Waarom zijn mannen boos?

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Veel mensen denken zoals u. Maar velen maken inderdaad de fout te denken dat men enkel op een tropisch eiland aan de zee zo'n ver-van-de-moderne-maatschappij-leven kan leiden.
Een Engelse kennis van mij verhuist momenteel naar een gebied in Cornwall om er in een "mud hut" te gaan wonen. Het is een kleine gemeenschap van mensen die proberen te leven zonder moderne voorzieningen en door zoveel mogelijk voor hun eigen behoeften te zorgen.
De gemeenschap bestaat al enige tijd en het draait goed op een probleem met de overheid na, want een mens m�*g tegenwoordig niet meer proberen volledig vrij te leven. Het schijnt dat dit probleem toch gedeeltelijk opgelost is. Ik ben erg benieuwd of Marc het daar gaat volhouden, hij keek er erg naar uit maar besefte wel dat het erg hard zal zijn. In ieder geval, het is ook mogelijk in onze landen alternatief te leven.

Dat klopt. Hier in België bestaan er ook zulke gemeenschappen. Wonen in een yourte en zo. In Franstalig België noemen ze zich "les simplicitaires". Er was ook een man die in een "gewoon huis" woonde, en wiens budget voor voeding per maand zo'n 60 euro bedroeg (en hij zei dat hij nog lager kon). Ook zette hij de verwarming niet aan, tenzij wanneer zijn dochters op bezoek kwamen.

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Aligator

Wie niet graag op café zit is iemand die niks snapt. OK, ik heb het gesnapt.
Schol !

Dat heb ik niet geschreven, Ali.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door 1207

Je kunt je verhaal anders interpreteren
vrouwen zijn zelfstandig, onafhankelijk en hebben geen vent nodig.
sommige venten hebben het daar knap lastig mee
het soort vent dat niet kan verdragen dat vrouwlief meer verdient.

Die zijn er zeker ook, maar ik betwijfel of dat bij jonge mensen vandaag nog zo sterk speelt.

Met de uitbreiding van de verzorgingsstaat ondervonden mannen steeds meer de concurrentie van de overheid in hun hoedanigheid van kostwinner. De financiële afhankelijkheid van ouders en/of echtgenoot nam af. Vrouwen gingen andere verwachtingen koesteren, zowel wat hun eigen levenspad als wat mannen betreft.

Maar inmiddels is toch al een hele generatie opgegroeid met de idee van gelijkheid tussen man en vrouw. Veel mannen verwachten ook dat hun vrouw iets betekent in de wereld: goed opgeleid is, uit werken gaat, etc. Misschien is er bij sommigen, door onaangepaste opvoeding, nog wel iets terug te vinden van een mannelijk superioriteitsgevoel, zeker bij lageropgeleiden en allochtonen. Een vertragingseffect of iets dergelijks, waarbij de mentaliteit achterophinkt bij de maatschappelijke realiteit.

Dat effect lees ik ook hier af:

Oorspronkelijk geplaatst door perzie

That’s the bait, here comes the switch. Vrouwen willen misschien gelijkheid op de onderhandelingstafel of het werk maar op gebied van relaties en seks zijn ze niet zo zeker.
Sommige vrouwen gaan zo vrij als een vogel om met mannen. Anderen willen dan weer dat een man zich als “gentleman” (een heer) gedraagt. Ja, ze willen dat mannen betalen voor dates, hun opbellen, de deur voor hen openen, een bloemetje meebrengen,...
Veel mannen zijn daarvoor verward: waarom zouden zij ahter haar moeten aanlopen? Waarom zouden zij moeten betalen voor het eten? Want ze zijn toch gelijken? En de vrouw waar een man mee wil uitgaan heeft wellicht meer cash op zak (in grote steden verdienen vrouwelijke afgestudeerden soms meer dan mannen).

Vandaar dat ik niet denk dat gelijkheid an sich het probleem is, zoals Perzië stelt, maar eerder het achterophinken der geesten.

[Klarekijk]

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Veel mensen denken zoals u. Maar velen maken inderdaad de fout te denken dat men enkel op een tropisch eiland aan de zee zo'n ver-van-de-moderne-maatschappij-leven kan leiden.
Een Engelse kennis van mij verhuist momenteel naar een gebied in Cornwall om er in een "mud hut" te gaan wonen. Het is een kleine gemeenschap van mensen die proberen te leven zonder moderne voorzieningen en door zoveel mogelijk voor hun eigen behoeften te zorgen.
De gemeenschap bestaat al enige tijd en het draait goed op een probleem met de overheid na, want een mens m�*g tegenwoordig niet meer proberen volledig vrij te leven. Het schijnt dat dit probleem toch gedeeltelijk opgelost is. Ik ben erg benieuwd of Marc het daar gaat volhouden, hij keek er erg naar uit maar besefte wel dat het erg hard zal zijn. In ieder geval, het is ook mogelijk in onze landen alternatief te leven.

Volledig mee eens en terecht om zaken in vraag te stellen .

Dat is meteen een van de reden waarom ik koos voor een klein eiland 7.8 Km doorsnede . je kan er gewoon met de auto niets doen , waarom zou je er dan een moeten hebben , en je kan meteen met veel minder geld verder want wij vergeten wel eens de kosten onderhoud verbruik en afbetaling van de auto en al onze materiele zaken .

Nu ja in het westen heb je natuurlijk regelgevingen en kosten die je als deel uitmakend van de gemeenschap mee moet dragen . als je zo ver afgelegen gaat , valt die verplichte deelname zo goed als weg .

[Klarekijk]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Dat klopt. Hier in België bestaan er ook zulke gemeenschappen. Wonen in een yourte en zo. In Franstalig België noemen ze zich "les simplicitaires". Er was ook een man die in een "gewoon huis" woonde, en wiens budget voor voeding per maand zo'n 60 euro bedroeg (en hij zei dat hij nog lager kon). Ook zette hij de verwarming niet aan, tenzij wanneer zijn dochters op bezoek kwamen.

Kijk , ik apprecieer iedere keuze van levensvorm . zeker , als het om iets vreedzaam en milieu verantwoord is . maar er is een groot verschil tussen de Gierigaard en kluizenaars bestaan of een uitgekiemt alternatief .

Ik zelf denk niet in een bamboe hutje te kunnen wonen , en mijn behoefte buiten achter nen boom doen . Ik ben technisch vrij goed onderlegt en te veeleisend , maar die combinatie vind ik juist interessant en leuk , om een ecologische woning te bouwen met bad en douche , en degelijk toilet , alles volledig waterzuiverend met water dat contineu uit de bergflaken stroomd , en windenergie kan ik me volledig redden .

In het westen onmogelijk , zelfs je zonnepanelen zijn zo ingesteld dat je uw stroom moet verkopen aan de maatschappij en je eigen verbruik terug inkopen . JE MAG hier niet onafhankelijk je ding doen .

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Misschien is er bij sommigen, door onaangepaste opvoeding, nog wel iets terug te vinden van een mannelijk superioriteitsgevoel, zeker bij lageropgeleiden en allochtonen. Een vertragingseffect of iets dergelijks, waarbij de mentaliteit achterophinkt bij de maatschappelijke realiteit.

Dat effect lees ik ook hier af:



Vandaar dat ik niet denk dat gelijkheid an sich het probleem is, zoals Perzië stelt, maar eerder het achterophinken der geesten.

Ik denk dat je analyse van het vertragingseffect ad rem is, maar ik denk niet dat voor Perzië de gelijkheid an sich het probleem is. Ze beschrijft gewoon de inconsistentie van die "gelijkheid" zoals ze vandaag de dag opereert.

Er zijn verschillende tendenzen tegelijkertijd bezig: een herdefinitie van de rollen van mannen en vrouwen - een tendens om relaties vaker dan vroeger te reëvalueren op basis van de ROI voor jezelf als individu - enzovoort. De herdefinitie van rollen creëert gelijkheid op bepaalde terreinen, maar bevestigt ongelijkheden op andere terreinen, ook omdat bepaalde verschillen met een mantel der politieke correctheid worden bedekt.

De cocktail van dit alles maakt dat jongemannen zeer tegenstijdige signalen ontvangen vanuit de maatschappij over hoe ze zich moeten gedragen: enerzijds de vrouw als een gelijke zien, anderzijds toch spierballen rollen door met carrière, loon en bedrijfswagen uitpakken; enerzijds wordt er hen geleerd dat ze nice, begripsvol, attent enzovoort zijn, anderzijds zien ze de meiden vallen voor de bad boys...

Dat is voor jonge mannen zeer verwarrend. Jonge vrouwen kennen symmetische problemen: ze worden aangemoedigd om carrière te maken en onafhankelijk te zijn, maar tegelijkertijd zien ze dat andere vrouwen met minder moeite de sociale ladder beklimmen door een rijke en invloedrijke man aan de haak te slaan; ze moeten seksueel "vrij" zijn en experimenteren met steeds gewaagdere zaken (oraal, anaal, bdsm, rollenspelen, melangisme, je moet het allemaal gedaan hebben volgens de boekjes, anders ben je een loser), maar toch "geen slet" zijn, en ga zo maar door.

[perzie]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Ik zie hier in de kleine grote stad meisjes rondlopen die zo gewend zijn altijd hun zin te krijgen van papa en mama, dat je je als jongen alleen maar in het ongeluk zult storten als je door een tragisch lot de speelbal van je hormonen wordt.

Op alles en iedereen hebben ze commentaar. Ze zijn obsessief in de weer met wat je moet dragen en hebben. Een vriendje is een statussymbool: een beetje 'vuil' om de ouders op stang te jagen, om zichzelf een 'spannend' imago aan te meten, maar tegelijk iemand die met seks kan omgekocht worden om zich naar hun grillen te plooien. Hun enige manier van 'dank u' zeggen is: 'vanavond m�*g je'.

Wanneer die jongens de adolescentie zijn ontgroeid, hebben die er inderdaad genoeg van: moe van de emotionele chantages, de ondankbaarheid, de kleinerende opmerkingen.

Het probleem is dat de jongens inderdaad genoeg krijgen van de emotionele chantages, ondankbaarheden of kleinerende opmerkingen... maar sommigen daardoor nét in de adolescentie, nl. playstation en porno, blijven zitten ipv volwassen te worden en een echte vrouw te zoeken.

Voor de rest kennen jongens van onze generatie ook wat van chanteren, ondankbaarheid, kleinerende opmerkingen, het teveel een speelbal van de hormonen zijn, zich misdragen... waardoor meisjes ook genoeg van een de relatie krijgen.

Nou ja, soort zoekt soort, zoals men zegt.

En we zitten natuurlijk ook te veralgemenen maar het dus enkel een deel van de meisjes of jongens die zich zo gedraagt en achteraf last heeft van 'relatiemoeheid'. Mijn vraag in de openingspost was dan ook of dit een groeiende of gewenste evolutie is? Veel mensen ontgroeien de adolescentie trouwens nog wel en bouwen hun leven met een echte vrouw of man op.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Klarekijk

Kijk , ik apprecieer iedere keuze van levensvorm . zeker , als het om iets vreedzaam en milieu verantwoord is . maar er is een groot verschil tussen de Gierigaard en kluizenaars bestaan of een uitgekiemt alternatief .

Ik zelf denk niet in een bamboe hutje te kunnen wonen , en mijn behoefte buiten achter nen boom doen . Ik ben technisch vrij goed onderlegt en te veeleisend , maar die combinatie vind ik juist interessant en leuk , om een ecologische woning te bouwen met bad en douche , en degelijk toilet , alles volledig waterzuiverend met water dat contineu uit de bergflaken stroomd , en windenergie kan ik me volledig redden .

In het westen onmogelijk , zelfs je zonnepanelen zijn zo ingesteld dat je uw stroom moet verkopen aan de maatschappij en je eigen verbruik terug inkopen . JE MAG hier niet onafhankelijk je ding doen .

Hier zie je mensen die dat toch doen in Franstalig België:
http://www.amisdelaterre.be/spip.php?rubrique32

In Vlaanderen zullen er ook wel zulke groepen bestaan.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

De herdefinitie van rollen creëert gelijkheid op bepaalde terreinen, maar bevestigt ongelijkheden op andere terreinen, ook omdat bepaalde verschillen met een mantel der politieke correctheid worden bedekt.

Kun je daar eens een voorbeeld van geven?

Wat je hieronder schrijft, wijst toch eerder op een verdampen van de rollen dan een herdefinitie, niet? Als man en vrouw gelijk zijn, zijn er eigenlijk geen rollen meer en dus ook geen sjablonen die gepast van ongepast gedrag onderscheiden - of ook: er zijn er wel, maar er zijn er te veel en ze zijn onderling tegenstrijdig. Het enige waar men dan nog op kan afgaan zijn de emotionele impulsen.

Dat resulteert dan in grillige, vormloze mensen die uiteindelijk slechts handelen naar hun dominante emotionele impulsen, eerder dan naar een verwachtingspatroon of een 'rol', met alle egoïsme vandien: een relatie wordt dan zoiets als een vorm van wederzijds "gebruik", een ruilrelatie die blijft duren zolang de winst kan worden gemaximaliseerd en het verlies geminimaliseerd. Zelfs de romantiek wordt een ruilobject in dat proces.

De cocktail van dit alles maakt dat jongemannen zeer tegenstijdige signalen ontvangen vanuit de maatschappij over hoe ze zich moeten gedragen: enerzijds de vrouw als een gelijke zien, anderzijds toch spierballen rollen door met carrière, loon en bedrijfswagen uitpakken; enerzijds wordt er hen geleerd dat ze nice, begripsvol, attent enzovoort zijn, anderzijds zien ze de meiden vallen voor de bad boys...

Dat is voor jonge mannen zeer verwarrend. Jonge vrouwen kennen symmetische problemen: ze worden aangemoedigd om carrière te maken en onafhankelijk te zijn, maar tegelijkertijd zien ze dat andere vrouwen met minder moeite de sociale ladder beklimmen door een rijke en invloedrijke man aan de haak te slaan; ze moeten seksueel "vrij" zijn en experimenteren met steeds gewaagdere zaken (oraal, anaal, bdsm, rollenspelen, melangisme, je moet het allemaal gedaan hebben volgens de boekjes, anders ben je een loser), maar toch "geen slet" zijn, en ga zo maar door.

[perzie]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Maar inmiddels is toch al een hele generatie opgegroeid met de idee van gelijkheid tussen man en vrouw. Veel mannen verwachten ook dat hun vrouw iets betekent in de wereld: goed opgeleid is, uit werken gaat, etc. Misschien is er bij sommigen, door onaangepaste opvoeding, nog wel iets terug te vinden van een mannelijk superioriteitsgevoel, zeker bij lageropgeleiden en allochtonen. Een vertragingseffect of iets dergelijks, waarbij de mentaliteit achterophinkt bij de maatschappelijke realiteit.

"Iets" betekenen in de wereld hoeft niet noodzakelijk met een professionele carrière te maken hebben. Er zijn zelfs studies die beweren dat vrouwen een relatie/gezin belangrijker vinden dan een carrière.
Ze kunnen ook goede (huis-)moeders zijn - wat van een niet te onderschatten betekenis is voor een maatschappij.
Maar als je als een koppel een goed leven wil leiden en dat belangrijk vindt (= huidige situatie in de maatschappij), is het logisch dat een gestudeerde vrouw ook gaat werken.

Ik begrijp ook niet vanwaar het zgn "mannelijke superioriteitsgevoel" van lagergeschoolden en allochtonen erbij wordt gesleurd? Heel wat hogeropgeleide mannen kennen ook wat van seksisme.

Er zijn geen vertragingseffecten of achterophinkende mentaliteiten: ieder mens wil en doet waar hij of zij zich gelukkig bij voelt. In onze vrije samenleving dient er plaats te zijn voor allerlei samenlevingsvormen.

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Dat effect lees ik ook hier af:



Vandaar dat ik niet denk dat gelijkheid an sich het probleem is, zoals Perzië stelt, maar eerder het achterophinken der geesten.

De gelijkheid is wel een probleem �*ls vrouwen (en dat is meestal zo) niet als een andere man behandeld willen worden.
Het overgrote deel verwacht om gepamperd te worden, af en toe een kadootje te krijgen, uit eten te worden gevraagd, dat de man de klusjes doet, ... kortom: vrouwen verwachten deze behandeling omdat andere zaken hen psychologisch en fysiek gelukkig maken dan een man. Dit is dus in tegenstrijd met het eisen van gelijkheid.

[1207]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Die zijn er zeker ook, maar ik betwijfel of dat bij jonge mensen vandaag nog zo sterk speelt.

Mja, clichés en vooroordelen zijn altijd gevaarlijk

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Met de uitbreiding van de verzorgingsstaat ondervonden mannen steeds meer de concurrentie van de overheid in hun hoedanigheid van kostwinner. De financiële afhankelijkheid van ouders en/of echtgenoot nam af. Vrouwen gingen andere verwachtingen koesteren, zowel wat hun eigen levenspad als wat mannen betreft.

andersom idem: ergens in de jaren 80 werd duidelijk dat 1 inkomen onvoldoende werd voor een heel gezin. vrouw moest aan de bak en dag afhankelijkheid.

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Vandaar dat ik niet denk dat gelijkheid an sich het probleem is, zoals Perzië stelt, maar eerder het achterophinken der geesten.

ook dit kun je opnieuw omdraaien
meer en meer mensen nemen op een rationele manier afstand van de maatschappelijke druk en verwachtingsbeeld vh huisje, tuintje, kindje,...
zij kunnen zelfstandig beslissen, hun geest is geëvolueerd en ze beslissen zakelijk. trouwen, LAT, wel/geen kind, wel/geen relatie,...
zowel man als vrouw , bij hen loopt de geest eigenlijk vooruit

vroeger was er een heel helder en duidelijk beeld en relatiemodel.
iedereen stapte daarin ongeacht of het je nu beviel of niet. soms onder druk soms omdat het moest (financieel bvb)
nu heb je vele individuele opties en mogelijkheden. uit die mogelijkheden moet je het model zoeken dat je het beste bevalt en waar je het gelukkigste in bent.
dit is zoeken en soms lastig.

[perzie]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Kun je daar eens een voorbeeld van geven?

Wat je hieronder schrijft, wijst toch eerder op een verdampen van de rollen dan een herdefinitie, niet? Als man en vrouw gelijk zijn, zijn er eigenlijk geen rollen meer en dus ook geen sjablonen die gepast van ongepast gedrag onderscheiden - of ook: er zijn er wel, maar er zijn er te veel en ze zijn onderling tegenstrijdig. Het enige waar men dan nog op kan afgaan zijn de emotionele impulsen.

Dat resulteert dan in grillige, vormloze mensen die uiteindelijk slechts handelen naar hun dominante emotionele impulsen, eerder dan naar een verwachtingspatroon of een 'rol', met alle egoïsme vandien: een relatie wordt dan zoiets als een vorm van wederzijds "gebruik", een ruilrelatie die blijft duren zolang de winst kan worden gemaximaliseerd en het verlies geminimaliseerd. Zelfs de romantiek wordt een ruilobject in dat proces.

Dat is nu inderdaad het grootste probleem bij sommige mensen in de samenleving.
Er zijn er ook die het verwachtingspatroon van de man/vrouw uit een religie opvullen. Maar ergens zal het aspect van 'wederzijds gebruik' �*ltijd aanwezig zijn in een relatie: er mag gewoon niet mee worden overdreven. Een gemeenschappelijke religie of levensovertuiging zorgt ervoor dat de grilligheid onder controle blijft.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door perzie

Het probleem is dat de jongens inderdaad genoeg krijgen van de emotionele chantages, ondankbaarheden of kleinerende opmerkingen... maar sommigen daardoor nét in de adolescentie, nl. playstation en porno, blijven zitten ipv volwassen te worden en een echte vrouw te zoeken.

Voor de rest kennen jongens van onze generatie ook wat van chanteren, ondankbaarheid, kleinerende opmerkingen, het teveel een speelbal van de hormonen zijn, zich misdragen... waardoor meisjes ook genoeg van een de relatie krijgen.

Nou ja, soort zoekt soort, zoals men zegt.

En we zitten natuurlijk ook te veralgemenen maar het dus enkel een deel van de meisjes of jongens die zich zo gedraagt en achteraf last heeft van 'relatiemoeheid'. Mijn vraag in de openingspost was dan ook of dit een groeiende of gewenste evolutie is? Veel mensen ontgroeien de adolescentie trouwens nog wel en bouwen hun leven met een echte vrouw of man op.

Vraag is wat je onder 'adolescentie' en dus onder 'volwassenheid' begrijpt. Je lijkt het kunnen onderhouden van een duurzame relatie als een symptoom van volwassenheid te beschouwen, terwijl m.i. iemand met een vrijgezellenbestaan, ook als die van Playstation en porno houdt, toch niet per definitie een adolescent hoeft te zijn? Zo iemand kan zich ook verantwoordelijk opstellen ten aanzien van anderen, zijn werk ernstig nemen, investeren in zijn vriendschappen, zorgen voor zijn bejaarde ouders, etc.

Ik bedoel maar: mijn vader is al 37 jaar getrouwd met mijn moeder, nooit een scheve schaats gereden, vol van ouderwetse normen en waarden... en hij kijkt graag naar porno.

En betekent volwassen worden dan dat je moet breken met 'spelen'? Ik denk dat volwassenheid in de eerste plaats betekent dat je het 'spel' niet uit hand laat lopen. Controlled decontrolling, zoals Norbert Elias het ooit noemde.

In dat opzicht lijken mannen en vrouwen nog van elkaar te verschillen: vrouwen zien 'spelen' en alles wat verwijst naar een ontspannen van regels en gebruiken meteen als iets bedreigends. Letterlijk iets dat 'ontregelt'.

Mannen en jongens voelen dat veel minder zo aan. Misschien komt dat omdat jongens in hun kinderjaren vaak meer mogen, risicovoller gedrag vertonen, en daardoor ook beter de grenzen leren kennen, terwijl meisjes daar veel onzekerder over zijn en dus wat meer op hun hoede?

[Txiki]

Het wordt tijd dat mensen, jongens en meisjes, eens wat minder TV kijken, spellekes spelen op pc enzovoort. En opnieuw meer met elkaar gaan spelen, omgaan, dansen, fietsen, dingen doen. Zodat ze elkaar weer leren kennen. TV enzo werken vervreemdend en geven verkeerde beelden van wat een jongen of een meisje is.

Dat is wat ik bedoel met "samen op café" hangen. Dingen doen, buiten.

[Восход-1]

Oorspronkelijk geplaatst door Txiki

Het wordt tijd dat mensen, jongens en meisjes, eens wat minder TV kijken, spellekes spelen op pc enzovoort. En opnieuw meer met elkaar gaan spelen, omgaan, dansen, fietsen, dingen doen. Zodat ze elkaar weer leren kennen. TV enzo werken vervreemdend en geven verkeerde beelden van wat een jongen of een meisje is.

Dat is wat ik bedoel met "samen op café" hangen. Dingen doen, buiten.

2

Pakt een fiets, een bak bier en een radiotje en ga in een kring in het park zitten. Of sla ergens een tentje op.
(nog zo iets, als een vrouw vies is van in een tentje te slapen, dan mag ze er iets aan doen of vertrekken)

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door perzie

Het probleem is dat de jongens inderdaad genoeg krijgen van de emotionele chantages, ondankbaarheden of kleinerende opmerkingen... maar sommigen daardoor nét in de adolescentie, nl. playstation en porno, blijven zitten ipv volwassen te worden en een echte vrouw te zoeken.

Voor de rest kennen jongens van onze generatie ook wat van chanteren, ondankbaarheid, kleinerende opmerkingen, het teveel een speelbal van de hormonen zijn, zich misdragen... waardoor meisjes ook genoeg van een de relatie krijgen.

Nou ja, soort zoekt soort, zoals men zegt.

En we zitten natuurlijk ook te veralgemenen maar het dus enkel een deel van de meisjes of jongens die zich zo gedraagt en achteraf last heeft van 'relatiemoeheid'. Mijn vraag in de openingspost was dan ook of dit een groeiende of gewenste evolutie is? Veel mensen ontgroeien de adolescentie trouwens nog wel en bouwen hun leven met een echte vrouw of man op.

Ik zou zeggen: kom eens mee naar Baskenland en ervaar hoe het anders kan.

Die "relatiemoeheid" is er omdat veel relaties vallen of staan met het entertainment-gehalte ervan. Entertainment heeft het nadeel dat het regelmatig vernieuwd moet worden, anders wordt het saai. Per definitie betekent dit dat een jongen, of een meisje, zich nep gaat gedragen. Kan niet anders. Niemand is zo creatief en inventief dat die in staat is iemand anders continu te entertainen. Niemand kan voldoen aan die verwachtingen, voor zover zelfs die verwachtingen waarachtig zijn en zelf ook niet het resultaat van entertainment elders.

De basis van zo'n "relatie" is nep. De basis van een relatie is samen dingen gedaan hebben: leuke dingen, minder leuke dingen. Zich amuseren met elkaar en elkaar vervelen. Vechten met en voor elkaar. Weten dus wat de andere echt denkt, wil, interesseert, voelt en wat niet. Ook zwak mogen zijn wanneer je je zo voelt. Enzovoort.

Probleempje: veel mensen kennen zichzelf niet.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door perzie

De gelijkheid is wel een probleem �*ls vrouwen (en dat is meestal zo) niet als een andere man behandeld willen worden.
Het overgrote deel verwacht om gepamperd te worden, af en toe een kadootje te krijgen, uit eten te worden gevraagd, dat de man de klusjes doet, ... kortom: vrouwen verwachten deze behandeling omdat andere zaken hen psychologisch en fysiek gelukkig maken dan een man. Dit is dus in tegenstrijd met het eisen van gelijkheid.

Dat bedoel ik nu juist met achterophinken. Je lijkt het verwachtingspatroon van vrouwen als een constante door de eeuwen heen te zien, terwijl dat patroon juist voortdurend evolueert. De verwachting dat een man hoffelijk is, voor kleine attenties zorgt, het eten betaalt, de deur openhoudt, het initiatief neemt, etc. - is juist een verwachtingspatroon dat overeenstemt met een tijdperk waarin de rol van man en vrouw nog vrij scherp was gedefinieerd: de man diende de vrouw het hof te maken, niet omgekeerd. Een vrouw die vandaag nog dezelfde verwachtingen koestert, hinkt inderdaad achterop. En ik vrees dat sommige vrouwen het beste van twee werelden willen: de onafhankelijkheid van nu in combinatie met de mannen van toén. Tja, zo werkt het niet natuurlijk...

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Kun je daar eens een voorbeeld van geven?

Wat je hieronder schrijft, wijst toch eerder op een verdampen van de rollen dan een herdefinitie, niet? Als man en vrouw gelijk zijn, zijn er eigenlijk geen rollen meer en dus ook geen sjablonen die gepast van ongepast gedrag onderscheiden - of ook: er zijn er wel, maar er zijn er te veel en ze zijn onderling tegenstrijdig.

Er zijn er teveel en ze zijn tegenstrijdig, maar de eisen die mannen aan vrouwen stellen en die vrouwen aan mannen stellen, blijven verschillend, niet alleen omdat mannen en vrouwen biologisch verschillen, maar omdat er nieuwe ongelijkheden worden gecreëerd.

Vroeger sprak men schande van een vrouw die zwanger werd voor het huwelijk, maar bleven de mannelijke verwekkers buiten schot. (Dit gebeurde overigens om fundamentele, anthropologische redenen en niet uit "achterlijkheid" - de intellectueel meest achterlijken in onze maatschappij maken er een sport van om andere tijdperken of plaatsen "achterlijk" te noemen - vermits overspel van de vrouw de groep met heel wat miserie oplaadt, maar overspel van de man niet; die creëert eerder problemen voor de naburige groep.)

Nu hebben we dan weer de mythe van de an sich goede vrouw, die altijd aan de kant van de vrede, het succes, de redelijkheid, het goede, enzovoort staat t.o.v. het beeld van de man die zijn pik achternaloopt. In geen van beide gevallen geldt dus "gelijkheid". Het gaat om een ander soort ongelijkheid tussen man en vrouw.

[Kallikles]

(dubbel)

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Txiki

Het wordt tijd dat mensen, jongens en meisjes, eens wat minder TV kijken, spellekes spelen op pc enzovoort. En opnieuw meer met elkaar gaan spelen, omgaan, dansen, fietsen, dingen doen. Zodat ze elkaar weer leren kennen. TV enzo werken vervreemdend en geven verkeerde beelden van wat een jongen of een meisje is.

Dat is wat ik bedoel met "samen op café" hangen. Dingen doen, buiten.

Vroeger was het toch niet veel beter? Aparte scholen voor jongens en meisjes en dergelijke... Het voordeel was misschien dat ze al wat volwassener waren voor ze hun eerste lief leerden kennen.