Chavez is dood.

[Micele]

http://mens-en-samenleving.infonu.nl...-dictator.html

Hugo Chávez: bevrijder, weldoener of dictator?

“Kameraden, helaas is het vooralsnog niet gelukt onze doelstellingen in de hoofdstad te verwezenlijken. Waar jullie ook mogen zijn, jullie hebben goed werk geleverd. Er zullen zich nieuwe mogelijkheden voordoen om het land in de richting van een betere toekomst te sturen”, aldus een onbekende Hugo Chávez op 4 februari 1992 voor de camera van Venezolaanse tv-stations over zijn mislukte staatsgreep. Venezuela zou de naam van deze luitenant-kolonel met de rode baret niet meer vergeten. Zeven jaar later, in februari 1999 kwam hij alsnog aan de macht.

Hugo Rafael Cháves Frias werd geboren op 28 juli 1954 in Sabaneta, een dorpje in het westen van Venezuela. Zijn ouders waren allebei onderwijzer in een dorpje verderop en grootmoeder Rosa voedde Hugo en zijn oudere broer Adan op. Oma vertelde de jongens graag over de verzetsstrijd in de negentiende eeuw van de kleine boeren tegen de grootgrondbezitters. Kleine Cháves werd aangestoken door zijn grootmoeder en begon zich te verdiepen in de geschiedenis.

Militaire loopbaan
Na de middelbare school koos Chávez voor een loopbaan als militair. Hier zou hij met zijn Indiaanse, zwarte en blanke voorouders wel carrière kunnen maken in tegenstelling tot veel andere terreinen in de maatschappij. Voor Chávez die ambitieus was, was dit een belangrijke reden om voor het leger te kiezen. In juli 1975 verliet hij de militaire academie in de hoofdstad Caracas als een van de beste leerlingen.

Lezen
Chávez kreeg na zijn afstuderen een positie in zijn geboortestreek als officier die guerrillastrijders moest bestrijden. Aangezien er weinig guerrillas waren te bestrijden, had hij veel tijd om te lezen, uiteraard over geschiedenis. Hij verdiepte zich Simón Bol�*var (1783 -1830). Deze man stond bekend als de bevrijder van de Spaanse overheersing over het noorden van Zuid-Amerika. Bol�*var pleitte voor één sterke staat in noord Zuid-Amerika. Chávez zag dat ook wel zitten: Venezuela, Colombia en Peru samen verder als één natie.

Revolutionaire Bolivariaanse Beweging
Met een aantal kameraden richtte hij de Revolutionaire Bolivariaanse Beweging op. Dit geheime genootschap dacht na over de armoede, de corruptie en de politieke stagnatie in Venezuela. De militaire inlichtingendienst kwam achter het geheime genootschap en pakte Chávez op. De militaire leiding dacht er echter niet aan om hem te ontslaan omdat hij weliswaar opstandig was maar ook zeer gemotiveerd. Chávez werd verbannen naar een plattelandsplaatsje aan de grens van Colombia maar werd na drie jaar weer teruggehaald naar Caracas als leraar op de militaire academie.

Staatsgreep
Nu kon Chávez zijn gedachten overbrengen op zijn rekruten. In 1991 kreeg hij het bevel over zijn eenheden. Hij werd kolonel-luitenant en commandant over de paratroepen. In februari 1992 volgde de eerste poging tot een staatsgreep. Die liep door pech volstrekt mis. Echter, door zijn televisieoptreden die in de inleiding van dit artikel wordt aangehaald, krijgt Chávez een heldenstatus bij de Venezolaanse bevolking. Die was met name gecharmeerd van hem omdat hij in zijn tv-speech de verantwoordelijkheid nam voor de mislukking.

President
Toen Chávez na twee jaar door gratie vrij kwam, antwoordde hij tijdens een pers-conferentie op de vraag “wat gaat u nu doen” met het typerende “Aan de macht komen”. Nu via de politieke weg. Zijn genootschap, de Revolutionaire Bolivariaanse Beweging doopte hij om tot de Beweging van de Vijfde Republiek. De verkiezingen in december 1998 won hij met 56 procent, per 2 februari zou hij worden beëdigd tot president.

Olie
De olie in de bodem van Venezuela zorgt ervoor dat de bevolking het er iets beter heeft dan die van de omringende landen. Venezuela werd tot Chávez’ komst gedomineerd door twee partijen; de sociaaldemocratische AD en de christendemocratische COPEI. Zij kwamen vooral op voor de rijke blanke bovenlagen die alleen maar rijker werden van de export van olie. De bevolking merkte weinig van deze rijkdom aan olie. In 1989 was er wel een opstand maar die werd neergeslagen.

Chávez in 1999 president werd zei hij het een ‘wiskundig mysterie’ te vinden dat in een land met zoveel natuurlijke rijkdommen, 80 procent van de bevolking in armoede leeft. Enkele weken later werd hij onsterfelijk populair met zijn plan Bolivar 2000. Hij stuurde het leger de straat op om wegen te repareren, vuilnis op te halen en voedsel te verkopen tegen zeer lage prijzen. Chávez wilde zo de olierijkdom eerlijker verdelen.

Ook bood hij omringende landen goedkope olie. Met Cuba ruilde hij olie voor medici. In de sloppenwijken van Caracas schoten de klinieken met Cubaanse artsen als paddestoelen uit de grond. Er kwamen volkssupermarkten en investeringen in de straatarme landbouwsector. Maar liefst een vijfde van de gehele begroting werd gereserveerd voor onderwijs en ook in de infrastructuur en woningbouw werd veel geld gepompt.

Verenigde Staten
Met de Verenigde Staten heeft Chávez altijd een zeer moeizame verhouding gehad. Het land is zijn grootste afnemer van olie. Tegelijkertijd noemt hij het land consequent ‘het Imperium’. De invloed van de VS wilde Chávez terugbrengen door meer samen te werken met omringende landen. Op zijn lijstje stond daarom een Latijns-Amerikaanse NAVO, één munteenheid en een eigen CNN. Dit alles ademde uiteraard de Bolivariaanse gedachte van één staat.

Dictatuur
De armen van Venezuela steunden Chávez inmiddels door dik en dun. Door zijn vaste en fanatieke aanhang won hij tot 2010 alle verkiezingen op zijn sloffen. Na alle jaren aan de macht kan wel worden getwijfeld aan het democratisch gehalte van zijn regime. Chávisten zitten inmiddels op allerlei belangrijke posten en ook zijn kameraden uit het leger hebben mooie posities gekregen. En Chávez zelf krijgt ook autoritaire trekjes: “ Ik ga niet wachten tot iedereen het met mij eens is. De leider is nu eenmaal de leider”. Volgens critici begint de Bolivariaanse Republiek Venezuela, zo heet het land sinds 1999 officieel, steeds meer op een dictatuur te lijken.

Afnemende steun
De blanke elitie háát hem, maar daarvan zal Chávez niet wakker liggen. Dat ook de middenklasse hem steeds meer de rug toekeert, is voor hem zorgwekkender. Stakingen, arbeidsconflicten met management van het Staatsoliebedrijf en ten slotte een poging van een aantal legerofficieren hem af te zetten hebben de laatste jaren barsten in Chávez’ populariteit verraden.

Ook zijn gezondheid werkte niet meer mee. Op 30 juni 2011 bevestigde Chávez op tv dat hij er een tumor bij hem is verwijderd. Hij zou de macht officieel niet overdragen aan de vicepresident El�*as Jaua. Chávez zou lijden aan dikkedarmkanker. Op 17 juli 2011 melde het Venezuelaans journaal dat de kanker was teruggekeerd. Inmiddels is hij wederom behandeld in Cuba.

Al bleek zijn ziekte hem aanvankelijk milder te stemmen, Chávez is door de jaren radicaler geworden. Zijn voormalige medestanders haken af omdat hij te links en autoritair is geworden. Journalisten die kritiek hadden op zijn plannen, worden keihard aangepakt. Verder beginnen inmiddels ook de armen zich af te vragen of ze de succesvolle bestrijding van armoede en analfabetisme alleen aan Chávez te danken hebben. In de omringende landen zien ze immers dezelfde ontwikkelingen. Ondertussen is er onder Chávez wel sprake van toenemende politieke onverdraagzaamheid en een van boven geleide economie. Bovendien is de corruptie nog steeds even erg als in 1999 en geldt Venezuela als een van de onveiligste landen in Zuid-Amerika.

Verkiezing 2012
De trouwe aanhang van Chávez slonk in 2012. De verkiezingen van 2010 raakte hij zijn absolute meerderheid al kwijt in het parlement. De laatste verkiezing in 2012 won hij met een krappe meerderheid (55%). Zijn uitdager Capriles (44%) zat hem op de hielen. De afnemende basis van zijn macht dwingt hem tot meer bescheidenheid en meer aandacht voor de belangen van de middenklasse en wellicht zelfs de elite van Venezuela.

Overlijden
Kort na zijn overwinning in 2012 bleek Chávez weer ernstig ziek en vertrok hij voor behandeling naar Cuba. De officiële inauguratie in januari 2013 kon hij niet meer bijwonen. Zijn aanhangers vreesden terecht voor zijn leven. 5 maart 2013 overleed Chavez aan de gevolgen van kanker. Hij werd 58 jaar.

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door Micele

http://mens-en-samenleving.infonu.nl...-dictator.html

Hugo Chávez: bevrijder, weldoener of dictator?

“Kameraden, helaas is het vooralsnog niet gelukt onze doelstellingen in de hoofdstad te verwezenlijken. Waar jullie ook mogen zijn, jullie hebben goed werk geleverd. Er zullen zich nieuwe mogelijkheden voordoen om het land in de richting van een betere toekomst te sturen”, aldus een onbekende Hugo Chávez op 4 februari 1992 voor de camera van Venezolaanse tv-stations over zijn mislukte staatsgreep. Venezuela zou de naam van deze luitenant-kolonel met de rode baret niet meer vergeten. Zeven jaar later, in februari 1999 kwam hij alsnog aan de macht.

Hugo Rafael Cháves Frias werd geboren op 28 juli 1954 in Sabaneta, een dorpje in het westen van Venezuela. Zijn ouders waren allebei onderwijzer in een dorpje verderop en grootmoeder Rosa voedde Hugo en zijn oudere broer Adan op. Oma vertelde de jongens graag over de verzetsstrijd in de negentiende eeuw van de kleine boeren tegen de grootgrondbezitters. Kleine Cháves werd aangestoken door zijn grootmoeder en begon zich te verdiepen in de geschiedenis.

Militaire loopbaan
Na de middelbare school koos Chávez voor een loopbaan als militair. Hier zou hij met zijn Indiaanse, zwarte en blanke voorouders wel carrière kunnen maken in tegenstelling tot veel andere terreinen in de maatschappij. Voor Chávez die ambitieus was, was dit een belangrijke reden om voor het leger te kiezen. In juli 1975 verliet hij de militaire academie in de hoofdstad Caracas als een van de beste leerlingen.

Lezen
Chávez kreeg na zijn afstuderen een positie in zijn geboortestreek als officier die guerrillastrijders moest bestrijden. Aangezien er weinig guerrillas waren te bestrijden, had hij veel tijd om te lezen, uiteraard over geschiedenis. Hij verdiepte zich Simón Bol�*var (1783 -1830). Deze man stond bekend als de bevrijder van de Spaanse overheersing over het noorden van Zuid-Amerika. Bol�*var pleitte voor één sterke staat in noord Zuid-Amerika. Chávez zag dat ook wel zitten: Venezuela, Colombia en Peru samen verder als één natie.

Revolutionaire Bolivariaanse Beweging
Met een aantal kameraden richtte hij de Revolutionaire Bolivariaanse Beweging op. Dit geheime genootschap dacht na over de armoede, de corruptie en de politieke stagnatie in Venezuela. De militaire inlichtingendienst kwam achter het geheime genootschap en pakte Chávez op. De militaire leiding dacht er echter niet aan om hem te ontslaan omdat hij weliswaar opstandig was maar ook zeer gemotiveerd. Chávez werd verbannen naar een plattelandsplaatsje aan de grens van Colombia maar werd na drie jaar weer teruggehaald naar Caracas als leraar op de militaire academie.

Staatsgreep
Nu kon Chávez zijn gedachten overbrengen op zijn rekruten. In 1991 kreeg hij het bevel over zijn eenheden. Hij werd kolonel-luitenant en commandant over de paratroepen. In februari 1992 volgde de eerste poging tot een staatsgreep. Die liep door pech volstrekt mis. Echter, door zijn televisieoptreden die in de inleiding van dit artikel wordt aangehaald, krijgt Chávez een heldenstatus bij de Venezolaanse bevolking. Die was met name gecharmeerd van hem omdat hij in zijn tv-speech de verantwoordelijkheid nam voor de mislukking.

President
Toen Chávez na twee jaar door gratie vrij kwam, antwoordde hij tijdens een pers-conferentie op de vraag “wat gaat u nu doen” met het typerende “Aan de macht komen”. Nu via de politieke weg. Zijn genootschap, de Revolutionaire Bolivariaanse Beweging doopte hij om tot de Beweging van de Vijfde Republiek. De verkiezingen in december 1998 won hij met 56 procent, per 2 februari zou hij worden beëdigd tot president.

Olie
De olie in de bodem van Venezuela zorgt ervoor dat de bevolking het er iets beter heeft dan die van de omringende landen. Venezuela werd tot Chávez’ komst gedomineerd door twee partijen; de sociaaldemocratische AD en de christendemocratische COPEI. Zij kwamen vooral op voor de rijke blanke bovenlagen die alleen maar rijker werden van de export van olie. De bevolking merkte weinig van deze rijkdom aan olie. In 1989 was er wel een opstand maar die werd neergeslagen.

Chávez in 1999 president werd zei hij het een ‘wiskundig mysterie’ te vinden dat in een land met zoveel natuurlijke rijkdommen, 80 procent van de bevolking in armoede leeft. Enkele weken later werd hij onsterfelijk populair met zijn plan Bolivar 2000. Hij stuurde het leger de straat op om wegen te repareren, vuilnis op te halen en voedsel te verkopen tegen zeer lage prijzen. Chávez wilde zo de olierijkdom eerlijker verdelen.

Ook bood hij omringende landen goedkope olie. Met Cuba ruilde hij olie voor medici. In de sloppenwijken van Caracas schoten de klinieken met Cubaanse artsen als paddestoelen uit de grond. Er kwamen volkssupermarkten en investeringen in de straatarme landbouwsector. Maar liefst een vijfde van de gehele begroting werd gereserveerd voor onderwijs en ook in de infrastructuur en woningbouw werd veel geld gepompt.

Verenigde Staten
Met de Verenigde Staten heeft Chávez altijd een zeer moeizame verhouding gehad. Het land is zijn grootste afnemer van olie. Tegelijkertijd noemt hij het land consequent ‘het Imperium’. De invloed van de VS wilde Chávez terugbrengen door meer samen te werken met omringende landen. Op zijn lijstje stond daarom een Latijns-Amerikaanse NAVO, één munteenheid en een eigen CNN. Dit alles ademde uiteraard de Bolivariaanse gedachte van één staat.

Dictatuur
De armen van Venezuela steunden Chávez inmiddels door dik en dun. Door zijn vaste en fanatieke aanhang won hij tot 2010 alle verkiezingen op zijn sloffen. Na alle jaren aan de macht kan wel worden getwijfeld aan het democratisch gehalte van zijn regime. Chávisten zitten inmiddels op allerlei belangrijke posten en ook zijn kameraden uit het leger hebben mooie posities gekregen. En Chávez zelf krijgt ook autoritaire trekjes: “ Ik ga niet wachten tot iedereen het met mij eens is. De leider is nu eenmaal de leider”. Volgens critici begint de Bolivariaanse Republiek Venezuela, zo heet het land sinds 1999 officieel, steeds meer op een dictatuur te lijken.

Afnemende steun
De blanke elitie háát hem, maar daarvan zal Chávez niet wakker liggen. Dat ook de middenklasse hem steeds meer de rug toekeert, is voor hem zorgwekkender. Stakingen, arbeidsconflicten met management van het Staatsoliebedrijf en ten slotte een poging van een aantal legerofficieren hem af te zetten hebben de laatste jaren barsten in Chávez’ populariteit verraden.

Ook zijn gezondheid werkte niet meer mee. Op 30 juni 2011 bevestigde Chávez op tv dat hij er een tumor bij hem is verwijderd. Hij zou de macht officieel niet overdragen aan de vicepresident El�*as Jaua. Chávez zou lijden aan dikkedarmkanker. Op 17 juli 2011 melde het Venezuelaans journaal dat de kanker was teruggekeerd. Inmiddels is hij wederom behandeld in Cuba.

Al bleek zijn ziekte hem aanvankelijk milder te stemmen, Chávez is door de jaren radicaler geworden. Zijn voormalige medestanders haken af omdat hij te links en autoritair is geworden. Journalisten die kritiek hadden op zijn plannen, worden keihard aangepakt. Verder beginnen inmiddels ook de armen zich af te vragen of ze de succesvolle bestrijding van armoede en analfabetisme alleen aan Chávez te danken hebben. In de omringende landen zien ze immers dezelfde ontwikkelingen. Ondertussen is er onder Chávez wel sprake van toenemende politieke onverdraagzaamheid en een van boven geleide economie. Bovendien is de corruptie nog steeds even erg als in 1999 en geldt Venezuela als een van de onveiligste landen in Zuid-Amerika.

Verkiezing 2012
De trouwe aanhang van Chávez slonk in 2012. De verkiezingen van 2010 raakte hij zijn absolute meerderheid al kwijt in het parlement. De laatste verkiezing in 2012 won hij met een krappe meerderheid (55%). Zijn uitdager Capriles (44%) zat hem op de hielen. De afnemende basis van zijn macht dwingt hem tot meer bescheidenheid en meer aandacht voor de belangen van de middenklasse en wellicht zelfs de elite van Venezuela.

Overlijden
Kort na zijn overwinning in 2012 bleek Chávez weer ernstig ziek en vertrok hij voor behandeling naar Cuba. De officiële inauguratie in januari 2013 kon hij niet meer bijwonen. Zijn aanhangers vreesden terecht voor zijn leven. 5 maart 2013 overleed Chavez aan de gevolgen van kanker. Hij werd 58 jaar.

Chávez was een voorbeeld voor Z-Amerika en voor de ganse wereld
Gelukkig krijgt z'n voorbeeld steeds meer navolging in Z-Amerika.
Niet in het minst in Ecuador. De president van dat land studeerde o.a. in Leuven.

[SDX]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Chávez was een voorbeeld voor Z-Amerika en voor de ganse wereld
Gelukkig krijgt z'n voorbeeld steeds meer navolging in Z-Amerika.
Niet in het minst in Ecuador. De president van dat land studeerde o.a. in Leuven.

Net niet genoeg om ervoor te zorgen dat er in eigen land voldoende middelen op gebied van gezondheidszorg aanwezig zijn om zichzelf in eigen land te laten behandelen/opereren/chirurgie ondergaan/chemotherapie e.d., voor zijn 'aandoening', welk signaal gaf hij aan zijn arme bevolking die niet de middelen hebben om zich in 't buitenland te laten behandelen?

[Helias]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Chávez was een voorbeeld voor Z-Amerika en voor de ganse wereld

Wat Chavez naliet:
- Het corruptste land van Z-Amerika
- Eén van de meest onveilige landen
- Steeds minder politieke vrijheid en persvrijheid
- Een stagnerende economie ondanks de olie

Merkwaardig hoe links zich vastklampt aan zijn laatste iconen en hoever het daarbij wil gaan om de waarheid te negeren. Chavez was en brutale machtswellusteling en demagoog die zijn populariteit in linkse kringen van het buitenland vooral te danken had aan zijn primaire anti-Amerikaanse retoriek. De vijand van "de vijand" wordt dan nog al gemakkelijk automatisch een goede en zelfs heroische man. De illusies van de ideologische verblinding ...

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Helias

Wat Chavez naliet:
- Het corruptste land van Z-Amerika
- Eén van de meest onveilige landen
- Steeds minder politieke vrijheid en persvrijheid
- Een stagnerende economie ondanks de olie

Merkwaardig hoe links zich vastklampt aan zijn laatste iconen en hoever het daarbij wil gaan om de waarheid te negeren. Chavez was en brutale machtswellusteling en demagoog die zijn populariteit in linkse kringen van het buitenland vooral te danken had aan zijn primaire anti-Amerikaanse retoriek. De vijand van "de vijand" wordt dan nog al gemakkelijk automatisch een goede en zelfs heroische man. De illusies van de ideologische verblinding ...

Zonder de man te idealiseren hoor, maar euh... over ideologische verblinding gesproken, zie het bovenstaande tussen de quotes.

[SDX]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Zonder de man te idealiseren hoor, maar euh... over ideologische verblinding gesproken, zie het bovenstaande tussen de quotes.

Met Cuba ruilde hij olie voor medici. In de sloppenwijken van Caracas schoten de klinieken met Cubaanse artsen als paddestoelen uit de grond.

Goed genoeg voor 't 'volk', maar niet voor hemzelf blijkbaar.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Waarom is het grootste deel dan nog altijd arm ?

De armoede daalde tussen 1999 en 2011 van 42.8 naar 26.5 %, de extreme armoede van 16.6 naar 7 % in Venezuela. Kijk maar na bij instanties zoals de wereldbank.

Op de Human development index van de UNDP had Venezuela de 83 ste plaats in 2000 en nu de 73 ste plaats. En vergeet niet dat Venezuela in die periode een olieboycot heeft moeten overwinnen die voor een aantal jaren vertraging heeft gezorgd.

Sommigen beweren dan dat Venezuela dit met leningen (schulden) financiert, maar als we kijken naar de statistiek die nu belangrijk geacht wordt in Europa om de gezondheid van de Europese economieën te meten,...dan zien we dat in 1998 de publieke schuld 45 % was van het Bruto nationaal product in Venezuela en nu slechts 20 %. U mag dat eens vergelijken met Europese landen waar men soms over de 100 % zit. En daarbij zijn de internationale reserves van Venezuela ook flink gestegen onder Chavez. Weeral..wendt u tot CEPAL, de VN of de wereldbank als u me niet gelooft.

Dit is wat Chavez deed...Hou de rijkdommen in het land. Verdeel de rijkdommen. Dat is in het belang van allen. In de eerste plaats zijn dat de inkomsten gegenereerd door de olie-industie in het geval van Venezuela. Dat is wat Chavez deed. Daarvoor wordt hij gehaat en verduiveld bij de westerse elites. Dat en natuurlijk zijn strijd voor de politieke ontvoogding van Latijns Amerika dat onder leiding van Chavez meer en meer 'basta' zegt tegen 'achtertuinmentaliteit' van het westen ten opzichte van het zuiden. Concreet ligt Chavez aan de basis van Latijns Amerikaanse organisaties zoals UNASUR, ALBA, PETROCARIBE, CELAC....

Zijn stijl mag velen in het noorden dan misschien niet bevallen, maar het belang van Chavez als een belangrijk democratisch leider en strijder voor de ontvoogding van het zuiden, kan niet onderschat worden. Ondanks de anti-Chavez mediapropaganda waarmee het westers publiek overstelpt wordt, die de indruk moeten geven dat het hier om een gekke eenzaat gaat die zijn land in de afgrond duwt, is de realiteit anders.

Op zijn begrafenis waren delegaties uit 55 landen aanwezig, waaronder 33 staatshoofden of regeringsleiders. Een uiting van het respect dat men voor de man heeft. Verschillende landen kondigden dagen van nationale rouw af. Brazilië drie dagen hoor ik zojuist op de radio.

O...even anticiperend...kijk eens naar de world happiness index van 2012. Venezuela scoort er zeer goed. Kritiek is zeker mogelijk op de prestaties van het land, maar de positieve resultaten zijn er.

[Johan Bollen]

Sinds zijn presidentschap in 1999 werden er in Venezuela 16 verkiezingen georganiseerd (inclusief referenda). Daarvan won Chavez er 15. Het verschil was meestal 10 tot 20 % met zijn rivalen.

Het Cartercentrum, gespecialiseerd in verkiezingsobservatie, loofde het verkiezingssysteem in Venezuela als een van de beste van de wereld. Instanties die observators stuurden, zoals de EU, de Organisatie van Amerikaanse staten of de UNASUR toonden zich unaniem om de transparantie van de verkiezingen te erkennen.

Nu zullen er weer opnieuw verkiezingen georganiseerd worden. Op andere plaatsen zou de vicepresident de 4 resterende jaren uitzitten. De Venezolaanse grondwet (de democratische nalatenschap van Chavez) legt de macht terug bij het volk in het geval van het overlijden van de president.

In het geval van Chavez is 'dictator' een ontoepasselijk en beledigend woord dat lijkt te komen uit het oude mannetjes propagandahandboek van degenen die de westerse publieke opinie vormden ten tijde van de USSR. Het adagium 'draai de waarheid om' wordt hier gehanteerd.

[Johan Bollen]

Misschien wel de langste doodstrijd in de media, en dan nog haast zonder officiële berichtgeving

Dat is een leugen. Een van de verschillende hier.

De westerse propaganda geraakt niet verder dan alle ongehoorzame landen op dezelfde hoop te gooien. Of het nu om Noord Korea of Venezuela gaat...er moet en zal aan de bevolking herhaald worden dat het om 'gesloten dictaturen' gaat. Meer en meer mensen zien daar gelukkig doorheen.

Van de meer dan 900 radio en televisiestations in Venezuela is er 70 % in private handen , 25 % in handen van communautaire organisaties (vzw's) en iets meer dan 4 % in handen van de overheid. Als ik in België kom daarentegen lijkt wel het merendeel van de radio of TV in overheidshanden is.

In Venezuela kan zelfs een mediaorganisatie zoals Globovision, die openlijk de petroleumboycot steunde, oproept tot opstand en het niet betalen van belasting en zelfs tot moord op de president, nog steeds blijven functioneren. Zelfs de gezondheid van Chavez werd door de media medogenloos uitgebuit in de propagandaoorlog tegen Venezuela. En dat kan en mag allemaal. Over de regelmatige overheidscomuniques die updaten over de gezondheid van Chavez wordt in dit soort van media echter gezwegen. Zo kunnen argelozen de verkeerde indruk krijgen dat Venezuela een dictatuur is die niet communiceert. Laat het nu net dit soort van haatmedia zijn waar men in Europa voornamelijk de mosterd haalt mbt Venezuela.

Maar oppassen. De opvolgers van Chavez zijn Chavez niet. Ze zouden zich wel eens niet zo gewillig kunnen laten slachten door een vijandige media in handen van buitenlandse anti Venezolaanse krachten.

[Johan Bollen]

Ook de Morgen, zogezegd 'links', haalt zijn nieuws mbt Venezuela van dezelfde anti chavez pers. kijk bv. dit artikeltje op een dag dat er zoveel meer en interessantere dingen gebeurd zijn.

Oppositie Venezuela: benoeming Maduro "fraude"

Wat de Morgen niet verteld... Dat Capriles op zijn persconferentie nieuwsorganisaties zoals telesur niet binnen liet.

Ook wordt er niet verwezen naar artikel 233 van de grondwet dat duidelijk stelt dan de vicepresident en niet de leider van het congres de volgende in lijn is bij 'absolute afwezigheid' van de president:

El Vicepresidente Ejecutivo deviene en Presidente Encargado y cesa en el ejercicio de su cargo anterior. En su condición de Presidente Encargado, ejerce todas las atribuciones constitucionales y legales como Jefe del Estado.

En bij twijfel beslist het grondwettelijk hof. Maar toch maakt de Morgen van dit non-nieuws een puntje voor de oppositie. Niet dat deze 'kwalitietskrant' ook maar enigerwijze zelf nagedacht heeft over de nieuwswaarde van dit feit. Waarom zou men überhaupt nog geld betalen voor zo eenzijdig geïnformeerd te worden? Zelfs gratis wil men ons dat soort van 'kennis' door de strot duwen. Beetje bij beetje. Elke dag een kleine dosis...maar steeds in dezelfde richting. Het linkse van De morgen dan zijn dan de aanhalingstekens rond het woord "fraude". Proficiat.

Ach, die krant heeft al lang zijn ziel verkocht. Ze doen maar. De waarheid zal triomferen na verloop van tijd.

Het zal een vuile verkiezingsstrijd worden. En we weten nu al aan welke kant de westerse pers staat....die van de neoliberale oppositie en hun manipulatie als wapen.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

De armoede daalde tussen 1999 en 2011 van 42.8 naar 26.5 %, de extreme armoede van 16.6 naar 7 % in Venezuela. Kijk maar na bij instanties zoals de wereldbank.

Op de Human development index van de UNDP had Venezuela de 83 ste plaats in 2000 en nu de 73 ste plaats. En vergeet niet dat Venezuela in die periode een olieboycot heeft moeten overwinnen die voor een aantal jaren vertraging heeft gezorgd.

Sommigen beweren dan dat Venezuela dit met leningen (schulden) financiert, maar als we kijken naar de statistiek die nu belangrijk geacht wordt in Europa om de gezondheid van de Europese economieën te meten,...dan zien we dat in 1998 de publieke schuld 45 % was van het Bruto nationaal product in Venezuela en nu slechts 20 %. U mag dat eens vergelijken met Europese landen waar men soms over de 100 % zit. En daarbij zijn de internationale reserves van Venezuela ook flink gestegen onder Chavez. Weeral..wendt u tot CEPAL, de VN of de wereldbank als u me niet gelooft.

Dit is wat Chavez deed...Hou de rijkdommen in het land. Verdeel de rijkdommen. Dat is in het belang van allen. In de eerste plaats zijn dat de inkomsten gegenereerd door de olie-industie in het geval van Venezuela. Dat is wat Chavez deed. Daarvoor wordt hij gehaat en verduiveld bij de westerse elites. Dat en natuurlijk zijn strijd voor de politieke ontvoogding van Latijns Amerika dat onder leiding van Chavez meer en meer 'basta' zegt tegen 'achtertuinmentaliteit' van het westen ten opzichte van het zuiden. Concreet ligt Chavez aan de basis van Latijns Amerikaanse organisaties zoals UNASUR, ALBA, PETROCARIBE, CELAC....

Zijn stijl mag velen in het noorden dan misschien niet bevallen, maar het belang van Chavez als een belangrijk democratisch leider en strijder voor de ontvoogding van het zuiden, kan niet onderschat worden. Ondanks de anti-Chavez mediapropaganda waarmee het westers publiek overstelpt wordt, die de indruk moeten geven dat het hier om een gekke eenzaat gaat die zijn land in de afgrond duwt, is de realiteit anders.

Op zijn begrafenis waren delegaties uit 55 landen aanwezig, waaronder 33 staatshoofden of regeringsleiders. Een uiting van het respect dat men voor de man heeft. Verschillende landen kondigden dagen van nationale rouw af. Brazilië drie dagen hoor ik zojuist op de radio.

O...even anticiperend...kijk eens naar de world happiness index van 2012. Venezuela scoort er zeer goed. Kritiek is zeker mogelijk op de prestaties van het land, maar de positieve resultaten zijn er.

Ik heb CELAC etc... hier ook reeds vernoemd, niemand reageert daarop, het is alsof sommigen hier veel praten over Chavez maar over het belang van deze zaken niets afweten. Dat stemt dus weerom tot nadenken. De westerse media maakt dom, dat staat vast!

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

...


Nu zullen er weer opnieuw verkiezingen georganiseerd worden. Op andere plaatsen zou de vicepresident de 4 resterende jaren uitzitten. De Venezolaanse grondwet (de democratische nalatenschap van Chavez) legt de macht terug bij het volk in het geval van het overlijden van de president.

In het geval van Chavez is 'dictator' een ontoepasselijk en beledigend woord dat lijkt te komen uit het oude mannetjes propagandahandboek van degenen die de westerse publieke opinie vormden ten tijde van de USSR. Het adagium 'draai de waarheid om' wordt hier gehanteerd.

2!

[Bolleke Wol]

Aha, dank voor de interessante gegevens, Johan!

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Ik heb CELAC etc... hier ook reeds vernoemd, niemand reageert daarop, het is alsof sommigen hier veel praten over Chavez maar over het belang van deze zaken niets afweten. Dat stemt dus weerom tot nadenken. De westerse media maakt dom, dat staat vast!

En laten we ook niet vergeten wat andere landen in het continent in het kielzog van Chavez hebben kunnen realiseren. Zo'n speerpunt en bliksemafleider is nodig om een grote stap voorwaarts te kunnen zetten. Het is nu hopen dat Venezuela niet 'valt' want dan komen de verwezenlijkingen in heel het continent onder druk te staan, terwijl nu de deur voor de VS en Europa om een verdeel en heers politiek te voeren in Latijns Amerika miniem zijn. Wat gerommel in de marge en successen in kleinere landen (de staatsgrepen in Honduras en Paraguay als grootste verwezenlijkingen van het westen). verder geraakt men niet op dit moment.

Kijk naar de gevangenname van drie Boliviaanse soldaten op de grens met Chili. Stelt niet veel voor. Maar toont o zo duidelijk de wil om de eenheid in het continent te breken of ten dienste te stellen van de belangen van de elite en het westen. Die Latijns Amerikaanse ontvoogdingseenheid was een dagelijkse strijd van Chavez.

Om die eenheid te bewerkstelligen en het continent sterker te maken ten opzichte van de VS en Europa is bv. de oplossing van het conflict in Colombia nodig. Interessant en belangrijk is dat zopas President Santos (aanwezig op de begrafenis van Chavez) de belangrijke rol loofde die Chavez vervuld heeft in het vredesproces in Colombia (zou de westerse pers dáár aandacht aan besteden? Waarschijnlijk niet.). Dan staan de VS daar met hun militaire basissen...machteloos, want niemand wil oorlog. Nee, Chavez is helemaal geen Stalin. Die vergelijking is dom (en ze komt evenzeer van zijn sommige van zijn aanhangers merk ik).

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Bolleke Wol

Aha, dank voor de interessante gegevens, Johan!

Graag gedaan.

Chavez zal gemist worden in Latijns Amerika. Er zit zelfs een groot risico in op persoonsverheerlijking door volgelingen die soms een mateloze bewondering voor hem hebben. Ergens te begrijpen omdat belangeloze leiders zonder angst zeldzaam zijn, maar een proces dat ik toch liever niet zie omdat het zo gemakkelijk kan ontsporen. Laat het maar om de ideeën draaien die Chavez meegaf. Maduro liet in een toespraak weten dat Chavez voor zijn dood 5 punten aangaf om aandacht aan te besteden. Waarschijnlijk zijn die punten wel ergens in geschreven versie te vinden (alhoewel weeral niet in de westerse pers zeker). Ik hoorde de toespraak op de radio. Het belangrijkste en laatste punt was de zorg voor de aarde. Nee, duidelijk geen dictator taal.

[eno2]

Chavez is dood en Venezuela zit economisch in dire straits. Ik hoop dat Maduro het beter doet.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Ik heb CELAC etc... hier ook reeds vernoemd, niemand reageert daarop, het is alsof sommigen hier veel praten over Chavez maar over het belang van deze zaken niets afweten. Dat stemt dus weerom tot nadenken. De westerse media maakt dom, dat staat vast!

De westerling zal zich Chavez herinneren eerder door zijn "sulfer"uitspraak op de VN dan voor de belangrijke Latijns Amerikaanse processen die hij in gang gezet heeft. De media houden de mensen dom en zelfs gedesinformeerd inderdaad. Degenen die hun volk willen leren lezen zijn elders te vinden tegenwoordig dan in het naar fascisme afglijdende westen...Wat met Venezuela bijvoorbeeld? De VN verklaarde in 2005 Venezuela vrij van analfabetisme, als enigste Latijns Amerikaans land. Zouden de propagandaslachtoffertjes dat weten? Natuurlijk niet. Ze herhalen de mantra's hun voorgekauwd door een media die er niet op uit is om hun een realistisch beeld van de wereld mee te geven.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Chavez is dood en Venezuela zit economisch in dire straits. Ik hoop dat Maduro het beter doet.

Desde el triunfo de Hugo Chávez en 1998 los medios de comunicación, es decir, las corporaciones mediáticas, emprendieron una campaña sistemática, unánime, sin fisuras, sin apenas matices formales, contra la persona del presidente. Dibujaron un perfil acorde con los rasgos de un l�*der autoritario para concentrar en su figura los problemas de Venezuela. El karma mediático ha sido Chávez dictador, independientemente de los más de 14 procesos electorales ganados, de las incontables manifestaciones del pueblo venezolano apoyando a Chávez, del respaldo de los pueblos y l�*deres regionales, de la solidaridad internacional. Focalizar en el presidente venezolano la viabilidad de la revolución bolivariana permite, como estrategia de guerra, apostar a que la eliminación de Chávez resuelva el problema real del imperio: la revolución bolivariana y los procesos soberanistas de la región. No ha importado que los verdaderos golpistas estuvieran en la oposición —Capriles participó en el asalto a la embajada cubana en el golpe contra Chávez del 2002—, ni que la falta de libertad de expresión proviniera del control privado del 80% de los medios venezolanos. Las mentiras, las medias verdades y la inducción de sentimientos de rechazo hacia el l�*der venezolano han calado incluso en sectores progresistas. Las imágenes del tsunami humano acompañando al féretro de su presidente no han hecho retroceder el discurso mediático de las dos mitades, ni siquiera ante la evidencia de las mayor�*as electorales. El pueblo venezolano, verdadera v�*ctima de la guerra imperial, ha estado ausente. La oposición y los discursos pre-construidos contra el presidente venezolano han monopolizado y usurpado el imaginario sobre Venezuela. No ha habido debates sino tertulianos recreando y retroalimentando las descalificaciones y los juicios preestablecidos.

Ángeles Diez
Doctora en Cc. Pol�*ticas y sociales, profesora de la Universidad Complutense de Madrid
http://www.publico.es/internacional/...cion-inacabada

[Geert C]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Ook wordt er niet verwezen naar artikel 233 van de grondwet dat duidelijk stelt dan de vicepresident en niet de leider van het congres de volgende in lijn is bij 'absolute afwezigheid' van de president

Voor iemand die graag de "oneerlijkheid" van de Westerse media aanklaagt zijt gij ook niet bepaald eerlijk bezig hé. Het probleem is dat het deel van artikel 233 dat gij aanhaalt alleen van toepassing is op een president die de eed heeft afgelegd, over de "permanente ongeschiktheid" van een president die nog niet ingezworen is zegt datzelfde artikel 233 het volgende:

When an elected President becomes permanently unavailable to serve prior to his inauguration, a new election by universal suffrage and direct ballot shall be held within 30 consecutive days. Pending election and inauguration of the new President, the President of the National Assembly shall take charge of the Presidency of the Republic.

Oftewel: in dit geval heeft de oppositie gewoon gelijk, de machtsgreep van Maduro is duidelijk ongrondwettelijk.

En bij twijfel beslist het grondwettelijk hof.

Datzelfde hof dat oordeelde dat Chavez president kon blijven zonder de eed af te leggen voor zijn nieuwe ambtstermijn? En dat ondanks het feit dat de Grondwet de mogelijkheid openliet voor de opperrechters om naar zijn ziekbed in Cuba te gaan om hem de eed te laten afleggen (allicht was hij toen al niet meer in staat om te regeren maar had het regime besloten dat te verzwijgen). Erg geloofwaardig allemaal.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

Voor iemand die graag de "oneerlijkheid" van de Westerse media aanklaagt zijt gij ook niet bepaald eerlijk bezig hé. Het probleem is dat het deel van artikel 233 dat gij aanhaalt alleen van toepassing is op een president die de eed heeft afgelegd, over de "permanente ongeschiktheid" van een president die nog niet ingezworen is zegt datzelfde artikel 233 het volgende:

Oftewel: in dit geval heeft de oppositie gewoon gelijk, de machtsgreep van Maduro is duidelijk ongrondwettelijk.

Het grondwettelijk hof besliste anders want het gaat niet om een eerste ambtstermijn wat de zaken verandert, want het gaat om een president die nog in functie is. En natuurlijk poogt men alle staatsinstellingen nu door het slijk te halen. Ik verwacht niet anders van een golpista zoals Carriles (die ten tijde van de staatsgreep tegen Chavez er geen probleem mee had het Congres langs de kant te zetten en een totaal onverkozene president te maken; die nu zwaait met een grondwet die hij met een simpele meerderheid langs de kant zal pogen te zetten eens verkozen). U haalt enkel de argumenten van de oppositie aan. Bekijk die van het hof ook eens aub.

Of die van een grondwetspecialist

Escarrá señaló que cuando los sectores de oposición “piden que asuma el presidente del Parlamento Diosdado Cabello”, lo hacen aplicando la teor�*a “como si tratara de un presidente electo”, “pero este no es el caso, porque se trataba de un presidente reelecto y en ejercicio de sus funciones”.

“La única forma de que el presidente del parlamento asuma es cuando se trate del presidente electo y que este no haya asumido el cargo, pero no es el caso, porque Hugo Chávez fue un presidente reelecto y en pleno ejercicio de sus funciones”, enfatizó.

“Da dolor quienes afirman que se está cometiendo un fraude contra la Carta Magna al juramentar a Maduro como Presidente, ciertamente no conocen la historia Constitucional (....)”, dijo tras aclarar que la palabra fraude es utilizada cuando “las normas constitucionales son utilizadas para un objetivo distinto a las que en realidad están señalando”.

Daarbij is het logisch in zowat alle landen dat bij afwezigheid van de president de macht naar de Vice gaat en niet naar de leider van het congres, tenzij er geen vicepresident is.

Volgens de grondwet heeft Maduro 1 maand om verkiezingen uit te schrijven. Als hij dit niet doet, dán heeft men recht op gekwijl over een antidemocratische regering of een regeringscrisis (een crisis die de oppositie nu wil uitlokken). Nu is het zever in pakskes, vervroegde verkiezingspropaganda geschoeid op een leugenleest.

Hoe durft men eigenlijk een presidentschap dat zowat elke verkiezing won sinds 1999 niet legitiem te noemen?