Di Rupo wil opnieuw prijscontroles

[Samsa]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Is de uitbuitingstheorie een empirische claim of een theorie die de essentie van een bepaalde relatie weergeeft?

'of' = 'en'. beide zijn onscheidbaar

[Samsa]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Ongetwijfeld, want als je iets anders zou zeggen, dan zou je moeten aanvaarden dat de markt wel werkt en dat Marx fout zat.

moet ik onder de indruk zijn van je domme ad hominem?

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

1 voorbeeld:


Welke 'onuitgesproken en onnozele assumpties'? Kan je die eens concretiseren?

dat doe ik al in het tweede deel van die zin. Blijkbaar dicteerde het incentive je om niet verder te lezen...

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

dat doe ik al in het tweede deel van die zin. Blijkbaar dicteerde het incentive je om niet verder te lezen...

Goal. Dit was een pareltje.

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dus 'mensen handelen' en economie gaat over het bestuderen van 'mensen handelen' is een 'ideologische fictie' vanuit het 'oogpunt der geschiedenis'. Oke.

"Mensen handelen" is dan ook stupide. Ben je wel zeker dat je handelt zoals je zelf percipieert te handelen? Welke structuren en objecten zijn gemoeid in het idee dat je handelt, en hoe werken ze in de materiële realiteit? Welke processen zorgen voor de fictie dat er de waangedachte ontstaat dat er een incorporatie van het proces/object/structuur in het subject wordt bewerkstelligd? Waar is de bron van de zelfdiscipline qua gedachte dat je handelt volgens het patroon dat je denkt te handelen? Wat is de oorzaak van de waangedachte dat het bewuste altijd reeds bestaande is zoals je denkt dat ze bestaat? Wat is de legitimiteit van epistemologie als uitgangspunt te nemen? Etc ....

Jouw idee dat "mensen handelen" een afgesloten brokje onbetwistbare waarheid is, is voor veel andere denkers een eeuwenoud enigma. Ergo zou ik niet dermate zeker zijn van het feit dat deze uitspraak maar enigszins de steen der wijzen bevat. De cartesiaanse gedachte werd ook aanzien als een neutrale vaststelling, wat we nu nog moeilijk kunnen zeggen.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

moet ik onder de indruk zijn van je domme ad hominem?

Neen, ik ben ook niet onder de indruk van de jouwe.

dat doe ik al in het tweede deel van die zin. Blijkbaar dicteerde het incentive je om niet verder te lezen...

Het tweede deel van die zin is:"wereld, gedrag maar deze die ik in het vet heb gezet lijkt me toch de meest opmerkelijke" waar ik geen enkele assumptie zie over 'mensen', enkel over het institutioneel kader van de samenleving. Dus neen, u doet dat niet...

Uw punt is dat ik een welbepaade institutionele assumptie - die ik overigens niet maak; zelfs niet in het stuk dat je citeert - maak. Dat wil ik u zelfs nog gunnen, maar daar ging mijn vraag niet over.

Ik vraag een uitgebreide kritiek op al die zogenaamde 'onnozele' assumpties die ik zoal maak. Dat interesseert mij het meest. Want u maakt zich nogal er snel vanaf dat ik 'x' vergeet/geen rekening mee houd, etc. Dat mag u allemaal gerust beweren en het interesseert me niet zo hardom u te overtuigen. Ik vraag me gewoon af of je deze regelrechte aanval kunt onderbouwen - want simpelweg zeggen: 'je maakt er een heleboel, met deze als voornaamste' is nogal eenvoudig. Als het zo duidelijk is dat ik er een heleboel maak, dan ben ik toch uitgebreid benieuwd naar waar je het zoal over hebt.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

"Mensen handelen" is dan ook stupide.

Dus mensen handelen niet? Heel interessant uitgangspunt.

Ben je wel zeker dat je handelt zoals je zelf percipieert te handelen? Welke structuren en objecten zijn gemoeid in het idee dat je handelt, en hoe werken ze in de materiële realiteit? Welke processen zorgen voor de fictie dat er de waangedachte ontstaat dat er een incorporatie van het proces/object/structuur in het subject wordt bewerkstelligd? Waar is de bron van de zelfdiscipline qua gedachte dat je handelt volgens het patroon dat je denkt te handelen? Wat is de oorzaak van de waangedachte dat het bewuste altijd reeds bestaande is zoals je denkt dat ze bestaat? Wat is de legitimiteit van epistemologie als uitgangspunt te nemen? Etc ....

Dat zijn heel interessante vragen, die compleet irrelevant zijn voor de praxeologische waarheden. Ik snap dat het moeilijk te aanvaarden is dat deze irrelevant zijn voor de praxeologische waarheden, maar als je het wat zou bestuderen, zou je dat beseffen. Je hoeft daarom praxeologie niet interessant te vinden, he. Het zal u immers geen antwoord geven op deze heel interessante vragen. Maar het waarheidsgehalte van praxeologie; dat raak je natuurlijk helemaal niet aan. Ik snap ook niet goed waarom je heel de tijd begint over zaken die niets met praxeologie te maken hebben; het is bijna alsof je wilt bewijzen dat praxeologie niet waar is, omdat het niet de vragen oplost die jij opgelost wil zien. Maar zo werkt het natuurlijk niet.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

'of' = 'en'. beide zijn onscheidbaar

Dus je hebt empirisch de essentie van de uitbuitingsrelatie doorgrondt? En dat is mogelijk hoe? Hoe kan je dat methodologisch/epistemologisch funderen? Zijn er nog wetenschappers die vandaag zo werken? Zo ja; kan je daar een voorbeeld van geven?

Me dunkt dat het juist nooit de essentie van iets empirisch kan doorgronden - als er al zoiets als een essentie is. Juist omdat je nogal veel verschillende empirische redenen kan hebben om verschillende zaken als 'de essentie' te beschouwen. Op empirische grond kan ik een bedrijf dat verlies maakt beschuldigen van uitbuiting door de werknemers. Het is immers waar dat de werknemers teveel hebben gekregen voor wat ze maar waard zijn. Dat doet ik, natuurlijk, niet omdat ik theoretische redenen heb om een andere essentie aan te kunnen duiden.

Dus een bewering dat ze 'onscheidbaar' zijn, lijkt me nogal onmogelijk. Ofwel loopt de redenering in de ene richting (vanuit empirie hebben we een essentie vastgesteld die we overal zien) ofwel in de andere (vanuit een theoretische beschouwing hebben we een denkkader dat we kunnen toepassen). Ik heb nooit de Marxistische begrippen zoals arbeidswaarde als iets anders dan de tweede methode begrepen; ze worden ook zo voorgesteld. Als je 'empirisch' gaat onderzoeken hoe prijzen tot stand komen, gaat de arbeidswaarde immers voor veel zaken schromelijk te kort schieten (kunst als meest typische voorbeeld).

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dus mensen handelen niet? Heel interessant uitgangspunt.



Dat zijn heel interessante vragen, die compleet irrelevant zijn voor de praxeologische waarheden. Ik snap dat het moeilijk te aanvaarden is dat deze irrelevant zijn voor de praxeologische waarheden, maar als je het wat zou bestuderen, zou je dat beseffen. Je hoeft daarom praxeologie niet interessant te vinden, he. Het zal u immers geen antwoord geven op deze heel interessante vragen. Maar het waarheidsgehalte van praxeologie; dat raak je natuurlijk helemaal niet aan. Ik snap ook niet goed waarom je heel de tijd begint over zaken die niets met praxeologie te maken hebben; het is bijna alsof je wilt bewijzen dat praxeologie niet waar is, omdat het niet de vragen oplost die jij opgelost wil zien. Maar zo werkt het natuurlijk niet.

Hmmm, ik ken maar een ander "paradigma" dat op die manier zou reageren, en dat is religie. Ik denk dat ik nu de impliciete veronderstellingen snap.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Hmmm, ik ken maar een ander "paradigma" dat op die manier zou reageren, en dat is religie. Ik denk dat ik nu de impliciete veronderstellingen snap.

Ik ken eigenlijk veel 'paradigma's' die op zo'n manier zouden reageren. Eigenlijk alle wetenschappen zouden op deze manier reageren. Het is immers nogal logisch dat als je een bioloog vragen stelt over sociologie dat hij je vriendelijk zal uitleggen dat dit ongetwijfeld heel interessante vragen zijn, maar dat het simpelweg niet gaat waar hij over praat.

Integenstelling tot religie, pretendeert praxeologie immers niet over alles te gaan en voor alles een antwoord te hebben. Praexeologie beweert ook geen zingeving te geven of mensen heil te laten zoeken. Praxeologie is eenvoudigweg een studie die tracht te analyseren wat er op logische gronden kan gezegd worden over het concept 'mensen handelen'. Ongetwijfeld kunnen daar ook zaken over gezegd worden die niet met strakke logica te weten zijn, zoals antwoorden op de heel interessante vragen die jij stelt. Maar praxeologie heeft zijn eigen gebied in de wetenschap en dat houdt zich niet bezig met de vragen die jij het stelt.

Ik zie dus niet bepaald de gelijkenis met religie. Als ik van slechte wil zou zijn, zou ik zeggen dat ik wel begrijp dat jij het in een bepaald verdomhoekje moet plaatsen omdat het niet antwoord op de vragen die jij (blijkbaar) belangrijk vindt. Maar gelukkig doet ik dat niet en zal ik er maar vanuit gaan dat je oprecht denkt dat er een gelijkenis is met religie. Ik zal het er op houden dat ik die in het geheel niet zie.

Ik blijf erbij dat ik niet goed de relevantie zie om een welbepaalde wetenschappelijke tak te bekritiseren door het vragen te stellen over zaken waar deze wetenschap zich niet mee bezig houdt. Daar bewijs je niets mee. Je kan maar bewijzen dat een bepaalde wetenschappelijke tak niet nuttig is, als je kan aantonen dat de methode die ze hanteert niet geschikt is voor het onderwerp dat ze wenst te onderzoeken. Maar dat doe je natuurlijk niet door het vragen te stellen die een andere methode vereisen. Dat is nogal wiedes.

[Praetorian]

Er bestaat een duidelijke interactie tussen alle Geisteswissenschaften, en er vormt zich geen enkel probleem om interdisciplinair te werken over eenzelfde onderwerpen. Dus nogmaals, jouw antwoord is typerend voor religieus denken, het is niet omdat een bepaald paradigma een logica bezit, dat het daarom niet kan ondervraagd worden. Religie kan niet ondervraagd worden, vermits geloof een bepaalde intuïtie vergt. Het gaat voorbij de historiciteit van haar ideologische ontvouwing in haar filosofische grondslagen, wat opnieuw bij jou zeer sterk aanwezig is, waardoor het zich "differentieert" van wetenschapsbeoefening. Dit staat quasi te lezen in Aquino's analyse van theologie waarin openbaring en ratio samenkomen in de natuurtheologie. Daar ben je ook niet echt nieuw in.

De vragen zijn dan ook niet eigen aan een paradigma, en kunnen ook alleen voor een religieus iemand als secundair of weinig relevant worden beschouwd. Zoals gezegd, ik snap nu jouw religieuze dispositie. Was mij eigenlijk voorheen niet echt opgevallen.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Er bestaat een duidelijke interactie tussen alle Geisteswissenschaften, en er vormt zich geen enkel probleem om interdisciplinair te werken over eenzelfde onderwerpen.

Dat klopt, maar daaruit volgt niet dat alle methoden zich bezig houden met het antwoorden van dezelfde vragen. Bepaalde methoden zijn geschikt voor (het antwoorden van) bepaalde vragen, andere methoden houden zich bezig met andere vragen. Dat weet toch iedereen?

Dus nogmaals, jouw antwoord is typerend voor religieus denken, het is niet omdat een bepaald paradigma een logica bezit, dat het daarom niet kan ondervraagd worden.

Bemerk hoe je hier de issue verandert. Je mag immers perfect de praxeologische logica ondervragen; maar wat je niet kan/mag doen is verwachten dat praxeologie kan antwoorden op vragen die praxeologie expliciet erkent dat het niet geschikt is om daarop te antwoorden. Praxeologie is heel handig, nuttig en waar, maar dat zegt u, bijvoorbeeld, niets over wat wat de relatie is tussen uw handeling en het doel dat je wenst te bereiken. Daar heb je andere wetenschappen voor nodig.

Je gooit 'je mag de logica niet ondervragen' samen met 'het beantwoordt niet de vragen die ik het stel'. Dat zijn 2 verschillende zaken die je samen gooit, maar, alweer, daarmee bewijs je natuurlijk niets.

Het beste bewijs zijn natuurlijk je eigen woorden:

en kunnen ook alleen voor een religieus iemand als secundair of weinig relevant worden beschouwd.

Niemand heeft beweert dat deze vragen 'secundair' of 'weinig relevant' zijn. Alleen heb ik uitgelegd dat praxeologie niet de wetenschappelijke benadering is om deze vragen te beantwoorden. Je kan de exact zelfde vragen aan een bioloog, fysicus, wiskundige of neoklassieke econoom vragen en die zal u exact hetzelfde zeggen: dat zijn heel interessante vragen, maar de methode die ik hanteer is niet geschikt om daarvoor een antwoord te formuleren. Het zijn eerder vragen voor sociologen, psychologen of historici.

De poging om de benadering die ik verdedig in een of ander religieus hoekje te duwen staat misschien mooi voor jezelf en je vrienden, maar het is duidelijk dat het niet meer dan een poging is. Wezenlijke kritiek op de methode zelf ontbreekt immers volledig.

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dat klopt, maar daaruit volgt niet dat alle methoden zich bezig houden met het antwoorden van dezelfde vragen. Bepaalde methoden zijn geschikt voor (het antwoorden van) bepaalde vragen, andere methoden houden zich bezig met andere vragen. Dat weet toch iedereen?



Bemerk hoe je hier de issue verandert. Je mag immers perfect de praxeologische logica ondervragen; maar wat je niet kan/mag doen is verwachten dat praxeologie kan antwoorden op vragen die praxeologie expliciet erkent dat het niet geschikt is om daarop te antwoorden. Praxeologie is heel handig, nuttig en waar, maar dat zegt u, bijvoorbeeld, niets over wat wat de relatie is tussen uw handeling en het doel dat je wenst te bereiken. Daar heb je andere wetenschappen voor nodig.

Je gooit 'je mag de logica niet ondervragen' samen met 'het beantwoordt niet de vragen die ik het stel'. Dat zijn 2 verschillende zaken die je samen gooit, maar, alweer, daarmee bewijs je natuurlijk niets.

Het beste bewijs zijn natuurlijk je eigen woorden:


Niemand heeft beweert dat deze vragen 'secundair' of 'weinig relevant' zijn. Alleen heb ik uitgelegd dat praxeologie niet de wetenschappelijke benadering is om deze vragen te beantwoorden. Je kan de exact zelfde vragen aan een bioloog, fysicus, wiskundige of neoklassieke econoom vragen en die zal u exact hetzelfde zeggen: dat zijn heel interessante vragen, maar de methode die ik hanteer is niet geschikt om daarvoor een antwoord te formuleren. Het zijn eerder vragen voor sociologen, psychologen of historici.

De poging om de benadering die ik verdedig in een of ander religieus hoekje te duwen staat misschien mooi voor jezelf en je vrienden, maar het is duidelijk dat het niet meer dan een poging is. Wezenlijke kritiek op de methode zelf ontbreekt immers volledig.

Wetenschap is dan ook geen rechtstreekse vraag-antwoord formulering, het is een interactie tussen ideeën waaruit nieuwe proposities ontstaan. Ik heb nog nooit geweten van een wetenschapper die opstond, een precieze vraagstelling formuleerde en dan x aantal tijd daarna een exact antwoord vond. En concepten, proposities, methodes etc ... transformeren doorheen het wetenschapsbedrijf, omdat de filosofische veronderstellingen drastisch worden gewijzigd door veelal "externe" informatie uit andere takken. Dat is na een eeuw wetenschapsgeschiedenis duidelijk aan het licht gekomen. Er heerst altijd een spanning tussen unificatie en differentiatie, wat voor jou compleet vreemd is. Vermits je juist in dat religieus veld bevindt.

Net zoals religie. Niemand verwacht van religie dat het vragen in de wetenschap oplost, vermits het zich door haar openbaring als iets "extra" beschouwt.

Dat is gewoon afhankelijk van gradaties van overlappingen van kennisvelden. Jij verabsoluteert alles en legitimeert jouw eigen stilte. Wat eigenlijk weinig van doen heeft met wetenschap.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Wetenschap is dan ook geen rechtstreekse vraag-antwoord formulering, het is een interactie tussen ideeën waaruit nieuwe proposities ontstaan. Ik heb nog nooit geweten van een wetenschapper die opstond, een precieze vraagstelling formuleerde en dan x aantal tijd daarna een exact antwoord vond. En concepten, proposities, methodes etc ... transformeren doorheen het wetenschapsbedrijf, omdat de filosofische veronderstellingen drastisch worden gewijzigd door veelal "externe" informatie uit andere takken. Dat is na een eeuw wetenschapsgeschiedenis duidelijk aan het licht gekomen. Er heerst altijd een spanning tussen unificatie en differentiatie, wat voor jou compleet vreemd is. Vermits je juist in dat religieus veld bevindt.

Net zoals religie. Niemand verwacht van religie dat het vragen in de wetenschap oplost, vermits het zich door haar openbaring als iets "extra" beschouwt.

Dat is gewoon afhankelijk van gradaties van overlappingen van kennisvelden. Jij verabsoluteert alles en legitimeert jouw eigen stilte. Wat eigenlijk weinig van doen heeft met wetenschap.

Praetorian had een bepaald doel voor ogen. Praetorian heeft de beschikbare middelen gehanteerd waarvan hij, gegeven de kennis en tijd die hij had, dacht dat deze het meest geschikt waren. (Mogelijk kwamen er hier ook andere overpeinzingen aan te pas, die niet passen in het typische schema van de rationele nutsmaximalisator; het enige wat we kunnen afleiden uit zijn demonstrated preferences is dat hij deze weg de meest voordelige vond, gegeven zijn alternatieven.)

Verder dan dat heb je natuurlijk niet veel gedaan dat wat beschuldigingen geuit. Leuk voor jou, leuk voor de Marxistische vriendjes hier, maar wie een beetje eerlijk is, ziet natuurlijk dat hier geen argument aan te pas is gekomen. 'Het is voor jou compleet vreemd, want je zit in een religieus veld' en 'jij legitimeert je eigen stilte' zijn immers geen argumenten, maar beschuldigingen. Beschuldigingen die niet bewezen kunnen worden - enkel geuit. Als u dat blij maakt, dan doet u maar.

De grote muur waar je op botst, is de onmogelijkheid om te begrijpen dat er in economische wetenschap kwalitatieve wetten zijn, waar we wel eens zouden kunnen afleiden dat een markteconomie niet zo verschrikkelijk is als jij denkt te weten. Je hebt immers op zich niets tegen kwalitatieve wetten - het klassiek denkkader bulkt ervan - alleen, wetten waar we zouden uit kunnen afleiden dat interventie van de overheid in de economie geen voordelige effecten heeft? Onmogelijk! Ik ben niet de persoon die op een ideologische muur botst, integendeel; ik was een Oostenrijker voor ik een libertariër was. (En het is zelfs niet de Oostenrijkse school die mij van het libertarisme heeft overtuigd; dat was de combinatie geschiedenis, rechtsfilosofie en rechtswetenschap.)

Het enige wat je probeert te doen, is de praxeologische methode uitsluiten juist omdat ze kwalitatieve zekerheid biedt. Ik zie daar niet goed de redelijkheid van in en vermits je geen argumenten geeft, moet ik het wel zoeken in een ideologische vooringenomenheid. Daar is op zich niets mis mee; iedereen heeft dat in meerdere of mindere mate. Dit is duidelijk, vermits je niet reageert op de issue. Ik weerleg je punten en leg duidelijk uit dat je 2 zaken verwart. Je reactie is dan simpelweg om de beschuldiging te herhalen, met wat bijkomende uitleg over hoe jij het wetenschappelijke proces ziet. Dat is natuurlijk geen discussie; dat is een monoloog van jouw kant.

Ik vind dat wat spijtig, maar ik kan dat wel begrijpen. Mocht de praxeologische methode waar zijn, dan stort er wel wat zaken in van jouw leefwereld.

[Praetorian]

Wat een come-back. Ik vraag mij af hoever je citaten nog meer kan decontextualiseren.
Nu goed, ik denk dat je een jouissance wil najagen door te prediken in de eigen parochie, u doet maar.

Antwoord op edit: jouw antwoord is een prachtig voorbeeld van hermetisch redeneringen. Het ging mij absoluut niet om kwalitatieve concepten, noch om de praktische implicaties van het al dan niet verdedigen van het kapitalisme. Je zit gewoon het eigen circuit opnieuw af te rammelen in de veronderstelling dat dit juist het punt is waarrond dit alles moet draaien. Wat eigenlijk enige confrontatie met jou onmogelijk maakt, wat je beroept je telkens opnieuw op iets "extra", wat religieus is tot op het bot. En dan trek je de situatie in het belachelijke waarin je de tafels omdraait: ik weiger "de waarheid" te aanzien, want anders zou ik een psychose krijgen. Hilarisch.

[AdrianHealey]

De dag dat je begrijpt dat je analyses kan maken zonder de specifieke context moet kennen, is de dag dat er voor jouw een heel nieuw wereld open zal gaan. Natuurlijk zijn deze analyses noodzakelijkerwijze beperkt - zeggen dat mensen doelen nastreven is op een hoog niveau van formele abstractie, maar daar is niets mis mee. Zolang je de limieten van deze methode kent en begrijpt, is deze methode heel waardevol. Maar het is 1 ding om een gelimiteerde methode te gebruiken en een andere om deze te verwerpen, simpelweg omdat ze gelimiteerd is.

Er is een heel interessante discussie aan de gang of dat praxeologie een hulpwetenschap is. Me dunkt dat dit klopt; met praxeologie as such ben je niet denderend veel; het is echter onontbeerlijk om concrete analyses te kunnen doen over, bijvoorbeeld, economische crisissen, economisch beleid, etc. Hiermee is ook verwant de rol van de praxeoloog in een vrije samenleving; noodzakelijkerwijze heel beperkt.

Altijd alles willen 'contextualiseren' is een mythe, om de simpele reden dat zonder theorie het onmogelijk is om te weten wat relevant is en wat niet. Daar heb je voorafgaande, theoretische redeneringen voor nodig, die iedereen maakt. (Niemand denkt dat de kleur van de schoenen van Bernanke relevant is voor de effecten van zijn beslissingen op het beleid van de USA.) We denken echter wel te weten dat zijn rentevoetsetting wel relevant is, terwijl we op puur empirische gronden de kleur van zijn schoenen niet zouden mogen uitsluiten en zouden moeten betrekken in de analyse. Theorie vormt de manier waarop je kijkt naar de werkelijkheid; praxeologie probeert echter een noodzakelijkerwijze correcte theorie te vormen, gebaseerd op a priori uitgangspunten en enkel duidelijk gearticuleerde empirische waarnemingen (zoals de diversiteit van mensen en locaties). (Daarom dat ik zo geinteresseerd ben in de kritiek op de uitgangspunten die Samsa zou hebben; ik vraag me af welke idiote (of wat was het woord) uitgangspunten hij denkt waar te nemen die echter niet gemaakt mogen worden.) De methode van niet-preciese abstractie van de praxeologie lijkt mij het meeste geschikt, simpelweg omdat je weet dat de uitgangspunten a priori waar zijn.

Waarom kijkt een Marxist bijvoorbeeld alleen naar de bedrijven die winst maken om de meerwaardetheorie te beargumenteren, maar worden bedrijven die verlies maken nooit fatsoenlijk in de theorie geincorporeerd? (Misschien dat dit op academisch niveau wel gebeurt, maar in de meer toegankelijke publicaties ontbreekt het toch systematisch.) Waarom is waarde niet iets subjectief (i.e. 'ik vind dit iets waard') maar zou het afkomstig zijn van arbeid? Puur gebaseerd op de waarneming kan je helemaal niet concluderen dat arbeid altijd 'evenveel' is. Het trucje dat Marx hanteert in Das Kapital ('ja, er wordt altijd iets 'gelijk' geruild, dus we moeten het herleiden naar een gemeenschappelijk element, dus arbeid) is hierbij ook opvallend: hoe weet hij dat er altijd iets gelijk geruild wordt? Heeft hij dat empirisch waargenomen? Dat kan niet; want per definitie worden er ongelijke materiële zaken geruild...

[Praetorian]

Contextualiseren is juist concretiseren en de impliciete veronderstellingen transparant maken. Jij zit hier telkens opnieuw, maar werkelijk telkens opnieuw het discussieveld te definiëren en met werkelijk een totalitaire habitus zit je te hameren op het feit dat iedereen zich moet inpassen in dat kadertje.

Weet je wel hoe kl*te irritant dat is voor niet-gelovigen?

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Contextualiseren is juist concretiseren

Dat klopt.

En de impliciete veronderstellingen transparant maken.

De impliciete veronderstellingen van de concrete situatie; ja, dat klopt ook. Bijvoorbeeld: als ik wil analyseren waarom jij zegt wat je zegt, is het redelijk duidelijk dat er een impliciete veronderstelling aanwezig is dat jij een Marxist bent die een hekel heeft aan liberale ideologen. Dat maak ik dan ook transparant. Maar dat neemt niet weg dat op een formeel niveau het klopt dat jij doelen hebt en deze tracht na te streven, ook al is het niet duidelijk [voor mij] wat je tracht te bereiken.

[Praetorian]

Best wel spijtig dat de meeste mensen beseffen dat dat "formeel niveau" niet bepaald neutraal is, hoe hard je het ook zou willen. Stop dan ook met die dwingende logica dat iedereen dat zou moeten accepteren. Ik hoef geen cartesiaans godsbewijs.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Best wel spijtig dat de meeste mensen beseffen dat dat "formeel niveau" niet bepaald neutraal is, hoe hard je het ook zou willen. Stop dan ook met die dwingende logica dat iedereen dat zou moeten accepteren. Ik hoef geen cartesiaans godsbewijs.

Tjah, maar het probleem is natuurlijk dat je niet al te veel argumenten in kan brengen tegen die dwingende logica. Enfin; ik heb die ook maar aanvaard omdat ik geen tegenargument meer kon inbrengen en ik ben perfect bereid die te verlaten indien je er wel een tegenargument tegen kan inbrengen. (Of kan uitleggen waarom de beperkingen van praxeologie beperkter zijn dan ik denk.)

Maar dat doe je niet. Ik vraag me af waarom.

[Pølle]

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

(...)

Blij dat gij verwoordt wat ik bedoelde. Ik had even geen zin om het allemaal uit te typen.

Oorspronkelijk geplaatst door Samsa

wat bv met alle factoren die niet mogen aanwezig zijn om het resulterende effect te veroorzaken. Moet jij niet zeggen "indien a, b, c én niet d, e, f, ... (en eigenlijk oneindig ver doorgaan), d�*n effect y"?

Dat is net het probleem van de OS. Op zich is dat gebrek aan een expliciete articulatie van die vooronderstellingen niet zo problematisch, aangezien dergelijke vooronderstellingen oneindig ver doorgaan. Een andere zaak wordt het wanneer principieel geweigerd wordt de impact van die vooronderstellingen empirisch te testen. De OS opereert daarmee gewoon in een onbestaand vacuüm. Het heeft eigenlijk best iets metafysisch. De uitspraken van de OS zijn dan ook inhoudsloos.