De school doodt creativiteit - Pagina 7

Queensburry · 16 januari 2010, 12:00

Aangezien een van jullie me deze repliek op de inleidende video heeft toegestuurd, kan ik hem hier evengoed afdrukken. Er wordt benadrukt dat Ken Robinson de complementariteit van die verschillende disciplines onderschat en dat ook wetenschappers en ingenieurs leren om creatief te zijn:

L'école tue la créativité

Comment ne pas réagir �* un tel titre: L'école tue la créativité. Notre système éducatif détruirait les élans créatifs de nos enfants? Nos enseignant ou plutôt les méthodes qu'ils emploient privilégieraient le conformisme, le sens commun, le mono-point de vue au détriment de la recherche de l'idée nouvelle, de la remise en cause de nos paradigmes, de la flexibilité mentale?

Non! Ce serait trop facile de rédiger une énième critique de notre système éducatif et de rendre responsable nos enseignants. Quand vous aurez visionné la vidéo de Ken Robinson sur le site TED, l'erreur serait croire que nos systèmes éducatifs sont seuls responsables. Ken Robinson parle d'un modèle hiérarchiques des différentes disciplines enseignées, qui placerait les mathématiques en haut de l'échelle et les disciplines artistiques en bas de l'échelles (elles-même hiérarchisées). Cette hiérarchie qui placerait les connaissances de l'ingénieur au dessus de celles de l'artiste, nous l'avons hérité de l'ère industrielle et nous l'entretenons encore. Il serait intéressant de s'interroger sur le ou les critères permettant d'élaborer cette échelle de valeur: l'intelligence (seulement celle que mesure les QIs), le mérite, l'efficacité économique, la capacité �* assimiler le savoir...Mais, ce n'est pas le propos ici d'en théoriser les causes, par contre cette vision rigide des disciplines enseignées détruit une vision plus élargies du rôle complémentaire de chacune de ces disciplines et nous contraint �* ne pas voir l'ingénieuse réalisation de l'artiste et l'acte créatif chez l'ingénieur ou le scientifique.

Hormis le talent de speaker, de comique et de storyteller (et il y en a sur le site TED), qui rendent les 20 minutes de la vidéo trop courtes, on peut retenir le message suivant: la créativité devrait être enseignée au même niveau que la littérature ou les mathématiques le sont dans l'éducation. A la base, les enfants sont créatifs car ils osent. Ils n'ont pas peur de se tromper. Les créatifs le savent bien: si vous avez peur de vous tromper, vous ne produirez jamais rien d'original. Hélas nos entreprises et notre système éducatif stigmatise l'erreur ce qui �* pour effet de bloquer notre créativité.

Notre système éducatif actuel privilégie les matières qui ont vocation �* être utilisés directement dans tel ou tel métier. Ainsi on n'enseignera pas les arts graphiques �* un ingénieur. L'objectif est plus de produire que de créer. Notre système éducatif, focalisé sur la "tête" (et nos sur la réalité du cerveau), tend idéalement �* produire des professeurs d'universités. Nous privilégions donc l'aptitude académique. Les disciplines les plus utiles au travail sont au sommet. Les autres disciplines sont écartées. Pourtant nous produisons de plus en plus de jeunes diplômés et la valeurs des diplômes décroit. Un diplôme n'est plus une condition suffisante pour trouver un travail. Ce choix et ces dernières conséquences sont directement issus d'une certaine vision de l'intelligence.

Hors, ce que nous connaissons sur l'intelligence tend �* infirmer ce mono-point de vue. Premièrement, l'intelligence est variée. Nos perceptions sont multiples (auditive, visuelle, kinesthésique) et les représentations mentales le sont aussi. Deuxièmement l'intelligence est dynamique. Le cerveau n'est pas divisé en compartiment étanches et les processus de créativités mettent en œuvre de multiples interactions entre ces différentes façons de voire les choses. Plus nous augmentons notre capacité �* envisager notre environnement en tenant compte de point de vues et sensations multiples, plus nous serons créatif.

Ce que nous faisons actuellement avec nos ressources cérébrales est équivalent �* notre comportement écologique actuel. Nous surexploitons certaines ressources aux détriments d'une exploitation équilibrée. Cette prise de consciences doit nous obliger �* repenser "l'écologie humaine", Nous devons repenser notre conception de la richesse humaine et notre tâche est d'éduquer nos enfants de façon complète et équilibrée.

Ce "speach" de Ken Robinson est encore un signe de la mutation que notre société est en train de vivre. Dernièrement, lors d'une de mes recherches d'articles traitant de la créativité, je me suis tombé sur les articles de deux connaissances: Delphine Manceau, professeur �* l'ESCP et co-auteur du livre "Le marketing des nouveaux produits" chez Dunod et Delphine Batton, consultante en formatrice en créativité (voir son site) et animatrice du groupe de travail "Les outils de créativités adaptés pour les jeunes enfants" au sein de Créa-France.

Delphine Manceau expliquait dans son article "Quelques idées reçues qui constituent un frein �* l'innovation" que plus de la moitié des innovations n'était pas technologique, que la performance des entreprises ne se mesure pas au nombre de brevets qu'elles sont capable de déposer et que le ratio Recherche et développement/PIB n'est pas un bon indicateur pour mesurer la performance d'un pays au point de vue de l'économie de la connaissance. Il y a l�* aussi un encouragement �* la créativité comme approche plus élargie de l'innovation.

L'article "Apprendre �* développer des techniques qui libèrent la pensée" dans le Monde (article de Marilyne Baumard) cite l'initiative de Delphine Batton et Julia Kalfon au sein de L'IUFM de Cergy-Pontoise montre aussi que notre système éducatif expérimente et progresse.

Voici donc deux signes (j'espère avant-coureur) du changement que nous vivons dans notre société. Si l'éducation et l'industrie sont capables d'amorcer ce virage, peut-être, nous approchons nous d'une société plus globale, plus ouverte et surement plus Performante avec un grand P (écologiquement, humainement, socialement et économiquement).

eno2 · 16 januari 2010, 14:46

Citaat:

De school doodt creativiteit

Alleen bij de leraars

Diego Raga · 16 januari 2010, 20:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

je moet dat voor de fun eens effectief doen. Er is geen muziek die dichter bij elkaar ligt dan Metal en Klassiek.

Tnx Dude, maar in de jaren 80 heb ik eens 'n jaartje gewerkt bij een platen- en CD groothandel en ben daar dus ruimschoots aan m'n muzikale trekken gekomen.
Na een tijdje begon ik ook te begrijpen, dat klassiek en rock vanuit hetzelfde gevoel geschreven en gespeeld worden, alleen de klankinvulling verschilt wat van elkaar, maar voor de rest ga ik met je stelling mee.

However, in de link die ik eerder meegaf over die japanse meneer Emoto en zijn experimenten met waterkristallen, is er de toestand van waterkristallen die werden blootgesteld aan respectievelijk klassieke muziek en aan hardrock.
De foto's voor en na spreken voor zichzelf.
De kristallen die klassieke muziek ondergingen, bleken mooi (-er) van structuur te zijn, zelfs als ze voordien aangetast waren door vervuiling etc.
Degenen die met rockmuziek werden bewerkt, verloren zonder uitzondering hun samenhang en leken eerder op een ziekelijke kankervlek, zelfs al was de structuur voordien nog normaal.
Ik zal eens proberen van die foto's te vinden op 't net, anders zal ik ze wel downloaden van het boek erover.

Nu, gezien ons lichaam voor +/- 70% uit water bestaat, vermoed ik dat een langdurige blootstelling aan rockmuziek op termijn toch niet zo heel gezond kan zijn.
Proefondervindelijk heb ik ook al ervaren, dat rockmuziek eerder een testosteronbooster is die de vrijgemaakte adrenaline door je aders pompt, vrij tegengesteld aan de endorfinen die klassiek vrijmaakt.
Mss een idee om de bloedkristallen van oudere klassieke- en rockmuzikanten eens met elkaar te vergelijken.
Lijkt me wel een yummie onderwerp voor 'n eindejaarsthesis in de richting van geneeskunde of biologie.

Diego Raga · 16 januari 2010, 20:12

Zo lang duurt da sé: http://www.life-enthusiast.com/twili...arch_emoto.htm

Diego Raga · 16 januari 2010, 20:24

En nu we toch over de inwerking van geluidsgolven op materie bezig zijn:

http://www.youtube.com/watch?v=xSjWt9zxeuw

... en...

http://www.youtube.com/watch?v=GtiSCBXbHAg

Queensburry · 17 januari 2010, 21:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

En nu we toch over de inwerking van geluidsgolven op materie bezig zijn:

Sorry Diego, alhoewel je bijdragen vaak zeer te smaken zijn, kan/wil ik hier niet meer volgen.

Soit, onze vriend Ken Robinson verwees in zijn toespraak naar een zekere 'Sirena', 11 jaar oud, waarbij hij zei: "a person of extraordinary dedication who found a talent". Alleen dat is een doordenker van jewelste.
Ik heb haar video ook teruggevonden op TED: Sirena Huang Dit is dus wat men een wonderkind noemt.

kiko · 17 januari 2010, 21:58

Waarom is dat een wonderkind ? Bijzonder getalenteerd, zeker, maar ze wordt dan ook al van haar vier jaar klaargestoomd.

Een echt wonderkind vind ik persoonlijk nog iets extras hebben, zoals het zelf componeren van kwalitatief hoogstaand materiaal op jonge leeftijd.

Diego Raga · 17 januari 2010, 22:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Queensburry

Sorry Diego, alhoewel je bijdragen vaak zeer te smaken zijn, kan/wil ik hier niet meer volgen.

No sweat Queensburry, maar het ging hier over de positieve invloed van klassieke muziek op het algemene leervermogen, zoals je dat ter berde bracht in dat kranteartikel en ben hierop even doorgegaan, om de basisinvloed van geluid op vormen en organismen te kenmerken, maar mocht dit irrelevant zijn aan het onderwerp en ik hiermee off topic glijd, dan spijt me dat.

Citaat:

Soit, onze vriend Ken Robinson verwees in zijn toespraak naar een zekere 'Sirena', 11 jaar oud, waarbij hij zei: "a person of extraordinary dedication who found a talent". Alleen dat is een doordenker van jewelste.
Ik heb haar video ook teruggevonden op TED: Sirena Huang Dit is dus wat men een wonderkind noemt.

Idd, de wonderen zijn de wereld dus bijlange nog niet uit, zoiets als deze brainiac: http://www.spitsnieuws.nl/archives/t...imme_dude.html

Verder nog wat uitleg over de verschillen tussen wonderkinderen en hoogbegaafde: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/...un-talent.html

Je zal er maar eentje in de klas hebben zitten, die slimmer is als de leraar zelf...

Queensburry · 20 januari 2010, 17:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Je zal er maar eentje in de klas hebben zitten, die slimmer is als de leraar zelf...

Inderdaad, zoals Robinson in zijn video zei: 'Shakespeare must have been in someone's English class... How annoying that must have been!"

the_dude · 20 januari 2010, 18:31

een echt wonderkind zou iemand zijn die verschikkelijk veel geld zou kunnen scheppen in deze wereld en het niet doet. Dat zou eens een wonder zijn.

Diego Raga · 23 januari 2010, 22:57

Uit het laatste nummer van Klasse:

"Hoe komt het dat we steeds minder creatief denken?

Tony Buzan: Daarvoor is de school mee verantwoordelijk. We geven les in oncreativiteit. Tot nu toe zijn we altijd bezig geweest met wat we moeten leren, niet met hoe we moeten leren. Uit de neuropsychologie leren we dat onze hersenen tijdens het leren netwerken vormen. Als we creatief denken leggen de hersenen veel meer netwerken aan dan als we passief kennis opslaan." http://www.klasse.be/leraren/archief.php?id=12750

En in Brussel en Straatsburg slapen ze gewoon verder...

Queensburry · 24 januari 2010, 23:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Tot nu toe zijn we altijd bezig geweest met wat we moeten leren, niet met hoe we moeten leren.

Ik denk dat het veel te maken heeft met het feit dat de structuur van ons onderwijs dateert uit een periode dat de maatschappij redelijk statisch was. Er veranderde weinig zodat men het onderwijs kon richten naar de concrete vereisten van het volwassen leven.
Maar dat is nu totaal veranderd. We weten helemaal niet meer in wat voor een wereld onze kinderen zullen terechtkomen binnen 15 jaar. Zoals Robinson het nogeens herhaalde: "Nobody has a clue, and yet we are expected to educate them for it."
Alleen een opvoeding die leert hoe men creatief kan zijn, geeft die nieuwe generatie een grotere kans om later nieuwe, creatieve oplossingen te vinden voor de uitdagingen waarvan we momenteel nog geen idee hebben.

Diego Raga · 26 januari 2010, 01:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Queensburry

Ik denk dat het veel te maken heeft met het feit dat de structuur van ons onderwijs dateert uit een periode dat de maatschappij redelijk statisch was. Er veranderde weinig zodat men het onderwijs kon richten naar de concrete vereisten van het volwassen leven.
Maar dat is nu totaal veranderd. We weten helemaal niet meer in wat voor een wereld onze kinderen zullen terechtkomen binnen 15 jaar. Zoals Robinson het nogeens herhaalde: "Nobody has a clue, and yet we are expected to educate them for it."

Het zal idd wel wat te maken hebben met de oude perceptie van de quasi-statisch maatschappelijke vooruitgang.
De toekomst lag toen nog heel ver van onze opgestapelde zekerheden verwijderd, maar deze staat nu aan de deur te kloppen en 't is niet echt om een gezellig koffiekletske te doen.
Werk aan de winkel dus, creatief werk liefst, maar of ze er daar in Brussel of Europa een echte boodschap aan zouden hebben en de nood aan verandering tout court erkennen, is nog maar zeer de vraag, als de noodzaak daartoe bij die gepatenteerde arrivisten al ooit zou dagen.

Citaat:

Alleen een opvoeding die leert hoe men creatief kan zijn, geeft die nieuwe generatie een grotere kans om later nieuwe, creatieve oplossingen te vinden voor de uitdagingen waarvan we momenteel nog geen idee hebben.

Creativiteit is sowieso de evolutionaire modus operandi van het modus vivendi dat wij in wezen zijn en dit kosmische vermogen dient dus ook doorgetrokken worden naar het dagelijks bestaan, hoe eenvoudig of complex onze leefomgeving ook is.
Conditionering is dan ook een kerker voor de creativiteit van het scheppende denkvermogen.

De manieren waarop creativiteit kan gestimuleerd worden zijn legio, maar de instigatie daarvan gebeurt steeds eerst op intuïtief niveau en wordt pas daarna werkzaam op het intellectuele domein.
Vandaar dat kinderen eerst dienen te worden geattendeerd op hun latente psychische vermogens, die dan nadien kunnen worden omgezet in een verhoogd gewaarzijn, een ruimere creativiteit en een beter leervermogen.
Maar blijkbaar heeft het gevestigde schoolinstituut geen enkele behoefte aan de creatieve ontwikkeling van hun leerlingen, gezien er in geen enkele school zoiets bestaat als bv een vak, waar jonge mensen een praktische zelfkennis kunnen leren ontwikkelen.

Om een frappant voorbeeld te geven.
Ik heb het geluk een schoonvader te hebben, die al bijna 30 jaar les geeft in hatha-yoga (een van de acht yogavormen) die gebaseerd is op gecontroleerde ademhaling, gecombineerd met bijhorende asana's (lichaamshoudingen).

Een jaar of 15 geleden werd 'm eens door 'n lerares van het eerste leerjaar in een Waaslandse school gevraagd, om haar leerlingen de zonnegroet aan te leren tijdens de les LO. http://www.innerned.org/zongroet.html
Toen de kids de bewegingen en hun ademen na een paar lessen goed onder de knie hadden, deden ze dat ontwakingsritueel elke morgen op het graspleintje van de school en als het regende in de turnzaal, steeds met de yoga-leraar vooraan.
Na een maand werd door de juf zelf vastgesteld dat de hele klas op de meeste leervakken vooruitgang had geboekt, dmv een verhoogde aandacht voor de les en met goede toetsen en een groter zelfvertrouwen als resultaat.
Er was ook een hechtere sfeer merkbaar in de klas, zelfs de pesters en de gepesten kwamen beter overeen met elkaar dan daarvoor, dus qua sociale vooruitgang was dat ook niet zo slecht.
De beweeglijkste kinderen werden rustiger en de traagsten onder hen werden actiever, dit viel ook veel ouders thuis op bij hun kind en ze waren er dan ook goed over te spreken.
Verder was er geen enkele negatieve indicatie te vinden, die de kinderen enig nadeel zou berokkend hebben en dit alles op amper 1 maand tijd

De staart van dit verhaal ?
Toen de maand om was en mijn schoonvader het verder kon overlaten aan de lesgevende juf, vond de schooldirecteur het nodig om voortaan deze dagelijkse oefening te verbieden, zgz omdat yoga niet in het reguliere lespakket is voorzien en omdat ie er nog geen wetenschappelijke 'goedkeuring' over heeft gelezen.
Het positieve resultaat die door de juf ter verdediging werden voorgelegd, werd door de wijze schoolman als te subjectief afgedaan en zelfs een klasbrief van 22 kinderen aan hem is nooit beantwoord en sindsdien is er in die school geen enkele zonnegroet meer uitgevoerd, noch heb ik erover gehoord van andere scholen.

Zo'n onwetende schoolbonobo die niks moet hebben van een menselijke ontwikkeling in de diepte, tot daar aan toe, het is ook z'n job niet echt, maar het Ministerie van Onderwijs of wat daarvoor nog doorgaat, draagt in deze materie toch wel een dijk van een verantwoordelijkheid, maar wsl zijn al die onderwijsspecialisten ea sociologische experts slechts creatief bezig, als het om de eigen carriére gaat, me dunkt.
De rest is business as usual en doe er nog maar wat meer van 't zelfde bij, ze proeven de shit toch al lang niet meer.

De titel van deze draad is dan ook bijzonder goed gekozen.

the_dude · 26 januari 2010, 11:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Zo'n onwetende schoolbonobo die niks moet hebben van een menselijke ontwikkeling in de diepte, tot daar aan toe, het is ook z'n job niet echt, maar het Ministerie van Onderwijs of wat daarvoor nog doorgaat, draagt in deze materie toch wel een dijk van een verantwoordelijkheid,

het mag toch reeds een tijdje duidelijk zijn: waar het maatpak verschijnt, de kwaliteit verdwijnt.

20 januari 2010, 18:31	#130
the_dude Eur. Commissievoorzitter Geregistreerd: 19 augustus 2005 Locatie: Ekeren Berichten: 8.149	een echt wonderkind zou iemand zijn die verschikkelijk veel geld zou kunnen scheppen in deze wereld en het niet doet. Dat zou eens een wonder zijn. __________________ "Het is de gelovige die, niet het geloof dat bescherming nodig heeft. Mensen hebben mensenrechten, religies, geloven en ideeën hebben die niet.''

16 januari 2010, 12:00	#121
Queensburry Gouverneur Geregistreerd: 16 december 2005 Berichten: 1.107	Aangezien een van jullie me deze repliek op de inleidende video heeft toegestuurd, kan ik hem hier evengoed afdrukken. Er wordt benadrukt dat Ken Robinson de complementariteit van die verschillende disciplines onderschat en dat ook wetenschappers en ingenieurs leren om creatief te zijn: L'école tue la créativité Comment ne pas réagir �* un tel titre: L'école tue la créativité. Notre système éducatif détruirait les élans créatifs de nos enfants? Nos enseignant ou plutôt les méthodes qu'ils emploient privilégieraient le conformisme, le sens commun, le mono-point de vue au détriment de la recherche de l'idée nouvelle, de la remise en cause de nos paradigmes, de la flexibilité mentale? Non! Ce serait trop facile de rédiger une énième critique de notre système éducatif et de rendre responsable nos enseignants. Quand vous aurez visionné la vidéo de Ken Robinson sur le site TED, l'erreur serait croire que nos systèmes éducatifs sont seuls responsables. Ken Robinson parle d'un modèle hiérarchiques des différentes disciplines enseignées, qui placerait les mathématiques en haut de l'échelle et les disciplines artistiques en bas de l'échelles (elles-même hiérarchisées). Cette hiérarchie qui placerait les connaissances de l'ingénieur au dessus de celles de l'artiste, nous l'avons hérité de l'ère industrielle et nous l'entretenons encore. Il serait intéressant de s'interroger sur le ou les critères permettant d'élaborer cette échelle de valeur: l'intelligence (seulement celle que mesure les QIs), le mérite, l'efficacité économique, la capacité �* assimiler le savoir...Mais, ce n'est pas le propos ici d'en théoriser les causes, par contre cette vision rigide des disciplines enseignées détruit une vision plus élargies du rôle complémentaire de chacune de ces disciplines et nous contraint �* ne pas voir l'ingénieuse réalisation de l'artiste et l'acte créatif chez l'ingénieur ou le scientifique. Hormis le talent de speaker, de comique et de storyteller (et il y en a sur le site TED), qui rendent les 20 minutes de la vidéo trop courtes, on peut retenir le message suivant: la créativité devrait être enseignée au même niveau que la littérature ou les mathématiques le sont dans l'éducation. A la base, les enfants sont créatifs car ils osent. Ils n'ont pas peur de se tromper. Les créatifs le savent bien: si vous avez peur de vous tromper, vous ne produirez jamais rien d'original. Hélas nos entreprises et notre système éducatif stigmatise l'erreur ce qui �* pour effet de bloquer notre créativité. Notre système éducatif actuel privilégie les matières qui ont vocation �* être utilisés directement dans tel ou tel métier. Ainsi on n'enseignera pas les arts graphiques �* un ingénieur. L'objectif est plus de produire que de créer. Notre système éducatif, focalisé sur la "tête" (et nos sur la réalité du cerveau), tend idéalement �* produire des professeurs d'universités. Nous privilégions donc l'aptitude académique. Les disciplines les plus utiles au travail sont au sommet. Les autres disciplines sont écartées. Pourtant nous produisons de plus en plus de jeunes diplômés et la valeurs des diplômes décroit. Un diplôme n'est plus une condition suffisante pour trouver un travail. Ce choix et ces dernières conséquences sont directement issus d'une certaine vision de l'intelligence. Hors, ce que nous connaissons sur l'intelligence tend �* infirmer ce mono-point de vue. Premièrement, l'intelligence est variée. Nos perceptions sont multiples (auditive, visuelle, kinesthésique) et les représentations mentales le sont aussi. Deuxièmement l'intelligence est dynamique. Le cerveau n'est pas divisé en compartiment étanches et les processus de créativités mettent en œuvre de multiples interactions entre ces différentes façons de voire les choses. Plus nous augmentons notre capacité �* envisager notre environnement en tenant compte de point de vues et sensations multiples, plus nous serons créatif. Ce que nous faisons actuellement avec nos ressources cérébrales est équivalent �* notre comportement écologique actuel. Nous surexploitons certaines ressources aux détriments d'une exploitation équilibrée. Cette prise de consciences doit nous obliger �* repenser "l'écologie humaine", Nous devons repenser notre conception de la richesse humaine et notre tâche est d'éduquer nos enfants de façon complète et équilibrée. Ce "speach" de Ken Robinson est encore un signe de la mutation que notre société est en train de vivre. Dernièrement, lors d'une de mes recherches d'articles traitant de la créativité, je me suis tombé sur les articles de deux connaissances: Delphine Manceau, professeur �* l'ESCP et co-auteur du livre "Le marketing des nouveaux produits" chez Dunod et Delphine Batton, consultante en formatrice en créativité (voir son site) et animatrice du groupe de travail "Les outils de créativités adaptés pour les jeunes enfants" au sein de Créa-France. Delphine Manceau expliquait dans son article "Quelques idées reçues qui constituent un frein �* l'innovation" que plus de la moitié des innovations n'était pas technologique, que la performance des entreprises ne se mesure pas au nombre de brevets qu'elles sont capable de déposer et que le ratio Recherche et développement/PIB n'est pas un bon indicateur pour mesurer la performance d'un pays au point de vue de l'économie de la connaissance. Il y a l�* aussi un encouragement �* la créativité comme approche plus élargie de l'innovation. L'article "Apprendre �* développer des techniques qui libèrent la pensée" dans le Monde (article de Marilyne Baumard) cite l'initiative de Delphine Batton et Julia Kalfon au sein de L'IUFM de Cergy-Pontoise montre aussi que notre système éducatif expérimente et progresse. Voici donc deux signes (j'espère avant-coureur) du changement que nous vivons dans notre société. Si l'éducation et l'industrie sont capables d'amorcer ce virage, peut-être, nous approchons nous d'une société plus globale, plus ouverte et surement plus Performante avec un grand P (écologiquement, humainement, socialement et économiquement).

16 januari 2010, 20:12	#124
Diego Raga Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 juni 2005 Berichten: 15.895	Zo lang duurt da sé: http://www.life-enthusiast.com/twili...arch_emoto.htm

16 januari 2010, 20:24	#125
Diego Raga Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 juni 2005 Berichten: 15.895	En nu we toch over de inwerking van geluidsgolven op materie bezig zijn: http://www.youtube.com/watch?v=xSjWt9zxeuw ... en... http://www.youtube.com/watch?v=GtiSCBXbHAg

17 januari 2010, 21:58	#127
kiko Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 2 juni 2004 Berichten: 12.968	Waarom is dat een wonderkind ? Bijzonder getalenteerd, zeker, maar ze wordt dan ook al van haar vier jaar klaargestoomd. Een echt wonderkind vind ik persoonlijk nog iets extras hebben, zoals het zelf componeren van kwalitatief hoogstaand materiaal op jonge leeftijd.

23 januari 2010, 22:57	#131
Diego Raga Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 juni 2005 Berichten: 15.895	Uit het laatste nummer van Klasse: "Hoe komt het dat we steeds minder creatief denken? Tony Buzan: Daarvoor is de school mee verantwoordelijk. We geven les in oncreativiteit. Tot nu toe zijn we altijd bezig geweest met wat we moeten leren, niet met hoe we moeten leren. Uit de neuropsychologie leren we dat onze hersenen tijdens het leren netwerken vormen. Als we creatief denken leggen de hersenen veel meer netwerken aan dan als we passief kennis opslaan." http://www.klasse.be/leraren/archief.php?id=12750 En in Brussel en Straatsburg slapen ze gewoon verder...