zagen dat helemaal anders, en zij waren de Aristocraten toch (volgens hun eigen zeggen).

Je blijft maar hangen in uw arbitrair gekozen ethiek van waaruit je "rationeel" gaat afleiden welke nu eens de juiste ethiek moet zijn he.

Dat is in de grond niet anders dan een heilig boek dat heilig is, omdat erin staat dat het een heilig boek is, en in heilige boeken staat de waarheid he.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat zeg jij, maar de theorieën van de nazi's zagen dat helemaal anders, en zij waren de Aristocraten toch (volgens hun eigen zeggen).

Je blijft maar hangen in uw arbitrair gekozen ethiek van waaruit je "rationeel" gaat afleiden welke nu eens de juiste ethiek moet zijn he.

Dat is in de grond niet anders dan een heilig boek dat heilig is, omdat erin staat dat het een heilig boek is, en in heilige boeken staat de waarheid he.

Behalve dat het niet zo is. Er is niets 'arbitrairs' aan: het gaat uit van een analyse van het mimetisme en de wijzen van culturele codering ervan. En daaruit wordt dan het onderscheid tussen 'goed' en 'kwaad' afgeleid. Ik ga er wel, zoals jij overigens, van uit dat we liefst overleven en vreugde beleven ja, daarover gaat het niet, wel over de VORMGEVING daarvan: een zinnige invulling van dat doel - geen invulling die inherent wel tot onzin en impasses moet leiden op grond van inzichtelijke wetmatigheden - binnen een dito culturele codering vanuit een integraal-rationeel metaniveau in het denken (dat tevens kan 'terugblikken' op alle fouten en inefficiënties uit het 'verleden' en weet hoe het die overwonnen heeft). Idem op 'individueel' vlak in de omgang met verlangens etc.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Behalve dat het niet zo is. Er is niets 'arbitrairs' aan: het gaat uit van een analyse van het mimetisme en de wijzen van culturele codering ervan. En daaruit wordt dan het onderscheid tussen 'goed' en 'kwaad' afgeleid.

Nog eens, dat kan je niet. Tenzij je zegt dat wat men ook doet als gedrag, "goed" is, wat inderdaad een standpunt kan zijn: wat er ook gebeurt, wat men ook doet, het is "goed". Dat is een van die "rationele" ethieken als je wil. Noem het de triviale ethiek: wat gebeurt is goed. Wat niet gebeurt is slecht.

Maar je kan nooit of te nimmer ergens op rationele manier afleiden waarom deze of gene uitkomst "goed" of "slecht" zou zijn, zonder eerst a priori gezegd te hebben waarom zekere uitkomsten "goed" en andere "slecht" zouden zijn, en dus al een ethiek ingevoerd te hebben, die je nu eens ex nihilio ging afleiden.

Ik ga er wel, zoals jij overigens, van uit dat we liefst overleven en vreugde beleven ja

Maar dan stopt het al daar, en dan is dat voor een gegeven individu en niet een ander individu, he. En ik beweer niet dat ik die ethiek "rationeel" afleid ; ik zeg juist dat ze totaal irrationeel gegeven is, en niet afleidbaar van niks niemendalle. Een gegeven bewust wezen stelt gewoon vast dat sommige dingen aangenaam ervaren worden en andere onaangenaam zijn. Dat is dus ZIJN "goede" en ZIJN "slechte". En daarop is dan zijn waardeschaal gebaseerd en dus zijn ethiek. En waar dat vandaan komt mag joost weten. Waarom mijn grote teen zeer doet als je daar met een hamer op slaat mag joost weten. Maar ik ga dus wel alles wat ergens de situatie veroorzaakt dat er met hamers op mijn grote teen geklopt wordt, als "slecht" bestempelen hierdoor. Mocht mijn grote teen geen zeer doen, dan zou het kloppen met een hamer op mijn grote teen niet noodzakelijk "slecht" zijn. Het feit dat dat een slechte finaliteit is, en alles wat daar causaal dus toe leidt (en DAAR zijn we rationeel bezig) dus ook slecht is, komt enkel, puur, louter en alleen van de pijnlijke ERVARING die dat heeft VOOR MIJ.

Een andere kan het plezant vinden om op MIJN grote teen te kloppen, en die zal dus diezelfde causaal gelinkte dingen dus als "goed" beschouwen want het geeft hem vreugde. Zijn goed is mijn slecht, en omgekeerd.

Mocht hij geen plezier ervaren bij het kloppen op mijn teen, en ik geen pijn ervaren, dan waren al die causaal daarmee verbonden dingen noch goed, noch slecht, en zouden we daar allebei totaal onverschillig tegenover staan. Je kan dan nog zoveel rationeel gaan willen redeneren als je wil, al die dingen en hun tegengestelde zijn dan niet ethisch te beoordelen, want perfect kifkif.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nog eens, dat kan je niet. Tenzij je zegt dat wat men ook doet als gedrag, "goed" is, wat inderdaad een standpunt kan zijn: wat er ook gebeurt, wat men ook doet, het is "goed". Dat is een van die "rationele" ethieken als je wil. Noem het de triviale ethiek: wat gebeurt is goed. Wat niet gebeurt is slecht.

Maar je kan nooit of te nimmer ergens op rationele manier afleiden waarom deze of gene uitkomst "goed" of "slecht" zou zijn, zonder eerst a priori gezegd te hebben waarom zekere uitkomsten "goed" en andere "slecht" zouden zijn, en dus al een ethiek ingevoerd te hebben, die je nu eens ex nihilio ging afleiden.

Maar dan stopt het al daar, en dan is dat voor een gegeven individu en niet een ander individu, he. En ik beweer niet dat ik die ethiek "rationeel" afleid ; ik zeg juist dat ze totaal irrationeel gegeven is, en niet afleidbaar van niks niemendalle. Een gegeven bewust wezen stelt gewoon vast dat sommige dingen aangenaam ervaren worden en andere onaangenaam zijn. Dat is dus ZIJN "goede" en ZIJN "slechte". En daarop is dan zijn waardeschaal gebaseerd en dus zijn ethiek. En waar dat vandaan komt mag joost weten.

Djeezes, ik weet dat de invulling van 'vreugde' VOOR JOU 'irrationeel' is omdat je daar geen rationeel metaniveau over hebt, en wat belangrijker is: niet WIL hebben, om je dogmatiek te beschermen. Ik heb dat wel. Dat een oningewijde in een bepaalde kennis niet vanuit die kennis een rationeel onderscheid kan maken en niet tot vergelijkingen van resultaten kan komen, is evident. Die kan enkel binnen zijn waarnemingshorizon 'oordelen', vanuit willekeurige 'ervaringen' en rationalisaties die de eigen verlangens, angsten en driften maximaal blijven ondersteunen, zelfs al zijn de resultaten voor de persoon zelf doorgaans bedenkelijk.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Een simpel voorbeeld: als het verlangen naar een partner toeneemt door de mimetische uitstraling van een rivaal die tegelijk model is voor dat verlangen, neemt dat natuurlijk niet weg dat de toename van 'genot' aan die partner (en desnoods ook op een masochistische manier aan de rivaal zelf) gepaard gaat met frustratie die - bv. als het tussen de partner en de rivaal meer dan bedoeld was menens wordt (maar waar zou die grens liggen?) - zelfs tot geweld tot en met moord kan leiden. Binnen het gesloten circuit van zulke 'logica' is het dat allemaal wel degelijk 'waard', maar enkel bij gratie van die geslotenheid van dat circuit want bij een felle belichting van het mechanisme zelf dat hier aan het werk is, zou blijken dat het 'genot' inherent een illusoire basis heeft (tegelijk de basis voor de vermengdheid met frustratie die echter bij gebrek aan inzicht als 'fait accompli' wordt beleefd, als deel van de 'werkelijkheid zoals die nu eenmaal is'). Zulke gesloten circuits heb je ook bij massafenomenen (zoals het genot aan het uitschakelen van 'de slechten'), jouw 'nihilisme' met machines als (niet-)'uitkomst' voor de mens etc. etc.

Dit was een van de honderden voorbeelden die gegeven kunnen worden.