Welk probleem hebt u met de islam? - Pagina 6

Nierika · 13 oktober 2005, 11:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Hier bestempelen ze de kruistochten al als verdedigingsoorlogen.
Daaraan kan je afmeteen hoe historisch retrograad de bush-o-blair preventieve aanvalsoorlog werkt op de geest van sommige simplissimussen.

Ik denk hé Eno, dat je geen ene moer afweet van de kruistochten. Ik denk zelfs, nog sterker, dat je gewoon wat meeloopt in de huidige anti-westerse stemming die inhoudt dat men hier in het westen met alle zonden van Israël wordt overladen.

Als Jeruzalem een christelijk koninkrijk was ten tijde van de opkomst van Mohammed, en het even later door zijn legers werd overrompeld, denk jij waarschijnlijk dat er maar met bloemenkransjes werd gegooid naar de legers van de halve maan. Komaan zeg, verdomde idealist!

Nierika · 13 oktober 2005, 11:16

Hey Eno, dit is mijn probleem met de islam, en als je het aandurft, haal er maar eens iets uit dat volgens jouw niet klopt (bewijzen graag, in plaats van simpele rethorieken en vage op niets berustende simplistische verwijzingen naar Bush en Blair)

“Wij verlangen meer naar de dood dan jullie naar het leven” – Shamil Basayev tijdens de gijzelingsactie in Beslan

"Er kan maar vrede zijn in de wereld als er één cultuur overblijft, de onze” - Mullah Mohammed Ghaus Akhund, Minister van Buitenlandse Zaken Taliban

"Over 10 tot 15 jaar zullen allochtonen de meerderheid uitmaken in de grote steden en zitten we wellicht in een etnische burgeroorlog” – Dyab Abou Jahjah, via een schijnhuwelijk aan de Belgische nationaliteit geraakte beroeps-opruier

"Het multiculturalisme is een tragische vergissing die de westerse beschaving duur te staan zal komen. De overdreven openheid van het Westen voor immigranten met een andere culturele achtergrond vergemakkelijkt de aanslagen door radicale islamisten in westerse landen” – Vaclav Klaus, president van Tsjechië

"Allahu Akhbar” – uitroep van diepe vreugde bij de onthoofding van een onschuldig Nepalees

WAARSCHUWING!!!! De video is niet voor gevoelige mensen en zal en is één van de velen die op islamitische sites op te pikken vallen. Ze worden doodgezwegen door diegenen die er belang bij hebben. Ik toon hem niet om te choqueren, maar omdat het verdorie aantoont dat er stilaan mag gepraat worden over de barbaarse daden van de leden van het “Ware Geloof”:

http://video.homelandsecurityus.com/nepal.wmv

Geconfronteerd met zoveel onwetendheid, MOET ik wel reageren...

Het racistisch imperialisme van de zionisten blijft beperkt tot het Heilig Land. Dat van de wahhabieten strekt zich uit over de hele wereld. De christelijke expansie tijdens de Middeleeuwen heeft nooit een dergelijk theoretisch imperialisme geformuleerd.
De kruistochten, zegt u?
De kruistochten, mijn beste, tonen alleen de juistheid van bovenstaande bewering aan.
De kruistochten waren - het is belangrijk om dit onder ogen te zien - geen aanvalsoorlogen maar verdedigingsoorlogen. De eigenlijke aanval was begonnen omstreeks 630 en kwam van de Mohammedanen. Europa liet eeuwenlang begaan, terwijl de legers van de vlag van de halve maan de christelijke (europese) landen Tripolis, Antiochië en Jeruzalem onder de voet liepen (misschien even een oude geschiedenisatlas inkijken).

Let wel: eeuwenlang lieten de Europeanen begaan, zolang de Arabieren (waar ze goed geld aan verdienden) de pelgrimage naar Jeruzalem maar toestonden. Pas nadat de Seldsjoek-Turken de pelgrims begonnen te vervolgen, zij misten de koopmansreflex van de Arabieren, was de maat vol voor Europa en kwam de TEGENaanval op gang. En dit nog niet eens met het oog op de verovering van het Nabije Oosten, nee meneer, dat laten we over aan de mohammedanen, maar om het Heilig Graf te beschermen.

Moslims die willen opsnijden over de grenzeloze tolerantie van de islam, al vanaf het prille begin, grijpen graag terug naar “Het Model van Medina”. Bij zijn aankomst in 622 in de stad Medina, bepaalde Mohammed dat islamieten en joden vredig naast elkaar konden leven, met een grote autonomie voor elke gemeenschap. Hij was dus heel wat toleranter dan de katholieke koningen van Spanje, die na de herovering van het land alle joden opdroegen het land te verlaten. Maar wat diezelfde moslims er lekker niet bijzeggen, is dat die goede betrekkingen tussen moslims en joden uiteindelijk niet zo lang duurden: in 627 werd de joodse gemeenschap ervan beschuldigd te hebben gecollaboreerd met de vijand uit Mekka, en alle joodse weerbare mannen werden afgeslacht. Vrouwen en kinderen werden verkocht als slaaf. Als men vandaag de dag in islamitische landen rondkijkt, ziet men duidelijk dat anders gelovigen nergens dezelfde rechten hebben als moslims.

Na de moord op de Nederlandse cineast Theo van Gogh door Mohammed - “Ik heb uit naam van de islam gehandeld en zal precies hetzelfde doen als ik ooit vrijkom, ik voel uw pijn niet, want u bent een ongelovige” – Bouyeri, waren iedere moslim en cultuurrelativist het roerend met elkaar eens. Dit had niks met de islam te maken, dit was gewoon een doorgedraaide jongeman. Islam staat immers voor vrede (wat natuurlijk lulkoek is want het woord Islam betekent in feite onderwerping, submission in het Engels, niet toevallig titel van de beruchte film van van Gogh).Maar is Mohammed Bouyeri nou écht wel zo gek, of doet hij gewoon wat iedere rechtgeaarde moslim behoord te doen?

Toen de zelfverklaarde profeet Mohammed de stad Mekka veroverde, kondigde de edelmoedige man een algemene amnestie af voor de inwoners van de stad (evengoed konden ze allemaal over de kling worden gejaagd, wat meer dan eens in Mohammeds succesvolle carrière als bloeddorstige veroveraar gebeurde). Eilaas viel diezelfde genademaatregel de dichters van de stad niet te beurt. Deze hadden immers spotschriften gepubliceerd aan het adres van Gods gezant. De arme mensen werden genadeloos onthoofd. Wat een verschil met Christus, die nog zijn andere wang zou aanbieden, of Buddha, die nog geen mier zou doodtrappen. Politieke moord is daardoor een acceptabel feit in de islam, op voorwaarde dat hij het gevolg is van islamofobie. Mohammed Bouyeri deed dus wat de islam hem opdroeg.

Vrijheid van meningsuiting daarentegen is absoluut, gesteld dat het slechts om westerlingen en christelijke religieuze symbolen gaat die door het slijk worden gehaald. Deze dubbele moraal – die zowel kenmerkend is voor de sharia als voor de moderne cultuurrelativisten, is vandaag de dag alomtegenwoordig. In Nederland werd imam El-Moumni aangeklaagd omdat hij homo’s varkens had genoemd, en homoseksualiteit een besmettelijke ziekte die moest bestreden worden. Hij verontschuldigde zich in Nova voor de commotie die zijn woorden hadden teweeg gebracht, maar niet voor de inhoud ervan. Hij werd vrijgesproken, onder het mom van de vrijheid van godsdienst, want de imam had zich voor zijn uitspraken gebaseerd op de inhoud van de koran, en hoewel de uitspraken wel discriminerend waren, waren ze dus niet strafbaar. Kardinaal Joos was op krek hetzelfde moment ook tegen een rechtszaak aangeknald omdat hij homo’s geperverteerd had genoemd. Zijn aanklagers begrepen meteen na de vrijspraak voor El-Moumni dat ze geen poot hadden om op te staan, maar probeerden hem meteen opnieuw te pakken omdat hij voor een vereniging was gaan spreken die homo’s beschouwde als addergebroed. Om partijdigheid te omzeilen, werd hij samen aangeklaagd met een moslim die in volle geloofsovertuiging in “De weg van de moslim” had geschreven dat homo’s van de daken moesten worden gesmeten, liefst met het hoofd naar beneden.Het verschil tussen iemand die homoseksualiteit een verwerpelijke zaak vindt, een standpunt dat een generatie geleden nog dominant was, en iemand die oproept tot moord, is blijkbaar irrelevant geworden in onze zucht naar zelfvernietiging - pardon - cultuurrelativisme.

De ware islamiet. Dit is de werkelijke kern van de kwestie. De islam in zijn oorspronkelijke vorm was - voor zover we dat aan de hand van de hadith of islamitische traditie kunnen nagaan - een Vredesbeweging. Zij geloofde in een transcendente God of Allah die door de eerste hanufa of "godzoekers" ar-Rahim ar-Rahman werd genoemd, de Barmhartige Erbarmer.

Deze er-Rahim ar-Rahman wenste dat de bedoeïenen van het schiereiland ophielden met elkaar dwaas te bekampen, in een eindeloze ghazwah of razzia waarbij iedereen die iets bezat zo snel mogelijk beroofd werd door wie jaloers was op wat hij bezat. Allah wenste dat de Arabieren of woestijnbewoners in vrede naast elkaar zouden leven en de oases en karavanen met rust zouden laten., zo vertelden steeds meer kahuna of zieners op basis van christelijk geïnspireerde visioenen en openbaringen. dat was de islam die gepredikt wers omstreeks 620-630 door onder andere de profeet Musaylima van de Yamama-woestijn, bij het huidige Ryad.

Van die vredesleer zijn slechts fragmenten tot ons gekomen omdat hij uitgeroeid werd op bevel van Mohammed uit Mekka.

Mohammed, de apostel van de vrede, verruimde in de oases van de woestijn de bedoeïenentraditie van de ghazwah (razzia), de ongebreidelde neiging om bij anderen te nemen wat men zelf kan gebruiken. Eerst liet hij, bij Nakhlah (ten tijde van de Godsvrede wegens de Hajj of bedevaart naar Mekka, wat dus al voor Mohammeds opkomst gedaan werd, weer iets wat hij schaamteloos pikte) een ongewapende karavaan overvallen, wat voor die tijd een ongehoorde heiligschennis was. En tijden de revanchebij Badr introduceerde hij voor het eerst het goddelijk recht om mensen dood te slaan, in naam van het ware geloof. Er bestaat daarom in het mohammedanisme geen mentale ruimte voor respect voor de andersdenkende. In het beste geval dient die om uitgebuit, in het slechtste geval om uitgeroeid te worden. Sura 47:4 of Sura 8:12 zijn ondubbelzinnig. “Wij zullen schrik werpen in de harten van hen die ongelovig zijn. Slaat dan op de nekken, en slaat op al hun vingertoppen (en niet met een handdoek nvdr).

Toen Mohammed driehonderd man bij elkaar had gekregen om een rijke karavaan te overvallen, want Mohammed was eigenlijk in de eerste plaats een plunderaar (weg excuus-truzen met het gebruikelijke gewauwel over verdedigingsoorlogen) met slechts zeventig begeleiders bij de waterbronnen van Badr, nam deze karavaan op het laatst een andere route omdat ze lucht hadden gekregen van de goddelijke plannen van Mohammed. In hun plaats kwam een strafexpeditie vanuit Mekka met 950 man. De driehonderd helden uit Mohammeds jonge Ummah hadden zijn belofte gekregen dat ze drie tegen één zouden vechten en dat het dus een makkelijke klus zou worden met veel buit. Toen de verkenners van Mohammed hem het slechte nieuws kwamen brengen dat de verhoudingen ietwat omgekeerd kwamen te liggen, durfde hij niet naar Medina terug te keren, omdat deze stad het beu was dat hij er met zijn volgelingen al twee jaar als parasieten leefde. Hij moest vechten tegen het leger van Mekka, want de munafikun of huichelaars van Medina zouden hem zeker aan Mekka uitleveren. Tactisch koos hij zijn stelling zodanig dat zijn aanhangers de zon in de rug hadden en dat zijn mannen heuvelafwaarts konden vechten. Op die manier konden zijn mannen wel goed de vijand overzien, en toen ze zagen dat het niet om drie tegen één, maar om één tegen drie kwam te liggen, steigerden ze. De neiging tot desertie werd zeer groot, maar gelukkig kreeg Mohammed een openbaring die hem vertelde dat de omvang van het vijandelijk leger een waanbeeld van de duivel was. Dus stormden zijn mannen voorwaarts, en vochten als leeuwen, terwijl zijn tegenstanders terughoudend vochten, omdat ze het tegen clangenoten opnamen. Na de slachtpartij telden Mohammeds mannen de lijken, en vroegen zich hardop af of hij niet had gelogen, en zoja, had hij al zijn andere openbaringen dan ook verzonnen?

Daarop kwam er meteen een nieuwe Sura 8:43: “Zo u hen als talrijk had getoond, zoudt gij versaagd hebben en in tegenstrijd zijn gekomen over het beleid”. Eenvoudig gezegd kwam het er dus op neer dat niet Mohammed, maar Allah hen had belogen. Logische conclusie: als het lot van de Ummah op het spel staat, dan mag elke mohammedaan liegen en bedriegen. De techniek die hierbij wordt toegepast – en die men op tientallen websites kan bewonderen – is het zeer selectieve gebruik van koranverzen. Eén methode bestaat eruit om een vers maar ten dele te citeren, zodat de wreedaardige uitspraak die vaak op een vreedzame volgt, weggelaten wordt. Een andere bestaat erin een vers voor de ummah te citeren als geldt het voor de gehele mensheid, terwijl dat net niet het geval is. Binnen de eigen gemeenschap deed Mohammed immers tribale solidariteit gelden, tegenover niet-gelovigen was hij meedogenloos. Typerend is vers 5:32 dat beweert dat wie een ziel doodt, de hle wereld doodt. Wie het vers aandachtig leest ziet dat dit geen opdracht is van de profeet aan de moslims, maar een bevel dat Allah ooit gegeven heeft aan de joden – een variant komt in de Talmud voor. Nu zou je kunnen aannemen dat Mohammed bedoelde dat richtlijnen voor joden ook voor moslims golden. Er is echter het zelden geciteerde vervolg 5:33: “De vergelding van hen, die Allah en zijn boodschapper bestrijden en zich beijveren verderf brengen in het land is dat zij ter dood worden gebracht of gekruisigd, of dat hun handen en voeten worden afgekapt van weerszijden, of dat zij uit het land verbannen worden”.

Saudi-Arabië is het vaderland van de nieuwe bedoeïenencultuur, het wahhabisme, een herbronning van het geloof door Mohammed ibn Abd al-Wahhab, een woestijnsjeik uit de achttiende eeuw. Die wilde de ghazwah hervatten, de traditionele plundering of razzia die de islam zo snel heeft doen expanderen, maar hij botste op het gegeven dat het land omringd was, niet door ongelovigen, maar door moslims. Hij kon dus niet gaan plunderen en had bijgevolg geen middelen van bestaan. Dus proclameerde het wahhabisme dat alle moslims die zich verdraagzaam opstelden, in feite afvallig of takfir zijn en dus als heiden of kafir mogen worden behandeld. Die stroming heeft de macht gekregen in financieel het rijkste, maar – per hoofd van de bevolking ook minst creatieve land ter wereld. En dat land wil nu zijn achterlijkheid exporteren. Onder andere naar landen die door het mohammedanisme verarmd zijn, zoals Marokko, maar via Marokko ook naar Europa.

Mohammed bracht de bedoeïenen tot vrede onder elkaar door het gebruik van de ghazwah niet af te schaffen, maar vanuit het oeroude heiligdom de Ka’abah op het christelijke noorden te richten. De gecoördineerde plundertochten begonnen in 630, toen de profeet zelf nog de leiding had, maar lukten slechts vanaf 634 onder zijn opvolgers de kaliefen. Hun succes is vooral te wijten aan het feit dat Byzanthium en Perzië vanuit die richting geen aanval hadden verwacht.

De Arabieren kregen zo een wereldrijk in de schoot geworpen, waar ze eigenlijk geen raad mee wisten. Daarom trokken ze bestuurskaders aan uit de onderworpen volkeren. Dit gaf ruimte aan dissidente krachten, die door Byzanthium verstikt waren in bureaucratie en staatscontrole, maar waarvan de energie onder de halfheidense Ummayaden tijdelijk vrij spel kreeg.

Zoroasters, nestoriaanse christenen, monofysitische kopten en joden mochten zich plots openlijk ontplooien, zolang ze dat maar in het Arabisch deden (anders betrouwden de nieuwe machtshebbers hen niet, want die vertikten het om een andere taal te leren). Zij realiseerden zo een al lang sluimerend potentieel, en makten eeuwenoude ambities waar. Dat gebeurde onder Arabische hegemonie, in de Arabische taal, maar niet vanuit een Arabische impuls. De Gouden Eeuw was daardoor een gearabiseerd, maar geen Arabisch, laat staan een islamitisch fenomeen. Keer op keer zien we hoe de creativiteit teloor gaat, zodra de dragende families niet slechts arabiseren, maar ook islamiseren.

De relatieve bloei duurde ongeveer tot de theoloog al-Ghazzali, die de lectuur van Aristoteles verbood in naam van de superioriteit van de openbaring. Wijsheid werd niet langer iets wat men zocht, maar wat men vond, hilm, intuïtief inzicht in de ware bedoelingen van de koran. Al-Ghazzali heeft daarvoor de eretitel Huyyat al-Islam gekregen, “de man die de waarheid van de islam bewijst”. Sinds zijn optreden is de sharia – in principe een creatief vredegerecht – een gesloten dogmatisch systeem geworden, dat geen vrij denken meer kan toestaan. Zodat de korangeleerden opgeleid worden in blind reciteren, en geheel het Arabische opvoedingssysteem gebaseerd is op mechanisch repeteren. Eigen inbreng, fantasie en inventiviteit, zijn daardoor uit den boze, vernadreing heet bidah en dezelfde term wordt gebruikt voor “ketterij”. Arabië transporteerde kennis, zoals zij karavanen goederen transporteerden –de Arabische algebra was een Indische uitvinding – maar heeft nooit iets nieuws ontwikkeld.

Dit uit zich ook economisch, vandaag uiteraard vooral in de oliestaten. Consumeren van wat elders ontwikkeld werd is razend populair, eigen productie quasi onbestaande. De voornaamste kunstambachten waren traditioneel in handen van de joden of de christelijke minderheidsgroepen, zelfs in Palestina vormden de twaalf procent christenen onder Brits bewind de dynamische kern van de bevolking. De paleizen van de kaliefen en later van de sultans en oliesjeiks werden luie lusthoven, de gehele hofhouding lag – voor de olie in de bodem werd geëxploiteerd – op de diwan of oorlogsbuit. Wat men nodig had stal kocht of stal men bij de dhimmi’s. Zelfs vechten deden de Arabieren na een paar honderd jaar al niet meer zelf, daar huurden ze de Turken voor in, en soms ook de Koerden.

Daarom is in de islamitische beschaving al voor de kruistochten definitief een sfeer van decadentie ingetreden, die geduurd heeft tot ongeveer de wahhabistische heropleving in de achttiende eeuw. Die stroming ontstond opnieuw op het Arabische schiereiland, en was een hervatting van de alomvattende aanval der bedoeïenen op de ongelovigen.De beweging constateerde echter dat zij omringd was door islamieten, zodat de ghazwah onmogelijk werd. En zij heeft daarom verklaard dat alle islamieten die hun beginselen niet aanhingen geen echte islamieten waren maar takfir – afvalligen. Zodat zij leeggeplunderd, en gedood mochten worden als kafirs – heidenen. De wahhabieten hebben dan de heilige Mekka en Medina ontrukt aan het Turkse sultanaat om vervolgens de wind weer in de zielen te krijgen dankzij de Britse exploitatie van de olievoorraden in Saudische bodem, zodat de ghazwah overbodig werd.Wat niet belet dat de ideologische behoefte daartoe is blijven voortleven. Dat er olie in de bodem zat, hadden zij altijd al geweten, die was zo overvloedig aanwezig dat hij spontaan kwam opborrelen. Maar zij hadden er zelf nooit iets mee aangericht. Tot de uitvinding van de ontploffingsmotor met bijbehorende raffinagetechnieken in het goddeloze westen, was heel die olievoorraad waardeloos tot storend. Zelfs voor verwarming of verlichting hadden zij hem nooit weten aan te wenden, wat nu echt niet zo moeilijk was geweest, en in de kilte van de woestijnnachten ook geen overbodige luxe. De cultuur die uit die passieve aanvaarding van andermans creativiteit – maar met behoud van de intrinsieke agressiviteit – is gegroeid, werd daarom een speelgoedcultuur, verzot op technologische gadgets en onverzadigbaar in zijn hang naar luxe of genot.

De Tunesische arts Moncef Marzouki (Arabes, si vous parlies, 1987): “De Arabische wereld stelt er zich momenteel mee tevreden alle nuttige en onnuttige goederen die hem verleiden met petrodollars te kopen op de wereldmarkt. Zelfs als hij tegen zichzelf ten oorlog trekt dan doet hij dat met tanks en vliegtuigen die hij gekocht heeft in de bazaar van het buitenland.”. Met als bittere conclusie: “Kijk om je heen, en geef mij één eigentijds ontwerp, één denk-, wetenschaps- of kunstrichting die wij tot stand hebben gebracht.”

In zijn onverhoopte olierijkdom is het wahhabitisme uit de woestijn echter een boodschap van Allah gaan zien. Dus is het de ambitie gaan koesteren om de veroveringstocht te hervatten, die onder de profeet was ingezet en nog voor de kruistochten was stilgevallen, maar met andere middelen ditmaal. Het botste daarbij op de laatste koloniale voorpost, de zionistische gemeenschappen in Palestina. Die werden bestreden door de mufti of rechtsgeleerde van Jeruzalem, één van de hoogste autoriteiten van uit de islamwereld, Hajj Ali al-Hussieni, een verre oom van Yasser Arafat. Hij lanceerde het argument dat de moskee op de Tempelberg in gevaar kwam door een mogelijke wederopbouw aan de joodse Klaagmuur. En voelde zich door de Britten verraden. Hij ging daarom steun zoeken bij Hitler en Mussolini, en belandde zo in het verliezende kamp. Toen na de oorlog de gaskamers werden ontdekt, was de aandrang in de pas opgerichte Verenigde Naties groot om het zionisme – dat zo goed als niets had gedaan voor de Europese joden – maar zijn zin te geven ten koste van die nazi-vriendjes uit Palestina. Tegen de zwakke stem van de Arabische naties in werd het licht op groen gezet voor de creatie van Israël. Een staat zonder grondwet, want als men die uitschrijven zou, zou blijken dat hij racistisch was, en dus strijdig met het VN-handvest. Stalin zag aanvankelijk in de staat Israël met zijn socialistische werkcommunes of kibbutzim een bruggenhoofd tegen het Britse imperium met zijn feodale oliesjeiks. De zionisten lonkten ehcter liever naar de kapitalistische joden uit de VS dan de arme sloebers in de USSR. In latere jaren poogden de VS het goddeloze communisme tegen te houden, dat steeds nadrukkelijker probeerde te flirten met het Arabisch nationalisme, en probeerden ze de wahhabistische oliesjeiks aan hun kant te krijgen. Dat gaf het Moslimbroederschap van Hassan al-Bana de wind in de zeilen, met als verre uitlopers Hamas en Al-Qaeda. Opvallen hierbij is dat Bin Laden voor zijn acties niet de term jihad gebruikt – wat oorspronkelijk “vurige ijver” betekent en vandaar “heilige oorlog” is geworden – maar wel ghazwah. Het is met die razzia-beweging dat de wereld vandaag zoveel te stellen heeft.

Het trieste verhaal van Nasr Abu Zyad, een korangeleerde aan de al-Azhar-universitiet van Kaïro, bewijst dat de weg nog lang is. Hij stelde voor om de koran te bestudereen met de exegetische methodes waarmee de christenen de bijbel bestuderen. Hij werd tot ketter verklaard, en zijn huwelijk werd – vermits een islamitische vrouw niet met een takfir of afvallige mag getrouwd zijn – ontbonden verklaard. De man leeft momenteel ondergedoken in Nederland als docent, samen met zijn echtgenote.

Het gevaar van islamitisch onderwijs in Vlaanderen:

Fenny Brinkman, groepsleerkracht in Amsterdam, besluit uit idealistische overwegingen te gaan werken op een islamitische basisschool. Aanvankelijk lijkt er weinig aan de hand. De kinderen in haar klas zijn lief, ze heeft aardige collega's, en dat ze geen lippenstift mag dragen, vindt ze geen enkel probleem. Maar als het (mannelijke) schoolbestuur de gang van zaken op school direct gaat controleren, realiseert zij zich langzamerhand dat zij is terechtgekomen in een uiterst intolerante omgeving. De schoolleiding wordt gedreven door antiwesterse sentimenten. Fenny mag geen kinderliedjes meer zingen met haar leerlingen (ozewiezewoze is haram, zondig, onrein). Ook Sinterklaas is haram. Kerstmis: haram. Een door de leerlingen geknutselde bloem: haram. Het schoolbestuur ziet er een christelijk symbool in. De meisjes, hoe jong ook, moeten gymmen en zwemmen in grote tentjurken, waarin ze zich nauwelijks kunnen bewegen. Op haar eigen, nuchtere manier blijft Fenny zich inzetten voor 'haar' kinderen en probeert zij zich teweer te stellen tegen de soms ronduit schokkende gebeurtenissen en het onrecht dat zij tegenkomt op haar school en daarbuiten. Maar als zij hoort dat een collega gedwongen is de jodenvervolging te ontkennen, wordt voor haar een kritische grens overschreden. In “Haram” beschrijft Fenny Brinkman in een vijftigtal treffende miniaturen een jaar uit haar leven als onderwijzeres op een islamitische school. Haar idealisme liep een flinke deuk op. Toch heeft haar gevoel voor humor haar nooit in de steek gelaten. Haar boek is een eye-opener.

Bronnen: Haram - Fenny brinkman
De Open Samenleving en haar nieuwe vijanden - Edyy Daniëls
De Koran - Mohammed, zelfverklaard profeet van de vrede
De Taliban - Ahmed Rashid
Burenruzies - De Standaard
Gezond verstand, niet vertroebeld door cultuurrelativistische oogklepperij - Nierika[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Nierika on 13-10-2005 at 12:21
Reason:
--------------------------------

Hey Eno, dit is mijn probleem met de islam, en als je het aandurft, haal er maar eens iets uit dat volgens jouw niet klopt (bewijzen graag, in plaats van simpele rethorieken en vage op niets berustende simplistische verwijzingen naar Bush en Blair)

“Wij verlangen meer naar de dood dan jullie naar het leven” – Shamil Basayev tijdens de gijzelingsactie in Beslan

"Er kan maar vrede zijn in de wereld als er één cultuur overblijft, de onze” - Mullah Mohammed Ghaus Akhund, Minister van Buitenlandse Zaken Taliban

"Over 10 tot 15 jaar zullen allochtonen de meerderheid uitmaken in de grote steden en zitten we wellicht in een etnische burgeroorlog” – Dyab Abou Jahjah, via een schijnhuwelijk aan de Belgische nationaliteit geraakte beroeps-opruier

"Het multiculturalisme is een tragische vergissing die de westerse beschaving duur te staan zal komen. De overdreven openheid van het Westen voor immigranten met een andere culturele achtergrond vergemakkelijkt de aanslagen door radicale islamisten in westerse landen” – Vaclav Klaus, president van Tsjechië

"Allahu Akhbar” – uitroep van diepe vreugde bij de onthoofding van een onschuldig Nepalees

WAARSCHUWING!!!! De video is niet voor gevoelige mensen en zal en is één van de velen die op islamitische sites op te pikken vallen. Ze worden doodgezwegen door diegenen die er belang bij hebben. Ik toon hem niet om te choqueren, maar omdat het verdorie aantoont dat er stilaan mag gepraat worden over de barbaarse daden van de leden van het “Ware Geloof”:

http://video.homelandsecurityus.com/nepal.wmv

Geconfronteerd met zoveel onwetendheid, MOET ik wel reageren...

Het racistisch imperialisme van de zionisten blijft beperkt tot het Heilig Land. Dat van de wahhabieten strekt zich uit over de hele wereld. De christelijke expansie tijdens de Middeleeuwen heeft nooit een dergelijk theoretisch imperialisme geformuleerd.
De kruistochten, zegt u?
De kruistochten, mijn beste, tonen alleen de juistheid van bovenstaande bewering aan.
De kruistochten waren - het is belangrijk om dit onder ogen te zien - geen aanvalsoorlogen maar verdedigingsoorlogen. De eigenlijke aanval was begonnen omstreeks 630 en kwam van de Mohammedanen. Europa liet eeuwenlang begaan, terwijl de legers van de vlag van de halve maan de christelijke (europese) landen Tripolis, Antiochië en Jeruzalem onder de voet liepen (misschien even een oude geschiedenisatlas inkijken).

Let wel: eeuwenlang lieten de Europeanen begaan, zolang de Arabieren (waar ze goed geld aan verdienden) de pelgrimage naar Jeruzalem maar toestonden. Pas nadat de Seldsjoek-Turken de pelgrims begonnen te vervolgen, zij misten de koopmansreflex van de Arabieren, was de maat vol voor Europa en kwam de TEGENaanval op gang. En dit nog niet eens met het oog op de verovering van het Nabije Oosten, nee meneer, dat laten we over aan de mohammedanen, maar om het Heilig Graf te beschermen.

Moslims die willen opsnijden over de grenzeloze tolerantie van de islam, al vanaf het prille begin, grijpen graag terug naar “Het Model van Medina”. Bij zijn aankomst in 622 in de stad Medina, bepaalde Mohammed dat islamieten en joden vredig naast elkaar konden leven, met een grote autonomie voor elke gemeenschap. Hij was dus heel wat toleranter dan de katholieke koningen van Spanje, die na de herovering van het land alle joden opdroegen het land te verlaten. Maar wat diezelfde moslims er lekker niet bijzeggen, is dat die goede betrekkingen tussen moslims en joden uiteindelijk niet zo lang duurden: in 627 werd de joodse gemeenschap ervan beschuldigd te hebben gecollaboreerd met de vijand uit Mekka, en alle joodse weerbare mannen werden afgeslacht. Vrouwen en kinderen werden verkocht als slaaf. Als men vandaag de dag in islamitische landen rondkijkt, ziet men duidelijk dat anders gelovigen nergens dezelfde rechten hebben als moslims.

Na de moord op de Nederlandse cineast Theo van Gogh door Mohammed - “Ik heb uit naam van de islam gehandeld en zal precies hetzelfde doen als ik ooit vrijkom, ik voel uw pijn niet, want u bent een ongelovige” – Bouyeri, waren iedere moslim en cultuurrelativist het roerend met elkaar eens. Dit had niks met de islam te maken, dit was gewoon een doorgedraaide jongeman. Islam staat immers voor vrede (wat natuurlijk lulkoek is want het woord Islam betekent in feite onderwerping, submission in het Engels, niet toevallig titel van de beruchte film van van Gogh).Maar is Mohammed Bouyeri nou écht wel zo gek, of doet hij gewoon wat iedere rechtgeaarde moslim behoord te doen?

Toen de zelfverklaarde profeet Mohammed de stad Mekka veroverde, kondigde de edelmoedige man een algemene amnestie af voor de inwoners van de stad (evengoed konden ze allemaal over de kling worden gejaagd, wat meer dan eens in Mohammeds succesvolle carrière als bloeddorstige veroveraar gebeurde). Eilaas viel diezelfde genademaatregel de dichters van de stad niet te beurt. Deze hadden immers spotschriften gepubliceerd aan het adres van Gods gezant. De arme mensen werden genadeloos onthoofd. Wat een verschil met Christus, die nog zijn andere wang zou aanbieden, of Buddha, die nog geen mier zou doodtrappen. Politieke moord is daardoor een acceptabel feit in de islam, op voorwaarde dat hij het gevolg is van islamofobie. Mohammed Bouyeri deed dus wat de islam hem opdroeg.

Vrijheid van meningsuiting daarentegen is absoluut, gesteld dat het slechts om westerlingen en christelijke religieuze symbolen gaat die door het slijk worden gehaald. Deze dubbele moraal – die zowel kenmerkend is voor de sharia als voor de moderne cultuurrelativisten, is vandaag de dag alomtegenwoordig. In Nederland werd imam El-Moumni aangeklaagd omdat hij homo’s varkens had genoemd, en homoseksualiteit een besmettelijke ziekte die moest bestreden worden. Hij verontschuldigde zich in Nova voor de commotie die zijn woorden hadden teweeg gebracht, maar niet voor de inhoud ervan. Hij werd vrijgesproken, onder het mom van de vrijheid van godsdienst, want de imam had zich voor zijn uitspraken gebaseerd op de inhoud van de koran, en hoewel de uitspraken wel discriminerend waren, waren ze dus niet strafbaar. Kardinaal Joos was op krek hetzelfde moment ook tegen een rechtszaak aangeknald omdat hij homo’s geperverteerd had genoemd. Zijn aanklagers begrepen meteen na de vrijspraak voor El-Moumni dat ze geen poot hadden om op te staan, maar probeerden hem meteen opnieuw te pakken omdat hij voor een vereniging was gaan spreken die homo’s beschouwde als addergebroed. Om partijdigheid te omzeilen, werd hij samen aangeklaagd met een moslim die in volle geloofsovertuiging in “De weg van de moslim” had geschreven dat homo’s van de daken moesten worden gesmeten, liefst met het hoofd naar beneden.Het verschil tussen iemand die homoseksualiteit een verwerpelijke zaak vindt, een standpunt dat een generatie geleden nog dominant was, en iemand die oproept tot moord, is blijkbaar irrelevant geworden in onze zucht naar zelfvernietiging - pardon - cultuurrelativisme.

De ware islamiet. Dit is de werkelijke kern van de kwestie. De islam in zijn oorspronkelijke vorm was - voor zover we dat aan de hand van de hadith of islamitische traditie kunnen nagaan - een Vredesbeweging. Zij geloofde in een transcendente God of Allah die door de eerste hanufa of "godzoekers" ar-Rahim ar-Rahman werd genoemd, de Barmhartige Erbarmer.

Deze er-Rahim ar-Rahman wenste dat de bedoeïenen van het schiereiland ophielden met elkaar dwaas te bekampen, in een eindeloze ghazwah of razzia waarbij iedereen die iets bezat zo snel mogelijk beroofd werd door wie jaloers was op wat hij bezat. Allah wenste dat de Arabieren of woestijnbewoners in vrede naast elkaar zouden leven en de oases en karavanen met rust zouden laten., zo vertelden steeds meer kahuna of zieners op basis van christelijk geïnspireerde visioenen en openbaringen. dat was de islam die gepredikt wers omstreeks 620-630 door onder andere de profeet Musaylima van de Yamama-woestijn, bij het huidige Ryad.

Van die vredesleer zijn slechts fragmenten tot ons gekomen omdat hij uitgeroeid werd op bevel van Mohammed uit Mekka.

Mohammed, de apostel van de vrede, verruimde in de oases van de woestijn de bedoeïenentraditie van de ghazwah (razzia), de ongebreidelde neiging om bij anderen te nemen wat men zelf kan gebruiken. Eerst liet hij, bij Nakhlah (ten tijde van de Godsvrede wegens de Hajj of bedevaart naar Mekka, wat dus al voor Mohammeds opkomst gedaan werd, weer iets wat hij schaamteloos pikte) een ongewapende karavaan overvallen, wat voor die tijd een ongehoorde heiligschennis was. En tijden de revanchebij Badr introduceerde hij voor het eerst het goddelijk recht om mensen dood te slaan, in naam van het ware geloof. Er bestaat daarom in het mohammedanisme geen mentale ruimte voor respect voor de andersdenkende. In het beste geval dient die om uitgebuit, in het slechtste geval om uitgeroeid te worden. Sura 47:4 of Sura 8:12 zijn ondubbelzinnig. “Wij zullen schrik werpen in de harten van hen die ongelovig zijn. Slaat dan op de nekken, en slaat op al hun vingertoppen (en niet met een handdoek nvdr).

Toen Mohammed driehonderd man bij elkaar had gekregen om een rijke karavaan te overvallen, want Mohammed was eigenlijk in de eerste plaats een plunderaar (weg excuus-truzen met het gebruikelijke gewauwel over verdedigingsoorlogen) met slechts zeventig begeleiders bij de waterbronnen van Badr, nam deze karavaan op het laatst een andere route omdat ze lucht hadden gekregen van de goddelijke plannen van Mohammed. In hun plaats kwam een strafexpeditie vanuit Mekka met 950 man. De driehonderd helden uit Mohammeds jonge Ummah hadden zijn belofte gekregen dat ze drie tegen één zouden vechten en dat het dus een makkelijke klus zou worden met veel buit. Toen de verkenners van Mohammed hem het slechte nieuws kwamen brengen dat de verhoudingen ietwat omgekeerd kwamen te liggen, durfde hij niet naar Medina terug te keren, omdat deze stad het beu was dat hij er met zijn volgelingen al twee jaar als parasieten leefde. Hij moest vechten tegen het leger van Mekka, want de munafikun of huichelaars van Medina zouden hem zeker aan Mekka uitleveren. Tactisch koos hij zijn stelling zodanig dat zijn aanhangers de zon in de rug hadden en dat zijn mannen heuvelafwaarts konden vechten. Op die manier konden zijn mannen wel goed de vijand overzien, en toen ze zagen dat het niet om drie tegen één, maar om één tegen drie kwam te liggen, steigerden ze. De neiging tot desertie werd zeer groot, maar gelukkig kreeg Mohammed een openbaring die hem vertelde dat de omvang van het vijandelijk leger een waanbeeld van de duivel was. Dus stormden zijn mannen voorwaarts, en vochten als leeuwen, terwijl zijn tegenstanders terughoudend vochten, omdat ze het tegen clangenoten opnamen. Na de slachtpartij telden Mohammeds mannen de lijken, en vroegen zich hardop af of hij niet had gelogen, en zoja, had hij al zijn andere openbaringen dan ook verzonnen?

Daarop kwam er meteen een nieuwe Sura 8:43: “Zo u hen als talrijk had getoond, zoudt gij versaagd hebben en in tegenstrijd zijn gekomen over het beleid”. Eenvoudig gezegd kwam het er dus op neer dat niet Mohammed, maar Allah hen had belogen. Logische conclusie: als het lot van de Ummah op het spel staat, dan mag elke mohammedaan liegen en bedriegen. De techniek die hierbij wordt toegepast – en die men op tientallen websites kan bewonderen – is het zeer selectieve gebruik van koranverzen. Eén methode bestaat eruit om een vers maar ten dele te citeren, zodat de wreedaardige uitspraak die vaak op een vreedzame volgt, weggelaten wordt. Een andere bestaat erin een vers voor de ummah te citeren als geldt het voor de gehele mensheid, terwijl dat net niet het geval is. Binnen de eigen gemeenschap deed Mohammed immers tribale solidariteit gelden, tegenover niet-gelovigen was hij meedogenloos. Typerend is vers 5:32 dat beweert dat wie een ziel doodt, de hle wereld doodt. Wie het vers aandachtig leest ziet dat dit geen opdracht is van de profeet aan de moslims, maar een bevel dat Allah ooit gegeven heeft aan de joden – een variant komt in de Talmud voor. Nu zou je kunnen aannemen dat Mohammed bedoelde dat richtlijnen voor joden ook voor moslims golden. Er is echter het zelden geciteerde vervolg 5:33: “De vergelding van hen, die Allah en zijn boodschapper bestrijden en zich beijveren verderf brengen in het land is dat zij ter dood worden gebracht of gekruisigd, of dat hun handen en voeten worden afgekapt van weerszijden, of dat zij uit het land verbannen worden”.

Saudi-Arabië is het vaderland van de nieuwe bedoeïenencultuur, het wahhabisme, een herbronning van het geloof door Mohammed ibn Abd al-Wahhab, een woestijnsjeik uit de achttiende eeuw. Die wilde de ghazwah hervatten, de traditionele plundering of razzia die de islam zo snel heeft doen expanderen, maar hij botste op het gegeven dat het land omringd was, niet door ongelovigen, maar door moslims. Hij kon dus niet gaan plunderen en had bijgevolg geen middelen van bestaan. Dus proclameerde het wahhabisme dat alle moslims die zich verdraagzaam opstelden, in feite afvallig of takfir zijn en dus als heiden of kafir mogen worden behandeld. Die stroming heeft de macht gekregen in financieel het rijkste, maar – per hoofd van de bevolking ook minst creatieve land ter wereld. En dat land wil nu zijn achterlijkheid exporteren. Onder andere naar landen die door het mohammedanisme verarmd zijn, zoals Marokko, maar via Marokko ook naar Europa.

Mohammed bracht de bedoeïenen tot vrede onder elkaar door het gebruik van de ghazwah niet af te schaffen, maar vanuit het oeroude heiligdom de Ka’abah op het christelijke noorden te richten. De gecoördineerde plundertochten begonnen in 630, toen de profeet zelf nog de leiding had, maar lukten slechts vanaf 634 onder zijn opvolgers de kaliefen. Hun succes is vooral te wijten aan het feit dat Byzanthium en Perzië vanuit die richting geen aanval hadden verwacht.

De Arabieren kregen zo een wereldrijk in de schoot geworpen, waar ze eigenlijk geen raad mee wisten. Daarom trokken ze bestuurskaders aan uit de onderworpen volkeren. Dit gaf ruimte aan dissidente krachten, die door Byzanthium verstikt waren in bureaucratie en staatscontrole, maar waarvan de energie onder de halfheidense Ummayaden tijdelijk vrij spel kreeg.

Zoroasters, nestoriaanse christenen, monofysitische kopten en joden mochten zich plots openlijk ontplooien, zolang ze dat maar in het Arabisch deden (anders betrouwden de nieuwe machtshebbers hen niet, want die vertikten het om een andere taal te leren). Zij realiseerden zo een al lang sluimerend potentieel, en makten eeuwenoude ambities waar. Dat gebeurde onder Arabische hegemonie, in de Arabische taal, maar niet vanuit een Arabische impuls. De Gouden Eeuw was daardoor een gearabiseerd, maar geen Arabisch, laat staan een islamitisch fenomeen. Keer op keer zien we hoe de creativiteit teloor gaat, zodra de dragende families niet slechts arabiseren, maar ook islamiseren.

De relatieve bloei duurde ongeveer tot de theoloog al-Ghazzali, die de lectuur van Aristoteles verbood in naam van de superioriteit van de openbaring. Wijsheid werd niet langer iets wat men zocht, maar wat men vond, hilm, intuïtief inzicht in de ware bedoelingen van de koran. Al-Ghazzali heeft daarvoor de eretitel Huyyat al-Islam gekregen, “de man die de waarheid van de islam bewijst”. Sinds zijn optreden is de sharia – in principe een creatief vredegerecht – een gesloten dogmatisch systeem geworden, dat geen vrij denken meer kan toestaan. Zodat de korangeleerden opgeleid worden in blind reciteren, en geheel het Arabische opvoedingssysteem gebaseerd is op mechanisch repeteren. Eigen inbreng, fantasie en inventiviteit, zijn daardoor uit den boze, vernadreing heet bidah en dezelfde term wordt gebruikt voor “ketterij”. Arabië transporteerde kennis, zoals zij karavanen goederen transporteerden –de Arabische algebra was een Indische uitvinding – maar heeft nooit iets nieuws ontwikkeld.

Dit uit zich ook economisch, vandaag uiteraard vooral in de oliestaten. Consumeren van wat elders ontwikkeld werd is razend populair, eigen productie quasi onbestaande. De voornaamste kunstambachten waren traditioneel in handen van de joden of de christelijke minderheidsgroepen, zelfs in Palestina vormden de twaalf procent christenen onder Brits bewind de dynamische kern van de bevolking. De paleizen van de kaliefen en later van de sultans en oliesjeiks werden luie lusthoven, de gehele hofhouding lag – voor de olie in de bodem werd geëxploiteerd – op de diwan of oorlogsbuit. Wat men nodig had stal kocht of stal men bij de dhimmi’s. Zelfs vechten deden de Arabieren na een paar honderd jaar al niet meer zelf, daar huurden ze de Turken voor in, en soms ook de Koerden.

Daarom is in de islamitische beschaving al voor de kruistochten definitief een sfeer van decadentie ingetreden, die geduurd heeft tot ongeveer de wahhabistische heropleving in de achttiende eeuw. Die stroming ontstond opnieuw op het Arabische schiereiland, en was een hervatting van de alomvattende aanval der bedoeïenen op de ongelovigen.De beweging constateerde echter dat zij omringd was door islamieten, zodat de ghazwah onmogelijk werd. En zij heeft daarom verklaard dat alle islamieten die hun beginselen niet aanhingen geen echte islamieten waren maar takfir – afvalligen. Zodat zij leeggeplunderd, en gedood mochten worden als kafirs – heidenen. De wahhabieten hebben dan de heilige Mekka en Medina ontrukt aan het Turkse sultanaat om vervolgens de wind weer in de zielen te krijgen dankzij de Britse exploitatie van de olievoorraden in Saudische bodem, zodat de ghazwah overbodig werd.Wat niet belet dat de ideologische behoefte daartoe is blijven voortleven. Dat er olie in de bodem zat, hadden zij altijd al geweten, die was zo overvloedig aanwezig dat hij spontaan kwam opborrelen. Maar zij hadden er zelf nooit iets mee aangericht. Tot de uitvinding van de ontploffingsmotor met bijbehorende raffinagetechnieken in het goddeloze westen, was heel die olievoorraad waardeloos tot storend. Zelfs voor verwarming of verlichting hadden zij hem nooit weten aan te wenden, wat nu echt niet zo moeilijk was geweest, en in de kilte van de woestijnnachten ook geen overbodige luxe. De cultuur die uit die passieve aanvaarding van andermans creativiteit – maar met behoud van de intrinsieke agressiviteit – is gegroeid, werd daarom een speelgoedcultuur, verzot op technologische gadgets en onverzadigbaar in zijn hang naar luxe of genot.

De Tunesische arts Moncef Marzouki (Arabes, si vous parlies, 1987): “De Arabische wereld stelt er zich momenteel mee tevreden alle nuttige en onnuttige goederen die hem verleiden met petrodollars te kopen op de wereldmarkt. Zelfs als hij tegen zichzelf ten oorlog trekt dan doet hij dat met tanks en vliegtuigen die hij gekocht heeft in de bazaar van het buitenland.”. Met als bittere conclusie: “Kijk om je heen, en geef mij één eigentijds ontwerp, één denk-, wetenschaps- of kunstrichting die wij tot stand hebben gebracht.”

In zijn onverhoopte olierijkdom is het wahhabitisme uit de woestijn echter een boodschap van Allah gaan zien. Dus is het de ambitie gaan koesteren om de veroveringstocht te hervatten, die onder de profeet was ingezet en nog voor de kruistochten was stilgevallen, maar met andere middelen ditmaal. Het botste daarbij op de laatste koloniale voorpost, de zionistische gemeenschappen in Palestina. Die werden bestreden door de mufti of rechtsgeleerde van Jeruzalem, één van de hoogste autoriteiten van uit de islamwereld, Hajj Ali al-Hussieni, een verre oom van Yasser Arafat. Hij lanceerde het argument dat de moskee op de Tempelberg in gevaar kwam door een mogelijke wederopbouw aan de joodse Klaagmuur. En voelde zich door de Britten verraden. Hij ging daarom steun zoeken bij Hitler en Mussolini, en belandde zo in het verliezende kamp. Toen na de oorlog de gaskamers werden ontdekt, was de aandrang in de pas opgerichte Verenigde Naties groot om het zionisme – dat zo goed als niets had gedaan voor de Europese joden – maar zijn zin te geven ten koste van die nazi-vriendjes uit Palestina. Tegen de zwakke stem van de Arabische naties in werd het licht op groen gezet voor de creatie van Israël. Een staat zonder grondwet, want als men die uitschrijven zou, zou blijken dat hij racistisch was, en dus strijdig met het VN-handvest. Stalin zag aanvankelijk in de staat Israël met zijn socialistische werkcommunes of kibbutzim een bruggenhoofd tegen het Britse imperium met zijn feodale oliesjeiks. De zionisten lonkten ehcter liever naar de kapitalistische joden uit de VS dan de arme sloebers in de USSR. In latere jaren poogden de VS het goddeloze communisme tegen te houden, dat steeds nadrukkelijker probeerde te flirten met het Arabisch nationalisme, en probeerden ze de wahhabistische oliesjeiks aan hun kant te krijgen. Dat gaf het Moslimbroederschap van Hassan al-Bana de wind in de zeilen, met als verre uitlopers Hamas en Al-Qaeda. Opvallen hierbij is dat Bin Laden voor zijn acties niet de term jihad gebruikt – wat oorspronkelijk “vurige ijver” betekent en vandaar “heilige oorlog” is geworden – maar wel ghazwah. Het is met die razzia-beweging dat de wereld vandaag zoveel te stellen heeft.

Het trieste verhaal van Nasr Abu Zyad, een korangeleerde aan de al-Azhar-universitiet van Kaïro, bewijst dat de weg nog lang is. Hij stelde voor om de koran te bestudereen met de exegetische methodes waarmee de christenen de bijbel bestuderen. Hij werd tot ketter verklaard, en zijn huwelijk werd – vermits een islamitische vrouw niet met een takfir of afvallige mag getrouwd zijn – ontbonden verklaard. De man leeft momenteel ondergedoken in Nederland als docent, samen met zijn echtgenote.

Het gevaar van islamitisch onderwijs in Vlaanderen:

Fenny Brinkman, groepsleerkracht in Amsterdam, besluit uit idealistische overwegingen te gaan werken op een islamitische basisschool. Aanvankelijk lijkt er weinig aan de hand. De kinderen in haar klas zijn lief, ze heeft aardige collega's, en dat ze geen lippenstift mag dragen, vindt ze geen enkel probleem. Maar als het (mannelijke) schoolbestuur de gang van zaken op school direct gaat controleren, realiseert zij zich langzamerhand dat zij is terechtgekomen in een uiterst intolerante omgeving. De schoolleiding wordt gedreven door antiwesterse sentimenten. Fenny mag geen kinderliedjes meer zingen met haar leerlingen (ozewiezewoze is haram, zondig, onrein). Ook Sinterklaas is haram. Kerstmis: haram. Een door de leerlingen geknutselde bloem: haram. Het schoolbestuur ziet er een christelijk symbool in. De meisjes, hoe jong ook, moeten gymmen en zwemmen in grote tentjurken, waarin ze zich nauwelijks kunnen bewegen. Op haar eigen, nuchtere manier blijft Fenny zich inzetten voor 'haar' kinderen en probeert zij zich teweer te stellen tegen de soms ronduit schokkende gebeurtenissen en het onrecht dat zij tegenkomt op haar school en daarbuiten. Maar als zij hoort dat een collega gedwongen is de jodenvervolging te ontkennen, wordt voor haar een kritische grens overschreden. In “Haram” beschrijft Fenny Brinkman in een vijftigtal treffende miniaturen een jaar uit haar leven als onderwijzeres op een islamitische school. Haar idealisme liep een flinke deuk op. Toch heeft haar gevoel voor humor haar nooit in de steek gelaten. Haar boek is een eye-opener.

Bronnen: Haram - Fenny brinkman
De Open Samenleving en haar nieuwe vijanden - Edyy Daniëls
De Koran - Mohammed, zelfverklaard profeet van de vrede
De Taliban - Ahmed Rashid
Burenruzies - De Standaard
Gezond verstand, niet vertroebeld door cultuurrelativistische oogklepperij - Nierika[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Hey Eno, dit is mijn probleem met de islam, en als je het aandurft, haal er maar eens iets uit dat volgens jouw niet klopt (bewijzen graag, in plaats van simpele rethorieken en vage op niets berustende simplistische verwijzingen naar Bush en Blair)

[font=Verdana]“Wij verlangen meer naar de dood dan jullie naar het leven” – Shamil Basayev tijdens de gijzelingsactie in Beslan[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]“Er kan maar vrede zijn in de wereld als er één cultuur overblijft, de onze” - Mullah Mohammed Ghaus Akhund, Minister van Buitenlandse Zaken Taliban[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]“Over 10 tot 15 jaar zullen allochtonen de meerderheid uitmaken in de grote steden en zitten we wellicht in een etnische burgeroorlog” – Dyab Abou Jahjah, via een schijnhuwelijk aan de Belgische nationaliteit geraakte beroeps-opruier[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]“Het multiculturalisme is een tragische vergissing die de westerse beschaving duur te staan zal komen. De overdreven openheid van het Westen voor immigranten met een andere culturele achtergrond vergemakkelijkt de aanslagen door radicale islamisten in westerse landen” – Vaclav Klaus, president van Tsjechië[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]“Allahu Akhbar” – uitroep van diepe vreugde bij de onthoofding van een onschuldig Nepalees[/font]

[font=Verdana]WAARSCHUWING!!!! De video is niet voor gevoelige mensen en zal en is één van de velen die op islamitische sites op te pikken vallen. Ze worden doodgezwegen door diegenen die er belang bij hebben. Ik toon hem niet om te choqueren, maar omdat het verdorie aantoont dat er stilaan mag gepraat worden over de barbaarse daden van de leden van het “Ware Geloof”:[/font]

[font=Times New Roman]http://video.homelandsecurityus.com/nepal.wmv[/font][font=Verdana][/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]Geconfronteerd met zoveel onwetendheid, MOET ik wel reageren...

Het racistisch imperialisme van de zionisten blijft beperkt tot het Heilig Land. Dat van de wahhabieten strekt zich uit over de hele wereld. De christelijke expansie tijdens de Middeleeuwen heeft nooit een dergelijk theoretisch imperialisme geformuleerd.
De kruistochten, zegt u?
De kruistochten, mijn beste, tonen alleen de juistheid van bovenstaande bewering aan.
De kruistochten waren - het is belangrijk om dit onder ogen te zien - geen aanvalsoorlogen maar verdedigingsoorlogen. De eigenlijke aanval was begonnen omstreeks 630 en kwam van de Mohammedanen. Europa liet eeuwenlang begaan, terwijl de legers van de vlag van de halve maan de christelijke (europese) landen Tripolis, Antiochië en Jeruzalem onder de voet liepen (misschien even een oude geschiedenisatlas inkijken).

Let wel: eeuwenlang lieten de Europeanen begaan, zolang de Arabieren (waar ze goed geld aan verdienden) de pelgrimage naar Jeruzalem maar toestonden. Pas nadat de Seldsjoek-Turken de pelgrims begonnen te vervolgen, zij misten de koopmansreflex van de Arabieren, was de maat vol voor Europa en kwam de TEGENaanval op gang. En dit nog niet eens met het oog op de verovering van het Nabije Oosten, nee meneer, dat laten we over aan de mohammedanen, maar om het Heilig Graf te beschermen.[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]Moslims die willen opsnijden over de grenzeloze tolerantie van de islam, al vanaf het prille begin, grijpen graag terug naar “Het Model van Medina”. Bij zijn aankomst in 622 in de stad Medina, bepaalde Mohammed dat islamieten en joden vredig naast elkaar konden leven, met een grote autonomie voor elke gemeenschap. Hij was dus heel wat toleranter dan de katholieke koningen van Spanje, die na de herovering van het land alle joden opdroegen het land te verlaten. Maar wat diezelfde moslims er lekker niet bijzeggen, is dat die goede betrekkingen tussen moslims en joden uiteindelijk niet zo lang duurden: in 627 werd de joodse gemeenschap ervan beschuldigd te hebben gecollaboreerd met de vijand uit Mekka, en alle joodse weerbare mannen werden afgeslacht. Vrouwen en kinderen werden verkocht als slaaf. Als men vandaag de dag in islamitische landen rondkijkt, ziet men duidelijk dat anders gelovigen nergens dezelfde rechten hebben als moslims.[/font]

[font=Verdana]Na de moord op de Nederlandse cineast Theo van Gogh door Mohammed - “Ik heb uit naam van de islam gehandeld en zal precies hetzelfde doen als ik ooit vrijkom, ik voel uw pijn niet, want u bent een ongelovige” – Bouyeri, waren iedere moslim en cultuurrelativist het roerend met elkaar eens. Dit had niks met de islam te maken, dit was gewoon een doorgedraaide jongeman. Islam staat immers voor vrede (wat natuurlijk lulkoek is want het woord Islam betekent in feite onderwerping, submission in het Engels, niet toevallig titel van de beruchte film van van Gogh).Maar is Mohammed Bouyeri nou écht wel zo gek, of doet hij gewoon wat iedere rechtgeaarde moslim behoord te doen?[/font]

[font=Verdana]Toen de zelfverklaarde profeet Mohammed de stad Mekka veroverde, kondigde de edelmoedige man een algemene amnestie af voor de inwoners van de stad (evengoed konden ze allemaal over de kling worden gejaagd, wat meer dan eens in Mohammeds succesvolle carrière als bloeddorstige veroveraar gebeurde). Eilaas viel diezelfde genademaatregel de dichters van de stad niet te beurt. Deze hadden immers spotschriften gepubliceerd aan het adres van Gods gezant. De arme mensen werden genadeloos onthoofd. Wat een verschil met Christus, die nog zijn andere wang zou aanbieden, of Buddha, die nog geen mier zou doodtrappen. Politieke moord is daardoor een acceptabel feit in de islam, op voorwaarde dat hij het gevolg is van islamofobie. Mohammed Bouyeri deed dus wat de islam hem opdroeg. [/font]

[font=Verdana]Vrijheid van meningsuiting daarentegen is absoluut, gesteld dat het slechts om westerlingen en christelijke religieuze symbolen gaat die door het slijk worden gehaald. Deze dubbele moraal – die zowel kenmerkend is voor de sharia als voor de moderne cultuurrelativisten, is vandaag de dag alomtegenwoordig. In Nederland werd imam El-Moumni aangeklaagd omdat hij homo’s varkens had genoemd, en homoseksualiteit een besmettelijke ziekte die moest bestreden worden. Hij verontschuldigde zich in Nova voor de commotie die zijn woorden hadden teweeg gebracht, maar niet voor de inhoud ervan. Hij werd vrijgesproken, onder het mom van de vrijheid van godsdienst, want de imam had zich voor zijn uitspraken gebaseerd op de inhoud van de koran, en hoewel de uitspraken wel discriminerend waren, waren ze dus niet strafbaar. Kardinaal Joos was op krek hetzelfde moment ook tegen een rechtszaak aangeknald omdat hij homo’s geperverteerd had genoemd. Zijn aanklagers begrepen meteen na de vrijspraak voor El-Moumni dat ze geen poot hadden om op te staan, maar probeerden hem meteen opnieuw te pakken omdat hij voor een vereniging was gaan spreken die homo’s beschouwde als addergebroed. Om partijdigheid te omzeilen, werd hij samen aangeklaagd met een moslim die in volle geloofsovertuiging in “De weg van de moslim” had geschreven dat homo’s van de daken moesten worden gesmeten, liefst met het hoofd naar beneden.Het verschil tussen iemand die homoseksualiteit een verwerpelijke zaak vindt, een standpunt dat een generatie geleden nog dominant was, en iemand die oproept tot moord, is blijkbaar irrelevant geworden in onze zucht naar zelfvernietiging - pardon - cultuurrelativisme.[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]De ware islamiet. Dit is de werkelijke kern van de kwestie. De islam in zijn oorspronkelijke vorm was - voor zover we dat aan de hand van de hadith of islamitische traditie kunnen nagaan - een Vredesbeweging. Zij geloofde in een transcendente God of Allah die door de eerste hanufa of "godzoekers" ar-Rahim ar-Rahman werd genoemd, de Barmhartige Erbarmer. [/font]

[font=Verdana]Deze er-Rahim ar-Rahman wenste dat de bedoeïenen van het schiereiland ophielden met elkaar dwaas te bekampen, in een eindeloze ghazwah of razzia waarbij iedereen die iets bezat zo snel mogelijk beroofd werd door wie jaloers was op wat hij bezat. Allah wenste dat de Arabieren of woestijnbewoners in vrede naast elkaar zouden leven en de oases en karavanen met rust zouden laten., zo vertelden steeds meer kahuna of zieners op basis van christelijk geïnspireerde visioenen en openbaringen. dat was de islam die gepredikt wers omstreeks 620-630 door onder andere de profeet Musaylima van de Yamama-woestijn, bij het huidige Ryad.[/font]

[font=Verdana]Van die vredesleer zijn slechts fragmenten tot ons gekomen omdat hij uitgeroeid werd op bevel van Mohammed uit Mekka. [/font]

[font=Verdana]Mohammed, de apostel van de vrede, verruimde in de oases van de woestijn de bedoeïenentraditie van de ghazwah (razzia), de ongebreidelde neiging om bij anderen te nemen wat men zelf kan gebruiken. Eerst liet hij, bij Nakhlah (ten tijde van de Godsvrede wegens de Hajj of bedevaart naar Mekka, wat dus al voor Mohammeds opkomst gedaan werd, weer iets wat hij schaamteloos pikte) een ongewapende karavaan overvallen, wat voor die tijd een ongehoorde heiligschennis was. En tijden de revanchebij Badr introduceerde hij voor het eerst het goddelijk recht om mensen dood te slaan, in naam van het ware geloof. Er bestaat daarom in het mohammedanisme geen mentale ruimte voor respect voor de andersdenkende. In het beste geval dient die om uitgebuit, in het slechtste geval om uitgeroeid te worden. Sura 47:4 of Sura 8:12 zijn ondubbelzinnig. “Wij zullen schrik werpen in de harten van hen die ongelovig zijn. Slaat dan op de nekken, en slaat op al hun vingertoppen (en niet met een handdoek nvdr).[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]Toen Mohammed driehonderd man bij elkaar had gekregen om een rijke karavaan te overvallen, want Mohammed was eigenlijk in de eerste plaats een plunderaar (weg excuus-truzen met het gebruikelijke gewauwel over verdedigingsoorlogen) met slechts zeventig begeleiders bij de waterbronnen van Badr, nam deze karavaan op het laatst een andere route omdat ze lucht hadden gekregen van de goddelijke plannen van Mohammed. In hun plaats kwam een strafexpeditie vanuit Mekka met 950 man. De driehonderd helden uit Mohammeds jonge Ummah hadden zijn belofte gekregen dat ze drie tegen één zouden vechten en dat het dus een makkelijke klus zou worden met veel buit. Toen de verkenners van Mohammed hem het slechte nieuws kwamen brengen dat de verhoudingen ietwat omgekeerd kwamen te liggen, durfde hij niet naar Medina terug te keren, omdat deze stad het beu was dat hij er met zijn volgelingen al twee jaar als parasieten leefde. Hij moest vechten tegen het leger van Mekka, want de munafikun of huichelaars van Medina zouden hem zeker aan Mekka uitleveren. Tactisch koos hij zijn stelling zodanig dat zijn aanhangers de zon in de rug hadden en dat zijn mannen heuvelafwaarts konden vechten. Op die manier konden zijn mannen wel goed de vijand overzien, en toen ze zagen dat het niet om drie tegen één, maar om één tegen drie kwam te liggen, steigerden ze. De neiging tot desertie werd zeer groot, maar gelukkig kreeg Mohammed een openbaring die hem vertelde dat de omvang van het vijandelijk leger een waanbeeld van de duivel was. Dus stormden zijn mannen voorwaarts, en vochten als leeuwen, terwijl zijn tegenstanders terughoudend vochten, omdat ze het tegen clangenoten opnamen. Na de slachtpartij telden Mohammeds mannen de lijken, en vroegen zich hardop af of hij niet had gelogen, en zoja, had hij al zijn andere openbaringen dan ook verzonnen?[/font]

[font=Verdana]Daarop kwam er meteen een nieuwe Sura 8:43: “Zo u hen als talrijk had getoond, zoudt gij versaagd hebben en in tegenstrijd zijn gekomen over het beleid”. Eenvoudig gezegd kwam het er dus op neer dat niet Mohammed, maar Allah hen had belogen. Logische conclusie: als het lot van de Ummah op het spel staat, dan mag elke mohammedaan liegen en bedriegen. De techniek die hierbij wordt toegepast – en die men op tientallen websites kan bewonderen – is het zeer selectieve gebruik van koranverzen. Eén methode bestaat eruit om een vers maar ten dele te citeren, zodat de wreedaardige uitspraak die vaak op een vreedzame volgt, weggelaten wordt. Een andere bestaat erin een vers voor de ummah te citeren als geldt het voor de gehele mensheid, terwijl dat net niet het geval is. Binnen de eigen gemeenschap deed Mohammed immers tribale solidariteit gelden, tegenover niet-gelovigen was hij meedogenloos. Typerend is vers 5:32 dat beweert dat wie een ziel doodt, de hle wereld doodt. Wie het vers aandachtig leest ziet dat dit geen opdracht is van de profeet aan de moslims, maar een bevel dat Allah ooit gegeven heeft aan de joden – een variant komt in de Talmud voor. Nu zou je kunnen aannemen dat Mohammed bedoelde dat richtlijnen voor joden ook voor moslims golden. Er is echter het zelden geciteerde vervolg 5:33: “De vergelding van hen, die Allah en zijn boodschapper bestrijden en zich beijveren verderf brengen in het land is dat zij ter dood worden gebracht of gekruisigd, of dat hun handen en voeten worden afgekapt van weerszijden, of dat zij uit het land verbannen worden”.[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]Saudi-Arabië is het vaderland van de nieuwe bedoeïenencultuur, het wahhabisme, een herbronning van het geloof door Mohammed ibn Abd al-Wahhab, een woestijnsjeik uit de achttiende eeuw. Die wilde de ghazwah hervatten, de traditionele plundering of razzia die de islam zo snel heeft doen expanderen, maar hij botste op het gegeven dat het land omringd was, niet door ongelovigen, maar door moslims. Hij kon dus niet gaan plunderen en had bijgevolg geen middelen van bestaan. Dus proclameerde het wahhabisme dat alle moslims die zich verdraagzaam opstelden, in feite afvallig of takfir zijn en dus als heiden of kafir mogen worden behandeld. Die stroming heeft de macht gekregen in financieel het rijkste, maar – per hoofd van de bevolking ook minst creatieve land ter wereld. En dat land wil nu zijn achterlijkheid exporteren. Onder andere naar landen die door het mohammedanisme verarmd zijn, zoals Marokko, maar via Marokko ook naar Europa.[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]Mohammed bracht de bedoeïenen tot vrede onder elkaar door het gebruik van de ghazwah niet af te schaffen, maar vanuit het oeroude heiligdom de Ka’abah op het christelijke noorden te richten. De gecoördineerde plundertochten begonnen in 630, toen de profeet zelf nog de leiding had, maar lukten slechts vanaf 634 onder zijn opvolgers de kaliefen. Hun succes is vooral te wijten aan het feit dat Byzanthium en Perzië vanuit die richting geen aanval hadden verwacht. [/font]

[font=Verdana]De Arabieren kregen zo een wereldrijk in de schoot geworpen, waar ze eigenlijk geen raad mee wisten. Daarom trokken ze bestuurskaders aan uit de onderworpen volkeren. Dit gaf ruimte aan dissidente krachten, die door Byzanthium verstikt waren in bureaucratie en staatscontrole, maar waarvan de energie onder de halfheidense Ummayaden tijdelijk vrij spel kreeg.[/font]

[font=Verdana]Zoroasters, nestoriaanse christenen, monofysitische kopten en joden mochten zich plots openlijk ontplooien, zolang ze dat maar in het Arabisch deden (anders betrouwden de nieuwe machtshebbers hen niet, want die vertikten het om een andere taal te leren). Zij realiseerden zo een al lang sluimerend potentieel, en makten eeuwenoude ambities waar. Dat gebeurde onder Arabische hegemonie, in de Arabische taal, maar niet vanuit een Arabische impuls. De Gouden Eeuw was daardoor een gearabiseerd, maar geen Arabisch, laat staan een islamitisch fenomeen. Keer op keer zien we hoe de creativiteit teloor gaat, zodra de dragende families niet slechts arabiseren, maar ook islamiseren.[/font]

[font=Verdana]De relatieve bloei duurde ongeveer tot de theoloog al-Ghazzali, die de lectuur van Aristoteles verbood in naam van de superioriteit van de openbaring. Wijsheid werd niet langer iets wat men zocht, maar wat men vond, hilm, intuïtief inzicht in de ware bedoelingen van de koran. Al-Ghazzali heeft daarvoor de eretitel Huyyat al-Islam gekregen, “de man die de waarheid van de islam bewijst”. Sinds zijn optreden is de sharia – in principe een creatief vredegerecht – een gesloten dogmatisch systeem geworden, dat geen vrij denken meer kan toestaan. Zodat de korangeleerden opgeleid worden in blind reciteren, en geheel het Arabische opvoedingssysteem gebaseerd is op mechanisch repeteren. Eigen inbreng, fantasie en inventiviteit, zijn daardoor uit den boze, vernadreing heet bidah en dezelfde term wordt gebruikt voor “ketterij”. Arabië transporteerde kennis, zoals zij karavanen goederen transporteerden –de Arabische algebra was een Indische uitvinding – maar heeft nooit iets nieuws ontwikkeld.[/font]

[font=Verdana]Dit uit zich ook economisch, vandaag uiteraard vooral in de oliestaten. Consumeren van wat elders ontwikkeld werd is razend populair, eigen productie quasi onbestaande. De voornaamste kunstambachten waren traditioneel in handen van de joden of de christelijke minderheidsgroepen, zelfs in Palestina vormden de twaalf procent christenen onder Brits bewind de dynamische kern van de bevolking. De paleizen van de kaliefen en later van de sultans en oliesjeiks werden luie lusthoven, de gehele hofhouding lag – voor de olie in de bodem werd geëxploiteerd – op de diwan of oorlogsbuit. Wat men nodig had stal kocht of stal men bij de dhimmi’s. Zelfs vechten deden de Arabieren na een paar honderd jaar al niet meer zelf, daar huurden ze de Turken voor in, en soms ook de Koerden. [/font]

[font=Verdana]Daarom is in de islamitische beschaving al voor de kruistochten definitief een sfeer van decadentie ingetreden, die geduurd heeft tot ongeveer de wahhabistische heropleving in de achttiende eeuw. Die stroming ontstond opnieuw op het Arabische schiereiland, en was een hervatting van de alomvattende aanval der bedoeïenen op de ongelovigen.De beweging constateerde echter dat zij omringd was door islamieten, zodat de ghazwah onmogelijk werd. En zij heeft daarom verklaard dat alle islamieten die hun beginselen niet aanhingen geen echte islamieten waren maar takfir – afvalligen. Zodat zij leeggeplunderd, en gedood mochten worden als kafirs – heidenen. De wahhabieten hebben dan de heilige Mekka en Medina ontrukt aan het Turkse sultanaat om vervolgens de wind weer in de zielen te krijgen dankzij de Britse exploitatie van de olievoorraden in Saudische bodem, zodat de ghazwah overbodig werd.Wat niet belet dat de ideologische behoefte daartoe is blijven voortleven. Dat er olie in de bodem zat, hadden zij altijd al geweten, die was zo overvloedig aanwezig dat hij spontaan kwam opborrelen. Maar zij hadden er zelf nooit iets mee aangericht. Tot de uitvinding van de ontploffingsmotor met bijbehorende raffinagetechnieken in het goddeloze westen, was heel die olievoorraad waardeloos tot storend. Zelfs voor verwarming of verlichting hadden zij hem nooit weten aan te wenden, wat nu echt niet zo moeilijk was geweest, en in de kilte van de woestijnnachten ook geen overbodige luxe. De cultuur die uit die passieve aanvaarding van andermans creativiteit – maar met behoud van de intrinsieke agressiviteit – is gegroeid, werd daarom een speelgoedcultuur, verzot op technologische gadgets en onverzadigbaar in zijn hang naar luxe of genot. [/font]

[font=Verdana]De Tunesische arts Moncef Marzouki (Arabes, si vous parlies, 1987): “De Arabische wereld stelt er zich momenteel mee tevreden alle nuttige en onnuttige goederen die hem verleiden met petrodollars te kopen op de wereldmarkt. Zelfs als hij tegen zichzelf ten oorlog trekt dan doet hij dat met tanks en vliegtuigen die hij gekocht heeft in de bazaar van het buitenland.”. Met als bittere conclusie: “Kijk om je heen, en geef mij één eigentijds ontwerp, één denk-, wetenschaps- of kunstrichting die wij tot stand hebben gebracht.”[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]In zijn onverhoopte olierijkdom is het wahhabitisme uit de woestijn echter een boodschap van Allah gaan zien. Dus is het de ambitie gaan koesteren om de veroveringstocht te hervatten, die onder de profeet was ingezet en nog voor de kruistochten was stilgevallen, maar met andere middelen ditmaal. Het botste daarbij op de laatste koloniale voorpost, de zionistische gemeenschappen in Palestina. Die werden bestreden door de mufti of rechtsgeleerde van Jeruzalem, één van de hoogste autoriteiten van uit de islamwereld, Hajj Ali al-Hussieni, een verre oom van Yasser Arafat. Hij lanceerde het argument dat de moskee op de Tempelberg in gevaar kwam door een mogelijke wederopbouw aan de joodse Klaagmuur. En voelde zich door de Britten verraden. Hij ging daarom steun zoeken bij Hitler en Mussolini, en belandde zo in het verliezende kamp. Toen na de oorlog de gaskamers werden ontdekt, was de aandrang in de pas opgerichte Verenigde Naties groot om het zionisme – dat zo goed als niets had gedaan voor de Europese joden – maar zijn zin te geven ten koste van die nazi-vriendjes uit Palestina. Tegen de zwakke stem van de Arabische naties in werd het licht op groen gezet voor de creatie van Israël. Een staat zonder grondwet, want als men die uitschrijven zou, zou blijken dat hij racistisch was, en dus strijdig met het VN-handvest. Stalin zag aanvankelijk in de staat Israël met zijn socialistische werkcommunes of kibbutzim een bruggenhoofd tegen het Britse imperium met zijn feodale oliesjeiks. De zionisten lonkten ehcter liever naar de kapitalistische joden uit de VS dan de arme sloebers in de USSR. In latere jaren poogden de VS het goddeloze communisme tegen te houden, dat steeds nadrukkelijker probeerde te flirten met het Arabisch nationalisme, en probeerden ze de wahhabistische oliesjeiks aan hun kant te krijgen. Dat gaf het Moslimbroederschap van Hassan al-Bana de wind in de zeilen, met als verre uitlopers Hamas en Al-Qaeda. Opvallen hierbij is dat Bin Laden voor zijn acties niet de term jihad gebruikt – wat oorspronkelijk “vurige ijver” betekent en vandaar “heilige oorlog” is geworden – maar wel ghazwah. Het is met die razzia-beweging dat de wereld vandaag zoveel te stellen heeft.[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana]Het trieste verhaal van Nasr Abu Zyad, een korangeleerde aan de al-Azhar-universitiet van Kaïro, bewijst dat de weg nog lang is. Hij stelde voor om de koran te bestudereen met de exegetische methodes waarmee de christenen de bijbel bestuderen. Hij werd tot ketter verklaard, en zijn huwelijk werd – vermits een islamitische vrouw niet met een takfir of afvallige mag getrouwd zijn – ontbonden verklaard. De man leeft momenteel ondergedoken in Nederland als docent, samen met zijn echtgenote.[/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana] [/font]

[font=Verdana] [/font]

Het gevaar van islamitisch onderwijs in Vlaanderen:

[font='Times New Roman']Fenny Brinkman, groepsleerkracht in Amsterdam, besluit uit idealistische overwegingen te gaan werken op een islamitische basisschool. Aanvankelijk lijkt er weinig aan de hand. De kinderen in haar klas zijn lief, ze heeft aardige collega's, en dat ze geen lippenstift mag dragen, vindt ze geen enkel probleem. Maar als het (mannelijke) schoolbestuur de gang van zaken op school direct gaat controleren, realiseert zij zich langzamerhand dat zij is terechtgekomen in een uiterst intolerante omgeving. De schoolleiding wordt gedreven door antiwesterse sentimenten. Fenny mag geen kinderliedjes meer zingen met haar leerlingen (ozewiezewoze is haram, zondig, onrein). Ook Sinterklaas is haram. Kerstmis: haram. Een door de leerlingen geknutselde bloem: haram. Het schoolbestuur ziet er een christelijk symbool in. De meisjes, hoe jong ook, moeten gymmen en zwemmen in grote tentjurken, waarin ze zich nauwelijks kunnen bewegen. Op haar eigen, nuchtere manier blijft Fenny zich inzetten voor 'haar' kinderen en probeert zij zich teweer te stellen tegen de soms ronduit schokkende gebeurtenissen en het onrecht dat zij tegenkomt op haar school en daarbuiten. Maar als zij hoort dat een collega gedwongen is de jodenvervolging te ontkennen, wordt voor haar een kritische grens overschreden. In “Haram” beschrijft Fenny Brinkman in een vijftigtal treffende miniaturen een jaar uit haar leven als onderwijzeres op een islamitische school. Haar idealisme liep een flinke deuk op. Toch heeft haar gevoel voor humor haar nooit in de steek gelaten. Haar boek is een eye-opener.[/font]
[font='Times New Roman'][/font]
[font='Times New Roman'][/font]
[font='Times New Roman']Bronnen: Haram - Fenny brinkman[/font]
[font='Times New Roman'] De Open Samenleving en haar nieuwe vijanden - Edyy Daniëls[/font]
[font='Times New Roman'] De Koran - Mohammed, zelfverklaard profeet van de vrede[/font]
[font='Times New Roman'] De Taliban - Ahmed Rashid[/font]
[font='Times New Roman'] Burenruzies - De Standaard[/font]
[font='Times New Roman'] Gezond verstand, niet vertroebeld door cultuurrelativistische oogklepperij - Nierika[/font][/size]

[/edit]

Diether · 13 oktober 2005, 14:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mustapha

Speciaal voor sofietje, een stuk geschreven door een Moslim (hoe spijtig je het ook vindt).
----
Hoe vaak heb ik het Hollanders wel niet horen zeggen.

"Die Marokkanen en Turken stinken. Ja, das toch vies, heel de dag zo'n hoofddoekie op je hoofd. Dan ga je toch zweten of niet soms? En al die lange soepjurken aan, je gaat me niet vertellen dat dat fris is. Vorige keer stond er zo'n Turkie, broekie en een jurkie voor me. Nou he, die geur wens ik niemand! En hun eten stinkt helemaal."

De Nederlanders die dit zeggen, zijn zo ontzettend dom! Ze zijn hun realiteitszin en objectiviteit helemaal kwijt. Ook de zogenaamd correcte Nederlanders die dit dan niet zeggen, denken vaak dat hygiëne bij ons te wensen overlaat. Het feit dat zij blond en blank zijn, geeft ze in hun hoofd kennelijk het gevoel dat ze schoner zijn. Blank staat voor schoon en bruin voor vies, is iets dat helemaal verweven zit in hun cultuur. We gaan eens even kijken wie hier nou werkelijk stinkt!

Laten we eerst eens terug gaan in de geschiedenis. De Arabieren en Turken lagen in sauna's en badhuizen schoon te wezen met lekker ruikende oliën, frisse mintbalsems, hemelse Musk en zoete parfums van rozenwater. De Arabieren hadden zelfs mondhygiëne hoog in het vaandel staan. Ze hadden in die tijd namelijk al een voorloper van tandpasta.

Daarentegen zagen de Europeanen eruit als misvormde trollen. Ze zaten helemaal onder de schurft, gebitten weggerot door zware vormen van tandwolf, stinkende bossen haar met vlooiennesten erin en ze meurden allemaal naar urine en aangekoekt oud zweet. Ze deden hun behoeftes in hetzelfde water als waar ze uit dronken en ze werden niet ouder dan veertig.

De Pest (ziekte door een gebrek aan hygiëne) had ze bijna allemaal uitgeroeid.

Met geschiedenis heb ik nog geleerd dat ze dachten, dat wanneer je jezelf zou wassen, je dan de volgende dag zou sterven. Om de stinkboel enigszins te verbloemen deden deze Europese goorlellen elke dag weer, laag na laag kalkpoeder in hun nek om de dansende wrattenparade, pusbellen en de uitgebarsten, uitwendige steenpuisten waar de etter uit spoot, een beetje te verbergen. Een gezegde in die tijd luidde: "Een goede Christen stinkt!"

Als je toevallig in die tijd een schone Hollander was geweest, was er een grote kans dat je op de brandstapel werd geroosterd. "Aan mijn hoela. Die vrouw is veels te schoon. Zeker een heks!"

Historisch gezien zit het heel zachtjes gezegd niet helemaal fris bij de Hollanders. Maar laten we ze niet veroordelen op hun geschiedenis. Laten we kijken naar het heden.

Bij mij op school wast zeker negen van de tien jongens zijn handen NIET na het toiletteren. Ik vind het altijd een grote meevaller als iemand achter mij komt staan om zijn handen te wassen. "Zozo, die deugniet wast gewoon zijn handen", denk ik dan verrast. "Een aparte Nederlander zeg!"

Standaard namelijk loopt zo'n olijke Bart of een frisse Sander gelijk de wc uit.

"Handen wassen? Waarom? Nergens voor nodig toch."

Dit is namelijk de normale Hollandse gedachtegang. Ik zou niet weten hoe het op de vrouwentoiletten gaat, maar heb ook daarover mijn donkerbruine vermoedens, voorspel daar ook niet veel soeps!

Nederlanders in openbare toiletten zijn echt niet te doen. Laatst stond er een grote Hollander naast me in de Mac wc. Toen ik mijn handen aan het wassen was, zat hij tijdens het urineren tegelijkertijd winden te laten. Met een genietende kop zei hij:

"AAH lekker zeg, dat moest eruit!"

Vol walging en afschuw keek ik met een vernietigende Marokkaanse blik die stinkerd aan en dacht,

"Zit hij dit gewoon zonder schaamte live naast mij te doen?"

Als klap op de vuurpijl zei hij op een soort van excuserende manier met een vies lachje,

" Zooo, volgens mij heb ik iets verkeerds gegeten vandaag hahhaha, 't zat niet goed!"

Toen ik dat hoorde, wist ik niet hoe snel ik weg moest wezen daar. Rende hard de wc uit om die lucht achter mij te laten, maar die lucht achtervolgde me en haalde me in. Het greep me vast en omhelsde me. Het wilde zelfs een dansje met me doen. Er brandde een gruwelijke aroma mijn neusgaten in, het verschroeide mijn neushaartjes. Deze scheet die rook ik niet alleen, ik proefde hem ook! Deze geur veranderde van gasvorm in een vloeibare condens die terechtkwam op de smaakpapillen van mijn tong. Mijn tandvlees krulde omhoog! Ik begon te hoesten en tegelijkertijd naar schone lucht te happen, daarna hevig te kokhalzen en kreeg tranen in mijn ogen van de zuurgraad van dit allesvernietigende gas.

Deze lucht was afschuwelijk gewoon. Heel de dag had ik braakneigingen en mijn maag was helemaal ontregeld. Wat is dit voor walgelijk, smerig, dierlijk, letterlijk misselijkmakend gedrag? Dit is te goor voor woorden. En zo'n Hollander vindt Marokkanen nog stinken ook. Wat een lef zeg! Voor deze actie verdiende die viezerik eigenlijk een goed pak slaag!

Op de voetbal heb ik een keer net zoiets goors meegemaakt, zoniet goorder. Voor de wedstrijd zei een Hollander tegen mij,

"effe de darmen legen voor de wedstrijd"

Nou oké, hier kon ik nog enigszins mee leven. Ook heel vies daar niet van, maar wat hij daarna tegen mij zei toen we het veld opliepen, zou iemand met een sterk inbeeldingsvermogen echt hebben doen kotsen!

Hij zei:" Zo, volgens mij heb ik niet goed afgeveegd, het plakt en glijdt nog helemaal daarzo".

Yeggg Tfoeee, hij verkrachtte heel mijn hoofd met die zin. Alsof hij met een honkbal knuppel voluit op mijn hoofd ramde. Hij had mij helemaal murw gekregen, heel de wedstrijd was ik misselijk van die ene zin. Hoe kun je zoiets serieus zeggen? Dit is niet normaal hoor. Een beetje respect voor deze Marokkaan is toch niet te veel gevraagd? Heeft hij thuis met zijn vrouw ook zulke gesprekken? Kan zijn vrouw dit ook tegen hem zeggen in een restaurant? In woorden kan ik deze vunzigheid verder niet beschrijven, dit gaat de taal te boven.

Ik dacht dat dit fenomeen een mannelijk iets was, want mannen zijn over het algemeen wat viezer dan vrouwen en vrouwen willen toch altijd nog charmant en elegant overkomen. Bij mij op school bleek niks minder waar. De Nederlandse meisjes waren net zo erg.

Vorige keer zat een leuk ogend ding bij mij op school gewoon openlijk over haar stoelgang te praten. Een blonde, frisse Leonie zei gewoon tegen haar vriendin waar ik bij zat,

"Mijn stoelgang is niet wat het geweest is hoor Anne."

Gatverrrr! Ja, en wat moet ik met die informatie, dacht ik toen. Jij gaat weer leuk verder met je ding, maar ik krijg die dag niks meer door mijn keel.

Of als ze naar de wc moest, zei ze het tegen iedereen, gewoon als een normale mededeling.

"Nou lieden, ik ga eeeven naar de wc en als ik lang wegblijf dan weten jullie wat ik aan het doen ben hihihi."

De rest lachte dan terug en er was verder niks aan de hand.

"Leuke, open meid hè, die Leonie. Ik hou van zulk soort meiden", zei dan gewoon een jongen naast me. Ik kan zo'n meisje daarna nooit meer aankijken zonder eraan te moeten denken wat ze zonet gezegd heeft. Leonie is voor mij vanaf dat moment klaar. De naam "Leonie" staat voor mij dan gelijk aan "ranzigheid". Een Marokkaans meisje sterft nog liever dan dat ze deze gorigheid vermeld in de groep. Dit kan ook gewoon Echt niet!! Ook niet onder het mom van vrijheid en alles kunnen zeggen, nee! Bepaalde dingen moet je gewoon voor je houden.

Bij Hollandse bejaarden is het helemaal erg. Die praten echt de God ganse dag over hun stoelgang.

Nini: He Pien, hoe vaak ga jij per dag naar de wc?

Pien: Nou, dat verschilt. Soms een keer, soms drie keer. Ik ben een keer drie weken niet geweest. Dat was wel heel erg toen.

Nini: Ik ben al twee dagen niet geweest. Ik had de vorige keer wel een rare kleur. Wat voor kleur heb jij normaal?

Pien: Dat verschilt. Soms is het een beetje oranjeachtig. Maar dat komt door mijn ziekte. Er komt wel eens een beetje bloed mee. Maar normaal een beetje gelig. De laatste tijd is het bij mij trouwens heel waterig.

Nini: Nee, dat heb ik haast nooit, dat waterige! Ik heb het juist andersom. Dat is lastig hoor!

Pien: En als het bij jou normaal is, komt er dan veel uit of weinig? Bij mij altijd een klein beetje en dan moet ik een paar uur daarna weer!

En zo gaat het heel de dag door. Die oude vrouwen zijn echt helemaal knettergek geworden in die centra. Stoelgang is het meest terugkerende onderwerp in een bejaardencentrum. Waar ze het over hebben zeg aan het einde van hun leven! Waarom? Kunnen ze nou echt niks anders bedenken om hun leven mee af te sluiten? Wat een ramp zeg!

Een ook zeer onhygiënische scene is zonder meer het Hollandse kroegleven. Mannen van een jaar of veertig met dikke bierbuiken, grote krulsnorren die puur ruiken naar rotte adem en tabak. Ze zijn vaak kalend en hebben enorme gele zweetplekken onder die zwaar beboste oksels. Zo’n bepenste Harrie zit uren achter elkaar bier te slurpen en grote, enorm stinkende Hema varkensleverworsten achter in zijn kiegel te douwen.

Als ze eens voor de gein een minuutje dansen zijn ze doorweekt van het zweet. Na een minuutje op de dansvloer te hebben gehost op Andre Hazes zijn ze kletsnat van het bier dat nu als zweet weer het moddervette lichaam verlaat. Het zweet baant zich dan een weg in zijn snor langs verstopte stukjes kaas, shag en bitterbal richting bovenlip, waarna deze lieden zich weer richting bar begeven waar de meter bier al weer staat te wachten.

In de wc is het helemaal feest. Straalbezopen dondert hij deze binnen en zeikt heel zijn broek en onderkant van zijn hemd onder. Dit veegt hij snel af met zijn blote handen of helemaal niet en kruipt met zijn natte broek nog half uit, natuurlijk zonder zijn handen te wassen, weer de wc uit richting de lonkende Hema worsten aan de bar.

Daar legt hij zijn handen, doorweekt met urine en stukjes worst, op de schouders van iemand voor hem en loopt zingend de polonaise verder. Als deze natte stinkende klauwen hem gaan irriteren, veegt hij die gewoon af aan zijn snor. De geur die van deze mannen afkomt na een avondje kroeg is gewoon giftig. Je kunt er iemand mee doden.

De vrouwen in die kroegen moet je ook echt niet tegen het lijf lopen. Deze vrouwen dragen alles van de markt. Altijd bedekken ze die zompige witte dijen met strakke leggings met daaronder ordinaire witte hoge pumps.

Ze hebben vaak ook die korte, glimmende, vijftien euro plastic jasjes aan (de felrode en spierwitte zijn nog altijd het populairst). Je hebt ze ook in parka model, dan hebben ze een ceintuur in het midden. Koelies dragen deze verschrikkelijke jassen ook.

Het haar van deze dames is vaak bijna helemaal op. Een paar verdwaalde plukjes moeten nog een soort van kapsel voorstellen. Door al dat getoupeer, geblondeer, gewatergolf, gepermanent is het haar morsdood. De make-up op die witte koppen ziet er ook verschrikkelijk uit.

Ze smeren eerst hun gezicht in met een vloeibare grondlaag, daarboven felblauwe oogschaduw, roze rouge, prostituee rode lippenstift en een donkerbruine dikke liplijn. Als deze vrouwen gaan zweten wordt het helemaal een derrie.

Al de make-up verandert in een beige papperige drek dat langzaam als een kledderboel in hun warme en bezwete nekken in gutst. De geur die dan van ze afkomt, is een melange van een goedkoop nepluchtje van de markt, anderhalve kilo make-up, bussen hairspray, tabak, bier en weer zweet.

Deze vrouwen zijn trouwens ook met deze kroegmannen getrouwd. Moet je eens voorstellen hoe het bij hun thuis is. De huizen waar deze mannen en vrouwen in wonen zijn helemaal een smeerboel. Deze ruiken naar alles waar zij zelf ook naar ruiken plus als vette bonus daar bovenop een muffe broeierige hondenlucht. Boerend en ruftend zitten ze op de bank te stoeien en te tongzoenen met een enorme, met kwijl besmeurde Bouvier. Het slijm van die hond die meldenswaardig zijn eigen uitwerpselen eet, mengt zich met het speeksel van zijn baasje. Hoe ze het volhouden in die varkensstallen, petje af hoor! Bijna om respect voor te krijgen.

Hoe durven Nederlanders te zeggen dat wij stinken. Met "al-whoudou" voor het gebed reinigen we grote delen van ons lichaam met water. Dat is minimaal drie keer op een dag, maximaal vijf keer. Daarnaast hebben we ook nog de grote wassing, bijvoorbeeld na gemeenschap of de periode van een vrouw. We mogen niet bidden met kleren die in aanraking zijn gekomen met urine.

Geen vieze honden in onze huizen, we doen thuis onze schoenen uit, geen onrein varkensvlees, geen stinkend bier. Niks van al deze smeerbakkerij. En een zeer groot punt nog, wij jongens zijn besneden! Nederlanders zijn niet eens besneden, alleen om die reden al hebben ze geen recht van spreken.

Aan alle Nederlanders die dit stuk hebben gelezen en vinden dat zij niet zo zijn, dat kan namelijk, je hebt altijd uitzonderingen. Beschouw jezelf dan maar als een uitzondering op de regel! Dan had ik het bij jou mis. Dan ben jij wel een schone Hollander! Nederlanders mogen trouwens alles over ons zeggen, maar over hygiëne past alleen bescheidenheid.

Zo zie je maar hoe moslims denken over ons Westerlingen.
Ik heb sowieso problemen met massareligies, en het probleem met de moslims is dat ze in te grote groepen naar hier zijn gekomen en dus veel te moeilijk ( of zelfs niet, met bepaalde uitzonderingen natuurlijk) te integreren zijn. En je mag zeggen wat je wil, maar mensen die niet integreren zijn een ramp voor onze maatschappij. (Je kunt dit vergelijken met hele simpele spelletjes. Als er opeens enkele nieuwelingen in een voetbalploeg arriveren met andere regels, en ze willen die regels echt niet veranderen, en ze blijven hun eigen manier van spelen toepassen, dan is dit spel kapot en niet leuk meer om te spelen...)

A · 13 oktober 2005, 14:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door kaatd

Iedereen is het erover eens dat er een probleem is met de islam,

Hebben moslims dan zelf een probleem met de islam?

Wat zouden we er van denken als het volgende zou geschreven worden;

Citaat:

Iedereen is het erover eens dat er een probleem is met het Jodendom

Citaat:

Iedereen is het erover eens dat er een probleem is met het Christendom

Citaat:

Iedereen is het erover eens dat er een probleem is met vrijzinnigen

Citaat:

Iedereen is het erover eens dat er een probleem is met het Animisme

...

Diether · 13 oktober 2005, 14:33

Dat eerste mag men niet meer schrijven, er heerst nog altijd een schuldgevoel, dus mag je niets verkeerd zeggen over hen...

Volgens mij is er een probleem met elke massareligie, uit de hand gelopen sektes...

Fozzie · 19 oktober 2005, 01:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Diether

Dat eerste mag men niet meer schrijven, er heerst nog altijd een schuldgevoel, dus mag je niets verkeerd zeggen over hen...

Volgens mij is er een probleem met elke massareligie, uit de hand gelopen sektes...

Inderdaad, bij elke godsdienst (Islam, Christendom, Jodendom, etc...) zijn er gematigden, die respect hebben voor andersdenkenden en fundamentalisten. Zowel moslimterroristen als de KKK handelen vanuit hun verdraaide interpretatie van de Koran / Bijbel.

willem1940NLD · 19 oktober 2005, 05:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Inderdaad, bij elke godsdienst (Islam, Christendom, Jodendom, etc...) zijn er gematigden, die respect hebben voor andersdenkenden en fundamentalisten. Zowel moslimterroristen als de KKK handelen vanuit hun verdraaide interpretatie van de Koran / Bijbel.

Je klinkt erg optimistisch.

eno2 · 20 oktober 2005, 16:24

Nierika

Citaat:

Ik denk hé Eno, dat je geen ene moer afweet van de kruistochten.

Voor ik antwoord zal ik eerst eens mijn handboek 'Les croisades vues par les arabes' van Amin Maalouf eens herlezen.

Aanval is natuurlijk de beste verdediging. Op die basis zijn alle aanvalsoorlogen verdedigingsoorlogen.

Men noemt ze tegenwoordig zelfs openlijk 'preventief'.

eno2 · 21 oktober 2005, 09:59

Sinds ik in deze thread begon te posten, heb ik véél problemen bijgekregen met de Islam. Waarschijnlijk een zaak van verhoogd bewustzijn.

Nierika · 22 oktober 2005, 06:50

foutje

Nierika · 22 oktober 2005, 06:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Nierika

Voor ik antwoord zal ik eerst eens mijn handboek 'Les croisades vues par les arabes' van Amin Maalouf eens herlezen.

Aanval is natuurlijk de beste verdediging. Op die basis zijn alle aanvalsoorlogen verdedigingsoorlogen.

Men noemt ze tegenwoordig zelfs openlijk 'preventief'.

Eno, alsjeblieft, denk nu eens voor jezelf in plaats van mee te doen aan dat zelfdestructieve collectieve schuldgevoel van de moderne cultuurrelativist (de échte racisten die denken dat de arme "negerkes" zelf tot niks in staat zijn en dus ook niks mis kunnen doen).

De streek van Palestina en Libanon was christelijk tot op het moment dat de opvolgers van Mohammed, de Kaliefen, ze onder de voet liepen. Als je je even informeert over de "HalveMaan"-tochten, dan kom je algauw tot het besluit dat Mohammed de eerste profeet was die een massa-moordenaar was, en zijn opvolgers lieten zich hierin ook niet onbetuigd (maar welke veroveringsoorlogen verliepen op vreedzame wijze?) Als je je nu even verplaatst in het Europa van de Middeleeuwen, waar het christelijk geloof nog leefde in het hart van de mensen zoals het islamitisch geloof dat nu nog doet in het hart van de moslims, (voor alle duidelijkheid, ik ben pantheïst, wil zeker de christenen van toen op generwijze goedpraten, maar alleen wat historische werkelijkheid toelichten), san moet dit een enorme ramp zijn geweest. Jeruzalem, de bakermat van hun geloof, werd veroverd door een vreemd volk waar ze tot dan maar amper van gehoord hadden. Maar het ging verder dan dat, Byzanthium, het vroegere Oostromeinse rijk, de Balearen, Sardinië, Corsica, Sicilië, Kreta, een stukje Frankrijk rond Marseille en uiteindelijk Spanje tot aan de Pyreneëen werden onder de voet gelopen. Nog lang voor de eerste kruistocht (1096-1099) werden Rome aangevallen (846), en Zuid-Italië (838 en 840). Het noorden van Italië en de streek van Bourgondië werd door Arabische aanvallen volledig te brand gezet. Eender welke geschiedenisatlas over die periode kan je dat vertellen. En nog duurde het 100 jaar vooraleer tot de tegenaanval werd overgegaan en de eerste kruistocht er kwam, en dan nog omdat de Turkse sultans, die op dat moment de macht overnamen van de Arabische kaliefen in Jeruzalem, de christelijke bedevaarders ook nog eens de toegang ontzegden tot de heiligste plaats van het christelijk geloof. Als je ziet hoe lichtgeraakt moslims de dag van vandaag zijn als het over hun geloof gaat (en dat zijn ze altijd geweest), als je weet dat heel Europa zuchtte onder de aanvallen van de Saracenen en Fatimieden, en ze hun heiligste stad, het hartland van het toenmalige christendom, kwijtspeelden aan een veroveraarsvolk dat hun godsdienst overal te zwaard kwam verkondigen, denk ik wel dat je mag stellen dat het nog lang duurde voor er een reconquista op gang kwam. De kruistochten brachten uiteindelijk niks op, en de Saracenen bleven op Zuid-Frankrijk inbeuken tot ze honderden jaren later uit Spanje werden geschopt. De Turken bleven doordringen in Zuidoost-Europa (Hongarije, Bulgarije, Griekenland, Joegoslavië, Roemenië, Georgië, Armenië, Azerbeidjan en Albanië, toen allen christelijke gebieden werden volledig onder de voet gelopen, Oostenrijk en Polen kregen zware aanvallen te verduren).

Anno 2001 is er dan een hork zoals Bin Laden die in een video-opname na 11 september, het wijsvingertje in de lucht hakend, durft beweren dat "de tragedie van Andalusië (al-Andalus) zich nooit meer mag herhalen. Want inderdaad, honderden jaren later, anno 21ste eeuw, zijn échte moslims in hart en nieren er nog steeds van overtuigd dat Spanje islamitisch gebied is (dar al-Islam) dat hen ontstolen werd en zoals reeds eerder gezegd, alles wat ze ooit bezet hebben, is voor eeuwig van hen, zo staat het in hun Koran, zo deed hun profeet het hen voor.

De Kruistochten onze schuld?
Maak het nou even!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

eno2 · 24 oktober 2005, 17:37

@ nierike

Voor ik antwoord zal ik eerst mijn handboek 'Les croisades vues par les arabes' van Amin Maalouf eens herlezen.

Jij maakt er wel je werk van hé?

Tot mijn spijt moet ik zeggen, dat ik noch van de Christenen noch van de Arabieren week wordt om het hart als ik de geschiedenis erop doorneem.
Wat die allemaal al niet over de kling gejaagd hebben, zogenaamd voor hun God.

Dan waren de conquistadores nog eerlijk, als ze zich op het goud stortten van Las America's voor 'God, Vaderland en Rijkdom'...

Ik kom terug...

eno2 · 25 oktober 2005, 09:16

Ik heb eens gepiept in mijn historische atlas, daar staan de Arabieren in het groen. Welnu, het groen draait rond de Sahara en andere woestijnen, in de loop der eeuwen..
Wat er wel een groot deel van Europa bezette, dat waren de Osmanen, tot in de 19° eeuw. En dan zeggen ze nu dat de Turken niet tot Europa behoren...

Nierika · 25 oktober 2005, 10:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Ik heb eens gepiept in mijn historische atlas, daar staan de Arabieren in het groen. Welnu, het groen draait rond de Sahara en andere woestijnen, in de loop der eeuwen..
Wat er wel een groot deel van Europa bezette, dat waren de Osmanen, tot in de 19° eeuw. En dan zeggen ze nu dat de Turken niet tot Europa behoren...

Natuurlijk Eno, natuurlijk, maar als je goed de data bekijkt in je geschiedenisatlas, dan zie je waarschijnlijk iets anders:

"""Jeruzalem, de bakermat van hun geloof, werd veroverd door een vreemd volk waar ze tot dan maar amper van gehoord hadden. Maar het ging verder dan dat, Byzanthium, het vroegere Oostromeinse rijk, de Balearen, Sardinië, Corsica, Sicilië (in 859), Kreta, een stukje Frankrijk rond Marseille en uiteindelijk Spanje tot aan de Pyreneëen werden onder de voet gelopen. Nog lang voor de eerste kruistocht (1096-1099) werden Rome aangevallen (846), en Zuid-Italië (838 en 840). Het noorden van Italië en de streek van Bourgondië werd door Arabische aanvallen volledig te brand gezet. Eender welke geschiedenisatlas over die periode kan je dat vertellen. En nog duurde het 100 jaar vooraleer tot de tegenaanval werd overgegaan en de eerste kruistocht er kwam, en dan nog omdat de Turkse sultans, die op dat moment de macht overnamen van de Arabische kaliefen in Jeruzalem, de christelijke bedevaarders ook nog eens de toegang ontzegden tot de heiligste plaats van het christelijk geloof. """"

De Turken zijn pas lang na de Kruistochten in actie geschoten, ze bestonden nog niet toen de Saracenen Spanje overrompelden. Ik zuig het echt niet uit mijn duim hoor als ik zeg dat ze indertijd bovenstaande Europese gebieden hebben veroverd lang voor de kruistochten.

En dat de Turken tot Europa behoren omdat ze er ooit massaslachtingen in hebben aangericht, nou dan kunnen we ook de Tataren, de Hunnen en de Mongolen uitnodigen, want die hebben hier ook lelijk huisgehouden. Dat argument houdt niet echt steek vind ik. Turkije moet in Europa omdat het anders dreigt verloren te gaan aan dezelfde razernij als de rest van de Islamitische wereld, die van de ghazwah. Dat is de enige reden, niks meer, niks minder, en dat is ook het grootste argument van de politici die hen er in willen.

eno2 · 25 oktober 2005, 17:52

Citaat:

En dat de Turken tot Europa behoren omdat ze er ooit massaslachtingen in hebben aangericht, nou dan kunnen we ook de Tataren, de Hunnen en de Mongolen uitnodigen, want die hebben hier ook lelijk huisgehouden. Dat argument houdt niet echt steek vind ik. Turkije moet in Europa omdat het anders dreigt verloren te gaan aan dezelfde razernij als de rest van de Islamitische wereld, die van de ghazwah. Dat is de enige reden, niks meer, niks minder, en dat is ook het grootste argument van de politici die hen er in willen.

__________________

Ik vrees dat vele politici niet weten wat de ghazwah is.

filosoof · 26 oktober 2005, 12:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door kaatd

Iedereen is het erover eens dat er een probleem is met de islam

Ah, zo??

filosoof · 26 oktober 2005, 12:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

__________________

Ik vrees dat vele politici niet weten wat de ghazwah is.

Dat is zoiets als de US in Irak en Afghanistan doen, en plannen in Iran en Syrie, of niet?

sancho · 26 oktober 2005, 18:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Dat is zoiets als de US in Irak en Afghanistan doen, en plannen in Iran en Syrie, of niet?

Dit getuigt van een verpletterend cynisme...

Nierika · 26 oktober 2005, 22:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door sancho

Dit getuigt van een verpletterend cynisme...

Neen, eerder van een verpletterend gebrek aan historische kennis...

filosoof · 26 oktober 2005, 22:40

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nierika

Neen, eerder van een verpletterend gebrek aan historische kennis...

Maar van wie lees ik dat??..

22 oktober 2005, 06:50	#110
Nierika Europees Commissaris Geregistreerd: 3 oktober 2005 Berichten: 7.823	foutje __________________ Maar juist omdat ik weinig van de menselijke gesteldheid, de tijden van voorspoed, de partiële vooruitgang verwacht, schijnen de pogingen tot wederaanvang en voortzetting mij evenzovele wonderen toe die de ontzaglijke massa van de kwalen, mislukkingen, zorgeloosheid en dwaling bijna goedmaken. De catastrofen en de ruïnes zullen komen; de wanorde zal zegevieren, maar de orde zal dit ook van tijd tot tijd. Marguerite Yourcenar, Hadrianus' gedenkschriften (1951) Laatst gewijzigd door Nierika : 22 oktober 2005 om 07:06.

25 oktober 2005, 09:16	#113
eno2 Banneling Geregistreerd: 4 juni 2004 Locatie: onder mijn wijnstok en vijgenboom Berichten: 78.216	Een ecursie in de historische atlas Ik heb eens gepiept in mijn historische atlas, daar staan de Arabieren in het groen. Welnu, het groen draait rond de Sahara en andere woestijnen, in de loop der eeuwen.. Wat er wel een groot deel van Europa bezette, dat waren de Osmanen, tot in de 19° eeuw. En dan zeggen ze nu dat de Turken niet tot Europa behoren...

13 oktober 2005, 14:33	#105
Diether Lokaal Raadslid Geregistreerd: 3 oktober 2005 Berichten: 325	Dat eerste mag men niet meer schrijven, er heerst nog altijd een schuldgevoel, dus mag je niets verkeerd zeggen over hen... Volgens mij is er een probleem met elke massareligie, uit de hand gelopen sektes...

21 oktober 2005, 09:59	#109
eno2 Banneling Geregistreerd: 4 juni 2004 Locatie: onder mijn wijnstok en vijgenboom Berichten: 78.216	Sinds ik in deze thread begon te posten, heb ik véél problemen bijgekregen met de Islam. Waarschijnlijk een zaak van verhoogd bewustzijn.

24 oktober 2005, 17:37	#112
eno2 Banneling Geregistreerd: 4 juni 2004 Locatie: onder mijn wijnstok en vijgenboom Berichten: 78.216	@ nierike Voor ik antwoord zal ik eerst mijn handboek 'Les croisades vues par les arabes' van Amin Maalouf eens herlezen. Jij maakt er wel je werk van hé? Tot mijn spijt moet ik zeggen, dat ik noch van de Christenen noch van de Arabieren week wordt om het hart als ik de geschiedenis erop doorneem. Wat die allemaal al niet over de kling gejaagd hebben, zogenaamd voor hun God. Dan waren de conquistadores nog eerlijk, als ze zich op het goud stortten van Las America's voor 'God, Vaderland en Rijkdom'... Ik kom terug...